Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Η ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ.



ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΟΦΕΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Ο μεγάλος πονοκέφαλος από τις βιομηχανικές ανανεώσιμες πηγές

Απ' άκρου εις άκρον της χώρας, οι αντιδράσεις ενάντια στις ΒΑΠΕ ξεκινούν από αρνητικές γνωμοδοτήσεις, συνεχίζουν με κινητοποιήσεις και προσφυγές στο ΣτΕ, ενώ 57 κυβερνητικοί βουλευτές και συνάδελφοί τους από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ «βομβαρδίζουν» τον υπουργό ΥΠΕΚΑ με ερωτήματα που εμπεριέχουν σχόλια και καταγγελίες 

Τα αιολικά πάρκα κατηγορούνται ότι δεν αποφέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα στην ενέργεια, ενώ συνήθως επιδοτούνται εις βάρος των πολλών, υποβαθμίζοντας το περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά 

      Τα αιολικά πάρκα κατηγορούνται ότι δεν αποφέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα στην ενέργεια, ενώ συνήθως επιδοτούνται εις βάρος των πολλών, υποβαθμίζοντας το περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά .
«Καταζητούνται» σχεδόν σε όλη την χερσαία και νησιωτική Ελλάδα με την κατηγορία ότι δεν αποφέρουν τα αναμενόμενα ενεργειακά αποτελέσματα, οφελούν τους λίγους ισχυρούς που συνήθως επιδοτούνται σε βάρος των πολλών και υποβαθμίζουν περιβάλλον, πολιτιστική κληρονομιά και τοπικές κοινωνίες.
Το προφίλ των ΒΑΠΕ (βιομηχανικών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας) φιγουράρει πλέον σε... προκηρύξεις με κατηγορώ και αρνητικές γνωμοδοτήσεις δημοτικών συμβουλίων, περιφερειών και τοπικών κοινωνιών «ερήμην των οποίων αποφασίζεται η εγκατάσταση φαραωνικών αιολικών πάρκων».
 Παράλληλα πληθαίνουν οι προσφυγές κινήσεων και πρωτοβουλιών πολιτών στο Συμβούλιο Επικρατείας (ΣτΕ).
Συντονιστικές επιτροπές αγώνα στρέφονται κατά των ΒΑΠΕ και αντιπαρατίθενται απ' άκρου εις άκρου της χώρας:
 Ευρυτανία, Φθιώτιδα, Τήνος, Πάρος, Νάξος, Ανδρος, Κρήτη, Ροδόπη, Εβρος, Ρόδος, Αχαΐα, Κορινθία, Λακωνία, Εύβοια, Γυάρος, Μακρόνησος, Σκύρος, Σύρος, Μύκονος, Κεφαλονιά, Χίος, Λήμνος, Ικαρία, Μυτιλήνη και αλλού.
Η επιχειρηματολογία κοινή: «Με βάση την εμπειρία που έχει αποκτηθεί από την λειτουργία των μεγάλων αιολικών πάρκων σε πακόσμια κλίμακα, καθώς και τις νεότερες σύγχρονες επιστημονικές μελέτες, αυξάνεται συνεχώς, η αμφισβήτηση για τα ενεργειακά οφέλη από τις ΒΑΠΕ.
Ταυτόχρονα εκφράζονται έντονες ανησυχίες για τις περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις από την λειτουργία τους, που αρχικώς είχαν υποτιμηθεί (σ.σ.: ποιος θα μπορούσε να κατηγορήσει τον άνεμο. Την Τεχνολογία όμως και την δυναμική τους;)
 Οι παίκτες μεγάλοι, ντόπιοι και ξένοι, που είτε χώρια είτε σε κοινοπραξίες ή συμπράξεις διεκδικούν τις... αιολικές μερίδες:
Κοπελούζος, ΤΕΡΝΑ - Ενεργειακή, Ελλάκτωρ, Energon, Μυτιληναίος, Ρόκας Iberdrola, Acciona, ΗΠΕΚΤΩΡ και Gamesa οι γαλλικές EDF και Veolia, η ALLIANZ SE, η ιταλική Enel, οι γερμανικές WPD και WRE κ.α.

Ερωτήματα βουλευτών
Τον τελευταίο καιρό με υπόμνημά τους βουλευτές του κυβερνητικού σχήματος (57 των αριθμό) και συνάδελφοί τους του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ με μπαράζ ερωτήσεων προς τον υπουργό ΥΠΕΚΑ σχολιάζουν, καταγγέλλουν, προβάλλουν εύλογα ερωτήματα για τα ανταποδοτικά οφέλη και τα αποτελέσματα που «είναι υπέρ των μεγάλων και κατά των μικροεπενδυτών των ΑΠΕ».
       Είναι τέτοια «η ένταση των προβλημάτων που κανένα έργο διασύνδεσης για παράδειγμα δεν βρίσκεται ακόμα σε υλοποίηση, ούτε προβλέπεται να γίνει αυτό σύντομα»:
«Οι διασυνδέσεις των νησιών που δεν αφορούν μόνο τα έργα της αιολικής ενέργειας, ούτε καν μόνο έργα ανανεώσιμων πηγών, έχουν στρατηγικό χαρακτήρα ενεργειακού και γενικόερα αναπτυξιακού σχεδιασμού. Ως τέτοια αντιμετωπίστηκαν αρχικώς από το κράτος και εκπονήθηκαν οι πρώτες μελέτες.
 Στη συνέχεια όμως το κράτος αποσύρθηκε από τον ρόλο αυτό και οι διασυνδέσεις εντάχθηκαν στις ιδιωτικές επενδύσεις έργων ΑΠΕ, κατά κανόνα μεγάλων αιολικών πάρκων. Αυτό έχει δημιουργήσει μια σειρά από δυσκολίες και προβλήματα». Ιδού μερικά:

* Το υψηλό κόστος των υποβρυχίων διασυνδέσεων είναι αυτό που ορίζει το ελάχιστο μέγεθος των Αιολικών  Πάρκων..

*Οι διασυνδέσεις απέκτησαν «ιδιωτικό» χαρακτήρα που καθιστά ακόμα πιο δύσκολη την κοινωνική αποδοχή τους δεδομένης δε και της σχετικής προκατάληψης για καθετί ιδιωτικό.
Ταυτίζονται με το μεγάλης κλίμακας έργο ΑΠΕ του εκάστοτε επενδυτή και χάνεται κάθε άλλη κοινή ωφέλεια, ακόμα και οι πιο προφανείς.
 Ελάχιστα π.χ. αναφέρεται ότι διασυνδέοντας ένα νησί δεν χρειάζεται πλέον να λειτουργούν (σ.σ.: στο φουλ) οι πανάκριβοι και ρυπογόνοι - ηχηροί πετρελαϊκοί σταθμοί. Οι μονάδες αυτές στοιχίζουν ετησίως περίπου 800 εκατ. ευρώ.
* Ως έργα υποδομής (σ.σ.: οι ΒΑΠΕ) είναι εξαιρετικά δύσκολα να ενταχθούν σε καθεστώς ιδιωτικο-οικονομικών κριτηρίων.

Πολλές ενστάσεις
Αναλυτικά περί των ενστάσεων:

* Τα αιολικά πάρκα παράγουν όταν υπάρχει άνεμος. Για να λειτουργούν πρέπει να έχουν συνεχή «ανεμο-δότηση». Αυτό όμως δεν ισχύει και μοιραία συνυπάρχουν με τους συμβατικούς (πετρελαϊκούς) σταθμούς που δεν τους υποκαθιστούν αφού είναι απαραίτητοι να συμπληρώνουν τα κενά της ηλεκτροδότησης των ανεμογεννήτριων όταν δεν φυσάει...
 
**Δεν μειώνεται η ρύπανση αφού όπως αναφέρθηκε είναι υποχρεωτική η συνύπαρξη των δύο τεχνολογιών. 

**Η παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος από αιολικά είναι μεταβλητή και δεν μπορεί πρακτικά να αποθηκευτεί. Ακόμα και στις Κυκλάδες δεν φυσούν σταθεροί άνεμοι. 
 
**Μεγάλο το κίνητρο εγκατάστασης ΒΑΠΕ αφού επιδοτούνται. Αν δεν υπάρχει το δέλεαρ της επιδότησης συνήθως δεν υπάρχει και επενδυτικό ενδιαφέρον για αιολικά πάρκα. 

**Δεν κατασκευάζονται στη χώρα μας οι μηχανισμοί των ανεμογεννητριών, οπότε δεν μπορούν να μιλήσουμε και για εγχώρια βιομηχανική παραγωγή, ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Ο,τι έρχεται φτιάχνεται από πολυεθνικές εταιρείες όπως η Siemens (Γερμανία), η Vestas (Δανία), Gamesa (Ισπανία) καθώς επίσης και άλλες όπως η ΑΒΒ (που μετέχει με τα «ελληνικά καλώδια») και με τεχνολογία για υπόγεια και υποβρύχια καλωδικά διασύνδεση νησιών κια ηπειρωτικής χώρας.

