Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Μια μεγάλη αλλαγή στον κόσμο του διαδικτύου









Το δρόμο για τη δημιουργία νέων ονομάτων χώρου (domain suffixes) ανοίγει ο παγκόσμιος οργανισμός του Ιντερνετ Icann ( Internet …
Corporation for Assigned Names and Numbers), κίνηση που θα επιφέρει μία από τις σημαντικότερες αλλαγές στον κόσμο του διαδικτύου.

Η Icann σχεδιάζει να αυξήσει δραματικά τον αριθμό των «ονομάτων χώρου», πχ .gr, .com, .org, .fr, από 22 που είναι σήμερα.

Ετσι, οι διευθύνσεις στο Ιντερνετ θα μπορούν πλέον να λήγουν σε οποιαδήποτε λέξη και σε οποιαδήποτε γλώσσα.

Η Icann θα αρχίσει να δέχεται αιτήσεις για νέες ονομασίες περιοχών το επόμενο έτος.
«Η Icann άνοιξε το σύστημα διευθύνσεων του Ιντερνετ στις απεριόριστες δυνατότητες της ανθρώπινης φαντασίας. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πού θα μάς οδηγήσει η ιστορική αυτή απόφαση», δήλωσε ο πρόεδρος της Icann Ροντ Μπέκστρομ.

«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αλλαγή ως προς την ονοματοδοσία περιοχών από τη δημιουργία του dotcom (.com) εδώ και 26 χρόνια», δήλωσε ο Τέο Χναράκις, διευθυντής στη Μελβούρνη της IT Digital Brand Services, εταιρείας που ειδικεύεται στην παροχή υπηρεσιών Ιντερνετ.



Πηγη tromaktiko

Κολύμπι με συνταγή γιατρού





«Φάρμακο» αποδεικνύεται για τον καταπονημένο από το άγχος οργανισμό αλλά και για πολλές χρόνιες ασθένειες ο θεραπευτικός συνδυασμός της …
θάλασσας με τον ήλιο.

Κατόπιν αυτού οι γιατροί σας στέλνουν για μπάνιο με… συνταγή, δεδομένου ότι η κίνηση μέσα στο νερό δεν επιβαρύνει τις αρθρώσεις, και συνεπώς ανακουφίζει από τις οδυνηρές παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος.

Το δε θεραπευτικό όφελος των παραλιακών εξορμήσεων και της κολύμβησης μεγιστοποιείται από τη στυπτική δράση του θαλασσινού νερού στην επιδερμίδα.

Στην ψωρίαση από την άλλη, είναι ξεκάθαρο ότι ο ήλιος βοηθά να καθαρίσει το δέρμα από τα χαρακτηριστικά λέπια και να υποχωρήσουν ο κνησμός και ο ερεθισμός.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα του Ελεύθερου Τύπου, η με μέτρο και με τις δέουσες προφυλάξεις έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, επιταχύνει την επούλωση του δέρματος, περιορίζει τη φλεγμονή και φρενάρει την ταχύτατη κερατινοποίηση που ευθύνεται για τη δημιουργία των χαρακτηριστικών πλακών.




Πηγη tromaktiko


Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

ΕΚΛΕΚΤΑ ΔΟΛΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΨΑΡΕΜΑΤΑ ΜΑΣ


     ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΑ ΜΕ ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ

                                                 ΤΗΣ  ΓΑΛΑΝΗΣ ΜΑΣ

            ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ




Αγγούρι της θάλασσας η Ολοθούριο


Εκπληκτικό δόλωμα με πολλές αρετές είναι από τα λίγα που φωσφορίζουνε μέσα στο βυθό με αποτέλεσμα να προσελκύει περισσότερο τα εκλεκτά ψάρια που αναζητούμε
Το αγγούρι της θάλασσας η Ολοθούριο. λόγω της ομοιότητας του με μικρό αγγούρι. Βρίσκεται σε ρηχό νερό συνήθως σε αμμούδες η ψιλό φυκάκι μία μάσκα και ένα ζευγάρι πέδιλα είναι αρκετά για να βγάλουμε αρκετά αγγουράκια και σχετικά από μικρά βάθη. Μπορεί και σε μία βουτιά να πάρουμε 5-6 κομμάτια. Από την επιφάνεια εντοπίζουμε τα δολώματα που βρίσκονται συγκεντρωμένα και Βουτάμε στη συνέχεια όπου και γεμίζουμε και τα δυο χέρια. Η βάρκα υπάρχει από πάνω μας για να μπορούμε να τα αδειάζουμε. Με το που θα συγκεντρώσουμε αρκετά δολώματα, φτάνει η ώρα του καθαρίσματος που πρέπει να γίνει αμέσως, αν θέλουμε να έχουμε εύκολο καθάρισμα. Γιατί το καθάρισμα είναι όλη η δυσκολία και όλη η «τέχνη», όπως λένε οι ειδικοί.
Το καθάρισμα
Με ένα κομμάτι ξύλο  40 πόντους μήκος, 30 πόντους πλάτος και πάχος 2με 3 πόντους ένα κουτάλι της σούπας και ένα κοφτερό μαχαίρι κόβουμε τη μια άκρη του δολώματος και στη συνέχεια την, σχίζουμε με το μαχαίρι κατά μήκος του δολώματος, έτσι ώστε να ανοιχτεί διάπλατα και να σχηματίσει ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο  όπως λέμε στα μαθηματικά.
  Τα εντόσθια με άμμο που υπάρχουν τα πετάμε όπως είναι καθαρισμένο κι ανοιγμένο, το τρυπάμε κοντά στο ένα άκρο και του περνάμε μία  πρόκα καρφώνοντας στο ξύλο. Με τη βοήθεια τώρα του κουταλιού αφαιρούμε προσεκτικά μια άσπρη πέτσα που υπάρχει εσωτερικά Η πέτσα αυτή είναι το δόλωμα.
Το υπόλοιπο κομμάτι το πετάμε, αφού μας είναι άχρηστο.
Αφού λοιπόν καθαρίσουμε όλα τα ολοθούρια που έχουμε πιάσει τα
δολώματα, τα τοποθετούμε σ' ένα κουβαδάκι με θαλασσινό νερό και τα ανακατεύουμε με το χέρι μας. Θα παρατηρήσουμε ότι τα δολώματα μας αρχίζουν να σκληραίνουν όσο πιο σκληρά τα θέλουμε τα ανακατεύουμε και ην ανάλογη ώρα
Στη συνέχεια ακολουθεί το κόψιμο των δολωμάτων σε μικρές λουρίδες, ανάλογα βέβαια με το αγκίστρι που 8α το δολώσουμε.
Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι το αγκίστρι πρέπει να σκεπάζεται και το ότι θα το περάσουμε τρεις και τέσσερις φορές στο αγκίστρι.
Συνήθως τα δολώματα που καθαρίζουμε τα δολώνουμε την ίδια μέρα Αν μας μείνουν μερικά, τότε μπορούμε να τα βάλουμε στη συντήρηση του ψυγείου μας για δυο - τρεις μέρες.
Επειδή η διαδικασία του καθαρίσματος είναι χρονοβόρα, μπορούμε μια μέρα να πάμε και να βγάλουμε αρκετά δολώματα και να τα διατηρήσουμε στην κατάψυξη για αρκετό διάστημα αφού ψαρεύουν αρκετά καλά ακόμα και όταν καταψυχθούν.
Ένα άλλο που έχει παρατηρηθεί είναι ότι τα ψάρια προτιμούν καλύτερο το συγκεκριμένο δόλωμα κατά τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες.
Δεν υπάρχει καλύτερο δόλωμα, τα ψάρια που θα το εκτιμήσουν είναι  ο κακαρέλος , το λυθρίνι , ο σαργός,  το σκαθάρι, , το φαγγρόπουλο, το μελανούρι, η μουρμούρα, η τσιπούρα.
 Τι είναι αλήθεια αυτό που το κάνει να αποτελεί το καλύτερο δόλωμα για ψιλό παραγάδι; Η απάντηση θα έρθει μόνη της την πρώτη φορά που θα δολώσουμε στο ψιλό μας παραγάδι και θα δούμε τα καταπληκτικά αποτελέσματα του. Το παραγάδι όπως γνωρίζουμε, ψαρεύει την ώρα που το ρίχνουμε και την ώρα που το σηκώνουμε.
Τις υπόλοιπες ώρες τα περισσότερα δολώματα χάνονται στο βυθό, μουλιάζουν και σκεπάζονται από ένα είδος γλίτσας. Η διαφορά του Ολοθούριο είναι ότι ψαρεύει και κατά τη διάρκεια που το παραγάδι είναι στο βυθό, αφού δε χαλάει αλλά απεναντίας «παρά-γουλιάζεται» θα λέγαμε και γίνεται ακόμα καλύτερο.
Από την άλλη, είναι ένα αρκετά σκληρό δόλωμα που δε φεύγει εύκολα από το αγκίστρι με το παραμικρό κι έτσι δεν υπάρχει κίνδυνος να μας το χαλάσουν τα μικρόψαρα.
Εξάλλου, δεν προσελκύει τα μουγγριά όπως τα υπόλοιπα δολώματα, τα οποία καταφέρνουν να κάνουν το παραγάδι μάτσο.
Μπορεί να μείνει έτσι δολωμένο στο αγκίστρι για αρκετές ώρες και να τις ψαρέψει όλες αυτές τις ώρες εξίσου καλά. Γι' αυτό είναι και το μοναδικό δόλωμα που μπορούμε να το αφήσουμε να ψαρέψει αποβραδίς μέχρι και το πρωί.




