Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Ο ΜΕΓΑΛΟΙΔΕΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ..........ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑΣ



Του κου Αιμιλιου Μπουσιου


Η ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) είναι επιλογή στρατηγικού χαρακτήρα για την Ελλάδα, όχι μόνον για αναπτυξιακούς αλλά και για λόγους συνέπειας, αλληλεγγύης και πρόνοιας.
Αυτό όμως δεν παρέχει εισιτήριο ελευθέρας στην κάθε επιλογή, ούτε την άνεση ανέμελου καθορισμού των προτεραιοτήτων.

Με τα σημερινά δεδομένα, η παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ είναι μια υπόθεση ακριβή και αν δεν διασφαλιστεί ο πολλαπλασιαστικός χαρακτήρας της ανάπτυξής τους (τεχνολογική πρόοδος, υψηλή εγχώρια προστιθέμενη αξία, ενεργειακή αυτάρκεια) και δεν ακολουθηθεί η κατά το δυνατόν βέλτιστη διαδρομή, οι συνέπειες για την ανταγωνιστικότητα της χώρας μπορεί να είναι, ιδιαίτερα στη σημερινή δυσμενή συγκυρία, εξαιρετικά αρνητικές.

Στο πλαίσιο του προβληματισμού αυτού, η απόφαση της ΔΕΗ να κατασκευάσει «το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο του κόσμου» στην Πτολεμαΐδα προκαλεί πολλά ερωτήματα και ακόμα περισσότερα η ανυπαρξία ουσιαστικών ενστάσεων εκ μέρους του επιστημονικού και επιχειρηματικού κόσμου της χώρας.

Η πρόθεση να διατεθούν 600 εκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή ενός Φ/Β πάρκου ισχύος 200 MWp και ενός εργοστασίου παραγωγής φωτοβολταϊκών συστημάτων (σε μία έκταση 5.200 στρεμμάτων), με ταυτόχρονη δημιουργία 200 νέων μόνιμων θέσεων εργασίας, οδηγεί στις εξής διαπιστώσεις:












Η ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγει το πάρκο (260.000 MWh μέση ετήσια παραγωγή) θα είναι 5 - 7 φορές ακριβότερη από αυτήν των συμβατικών μονάδων και περίπου 3 φορές ακριβότερη από την αιολική.

- Η ποσοστιαία συμμετοχή του έργου στην κάλυψη των συνολικών αναγκών της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια θα είναι περίπου 0,45%, προκαλώντας επιπλέον επιβάρυνση στους καταναλωτές της τάξεως των 60 εκατομμυρίων ευρώ κατ’ έτος.

- Η βιωσιμότητα του εργοστασίου «παραγωγής φωτοβολταϊκών συστημάτων» πρέπει να τεθεί εν αμφιβόλω εάν ληφθεί υπόψη το εξαιρετικά ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον στο οποίο πρόκειται να αναπτύξει τις δραστηριότητές του.

- Για κάθε νέα θέση εργασίας που θα δημιουργηθεί, αντιστοιχούν 3 εκατομμύρια ευρώ, ποσό υπερβολικό για τη χώρα μας, η οποία επιβάλλεται να αξιοποιεί όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται το κάθε ευρώ που διαθέτει.

(Σε πρόσφατη ημερίδα του ΙΣΤΑΜΕ, ο κ. Χρυσοχοΐδης θεώρησε, δικαίως, υπερβολικό το ποσό των 200.000 ευρώ που δαπανήθηκε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια για τη δημιουργία κάθε νέας θέσης εργασίας. Στην προκειμένη περίπτωση το κόστος είναι δεκαπενταπλάσιο και ασφαλώς πρέπει να προβληματίσει έντονα τον κ. Χρυσοχοΐδη).

- Η σχετική επένδυση αποφασίστηκε, παρά τις σοβαρές τεχνολογικές βελτιώσεις που αναμένονται και την επικείμενη ραγδαία πτώση των τιμών και χωρίς να ληφθεί υπόψη ότι τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ισπανία, χώρες οι οποίες βρίσκονται στην πρωτοπορία της τεχνολογίας των φωτοβολταϊκών, έχει αναγνωριστεί ήδη ως σοβαρό επενδυτικό λάθος η ένταση με την οποία ενισχύθηκε σε αυτές η ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών, η οποία οδήγησε στην αύξηση των τιμολογίων της ηλεκτρικής ενέργειας της τάξεως του 10%.

Το Φ/Β πάρκο της Πτολεμαΐδας παραπέμπει σε μεγαλοϊδεατισμό, αν όχι σε αβδηριτισμό, δύσκολα όμως μπορεί να αποδοθεί μόνον σε εμμονές ή στον φονταμενταλισμό των περιβαλλοντολόγων.
Οι εμπνευστές του θα πρέπει να προβληματιστούν σοβαρά για το εάν και σε ποιον βαθμό επενδύσεις του είδους αυτού υπονομεύουν τελικά την ανάπτυξη των ΑΠΕ στη χώρα μας, αντί να την προάγουν.

Πρέπει, επίσης, να αναρωτηθούν πόσο αποτελεσματικότερη θα μπορούσε να αποδειχτεί η διάθεση 600 εκατομμυρίων ευρώ π.χ. για την ανάπτυξη «έξυπνων» δικτύων παροχής ηλεκτρικής ενέργειας ή προγραμμάτων εξοικονόμησης ενέργειας και βελτιστοποίησης του βαθμού απόδοσης των εγκαταστάσεων παραγωγής και κατανάλωσης ενέργειας.