     Αν εξαιρέσουμε λοιπόν τα χωματουργικά, το μπετόν και την τοποθέτηση-συναρμολόγηση των ανεμογεννητριών μιλάμε μόνο για «πρόσκαιρη απασχόληση ντόπιου εργατικού δυναμικού».
Το εφιαλτικό είναι ότι όταν μπουν αιολικά πάρκα και παρέλθει ο χρόνος διαρκειάς τους τότε δεν μπορούν να αποξηλωθούν διότι το κόστος ποιος θα το επωμιστεί;
 Παράδειγμα προς αποφυγήν οι εγκαταλειμμένες ανεμογεννήτριες στη Νότιο Εύβοια (Κάβο Ντόρο).
Η όπου... γης τοποθέτηση ανεμογεννητριών βλάπτει σοβαρά το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες:   
     Στη Γερμανία που ξέρουν και βλέπουν έχουν αποφασίσει η ανάπτυξη χερσαίων έργων αιολικής ενέργειας να περιορίζεται σε περιοχές όπως στο βόρειο τμήμα της χώρας όπου κυριαρχούν οι θυελλώδεις άνεμοι...
      Εν τω μεταξύ, αυξάνουν οι φωνές στο εξωτερικό που ζητούν να σταματήσουν ή να περικοπούν οι επιδοτήσεις στις ΑΠΕ (και ΒΑΠΕ) με το επιχείρημα ότι ο βιομηχανικό αυτός κλάδος έχει φτάσει σε ένα στάδιο που δεν χρειάζεται πλέον άλλη υποστήριξη.
     Ο Γιοχάνες Τέισεν του κολοσσού  Ε-Οn ( Γερμανική ΔΕΗ )  στο πλαίσιο της συνάντησης πέρυσι στις Βρυξέλλες των διευθυνόντων συμβούλων από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εταιρείες ενέργειας είχε δηλώσει χαρακτηριστικά:
      «Οι παρεμβάσεις και οι επιδοτήσεις για τις ανανεώσιμες έχουν φτάσε σε ένα σημείο μη ανεκτό πια. Η βιομηχανία αυτή είναι το μεγαλύτερο παιδί του κλάδου. Δεν είναι παιδί πια. Και δεν χρειάζεται άλλο παιδική τροφή (σ.σ.: δηλαδή επιδοτήσεις).
 Χρειάζεται ένταξη στην αγορά σε υψηλό επίπεδο».

Μειώνεται ο συντελεστής φορτίου
 
      Στη Βρετανία το REF (ίδρυμα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας) σε συνεργασία με επιστημονικό προσωπικό του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου σε μελέτη για τις ενεργειακές προβλέψεις σε ό,τι αφορά την απόδοση των αιολικών πάρκων επισημαίνει μεταξύ άλλων:
     ''Λαμβανομένης υπόψη της μεταβολής στην ταχύτητα του ανέμου και τα χαρακτηριστικά του τόπου, ο μέσος συντελεστής φορτίου των αιολικών πάρκων μειώνεται σημαντικά καθώς γερνούν''. 
Η εισφορά τους (κατά μέσον όρο) στη Βρετανία στη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας έχει μειωθεί κατά το ένα τρίτο (η αναφορά περιλαμβάνει και τη Δανία).
        Μετά την παρ' όδο δηλαδή 12-15 ετών τα αιολικά πάρκα είναι ασύμφορα. Ωστόσο η αντικατάστασή τους είναι εξίσου ασύμφορη για κυβέρνηση και επενδυτές. (σ.σ.: οι μικρές ανεμογεννήτριες έχουν σύμφωνα με τη μελέτη λιγότερη μείωση της απόδοσης απ' ότι οι μεγάλες και τα θαλάσσια αιολικά πάρκα).
      Στη χώρα μας όμως τα πάντα γίνονται υπό την εποπτεία και τη συνεργασία της Κομισιόν έχει δηλώσει ο υφυπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Νότης Μηταράκης, ρίχνοντας το μπαλάκι στην Ε.Ε. όταν ερωτάται (ΣΥΡΙΖΑ) για «δωράκια» σε ισχυρούς (που εμπλέκεται και η ENERCON) στο νομοσχέδιο για τα αιολικά πάρκα: 
 «Τα έργα αυτά δεν τα επέλεξε η ελληνική πολιτεία, αλλά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Είναι ευρωπαϊκά ενεργειακά έργα κοινού ενδιαφέροντος».
«Με ποια κριτήρια προωθούνται για ενίσχυση συγκεκριμένα αιολικά πάρκα, ενώ εκκρεμούν αιτήματα για χιλιάδες άλλα; Υπάρχει μία αντικειμενική ιεράρχηση εντέλει;», ρωτούνται οι επικεφαλής αρμόδιοι αλλά...
Στην στρατηγική για την απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση της ενέργειας το ΚΚΕ αναφέρει:
    Για να ασφαλιστεί φθηνή ηλεκτρική ενέργεια στις λαϊκές οικογένειες, απαιτείται αποκλειστικά δημόσιος φορέας ενέργειας. Τα αιολικά πάρκα αλλάζουν τις χρήσεις γης και αλλοιώνουν την ιστορική-οικολογική φυσιογνωμία των περιοχών... Τα επιχειρήματα για την ανάπτυξη των χωριών και την αύξηση της απασχόλησης δεν ευσταθούν.
Η ενέργεια να πάψει να αποτελεί εμπόρευμα και να μετατραπεί σε κοινωνικό αγαθό.
«Τις δουλειές τις δίνουν οι επιχειρήσεις και όχι τα κόμματα» αντιτείνουν εκπρόσωποι της πλειοψηφίας.
Στις ΒΑΠΕ έχουν αντιταχθεί οι Οικολόγοι Πράσινοι που χαρακτηρίζουν τα βιομηχανικά αιολικά φαραωνικά έργα. Οι Ο.Π. τονίζουν ότι «ο στρατηγικός ενεργειακός σχεδιασμός είναι ευθύνη της πολιτείας, των κεντρικών και των περιφερειακών θεσμικών οργάνων σε συμφωνία με τις τοπικές κοινωνίες».
         Τα έξι μεγάλα επενδυτικά σχέδια (αιολικά πάρκα) που κυρώθηκαν και με το νομοσχέδιο (κύρωση αποφάσεων υπαγωγής επενδυτικών σχεδίων και άλλες διατάξεις) ύψους άνω των 50 εκατομμυρίων ευρώ περιμένουν την κρατική τους επιδότηση, που είναι σχεδόν διπλάσια.

         Οσο για τον υπουργό ΠΕΚΑ Γιάννη Μανιάτη, λύνει το θέμα της κλιματικής αλλαγής.
Τι είχες Γιάννη..



Δευτέρα 14 Ιουλίου 2014

Η πώληση της ''μικρής ΔΕΗ'' και η διάλυση της ''μεγάλης''



Για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ
 
 