     Πριν 30 χρόνια ψαρευαμε με παραγάδια ψιλά στη ΣΑΜΟ, με τη βάρκα του φίλου μου του  Κώστα ,απο το Πυθαγόρειο. Βάρκα ξύλινη με παπαδιά και μηχανή Μαλκοτση 5 άλογα .
Το δόλωμα μας ήταν αποκλειστικά ολοθουρια ( ψωλιαγκοι στα Σαμιώτικα ) , τους όποιους μαζευα εγω κολυμπώντας στην επιφάνεια κρατώντας μεγάλη απόχη με κοντάρι 5 μέτρα.
Το καθάρισμα γινόταν απο τον Κώστα,ακριβώς με τον παραπάνω τρόπο.
Τα αποτελέσματα αξέχαστα.  Κάθε φορα είχαμε δυο ντενεκέδες ,θυμάμαι, γεμάτους,  σαργους και τσιπούρες σε παραγάδι 250 αγκίστρια. 25-30 κιλά ψάρια μερίδας και πάνω. 
                                                                                                                          SAGINI





   ΖΩΝΤΑΝΗ     ΓΑΡΙΔΑ


Απο τα εκλεκτοτερα δολώματα βρισκεται εύκολα ,
δολώνεται σε όλα τα αγκίστρια και ψαρεύει όλα σχεδόν τα ψάρια. Τη γαρίδα τη συναντάμε σε  βραχάκια της ακτής μικρά καλπάκια και τα εσωτερικά τμήματα των λιμανιών εκεί που δεν τα χτυπά ο καιρός. Επίσης, ανάμεσα στα βράχια και τα μπλόκια των μόλων και των λιμενοβραχιόνων. Βρίσκεται σκαρφαλωμένη πάνω στα βραχάκια και με το που πλησιάζεις φεύγει αμέσως προς τα πίσω. Δεν κολυμπάει αλλά ρίχνει σάλτους προς την αντίθετη πλευρά από εκεί που έχει το κεφάλι της. Εκτός από τα βραχάκια τη συναντούμε μέσα στις φυκιάδες. Εκεί βρίσκεται προστατευμένη μέσα στα πυκνά φύκια από τους εχθρούς της που ομολογουμένως είναι πολλοί.
Το να βγάλουμε κάποια κομμάτια γαρίδας για να ψαρέψουμε με τον οποιοδήποτε τρόπο, είναι σχετικά εύκολο. Ο πλέον απλός και εύκολος τρόπος. Είναι με  μια απόχη μικρή με ψιλό μάτι διχτύου. Το δίχτυ θα πρέπει να είναι τόσο ψιλό, ώστε να μη φεύγουν από μέσα οι γαριδούλες. Συνήθως τις απόχεςδιχτύου.
Με τη βοήθεια μιας τέτοιας απόχης θα βγάλουμε τις γαριδούλες μας. Αν είναι μέρα, τότε πηγαίνουμε στα μέρη που συχνάζουν γαριδούλες και προσπαθούμε να τις αποχιάσουμε. Τέτοια μέρη, όπως είπαμε, είναι τα ρηχά κι απάγκια κολπάκια και το εσωτερικό κι απάνεμο τμήμα του λιμανιού. Οι γαριδούλες που ξεχωρίζουν πάνω στα βραχάκια θέλουν ήρεμες κινήσεις της απόχης στην αρχή μέχρι να καταφέρουμε να τις τοποθετήσουμε στη στεφάνη της απόχης μας. Μετά, πρέπει στα γρήγορα να ανασηκώσουμε την απόχη μας προτού προλάβουν να φύγουν από μέσα.
Το βράδυ τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα και πιο αποδοτικά. Εδώ θα χρειαστούμε επιπλέον ένα φακό. Για να πηγαίνουμε στα ίδια αυτά μέρη που είπαμε πιο πάνω και ρίχνουμε τη δέσμη του φακού πάνω στα βραχάκια. Τότε αμέσως θα διακρίνουμε τις γαριδούλες από το έντονο κόκκινο φως των ματιών τους. Τα μάτια της γαρίδας έχουν την ιδιομορφία με το που πέφτει φως πάνω τους να εκπέμπουν ένα πολύ έντονο κόκκινο φως. Αυτό τις κάνει ορατές σε μας με συνέπεια να μπορούμε να τις βγάλουμε στη συνέχεια με την απόχη μας πανεύκολα. Εξάλλου, το βράδυ, τότε που τα πάντα ησυχάζουν, οι γαρίδες ξεμυτίζουν στα βραχάκια και τα γεμίζουν. Μπορεί έτσι να κάνεις και να μαζέψεις αρκετές. Στη συνέχεια, να ξαναεπιστρέψεις στο ίδιο σημείο μετά από μερικά λεπτά και να έχουν παρουσιαστεί κι άλλες, εξίσου πολλές.
Η γαριδούλα μας για να ψαρέψει σωστά πρέπει να είναι ζωντανή. Όχι ότι και ψόφια δεν είναι καλό δόλωμα, απλώς, ζωντανή είναι πολύ καλύτερη. Γιατί δεν είναι το ίδιο να βλέπει το ψάρι μια γαρίδα να κουνά τις κεραίες και τα ποδαράκια της και το ίδιο να βλέπει μία ακίνητη. Εξάλλου, η γαρίδα με το που ψοφάει αλλάζει το χρώμα της, αφού παύει να υπάρχει αυτή η διαφάνεια που τη χαρακτηρίζει. Αρα, για να έχουμε όσο το δυνατόν καλύτερα αποτελέσματα, πρέπει να φροντίσουμε ώστε οι γαρίδες μας να είναι ζωντανές. Για να διατηρήσουμε τις γαριδούλες μας ζωντανές, έχουμε να επιλέξουμε τον οξυγονωτή, το τρύπιο μπουκαλάκι και το απλό μπουγέλο με νερό. Ο οξυγονωτής ανανεώνει το οξυγόνο στο νερό, μέσα στο οποίο βρίσκονται οι γαρίδες μας. Συνήθως αυτές είναι τοποθετημένες μέσα σε ένα μπουγέλο ή ένα μικρό ψυγειάκι.
Όταν είμαστε δίπλα στη θάλασσα και το μέρος όπου δα ψαρέψουμε είναι κοντά με αυτό που βγάζουμε το δόλωμα, τότε τοποθετούμε τις γαριδούλες μας μέσα στο μπουκαλάκι. Εκεί επίσης, μπορούμε να τοποθετήσουμε τις γαριδούλες μας κατά τη διάρκεια του μαζέματος τους. Να πούμε ότι ο τρόπος αυτός είναι και ο καλύτερος αφού έτσι διατηρείται το δόλωμα μας περισσότερες ώρες ζωντανό. Το σκέτο μπουγέλο με νερό είναι ο πιο απλός τρόπος. Αυτός χρησιμοποιείται όταν τα δολώματα μας ψαρευτούν αμέσως. Πολλές φορές όταν ψαρεύουμε στα βραχάκια και μέχρι να ακουστεί το χτύπημα των ψαριών στα καλάμια μας ρίχνουμε μια ματιά για γαριδούλες. Όταν βρούμε κάποια, την τοποθετούμε σε ένα μικρό δοχείο ή στο μπουγέλο μας με νερό για να την ψαρέψουμε στη συνέχεια σε μια από τις επόμενες δολωσιές. Αν μας περισσέψουν δολώματα μετά το τέλος του ψαρέματος μας, να ξέρουμε ότι δε μπορούμε να τα διατηρήσουμε ζωντανά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η επόμενη μέρα λίγο δύσκολο να βρει όλες τις γαρίδες μας ζωντανές. Μόνο το μπουκαλάκι, το οποίο είναι ριγμένο μέσα στο νερό έχει τις περισσότερες πιθανότητες να διατηρήσει τα δολώματα μας ζωντανά. Αλλά και αν ψοφήσουν, μην τα πετάξετε. Αφαιρέστε το κεφάλι τους και δολώστε το υπόλοιπο τμήμα τους κανονικά στα αγκίστρια σας, στο επόμενο ψάρεμα. Τη γαριδούλα την δολώνουμε όπως και το καραβιδάκι ξεκινώντας το αγκίστρι από την ουρά και η ακίδα να βγαίνει πριν από το κεφάλι με αυτό τον τρόπο η γαριδούλα κουνά τις κεραίες της και γίνεται ασύγκριτα ελκυστική.
Αυτός ο τρόπος είναι ο κατάλληλος όταν αναζητούμε μεγάλα ψάρια όπως μεγάλες συναγρίδες , τσιπούρες , λαβράκια,  . Όταν ψαρεύουμε με ζοκάκι, τότε ο τρόπος δολώματος της γαρίδας είναι εντελώς ο αντίστροφος. Περνάμε την ακίδα του αγκιστριού κάτω από το κεφάλι και τη βγάζουμε μαζί με το αρπάδι του αγκιστριού στην ουρά της γαρίδας. Να σημειώσουμε ότι και ο σκέτος τρόπος δολώματος του αγκιστριού από την ουρά στο κεφάλι δεν είναι άσχημος εδώ, αλλά το κεφάλι - ουρά ψαρεύει αρκετά καλύτερα.
Η ζωντανή γαρίδα είναι ένα από τα δολώματα που λίγα ψάρια το απαρνιούνται. Όλα σχεδόν τα καλά κι εκλεκτά ψάρια που συνήθως αναζητούμε στα ψαρέματα μας δελεάζονται στη θέα της ζωντανής γαριδούλας και τσιμπούν στα αγκίστρια μας. Έτσι, μπορούμε να τη δολώσουμε στα αγκίστρια μας σε οποιοδήποτε τρόπο ψαρέματος κι αν χρησιμοποιούμε. ( Από ψιλά μονάγκιστρα για σπάρους, σαργούς, μουρμούρες, τσιπούρες και λαβράκια, αποτελεί μαζί με το καραβιδάκι τα καλύτερα δολώματα.) Αλλά  και στα ψιλά ζοκάκια.
Στα πεταχτάρια με κινητή μολυβήθρα ψαρεύουμε μουρμούρες και τσιπούρες στις αμμουδιές, ενώ στα ψιλά και μεσαία πεταχτάρια ψαρεύουμε εκτός από τα πιο πάνω ψάρια, φαγγρόπουλα, συναγριδάκια, σκορπιούς, λύχνους, δράκαινες, καπόνια, γωβιούς, σκαθάρια. Με το καλαμίδι από Βράχο και με λίγο δαλασσάκι ψαρεύουμε τα μελανούρια, τους σαργούς και τα σκαθάρια. Με τις καθετές αναζητούμε λυθρίνια, μπαλάδες, μουσμουλιά, φαγκρόπουλα. Με τις ψιλές συρτές λαβράκια και μαναλάκια, ενώ με το ψιλό και μέντζο παραγάδι όλα τα ψάρια.




