Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Στη Κοπεγχάγη δεν πήγαν για τη σωτηρία της ζωής στον πλανήτη, αλλά για να κάνουν δουλειές δισεκατομμυρίων!












                   



                                                    Λίγες μέρες πριν αρχίσει η σύνοδος της Κοπεγχάγης, ( Δεκεμβριος 2009 ) ο κορυφαίος Αμερικανός περιβαλλοντολόγος Τζαίημς Χάνσεν     (διευθυντής ερευνών ινστιτούτου NASA, περιβαλλοντικός γκουρού του Αμερικάνικου Κογκρέσου) 
  δήλωσε αφοπλιστικά πως θα ήταν προτιμότερο η σύνοδος να μην γίνει, αν ήταν αυτό να κάνει τον κόσμο να πιστέψει ότι κινούμαστε προς μια θετική κατεύθυνση, ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.   
  Και αυτό είναι η πικρή αλήθεια. 

Γιατί  στη Δανία κάποιοι δεν πήγαν για τη σωτηρία της ζωής στον πλανήτη, αλλά για να κάνουν δουλειές δισεκατομμυρίων!

Για να καταλάβουμε το τι συνεβει στην Κοπεγχάγη πρέπει να πάμε λίγο πίσω.
Από το 2005 είναι γνωστό πως... τέθηκε σε εφαρμογή το πρωτόκολλο του Κυότο. Η συμφωνία δηλ. για μείωση των εκπομπών ρύπων κατά ............5%.

Είναι επίσης γνωστό ότι οι 2 κύριοι ρυπαντές ΗΠΑ (4% του παγκόσμιου πληθυσμού, 25% της ρύπανσης!!) και Κίνα δεν το υπέγραψαν καν
Αυτό όμως που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό είναι ο τρόπος που αποφασίστηκε τότε για να προχωρήσει πρακτικά και να λειτουργήσει η συμφωνία δίνοντας αποτελέσματα. 
Και ο τρόπος αυτός ήταν η δημιουργία αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων.  
  Η "Αγορά των τρελών" κατα την Le monde. Μην τα παρατάτε επειδή ακούγεται πολύπλοκο, γιατί έχει τρομερό ενδιαφέρον.
Γιατί στόχος της "ρύθμισης" αυτής δεν ήταν η μείωση των ρύπων, αλλά αντίθετα η διατήρησή τους τουλάχιστον στα σημερινά επίπεδα!!!
 
Η αγορά αυτή λειτουργεί κάπως έτσι με απλά λόγια.
1. Αποφασίζονται ανώτατα όρια εκπομπών ρύπων για επιχειρήσεις και κράτη.
2. Εκδίδονται δικαιώματα εκπομπών ρύπων που αγοράζονται και πουλιούνται μεταξύ των εμπλεκομένων (και όχι μόνο). 


Όποιοι βρίσκονται κάτω από το όριο πουλάνε τα περισσευούμενα δικαιώματα, ενώ όσοι ξεπερνούν το όριο, αγοράζουν δικαιώματα και έτσι αποφεύγουν το πρόστιμο το οποίο είναι περίπου 3-4 φορές μεγαλύτερο.

3. Τα κέρδη της αγοράς αυτής τροφοδοτούν την πράσινη ανάπτυξη.

 
Είναι ένας τρόπος που μοιάζει με την δική μας μεταφορά συντελεστή.
Από την πρώτη στιγμή έγινε φανερό πως υπήρχαν μεγάλα προβλήματα. Π.χ. Επιχειρήσεις μείωσαν τη δραστηριότητά τους και στήριξαν την ύπαρξή τους στην πώληση δικαιωμάτων (τίποτα το πράσινο δηλαδή). 

Η ο τρόπος που δόθηκαν τα δικαιώματα σε επιχειρήσεις και κράτη και η ρύθμιση των ορίων για τον καθένα ήταν ένα τοπίο πολύ θολό. 
Η τι νόημα έχει στην τελική, να μειώνει κάποιος τους ρύπους του, για να δίνει το δικαίωμα σε κάποιον άλλο να ρυπαίνει και να κερδίζει κιόλας;

Έχει και παραέχει όμως και θα δούμε γιατί.

Είναι φανερό οτι σε ένα σύστημα σαν αυτό που βιώνουμε όπου η διαφθορά δίνει και παίρνει, ο έλεγχος των ρύπων μόνο ειλικρινής δεν μπορεί να είναι, ιδιαίτερα όταν το κίνητρο όλων, πράσινων η μη είναι το χρήμα από την αγοραπωλησία δικαιωμάτων. 
Πέρα από αυτό όμως οι ίδιοι οι νόμοι της αγοράς, το μόνο που καταφέρνουν, είναι να επαναφέρουν το όριο των ρύπων διαρκώς στα ψηλά του, αντί να το μειώνουν (αυτός άλλωστε είναι ο πραγματικός στόχος!). 
Κι αυτό γιατί αν υποθέσουμε πως το σύστημα λειτουργεί και οι ρύποι μειώνονται, μπαίνουν προς πώληση στο σύστημα περισσότερα δικαιώματα και άρα η τιμή τους πέφτει (ακολουθούν την πτώση της τιμής των προϊόντων άνθρακα σύμφωνα με το νόμο της προσφοράς και ζήτησης).
Όποιος λοιπόν είναι πωλητής κερδίζει λιγότερα χρήματα για πράσινες επενδύσεις, και όποιος αγοράζει ξοδεύει λιγότερα και άρα μπορεί να ρυπαίνει περισσότερο με τα ίδια λεφτά. 
Άρα άνθρακες ο θησαυρός κυριολεκτικά.

Πάμε τώρα στο σπουδαιότερο.

Η εμπλοκή των μεγάλων χρηματιστηριακών οίκων στην αγορά αυτή μέσω έκδοσης συμβολαίων παραγώγων σχετικών με τους ρύπους είναι η ταφόπλακα του εγχειρήματος και να γιατί. 
Οι χρηματιστηριακές αγορές παραγώγων έχουν δικούς τους νόμους, και οι τιμές διαμορφώνονται πέρα κι έξω από λογικές πραγματικής οικονομίας, με πρώτο και βασικό μπούσουλα την κερδοσκοπία. 
Επίσης η αγορά αυτή ως περιορισμένη σε όγκο, είναι πανεύκολα καθοδηγούμενη.















Και αν οι J.P.Morgan, S&P, BoA, Citygroup και τα λοιπά τίμια αποβράσματα είχαν σαν σκοπό τους το καλό της ανθρωπότητας δεν θα ανησυχούσαμε. Όταν όμως είναι κερδοσκόποι που έχουν χαρτοφυλάκια γεμάτα πετρελαϊκές εταιρίες (που κάποτε είναι και κύριοι μέτοχοί τους ), τότε ποιος πιστεύει πως θα αφήσουν να πέσουν τα όρια ρύπων; Πράγμα που θα σήμαινε και δραματική πτώση των τιμών του πετρελαίου, και από εκεί τεράστια πιθανότητα αποπληθωρισμού (σε μια οικονομία που βασίζεται στο πετρέλαιο) που σημαίνει και βαθιά ύφεση;

 Το λέει ο ίδιος ο έγκυρος Αμερικανός περιβαλλοντολόγος Χάνσεν.

Πως το σύστημα της αγοράς ρύπων "απλά επιτρέπει στους υπεύθυνους της ρύπανσης και στους χρηματιστές της Wall Street να γδάρουν τον κόσμο κερδίζοντας δισεκατομμύρια"!

Με όλα αυτά το τελικό ερώτημα είναι ένα. Υπάρχει κάποιος εκ των μεγάλων που να θέλει πραγματικά την μείωση των ρύπων; Θέλουν οι οικονομίες να σταματήσουν την κλιματική αλλαγή, η είναι απλά κόντρα στα συμφέροντά τους και θα κάνουν τα πάντα για να μείνουν τα πράγματα ως έχουν με κόστος την ίδια τη ζωή στον πλανήτη; 

Το γεγονός ότι στην πράξη κανένα αποτέλεσμα δεν είχαμε μέχρι σήμερα στο θέμα της μείωσης των ρύπων κι έτσι Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΞΕΛΙΞΗ δίνει την απάντηση

Και δυστυχώς είτε μας αρέσει είτε όχι το δίλημμα μετά το "Σοσιαλισμός η βαρβαρότητα" γίνεται ολοφάνερα και δραματικά απλούστερο. Καπιταλισμός η Ζωή;



Υ.Γ. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο τα άρθρα που αναφέρονται στην Κοπεγχάγη, είδα ότι σχεδόν όλοι δίνουν το βάρος στο όριο της μείωσης των ρύπων και στο να είναι η οποιαδήποτε συμφωνία νομικά δεσμευτική και όχι μια απλή πολιτική δέσμευση. Αυτό είναι σωστό, αλλά αν ο εγγυητής της εφαρμογής είναι η αγορά και οι οίκοι, τότε ότι και να αποφασιστεί θα είναι εντελώς μάταιο.