     Με νομοσχέδιο που κατατίθεται στο θερινό τμήμα της Βουλής «Για τη δημιουργία νέας καθετοποιημένης επιχείρησης ηλεκτρισμού», η συγκυβέρνηση προχωρά στην πώληση του 30% της ΔΕΗ, της μεγαλύτερης και πλέον στρατηγικής σημασίας επιχείρησης της χώρας. 
Η πώληση της ΔΕΗ και η δημιουργία μιας «πλήρους ανταγωνιστικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας» είναι «προαπαιτούμενο» της τρόικας, για τη συνέχιση του σταθεροποιητικού προγράμματος.
    Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, βγαίνουν στο σφυρί μονάδες ηλεκτροπαραγωγής (κυρίως λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές) που αντιστοιχούν στο 30% της εγκατεστημένης ισχύος της ΔΕΗ.
      Μαζί με τους σταθμούς, εκχωρούνται μια σειρά από εν λειτουργία ορυχεία λιγνίτη στην Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, δίνεται η δυνατότητα πρόσβασης του αγοραστή σε νέα αναξιοποίητα κοιτάσματα ενώ παραχωρούνται και τρία από τα σημαντικότερα υδροδυναμικά πεδία της χώρας (ποταμοί Νέστος, Άραχθος και Εδεσσαίος).
      Για την ομαλή εκκίνηση της νέας ιδιωτικής εταιρίας, το 30% του πελατολογίου της ΔΕΗ θα περάσει υποχρεωτικά στα χέρια του ιδιώτη αγοραστή ενώ απαγορεύεται στην εναπομένουσα «μεγάλη» ΔΕΗ να ασκήσει επιθετική τιμολογιακή πολιτική για τουλάχιστον 6 μήνες. 
   3.000 εργαζόμενοι σε σταθμούς και ορυχεία της ΔΕΗ εκχωρούνται υποχρεωτικά στη νέα εταιρία.
     Το σχέδιο νόμου για τη «Μικρή ΔΕΗ» έρχεται σε συνέχεια της ιδιωτικοποίησης των ηλεκτρικών δικτύων μεταφοράς (ΑΔΜΗΕ, θυγατρική της ΔΕΗ) αλλά και της υπαγωγής του 17% της απομένουσας ΔΕΗ στο ΤΑΙΠΕΔ, προς άμεση εκποίηση.
 Η ιδιωτικοποίηση αφορά το σύνολο της ΔΕΗ και όχι ενός μέρους της όπως σκόπιμα ισχυρίζεται η συγκυβέρνηση.
      Έτσι, ολοκληρώνεται η πλήρης ιδιωτικοποίηση του τομέα ΗΕ στην Ελλάδα, που είχε ξεκινήσει το 1999 σε εφαρμογή των Ευρωπαϊκών Οδηγιών 1996/92 και 2001/77 για τη δημιουργία ανταγωνιστικών αγορών ενέργειας.
Πέρα από αυτό, η ΡΑΕ προωθεί μια σειρά αλλαγές στη λειτουργία της αγοράς ΗΕ που προοιωνίζουν περαιτέρω απαξίωση της «μεγάλης ΔΕΗ» και σοβαρή επιβάρυνση των λαϊκών νοικοκυριών και των χαμηλών καταναλώσεων. 
Ήδη, από τον Ιούλιο του 2012 καταργήθηκε κάθε είδους κρατικός έλεγχος στα τιμολόγια ΗΕ (που διαμορφώνονται πλέον ελεύθερα) ενώ σταμάτησε κάθε είδους επιδότηση ειδικών κατηγοριών καταναλωτών (αγρότες κλπ).
     Από την 1η Οκτωβρίου του 2014, υιοθετούνται οι λεγόμενες «δημοπρατήσεις ΝΟΜΕ», δηλαδή δίνεται η δυνατότητα σε ιδιωτικές εταιρείες παραγωγής και προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας (λιανική) να αγοράζουν απευθείας από τη χονδρική αγορά ποσότητες ΗΕ χαμηλού κόστους παραγωγής (από τις λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές μονάδες της ΔΕΗ) και να τις μεταπωλούν στους οικιακούς καταναλωτές, εμπορικά καταστήματα και μικρές βιομηχανίες.
 Η ΔΕΗ υποχρεώνεται να διαθέσει προς δημοπράτηση το 30% της παραγωγής των λεγόμενων «φθηνών» μονάδων, επιτρέποντας στις ιδιωτικές εταιρείες προμήθειας ΗΕ να  λεηλατήσουν το πελατολόγιό της
 Αυτός ο καταφανής παραλογισμός – να πουλάς την ΗΕ που παράγει κάποιος τρίτος – βαφτίζεται «ανταγωνισμός στη λιανική».
       Μόνο που δεν έχει κανένα ρίσκο, δεν απαιτεί καμία επένδυση, δε δημιουργεί θέσεις εργασίας ενώ ο τζίρος της είναι τεράστιος (σημ. ότι μέσα στην ύφεση, ο κύκλος εργασιών της ΔΕΗ το 2013 έφτασε τα €5,97 δις).
Με τις παραπάνω αλλαγές, η μακρά πορεία της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ φαίνεται να φτάνει στο τέλος της. 
Αυτή η 15-ετης πορεία, χαρακτηρίστηκε από την απουσία ενεργειακού σχεδιασμού (ο οποίος αφέθηκε στα χέρια των αγορών και των Ευρωπαϊκών Οδηγιών), και μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα που οδήγησαν στην κατακόρυφη (άνω του 110% σε σχέση με το 2002) αύξηση των τιμολογίων ΗΕ στα νοικοκυριά και στη βιομηχανία.
  • Σκανδαλώδης ήταν η διαδικασία μετοχοποίησης της ΔΕΗ το 2001: 
    Το ελληνικό δημόσιο από την πώληση του 49% των μετοχών της ΔΕΗ σε ιδιώτες το 2001-2003, εισέπραξε € 1,8 δισ όταν, την ίδια περίοδο, τα καθαρά κέρδη μετά από φόρους, τόκους και αποσβέσεις της ξεπουλημένης κατά το ήμισυ ΔΕΗ ΑΕ έφτασαν τα € 2,4 δισ.
  • Σκανδαλώδεις ήταν οι αποφάσεις της ΡΑΕ για τον αποκλεισμό της ΔΕΗ από την ανάπτυξη των ΑΠΕ και της αναστολής του εκσυγχρονισμού των μονάδων της στις αρχές του 2000, προκειμένου να δημιουργηθεί «χώρος» για 1600 MW ιδιωτικών μονάδων με καύσιμο εισαγόμενο Φυσικό Αέριο (ΦΑ) και μάλιστα με τιμές 30% υψηλότερες από αυτές στις άλλες χώρες της ΕΕ.
  • Σκάνδαλο ήταν και η δημιουργία μιας κρατικοδίαιτης επιχειρηματικής ελίτ, η οποία αναπτύχθηκε σε βάρος της ΔΕΗ και ο πλουτισμός της στηρίχτηκε σε αθρόες άμεσες και έμμεσες κρατικές ενισχύσεις είτε αυτές αφορούσαν την υπαγωγή των επενδύσεων στους αναπτυξιακούς νόμους και τη χρηματοδότησή τους από τα Δημόσια Ταμεία, είτε μια σειρά από μηχανισμούς αγοράς που δημιουργήθηκαν (εγγυημένες τιμές ΑΠΕ, μηχανισμός επάρκειας ισχύος, μηχανισμός ανάκτησης κόστους μονάδων ΦΑ).
  • Σκάνδαλο και κοροϊδία ήταν οι δεσμεύσεις των κυβερνήσεων Σημίτη και Καραμανλή ότι η ΔΕΗ δε θα πουληθεί γιατί την ίδια στιγμή όχι μόνο είχε απολεσθεί ο δημόσιος κοινωφελής χαρακτήρας της εταιρίας αλλά η κατά 51% δημόσια ΔΕΗ χρησιμοποιούνταν ως εγγυητής για τη συστηματική μετακύλιση του κόστους πριμοδότησης ιδιωτικών επενδύσεων στο Ελληνικό Δημόσιο!
    Οι παραπάνω πολιτικές αποφάσεις –στο όνομα της τόνωσης του ανταγωνισμού και σε υλοποίηση των Οδηγιών της ΕΕ– οδήγησαν στο παγκόσμια πρωτοφανές γεγονός η Ελλάδα να έχει πληθώρα εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος που παράγεται όμως από ένα πανάκριβο ενεργειακό μίγμα (ΑΠΕ και ΦΑ) που το καθιστά απλησίαστο.
         Η τυχοδιωκτική, κερδοσκοπική, και μάλιστα με κρατική εγγύηση, είσοδος των ιδιωτών στο χώρο της ΗΕ είναι υπεύθυνη για την κατακόρυφη αύξηση του κόστους ΗΕ στα νοικοκυριά και στη βιομηχανία καθώς πρέπει να αποσβεστούν άμεσα επενδύσεις άνω των € 15 δις.
       Παρά τους ισχυρισμούς της συγκυβέρνησης για δημιουργία ανταγωνιστικής αγορά που θα ρίξει τις τιμές, η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και το σπάσιμό της σε επιμέρους «ανταγωνιστικές» επιχειρήσεις, δε σηματοδοτεί τίποτε περισσότερο από τη μετατροπή ενός κρατικού μονοπωλίου σε ιδιωτικό, όπως έχει συμβεί κατά κόρο στην Ευρωπαϊκή αλλά και παγκόσμια ενεργειακή αγορά.
       Είναι ενδεικτικό ότι μετά την απελευθέρωση των αγορών ενέργειας στην ΕΕ το 1999, ακολούθησε μια φρενίτιδα εξαγορών και συγχωνεύσεων επιχειρήσεων: μέχρι το 2007 περισσότερες από 247 επιχειρήσεις ΗΕ εξαγοράστηκαν και συγχωνεύθηκαν, με αποτέλεσμα οι σημερινοί μεγάλοι παίκτες να έχουν περιοριστεί σε επτά.
 Μόνο ο λεγόμενος όμιλος Magritte (RWE, E.ON, GDF Suez, ΕNEL ENI, Gas Natural, Vattenfall) κατέχει πλέον του 50% της συνολικής Ευρωπαϊκής παραγωγής!
Τα παράδειγμα της Αγγλίας – προπύργιο του Θατσερισμού και υπόδειγμα που υιοθέτησαν οι περισσότερες οικονομίες της ΕΕ – είναι εξίσου διαφωτιστικό: ο κατακερματισμός της παραγωγής (στο όνομα του ανταγωνισμού), οδήγησε στη χρεοκοπία όλες τις νέες επενδύσεις καθώς οι μικρές επιχειρήσεις, λόγω του μεγέθους τους, δεν ήταν σε θέση να εγγυηθούν ένα μίνιμουμ βαθμό ασφάλειας τροφοδοσίας, το οποίο τους διασφάλιζε μια κρίσιμη μάζα πελατών.
       Στην πραγματικότητα, η απελευθέρωση αντί του «ανταγωνισμού» οδήγησε σε ολιγοπωλιακή υπερσυγκέντρωση και αντί μείωσης των τιμών οδήγησε σε αύξηση
      Αυτή η ολιγοπωλιακή αγορά σε συνδυασμό με τις επιδοτήσεις των ΑΠΕ και το πανάκριβο ΦΑ είναι υπεύθυνη για την εκτόξευση των τιμολογίων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ταυτόχρονα έχουν επιδεινωθεί οι υπηρεσίες καθώς και η αξιοπιστία των δικτύων.
 