                Στη Χιο , πριν 10-15 χρόνια, γινόταν ένα παραδοσιακό ψάρεμα τσιπούρας ,  με βάρκα,  το βράδυ στο λιμάνι του νησιού.  Οι Χιώτες το λέγαν ''Πυροφανι''. Εποχή, κυρίως χειμώνας με άπνοια .
Κάθε βάρκα ει χε αναμμένη μια λα μπα πετρελαίου για να ει ναι ορατή τη νύχτα.
Οι βάρκες,  πάντα με κουπιά,  κινιουντουσαν,  πολύ αργά και σέρνανε στο βυθό του λιμανιού ψιλή πετονιά με αγκίστρι και δόλωμα πάντα ζωντανή γαρίδα. Θέαμα πράγματι υπέροχο, Μικρασιατικό.
Το ψάρεμα διαρκούσε όλη τη νύχτα και ήθελε γερο ντύσιμο, θυμάμαι.
Αποτελέσματα ,εκπληκτικά.  Πιαναμε ψάρια από  μισοκιλα, μέχρι τρικιλα με πετονιά το πολύ 25αρα.
Τις γαρίδες τις πιαναμε την προηγουμένη με διαφόρους τρόπους, όπως ψιλή απόχη και φακό, η ρέγκα με τσουβάλι κλπ.
Τις διατηρουσαμε ζωντανες για μερες,  σε διατριτο πλαστικο με καπακι το οποιο κρεμαγαμε στη θαλασσα
απο ενα σκαρμο της βαρκας μας.                                                        SAGINI







Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

ΔΕΗ : Θα πληρώσουμε το κόστος της “Πράσινης” Απάτης;




Από πότε η Ανθρώπινη ζωή ΠΡΕΠΕΙ να είναι κερδοφόρος;



        Το κοινό αγαθό λοιπόν είναι και κοινό κτήμα, είναι κοινή περιουσία. Όλοι μαζί συνεισφέρουμε, όλοι μαζί είμαστε ιδιοκτήτες, όλοι μαζί ωφελούμαστε. Αυτή είναι κι η λογική κι ορθή σκέψη με την οποία λειτουργούν οι ΔΕΚΟ. Φυσικά κι πρέπει να υπάρχει ιδιωτική πρωτοβουλία, όσο δεν έρχεται σε ρήξη με το κοινό καλό.
Το κοινό αγαθό είναι σύμφυτο στην Παιδεία και στην Ελληνική Παράδοση .Ολοι εμείς έχουμε συμφωνήσει με το Σύνταγμα, να συνεισφέρουμε όλοι, κατά το μέτρο των δυνατοτήτων μας, είτε υλικά με φόρους, είτε με προσωπική προσφορά πχ Στρατιωτική θητεία. Ο διαχειριστής τώρα του Συντάγματος είναι το Κράτος.
Το κράτος λοιπόν έχει την υποχρέωση να προσφέρει τουλάχιστον τα Ελάχιστα που έχουν συμφωνηθεί.
Αυτά που λέμε κοινωνικά Αγαθά! Κάποια τα αναφέρει και ρητώς το Σύνταγμα, όπως η Παιδεία ή η ασφάλεια. Αλλά έχουν γίνει εκ των Πραγμάτων Αυτονόητα κι έτσι λειτουργούσαν μέχρι σήμερα.
Το Κράτος έχει την Ελάχιστη υποχρέωση να προσφέρει και στο τελευταίο Ελληνα Πολίτη, στην πιο απομακρυσμένη Εσχατιά της χώρας, Ασφάλεια, Παιδεία, Υγεία, Συγκοινωνία, Νερό και Ρεύμα.
Δεν είμαι κομμουνιστής, αλλά από πότε το Νερό πρέπει να έχει κέρδος; Δεν είπα ότι είναι δωρεάν, αλλά δεν μπορείς να το ορίζεις βάση της Κερδοφορίας. Η αποδόμηση άρχισε από τις Τηλεπικοινωνίες και τώρα έχει σειρά το Ρεύμα.
Η ΔΕΗ λοιπόν, σύμφωνα με την γκεμπελική μέθοδο, κατηγορείται από τα MME ότι έχει “ΤΟ ΠΙΟ ΦΘΗΝΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ!”.
Προσέξτε, δεν κατηγορείται ότι είναι ζημιογόνος, αλλά φθηνή!
Μα νόμιζα ότι ο “υγιής” ανταγωνισμός ήταν η ραχοκοκκαλιά του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ!
Aπό πότε το φθηνό ρεύμα έγινε Έγκλημα;
Από τότε που θέλουν να μπουν στο παιχνίδι ΙΔΙΩΤΕΣ, όχι γιατί αυτοί δεν μπορούν να παράγουν φθηνό ρεύμα, αλλά γιατί θέλουν “ακριβά” κέρδη. Το θέατρο του ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ!!!
Δηλαδή το οικονομικό και μόνον όφελος του ενός, υπεράνω μιας ολόκληρης κοινωνίας!
Εν μέσω κρίσης!


Να εξηγήσουμε και τον λόγο που είναι φθηνή η ΔΕΗ.