Αυτοί που διοργάνωσαν την σύνοδο της Κοπεγχάγη δεν τους ενδιαφέρουν τα λεφτά, έχουν όλα τα λεφτά. Αυτό που ήθελαν από όλους τους αρχηγούς κρατών ήταν να συμφωνήσουν για μια παγκόσμια κυβέρνηση.Εκεί το πάνε, είναι πλέον φανερό. Και ο ΓΑΠ   μαζί τους.
Τωρα για τα δικαιώματα ρύπων στην Ελλάδα ,εκει θα πεσει γελιο.
 Ο  ΔΕΣΜΗΕ περιμένει απο την διαπραγμάτευση ρυπων στο Ελληνικό Χρηματιστήριο ,  που πρόκειται να αρχίσει για το 2011, να καλύψει τις συσσωρευμένες ζημίες που φτα νουν τα 145 εκ.ευρω .

Διαβαστε  την επόμενη ανάρτηση                                                                                                                                                                                                                   SAGINI



http://apneagr.blogspot.com

ΔΕΣΜΗΕ: πάνω από 60 εκατ. ευρώ το έλλειμμα


Περιβάλλον Ενέργεια Οικολογία:




           Στα 62,837 εκατ. ευρώ διαμορφώνεται το έλλειμμα του ΔΕΣΜΗΕ, του διαχειριστή του συστήματος ηλεκτρισμού, όπως προκύπτει από τον ισολογισμό της εταιρείας που πραγματοποιεί την εκκαθάριση  της αγοράς ηλεκτρισμού.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδας capital.gr, το έλλειμμα αυτό αποτυπώνει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τις στρεβλώσεις της αγοράς, την τεχνητά χαμηλή τιμή της χονδρικής αλλά και την αποτυχία του τέλους ΑΠΕ με τη σημερινή του μορφή να υπολογίσει την πραγματική συνεισφορά των ανανεώσιμων και ως εκ τούτου έχει οδηγήσει σε δεινή θέση το διαχειριστή.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ορκωτοί λογιστές αναφέρουν πως συντρέχουν λόγοι για λύση και εκκαθάριση της εταιρείας καθώς τα ίδια κεφάλαια έχουν καταστεί μικρότερα του 1/10 του καταβεβλημένου μετοχικού κεφαλαίου.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, η εταιρεία εμφανίζει τεράστιο έλλειμμα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά καθώς και πέρυσι οι ζημιές της διαμορφώθηκαν στα 63,271 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με τον ισολογισμό μάλιστα, ο ΔΕΣΜΗΕ εμφανίζει αρνητικά ίδια κεφάλαια 44,277 εκατ. ευρώ ενώ οι υποχρεώσεις της εταιρείας έχουν φτάσει στα 144,061 εκατ. έναντι 91,062 εκατ. ευρώ πέρυσι.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΔΕΣΜΗΕ αναμένει την πώληση των δικαιωμάτων ρύπων, που ξεκινά από σήμερα στο Χρηματιστήριο, έτσι ώστε να καλύψει τις ανάγκες του και να προχωρήσει στην απαιτούμενη αύξηση κεφαλαίου.
econews

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Ανελκύστηκε Μιραζ-2000 στη Σάμο


Το αεροσκάφος Mirage 2000, που είχε καταπέσει σε θαλάσσια περιοχή στο νοτιοδυτικό άκρο της Σάμου, στις 9 Ιουνίου, λόγω μηχανικής βλάβης ανελκύστηκε με επιτυχία από βάθος εβδομήντα πέντε μέτρων.




Η επιχείρηση διεξήχθη από την Μοίρα
Κινητών Ομάδων της 206ης Πτέρυγας Αεροπορικών Υποδομών




Συμμετείχαν επίσης το 4ο ειδικό τάγμα Εθνοφυλακης, το Ναρκοθηρευτικό ΚΑΛΛΙΣΤΩ το αρματαγωγό ΡΟΔΟΣ και το λιμενικό σώμα καθώς και οι βαθυδύτες Σπυρίδων Κόλλας, Ανδρέας Ανδρικόπουλος και ο Απόστολος Κυπραίος, με το επαγγελματικό αλιευτικό σκάφος του, αφιλοκερδώς.
Η ανέλκυση καθυστέρησε να ολοκληρωθεί λόγω καιρικών συνθηκών ενώ είχε ιδιαίτερες δυσκολίες εξαιτίας των υπογείων ρευμάτων που υπάρχουν στη θαλάσσια περιοχή.





Οι εμπειρογνώμονες της Πολεμικής Αεροπορίας θα εξετάσουν εάν οι ζημιές στο αεροσκάφος είναι επισκευάσιμες ή όχι.
Το πλήρωμα του αεροσκάφους είχε παραληφθεί σώο, από σκάφος του στρατού ξηράς



.http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=286766

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

ΤΡΑΙΝΟΣΕ – Αθ. Ζηλιασκοπουλος Ο μάνατζερ που φέρνει κέρδη στα τρένα





Απίστευτες ιστορίες σκανδάλων, πελατειακών σχέσεων και πλιάτσικου ανακαλύπτει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας κ. Αθ. Ζηλιασκόπουλος


Ο κ. Αθ. Ζηλιασκόπουλος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, έχει διδάξει επί 16 έτη σε πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ελλάδας, με ειδίκευση στη βελτιστοποίηση συστημάτων μεταφορών. Θα μπορούσε να έχει το τουπέ του ειδήμονα, αλλά είναι ένας απλός και εξαιρετικά ευγενικός άνθρωπος, ο οποίος δεν έχει προδώσει τις ρίζες της καταγωγής του από
το Θούριο Εβρου. Οταν προκηρύχθηκαν θέσεις μέσω του open.\gov,
αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να αφήσει τη θεωρία και να περάσει στη δράση. «Πιστεύω ότι μπορώ να σώσω τον ΟΣΕ, διαφορετικά δεν θα δεχόμουν τη θέση αυτή»
έλεγε τις πρώτες ημέρες που βρέθηκε στην καρέκλα του επικεφαλής της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Οι συνομιλητές του τον αντιμετώπιζαν με συγκατάβαση.
Εκείνος όμως μιλούσε με την πείρα πολλών ετών εργασίας στους αμερικανικούς σιδηροδρόμους. Εναν χρόνο αργότερα κατάφερε να μειώσει εντυπωσιακά το έλλειμμα του ΟΣΕ. Από 230 εκατ. ευρώ το έφθασε στα 55 εκατ. ευρώ. Ως το τέλος του έτους εκτιμά ότι ο ΟΣΕ θα μπορεί να παρουσιάσει τα πρώτα ευρώ κέρδους από την εποχή ίσως της ίδρυσής του!
Oι αριθμοί, όσο εντυπωσιακοί και αν είναι, δεν μπορούν να αποτυπώσουν το μέγεθος της προσπάθειας την οποία καταβάλλει ο κ. Ζηλιασκόπουλος. Η σύγχρονη ιστορία του ελληνικού σιδηροδρόμου είναι ένα απίστευτο αφήγημα σκανδάλων, πελατειακών σχέσεων, πλιάτσικου και παραλογισμού. Μια μικρογραφία, δηλαδή, του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Το «ξήλωμα» του... παρα-ΟΣΕ που είχε θεριέψει στο πλάι του κανονικού Οργανισμού, ο οποίος ρήμαζε, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Χρειάστηκε να βάλει βαθιά το μαχαίρι ο κ. Ζηλιασκόπουλος, να υψώσει σθεναρή αντίσταση απέναντι σε αδίστακτα συμφέροντα ο υπουργός Μεταφορών κ. Δ. Ρέππας και να βάλουν πλάτη κόντρα στις πιέσεις συνδικαλιστικών στελεχών του ΠαΣοΚ ορισμένοι βουλευτές που γνώριζαν σε βάθος την υπόθεση, όπως ο κ. Γ. Φλωρίδης. Στην πορεία η υπόθεση εξυγίανσης του ΟΣΕ μετατράπηκε σε θρίλερ. Εκτοξεύτηκαν απειλές, σημαντικά έγγραφα φυγαδεύτηκαν από τις κεντρικές υπηρεσίες και κρύφτηκαν για λόγους ασφαλείας και κάποια παρακλάδια του θέματος έφθασαν ως το Μέγαρο Μαξίμου.