Η πώληση της ΔΕΗ στρέφεται πολλαπλά ενάντια στα συμφέροντα του Ελληνικού λαού:
  • Μιας ανεκτίμητης αξίας στρατηγική εταιρία που συνεισέφερε το 3% του ΑΕΠ της χώρας το 2013, θα πουληθεί σε ευτελές τίμημα. Ήδη ακούγεται ότι η κυβέρνηση προσδοκά από τη «μικρή ΔΕΗ» σε έσοδα της τάξης των € 1,5 δις όταν εν μέσω ύφεσης το 2013 ο Όμιλος ΔΕΗ προχώρησε σε επενδύσεις συνολικού ύψους € 718 εκ. ενώ τα κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA) ανήλθαν σε € 987εκ.
  • Θα επέλθει κατακόρυφη αύξηση των τιμών ΗΕ. 
    Ήδη η διορισμένη από τη συγκυβέρνηση διοίκηση της ΔΕΗ ανακοίνωσε αυξήσεις 11% στα οικιακά τιμολόγια 1,2 εκ πελατών της, με χαμηλές καταναλώσεις (κάτω από 800kWh το τετράμηνο).
  • Θα υπάρξει καταφανής υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών
  • Το Δημόσιο θα πρέπει να ανακτήσει τα απολεσθέντα έσοδα μιας κερδοφόρας επιχείρησης μέσω αύξησης της φορολογίας.
  • Η ιδιωτικοποίηση αυτή συνιστά επιλογή υψηλού κινδύνου για το σύνολο της οικονομίας, καθώς αυτή συνδέεται άρρηκτα με όλο το φάσμα παραγωγής και κατανομής του πλούτου, και μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικά αποτελέσματα αντίστοιχα με αυτά της καταστροφικής κρίσης στην Καλιφόρνια, στη Βραζιλία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Βουλγαρία, την κατάρρευση/σκάνδαλο της Enron, τα black out της Νέας Υόρκης και της Κεντρικής Ευρώπης.
  • Μαζί με τη ΔΕΗ πωλείται γη, υδάτινοι πόροι συνδεδεμένοι με την αγροτική παραγωγή και επιβεβαιωμένα ενεργειακά κοιτάσματα ανυπολόγιστης αξίας (450 εκατομμύρια τόνοι λιγνίτη).
  • Χάνεται κάθε δυνατότητα άσκησης μιας φιλολαϊκής και αναπτυξιακής στρατηγικής στην ενέργεια. Το πιο πιθανό είναι η ΔΕΗ και τό ενεργειακό δυναμικό της χώρας να καταλήξει στα χέρια κάποιας Ευρωπαϊκής πολυεθνικής του ομίλου «Magritte».
     Ήδη οι κρατικοδίαιτοι Έλληνες επενδυτές που απομύζησαν τη ΔΕΗ για πάνω από μια δεκαετία έχουν κοινά επιχειρηματικά σχήματα με αυτές (ENEL – Κοπελούζος, Gas De France – ΤΕΡΝΑ)
  • Οι συνέπειες για τον τελικό καταναλωτή, ενόψει και της πλήρους απελευθέρωσης της αγοράςείναι ανυπολόγιστες.
     


Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Το ηλεκ .ρεύμα δεν το φέρνει ο πελαργός !


                                                   
                                                              
     
          Τα παπαγαλάκια των καναλιών και οι βολεμένοι του συστήματος εξουσίας κάνουν συγκρίσεις του ξεπουλήματος της ΔΕΗ με άλλες ιδιωτικοποιήσεις, όπως του ΟΤΕ, της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ, ...
Ο αντίλογος, είτε δεν ακούγεται, είτε είναι ανεπαρκής, είτε δεν γίνεται πιστευτός λόγω αναξιοπιστίας αυτού που τον εκφράζει!!!
Παραμυθιάζουν τους Καταναλωτές λεγόμενα περί....... «πτώσης των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας λόγω του ανταγωνισμού»!!!
      Αλλά το Εθνικό Σύστημα Ηλεκτρικής Ενέργειας ΔΕΝ είναι όμοιο ή παρόμοιο με τα δίκτυα ... Τηλεπικοινωνιών ή ... Συγκοινωνιών ή ... Πολυκαταστημάτων!!!


 Ανεξάρτητα αν και στους τομείς αυτούς ο «ανταγωνισμός» είναι συζητήσιμος.
 

1.    Οι εγχώριες πηγές ενέργειας, λιγνίτης και ποτάμια, βρίσκονται σε συγκεκριμένες γεωγραφικά θέσεις, με συγκεκριμένες και διαφορετικές μεταξύ τους δυνατότητες.
Τα κοιτάσματα λιγνίτη στις διάφορες περιοχές της Ελλάδας έχουν διαφορετικό ενεργειακό περιεχόμενο με διαφορετικό κόστος εξόρυξης και ενεργειακής αξιοποίησης.
  Τα ποτάμια και τα διαθέσιμα και εκμεταλλεύσιμα υδατορεύματα της Ελλάδας, βρίσκονται επίσης σε συγκεκριμένες θέσεις και έχουν επίσης διαφορετικές δυνατότητες και διαφορετικό κόστος ενεργειακής αξιοποίησης.
Αν όλα αυτά τα δώσεις σε διαφορετικούς ιδιώτες, το προϊόν που αυτοί μπορούν να παράγουν, θα έχει αναγκαστικά διαφορετικό κόστος!!!
Είναι επομένως ΑΔΥΝΑΤΟΣ ο μεταξύ τους ανταγωνισμός ως προς το κόστος παραγωγής!!!
 

2.   Οι Καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας από την άλλη, είναι διάσπαρτοι και συνήθως μακριά από τις ενεργειακές πηγές και τις θέσεις παραγωγής. Το κόστος διάθεσης ηλεκτρικής ενέργειας σε έναν Καταναλωτή κοντά σε Σταθμό Παραγωγής είναι προφανώς μικρότερο από το αντίστοιχο κόστος σε απομακρυσμένο Καταναλωτή.
    Επομένως είναι επίσης αδύνατος ο ανταγωνισμός μεταξύ δύο ιδιωτών παραγωγών, από τους οποίους ο ένας βρίσκεται κοντά σε μεγάλο Κέντρο Κατανάλωσης και ο άλλος μακριά από αυτό, ακόμη και αν έχουν και οι δύο το ίδιο καύσιμο και ίδιας τεχνολογίας Σταθμούς παραγωγής!!!
 

3.    Αν ξεπουληθεί, όπως προβλέπεται, το πλέον σύγχρονο από το βόρειο σύστημα παραγωγής της χώρας σε έναν ιδιώτη και μείνει η «ΔΕΗ» ή οποιοσδήποτε άλλος ιδιώτης με τις παλαιότερες και μεγαλύτερου κόστους παραγωγής Μονάδες και επιπλέον με όλους τους Καταναλωτές στα νησιά, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ, ότι ο ιδιώτης που θα πάρει το βόρειο σύστημα, που βάφτισαν «μικρή ΔΕΗ» θα είναι κερδοφόρος, ενώ η απομένουσα «ΔΕΗ» ή άλλος ιδιώτης που θα έχει το νότιο σύστημα με τα νησιά θα είναι … από χέρι χαμένος!!!

     Ούτε καν τα στοιχειώδη της Οικονομικής Λειτουργίας Ηλεκτρικών Συστημάτων έχουν ακούσει ή διαβάσει οι κάθε λογής … «Πορδοψάλτηδες»,    αλλά αυτοί ακούγονται στα κανάλια!!!

       Αν επιμένουν να … «αποκρατικοποιήσουν» τη ΔΕΗ, αν ενδιαφέρονταν για τους Καταναλωτές και την ανταγωνιστικότητα της Εθνικής Οικονομίας, μπορούσαν τουλάχιστον να έδιναν ΟΛΟΚΛΗΡΗ τη ΔΕΗ σε ΕΝΑΝ ΜΟΝΟ ΙΔΙΩΤΗ, 

 για να … πετάξει έξω από την επιχείρηση τους κάθε λογής … αργόσχολους … «Φωτόπουλους» και να κόψει τις κάθε λογής «σπατάλες»,
 να έβαζαν και μια Εποπτεύουσα Κρατική Αρχή για να ελέγχει την ασφάλεια λειτουργίας του Συστήματος, 
τις σπατάλες σκοπιμότητας του Ιδιώτη και τη … συγκράτηση των κερδών της Επιχείρησης, εξασφαλίζοντας επιπλέον ένα σταθερό και σίγουρο έσοδο για τα Κρατικά Ταμεία.

Προφανώς όμως έχουμε στην εξουσία ξεπουλημένα τομάρια, που μας θεωρούν αφελείς και ηλίθιους!!!




DIONYSOS   http://greeklignite.blogspot.gr/2014/07/blog-post.html#more

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Υπερψηφίστηκε το ν/σ για την δωρεάν κρατική επιδότηση με 94 εκατ.ευρώ , σε έξι νέα αιολικά έργα !!!


                                                   
                                                   Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ 

         Αναπτυξιακή εταιρεία     ''Πασοκοφούχτελ-ΝΔ '' ΑΕ  
     94   εκ.ευρώ για 6 θέσεις εργασίας !!! .
                                         Δηλαδή 15.8 εκ. για  κάθε θέση!!!!.

 Και όλα τα άλλα κόμματα στη ΒΟΥΛΗ να διαφωνούν!!!
 Με τη Γερμανική ENERGON  που κατηγορείται  από την ΔΕΗ  για ΥΠΕΡΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗ  ανεμογεννητριών σε 9 αιολικά !!! 
 



 
Υφυπ.ΥΠΑΝ  Ν. Μηταρακης . 