1. Χρησιμοποιεί στο μεγαλύτερο ποσοστό της λιγνίτη και νερό, που είναι μαζί με την πυρηνική ενέργεια, η φθηνότερες μακράν μέθοδοι παραγωγής.
2. Ο λιγνίτης σήμερα παρέχει πάνω από 60% της ηλεκτροπαραγωγής στο διασυνδεδεμένο δίκτυο της χώρας (εξαιρούνται τα νησιά), ενώ στο παρελθόν είχε φτάσει και το 70% – 72%. Μελέτες του Ινστιτούτου Γεωλογικών Μελετών (ΙΓΜΕ) υπολογίζουν ότι τα αποθέματα λιγνίτη στη χώρα μας αντέχουν τουλάχιστον για 30 – 40 χρόνια ακόμα.
3. Η ΔΕΗ σήμερα είναι η πέμπτη εταιρεία παραγωγής λιγνίτη στον κόσμο! Με αυτό τον τρόπο ΔΕΗ γλιτώνει 105 – 110 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Από πότε η εκμετάλλευση του υπεδάφους της μια χώρας είναι μεμπτό
4. Ο πόλεμος των διάφορων οικολόγων για τις βλαβερές συνέπειες του λιγνίτη, είναι το λιγότερο ύποπτες. Ο λιγνίτης παράγει ως επί το πλείστον CO2 και λιγότερο άλλους ρύπους. Το μεν CO2 είναι η φυσική και πιο νόστιμη τροφή των δέντρων, ενώ μπορούμε να βάλουμε καλύτερα συστήματα αποθείωσης και τα ηλεκτροστατικά φίλτρα.
5. Το συμβατικό ρεύμα της ΔΕΗ  κοστίζει στον ΔΕΣΜΗΕ 35-40 €/MWhr σήμερα. Πες 50 αύριο με τα ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ έμπνευσης πρόστιμα. Τα αιολικά κοστίζουν 100-200 €MWhr. Δηλαδή πρέπει να ακριβύνουμε το ρεύμα για να παίζει η Μπιρμπίλω με τους ανεμιστήρες της!.
6. Ακόμη και με την ζημία που έχει λόγο του πετρελαίου πχ στην Κρήτη, η ΔΕΗ παραμένει κερδοφόρος και παράλληλα συντηρεί το δίκτυο, γιατί πρέπει να ακριβύνει το ρεύμα για να μπουν ιδιώτες;
 Έχετε δει ποτέ εταιρεία να πριμοδοτεί ανταγωνιστές; 
Και μάλιστα αυτοί θα είναι οι γνωστοί πάλι ιδιώτες των συγκροτημάτων και των ποδοσφαιρικών ομάδων;
7. Η ΔΕΗ ήταν η πλέον κερδοφόρα εταιρεία στη λίστα των 500 εταιρειών της ICAP, καθώς εμφάνισε κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) ύψους 1,67 δις. ευρώ και προ φόρων κέρδη ύψους 989 εκατ. ευρώ το 2009, έναντι μόλις 340 εκατ. ευρώ και ζημιών 327 εκατ. ευρώ αντίστοιχα το 2008.(ΠΗΓΗ enet.gr). Κι όλα αυτά με το «ΦΘΗΝΟΤΕΡΟ ΤΙΜΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ» ! ! ! ! ! ! ! !
8. Ως πότε θα πληρώνουμε την μεγαλύτερη απάτη όλων των εποχών, την συμφωνία του Κιότο; Με πρόσχημα την ύποπτη Οικολογία, οι ανεπτυγμένες χώρες που παράγουν πολλούς Ρύπους πρέπει να αγοράζουν ΑΕΡΑ ΚΟΠΑΝΙΣΤΟ, από χώρες που δεν παράγουν πολλούς ΡΥΠΟΥΣ.
 Έτσι τα ευαισθητοποιημένα κορόιδα των χωρών μας, οικειοθελώς δίνουν χρήματα από τους φόρους τους, στις Τράπεζες μεσάζοντες, για να αγοράσουν ΑΕΡΑ ΚΟΠΑΝΙΣΤΟ! !
Σιγά μην καταλήγουν τα χρήματα στην Αιθιοπία ή στην Ζιμπάμπουε, αφού χρωστάνε στις ΙΔΙΕΣ Τράπεζες! Αλλά ακόμη και με τα πρόστιμα η ΔΕΗ παραμένει κερδοφόρος!
Οι μάσκες έπεσαν, ο σοσιαλιστής ΓΑΠ που κλαίει και πάει κόντρα στα πιστεύω του, ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, θα ακριβύνει το Ρεύμα των φτωχότερων στρωμάτων, που είναι βεβαίως κι οι περισσότεροι και θα κάνει έκπτωση στους μεγάλους καταναλωτές!
 Με ένα εκατομμύριο ανέργους καταλαβαίνεται ότι θα γυρίσουμε στο δεκαετία του 50 και στις λάμπες πετρελαίου για πολλές οικογένειες. Ως πότε θα σας κοροϊδεύει;
Ύποπτος επίσης πρέπει να θεωρηθεί κι η μη κατάταξη των Υδροηλεκτρικών Έργων στις ΑΠΕ! Δεν είναι καθαρός τρόπος παραγωγής ηλεκτρισμού το νερό; Μια ματιά στην ανάλυση του λογαριασμού σας και θα καταλάβετε.
Δεν είμαστε κατά των ΑΠΕ, είμαστε κατά της σπέκουλας που προσπαθεί να περάσει ως “Πράσινη Ανάπτυξη” και μάλιστα δια της βίας, σε μια καταρρέουσα οικονομικά κοινωνία. Γιατί αντί να γίνουμε Δανία του Νότου, κινδυνεύουμε να γίνουμε Νιγηρία του Νότου.
Δηλαδή τα κοινά αγαθά να είναι προνόμιο των λίγων που έχουν να το πληρώσουν.
Οχι στον Αρνητισμό, Ναι στις εποικοδομητικές προτάσεις.
       Ο λιγνίτης πρέπει να αποσυρθεί, αλλά στην παρούσα συγκυρία είναι σωτήριος, είναι το σκαλοπάτι πάνω στο οποίο θα μπορέσουμε να κάνουμε το επόμενο βήμα στις ΑΠΕ, δεν είναι το “απόλυτο” κακό όπως το παρουσιάζουν.
 Άλλες χώρες που δεν έχουν το λιγνίτη κι εξαρτώνται πχ από το πετρέλαιο, στρέφονται στην πυρηνική ενέργεια, μέχρι τουλάχιστον οι ΑΠΕ να γίνουν καλύτερες.
Τονίζω ξανά, ότι δεν είμαι κατά των ΑΠΕ. Αλλά δεν είναι λόγος αυτός της μανίας και της βιασύνης να βάλουμε ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΜΑ ΑΠΕ. Η μελέτη πρέπει να γίνει, να μπούν οι προδιαγραφές σε βάθος χρόνου, όχι όμως μεγαλύτερο της 10ετίας.
Εν μέσω κρίσης δεν είναι, ούτε λογικό, ούτε καν “καπιταλιστικό” να σφάζουμε τους μικρούς καταναλωτές για να κάνει φιγούρα η Κυβέρνηση.


Προτάσεις, κι όχι λόγια του Αέρα.
1.      Στην 10ετία του ’80 ξεκίνησε η ελεύθερη εγκατάσταση των ηλιακών θερμοσιφώνων. Η τεχνολογία ήταν ώριμη, η αγορά έτοιμη και σήμερα δεν νοείται σπίτι χωρίς ηλιακό. Η επιχειρηματικότητα, ο πραγματικός ανταγωνισμός δημιούργησαν μια ολόκληρη υγιή και κερδοφόρα αγορά από το μηδέν, ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΡΑΣΙΝΗ.
 Δημιουργήθηκαν Ελληνικές γραμμές παραγωγής με ιδιωτική πρωτοβουλία, και μάλιστα πρωτοπόρες παγμοσμίως, δούλεψαν υδραυλικοί κι άλλοι, κι έχουμε τεράστια περιβαντολογικά οφέλη από την ελάφρυνση του δικτύου.


2.     Το αντίστοιχο γιατί δεν συμβαίνει τώρα με τις αιολική; Γιατί πχ το κράτος δεν δίνει στην ΕΑΒ (πολιτική απόφαση είναι) μαζί ίσως με το ΕΜΠ μια ΑΓΟΡΑ του ΑΙΩΝΑ σε ανεμογεννήτριες και πρέπει να εισάγει; Ποιόν εισαγωγέα; Η ΕΑΒ έχει την τεχνογνωσία, έχουμε χαμηλή προστιθεμένη αξία, θέσεις εργασίας. Παράδειγμα δίνω, μπορούν να βρουν κι άλλες λύσεις.



3.      Το αντίστοιχο πάλι γιατί δεν συμβαίνει με τα φωτοβολταϊκα; Γιατί μπλέκουν τόσοι φορείς; Γιατί δεν αφήνουν την αγορά να αναπνεύσει; Μπλέκονται, πολεοδομίες, άδειες, ΤΕΒΕ, η ίδια η ΔΕΗ, όποιος προλάβει την κουτάλα. Φαντάσου όλες τις ταράτσες στην Αθήνα με φωτοβολταϊκά, μια επένδυση χωρίς κόστος για το δημόσιο, όπως στους ηλιακούς!


Οι ΑΠΕ όπως πάνε να γίνουν σήμερα θα είναι το αντίστοιχο των Υποβρυχίων. Θα παραγγελθούν άμεσα, θα στηθούν όπου λάχει, πληρωθούν πανάκριβα, και μετά θα κάτσουν να σκουριάζουν.
 Αλλο ένα C4I για εξεταστικές του μέλλοντος. Κάνε google να δείς ποιες Ελληνικές εταιρείες κι επιχειρηματίες ακονίζουν τις μασέλες τους και θα καταλάβεις….
Μετά το Ρεύμα, έρχεται ο ΟΣΕ, οι Αστικές Συγκοινωνίες και το νεράκι….



Έρχονται εκλογές σηκωθείτε από τον καναπέ και ρίξτε το κουκί, είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε, μέχρι . . . νεοτέρας!





Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

BAD NEWS -------------- ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΟΛΟΤΟΥΜΠΑ

 
  Ένας αποτυχημένος στη θέση μιας αποτυχημένης .



  Χάσαμε την Πράσινη Τινα .  Κρίμα ήταν  ένα κεφάλαιο στο ΥΠΕΚΑ !!!.
Άλλη μια αποτυχημένη προσωπική επιλογή του ΓΑΠ .
Πολλοί στεναχωρήθηκαν που έφυγε η Πράσινη Τίνα . Πάνω που είχε μάθει καλά τη ''δουλειά'' και όλα πήγαιναν ρολόι με την Πράσινη Απάτη .....συγνώμη  Ανάπτυξη, είχαν στρώσει οι δουλειές στα αιολικά ''πάρκα'' των χαμένων δις και στα φωτοβολταϊκά ''πάρκα''των επίσης πεταμένων δις,  που απαξίωσαν την μεγαλύτερη κερδοφόρα Ελληνική επιχείρηση την ΔΕΗ.
     Τώρα άντε να αρχίσεις καινούργια  ''κονε''  με τον Παπακ. ,τσάρο του περιβάλλοντος,  που αφού απέτυχε πλήρως και τον ''Έφυγε'' η Τρόικα και το ΔΝΤ ,  απο το υπ.Οικονομικών θέλει να πετύχει στο ΥΠΕΚΑ  πουλώντας τη ΔΕΗ.
 