Η «Πρόοδος» των συνδικαλιστών 
 
Οταν το πάρτι σταμάτησε, οι αντιδράσεις ήταν τόσο έντονες ώστε παρ΄ ολίγον να προκληθεί και διπλωματικό επεισόδιο. Σε κάποιο στάδιο της μεταφοράς εμπορευμάτων εμπλέκονταν και εταιρείες αυστριακών συμφερόντων. Οταν καταγγέλθηκαν οι συμβάσεις τους, ο αυστριακός πρεσβευτής χτύπησε την πόρτα του κ. Ζηλιασκόπουλου. Ο πρόεδρος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ τον άκουσε και του απηύθυνε μόνο μία ερώτηση. «Πώς γίνεται οι αμοιβές για αντίστοιχες μεταφορές με τον αυστριακό σιδηρόδρομο να κοστίζουν 18 ευρώ και με τον ελληνικό 3,5 ευρώ;». Ο πρεσβευτής κατανόησε την κατάσταση και έφυγε χωρίς να πει τίποτε άλλο. Από την πρώτη ημέρα της θητείας του ο πρόεδρος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ασχολήθηκε μόνο με την περιστολή των δαπανών. Εβαλε φρένο στις σπατάλες συντήρησης του δικτύου και στις κλοπές των υλικών. Επανεξέτασε τα φαραωνικά έργα που είχαν προγραμματιστεί και κατήγγειλε συμβάσεις. Περπάτησε μόνος του τα τρία χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη, το μοναδικό τμήμα της γραμμής που συνδέει τα Σκόπια με την Αθήνα που δεν είναι ηλεκτροφόρο και έλυσε το μυστήριο των «βαγονιών-φαντασμάτων». Τα βαγόνια οδηγούνταν σε μια αποθήκη έξω από τη Θεσσαλονίκη και χρησίμευαν ως αποθήκες, τις οποίες το κύκλωμα μίσθωνε σε ιδιώτες για τη φύλαξη των εμπορευμάτων αντί 50 ευρώ την ημέρα ανά βαγόνι. Συνολικά στην αποθήκη βρέθηκαν 700 βαγόνια. Ξενοίκιασε το κτίριο του Προαστιακού στην Κρατίνου, το οποίο κόστιζε 1 εκατ. ευρώ ετησίως, και εγκατέστησε το προσωπικό στο κτίριο της Καρόλου.

Οταν τελείωσαν τα σκάνδαλα ξεκίνησε ο παραλογισμός. Ο ΟΣΕ την 1η Μαρτίου 2008 ειχε υπογραψει μια σύμβαση με την εταιρεία Wasteel Ηellas.
Αντικείμενο η υποστήριξη των κλιναμαξών με προσωπικό. Μέσω ενός υπεργολάβου το προσωπικό αυτό έφθασε στα 60 άτομα, τα οποία, όπως προβλεπόταν στη συμφωνία, δεν τα πλήρωνε η εταιρεία αλλά ο... ΟΣΕ. Ο μηνιαίος μισθός του κάθε υπαλλήλου ήταν 4.000 ευρώ, με υπερωρίες, επιδόματα και τα δώρα. Το μηναίο κόστος για τον Οργανισμό ανερχόταν σε 250.000 ευρώ.

Η σύμβαση δεν μπορούσε να σταθεί. Οταν όμως ολοκληρώθηκε ο έλεγχος αναδύθηκαν και άλλες λεπτομέρειες. Από τα 60 άτομα εμφανίζονταν στη δουλειά τους μόνο 20. Οι υπόλοιποι ήταν άφαντοι. Επιπλέον δεν μπορούσε να εφαρμοστεί σε αυτούς η ρύθμιση για την περικοπή των μισθών που έγινε στο Δημόσιο επειδή τυπικά δεν ανήκαν στον ΟΣΕ.

Γιοι, κόρες και συγγενείς

Ο κ. Ζηλιασκόπουλος αποφάσισε να καταγγείλει τη σύμβαση, η οποία λήγει στις 28 Φεβρουαρίου. Αμέσως άρχισε η κατάθεση επερωτήσεων στη Βουλή για απολύσεις στον ΟΣΕ. Επιπλέον, οι 60 υπάλληλοι απαιτούν πλήρη αποζημίωση από τον ΟΣΕ σε περίπτωση απόλυσής τους και απειλούν ότι θα διεκδικήσουν δικαστικώς την επαναπρόσληψή τους στον Οργανισμό!
Αν χάνεται κάπου το νήμα της λογικής, αυτό συμβαίνει επειδή ο εσωτερικός έλεγχος αποκάλυψε κάτι ακόμη.
Οι περισσότεροι από τους υπαλλήλους αυτούς είναι γιοι, κόρες και συγγενείς συνδικαλιστών του ΟΣΕ, κυρίως προσκείμενων στη ΝΔ, αλλά όχι μόνο.

Αυτά που έγιναν μέσα σε έναν χρόνο μπορούν να γεμίσουν ολόκληρους τόμους.
Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το μέλλον.
Και στο μέλλον θα πρέπει να εξαλειφθούν τα τελευταία 55 εκατ. ευρώ του ελλείμματος. Οι επιλογές είναι δύο: Αύξηση των εισιτηρίων σε ορισμένες γραμμές με χαμηλό κόστος ώστε να φθάσουν στο 80% της τιμής του εισιτηρίου ΚΤΕΛ. Τα προσδοκώμενα έσοδα υπολογίζονται σε 25 εκατ. ευρώ ετησίως.
Επίσης, «κόβονται» οι πολύ ζημιογόνες γραμμές, π.χ. Πάτρα- Καλαμάτα, η οποία έχει κόστος λειτουργίας 7,5 εκατ. ευρώ για τη μεταφορά κατά μέσο όρο τριών επιβατών ημερησίως.
Οταν ολοκληρωθούν οι μετατάξεις και η διαπραγμάτευση των συλλογικών συμβάσεων, υπάρχουν πολλά και φιλόδοξα σχέδια για την ανάπτυξη του σιδηροδρόμου ώστε να γίνει ανταγωνιστικός, όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη.
Οι αγκυλώσεις του συστήματος όμως είναι τόσο μεγάλες ώστε σε ό,τι αφορά τον σιδηρόδρομο ισχύει η αρχαία ρήση «μηδένα προ του τέλους μακάριζε».

1,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο στοίχιζαν οι πληροφορίες για τα δρομολόγια! 
 
Χαρακτηριστικό παράδειγμα θεωρείται η σύμβαση με το «11888» του ΟΤΕ. Προκειμένου να δίνει η υπηρεσία του ΟΤΕ πληροφορίες για τα δρομολόγια των τρένων ο ΟΣΕ κατέβαλλε 1,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο.
Το ποσό αυτό κάλυπτε τις ανάγκες μισθοδοσίας 60 τηλεφωνητών και τηλεφωνητριών, δηλαδή ολόκληρου του προσωπικού που απασχολούσε η υπηρεσία «11888». Η σύμβαση καταγγέλθηκε.
Με την αγορά ενός τηλεφωνικού κέντρου αξίας 35.000 ευρώ και με 10 υπαλλήλους του ΟΣΕ οι πληροφορίες δρομολογίων λειτουργούν άψογα χρησιμοποιώντας τον αριθμό 1110.
Το «11888» όμως δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Εχει στείλει δύο εξώδικα καταγγέλλοντας τη διακοπή της σύμβασης.
Επιπλέον, οι τηλεφωνητές έδιναν στους ενδιαφερόμενους πολίτες το προσωπικό τηλέφωνο στο γραφείο του διευθύνοντος συμβούλου.
Η κατάσταση είχε γίνει αφόρητη ώσπου να βρεθεί λύση. Δύο γραμματείς ανέλαβαν να δίνουν πληροφορίες για τα δρομολόγια. Επίσης, έφτιαξε υπηρεσία web ticketing αντί 300.000 ευρώ χρησιμοποιώντας το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και σπάζοντας μια σύμβαση 8 εκατ. ευρώ με ιδιωτική εταιρεία.






      Το κείμενο αυτό εσταλει με e-mail στο SAGINI 3 από τον φίλο  Αν Τσα.
Υπάρχει δημοσιευμένο και στο link παραπάνω.