* Ο κ. Αιμίλιος Μπούσιος είναι πρώην  διευθυντής της ΔΕΗ
. Διετέλεσε Διευθυντής των Λιγνιτορυχείων της ΔΕΗ στην Πτολεμαϊδα και Βοηθός Διευθυντής της ΔΕΗ για θέματα ανάπτυξης. Από τον Φεβρουάριο του 1995 έως τον Ιανουάριο του 1999 διετέλεσε Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του Κέντρου Τεχνολογίας και Εφαρμογών Στερεών Καυσίμων (ΚΤΕΣΚ)".
Πηγη για τη διορθωση     archaeopteryx: 
 Πηγη      http://www.euro2day.gr/specials/opinions/132/articles/635502/Article.aspx#gigyacomments




Ένας πρώην  διευθυντής της ΔΕΗ και όχι οποιοσδήποτε τυχαίος καταγγέλλει την απόφαση της ΔΕΗ να κατασκευάσει το ''μεγαλυτερο φωτοβολταϊκό πάρκο του κοσμου'' (τρομάρα τους) στην Πτολεμαΐδα Κοζάνης.(εκεί έχει φαίνεται περισσότερη ηλιοφάνεια από την Καλαμάτα)
Επίσης καταγγείλει την δημιουργία εργοστάσιου παραγωγής φ/κ στην ίδια περιοχή.
Οι λόγοι ει ναι σαφεστατοι και τεκμηριωμενοι . Με μυρωδιά σκανδάλου αν όντως είναι τα καταγγελλόμενα αληθινά.
Η ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγει το  ''φ/κ παρκο'' ιδιοκτησίας ΔΕΗ παρακαλώ και όχι κάποιου ιδιώτη,θα κοστίζει   5-7 φορές περισσότερο από τις συμβατικές μονάδες παραγωγής, λέει ο κος Μπουσιος.
Ποιος θα πληρώνει τη διαφορά κε Ζερβέ, μήπως οι υπερχρεωμένοι Έλληνες καταναλωτές?
Ποιος αφελής πιστεύει ότι το εργοστάσιο παραγωγής φ\κ πανελς, που θα κατασκευασθεί στην Πτολεμαΐδα από τη ΔΕΗ , θα μπορεί να ανταγωνιστεί τα αντίστοιχα Γερμανικά ,Ρωσικά η Κινέζικα σήμερα που αγορά παραπαίει.
Ποιος θα πληρωσει τα  3 εκατομμύρια ευρω για καθε μια από τις 200 θεσεις εργασιας που θα δημιουργησετε ?
Ζητουνται απαντησεις απο τον κο Α. Ζερβο  της ΔΕΗ σήμερα.                 SAGINI

Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

ΤΟ ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΕΙΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ...........(ΕΛΛΑΔΑΣ)





Πριν από λίγα χρόνια είχε χρεοκοπήσει ένα γνωστό πτηνοτροφείο. Ακόμη θυμάμαι τις εικόνες που έδειχναν τα κανάλια στο βραδινό δελτίο ειδήσεων όταν μετά από εβδομάδες εγκατάλειψης της μονάδας από τις τράπεζες, εισήλθαν μέσα οι τηλεοπτικές κάμερες.

Τα κοτόπουλα που είχαν εγκαταλειφθεί και είχαν να ταϊστούν για καιρό είχαν αποδεκατιστεί μεταξύ τους από κανιβαλισμό.

Οι παραπάνω σκηνές του πτηνοτροφείου μου ήρθαν στο μυαλό προ ημερών όταν σχετική έκθεση ελληνικής τράπεζας παρέθετε πως από τα περισσότερα από τα 40 δισ. ευρώ που ανελήφθησαν το 2010 από τις τράπεζες πήγαν για να καλύψουν τρέχουσες ανάγκες των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων...

Τι θα γίνει όταν οι αποταμιεύσεις πάψουν να υπάρχουν και να βάζουν πλάτη στην ομαλή προσγείωση του βιοτικού επιπέδου;...

Ήταν κάποτε ένα άλλο πτηνοτροφείο που οι κότες «τρελάθηκαν» κι άρχισαν να προτιμούν τις θέσεις στη διοίκηση από αυτές της παραγωγής. Μοιραία τα αυγά έγιναν λιγότερα από όσα χρειάζονταν για να αγοράζει η μονάδα καλαμπόκι...

Οι κότες που διοικούσαν βρήκαν τη λύση στο δανεισμό από τις τράπεζες. Οι τράπεζες μάλιστα επειδή τα ταμεία ήταν γεμάτα προτιμούσαν να δανείζουν παρά να έχουν το χρήμα να κάθεται.

Αν αυτό συμβεί προσωρινά, ο τραπεζικός δανεισμός μπορεί να βοηθήσει. Ο τραπεζικός δανεισμός βοηθάει ακόμα όταν υπάρχουν σχέδια αύξησης της παραγωγής...

Ο τραπεζικός δανεισμός είναι καταστροφικός όταν χρησιμοποιείται ανεύθυνα ή δεν πηγαίνει σε παραγωγικές επεκτάσεις. Τότε αρχίζει να συσσωρεύεται αυξάνοντας τον κίνδυνο μιας χρεοκοπίας.

Οι όρνιθες της ιστορίας μας επειδή αγνοούσαν Ιστορία, δεν είχαν καταλάβει πως ο δανεισμός πολλές φορές στο παρελθόν ήταν η αιτία της μεγαλύτερης καταστροφής. Της απώλειας της ελεύθερης επιλογής...

Η αύξηση του κινδύνου χρεοκοπίας αργότερα οδήγησε αυτόματα τους δανειστές να αυξήσουν τα επιτόκια για να καλύψουν το ρίσκο που αναλαμβάνουν. Κανείς δεν ρισκάρει να δανείσει με αυξημένο κίνδυνο χωρίς να απαιτεί αυξημένες αποδόσεις...

Τότε είναι που ακούγονται «κακαρίσματα» πως δήθεν το ορνιθοτροφείο δέχεται επίθεση κερδοσκόπων.

Όταν λοιπόν οι κότες που δεν γεννάνε αυγά καταναλώνουν περισσότερο καλαμπόκι από αυτές που γεννάνε, έχουμε πρόβλημα καθώς η συνέχεια του κύκλου είναι θέμα χρόνου να σπάσει.

Η παραγωγή θα μειώνεται, κατά συνέπεια θα αγοράζεται όλο και λιγότερο καλαμπόκι το οποίο θα φτάνει για την παραγωγή όλο και λιγότερου κρέατος και αυγών. Μοιραία κάποια στιγμή οι δανειστές θα καταλάβουν τι γίνεται και θα κλείσουν τις στρόφιγγες.

Πριν τις κλείσουν όμως θα προτείνουν ένα πρόγραμμα αναδιάρθρωσης της λειτουργίας, με στόχο να σώσουν την κατάσταση και να καταφέρουν να πάρουν κάτι από τα δανεικά πίσω.