Ο ΣΚΑΙ άρχισε ήδη την προσπάθεια από την πρώτη κιόλας ημέρα. Διαβάστε παρακαλώ......
http://www.skai.gr/news/opinions/article/172475/tsaros-tou-perivallodos-/?cid=12
 ( Κε Κεραμιτζογλου ένας αποτυχημένος οικονομολόγος , υπουργός Οικονομικών, που μας πήγε απο το μηδέν στο μείον δέκα  ,  είναι αδύνατον να πετύχει σαν ΥΠΕΚΑ η οπουδήποτε αλλού ??    Έπρεπε να παει σπιτάκι του ,αλλά η αξιοπρέπεια  έχει χαθεί πια. )
Επειδή λοιπόν στην Ελλάδα κανείς αποτυχημένος δεν πάει χαμένος ,τον πήγαν στο......... ΥΠΕΚΑ .

    Γιατί μην ξεχνάτε ότι πέρα απο την πώληση της ΔΕΗ (απαιτηση Τροικας και ΔΝΤ ) πρέπει ο Παπακωνσταντινου να βρει μια λύση και στην Κερατεα ( απαίτηση Ελληνικού λαού ),  όπου η  Πράσινη Τίναρεζίλεψε την χώρα και την  κυβέρνηση του ΓΑΠ , αλλα και για  τόσα άλλα σημεία της χώρας,  που η μπόχα και η βρώμα  απο  τα σκουπίδια , μας υπενθυμίζουν χρόνια τώρα την ανυπαρξία  υπεύθυνης κυβέρνησης
      Όμως ένας αποτυχημένος πρωην Υπ Οικονομικών ,  είναι αδυνατον να πετυχει σε αλλη θεση .
 





Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

ΤΑ ΜΕΛΑΝΟΥΡΙΑ


Ενας παλιος καλος φιλος και εξαιρετος ψαρας ο Αντωνης, μου εστειλε τα παρακατω και με παρεκαλεσε να τα αναρτησω στο blog μου για εσας τους αναγνωστες μας.



ΨΑΡΕΜΑ ΜΕΛΑΝΟΥΡΙΩΝ

Τα μελανούρια τα ψαρεύουμε και στο λιμάνι, αλλα και στα βραχια, ιδιαίτερα όταν ο καιρός είναι φάτσα .
Η μπουνάτσα δεν είναι καλή για το ψάρεμα των μελανουριών,
αλλα όταν τα ψαρεύουμε από βράχο με αφρουδιά, τα ψάρια είναι ακριβώς εκεί που σκάει το δυνατό κύμα.
Η επιλογη του καταλληλου σημειου για το ψαρεμα στα βραχια ειναι πολυ σημαντικος παραγων. Πρεπει ο τοπος να ειναι ''κλειστος'' για να παραμενει η μαλαγρα επι τοπου.
Μεγάλα μακριά ντουρα καλάμια, καρτελάκι στην άκρη, η μεγαλος στρογγυλος φελος, αρματωσιά με σαλαγκιά μεγέθους ανάλογα με τα ψάρια που κρατάεις ο τόπος.
Πετονια 40 εως 45.
Ψαρευουμε κρυμμενοι. Τα ψαρια δεν πρεπει να μας δουν σε καμοια περιπτωση.
Χρησιμοποιουμε , μία ζύμη από λιωμένες σαρδέλες με βρεγμένο ψωμί και σφίξιμο με αλεύρι, η φρυγανια. Είναι ότι πρέπει.
Επίσης καλά αποτελέσματα είχα όταν τα ψάρευα με αγκίστρια και δόλωμα μικρά ψωμάκια βουτηγμένα στο λάδι.
Έχω ακούσει και για τις ζύμες με τυριά ότι κάνουν καλά ψαρέματα.
Όσον αφορά τη μαλάγρα ,
χρησιμοποιουμε μερος από το δόλωμα και το ανακατεύουμε και με λίγη άμμο δίπλα μας και κατά διαστήματα ρίχνουμε λίγο πάνω στα βράχια και αυτή απλώνετε όταν έρχεται το κύμα και σκάει.
Ένας από τους καλύτερους τόπους που έχω ψαρέψει μελανούρια με απίκο ήταν το λιμάνι
των Μεστων της Χιου, μιλάμε κάθε κομμάτι πάνω από κιλό.
Ενα ακόμα μυστικό σε αυτό το ψάρεμα είναι να μην πιάνουμε το ψάρι με γυμνά χέρια για να το ξαγκιστρώσουμε. Τα μελανούρια έχουν μία μυρωδιά που αν έρθει σε επαφή με τα χέρια μας, θα τη μεταφέρουμε και στο δόλωμα με αποτέσμα να μην τρώνε τα υπόλοιπα.
Ένα πανάκι λοιπόν δίπλα μας για να πιάνουμε τα ψάρια.
Όποιος πάει πάντως για τέτοιο ψάρεμα θα του μείνει αξέχαστο αν έχει από κάτω ψάρια, αφού αν είναι μεγάλα, θα δείτε στο κάρφωμα τις μύτες των καλαμιών να μένουν μέσα στο νερό και να τρέμει όλο το χέρι μέχρι να το φέρεις σε φορά για να το πετάξεις έξω.
Δεν ξέρω αν σας βοήθησα, πάντως όποτε τα ψάρεψα έτσι είχα καλά αποτελέσματα.

Να συμπληρώσω και εγώ με τη σειρά μου ότι ψάρεμα σε τέτοιους τόπους(βράχια)και συνθήκες,απαιτεί συντροφιά ώστε ν'αποφευχθούν δυσάρεστες εκπλήξεις!
Επίσης,λόγω ύψους σε συνάρτηση με το σκάσιμο του κύματος,ξεχάστε όποια σκέψη έχετε για απόχιασμα!
Σε τέτοιες περιπτώσεις,παραβολικά καλάμια και λεπτές μισινέζες μένουν στο πορτ-παγκάζ,για άλλου είδους εξόρμηση!!
Το κάρφωμα είναι ακαριαίο και το ψάρι ανεβαίνει χωρις σταματημα,και πετιεται εξω στα βραχια.




Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Τι δουλειά έχει η Τράπεζα της Ελλάδος με την Κλιματολογία;


Βασικά καμία, αν και οι συνέπειές της αυξάνουν τις ...τραπεζικές επισφάλειες στην Ελλάδα.

Από το 2007, ο Πρωθυπουργός και ο αδερφός του προωθούν θεωρίες που είναι πλέον πεπερασμένες και σαθρές. Ο κύριος Ζερεφός, ενώ είναι εξαίρετος περί το όζον, είναι, με συγχωρείτε, λίγο άσχετος με Κλιματολογίες.

Η θεωρία που προωθούν είναι η εξής: 1) Ο Πλανήτης θερμαίνεται, 2) Αυτό οφείλεται σε ανθρώπινες δραστηριότητες, και δη το CO2 από την παραγωγή ρεύματος, 3) Μπορούμε και πρέπει να κάνουμε κάτι τώρα για να σωθούμε από τις καταστροφικές συνέπειες, 4) Βάλτε λοιπόν αιολικά και φωτοβολταϊκά παντού (για να σώσετε τον Πλανήτη). Τα επιχειρήματα αυτά είναι κατά 90% λανθασμένα και ο συλλογισμός φαύλος:

O Πλανήτης, εάν θερμαίνεται, θερμαίνεται σε πολύ μικρότερο βαθμό από οποιαδήποτε θεωρία ή μοντέλο επικαλεστεί ο κ. Ζερεφός.
Εάν θερμαίνεται ο Πλανήτης, θερμαίνεται (και κρυώνει) κυρίως από φυσικά αίτια, όπως κάνει τα τελευταία δεν ξέρω πόσα εκατομμύρια χρόνια.
Τα φυσικά αίτια είναι ο Ήλιος, η τροχιά της Γης, τα γεωτεκτονικά κλπ.
Ο συσχετισμός CO2 και θερμοκρασίας είναι «συσχετισμός», correlation , δηλαδή η άνοδος στην θερμοκρασία μάλλον συνεπάγεται αύξηση CO2, παρά το αντίστροφο.
Για τους υδρατμούς και τον ρόλο τους που είναι δύο τάξεις μεγέθους πιο σημαντικοί κανείς δεν μιλάει…
Για τον δε ρόλο του Ηλίου που είναι ο καθοριστικός παράγων, ούτε κουβέντα.
Και αυτό μην σας ξενίζει, αγαπητοί Τραπεζικοί.
Το ζητούμενο δεν είναι το κλίμα.
Το ζητούμενο είναι να πεισθείτε να βάλουμε πυρηνικά (που εγώ δεν έχω πρόβλημα) ή αιολικά, που έχω πρόβλημα γιατί είναι όσο ακριβά είναι τα πυρηνικά (σε κόστος ρεύματος και σε αρχική επένδυση), χωρίς όμως να παράγουν χρήσιμο ρεύμα λόγω χαμηλής «διαθεσιμότητας» που είναι 22-24% για τα αιολικά, και 95% για τα πυρηνικά.
Να μην σας ζαλίζω με λεπτομέρειες, 3-4 απλά μαθήματα για αιολικά, με ελάχιστο σαρκασμό, εδώ. Και λίγη Κλιματολογία για ...Τραπεζικούς (με ιστορικά ενδιαφέροντα) εδώ.