       Αν αυτά είναι αλήθεια ,το SAGINI 3 δηλώνει τον θαυμασμό στον Ελληνα κο Αθαν. Ζηλιασκόπουλο .
Μέσα στην πρωτοφανή κρίση που βιώνουμε , άνθρωποι σε δημόσιες θέσεις σαν αυτή πρέπει να αναγνωρίζονται και να επιβραβεύονται δημόσια,πρωτα,  από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους. Δυστυχώς τα media αλλά και τα συμφέροντα κάποιων, προβάλλουν το ανύπαρκτο έργο κάποιων ασήμαντων πολιτικών, οι οποίοι βλέπουν τον κάθε κο Ζηλιασκοπουλο σαν αντίπαλό τους.
Θα επανέλθουμε.
SAGINI






Δηλώσεις Προέδρου & Διευθύνοντος Συμβούλου ΤΡΑΙΝΟΣΕ κ. Αθ. Ζηλιασκόπουλου σχετικά με δολιοφθορές στο δίκτυο

10 Μαιου 2011
Τραινοσε 

        Ύστερα από τα επαναλαμβανόμενα κρούσματα δολιοφθοράς των τελευταίων ημερών, στο σιδηροδρομικό δίκτυο, ο πρόεδρος και Διευθύνων  Σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, κ. Αθανάσιος Ζηλιασκόπουλος δήλωσε μεταξύ άλλων: «Σε μια περίοδο ανάκαμψης για τον ελληνικό σιδηρόδρομο, κάποιοι αποδεικνύουν πως δεν επιθυμούν μια βιώσιμη οικονομικά ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Δεν γνωρίζουμε ακόμα ποιοι κρύβονται πίσω από τις πρόσφατες δολιοφθορές στα καλώδια ηλεκτροκίνησης, όμως, έχουμε ήδη προσφύγει στις διωκτικές αρχές και στη Δικαιοσύνη προκειμένου να τους εντοπίσουμε και να τους βρούμε.
Πρόκειται για ιδιαίτερα οργανωμένες σπείρες, με εξειδίκευση και εξοπλισμό, οι οποίες επιλέγουν στρατηγικά σημεία του δικτύου, για τα χτυπήματά τους κατά του Σιδηροδρόμου. Δεν θα το αφήσουμε έτσι. Θα τους βρούμε».

Πηγη http://news.travelling.gr

Ίδιοι για πάντα!!

 

               Στις 7 Φεβρουαρίου 1825 κι ενώ η επανάσταση βρισκόταν σε πολύ κρίσιμη καμπή, "συνωμολογήθη εν Λονδίνω, εθνικόν δάνειον δύο εκατομμυρίων χρυσών λιρών, δια την χρηματοδότησιν του αγώνος". 


Ρίξτε μια ματιά στην κατανομή αυτού του δανείου:

- Το δάνειο συμφωνείται στο 55% της ονομαστικής του αξίας, για να καλυφθούν οι επισφάλειες των Άγγλων πιστωτών (δηλαδή αυτομάτως τα 2.000.000 γίνονται 1.100.000 λίρες!).
Εμείς βέβαια πληρώναμε τόκους για 2.000.000!

Από τα 1.100.000 κρατούνται προκαταβολικά:...
[] - Τόκοι δύο χρόνων 200.000 λίρες
- Μεσιτικά 68.000 λίρες
- Εξαγορά ομολογιών δανείου 212.000 λίρες
- Συμβολαιογραφικά 13.700 λίρες
- Έξοδα Ελλήνων (!) μεσαζόντων 15.487 λίρες.

Από τα εναπομείναντα, στέλνονται στις ΗΠΑ 156.000 λίρες για την κατασκευή δύο φρεγατών. Τελικά κατασκευάστηκε μόνο μία, που ήρθε στην Ελλάδα μετά το τέλος της επανάστασης. Επίσης, 123.000 λίρες μένουν στην Αγγλία για την αγορά έξι πολεμικών πλοιαρίων. Πήραμε μόνο το "Καρτερία" μετά την επανάσταση.

Συνεχίζουμε:
- Για μισθοδοσία φιλέλληνα(;) Κόχραν 37.000 λίρες
- Για αποπληρωμή πολεμοφοδίων 77.200 λίρες
- Διάφοροι λογαριασμοί (;;!) 47.000 λίρες

Έτσι, από τα 2.000.000 χρυσές λίρες, έφθασαν τελικά στην Ελλάδα μόλις 190.000 λίρες. Αντί αυτά τα ελάχιστα που απόμειναν να πάνε στον αγώνα κατά των Τούρκων, κατασπαταλήθηκαν στον εμφύλιο που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στους Μωραϊτες και τους Ρουμελιώτες... Οι καπεταναίοι στρατολογούσαν κόσμο για να χτυπήσουν τους εσωτερικούς εχθρούς και πληρωνόντουσαν από τα λεφτά του δανείου. Άλλο πλιάτσικο κι εκεί, πέραν του γεγονότος ότι Έλληνες σκότωναν Έλληνες. Ο Γκούρας για παράδειγμα, είχε ένα σώμα εκατόν πενήντα ενόπλων, αλλά έκανε ψεύτικους καταλόγους για πεντακόσιους και τσέπωνε την μισθοδοσία και τα τροφεία τους. Το ίδιο και οι αντίπαλοι του.

Όταν λοιπόν ο Καποδίστριας ανέλαβε Κυβερνήτης, έδωσε εντολή στον Πρόεδρο της επιτροπής οικονομικών Ανδρέα Κοντόσταυλο, να κάνει μια απογραφή (να και η πρώτη απογραφή στην ιστορία μας...) της περιουσίας του κράτους.

Το κείμενο της επιτροπής ήταν λεπτομερέστατο και εξαιρετικά σύντομο.
Περιείχε μία μόλις πρόταση: 

"Κύριε Κυβερνήτα, εις το ταμείον του κράτους ευρέθη έν μόνο νόμισμα και αυτό κίβδηλον". 


an.tsa.


Εξαιρετικα επικαιρο,αλλα και δυσαρεστο, καλε μου φιλε.                                                                             SAGINI

Μια μεγάλη αλλαγή στον κόσμο του διαδικτύου









Το δρόμο για τη δημιουργία νέων ονομάτων χώρου (domain suffixes) ανοίγει ο παγκόσμιος οργανισμός του Ιντερνετ Icann ( Internet …
Corporation for Assigned Names and Numbers), κίνηση που θα επιφέρει μία από τις σημαντικότερες αλλαγές στον κόσμο του διαδικτύου.

Η Icann σχεδιάζει να αυξήσει δραματικά τον αριθμό των «ονομάτων χώρου», πχ .gr, .com, .org, .fr, από 22 που είναι σήμερα.

Ετσι, οι διευθύνσεις στο Ιντερνετ θα μπορούν πλέον να λήγουν σε οποιαδήποτε λέξη και σε οποιαδήποτε γλώσσα.

Η Icann θα αρχίσει να δέχεται αιτήσεις για νέες ονομασίες περιοχών το επόμενο έτος.
«Η Icann άνοιξε το σύστημα διευθύνσεων του Ιντερνετ στις απεριόριστες δυνατότητες της ανθρώπινης φαντασίας. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πού θα μάς οδηγήσει η ιστορική αυτή απόφαση», δήλωσε ο πρόεδρος της Icann Ροντ Μπέκστρομ.

«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αλλαγή ως προς την ονοματοδοσία περιοχών από τη δημιουργία του dotcom (.com) εδώ και 26 χρόνια», δήλωσε ο Τέο Χναράκις, διευθυντής στη Μελβούρνη της IT Digital Brand Services, εταιρείας που ειδικεύεται στην παροχή υπηρεσιών Ιντερνετ.



Πηγη tromaktiko

Κολύμπι με συνταγή γιατρού





«Φάρμακο» αποδεικνύεται για τον καταπονημένο από το άγχος οργανισμό αλλά και για πολλές χρόνιες ασθένειες ο θεραπευτικός συνδυασμός της …
θάλασσας με τον ήλιο.

Κατόπιν αυτού οι γιατροί σας στέλνουν για μπάνιο με… συνταγή, δεδομένου ότι η κίνηση μέσα στο νερό δεν επιβαρύνει τις αρθρώσεις, και συνεπώς ανακουφίζει από τις οδυνηρές παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος.

Το δε θεραπευτικό όφελος των παραλιακών εξορμήσεων και της κολύμβησης μεγιστοποιείται από τη στυπτική δράση του θαλασσινού νερού στην επιδερμίδα.

Στην ψωρίαση από την άλλη, είναι ξεκάθαρο ότι ο ήλιος βοηθά να καθαρίσει το δέρμα από τα χαρακτηριστικά λέπια και να υποχωρήσουν ο κνησμός και ο ερεθισμός.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα του Ελεύθερου Τύπου, η με μέτρο και με τις δέουσες προφυλάξεις έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, επιταχύνει την επούλωση του δέρματος, περιορίζει τη φλεγμονή και φρενάρει την ταχύτατη κερατινοποίηση που ευθύνεται για τη δημιουργία των χαρακτηριστικών πλακών.