Καθώς όμως ο καθείς κρίνει τα πράγματα από τη θέση την οποία τα βλέπει,οι λύσεις που προκρίνει ξεκινούν από το αξίωμα του πως θα διατηρήσει πρώτα το δικό του πιάτο γεμάτο. Έτσι έκαναν και οι «στείρες» κότες καθώς κατάλαβαν ότι το σχέδιο προβλέπει την επιστροφή τους στην παραγωγή: «άρχισαν να φωνάζουν πως το πτηνοτροφείο δεν είναι προς πώληση...».

Πιο πολύ φώναζαν όσες δεν είχαν γεννήσει ποτέ ούτε ένα αυγό και η διαδικασία να βγει αυτός ο άσπρος όγκος από μια μικρή τρύπα, τους φαινόταν φρικιαστική.

Προσπάθησαν να πείσουν τις κότες που γεννούσαν ακόμη αυγά πως αν αλλάξει η κατάσταση θα τους ζητήσουν να γεννάνε τα ίδια αυγά με λιγότερο καλαμπόκι.

Έριξαν το φταίξιμο στους δανειστές και κάποιες από αυτές άρχισαν να επεξεργάζονται ένα σχέδιο πως θα κηρύξουν στάση πληρωμών θα μηδενίσουν το κοντέρ και θα αρχίσουν να δανείζονται όπως παλιά εκ του μηδενός...

Λογαριάζουν όμως απ’ ό,τι φαίνεται χωρίς το «ξενοδόχο». Ποτέ στο παρελθόν πτηνοτροφείο που σταμάτησε να πληρώνει δεν βρήκε δανεικά πριν περάσουν δεκαετίες.

Ας υποθέσουμε όμως πως οι δανειστές δεχτούν κάποια τέτοια λύση, καθώς ο φόβος να τα χάσουν όλα μπορεί να τους αναγκάσει να δεχτούν να χάσουν ένα μέρος για να εξασφαλίσουν τα υπόλοιπα.

Όσο το πτηνοτροφείο καταναλώνει περισσότερα από όσα παράγει, δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρει να φανεί εντάξει στις υποχρεώσεις του όσο και να μειωθούν αυτές...

Όσο όμως δεν αποφασίζουν την αναδιοργάνωση στο κοτέτσι, τα αποθέματα καλαμποκιού στις αποθήκες λιγοστεύουν. Όταν τελειώσουν, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει σκηνές σαν αυτές που έδειχναν τα δελτία ειδήσεων που έλαβαν χώρα στο χρεοκοπημένο πτηνοτροφείο...


Πηγη KΩΣΤΑΣ ΣΤΟΥΠΑΣ ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

ΚΟΝΚΙΣΤΑΔΟΡΟΙ ΚΑΙ ....... ΡΑΓΙΑΔΕΣ




Ποια ήταν η σημαντικότερη είδηση για την Ελλάδα τις τελευταίες εβδομάδες; Ο καταστροφικός σεισμός, το «τσουνάμι» που ακολούθησε και η απειλή πυρηνικού δυστυχήματος στην Ιαπωνία; Οι συγκρούσεις στη Λιβύη και η επέμβαση της Δύσης κατά του καθεστώτος Καντάφι; Οι κρίσιμες συζητήσεις για το ελληνικό χρέος στις Συνόδους Κορυφής; Οχι.

Η σημαντικότερη είδηση ήταν μια που πέρασε στα ψιλά του ελληνικού Τύπου: Οι αυξήσεις 14%-20% που έλαβαν στους μισθούς τους οι εργαζόμενοι στην Κίνα. Για παράδειγμα, στο Σεντζέν, το νέο χρηματοοικονομικό κέντρο της νότιας Κίνας, ακριβώς βόρεια του Χονγκ Κονγκ, ο βασικός μισθός αυξήθηκε κατά 20% και στη Σαγκάη κατά 14%. Στην επαρχία Τζετζιάνγκ, η οποία είναι γνωστή για την πληθώρα των εργοστασίων που φιλοξενεί, ο κατώτατος μισθός θα αυξηθεί κατά 19% από την 1η Απριλίου.

Τι σημαίνει αυτό; Οτι την ώρα που η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων, αλλά και αρκετών Ευρωπαίων, συρρικνώνεται συνεχώς, στην Ασία τα εισοδήματα αυξάνονται κατακόρυφα και μαζί τους η ζήτηση για καταναλωτικά προϊόντα. Πάνω από τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι αλλάζουν ταχύτατα τις καταναλωτικές τους συνήθειες δημιουργώντας ανάγκες τις οποίες οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν την ιστορική ευκαιρία να καλύψουν. Ενδεικτικά, το Σεντζέν έχει πληθυσμό όσο μια Ελλάδα, η Σαγκάη όσο δύο! Θα αρκούσε η δυναμική παρουσία των ελληνικών επιχειρήσεων έστω και σε μια από τις αναρίθμητες μεγαλουπόλεις της Κίνας για να δώσει νέα προοπτική σε ολόκληρη την ελληνική οικονομία.

Ποιοι ήταν οι πρωταθλητές των ελληνικών εξαγωγών το 2010; Οι κλάδοι τροφίμων-ποτών, φαρμάκων και οικοδομικών υλικών, σύμφωνα με τα προ ημερών στοιχεία που δημοσιοποίησε ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων. Ακριβώς δηλαδή, οι κατηγορίες προϊόντων που έχουν (και προβλέπεται να συνεχίσουν να έχουν) τη μεγαλύτερη ζήτηση στην Κίνα.Ανάμεσα στα εξωτικά τρόφιμα που συνθέτουν την κινεζική διατροφή θα ανακαλύψει κανείς ελαιόλαδο! Ομως αυτό, δεν είναι ελληνικό, αλλά ιταλικό και ισπανικό. Μόνο που για την ώρα η παρουσία μας στη δεύτερη -πλέον- μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη κρίνεται -τουλάχιστον- υποτονική. Μια επίσκεψη σε κάποιο σούπερ μάρκετ του Πεκίνου ή της Σαγκαής αποδεικνύεται αρκετά κατατοπιστική.