Αυτό που αφορά εσάς, την Τράπεζα της Ελλάδος, είναι ότι τα αιολικά αυξάνουν το έλλειμμα και το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, χωρίς να προσφέρουν ικανό ανταποδοτικό όφελος  και μόνο δημιουργώντας πληθωρισμό, ανεργία και ύφεση (σε εμάς --  Στις χώρες που τα εξάγουν είναι πηγή απασχόλησης).
  Με την ενδιαφέρουσα για εσάς διαφορά, ότι αυτό το πρόσθετο «χρέος» είναι off balance sheet.
Δεν φαίνεται σαν δανεισμός, φαίνεται σαν «επένδυση».
Η «επένδυση» εξυπηρετείται όχι από φόρους, αλλά από τον λογαριασμό της ΔΕΗ. Κλασσικό off balance sheet debt. Και τονίζω την μη ανταποδοτικότητα.
Δηλαδή δεν πρόκειται για χρέος που θα μας αφήσει κάτι χρήσιμο. Αντιθέτως.
Και υπάρχει χειρότερος κίνδυνος που αφορά την ΤτΕ. Στον βαθμό που αυτές οι επενδύσεις χρηματοδοτούνται από Ελληνικές Τράπεζες, αυξάνουν τις πιθανές επισφάλειές τους.
Και αυτό, επειδή καμία αιολική «επένδυση» δεν θα υπήρχε εάν δεν επιδοτείτο από φουσκωμένους λογαριασμούς ρεύματος (τέλη υπέρ ΑΠΕ ή αιολικές ταρίφες).
Οι δικές μας ταρίφες είναι διπλές από ότι, π.χ., στην γειτονική Τουρκία, και, ιστορικά, πολλές Ευρωπαϊκές χώρες έχουν αναγκαστεί να τις μειώσουν για δημοσιονομικούς λόγους ή για ανακούφιση του καταναλωτή που τις πληρώνει. 
Σε εσάς, πρέπει να είναι προφανής η επισφάλεια που δημιουργείται σε βάρος του Ελληνικού Τραπεζικού συστήματος.

Έχοντας πει αυτά, γνωρίζω ότι γνωρίζετε ότι όλα γίνονται επειδή το θέλει ο Πρωθυπουργός, αλλά ο Πρωθυπουργός δεν θα είναι κοντά σας όταν θα προσπαθήσετε να διαχειριστείτε πρόβλημα μεγαλύτερο από τα θαλασσοδάνεια και τις Προβληματικές.
Να προσέχετε επίσης όποια τράπεζα διαφημίζει πράσινα και φωτοβολταϊκά δάνεια, και ΑΠΕ γενικότερα… Κατά τα λοιπά, τα σέβη μου.


Πηγη

http://archaeopteryxgr.blogspot.com/search?updated-max=2011-06-04T08%3A31%3A00%2B03%3A00&max-results=7
 

Η πράσινη ανάπτυξη του ΓΑΠ, και το παραμύθι χωρίς "δράκο"


          Όταν αυτή η κυβέρνηση του ΓΑΠ πήρε την εξουσία , είχε έτοιμη την απάντηση για πάσα νόσο .
«Πράσινη ανάπτυξη» έλεγε ο ΓΑΠ.   Τι ήταν αυτό το νέο «φρούτο»;
Ουδείς γνώριζε τι ακριβώς εννοούσαν οι εκπρόσωποι της νέας διακυβέρνησης.
Στο, μεταξύ μας προέκυψε και ένα νέο πρόσωπο που θα έκανε πράξη όλα όσα οραματιζότανε ο κ. πρόεδρος. 
Η «πράσινη Τίνα» έγινε το σύμβολο της «νέας πολιτικής» σαν υπουργός ΥΠΕΚΑ.
Υπουργός Κλιματικής Αλλαγής.
Πράσινη Ανάπτυξη και Κλιματική Αλλαγή , έννοιες σχεδόν αφηρημένες που σηκώνουν πολλές κα διαφορετικές ερμηνείες .
Δυο χρονιά αργότερα δεν έχουμε γίνει...σοφότεροι για το τι ακριβώς ήταν αυτή η «πράσινη ανάπτυξη».
Σίγουρα δεν εννοούσαν την επένδυση του Κατάρ στον Αστακό, ούτε τη νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων, ούτε τη δημιουργία της βιομηχανίας των πράσινων πιστοποιητικών για κάθε οικοδομή. Κάτι άλλο έπρεπε να είναι αυτή η περίφημη «πράσινη ανάπτυξη».

Λίγες εβδομάδες πριν την πτώση των ναζί, στη Γερμανία, το καθεστώς είχε αφήσει να κυκλοφορήσουν φήμες ότι δήθεν διέθετε μυστικά υπερόπλα που θα του επέτρεπαν να κερδίσει τον πόλεμο. Φυσικά, δεν υπήρχαν δράκοι που να βγάζουν φωτιές από το στόμα και να τρομάξουν έτσι τον εχθρό.
 Ήταν ένα παραμύθι λαϊκής κατανάλωσης.

Πολύ φοβόμαστε ότι κι η πράσινη ανάπτυξη του κ. Παπανδρέου ήταν ένα τρικ που χρησιμοποιήθηκε για να πειστεί ο κόσμος ότι αυτή η κυβέρνηση διέθετε όραμα για τη χώρα
Ότι είχε προτάσεις. Δυστυχώς, δεν υπήρχε σχέδιο.
 Ή καλύτερα, το μόνο σχέδιο που υπήρχε ήταν αρχικά η κατάληψη της εξουσίας.
Έκαναν ένα συνέδριο στις 23/Οκτωβρίου/2010 στην Αθήνα.
Το ονόμασαν Επενδυτικό φόρουμ για την Πράσινη Ανάπτυξη στην Μεσόγειο , με ατζέντα την χρηματοδότηση Πράσινων επενδύσεων.
Ήταν ένα πραγματικό μπίζνες-πάρτι στο οποίο συμμετείχαν ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, Πρωθυπουργοί και Υπουργοί χωρών, τραπεζίτες και στελέχη πολυεθνικών.
Το πάρτι αυτό διοργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕΠ) αλλά και από το Ινστιτούτο για το Κλίμα και την Ενεργειακή Ασφάλεια ( i4cense ).
Το «Ινστιτούτο» αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από μια ΜΚΟ, στην οποία Ιδρυτής και Πρόεδρος είναι ο αδελφός του Πρωθυπουργού, Ανδρίκος Παπανδρέου!
H i4cense (Institute for Climate and Energy Security) είναι μια ΜΚΟ, η οποία δραστηριοποιείται στη Μεσόγειο και την Νοτιοανατολική Ευρώπη. Διακηρυγμένος σκοπός της, είναι η «προώθηση αποτελεσματικών πρωτοβουλιών για το κλίμα και την ενεργειακή ασφάλεια στην Μεσόγειο».
Με άλλα λόγια, προσπαθεί να παίξει το ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ κυβερνήσεων και πολυεθνικών εταιρειών, με σκοπό την υλοποίηση «πράσινων» επενδυτικών σχεδίων.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το επενδυτικό αυτό φόρουμ,
«πηγε πακέτο» και στηρίχτηκε ουσιαστικά, από την πολυδιαφημισμένη από την Κυβέρνηση Σύνοδο Κορυφής για την Κλιματική Αλλαγή, η οποία πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη ημέρα, Παρασκευή στην Αθήνα.
Η Σύνοδος μάλιστα αυτή, πραγματοποιήθηκε κατόπιν πρόσκλησης του Πρωθυπουργού και συνδιοργανώθηκε από τα Υπουργεία Εξωτερικών και Περιβάλλοντος ( ΥΠΕΚΑ ), δηλαδή με λεφτά του ελληνικού λαού! 
 Πληρώστε κορόιδα Έλληνες.


Με άλλα λόγια, βλέπουμε πως η Κυβέρνηση του περιβαλοντοκτόνου fast track και ειδικότερα ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, προσπαθούν να παίξουν ρόλο «ενδιάμεσων», σε πολυεθνικά επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία επιθυμούν παράλληλα να διαφημίσουν τη δήθεν «πράσινη ευαισθησία» τους!


        Από τότε η'' Πράσινη Τίνα ''ήταν η μόνη υπουργός που έκανε και κάνει έργο,
δηλαδή άδειες για επενδύσεις των κρατικοδίαιτων δήθεν επενδυτών, που ζουν απο τις επιδοτήσεις στα αιολικά και φωτοβολταϊκά, που κατασκεύασαν οι πολυεθνικές που είπαμε παραπάνω.
Υλοποιεί και συμμορφώνεται, η Πράσινη Τίνα με τις οδηγίες της ΕΕ (που έφτιαξε η Γερμανία στα μέτρα των πολυεθνικών της ) και έτσι πουλάνε σωρηδόν στη χρεοκοπημένη Ελλάδα τα πανάκριβα ντενεκεδακια της Πράσινης ανάπτυξης.
Υλοποιεί και o ΓΑΠ τις δεσμεύσεις του εξαγγέλλοντας στους χρεοκοπημένους  Έλληνες οτι θα τους φτιάξει το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο του κόσμου στην Πτολεμαΐδα άξιας ενος ασήμαντου ποσού ενός ( 1) δις ευρώ.
Αυτά τα δις δεν θα τα πάρουμε ποτέ πίσω,γιατί είναι το τίμημα του μεγάλου μας εγκλήματος σαν Έλληνες ,είναι οτι , έχουμε συμβάλλει κα εμείς στην ρύπανση της ατμόσφαιρας με
CO2.
Σήμερα λοιπόν μάθαμε όλοι τι εννοούσε ο ΓΑΠ οταν ελεγε οτι θα επενδυσουμε στην Πράσινη ανάπτυξη. 