    «Στις 30/6/2014  λήγει ο παρών χάρτης περιφερειακών ενισχύσεων, καθώς και ο γενικός απαλλακτικός Κανονισμός που ίσχυε για το προηγούμενο ευρωπαϊκό πλαίσιο.
 Κατά συνέπεια, πρέπει μέχρι τις 30/6/2014  να έχουν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο, όλα τα εκκρεμή έργα της προηγούμενης περιόδου»    
    Ο  Βουλευτής Γ.Βλάχος της ΝΔ , πρόεδρος της  Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής , προφανώς κατόπιν άνωθεν εντολής ,  έφερε την 23/6/2014  ,  αιφνιδιαστικά στην Επιτροπή , συζήτηση σχετικού   νομοσχεδίου , με επείγουσες διαδικασίες, χωρίς την ακρόαση φορέων κλπ .
     Έξι  ιδιωτικά επενδυτικά σχέδια (προϋπολογισμού άνω των 50 εκατ. ευρώ) αναζητούν την κρατική τους επιχορήγηση , πολλών εκατομμυρίων ευρώ,  για να εγκαταστήσουν έξι νέα αιολικά βιομηχανικά συγκροτήματα  , μέσω του νομοσχεδίου που υπερψηφίστηκε επι της αρχής , απο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
    Ο εισηγητής  Μάξιμος Σενετάκης βουλευτής ΝΔ  είπε  «Τις δουλειές τις δίνουν οι επιχειρήσεις και όχι τα κόμματα» .


Η βουλευτής εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Λίτσα Αμανατίδου-Πασχαλίδου .

     Τα έξι μεγάλα αιολικά ''πάρκα''  του νομοσχεδίου συνιστούν, ωστόσο, «μεγάλα σκάνδαλα» .
 Η βουλευτής δήλωσε ,  ότι η κρατική ενίσχυση των συγκεκριμένων ιδιωτικών επενδυτικών σχεδίων υπερβαίνει τα 94 εκατ. ευρώ, ενώ οι θέσεις εργασίας που θα εξασφαλιστούν περιορίζονται σε έξι. 
       «Ας πάνε να χρηματοδοτηθούν άλλου , αλλά όχι από το Εθνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης (ΕΤΕΑΝ ΑΕ) » σχολίασε η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ.

    «Υπήρχε στην αρχή το ΤΕΜΠΜΕ, μετά είχαμε το Εθνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης (ΕΤΕΑΝ ΑΕ)  και βλέπουμε όλα αυτά τα χρήματα να οδηγούνται για τις έξι νέες θέσεις εργασίας. 

Ποια είναι τελικά η πραγματική ανάπτυξη;     Μας λέτε πως από 1ης Ιουλίου αλλάζει ο χάρτης;
 Ας αλλάξει.     Για τι μιλάμε; 
Ποιους θέλετε να στηρίξετε;»  

Ο Ν.  Μηταράκης απάντησε
    «Ο επενδυτικός νόμος είχε τον στόχο να στηρίξει επενδύσεις που δημιουργούν κυρίως θέσεις εργασίας, αλλά και επενδυτικά έργα που προωθούσαν την καινοτομία και την τεχνολογία, ή άλλα που προάγουν τις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας. Σήμερα συζητάμε τα μεγάλα αυτά έργα, που είναι αιολικά»                    «Τα έξι επενδυτικά έργα που συζητούμε σήμερα, είναι όλες οι μεγάλες προτάσεις που έχουν γίνει από το 2012 μέχρι σήμερα, και καλύπτουν όλο το πεδίο εφαρμογής του επενδυτικού νόμου (ν. 3908/2011)»

Η βουλευτής   Λίτσα Αμανατίδου συνέχισε .

      «Υπάρχει και το μεγάλο σκάνδαλο που έχει ξεκινήσει εδώ και επτά τουλάχιστον χρόνια, με τη "νέα Siemens", τη γερμανική εταιρεία ENERCON»

. «Η ENERCON έχει δικαστικές εκκρεμότητες με το Δημόσιο. 
Η ΔΕΗ έχει καταθέσει και αγωγή με την κατηγορία της δόλιας εξαπάτησης για υπερκοστολόγηση σύμβασης εννέα αιολικών πάρκων.

 Έχει παρέμβει εισαγγελέας, αλλά και το ΣΔΟΕ, η ίδια η μητρική εταιρεία στη Γερμανία.
 Τι ερχόμαστε να κυρώσουμε εδώ, κ. Μηταράκη;» ρώτησε η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ.


Ο υφ ΥΠΑΝ  Ν. Μηταρακης απάντησε .

      «Μπορεί να υπάρχουν ανοικτά νομικά θέματα, αλλά δεν επηρεάζονται από τη σημερινή απόφαση» απάντησε ο υφυπουργός Ανάπτυξης.
 «Η έγκριση της επιδότησης από τον αναπτυξιακό νόμο, σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά την αδειοδότηση. Το μόνο που γίνεται σήμερα, είναι ότι η Βουλή κυρώνει τη συμμετοχή του  δημοσίου στην ενίσχυση έργων του ιδιωτικού τομέα»


Θάνος Μωραΐτης      ΠΑΣΟΚ.
       Οι ενεργειακές επενδύσεις «έχουν ένα μακροπρόθεσμο χαρακτήρα, και δεν μπορεί κανείς να τις αξιολογεί σε πρώτη ή σε δεύτερη φάση».

Ραχήλ Μακρή       ΑΝΕΛ.
    
«Δεν λέμε όχι στις επενδύσεις, αρκεί να αναπτύσσουν την περιφέρεια και να δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Όταν δεν μας δίνετε αυτά τα στοιχεία, αλλά αθετείτε τις δεσμεύσεις σας προς τους μικροπραγαγωγούς ενέργειας, δεν μπορούμε να συναινέσουμε» 
   Ηλίας Παναγιώταρος ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
 
«Ούτε θέσεις εργασίας, ούτε μείωση της τιμής του ρεύματος, που διαρκώς αυξάνεται (...) Για τους πολύ μεγάλους "παίκτες" δίνονται τα πάντα, και για τους μικρομεσαίους τίποτα απολύτως»
  Παρις Μουτσινάς       Ανεξάρτητος
 
«Με το κλείσιμο των 400.000 και πλέον μικρομεσαίων επιχειρήσεων χάθηκαν 700.000 με 800.000 θέσεις εργασίας. Αντί να χρηματοδοτούμε επενδύσεις που υπηρετούν άλλα συμφέροντα, θα μπορούσαμε να στηρίξουμε υγιείς και εξωστρεφείς επιχειρήσεις».
 Νικη ΦΟΥΝΤΑ  ΔΗΜΑΡ
 «οι επενδύσεις αυτές των μεγάλων αιολικών είναι εξαιρετικά αποδοτικές και έχουν εγγυημένη απόδοση 15%, ακόμη και χωρίς την επιχορήγηση (...)». «Γιατί συνεχίζουμε να δίνουμε χρήματα και κίνητρα στους ίδιους και στους ίδιους;» αναρωτήθηκε η βουλευτής. 

 Νίκος Καραθανασόπουλος (ΚΚΕ).
 «Το νομοσχέδιο αποτελεί επιβεβαίωση της πεμπτουσίας του καπιταλισμού. Δεν υπάρχουν λεφτά για εμβόλια για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, αλλά υπάρχουν για τους κεφαλαιοκράτες, βιομηχάνους, εφοπλιστές, τραπεζίτες»

Υφ. ΥΠΑΝ   Ν.Μηταράκης  ΝΔ

Τα έξι επενδυτικά έργα που συζητούμε (και που είναι όλες οι μεγάλες προτάσεις που έχουν γίνει απ΄ το 2012 μέχρι σήμερα) αφορούν έναν προϋπολογισμό κάτω του 3% του αναπτυξιακού νόμου.

http://www.capital.gr/News.asp?id=2047773


 


Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ '' Η βόσκηση αιγοπροβάτων σε όλες τις καμένες εκτάσεις της Άνδρου '' .


                                          


Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.
Διεύθυνση Δασών

        Ενημέρωση προς τους κτηνοτρόφους των Κυκλάδων.

 Λόγω αυξημένου κινδύνου για πυρκαγιές σε δασικές περιοχές, που εμφανίζονται έντονα κατά την περίοδο του καλοκαιριού, εξέδωσε η Διεύθυνση Δασών της περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.