Πηγη tromaktiko


Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

ΕΚΛΕΚΤΑ ΔΟΛΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΨΑΡΕΜΑΤΑ ΜΑΣ


     ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΑ ΜΕ ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ

                                                 ΤΗΣ  ΓΑΛΑΝΗΣ ΜΑΣ

            ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ




Αγγούρι της θάλασσας η Ολοθούριο


Εκπληκτικό δόλωμα με πολλές αρετές είναι από τα λίγα που φωσφορίζουνε μέσα στο βυθό με αποτέλεσμα να προσελκύει περισσότερο τα εκλεκτά ψάρια που αναζητούμε
Το αγγούρι της θάλασσας η Ολοθούριο. λόγω της ομοιότητας του με μικρό αγγούρι. Βρίσκεται σε ρηχό νερό συνήθως σε αμμούδες η ψιλό φυκάκι μία μάσκα και ένα ζευγάρι πέδιλα είναι αρκετά για να βγάλουμε αρκετά αγγουράκια και σχετικά από μικρά βάθη. Μπορεί και σε μία βουτιά να πάρουμε 5-6 κομμάτια. Από την επιφάνεια εντοπίζουμε τα δολώματα που βρίσκονται συγκεντρωμένα και Βουτάμε στη συνέχεια όπου και γεμίζουμε και τα δυο χέρια. Η βάρκα υπάρχει από πάνω μας για να μπορούμε να τα αδειάζουμε. Με το που θα συγκεντρώσουμε αρκετά δολώματα, φτάνει η ώρα του καθαρίσματος που πρέπει να γίνει αμέσως, αν θέλουμε να έχουμε εύκολο καθάρισμα. Γιατί το καθάρισμα είναι όλη η δυσκολία και όλη η «τέχνη», όπως λένε οι ειδικοί.
Το καθάρισμα
Με ένα κομμάτι ξύλο  40 πόντους μήκος, 30 πόντους πλάτος και πάχος 2με 3 πόντους ένα κουτάλι της σούπας και ένα κοφτερό μαχαίρι κόβουμε τη μια άκρη του δολώματος και στη συνέχεια την, σχίζουμε με το μαχαίρι κατά μήκος του δολώματος, έτσι ώστε να ανοιχτεί διάπλατα και να σχηματίσει ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο  όπως λέμε στα μαθηματικά.
  Τα εντόσθια με άμμο που υπάρχουν τα πετάμε όπως είναι καθαρισμένο κι ανοιγμένο, το τρυπάμε κοντά στο ένα άκρο και του περνάμε μία  πρόκα καρφώνοντας στο ξύλο. Με τη βοήθεια τώρα του κουταλιού αφαιρούμε προσεκτικά μια άσπρη πέτσα που υπάρχει εσωτερικά Η πέτσα αυτή είναι το δόλωμα.
Το υπόλοιπο κομμάτι το πετάμε, αφού μας είναι άχρηστο.
Αφού λοιπόν καθαρίσουμε όλα τα ολοθούρια που έχουμε πιάσει τα
δολώματα, τα τοποθετούμε σ' ένα κουβαδάκι με θαλασσινό νερό και τα ανακατεύουμε με το χέρι μας. Θα παρατηρήσουμε ότι τα δολώματα μας αρχίζουν να σκληραίνουν όσο πιο σκληρά τα θέλουμε τα ανακατεύουμε και ην ανάλογη ώρα
Στη συνέχεια ακολουθεί το κόψιμο των δολωμάτων σε μικρές λουρίδες, ανάλογα βέβαια με το αγκίστρι που 8α το δολώσουμε.
Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι το αγκίστρι πρέπει να σκεπάζεται και το ότι θα το περάσουμε τρεις και τέσσερις φορές στο αγκίστρι.
Συνήθως τα δολώματα που καθαρίζουμε τα δολώνουμε την ίδια μέρα Αν μας μείνουν μερικά, τότε μπορούμε να τα βάλουμε στη συντήρηση του ψυγείου μας για δυο - τρεις μέρες.
Επειδή η διαδικασία του καθαρίσματος είναι χρονοβόρα, μπορούμε μια μέρα να πάμε και να βγάλουμε αρκετά δολώματα και να τα διατηρήσουμε στην κατάψυξη για αρκετό διάστημα αφού ψαρεύουν αρκετά καλά ακόμα και όταν καταψυχθούν.
Ένα άλλο που έχει παρατηρηθεί είναι ότι τα ψάρια προτιμούν καλύτερο το συγκεκριμένο δόλωμα κατά τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες.
Δεν υπάρχει καλύτερο δόλωμα, τα ψάρια που θα το εκτιμήσουν είναι  ο κακαρέλος , το λυθρίνι , ο σαργός,  το σκαθάρι, , το φαγγρόπουλο, το μελανούρι, η μουρμούρα, η τσιπούρα.
 Τι είναι αλήθεια αυτό που το κάνει να αποτελεί το καλύτερο δόλωμα για ψιλό παραγάδι; Η απάντηση θα έρθει μόνη της την πρώτη φορά που θα δολώσουμε στο ψιλό μας παραγάδι και θα δούμε τα καταπληκτικά αποτελέσματα του. Το παραγάδι όπως γνωρίζουμε, ψαρεύει την ώρα που το ρίχνουμε και την ώρα που το σηκώνουμε.
Τις υπόλοιπες ώρες τα περισσότερα δολώματα χάνονται στο βυθό, μουλιάζουν και σκεπάζονται από ένα είδος γλίτσας. Η διαφορά του Ολοθούριο είναι ότι ψαρεύει και κατά τη διάρκεια που το παραγάδι είναι στο βυθό, αφού δε χαλάει αλλά απεναντίας «παρά-γουλιάζεται» θα λέγαμε και γίνεται ακόμα καλύτερο.
Από την άλλη, είναι ένα αρκετά σκληρό δόλωμα που δε φεύγει εύκολα από το αγκίστρι με το παραμικρό κι έτσι δεν υπάρχει κίνδυνος να μας το χαλάσουν τα μικρόψαρα.
Εξάλλου, δεν προσελκύει τα μουγγριά όπως τα υπόλοιπα δολώματα, τα οποία καταφέρνουν να κάνουν το παραγάδι μάτσο.
Μπορεί να μείνει έτσι δολωμένο στο αγκίστρι για αρκετές ώρες και να τις ψαρέψει όλες αυτές τις ώρες εξίσου καλά. Γι' αυτό είναι και το μοναδικό δόλωμα που μπορούμε να το αφήσουμε να ψαρέψει αποβραδίς μέχρι και το πρωί.




     Πριν 30 χρόνια ψαρευαμε με παραγάδια ψιλά στη ΣΑΜΟ, με τη βάρκα του φίλου μου του  Κώστα ,απο το Πυθαγόρειο. Βάρκα ξύλινη με παπαδιά και μηχανή Μαλκοτση 5 άλογα .
Το δόλωμα μας ήταν αποκλειστικά ολοθουρια ( ψωλιαγκοι στα Σαμιώτικα ) , τους όποιους μαζευα εγω κολυμπώντας στην επιφάνεια κρατώντας μεγάλη απόχη με κοντάρι 5 μέτρα.
Το καθάρισμα γινόταν απο τον Κώστα,ακριβώς με τον παραπάνω τρόπο.
Τα αποτελέσματα αξέχαστα.  Κάθε φορα είχαμε δυο ντενεκέδες ,θυμάμαι, γεμάτους,  σαργους και τσιπούρες σε παραγάδι 250 αγκίστρια. 25-30 κιλά ψάρια μερίδας και πάνω. 
                                                                                                                          SAGINI