Μόνο το 2011 οι επενδύσεις οι επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στη χώρα μας έχουν ξεπεράσει τα 1,5 δισ. ευρώ, ενώ στην τριετία οι επενδύσεις ξεπερνούν τα 21 δισ. ευρώ.
 
Χρεωκοπία με Μνημόνιο αλλά με ανίκανο και διεφθαρμένο υπουργείο Οικονομικών και ικανότατη πράσινη  ΥΠΕΚΑ.
Μείγμα επικίνδυνα εκρηκτικό.
Δυστυχώς για την κυβέρνηση ,αυτα τα γνωρίζουν πλέον καλά οι ''αγανακτισμένοι πολίτες''

                                                                                                                 SAGINI





Προφανώς ο πρωθυπουργός της χώρας όταν μιλούσε για «πράσινη ανάπτυξη», και πράσινα άλογα εννοούσε τις μπίζνες και την κονόμα του αδερφού του ή μήπως η «πράσινη ανάπτυξη» θα έρθει με τα... «φρουτάκια»; αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι η «πράσινη ανάπτυξη» του ΓΑΠ θα θρέψει πλουσιοπάροχα μια νέα γενιά Μαυρογιαλούρων!

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Το πανηγύρι του προφήτη Ηλία στη Σίφνο







Η συγκοινωνία των νησιών των Κυκλάδων τους παραμένει εδώ και πολλά χρόνια ένα μεγάλο πρόβλημα.
Ενώ έχει λυθεί κατά κάποιο τρόπο η τακτική επικοινωνία τους με το λιμάνι του Πειραιά, δεν έχει βρεθεί ακόμα η 
λύση για τη σύνδεση των νησιών μεταξύ τους. Έτσι το σωτήριο έτος 2008 η Πάρος και η Σίφνος, δύο τουριστικά νησιά που απέχουν μόλις 20 μίλια δεν είχαν παρά δύο δρομολόγια την εβδομάδα να τα συνδέουν. Δεν συζητάμε βέβαια για την διάρκεια του ταξιδιού που μπορεί πολλές φορές να ξεπερνά και τις πέντε ώρες αφού μεσολαβούν και άλλα λιμάνια.

Το πανηγύρι του Προφήτη Ηλία στην Σίφνο έπεφτε Σάββατο 19 Ιούλη και ο τρόπος πρόσβασης στο νησί φαινόταν αδύνατος τις ημερομηνίες που επιθυμούσα. Επιστράτευσα τις θαλασσινές γνωριμίες μου, αλλά οι “φουσκωτοί” φίλοι μου φοβήθηκαν το πενταράκι μελτέμι και σφύριζαν αδιάφορα. Τότε μπήκε σε δράση το εφεδρικό σχέδιο “καϊκζήδες”.
Είναι αλήθεια οτι τα φουσκωτά ξεπετούν τις αποστάσεις, αλλά οι ιδιοκτήτες τους, λάτρεις της θάλασσας και της ανεβασμένης αδρεναλίνης, δεν φημίζονται για την αγάπη τους για οδοιπορίες, μονοπάτια, μοναστήρια, παραδοσιακή ζωή, λαϊκή αρχιτεκτονική, πανηγύρια και τα λοιπά (εκτός ολίγων εξαιρέσεων βέβαια). 

 



Στο σχέδιο “Β” η ανταπόκριση ήταν άμεση. Ο Στέλιος Γκίκας ένας εξαιρετικός αγγειοπλάστης από το χωριό 
Κώστος και γιός του ο Ιάσων, ένα παλικαράκι που κυνηγάει και αυτό φανατικά τα πανηγύρια και τα γλέντια, προσεφέρθησαν πάραυτα για το εγχείρημα. Το ταξίδι με την Νεφέλη, το εντεκάμετρο κόκκινο τρεχαντήρι, ήταν μιά απόλαυση. 
Με σηκωμένο ένα φλοκάκι, τον καιρό δευτερόπριμα, το ουζάκι με τους μεζέδες και τη συζήτηση για το πρόγραμμα επικείμενης ανεβασιάς στο βουνό, ούτε πως καταλάβαμε πότε φθάσαμε. Παροικιά-Φάρος Σίφνου σε τρείς απολαυστικές ωρίτσες.

Στον Φάρο, το γραφικό ψαροχώρι, που βρίσκεται δίπλα στην Χρυσοπηγή, μας υποδέχθηκε ο Δημήτρης Μπέλιος, φίλος, συνδιοργανωτής του πανηγυριού και ξεναγός της εκδρομής μας και μας μετέφερε με τ’ αυτοκίνητο του μέχρι τα Φυρόγια. Από εκεί θα ξεκινούσε η οδοιπορία. Ντυμένος κατάλληλα για οδοιπορία, με το σακίδιο στην πλάτη και το απαραίτητο μπαστουνάκι, μας διαβεβαίωσε για το σύντομο της διαδρομής – ούτε μια ώρα δρόμος - και ξεκινήσαμε απογευματάκι την ανάβαση από τα 120 μέτρα υψόμετρο για να ανεβούμε στην κορυφή του ψηλότερου βουνού της Σίφνου, στον προφήτη Ηλία σε υψόμετρο 670 μέτρων. Στα πρώτα 2 χιλιόμετρα η διαδρομή πάνω στο πλακόστρωτο μονοπάτι ήταν σχετικά εύκολη καθώς ο Δημήτρης περπατώντας μας διηγείτο ιστορίες του τόπου αλλά και τις προσπάθειες μιάς ομάδας ντόπιων να αποκαταστήσουν τις αβαρίες του παλιού λιθόστρωτου δρόμου. 

 



Μετά το πρώτο μισάωρο άρχισαν τα ζόρια. Η ανηφόρα έγινε πολύ πιό απότομη, το μονοπάτι πιό κακοτράχαλο και το χειρότερο, άρχισε να φαίνεται το σημείο του προορισμού μας. Η κορυφή του βουνού πάνω από τα κεφάλια μας. 
Τα ποδάρια μας άρχισαν να πιάνονται και τα γόνατά να λύνονται. Ο Δημήτρης, ευγενέστατος, παρατήρησε το χάλι μας και έκανε τις απαραίτητες στάσεις, τάχατες για να θαυμάσουμε την θέα. Πράγματι η θέα ήταν μαγική. 
Το μονοπάτι στα πόδια μας και πλήθος συντροφιές να σκαρφαλώνουν το βουνό ξωπίσω μας. Η δυσκολότερη διαδρομή ήταν βέβαια τα τελευταία 500 μέτρα όπου η κλίση του μονοπατιού ξεπερνούσε τις 30 μοίρες και κάτω μας τα γκρεμνά αγρίευαν. Φθάσαμε στο προορισμό μας περίπου μετά από μιάμιση ώρα πορεία, εντελώς εξουθενωμένοι.






Το μοναστήρι του προφήτη Ηλία μας αποζημίωσε. Με το που φθάσαμε στην κορφή, μπροστά από την είσοδο του μοναστηριού, μας υποδέχθηκε ένα τραπέζι με αμυγδαλωτά και δροσερό νεράκι που μας προσέφεραν οι κυράδες, διοργανώτριες του πανηγυριού. Μετά το ξεδίψασμα – δύο τρία ποτήρια νερό – οι πιό μερακλήδες παρέλαβαν τις ρακές, απαραίτητες για την αισθαντικώτερη παρατήρηση του θεάματος και της μυσταγωγίας που θα ακολουθούσε.

Η εκκλησία του προφήτη Ηλία, προσφάτως επιμελώς ανακαινισμένη, περιβάλλεται περιμετρικά από κελιά που συγκροτούν την οχύρωση του μοναστηριού. Εδώ προσέτρεχαν οι πιστοί για να προστατευθούν από τους πειρατές και τους επίδοξους κατακτητές. Κτισμένο στα μέσα του 17ου αιώνα και έχοντας υπόγειες δεξαμενές χωρητικότητας 500 κυβικών νερού, ήταν σε θέση να αντέξουν σε πολυήμερες πολιορκίες.
Η θέα από τα δώματα των κελιών σου κόβει την ανάσα.
Στα πόδια σου, σε πρώτο επίπεδο, τα χωριά της Σίφνου, η Απολλωνία, ο Αρτεμώνας, το Κάστρο και πιό πέρα το Αιγαίο Αρχιπέλαγος.
Η Πάρος, η Νάξος, η Ηρακλειά, η Ίος, η Σίκινος, η Φολέγανδρος, η Σαντορίνη, η Μήλος, η Κίμωλος.
Επιστέγασμα του φαντασμαγορικού θεάματος το μεγαλοπρεπές ηλιοβασίλεμα.


Οι ήχοι της καμπάνας, διακόπτουν τους ρεμβασμούς μας και μας επαναφέρουν στην πραγματικότητα.
Ο παπα Γιάννης ο Ψαραύτης μαζί με τους ψάλτες, ξεκινούν τον εσπερινό στο προαύλειο της εκκλησίας και πλημμυρίζουν την ατμόσφαιρα με βυζαντινές μελωδίες που σ’αυτό το περιβάλλον αποκτούν μια τελείως άλλη, μια 
μεταφυσική διάσταση. Μετά την λειτουργία και την αρτοκλασία φθάνει η ώρα του δείπνου.