Αναλυτικότερα στην ανακοίνωση επισημαίνονται τα εξής:
1.      Η βοσκή εντός των δασικών εκτάσεων των οποίων η προστασία και διαχείριση διέπεται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας ασκείται ελεύθερα.
 Όμως, από 15-5-2014 ημέρα ισχύος του Ν. 4264/14(ΦΕΚ 118Α/15-5-2014), μόνον κατόπιν διαχειριστικού σχεδίου βόσκησης της περιοχής.
2.     Δίδεται αποκλειστική προθεσμία ενός έτους από την ισχύ του ανωτέρω νόμου για την κατάρτιση Προσωρινών Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης τα οποία εντός τριών ετών από το πέρας της ανωτέρω προθεσμίας αντικαθίστανται υποχρεωτικά από Οριστικά Διαχειριστικά Σχέδια Βόσκησης.
3.     Στα ανωτέρω Διαχειριστικά Σχέδια ρυθμίζεται χωρικά η βοσκή, σύμφωνα με τις υφιστάμενες και προκύπτουσες χρήσεις, την βοσκοϊκανότητα της κάθε περιοχής και μελετάται η αναβάθμιση των βοσκήσιμων εκτάσεων προς εξυπηρέτηση της.
4.      Κατασκευές ή εγκαταστάσεις, που προβλέπονται από τα Διαχειριστικά Σχέδια Βόσκησης, για την εξυπηρέτηση και λειτουργία του βοσκοτόπου, των κτηνοτρόφων και την καλύτερη διαβίωση των ζώων, είναι επιτρεπτές.
5.      Τα Διαχειριστικά Σχέδια Βόσκησης , μετά και την έκδοση των σχετικών Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων (ΥΠΑΑΤ και ΥΠΕΚΑ), συντάσσονται με μέριμνα των κτηνοτροφικών οργανώσεων, σε περίπτωση δε αδυναμίας αυτών από την Περιφερειακή  Ενότητα και εγκρίνονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου μετά από εισήγηση του αρμόδιου δασάρχη.
6.      Εν τω μεταξύ, μετά την εκδήλωση πυρκαγιάς σε δασική έκταση, επομένως και σε όσες χρησιμοποιούνται ως βοσκοτόπια, αυτή, με σκοπό την προστασία της , κηρύσσεται υποχρεωτικά αναδασωτέα και αποκλείεται η διάθεση για «έτερον προορισμό», άμεσα ( εντός τριμήνου σύμφωνα με το Σύνταγμα και τη δασική νομοθεσία).
7.      Όσες εκτάσεις κηρύσσονται αναδασωτέες, σύμφωνα με το Ν. 4061/2012 αποτυπώνονται σε χάρτη και μαζί με τις αποφάσεις κήρυξης αποστέλλονται στον ΟΠΕΚΕΠΕ προκειμένου να εξαιρεθούν από την οικονομική ενίσχυση που δίδεται στους κτηνοτρόφους που τις έβοσκαν πριν την πυρκαγιά, αφού πλέον δεν θα βόσκονται.
8. Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 60 του ιδίου πρόσφατου νόμου 4264/2014 (ΦΕΚ 118Α/15-5-2014):
     Α.     Σε κάθε έκταση που κηρύχθηκε αναδασωτέα, ο δασάρχης εκδίδει Δασική Αστυνομική Διάταξη Βοσκής (Δ.Α.Δ.Βοσκής) αυτεπάγγελτα , με την οποία απαγορεύεται η βοσκή παντός ζώου στην έκταση αυτή.
     Β.     Στις κηρυγμένες αναδασωτέες εκτάσεις λόγω πυρκαγιάς, που υπέρκεινται χωριών, ή συνοικισμών ή βρίσκονται εντός λεκανών σχηματισμού χειμάρρων, απαγορεύεται η βοσκή, των μεν προβάτων και των μεγάλων ζώων το λιγότερο επί πενταετία, των δε αιγών το λιγότερο επί επταετία από την ημέρα της πυρκαγιάς.
Γ.           Οι εκτάσεις αυτές , δεν μπορούν να συμπεριληφθούν στα παραπάνω Διαχειριστικά Σχέδια Βόσκησης.

      Μετά την παραπάνω ενημέρωση, παρακαλούνται όλοι οι Κτηνοτρόφοι των Κυκλάδων ατομικά η μέσω και των οργανώσεων τους, εν’ όψει της αντιπυρικής περιόδου, να συμβάλουν στην προστασία από τις πυρκαγιές των βοσκήσιμων δασικών εκτάσεων των οποίων έχουν την χρήση, προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τις ζημιές που προκύπτουν από αυτές τόσο στους ίδιους όσο και στο περιβάλλον.

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΔΑΣΙΚΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΩΝ

Γνωστοποιούμε στους κτηνοτρόφους των  Κυκλάδων τις   δυσμενείς επιπτώσεις     που έχει για τους ίδιους –εκτός των άλλων- η εκδήλωση δασικής πυρκαγιάς και συγκεκριμένα:

Μετά την εκδήλωση  δασικής  πυρκαγιάς  για την προστασία της εκάστοτε   δασικής έκτασης  ακολουθούν διοικητικά μέτρα προστασίας της, δηλαδή 

«κηρύσσεται υποχρεωτικώς ως αναδασωτέα , αποκλειομένης της διάθεσής της για έτερον προορισμό»       και  εκδίδεται  η σχετική Δασική  Αστυνομική  Διάταξη  απαγόρευσης της βοσκής ( άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος, κ.λπ.) 

Επιπλέον, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 26 του Ν. 4061/2012 (ΦΕΚ Α΄ 66) και με τις  αριθμ. 133356/3733/26-7-2013 Δ/γη του ΥΠΕΚΑ και    αρ. πρ.  39755/1949/9-8-13 έγγραφο του Γενικού Δ/ντη Δασών & Αγρ.Υπ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου,  οι αποφάσεις κήρυξης των εκτάσεων ως αναδασωτέων με τους σχετικούς χάρτες και τα γεωχωρικά δεδομένα , θα αποστέλλονται στον ΟΠΕΚΕΠΕ προκειμένου να εξαιρεθούν οι εκτάσεις αυτές από την οικονομική ενίσχυση που δίδεται στους κτηνοτρόφους που τις έβοσκαν πριν την πυρκαγιά αφού πλέον απαγορεύεται η βόσκηση τους.
                                                                           
                                                                                Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΔΑΣΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
                                                                              Άρτεμις Αλεξιάδου  Δασολόγος, με βαθμό Β


Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΠΑΤΗ . Δεν βλέπουμε όλοι...... ΣΚΑΙ TV και δεν πιστεύουμε τους πληρωμένους παπαγάλους !


                                            


ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ - 
  Η ΠΙΟ ΚΑΛΟΣΤΗΜΕΝΗ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΜΑΣ


   Η αλλαγή του κλίματος αποτελεί ένα ισχυρό πολιτικό και οικονομικό ζήτημα στα χέρια των policy makers για λογαριασμό των ισχυρών κύκλων μιας παγκόσμιας ολιγαρχίας

Πού χρεώνονται τα αιτία της κλιματικής αλλαγής; 

      Δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς ότι ο άνθρωπος είναι υπέρμετρα καταστροφικός και ασύδοτος με το ίδιο του το περιβάλλον. 
Θα ήταν όμως παράλογο,  να αποδεχθεί κανείς την άποψη της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) και των ισχυρών κύκλων που την υποστηρίζουν, τις αιτίες που προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη. 
Καθημερινά βλέπουν στο φως της δημοσιότητας υπέρμετρα και αβέβαια σενάρια που αγγίζουν τα όρια μιας ακραίας περιβαλλοντικής τρομολαγνείας, βασισμένα σε υποθετικές θεωρήσεις και κατευθυνόμενους διαλογισμούς.
 Δυστυχώς όμως η προκαλούμενη αλλαγή του κλίματος από τον άνθρωπο,  έχει γίνει αποδεκτή ως πραγματικότητα, δημιουργώντας μια βαθιά ριζωμένη αντίληψη μέσα στον πληθυσμό που φθάνει σε επίπεδα υστερίας.
           Σήμερα, ο όρος «ρύπος» αποδίδεται για να χαρακτηρίσει το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), που όχι μόνο ρύπος δεν είναι, αλλά επιπλέον παραποιείται η πραγματική διάσταση της φυσικής του δράσης.
 Αλλά ας δούμε κάποια στοιχεία που φαίνεται να έχουν σκόπιμα αγνοηθεί.
Οι υδρατμοί στην ατμόσφαιρα έχουν σημαντικά μεγαλύτερη συμβολή στο αποκαλούμενο φαινόμενο του θερμοκηπίου, και αντιπροσωπεύουν περίπου το 95% του συνολικού ποσού των αερίων του θερμοκηπίου, γεγονός που συστηματικά αγνοείται!
   Κάθε λεπτό της ώρας σχεδόν 1 δις τόνοι νερού διοχετεύονται στην ατμόσφαιρα με τη διαδικασία της εξάτμισης από τους ωκεανούς. Αν και το διοξείδιο του άνθρακα πρωταγωνιστεί στις συζητήσεις για τα αέρια του θερμοκηπίου, οι υδρατμοί διαδραματίζουν έναν ακόμα μεγαλύτερο και ουσιαστικό ρόλο στην θέρμανση της ατμόσφαιρας και στο ενεργειακό ισοζύγιο του πλανήτη. Το μόριο του νερού έχει μία μοναδική δομή με μια εξαιρετική ικανότητα να αποθηκεύει θερμότητα, γεγονός που επιδρά σημαντικά στο σχηματισμό των καταιγίδων και έτσι το καθιστά εν γένει πρωταγωνιστή στην ατμοσφαιρική κυκλοφορία
Μήπως λοιπόν οι υδρατμοί είναι ένας πολύ πιο επικίνδυνος "ρύπος" σε σχέση με CO2 ; 


     Θα ήταν βέβαια, παράλογο ένα πολύτιμο στοιχείο της φύσης και της ζωής όπως είναι το νερό να εισαχθεί στο “περιβαλλοντικό χρηματιστήριο εμπορίας ρύπων'' (Κιότο) ως αέριο του θερμοκηπίου. Είναι λοιπόν προφανής ο λόγος γιατί ο υδρατμός απουσιάζει από τον κατάλογο των ρύπων και δεν αναφέρεται ως αέριο του θερμοκηπίου από τους αρχιτέκτονες της παγκόσμιας περιβαλλοντικής πολιτικής.