Η ιστορική ευκαιρία της ασιατικής ζήτησης δεν είναι μονοπώλιο των ελληνικών επιχειρήσεων αλλά ανοίγεται με αντίστοιχες προοπτικές και στις ισπανικές, τις ιταλικές, τις τούρκικες, τις πορτογαλικές. Γι΄ αυτό και οι ελληνικές επιχειρήσεις θα χρειαστεί να επιδείξουν αποφασιστικότητα, ευελιξία και γρήγορα αντανακλαστικά. Πάνω απ΄ όλα, όμως, θα χρειαστούν νέα, δυναμικά, στελέχη, με φρέσκες ιδέες και τυχοδιωκτική διάθεση, που θα ξεκλειδώσουν τις αγορές αυτές για λογαριασμό των ελληνικών επιχειρήσεων.

Κάτι ανάλογο με τους... «κονκισταδόρους» του 16ου αιώνα, που ενώ ήταν μια χούφτα άνθρωποι, υπέταξαν για λογαριασμό της Ισπανίας τεράστιες, πολυπληθείς και -κυρίως- πλούσιες αυτοκρατορίες, όπως των Ινκας και των Αζτέκων. Τότε, οι απελπισμένοι από την φτώχια και την έλλειψη προοπτικής της Ισπανίας βρήκαν διέξοδο στην ιστορική συγκυρία της ανακάλυψης ενός νέου κόσμου: της Αμερικής. Σήμερα, οι Ελληνες έχουν την ευκαιρία να αναζητήσουν διέξοδο στις συνθήκες φτώχιας, την έλλειψη προοπτικής και την κουλτούρα του ραγιαδισμού που διαμορφώνονται στη δικής τους χώρα ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο: βάζοντας πλώρη για την κατάκτηση του σύγχρονου νέου κόσμου, της Ασίας.


Πηγη ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ Μάρτιος 27, 2011 Γράφει ο Γιώργος Ι. Μαύρος

Η ιστορία της Ελλάδας σε 10 Λεπτά

Ελληνική Μπανανία: Τα χρέη του Λαμπράκη στις πλάτες των πολιτων!!!





Ψηφίστηκε τελικά στη Βουλή η διάταξη που προβλέπει την αποπληρωμή δανείου του Μεγάρου Μουσικής από το ελληνικό κράτος.

Με σκανδαλώδη διάταξη το υπουργείο Οικονομικών επιδιώκει να αποπληρώσει δάνειο 95 εκατ. ευρώ που πήρε το 2007 από την Εθνική Τράπεζα ο Χρήστος Λαμπράκης. Σημαντική λεπτομέρεια είναι πως ο Λαμπράκης είχε για εγγυητή του δανείου το Ελληνικό Δημόσιο και τώρα που το Μέγαρο Μουσικής επικαλείται οικονομικά προβλήματα, το Δημόσιο καλείται να αποπληρώσει το χρέος.
Το Δημόσιο είχε εγγυηθεί γι’ αυτό το δάνειο και πλέον στον καινούργιο νόμο σημειώνει πως αναλαμβάνει την υποχρέωση πληρωμής των δόσεών του χωρίς να έχει μελλοντικά απαιτήσεις από τον ΟΜΜΑ.
Πρόκειται για δάνειο 25 χρόνων με εξαμηνιαίες δόσεις, αξίας 95 εκατ. ευρώ και περίοδο χάριτος 6 χρόνων για το κεφάλαιο.

Η συγκεκριμένη διάταξη δεν συνάντησε «σθεναρές» αντιδράσεις στη Βουλή και μάλιστα ο υφυπουργός Οικονομικών, Δ. Κουσελάς επιχειρηματολόγησε υπέρ της ψήφισης της συγκεκριμένης διάταξης λέγοντας ότι σε περίπτωση καταψήφισης το Μέγαρο Μουσικής κινδυνεύει να κλείσει.



Πηγη  ΚΟΥΤΙ ΠΑΝΔΩΡΑΣ 
ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ στις Τετάρτη, Μάρτιος 02, 2011


Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Τα παραμύθια τελειώνουν .












                  75 κλιματικοί εμπειρογνώμονες,, δεν φαίνεται να συμμερίζονται την άποψη των περισσότερων    «ορθόδοξων»    κλιματολόγων,(...)  για την Κλιματική Αλλαγή   (IPCC).

Σύμφωνα με την «ορθόδοξη» και ευρέως αποδεκτή άποψη, η θερμοκρασία του πλανήτη σημειώνει σταθερή άνοδο, γεγονός το οποίο οφείλεται στις αυξημένες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. 
 Το 2000, μάλιστα, είχαν προβλέψει ότι η μέση θερμοκρασία του πλανήτη θα αυξάνεται κατά 1°F ανά δεκαετία, αύξηση η οποία θα φθάσει τους 10°F μέχρι το τέλος του αιώνα.
Νέα, όμως, επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι ο πλανήτης έχει πάψει προ πολλού να υπερθερμαίνεται και έχει εισέλθει σε μία περίοδο που ενδέχεται να προμηνύει μια νέα εποχή παρατεταμένου ψύχους.
Οπως υποστηρίζει ένας από τους επικριτές της θεωρίας της υπερθέρμανσης, ο επιφανής Αμερικανός γεωλόγος Don Easterbrook, ομότιμος καθηγητής στο Western Washington University, οι προβλέψεις της IPCC περί ανόδου της θερμοκρασίας δεν επιβεβαιώθηκαν, γιατί απλούστατα η περίοδος της υπερθέρμανσης έληξε.



Η περιβόητη κλιματική αλλαγή δεν θα οδηγήσει σε μια παρατεταμένη περίοδο ξηρασίας, αλλά σε κάτι πολύ χειρότερο: σε μια νέα εποχή παγετώνων, που μπορεί να διαρκέσει έως και τριάντα χρόνια και η οποία θα επιφέρει πολύ μεγαλύτερα δεινά στην ανθρωπότητα από ό,τι η άνοδος της θερμοκρασίας: πολύ μεγαλύτερο αριθμό θανάτων· επιδείνωση του ήδη υπαρκτού σε ορισμένες περιοχές του κόσμου προβλήματος του υποσιτισμού· κατακόρυφη αύξηση της κατά κεφαλήν κατανάλωσης ενέργειας, λόγω της αυξημένης ανάγκης για θέρμανση.