Η τραπεζαρία του μοναστηριού είναι μιά μακρόστενη επιβλητική αίθουσα με πολλά βόλτα. Στην βόρεια πλευρά της βρίσκεται το μαγειριό με τους φούρνους και στην νότια ένα μακρόστενο τραπέζι χωρητικότητας πενήντα ατόμων. Την προετοιμασία του δείπνου (προμήθειες, μεταφορά τους με μουλάρια, μαγειρέματα), αλλά και την χρηματοδότηση του, την αναλαμβάνουν οι πανηγυριστές, μια ομάδα 20 ατόμων που είναι αυτοί οι οποίοι συντηρούν το μοναστήρι όλο το χρόνο. Για το φετινό πανηγύρι σφάχθηκαν 7 ερίφια προκειμένου να εξασφαλισθούν οι 450 μερίδες φαγητού.





Η είσοδος στην τραπεζαρία γίνεται από μιά πόρτα και η έξοδος από μιά παρακείμενη. 
Το στρώσιμο και το ξεστρώσιμο των τραπεζιών θα γίνει πολλές φορές, γεγονός που απαιτεί έναν θαυμαστό συντονισμό και μία άρτια οργάνωση από την πλευρά των πανηγυριστών.

Με το που καταλαμβάνουν τις θέσεις τους στο τραπέζι οι επισκέπτες, σερβίρονται πρώτα οι ρεβιθάκια, οι σαλάτες και το κρασί και ακολουθεί το κοκκινιστό κατσικάκι με τα μακαρόνια και το τριμμένο κεφαλοτύρι.
Πρός το τέλος κάθε γεύματος κάποιος φωνάζει με στεντόρια φωνή. “Να ζήσουν οι πανηγυράδες”. 
Να ζήσουν, απαντούν όλοι μαζί από το τραπέζι χτυπώντας ρυθμικά τα πιρούνια τους στα πιάτα δημιουργώντας ένα πανδαιμόνιο, που επαναλαμβάνεται άλλες δυό φορές καθώς πρέπει να τιμηθούν και οι μαγείροι και οι σερβιτόροι.

Το σκηνικό αυτό επαναλήφθηκε εννιά φορές μέχρι να φάει και η τελευταία συντροφιά..
Η αφεντιά μου, λόγω ιδιότητας, είχα την τιμή να παρευρεθώ σε περισσότερα του ενός γεύματα, γεγονός που μου επέτρεψε να γευθώ επαναληπτικά μεχρι σκασμού τα προσφερόμενα γευστικότατα εδέσματα. 
Μετά το δεύτερο τραπέζι στο προαύλειο αρχίζει ο χορός με τα βιολιά και τα λαούτα (στην Σίφνο καθώς έμαθα δεν υπάρχουν τσαμπούνες).





Η κορύφωση του γλεντιού γίνεται μετά τα μεσάνυχτα. Οι πανηγυράδες έχουν εξυπηρετήσει όλο τον 
κόσμο, ευχαριστημένοι που ήταν περισσότεροι από τους περυσινούς, και κάθονται αποκαμωμένοι να φάνε και αυτοί.
Καθώς αρχίζουν όμως τα τραγούδια της τάβλας, δια μιάς εξαφανίζεται η κούραση και τότε ξεκινά το
πραγματικό πανηγύρι.
Οποιος αγαπά τα ρόδα, πρέπει ναχει υπομονή,
κι όταν τον τσιμπά τ’ αγκάθι, να μην λέει πως πονεί.
Εσύ σαι σαν τα ρόδα, μα μιά διαφορά,
Συ ανθίζεις όλο το χρόνο, μ’ αυτό μονάχα μιά φορά”
Ο Παντελής Αγιουτάντης με το βιολί, ο Γιώργος Τσώλιος με το λαγούτο και ο Γιάννης Ατσώνιος πρώτη
φωνή στο τραγούδι, ξεσηκώνουν τους πανηγυριστές. Εδώ συμβαίνει άλλο ένα ιδιόμορφο γεγονός. 
Καθώς τελειώνει κάθε τραγούδι, με μία ασύλληπτη και αδιόρατη τάξη παίρνουν την σειρά τους 
οι πανηγυράδες και όποιος άλλος θέλει και ακολουθώντας τους μουσικούς δρόμους των οργανοπαιχτών 
σολάρει το τετράστιχο που επιθυμεί.

Κοντά στα χαράματα και ενόσω το γλέντι καλά διαρκεί, άλλοι κοιμούνται στα κελιά, άλλοι καταγής, άλλοι στους υπνόσακους τους και άλλοι παίρνουν τον κατήφορο για τα σπίτια τους.
Ο φίλος μας και οδηγός μας Δημήτρης είναι λιγάκι απαισιόδοξος. Στον δρόμο της επιστροφής μας εξομολογείται. 
“Παλιά, κάθε χρόνο, το πανηγύρι το ανελάμβανε άλλος πανηγυράς, αυτός που θα κρατούσε

την εικόνα του Αγίου σπίτι του όλο το έτος. Τα τελευταία χρόνια έχει περιορισθεί το ενδιαφέρον και έτσι εμείς
μιά παρέα το συντηρούμε με δικά μας έξοδα. Οι μεγαλύτεροι στην παρέα μας είναι εβδομηνταπεντάρηδες και οι νεώτεροι σαρανταπεντάρηδες. Μέχρι πότε θ’ αντέχουν τα πόδια μας”.





Μπορεί το πανηγύρι να μην έχει την δόξα και την μοναδικότητα των παλιών εποχών, στα μάτια όμως των 
νέων, που ήταν και η πλειοψηφία του κόσμου – ντόπιοι και Αθηναίοι – είδα, με την αθεράπευτη αισιοδοξία που
με διακρίνει, τους συνεχιστές των σημερινών πανηγυράδων.

Το πανηγύρι του προφήτη Ηλία στην Σίφνο είναι ένα από τα πιό χαρακτηριστικά των νησιών του Αιγαίου.
Η αρχιτεκτονική ομορφιά και η εξαιρετική θέση του μοναστηριού, η εντυπωσιακή διαδρομή μέχρι την κορυφή, το ανεπανάληπτο δείπνο στην τραπεζαρία με το διαδοχικό σερβίρισμα , το σιφνέικο τραγούδι και οι ξέφρενοι χοροί, ο ενθουσιασμός των οδοιπόρων επισκεπτών, μα πάνω από όλα το κέφι, η διάθεση για προσφορά και η
γενναιοδωρία των πανηγυριστών, συγκροτούν χωρίς αμφιβολία μία από τις πιό ενδιαφέρουσες πανηγυρικές 
εμπειρίες του Αρχιπελάγους
 





ΤαηΝηγια τα ανήφορο ανέβαινα πετώντας , όμως τα χρόνια πέρασαν και πάω περπατώντας. Σιφνέικο στιχακι




Στο πανηγύρι του Αηλιά στη Σίφνο έχω βρεθεί πριν χρόνια.
Δεν το ξεχνώ. Ποτέ.
Στη ΣΙΦΝΟ τα πανηγύρια είναι μοναδικά .
Πρόκειται για γνήσια Κυκλαδίτικη Ελληνική νησιώτικη παράδοση .Πραγματικές λαϊκές γιορτές στο Αρχιπέλαγος .
Στην οργάνωση συμμετέχουν όλοι οι χωριανοί αφιλοκερδώς.
Έτσι και αλλιώς στα Σιφνέικα πανηγύρια το φαγητό , το ποτό, ο χορός και η μουσική είναι όλα δωρεάν ,ανεξάρτητα από τον αριθμό των επισκεπτών ,ακόμη και αλλοδαπών τουριστών..
Είναι κάτι σαν τάμα προς τιμή του Αγίου, που γιορτάζει μια φορά τον χρόνο. Τα έξοδα τα πληρώνει ο πανηγυρας που είναι και το τιμώμενο πρόσωπο.
Κατά τη διάρκεια της χρονιάς ο πανυγυρας είχε την τιμώμενη εικόνα στο σπίτι του με εντολή του παπά.
Τα μεγάλα πανηγύρια στη Σίφνο είναι της Χρυσοπηγης, του προφήτη Ηλία, του Αγίου Συμεών, της Παναγίας του βουνού, της Παναγίας της Βρύσης και πάρα πολλά άλλα.
                                                                                                                                  SAGINI




Εκπτώσεις στην προστασία του περιβάλλοντος άρχισαν οι επιχειρήσεις


Το νέο οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώθηκε από την κρίση αποδεικνύεται ιδιαιτέρως επιβλαβές για το... φυσικό.
 Μελέτη της Grant Thornton έδειξε ότι ο αριθμός των επιχειρήσεων που εφαρμόζουν «πράσινες» πρακτικές προστασίας του περιβάλλοντος μειώθηκε κατά 40% παγκοσμίως, σε σχέση με το 2008. 

 

Μόλις το 36% των επιχειρήσεων έχουν πάρει μέτρα για το περιβάλλον στο πλαίσιο των προγραμμάτων Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης που υλοποιούν. Περισσότερο "πράσινες" δηλώνουν οι επιχειρήσεις των αναδυόμενων οικονομιών. Το 60% των επιχειρήσεων στις BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα) και 59% στις ASEAN (ένωση των κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας) δηλώνουν ότι εφαρμόζουν περισσότερο ηθικές επιχειρηματικές πρακτικές,  ορμώμενες από την επιθυμία να "σώσουν τον πλανήτη".
Το ίδιο υποστηρίζει μόλις το 30% των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και το 16% των επιχειρήσεων της Βορείου Αμερικής.