Ένα εξαιρετικό άρθρο του καθηγητή του ΓΠΑ κου Σταύρου Αλεξανδρή !
Από τότε που ο αστροφυσικός John A. Eddy επεσήμανε το 1976 ότι η "Μικρή Εποχή των Παγετώνων» έγινε μέσα σε ένα χρονικό διάστημα μειωμένης δραστηριότητας των ηλιακών κηλίδων (sunspots), η αναζήτηση οδηγεί στην απόδειξη για το πώς ο Ήλιος ελέγχει το κλίμα.
Οι ηλιακές κηλίδες είναι τεράστιες μαγνητικές καταιγίδες που εμφανίζονται ως σκούρες περιοχές στην επιφάνεια του ήλιου. Εμφανίζονται περιοδικά με τον αριθμό και το μέγεθος τους να φθάνει το μέγιστο περίπου κάθε 11 χρόνια (γνωστός ο κύκλος ως «Hλιακός» ).
Κατά τη διάρκεια των περιόδων με μέγιστο αριθμό ηλιακών κηλίδων ο ήλιος εκπέμπει περισσότερη ενέργεια.
Ακόμη και μικρές αλλαγές στην ηλιακή δραστηριότητα μπορούν να επηρεάσουν το κλίμα της Γης σε σημαντικό βαθμό και με εκπληκτικά πολύπλοκους τρόπους.
Ο ήλιος είναι ένα σταθερό αστέρι σε σύγκριση με πολλά άλλα αστέρια του γαλαξία. Μερικά αστέρια πάλλονται έντονα, διαφοροποιούμενα κατά πολύ σε μέγεθος και φωτεινότητα καθώς εκρήγνυνται .
Σε σύγκριση, η εκπεμπόμενη ποσότητα φωτός από τον ήλιο διαφοροποιείται μόνο κατά 0,1 % στην διάρκεια αυτού του σχετικά σταθερού 11ετούς κύκλου.
Ως εκ τούτου, ακόμη και η μεταβολή του 0,1% του φωτός που ο Ήλιος εκπέμπει ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ όλες τις άλλες πηγές ενέργειας στην ατμόσφαιρα της Γης, ( π.χ. κάθε συνολικά μορφής ενέργειας που εκπέμπεται από τον πυρήνα της Γης).
Υπάρχουν θεωρίες που στηρίζονται σε παρατηρήσεις και οι οποίες χρησιμοποιούν το μέγιστο του πολικού μαγνητικού πεδίου του ήλιου ως δείκτη του επόμενου ηλιακού κύκλου.
Έτσι μπορεί να προβλεφθεί η χαμηλή δραστηριότητα του τελευταίου ηλιακού κύκλου (24), καθώς η μέγιστη πολική ένταση του μαγνητικού πεδίου ήταν η ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΗ εδώ και 40 ΧΡΟΝΙΑ.
Αυτό συμβάλλει στην εγκυρότητα των προβλέψεων οι οποίες μαρτυρούν ότι ο πλανήτης εισέρχεται σε μια ψυχρότερη περίοδο.
Το παρακάτω διάγραμμα είναι σαφέστατο .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ ΕΔΩ