   ΖΩΝΤΑΝΗ     ΓΑΡΙΔΑ


Απο τα εκλεκτοτερα δολώματα βρισκεται εύκολα ,
δολώνεται σε όλα τα αγκίστρια και ψαρεύει όλα σχεδόν τα ψάρια. Τη γαρίδα τη συναντάμε σε  βραχάκια της ακτής μικρά καλπάκια και τα εσωτερικά τμήματα των λιμανιών εκεί που δεν τα χτυπά ο καιρός. Επίσης, ανάμεσα στα βράχια και τα μπλόκια των μόλων και των λιμενοβραχιόνων. Βρίσκεται σκαρφαλωμένη πάνω στα βραχάκια και με το που πλησιάζεις φεύγει αμέσως προς τα πίσω. Δεν κολυμπάει αλλά ρίχνει σάλτους προς την αντίθετη πλευρά από εκεί που έχει το κεφάλι της. Εκτός από τα βραχάκια τη συναντούμε μέσα στις φυκιάδες. Εκεί βρίσκεται προστατευμένη μέσα στα πυκνά φύκια από τους εχθρούς της που ομολογουμένως είναι πολλοί.
Το να βγάλουμε κάποια κομμάτια γαρίδας για να ψαρέψουμε με τον οποιοδήποτε τρόπο, είναι σχετικά εύκολο. Ο πλέον απλός και εύκολος τρόπος. Είναι με  μια απόχη μικρή με ψιλό μάτι διχτύου. Το δίχτυ θα πρέπει να είναι τόσο ψιλό, ώστε να μη φεύγουν από μέσα οι γαριδούλες. Συνήθως τις απόχεςδιχτύου.
Με τη βοήθεια μιας τέτοιας απόχης θα βγάλουμε τις γαριδούλες μας. Αν είναι μέρα, τότε πηγαίνουμε στα μέρη που συχνάζουν γαριδούλες και προσπαθούμε να τις αποχιάσουμε. Τέτοια μέρη, όπως είπαμε, είναι τα ρηχά κι απάγκια κολπάκια και το εσωτερικό κι απάνεμο τμήμα του λιμανιού. Οι γαριδούλες που ξεχωρίζουν πάνω στα βραχάκια θέλουν ήρεμες κινήσεις της απόχης στην αρχή μέχρι να καταφέρουμε να τις τοποθετήσουμε στη στεφάνη της απόχης μας. Μετά, πρέπει στα γρήγορα να ανασηκώσουμε την απόχη μας προτού προλάβουν να φύγουν από μέσα.
Το βράδυ τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα και πιο αποδοτικά. Εδώ θα χρειαστούμε επιπλέον ένα φακό. Για να πηγαίνουμε στα ίδια αυτά μέρη που είπαμε πιο πάνω και ρίχνουμε τη δέσμη του φακού πάνω στα βραχάκια. Τότε αμέσως θα διακρίνουμε τις γαριδούλες από το έντονο κόκκινο φως των ματιών τους. Τα μάτια της γαρίδας έχουν την ιδιομορφία με το που πέφτει φως πάνω τους να εκπέμπουν ένα πολύ έντονο κόκκινο φως. Αυτό τις κάνει ορατές σε μας με συνέπεια να μπορούμε να τις βγάλουμε στη συνέχεια με την απόχη μας πανεύκολα. Εξάλλου, το βράδυ, τότε που τα πάντα ησυχάζουν, οι γαρίδες ξεμυτίζουν στα βραχάκια και τα γεμίζουν. Μπορεί έτσι να κάνεις και να μαζέψεις αρκετές. Στη συνέχεια, να ξαναεπιστρέψεις στο ίδιο σημείο μετά από μερικά λεπτά και να έχουν παρουσιαστεί κι άλλες, εξίσου πολλές.
Η γαριδούλα μας για να ψαρέψει σωστά πρέπει να είναι ζωντανή. Όχι ότι και ψόφια δεν είναι καλό δόλωμα, απλώς, ζωντανή είναι πολύ καλύτερη. Γιατί δεν είναι το ίδιο να βλέπει το ψάρι μια γαρίδα να κουνά τις κεραίες και τα ποδαράκια της και το ίδιο να βλέπει μία ακίνητη. Εξάλλου, η γαρίδα με το που ψοφάει αλλάζει το χρώμα της, αφού παύει να υπάρχει αυτή η διαφάνεια που τη χαρακτηρίζει. Αρα, για να έχουμε όσο το δυνατόν καλύτερα αποτελέσματα, πρέπει να φροντίσουμε ώστε οι γαρίδες μας να είναι ζωντανές. Για να διατηρήσουμε τις γαριδούλες μας ζωντανές, έχουμε να επιλέξουμε τον οξυγονωτή, το τρύπιο μπουκαλάκι και το απλό μπουγέλο με νερό. Ο οξυγονωτής ανανεώνει το οξυγόνο στο νερό, μέσα στο οποίο βρίσκονται οι γαρίδες μας. Συνήθως αυτές είναι τοποθετημένες μέσα σε ένα μπουγέλο ή ένα μικρό ψυγειάκι.
Όταν είμαστε δίπλα στη θάλασσα και το μέρος όπου δα ψαρέψουμε είναι κοντά με αυτό που βγάζουμε το δόλωμα, τότε τοποθετούμε τις γαριδούλες μας μέσα στο μπουκαλάκι. Εκεί επίσης, μπορούμε να τοποθετήσουμε τις γαριδούλες μας κατά τη διάρκεια του μαζέματος τους. Να πούμε ότι ο τρόπος αυτός είναι και ο καλύτερος αφού έτσι διατηρείται το δόλωμα μας περισσότερες ώρες ζωντανό. Το σκέτο μπουγέλο με νερό είναι ο πιο απλός τρόπος. Αυτός χρησιμοποιείται όταν τα δολώματα μας ψαρευτούν αμέσως. Πολλές φορές όταν ψαρεύουμε στα βραχάκια και μέχρι να ακουστεί το χτύπημα των ψαριών στα καλάμια μας ρίχνουμε μια ματιά για γαριδούλες. Όταν βρούμε κάποια, την τοποθετούμε σε ένα μικρό δοχείο ή στο μπουγέλο μας με νερό για να την ψαρέψουμε στη συνέχεια σε μια από τις επόμενες δολωσιές. Αν μας περισσέψουν δολώματα μετά το τέλος του ψαρέματος μας, να ξέρουμε ότι δε μπορούμε να τα διατηρήσουμε ζωντανά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η επόμενη μέρα λίγο δύσκολο να βρει όλες τις γαρίδες μας ζωντανές. Μόνο το μπουκαλάκι, το οποίο είναι ριγμένο μέσα στο νερό έχει τις περισσότερες πιθανότητες να διατηρήσει τα δολώματα μας ζωντανά. Αλλά και αν ψοφήσουν, μην τα πετάξετε. Αφαιρέστε το κεφάλι τους και δολώστε το υπόλοιπο τμήμα τους κανονικά στα αγκίστρια σας, στο επόμενο ψάρεμα. Τη γαριδούλα την δολώνουμε όπως και το καραβιδάκι ξεκινώντας το αγκίστρι από την ουρά και η ακίδα να βγαίνει πριν από το κεφάλι με αυτό τον τρόπο η γαριδούλα κουνά τις κεραίες της και γίνεται ασύγκριτα ελκυστική.
Αυτός ο τρόπος είναι ο κατάλληλος όταν αναζητούμε μεγάλα ψάρια όπως μεγάλες συναγρίδες , τσιπούρες , λαβράκια,  . Όταν ψαρεύουμε με ζοκάκι, τότε ο τρόπος δολώματος της γαρίδας είναι εντελώς ο αντίστροφος. Περνάμε την ακίδα του αγκιστριού κάτω από το κεφάλι και τη βγάζουμε μαζί με το αρπάδι του αγκιστριού στην ουρά της γαρίδας. Να σημειώσουμε ότι και ο σκέτος τρόπος δολώματος του αγκιστριού από την ουρά στο κεφάλι δεν είναι άσχημος εδώ, αλλά το κεφάλι - ουρά ψαρεύει αρκετά καλύτερα.
Η ζωντανή γαρίδα είναι ένα από τα δολώματα που λίγα ψάρια το απαρνιούνται. Όλα σχεδόν τα καλά κι εκλεκτά ψάρια που συνήθως αναζητούμε στα ψαρέματα μας δελεάζονται στη θέα της ζωντανής γαριδούλας και τσιμπούν στα αγκίστρια μας. Έτσι, μπορούμε να τη δολώσουμε στα αγκίστρια μας σε οποιοδήποτε τρόπο ψαρέματος κι αν χρησιμοποιούμε. ( Από ψιλά μονάγκιστρα για σπάρους, σαργούς, μουρμούρες, τσιπούρες και λαβράκια, αποτελεί μαζί με το καραβιδάκι τα καλύτερα δολώματα.) Αλλά  και στα ψιλά ζοκάκια.
Στα πεταχτάρια με κινητή μολυβήθρα ψαρεύουμε μουρμούρες και τσιπούρες στις αμμουδιές, ενώ στα ψιλά και μεσαία πεταχτάρια ψαρεύουμε εκτός από τα πιο πάνω ψάρια, φαγγρόπουλα, συναγριδάκια, σκορπιούς, λύχνους, δράκαινες, καπόνια, γωβιούς, σκαθάρια. Με το καλαμίδι από Βράχο και με λίγο δαλασσάκι ψαρεύουμε τα μελανούρια, τους σαργούς και τα σκαθάρια. Με τις καθετές αναζητούμε λυθρίνια, μπαλάδες, μουσμουλιά, φαγκρόπουλα. Με τις ψιλές συρτές λαβράκια και μαναλάκια, ενώ με το ψιλό και μέντζο παραγάδι όλα τα ψάρια.