Θα μπορούσε η αλήθεια να είναι διαφορετική;

      Η αλλαγή του κλίματος είναι ένα χαρακτηριστικό στοιχείο του δυναμικού συστήματος της γης, του ήλιου και του σύμπαντος.

      Η κινητήρια δύναμη που προκαλεί τις κλιματικές μεταβολές του πλανήτη είναι κυρίως οι διακυμάνσεις στο πλήρες φάσμα της ακτινοβολίας του ήλιου καθώς και οι γεωμαγνητικές αλλαγές


Γενικά η χρονική διαφοροποίηση της ηλιακής δραστηριότητας συσχετίζεται με την διακύμανση της μέσης θερμοκρασίας της γης ή οποία είναι σχεδόν αδύνατον να προσδιορισθεί με ακρίβεια. 

 Αυτό συμβαίνει αδιάκοπα κατά την διάρκεια της μακράς προϊστορίας του πλανήτη! 

 Επίσης πολυάριθμες παλαιοκλιματολογικές παρατηρήσεις, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα χρονικών περιόδων, συνηγορούν στο ότι η γαλαξιακή μεταβλητότητα των κοσμικών ακτίνων συνδέεται με την αλλαγή του κλίματος και επιδρά στον μηχανισμό δημιουργίας νεφών.

        Η ποιότητα και η ποικιλομορφία αυτών των παρατηρήσεων δείχνουν ότι είναι δύσκολο να είναι τυχαία αυτή η σχέση (Cosmics Leaving Outdoor Droplets – «CLOUD», Cern experiment).

       Μια τέτοια λοιπόν φυσική διακύμανση στη πυκνότητα ροής της ακτινοβολίας μέσα στην γήινη ατμόσφαιρα δεν θα ήταν δυνατόν να αφήσει αδιάφορη την τεράστια μάζα νερού των ωκεανών οι οποίοι καλύπτουν το 71% της γήινης επιφάνειας (361.000.000 km2), που με την σειρά τους έχουν σημαντική και αναμφισβήτητη επίδραση στη ρύθμιση του παγκόσμιου κλίματος.

           Σημειωτέον ότι η περισσότερη από τη εισερχόμενη μικρού μήκους κύματος ακτινοβολία (Global radiation) που απορροφάται από τη γη δεσμεύεται από τους τροπικούς ωκεανούς. Η συνεχής κυκλική συμπεριφορά της θερμοκρασίας της επιφάνειας των ωκεανών, καθώς και ο τρόπος που οι ωκεανοί αλληλεπιδρούν με την υπερκείμενη ατμοσφαιρική στρώση, έχουν σημαντική επίδραση στην συγκέντρωση υδρατμών και CO2 στην γήινη ατμόσφαιρα και συνεπώς στο ισοζύγιο άνθρακα του πλανήτη.

 Επομένως αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών σημαίνει μεγαλύτερη αποδέσμευση CO2 προς την ατμόσφαιρα.

Η υπερβολή είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο με το οποίο  προβάλλονται τα περιβαλλοντικά ζητήματα.

Όταν στις συζητήσεις αναφερόμαστε στη λέξη περιβάλλον αυτόματα ο συνειρμός οδηγεί στην «κλιματική αλλαγή» και στην «υπερθέρμανση του πλανήτη» λόγω των αερίων του θερμοκηπίου και συγκεκριμένα της αύξησης του CO2.

 Η αύξηση αυτή είναι της τάξεως των 6.8 χιλιοστών στην εκατοστιαία σύσταση της ατμόσφαιρας (0.0068%) τα τελευταία 50    ΧΡΟΝΙΑ!!! 

Από αυτή την ποσότητα μόνο τα 3.9 χιλιοστά οφείλονται σε ανθρωπογενείς εκπομπές και θεωρείται… ότι είναι ικανή να εξαφανίσει από τον πλανήτη παράκτιες περιοχές και νησιωτικές χώρες.  
Σε αυτό το αντίστοιχο διάστημα η αύξηση του πληθυσμού της γης είναι φρενήρης.......................... 239%!!! 


       Θα ήταν αδύνατον να μην διασαλευθεί το ισοζύγιο άνθρακα του πλανήτη.

Για να διαπιστωθεί το μέγεθος της υπερβολής των κλιματικών μοντέλων που συνδράμουν στην στήριξη αυτής της απάτης, θα πρέπει να αναφερθεί ένα παράδειγμα. 

Σήμερα με την χρήση των μετεωρολογικών δορυφόρων λαμβάνεται με συνεχή ροή τεράστιος αριθμός κλιματικών δεδομένων για πρόβλεψη καιρού που εισάγεται σε βαθμονομημένα μοντέλα καιρού. Αυτά τα μοντέλα παρότι κρίνονται καθημερινά εκ του αποτελέσματος , είναι αδύνατον να κάνουν ασφαλή πρόβλεψη περισσότερο των 3 έως 5 ημερών!!! 

Φαντασθείτε λοιπόν την αξιοπιστία κλιματικών μοντέλων που χρησιμοποιούνται για να υπολογίσουν την θερμοκρασία του πλανήτη μετά από 50 ή 100 χρόνια, βασιζόμενα σε υποθετικά και φανταστικά σενάρια.

Σήμερα η αλλαγή του κλίματος αποτελεί ένα ισχυρό πολιτικό και οικονομικό ζήτημα στα χέρια των policy makers. 
 Τα τελευταία 25 χρόνια προπαγανδίζεται με ευφυέστατο τρόπο μια «περιβαλλοντική διαχείριση» βασισμένη στην παραπληροφόρηση και στα νεοσύστατα «πράσινα» χρηματιστήρια υπό την διαχείριση του United Nations Framework Convention on Climate Change (UN-ICCP) και γνωστών παγκόσμιων τραπεζικών κύκλων των οποίων διαχειριστές είναι πολιτικοί, οικονομολόγοι, και χρηματιστές. 


Ας αναλογισθεί κάποιος ότι “τζόγος” του CO2 στο χρηματιστήριο ρύπων των διακινούμενων κεφαλαίων το 2009 έφτασε τα 198.000.000.000 δολάρια.




Η πράσινη ανάπτυξη εξυπηρετεί τα οικονομικά συμφέροντα των γνωστών παγκόσμιων κύκλων.

Η “Πράσινη Ανάπτυξη” με την σημερινή της μορφή της δεν αποτελεί μια νιόφερτη πολιτική προσέγγιση, ούτε είναι το νέο εφεύρημα των κυβερνήσεων. 
Ο όρος άνθησε στα τέλη της 10ετίας του 60 από τους οραματιστές μιας νέας παγκόσμιας διαχείρισης πραγμάτων, την στιγμή που ανεξάρτητα οικολογικά κινήματα και από τις δύο πλευρές του ατλαντικού εξέφραζαν δυναμικά την αντίθεση τους στο βιασμό των οικοσυστημάτων του πλανήτη και στην μόλυνση του περιβάλλοντος.
 Ήταν η στιγμή λοιπόν που οι ηγέτες του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ  έκαναν μεθοδευμένα πράξη την γνωστή ρήση:

 «Ο καλύτερος τρόπος να ελέγξεις την αντιπολίτευση είναι να την καθοδηγείς».

           Έτσι η νέα μορφή της «πράσινης ανάπτυξης» προτάσσεται σαν αντιστάθμιση στην οικονομική κρίση βασισμένη σε μια κατευθυνόμενη εικονική και υποκριτική περιβαλλοντολογική πολιτική εν ονόματι της κλιματικής αλλαγής, επιδεινώνοντας τις κοινωνικές ανισότητες, την φτώχεια και τις αντιθέσεις. 

Είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την υπερχρέωση των αδύνατων κρατών του πλανήτη και προέρχεται από τους ίδιους κύκλους.

    Ο κύριος κορμός της πράσινης ανάπτυξης ήταν  το χρηματιστήριο ρύπων.

      Σύμφωνα με το Σύστημα Εμπορίας των Δικαιωμάτων Εκπομπής αερίων που προκαλούν το φαινόμενο θερμοκηπίου, στο τέλος του έτους, ο φορέας κάθε εκμετάλλευσης , οφείλει να αναφέρει στην αρμόδια αρχή τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου που προήλθαν από τις εγκαταστάσεις του κατά τη διάρκεια του έτους.
Για παράδειγμα η ΔΕΗ ξεπερνώντας κατά 18% τα δικαιώματα ρύπων που της αναλογούσαν, κατέβαλλε περίπου 110 εκατομμύρια € για αγορά επιπλέον δικαιωμάτων εκπομπών για το 2008, με συνέπεια τo έλλειμμα της ΔΕΗ να αυξηθεί.
 Είναι σχεδόν βέβαιο ότι τα επόμενα χρόνια  αυξήθηκε κατά πολύ περισσότερο, επιβαρύνοντας τον συνήθη ύποπτο: Τον Έλληνα φορολογούμενο.
          Όσες εταιρίες στηρίζουν την παραγωγή τους σε ορυκτά καύσιμα αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα με την εμπορία ρύπων καθώς καταργήθηκε πέρυσι  (2013) το καθεστώς δωρεάν παραχώρησης δικαιωμάτων τα επόμενα χρόνια  έχοντας σαν αποτέλεσμα την υπέρμετρη άνοδο των τιμών στα χρηματιστήρια ρύπων.       Διαβάστε την υποσημείωση.  