Γιατί, όμως, ο Ιστερμπρουκ, αλλά και πολλοί άλλοι επιστήμονες, αμφισβητούν τη θεωρία περί ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης;
Ο Ιστερμπρουκ μελέτησε τους πάγους της Γριλανδίας, οι οποίοι θεωρούνται ως οι καλύτεροι και οι πλέον αδιάψευστοι «μάρτυρες» των κλιματικών αλλαγών που έχουν επέλθει στον πλανήτη.
Χρησιμοποιώντας ισότοπα οξυγόνου, μια καθιερωμένη μέθοδο της Παλαιοντολογίας για την ανασύσταση του Περιβάλλοντος κατά τους γεωλογικούς αιώνες, κατάφερε να υπολογίσει τις θερμοκρασίες που επικρατούσαν στον πλανήτη πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.
Ετσι διαπίστωσε ότι το κλίμα της Γης χαρακτηρίζεται από μια αέναη εναλλαγή ψυχρών και θερμών μακρο-εποχών, οι οποίες εμπεριέχουν πολλούς μικρότερους χρονικά κύκλους κλιματικών αλλαγών.
Τα τελευταία μάλιστα 500 χρόνια παρατηρείται μια κανονικότητα στην εναλλαγή θερμών-ψυχρών περιόδων, όπου κάθε περίοδος διαρκεί περίπου 27 χρόνια.
Το ίδιο φαινόμενο εναλλαγής φαίνεται να επαναλαμβάνεται τέσσερις φορές και κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα: από το 1880 έως το 1915 (κρύο), από το 1915 έως το 1945 (ζέστη), από το 1945 έως το 1977 (κρύο), από το 1977 έως το 1999 (ζέστη).
Από το 1999 έως σήμερα παρατηρείται μια σταδιακή πτώση της θερμοκρασίας, συνεπώς, κατά τον Ιστερμπρουκ, έχουμε εισέλθει και πάλι σε μια περίοδο ψύχους.

Απ' ό,τι φαίνεται, δεν υπάρχει μια σχέση αιτίας-αποτελέσματος, η οποία να συνδέει την άνοδο της θερμοκρασίας με την αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Αντίθετα, ο Ιστερμπρουκ συσχετίζει την πορεία των εναλλαγών θερμοκρασίας του πλανήτη με τους ηλιακούς κύκλους, τις ηλιακές κηλίδες και γενικά την ηλιακή δραστηριότητα. Υποστηρίζει, μάλιστα, ότι όποτε η ηλιακή δραστηριότητα παρουσίαζε ύφεση, όπως σήμερα, τότε στη Γη είχαμε πάντοτε «μίνι» περιόδους παγετώνων.




Φταίει ο Ηλιος και όχι το διοξείδιο του άνθρακα

Επομένως, ούτε η άποψη ότι αυξάνεται η θερμοκρασία ευσταθεί ούτε ο ισχυρισμός ότι η αύξηση αυτή έχει ανθρωπογενή αίτια, ότι προέρχεται δηλαδή από την αύξηση της χρήσης ορυκτών καυσίμων από το 1945 και μετά.
Στα ίδια συμπεράσματα καταλήγουν και οι έρευνες του Ρώσου αστροφυσικού Habibullo Abdussamatov, διευθυντή του Τμήματος Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας και επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος «Astrometria», που διεξάγεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Σύμφωνα με τον Ρώσο επιστήμονα, το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν οφείλεται στις εκπομπές αερίων, όπως υποστηρίζουν οι «ορθόδοξοι» κλιματολόγοι, αλλά στην ηλιακή ακτινοβολία, η οποία στη διάρκεια του εικοστού αιώνα παρουσίασε μια αξιοσημείωτη και παρατεταμένη άνοδο, φτάνοντας στο ζενίθ της το διάστημα 1998-2005, για να ακολουθήσει έκτοτε φθίνουσα πορεία, όπως αποδεικνύει και η μείωση των ηλιακών κηλίδων.

Η σαφής μείωση των ηλιακών κηλίδων που παρατηρείται σήμερα φανερώνει ότι η ηλιακή δραστηριότητα βρίσκεται στο ελάχιστό της (το λεγόμενο ελάχιστο του Μάουντερ), γεγονός που θα οδηγήσει σε μια δραματική πτώση της θερμοκρασίας.
Ο Αμπντουσαμάτοφ, μάλιστα, θεωρεί ότι η παγκόσμια ψύξη θα αρχίσει να γίνεται αισθητή από το 2014.

Η αξιοπιστία, πάντως, της «ορθόδοξης» άποψης της IPCC το τελευταίο διάστημα δοκιμάζεται διαρκώς, όχι μόνο από τους πολέμιους της θεωρίας της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, αλλά και από σειρά αποκαλύψεων στον Τύπο που έδειξαν είτε προχειρότητα στην εκτίμηση των προβλέψεών της (στην Εκθεση του 2007 είχε υποστηριχθεί ότι οι παγετώνες των Ιμαλαΐων θα λιώσουν μέχρι το 2035) είτε ακόμη και σοβαρά λάθη (στην ίδια Εκθεση είχε υποστηριχθεί ότι περίπου η μισή Ολλανδία βρίσκεται κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, διογκώνοντας τον κίνδυνο να πλημμυρίσουν οι Κάτω Χώρες).


ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΣΠΥΡΟΥ ΜΑΝΟΥΣΕΛΗ 



Τελικά η κλιματική αλλαγή είναι ένα μεγάλο παραμύθι,που επινόησαν κάποιοι πριν 25-30 χρόνια στις ΗΠΑ και μέσω Ρίο , Κιότο, ΟΗΕ (IPCC), Al Gore αλλά και χιλιάδων άλλων παπαγάλων ανά την υφήλιο ,μας έκαναν να πιστέψουμε ότι το τέλος του πλανήτη πλησιάζει και η αιτία είμαστε εμείς όλοι και ο πολιτισμός που δημιουργήσαμε.
Έτσι έκαναν τους λαούς να αισθάνονται ενοχές για τον σύγχρονο τρόπο ζωής . Χρηματοδοτήσαμε και συνεχίζουμε να το κάνουμε, την ''πράσινη ανάπτυξη'' με πολλά δις που μοιράστηκαν διεθνώς τράπεζες , πολυεθνικές,άλλα και κράτη.
Όμως το πάρτι τελειώνει όπως θα διαβάσετε παρακάτω.         SAGINI



Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Ν.ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ


Ν. Κούνδουρος: "Τέσσερα κτήνη που ούρλιαζαν και βρωμούσαν με έκαναν να δω την πραγματικότητα"

 *Το Βήμα Κυριακής(3.4.2011) – σελ. Β2.10 – συνέντευξη του Νίκου Κούνδουρου στον Γ. Ζουμπουλάκη - Μεταξύ άλλων ο Κούνδουρος λέει:


«…Κατά βάθος χαίρομαι για το συμβάν ( εννοεί την ληστεία πριν 7 μήνες ). Το γεγονός με έκανε να δω την πραγματικότητα. Είχα μια ανόητη ευαισθησία και γενναιοδωρία με την είσοδο ή μάλλον την εισβολή των ξένων στην Ελλάδα. Έλεγα ότι της ίδια γης παιδιά είμαστε, να μπει ο κόσμος στην Ελλάδα, να ευφρανθεί, να νιώσει ασφάλεια, να φάει, να πιει ελληνικό νερό. Ε, από την ώρα του περιστατικού τέρμα όλες αυτές οι εφηβικές μαλακίες.

Τέσσερα κτήνη, 4 βάρβαροι που ούρλιαζαν και βρωμούσαν και φορούσαν μάσκες με έκαναν να δω την πραγματικότητα. Εκείνο το “μην τον κρατάς, πνίξ’ τον τον πούστη” που φώναζε ο μόνος που άκουσα να μιλάει τσάτρα- πάτρα ελληνικά,…τι το θέλανε; Από εκεί κινήθηκε ένας μηχανισμός από σκέψεις μου, που πέταξε έξω από την Ελλάδα όλους τους μετανάστες. Δεν είναι σωστό όμως και ως κοινωνική συμπεριφορά η Ελλάδα να ανοίγει τις πόρτες της, σαν την πουτ… που ανοίγει τα πόδια της: 1.400.000 ξένοι μέσα στη χώρα; Το 15% της χώρας μετανάστες; Πόσοι Έλληνες μπορούν να απορροφήσουν αυτό το νούμερο; Και όμως έγινε. …
Δεν ήθελαν μόνο να κλέψουν. Ήθελαν να σκοτώσουν. Έναν άλλο γείτονα τον έπνιξαν με μαξιλάρι. Εγώ μόλις γλίτωσα. …. Είδα μια εκδικητικότητα φυλετική, ταξική, κοινωνική, εθνική…Ήταν μίσος….
Μετά το επεισόδιο βρέθηκα στο αυτοκίνητο φίλου. Ήρθε ένας Πακιστανός να καθαρίσει τα τζάμια. Του λέει ο φίλος “όχι.”. Εγώ, που είχα περάσει την περιπέτεια, του λέω “δώστου κάτι του νεαρού, δεν πειράζει”. Του έδωσε ένα κέρμα. Το παίρνει ο Πακιστανός, το κοιτάζει και μας το πετά στα μούτρα.

Πήδηξα έξω, τον έπιασα από τον σβέρκο και τον έσουρα με κακία, με ένα μίσος, στο αυτοκίνητο και του ‘πα “βρες το”.
Από πίσω ο κόσμος έβλεπε την εικόνα ενός λευκού που έσερνε έναν φουκαρά Πακιστανό σαν να ήταν σκύλος. Η εντύπωση πού έδωσα ήταν ότι η λευκή ράτσα ταλαιπωρούσε έναν φουκαρά πακιστανό σκύλο. Και όμως συνέβαινε το ανάποδο. Η παρεξήγηση είναι μέσα στη ζωή μας.
- Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το περιστατικό που έζησα κακιά στιγμή, αλλά έτσι θα το εξευτέλιζα. Δεν ήταν σαν το τραμ που με πάτησε στον δρόμο εξαιτίας μια αδεξιότητάς μου. Ήταν το γέννημα ενός στάτους πολύ ευρύτερου που κυριαρχεί σε όλη την Ελλάδα. Η ταπείνωση ενός έθνους σε σημείο να μην μπορεί να κυκλοφορήσει κανείς στο δρόμο χωρίς το καρδιοχτύπι μη τυχόν του τύχει το
απρόσμενο κακό. Όπως μου είπε ο αστυνομικός διευθυντής που με βρήκε τότε, 
“η Αθήνα είναι μια ανοχύρωτη πόλη όπου κυριαρχούν ο φόβος, η ανησυχία και το απρόσμενο”….



ΣΧΟΛΙΟ
Ο Ν. Κούνδουρος είδε φως όταν κάηκε το δικό του σπίτι. Μέχρι τότε το φως που έκαιγε τα σπίτια των άλλων ίσως να το έλεγε ρατσισμό.
* Στα 17 του χρόνια ήταν μαχητής της ομάδας Μπάυρον του ΕΑΜ. 


 
ΔΙΔΑΓΜΑ : Μην περιμένουμε να ΜΑΣ φωτίσει το φως που θα καίει το δικό μας σπίτι. Η πυρκαγιά στο σπίτι του γείτονα φτάνει να αφυπνίσει και μας.- Κάποια φίλη «ψηφοφόρος του ΚΚΕ μέχρι τότε», έγινε και αυτή «ρατσίστρια» όταν την «αντικατέστησαν» στη δουλειά της δύο «σύντροφοι» από το Μπαγκλαντές.

-Ποιος θα χαρακτηρίσει και τον (μαχητή του ΕΑΜ) Κούνδουρο ρατσιστή και ακροδεξιό;
-Και όποιος το κάνει ας μας επισυνάψει το «προοδευτικό» βιογραφικό του.
-Η συνέντευξη Κούνδουρου έχει εξαφανιστεί από το «ηλεκτρονικό βήμα»

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

ΙΑΠΩΝΙΑ Συγνώμη .... μολύνουμε τη θάλασσα με ραδιενέργεια

Το ατύχημα προκλήθηκε από το τσουναμι και όχι από τον σεισμό.