                Στη Χιο , πριν 10-15 χρόνια, γινόταν ένα παραδοσιακό ψάρεμα τσιπούρας ,  με βάρκα,  το βράδυ στο λιμάνι του νησιού.  Οι Χιώτες το λέγαν ''Πυροφανι''. Εποχή, κυρίως χειμώνας με άπνοια .
Κάθε βάρκα ει χε αναμμένη μια λα μπα πετρελαίου για να ει ναι ορατή τη νύχτα.
Οι βάρκες,  πάντα με κουπιά,  κινιουντουσαν,  πολύ αργά και σέρνανε στο βυθό του λιμανιού ψιλή πετονιά με αγκίστρι και δόλωμα πάντα ζωντανή γαρίδα. Θέαμα πράγματι υπέροχο, Μικρασιατικό.
Το ψάρεμα διαρκούσε όλη τη νύχτα και ήθελε γερο ντύσιμο, θυμάμαι.
Αποτελέσματα ,εκπληκτικά.  Πιαναμε ψάρια από  μισοκιλα, μέχρι τρικιλα με πετονιά το πολύ 25αρα.
Τις γαρίδες τις πιαναμε την προηγουμένη με διαφόρους τρόπους, όπως ψιλή απόχη και φακό, η ρέγκα με τσουβάλι κλπ.
Τις διατηρουσαμε ζωντανες για μερες,  σε διατριτο πλαστικο με καπακι το οποιο κρεμαγαμε στη θαλασσα
απο ενα σκαρμο της βαρκας μας.                                                        SAGINI







Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

ΔΕΗ : Θα πληρώσουμε το κόστος της “Πράσινης” Απάτης;




Από πότε η Ανθρώπινη ζωή ΠΡΕΠΕΙ να είναι κερδοφόρος;



        Το κοινό αγαθό λοιπόν είναι και κοινό κτήμα, είναι κοινή περιουσία. Όλοι μαζί συνεισφέρουμε, όλοι μαζί είμαστε ιδιοκτήτες, όλοι μαζί ωφελούμαστε. Αυτή είναι κι η λογική κι ορθή σκέψη με την οποία λειτουργούν οι ΔΕΚΟ. Φυσικά κι πρέπει να υπάρχει ιδιωτική πρωτοβουλία, όσο δεν έρχεται σε ρήξη με το κοινό καλό.
Το κοινό αγαθό είναι σύμφυτο στην Παιδεία και στην Ελληνική Παράδοση .Ολοι εμείς έχουμε συμφωνήσει με το Σύνταγμα, να συνεισφέρουμε όλοι, κατά το μέτρο των δυνατοτήτων μας, είτε υλικά με φόρους, είτε με προσωπική προσφορά πχ Στρατιωτική θητεία. Ο διαχειριστής τώρα του Συντάγματος είναι το Κράτος.
Το κράτος λοιπόν έχει την υποχρέωση να προσφέρει τουλάχιστον τα Ελάχιστα που έχουν συμφωνηθεί.
Αυτά που λέμε κοινωνικά Αγαθά! Κάποια τα αναφέρει και ρητώς το Σύνταγμα, όπως η Παιδεία ή η ασφάλεια. Αλλά έχουν γίνει εκ των Πραγμάτων Αυτονόητα κι έτσι λειτουργούσαν μέχρι σήμερα.
Το Κράτος έχει την Ελάχιστη υποχρέωση να προσφέρει και στο τελευταίο Ελληνα Πολίτη, στην πιο απομακρυσμένη Εσχατιά της χώρας, Ασφάλεια, Παιδεία, Υγεία, Συγκοινωνία, Νερό και Ρεύμα.
Δεν είμαι κομμουνιστής, αλλά από πότε το Νερό πρέπει να έχει κέρδος; Δεν είπα ότι είναι δωρεάν, αλλά δεν μπορείς να το ορίζεις βάση της Κερδοφορίας. Η αποδόμηση άρχισε από τις Τηλεπικοινωνίες και τώρα έχει σειρά το Ρεύμα.
Η ΔΕΗ λοιπόν, σύμφωνα με την γκεμπελική μέθοδο, κατηγορείται από τα MME ότι έχει “ΤΟ ΠΙΟ ΦΘΗΝΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ!”.
Προσέξτε, δεν κατηγορείται ότι είναι ζημιογόνος, αλλά φθηνή!
Μα νόμιζα ότι ο “υγιής” ανταγωνισμός ήταν η ραχοκοκκαλιά του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ!
Aπό πότε το φθηνό ρεύμα έγινε Έγκλημα;
Από τότε που θέλουν να μπουν στο παιχνίδι ΙΔΙΩΤΕΣ, όχι γιατί αυτοί δεν μπορούν να παράγουν φθηνό ρεύμα, αλλά γιατί θέλουν “ακριβά” κέρδη. Το θέατρο του ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ!!!
Δηλαδή το οικονομικό και μόνον όφελος του ενός, υπεράνω μιας ολόκληρης κοινωνίας!
Εν μέσω κρίσης!


Να εξηγήσουμε και τον λόγο που είναι φθηνή η ΔΕΗ.

1. Χρησιμοποιεί στο μεγαλύτερο ποσοστό της λιγνίτη και νερό, που είναι μαζί με την πυρηνική ενέργεια, η φθηνότερες μακράν μέθοδοι παραγωγής.
2. Ο λιγνίτης σήμερα παρέχει πάνω από 60% της ηλεκτροπαραγωγής στο διασυνδεδεμένο δίκτυο της χώρας (εξαιρούνται τα νησιά), ενώ στο παρελθόν είχε φτάσει και το 70% – 72%. Μελέτες του Ινστιτούτου Γεωλογικών Μελετών (ΙΓΜΕ) υπολογίζουν ότι τα αποθέματα λιγνίτη στη χώρα μας αντέχουν τουλάχιστον για 30 – 40 χρόνια ακόμα.
3. Η ΔΕΗ σήμερα είναι η πέμπτη εταιρεία παραγωγής λιγνίτη στον κόσμο! Με αυτό τον τρόπο ΔΕΗ γλιτώνει 105 – 110 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Από πότε η εκμετάλλευση του υπεδάφους της μια χώρας είναι μεμπτό
4. Ο πόλεμος των διάφορων οικολόγων για τις βλαβερές συνέπειες του λιγνίτη, είναι το λιγότερο ύποπτες. Ο λιγνίτης παράγει ως επί το πλείστον CO2 και λιγότερο άλλους ρύπους. Το μεν CO2 είναι η φυσική και πιο νόστιμη τροφή των δέντρων, ενώ μπορούμε να βάλουμε καλύτερα συστήματα αποθείωσης και τα ηλεκτροστατικά φίλτρα.
5. Το συμβατικό ρεύμα της ΔΕΗ  κοστίζει στον ΔΕΣΜΗΕ 35-40 €/MWhr σήμερα. Πες 50 αύριο με τα ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ έμπνευσης πρόστιμα. Τα αιολικά κοστίζουν 100-200 €MWhr. Δηλαδή πρέπει να ακριβύνουμε το ρεύμα για να παίζει η Μπιρμπίλω με τους ανεμιστήρες της!.
6. Ακόμη και με την ζημία που έχει λόγο του πετρελαίου πχ στην Κρήτη, η ΔΕΗ παραμένει κερδοφόρος και παράλληλα συντηρεί το δίκτυο, γιατί πρέπει να ακριβύνει το ρεύμα για να μπουν ιδιώτες;
 Έχετε δει ποτέ εταιρεία να πριμοδοτεί ανταγωνιστές; 
Και μάλιστα αυτοί θα είναι οι γνωστοί πάλι ιδιώτες των συγκροτημάτων και των ποδοσφαιρικών ομάδων;
7. Η ΔΕΗ ήταν η πλέον κερδοφόρα εταιρεία στη λίστα των 500 εταιρειών της ICAP, καθώς εμφάνισε κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) ύψους 1,67 δις. ευρώ και προ φόρων κέρδη ύψους 989 εκατ. ευρώ το 2009, έναντι μόλις 340 εκατ. ευρώ και ζημιών 327 εκατ. ευρώ αντίστοιχα το 2008.(ΠΗΓΗ enet.gr). Κι όλα αυτά με το «ΦΘΗΝΟΤΕΡΟ ΤΙΜΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ» ! ! ! ! ! ! ! !
8. Ως πότε θα πληρώνουμε την μεγαλύτερη απάτη όλων των εποχών, την συμφωνία του Κιότο; Με πρόσχημα την ύποπτη Οικολογία, οι ανεπτυγμένες χώρες που παράγουν πολλούς Ρύπους πρέπει να αγοράζουν ΑΕΡΑ ΚΟΠΑΝΙΣΤΟ, από χώρες που δεν παράγουν πολλούς ΡΥΠΟΥΣ.
 Έτσι τα ευαισθητοποιημένα κορόιδα των χωρών μας, οικειοθελώς δίνουν χρήματα από τους φόρους τους, στις Τράπεζες μεσάζοντες, για να αγοράσουν ΑΕΡΑ ΚΟΠΑΝΙΣΤΟ! !
Σιγά μην καταλήγουν τα χρήματα στην Αιθιοπία ή στην Ζιμπάμπουε, αφού χρωστάνε στις ΙΔΙΕΣ Τράπεζες! Αλλά ακόμη και με τα πρόστιμα η ΔΕΗ παραμένει κερδοφόρος!
Οι μάσκες έπεσαν, ο σοσιαλιστής ΓΑΠ που κλαίει και πάει κόντρα στα πιστεύω του, ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, θα ακριβύνει το Ρεύμα των φτωχότερων στρωμάτων, που είναι βεβαίως κι οι περισσότεροι και θα κάνει έκπτωση στους μεγάλους καταναλωτές!
 Με ένα εκατομμύριο ανέργους καταλαβαίνεται ότι θα γυρίσουμε στο δεκαετία του 50 και στις λάμπες πετρελαίου για πολλές οικογένειες. Ως πότε θα σας κοροϊδεύει;
Ύποπτος επίσης πρέπει να θεωρηθεί κι η μη κατάταξη των Υδροηλεκτρικών Έργων στις ΑΠΕ! Δεν είναι καθαρός τρόπος παραγωγής ηλεκτρισμού το νερό; Μια ματιά στην ανάλυση του λογαριασμού σας και θα καταλάβετε.
Δεν είμαστε κατά των ΑΠΕ, είμαστε κατά της σπέκουλας που προσπαθεί να περάσει ως “Πράσινη Ανάπτυξη” και μάλιστα δια της βίας, σε μια καταρρέουσα οικονομικά κοινωνία. Γιατί αντί να γίνουμε Δανία του Νότου, κινδυνεύουμε να γίνουμε Νιγηρία του Νότου.
Δηλαδή τα κοινά αγαθά να είναι προνόμιο των λίγων που έχουν να το πληρώσουν.
Οχι στον Αρνητισμό, Ναι στις εποικοδομητικές προτάσεις.
       Ο λιγνίτης πρέπει να αποσυρθεί, αλλά στην παρούσα συγκυρία είναι σωτήριος, είναι το σκαλοπάτι πάνω στο οποίο θα μπορέσουμε να κάνουμε το επόμενο βήμα στις ΑΠΕ, δεν είναι το “απόλυτο” κακό όπως το παρουσιάζουν.
 Άλλες χώρες που δεν έχουν το λιγνίτη κι εξαρτώνται πχ από το πετρέλαιο, στρέφονται στην πυρηνική ενέργεια, μέχρι τουλάχιστον οι ΑΠΕ να γίνουν καλύτερες.
Τονίζω ξανά, ότι δεν είμαι κατά των ΑΠΕ. Αλλά δεν είναι λόγος αυτός της μανίας και της βιασύνης να βάλουμε ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΜΑ ΑΠΕ. Η μελέτη πρέπει να γίνει, να μπούν οι προδιαγραφές σε βάθος χρόνου, όχι όμως μεγαλύτερο της 10ετίας.
Εν μέσω κρίσης δεν είναι, ούτε λογικό, ούτε καν “καπιταλιστικό” να σφάζουμε τους μικρούς καταναλωτές για να κάνει φιγούρα η Κυβέρνηση.