      Η λύση λοιπόν στο πρόβλημα για τους ρυπαντές της Δύσης , έρχεται από την Κίνα που έχει αναπτύξει την μεγαλύτερη αγορά Ανανεώσιμων πηγών Ενέργειας , παρέχοντας ήδη «πράσινα πιστοποιητικά» σε «τιμή κόστους» μέσω των ......Carbon Funds που τα διαχειρίζονται μεγάλοι κολοσσοί όπως η     WorldBank,    Asian  Development  Bank.
       H αγοροπωλησία πράσινων δικαιωμάτων (CERs) μέσω μαζικών πωλήσεων απέδωσε τις καλλίτερες τιμές «πράσινων πιστοποιητικών».

       Για αυτούς λοιπόν που διαχειρίζονται τα «πράσινα» χαρτοφυλάκια γεννήθηκε η «πράσινη οικονομία», την στιγμή που 85 εκατομμύρια Ευρωπαίοι συμπολίτες μας είναι κάτω από το όριο της φτώχειας.
       Ας σταματήσει λοιπόν η υποκρισία και η κερδοσκοπία όλων αυτών που επιδίδονται και συναινούν εσκεμμένα ή άθελα τους στην μεγαλύτερη απάτη των ημερών μας.
 Ο πλανήτης και η χώρα μας έχει ανάγκη από την Πράσινη Ανάπλαση.


  Επιστημονικό  άρθρο του κου  Σταύρου Αλεξανδρή, 
 Καθηγητού στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
                                                             



Υποσημείωση 


      Όμως,ένας αστάθμητος παράγων τους χάλασε τα σχέδια .
Η  οικονομική κρίση
Προκάλεσε κάθετη πτώση της ζήτησης ρεύματος και της κατανάλωσης  και την κατάρρευση του χρηματιστηρίου ρύπων. 
Ο μηχανισμός που είχαν σχεδιάσει προέβλεπε 30 ευρώ τον τόνο άνθρακα αλλά  η τιμή αρχές του 2013 έπεσε στα 4 ευρώ.
 Η Κομισιον  σε πανικό , προσπάθησε να αναστήσει το νεκρό χρηματιστήριο ρύπων.
 Όμως  τον Απρίλιο του 2013 καταψηφίστηκε από το Ευρωκοινοβούλιο  το backloading, που ήταν και η πρόταση της Κομισιόν, βάζοντας οριστικά την ταφόπλακα  στο  Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών  ή αλλιώς του χρηματιστηρίου ρύπων.
 Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
          Στο Πρωτόκολλο του Κιότο ( Δεκ.1997)  προβλέπονται τρεις μηχανισμοί  μέσω των οποίων οι χώρες που το υπέγραψαν και το αποδέχτηκαν , μπορούν να επιτύχουν μείωση των εκπομπών ρύπων .
Α. εμπορία δικαιωμάτων,
Β. προγράμματα κοινής εφαρμογής και
Γ. μηχανισμοί καθαρής ανάπτυξης.

     Η Ε.Ε. υπήρξε εξ αρχής ένθερμος υποστηρικτής του Κιότο , αφού η κυρίαρχη πλέον  Γερμανία και κάποιοι δορυφόροι της , το είδαν σαν μια μεγάλη οικονομική ευκαιρία , με τεράστια κέρδη για την βιομηχανία της που κατασκευάζει και εξάγει ΑΠΕ,  αφού προηγουμένως όλα τα κράτη μέλη έχουν ήδη εξαναγκαστεί από την ίδια , να αγοράζουν  ΑΠΕ . 

     Ακόμα υπερχρεωμένες και καταρρέουσες οικονομίες , όπως η Ελλάδα , δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να αγοράζει πανάκριβες Γερμανικές ΑΠΕ.

      Με  οδηγίες της Κομισιόν  , υιοθετήθηκε λοιπόν ,  το κοινοτικό Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, με στόχο την  ''εκπλήρωση των δεσμεύσεων'' της Ευρωπαϊκής Ένωσης  και των κρατών-μελών της για μείωση  των αερίων ρύπων.
Το Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών θα κάλυπτε τις πιο ρυπογόνες βιομηχανίες , δηλαδή  τον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής και τη βαριά βιομηχανία (χάλυβα, χημικά, αλουμίνια, τσιμεντοβιομηχανία κ.ά.).
    Με τον  μηχανισμό που επινόησαν , η ρύπανση θα είχε  οικονομικό κόστος για τις εταιρείες (τιμή άνθρακα ανά τόνο εκπομπών CO2) .
  Δημιούργησαν μια αγορά δικαιωμάτων, ένα χρηματιστήριο ρύπων , με την οποία οι ρυπογόνες εταιρείες θα έπρεπε να αγοράζουν δικαιώματα ρύπανσης από άλλες  ''καθαρές'' εταιρείες .
Έτσι μια χώρα μπορούσε να αγοράσει δικαιώματα ,  μέσω της εθνικής της ''ρυπογόνου'' επιχείρησης ηλεκτρισμού , από άλλη που δεν ρύπαινε ή είχε αποβιομηχάνιση και πούλαγε το μερίδιο που της αναλογούσε. 
Μην σκεφτείτε βέβαια ότι τους απασχόλησε ποτέ σοβαρά , η ρύπανση του περιβάλλοντος.
 Απλά αυτό ήταν πάντοτε ένα εξαιρετικά καλοστημένο παραμύθι.
Το Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών θα εφαρμοζόταν σε τρία στάδια.:
Αρχικά το δοκιμαστικό , από το 2005 έως το 2008, 
το δεύτερο από το 2008 έως το τέλος του 2012 και το  τρίτο από το 2013 έως το 2020.
Στο τρίτο στάδιο , πριν από ένα έτος  (από 1ης/7/2013) ,  προβλεπόταν μία ριζική αλλαγή .
 Έτσι για τις περισσότερες ''ρυπογόνες'' βιομηχανίες (π.χ. ηλεκτροπαραγωγή  ) , τα δωρεάν δικαιώματα καταργούνται και οι βιομηχανίες αυτές , πλέον θα έπρεπε να αγοράσουν  δικαιώματα ,  για κάθε τόνο CO2 που εξέπεμπαν.
Τα χρήματα αυτά θα πήγαιναν  για ενίσχυση της αγοράς των επιδοτούμενων  ΑΠΕ  κλπ.. 
      Όμως η  οικονομική κρίση και η χαμηλή βιομηχανική παραγωγή , έφερε την τιμή του άνθρακα, περίπου στα 4 ευρώ τον τόνο (τέλος 2012), από  τα 30 ευρώ τον τόνο (βάσει των υπολογισμών των εμπνευστών του μηχανισμού).

  Υπήρξε λοιπόν τεράστια προσφορά δικαιωμάτων ρύπων  και μηδενική ζήτηση.

Για να μην  να καταρρεύσει τελείως  το γελοίο  σύστημα τους , η επιτροπή αποφάσισε να παρέμβει και να προτείνει  νέα μέτρα .. 
  Πρότεινε λοιπόν  την προσωρινή   απόσυρση ,  backloading ,   900 000 000 εκ. δικαιωμάτων το 2013-15 και τη μεταφορά τους στο 2019-20.
   Η πρόταση αυτή όμως , καταψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο , διότι θα επιβάρυνε  ακόμα περισσότερο το κόστος παραγωγής των βιομηχανιών , με νέα μείωση των θέσεων εργασίας .
Το νέο κόστος  τελικά θα πλήρωνε ξανά ο καταναλωτής ,  ειδικά στην Ελλάδα που πλέον δεν υπάρχει βιομηχανία. 
       Βέβαια όλος αυτός ο ηλίθιος οικον. σχεδιασμός της Κομισιόν  , αποδείχθηκε  τελικά  μπούμερανγκ  και έφερε νέα ελλείμματα στην χώρα μας. 
     Οδήγησε τελικά στην κατάρρευση των εσόδων του ΛΑΓΗΕ ΑΕ και στη διόγκωση του ελλείμματος του, που  κλήθηκαν να πληρώσουν τα νοικοκυριά μέσω  νέας υπερβολικής αύξησης του  τέλους ΑΠΕ στα τιμολόγιά της ΔΕΗ , που πλέον θα γίνεται κάθε έξι μήνες. 
      Η Ελλάδα είχε λοιπόν εξαναγκαστεί από την Κομισιόν , με οδηγία , να  προϋπολογίζει ετησίως, έσοδα στο ΛΑΓΗΕ ΑΕ ,( για να πληρώνουν  τις επιδοτήσεις  ΑΠΕ ), από το χρηματιστήριο ρύπων που κατέρρευσε . 
   Φυσικά τα νέα ελλείμματα , πολλών εκατομμυρίων φορτώθηκαν και πάλι στα γνωστά υποζύγια . 
Τους χρεοκοπημένους καταναλωτές . 
Και βέβαια η κυβέρνησή μας , ούτε καν αντέδρασε σε όλα αυτά. Αντιθέτως αφήνει τον  καθε  Γ. Μανιάτη , να δίνει αφειδώς νέες άδειες επιδοτούμενων  ΑΠΕ και να σχεδιάζει την άμεση  ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.   


                                                                                                                                       SAGINI