Πριν από έναν µήνα θα ήταν αδιανόητο. Σήµερα, η ρίψη µολυσµένου νερού στον Ειρηνικό Ωκεανό είναι µονόδροµος. Περίπου 11.500 τόνους «ελαφρώς» ραδιενεργού ύδατος άρχισε να απορρίπτει σταδιακά από χθες στη θάλασσα η ιαπωνική εταιρεία ηλεκτρικής ενεργείας Tepco, η οποία διαχειρίζεται τον πυρηνικό σταθµό της Φουκουσίµα. Λίγο πριν από την έναρξη της διαδικασίας, εκπρόσωπος της εταιρείας ζήτησε ταπεινά συγγνώµη για τη ρύπανση της θάλασσας, τόνισε όµως πως δεν υπάρχει άλλη λύση: το ραδιενεργό ύδωρ που είχε συγκεντρωθεί στις εγκαταστάσεις του σταθµού έπρεπε να αποµακρυνθεί άµεσα, ώστε σε περίπτωση υπερθέρµανσης των αντιδραστήρων να υπάρξει αρκετός χώρος για τη ρίψη επιπλέον νερού.



Εκπρόσωποι της Tepco επισήµαναν ότι το νερό έχει εκτεθεί σε ακτινοβολία 100 φορές περισσότερη από το όριο ασφαλείας, µόλυνση που, όπως έσπευσαν να διευκρινίσουν, θεωρείται «χαµηλή». Αλλά και αξιωµατούχοι της ιαπωνικής κυβέρνησης, η οποία ενέκρινε την ενέργεια της Tepco, εξήγησαν ότι η εναλλακτική λύση, η µείωση δηλαδή της ποσότητας νερού που απορρίπτεται στους αντιδραστήρες, ενέχει πολύ µεγαλύτερο κίνδυνο να υπερθερµανθούν ξανά. «Θέλουµε να αποµακρύνουµε τα λιµνάζοντα νερά και να απολυµάνουµε την περιοχή ούτως ώστε να µπορέσουµε να επικεντρωθούµε στον αρχικό µας στόχο, την αποκατάσταση του συστήµατος ψύξης το συντοµότερο δυνατόν», εξήγησε ο Χιντεχίκο Νισιγιάµα, από την Ιαπωνική Εταιρεία Πυρηνικής και Βιοµηχανικής Ασφάλειας (NSIA).

ΟΙ ΑΡΧΕΣ έχουν πλέον ελάχιστα περιθώρια επιλογής ως προς το πώς θα περιορίσουν την καταστροφή και η συγκεκριµένη απόφαση το αποδεικνύει περίτρανα.

Πριν από περίπου έναν µήνα, όταν ο σεισµός της 11ης Μαρτίου και το τσουνάµι που επακολούθησε προκάλεσαν σοβαρές ζηµιές στο σύστηµα ψύξης του εργοστασίου, µία πιθανή ρίψη ραδιενεργού ύδατος στη θάλασσα θα σήµανε διεθνή κρίση. Σήµερα, η ιαπωνική κυβέρνηση προβάλλει τη συγκεκριµένη λύση ως µοναδική επιλογή. Το Τόκιο εξετάζει ακόµη το ενδεχόµενο, αν και φαντάζει λιγότερο πιθανό, να πλαισιωθούν οι αντιδραστήρες µε ατσαλένια καλύµµατα, προκειµένου να αναχαιτιστεί η διαρροή περαιτέρω ραδιενεργού υλικού. Εν τω µεταξύ, οι υπάλληλοι της εταιρείας επιχειρούν µε πριονίδια και µικρά φύλλα εφηµερίδας να σφραγίσουν τη ρωγµή στην τάφρο συντήρησης του αντιδραστήρα 2, δίχως όµως αποτέλεσµα.




Οι κερασιές έχουν ανθίσει στην Ιαπωνία, σηµατοδοτώντας την έναρξη της άνοιξης. Παραδοσιακά, τα πάρκα και οι ναοί θα ήταν αυτήν την εποχή κατάµεστοι από ανθρώπους που τρώνε, πίνουν και τραγουδούν κάτω από τα δένδρα. Φέτος, απαγορεύεται κάθε είδος εορτασµού· σε ένδειξη συµπαράστασης για τα θύµατα της καταστροφής εν πρώτοις, αλλά και για εξοικονόµηση ενέργειας.

ΠΗΓΗ ΤΑ ΝΕΑ

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ Ολικη καταστροφη απειλει την καλιεργεια μπανανας





Η μπανάνα πεθαίνει. Σε δέκα χρόνια μπορεί να μην υπάρχει όπως την ξέρουμε σήμερα. Τη σκοτώνει μια φονική αρρώστια που έχει εξαπλωθεί στον μισό πλανήτη, ένας ακατανίκητος μύκητας που απειλεί με αφανισμό καλλιέργειες, φρούτα, αλλά και ανθρώπους στην Αφρική, στην Ασία και στον Ειρηνικό.

Πολυεθνικές-κολοσσοί, που προκάλεσαν το πρόβλημα, ξοδεύουν τώρα εκατομμύρια δολάρια για να αποτρέψουν την καταστροφή. Ερευνητές δίνουν μάχη με τον χρόνο για να βρουν τη θεραπεία και να σώσουν ένα είδος που μοιάζει καταδικασμένο από την ίδια του τη φύση. Διότι η μία (και μοναδική!) ποικιλία μπανάνας που καταναλώνουμε στη Δύση είναι εντελώς στείρα. Δεν μπορεί να αναπαραχθεί, ούτε να γίνει από μόνη της πιο ανθεκτική ώστε να επιβιώσει.

«Αυτά παθαίνει όποιος δεν κάνει σεξ... Είναι το αγαπημένο μας ανέκδοτο στο εργαστήριο»Ηταν ο πρώτος που εντόπισε τον μύκητα Τropical Race 4, ο οποίος έχει καταστρέψει σχεδόν όλες τις φυτείες στην Ασία και στην Αυστραλία. Αν περάσει στη Λατινική Αμερική, όπου καλλιεργείται το 99% των εξαγωγών, το τέλος θα είναι αμετάκλητο. είχε δηλώσει αστειευόμενος ο Ράντι Πλοτς, φυτοπαθολόγος στο Πανεπιστήμιο της Φλόριδας.

Δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα χαθεί από προσώπου γης μια μπανάνα. Τη δεκαετία του 1950 η πιο γνωστή ποικιλία, η Gros Μichel, σαρώθηκε μέσα σε λίγα χρόνια από μια παρόμοια επιδημία.

Κατά ειρωνεία της τύχης, οι επιστήμονες που έψαξαν να βρουν αντικαταστάτη ανθεκτικό στον μύκητα κατέληξαν στην ποικιλία Cavendish, αυτήν που εισάγεται αποκλειστικά σήμερα στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ.
«Η απειλή της πλήρους κατάρρευσης οφείλεται σε συνειδητή χειραγώγηση και εκμετάλλευση:για να μπορεί να αγοράζει ο δυτικός καταναλωτής μεγάλεςκαι ομοιόμορφες μπανάνεςοι πολυεθνικές επιδίδονταιτα τελευταία 150 χρόνιασε υπερεντατική μονοκαλλιέργεια σε τεράστιες εκτάσεις μιας και μοναδικής ποικιλίας» εξηγεί ο δρ Πλοτς. Και τονίζει: «Και μάλιστα με υβρίδια στείρα, που δεν αναπαράγονται με φυσικό τρόπο, άρα δεν έχουν ανθεκτικότητα απέναντι στις ασθένειες».

Η μπανάνα δεν είναι μόνο το πιο απειλούμενο, αλλά και ένα από τα πιο επικίνδυνα φρούτα στον πλανήτη- και μάλιστα με όρους πολιτικούς. «Μπανανία» λέμε μια χώρα που διοικείται από τα ξένα ιδιωτικά συμφέροντα και τις πολυεθνικές εταιρείες. Ολα άρχισαν το 1899, με την ίδρυση της αμερικανικής United Fruit Company (νυν Chiquita). Αυτή η πανίσχυρη επιχείρηση «έβαλε πόδι» σε χώρες της Λατινικής Αμερικής εκμεταλλευόμενη απέραντες φυτείες μπανάνας στην Κόστα Ρίκα, στην Κούβα, στην Κολομβία, στη Γουατεμάλα, στην Τζαμάικα και στη Νικαράγουα. Με τη στήριξη των ΗΠΑ χρησιμοποίησε δικτάτορες και κάθε αθέμιτο μέσο ώστε να μην απειλήσει κανένας τα συμφέροντά της. Σήμερα οι πολυεθνικές έχουν στραφεί στη δημιουργία γενετικά τροποποιημένης μπανάνας- ειδικά η Chiquita με μια δοκιμαστική καλλιέργεια στην Κόστα Ρίκα. Αλλού επιστήμονες προσπαθούν να δημιουργήσουν νέες ποικιλίες, σε επιλεκτικές διασταυρώσεις με άγρια ή σπάνια είδη.

«Προς το παρόν πάντως η δημιουργία της ανθεκτικής φυσικής σούπερ μπανάνας είναι μακρινό όνειρο» λέει ο Χουάν Φερνάντο Αγκιλάρ, επικεφαλής του Ιδρύματος Αγροτικών Ερευνών στην Ονδούρα. Ο αμερικανός ρεπόρτερ Νταν Κέπελ συνοψίζει στο μπεστ σέλερ «Μπανάνα: Η μοίρα του φρούτου που άλλαξε τον κόσμο» («Βanana: Τhe Fate of the Fruit that Changed the World») 7.000 χρόνια της φυσικής ιστορίας της μπανάνας, καθώς και τον ρόλο που έπαιξε στον πολιτισμό, στην οικονομία και στην πολιτική. Το ντοκυμαντέρ «Το σκάνδαλο της μπανάνας» του σουηδού σκηνοθέτη Φρέντρικ Γκέρτεν καταγράφει τις άθλιες συνθήκες ζωής των εργατών στις τεράστιες φυτείες του ομίλου Dole στη Νικαράγουα.

Οσο για την τέχνη, στην ταινία «Μπανάνες» του 1971 ο απολαυστικός Γούντι Αλεν γίνεται άθελά του δικτάτορας μικροσκοπικής μπανανίας της Λατινικής Αμερικής, αλλά η CΙΑ θα τον θεωρήσει... κομμουνιστή. Ανοικτό σε συμβολισμούς παραμένει και σήμερα το διάσημο εξώφυλλο του πρώτου άλμπουμ των Νεοϋορκέζων Velvet Underground, το οποίο κυκλοφόρησε το 1967: μια μπανάνα ζωγραφισμένη από τον Αντι Γουόρχολ.


«Αν εξαφανιστεί, θα λιμοκτονήσουν 500 εκατομμύρια φτωχοί»
«Αν το φυτό εξαφανιστεί,500 εκατομμύρια φτωχοί θα λιμοκτονήσουν.Το ζήτημα δεν είναι τόσο επιστημονικό και εμπορικό όσο ανθρωπιστικό» προειδοποιεί ο κ.Φριζόν,επιστημονικός διευθυντής του Διεθνούς Δικτύου για τη Βελτίωση της Μπανάνας (ΙΝΙΒΑΡ).Ο ίδιος ερευνά τις άγριες ποικιλίες της Αφρικής, όπου η κατανάλωση είναι 50 φορές μεγαλύτερη από ό,τι στον δυτικό κόσμο.

«Δουλεύουμε επάνω στο γονιδίωμα της μπανάνας για να τις κάνουμε πιο ανθεκτικές εκεί όπου η αρρώστια θα έχει τις πιο ολέθριες συνέπειες.Στα χωριά της Αφρικής και της Ασίας απειλούνται με επισιτιστική καταστροφή ολόκληροι πληθυσμοί. Η καλλιέργεια μπανάνας είναι τέταρτη στον κόσμο, μετά το ρύζι, το σιτάρι και το καλαμπόκι» μας λέει.

Και επιμένει στην «τεράστια αξία»,όπως λέει,της βιοποικιλότητας: «Δεν είναι απαραίτητο να καταφύγουμε στη γενετική τροποποίηση. Υπάρχουν τόσο πολλές ποικιλίες μπανάνας, και κάποιες δεν είναι στείρες. Ωστόσο αυτό που έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη τόσο ανθεκτικών ασθενειών είναι η εντατική μονοκαλλιέργεια και τα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται».

Πηγη ΒΗΜΑ