Προτάσεις, κι όχι λόγια του Αέρα.
1.      Στην 10ετία του ’80 ξεκίνησε η ελεύθερη εγκατάσταση των ηλιακών θερμοσιφώνων. Η τεχνολογία ήταν ώριμη, η αγορά έτοιμη και σήμερα δεν νοείται σπίτι χωρίς ηλιακό. Η επιχειρηματικότητα, ο πραγματικός ανταγωνισμός δημιούργησαν μια ολόκληρη υγιή και κερδοφόρα αγορά από το μηδέν, ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΡΑΣΙΝΗ.
 Δημιουργήθηκαν Ελληνικές γραμμές παραγωγής με ιδιωτική πρωτοβουλία, και μάλιστα πρωτοπόρες παγμοσμίως, δούλεψαν υδραυλικοί κι άλλοι, κι έχουμε τεράστια περιβαντολογικά οφέλη από την ελάφρυνση του δικτύου.


2.     Το αντίστοιχο γιατί δεν συμβαίνει τώρα με τις αιολική; Γιατί πχ το κράτος δεν δίνει στην ΕΑΒ (πολιτική απόφαση είναι) μαζί ίσως με το ΕΜΠ μια ΑΓΟΡΑ του ΑΙΩΝΑ σε ανεμογεννήτριες και πρέπει να εισάγει; Ποιόν εισαγωγέα; Η ΕΑΒ έχει την τεχνογνωσία, έχουμε χαμηλή προστιθεμένη αξία, θέσεις εργασίας. Παράδειγμα δίνω, μπορούν να βρουν κι άλλες λύσεις.



3.      Το αντίστοιχο πάλι γιατί δεν συμβαίνει με τα φωτοβολταϊκα; Γιατί μπλέκουν τόσοι φορείς; Γιατί δεν αφήνουν την αγορά να αναπνεύσει; Μπλέκονται, πολεοδομίες, άδειες, ΤΕΒΕ, η ίδια η ΔΕΗ, όποιος προλάβει την κουτάλα. Φαντάσου όλες τις ταράτσες στην Αθήνα με φωτοβολταϊκά, μια επένδυση χωρίς κόστος για το δημόσιο, όπως στους ηλιακούς!


Οι ΑΠΕ όπως πάνε να γίνουν σήμερα θα είναι το αντίστοιχο των Υποβρυχίων. Θα παραγγελθούν άμεσα, θα στηθούν όπου λάχει, πληρωθούν πανάκριβα, και μετά θα κάτσουν να σκουριάζουν.
 Αλλο ένα C4I για εξεταστικές του μέλλοντος. Κάνε google να δείς ποιες Ελληνικές εταιρείες κι επιχειρηματίες ακονίζουν τις μασέλες τους και θα καταλάβεις….
Μετά το Ρεύμα, έρχεται ο ΟΣΕ, οι Αστικές Συγκοινωνίες και το νεράκι….



Έρχονται εκλογές σηκωθείτε από τον καναπέ και ρίξτε το κουκί, είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε, μέχρι . . . νεοτέρας!





Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

BAD NEWS -------------- ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΟΛΟΤΟΥΜΠΑ

 
  Ένας αποτυχημένος στη θέση μιας αποτυχημένης .



  Χάσαμε την Πράσινη Τινα .  Κρίμα ήταν  ένα κεφάλαιο στο ΥΠΕΚΑ !!!.
Άλλη μια αποτυχημένη προσωπική επιλογή του ΓΑΠ .
Πολλοί στεναχωρήθηκαν που έφυγε η Πράσινη Τίνα . Πάνω που είχε μάθει καλά τη ''δουλειά'' και όλα πήγαιναν ρολόι με την Πράσινη Απάτη .....συγνώμη  Ανάπτυξη, είχαν στρώσει οι δουλειές στα αιολικά ''πάρκα'' των χαμένων δις και στα φωτοβολταϊκά ''πάρκα''των επίσης πεταμένων δις,  που απαξίωσαν την μεγαλύτερη κερδοφόρα Ελληνική επιχείρηση την ΔΕΗ.
     Τώρα άντε να αρχίσεις καινούργια  ''κονε''  με τον Παπακ. ,τσάρο του περιβάλλοντος,  που αφού απέτυχε πλήρως και τον ''Έφυγε'' η Τρόικα και το ΔΝΤ ,  απο το υπ.Οικονομικών θέλει να πετύχει στο ΥΠΕΚΑ  πουλώντας τη ΔΕΗ.
 
Ο ΣΚΑΙ άρχισε ήδη την προσπάθεια από την πρώτη κιόλας ημέρα. Διαβάστε παρακαλώ......
http://www.skai.gr/news/opinions/article/172475/tsaros-tou-perivallodos-/?cid=12
 ( Κε Κεραμιτζογλου ένας αποτυχημένος οικονομολόγος , υπουργός Οικονομικών, που μας πήγε απο το μηδέν στο μείον δέκα  ,  είναι αδύνατον να πετύχει σαν ΥΠΕΚΑ η οπουδήποτε αλλού ??    Έπρεπε να παει σπιτάκι του ,αλλά η αξιοπρέπεια  έχει χαθεί πια. )
Επειδή λοιπόν στην Ελλάδα κανείς αποτυχημένος δεν πάει χαμένος ,τον πήγαν στο......... ΥΠΕΚΑ .

    Γιατί μην ξεχνάτε ότι πέρα απο την πώληση της ΔΕΗ (απαιτηση Τροικας και ΔΝΤ ) πρέπει ο Παπακωνσταντινου να βρει μια λύση και στην Κερατεα ( απαίτηση Ελληνικού λαού ),  όπου η  Πράσινη Τίναρεζίλεψε την χώρα και την  κυβέρνηση του ΓΑΠ , αλλα και για  τόσα άλλα σημεία της χώρας,  που η μπόχα και η βρώμα  απο  τα σκουπίδια , μας υπενθυμίζουν χρόνια τώρα την ανυπαρξία  υπεύθυνης κυβέρνησης
      Όμως ένας αποτυχημένος πρωην Υπ Οικονομικών ,  είναι αδυνατον να πετυχει σε αλλη θεση .