Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Τραγικοί η μοιραίοι ?


author_197.sq_l     Λευτέρης Κουλιεράκης




           Ζόφος. Ξερό κι άγονο τοπίο μοιάζει η Χώρα στα χρόνια της κρίσης. Στέγνωσε. Αποψιλώθηκε.
 Κακογουστιά και χυδαιότητα το παραχθέν προϊόν του δημόσιου βίου.
Οι ιδεοληψίες, οι απολυτότητες και η μισαλλοδοξία είναι το θεωρητικό υπόβαθρο του κοινωνικού εκφασισμού. Η δύνη ανέσυρε στον αφρό ότι πιο απεχθές, σκοτεινό και αλλότριο είχε κρυμμένο το γένος.
Η κοινωνία αποσυντίθεται. Ό,τι δημιουργικό, παραγωγικό και φρέσκο διαθέτει ετούτος ο τόπος, πνίγεται μες στις αποκρουστικές αναθυμιάσεις και τα απόνερα. Και λοιπόν;
Οι βλάβες που έχει υποστεί η χώρα, μοιάζουν να είναι μη αναστρέψιμες.
 Πολυτραυματίας, η δόλια, κείται σε κωματώδη κατάσταση. Για να αναρρώσει, πρωτίστως, θα πρέπει να διαγνωστούν επαρκώς τα δομικά αίτια της εθνικής τραγωδίας. Θα το επιχειρήσουμε:
Ναι ή Όχι; Η χώρα θα υπερβεί αξιοπρεπώς την αυτοκτονική της μακαριότητα.
Η ευθύνη, όλη δική μας.

Ποιοι ευθύνονται;

Άραγε έφταιξε ο νηπιακός καπιταλισμός που ποτέ δεν ενηλικιώθηκε, ή η ατροφική αστική μας δημοκρατία;
Μήπως η ανεπαρκέστατη αστική τάξη με τα ευνουχισμένα εθνικά της χαρακτηριστικά;
Έφταιξε η αδηφαγία της κρατικοδίαιτης μεσαίας τάξης, ή τα απαίδευτα χαμηλά κοινωνικά στρώματα;
Μήπως η αγροτιά της πρέφας και των επιδοτήσεων, ή η ανημποριά της εκκολαπτόμενης φτωχολογιάς;
Ποιοι ευθύνονται για την κατάντια: οι άνεργοι ή οι άεργοι, οι ιθαγενείς ή οι μετανάστες; Οι περήφανοι ή οι γονατισμένοι;
Τα λαίμαργα τζάκια, ή τα πεινασμένα μαγκάλια μάς έκαψαν, εν τέλει;


Τι μας πλάνεψε;

      Ο ερμαφρόδιτος πατριωτισμός, ή ο αποστεωμένος διεθνισμός ακρωτηρίασε την συλλογική σκέψη μας;
Ο ανιστόρητος απομονωτισμός, ή η λιγούρικη ευρωλαγνεία μάς αδρανοποίησε, άραγε;
Ο κοσμοπολίτικος επαρχιωτισμός, ή ο ηθικός μικροαστισμός επιτάχυνε την συνολική μας κατάπτωση;
Και το σύνδρομο του ανάδελφου;
Τι συντέλεσε στον πολιτικό μας αναλφαβητισμό: η ενδοτικότητα των αριστερο-κεντρο-αδέξιων, ή ο διαλυτικός αυτισμός των άκρων; Ο ανέξοδος εξω-κοινοβουλευτισμός, ή η εξουσιολαγνία των κομμάτων απονεύρωσαν την συλλογική μας συνείδηση;
 Πλάνη. Οι οικόσιτοι λαγοί και τα φλύαρα παπαγαλάκια με το λαδωμένο λαρύγγι μας πλάνεψαν, τάχατες;

Γιατί ακυρωθήκαμε;

Ποιοι κακόβουλοι τρύπησαν το ονειροπαρμένο μας αερόστατο:
 οι γείτονες, οι εχθροί, ή οι φίλοι;
Μας την έστησε η ανυπόληπτη πολιτικο-οικονομική ελίτ, ή μήπως μας πούλησαν τα αγοραφοβικά «άνω» λόμπι; Η συμβιβασμένη πνευματική ηγεσία και η εγχώρια διανόηση ήταν παρούσες στο πάρτυ;
Άλλα λόγια ν` αγαπιόμαστε. Και οι θεσμοί; Η μυωπική δικαιοσύνη και η παχύσαρκη εκκλησία ευθύνονται για την συλλογική ανομία;
Τα γενεσιουργά αίτια του εγκλήματος κάρπισαν στις παρωχημένες δομές του κράτους δικαίου, ή στην δολιότητα της ακυβέρνητης Πολιτεία;
Οι ανεκδιήγητες κυβερνήσεις, το απαξιωμένο κοινοβούλιο ή τα ευρωπαϊκά και διεθνή φόρα είναι οι ηθικοί αυτουργοί της ειδεχθούς πράξης;


Εμείς;

     Ο αφορισμός και η υπεκφυγή στο θεμελιώδες ερώτημα που συγκροτεί την ταυτότητα μας δεν είναι η επιτομή του εθνικού μας ζητήματος;
Παραδοθήκαμε, ηττηθήκαμε, ή μας πρόδωσαν οι Εφιάλτες ονείρων.
Ευθύνεται το σαθρό σύστημα εξουσίας της μεταπολίτευσης, λένε κάποιοι και καθάρισαν.
 Ελλιπές και ανιστόρητο επιχείρημα, ιδιοτελές, σχεδόν ανόητο.
Και η συλλογική ευθύνη; Ευφυές ιστορικό τέχνασμα, η κρίση, εγγενές δημιούργημα του συλλογικού DNA μας.
Τίποτα δεν δημιουργείται εν κενώ. Η πολιτική τάξη της χώρας είναι το ακριβές είδωλο του συλλογικού μας καθρέπτη.
Φτύνοντας την, επιτέλους, φτύνουμε τα μούτρα μας. Και οι πλατείες; Παθητικά ενεργούμενα είμαστε, δήθεν μιας ύποπτης συνομωσίας που οι ίδιοι εφηύραμε.
Τελούμε σε κατάσταση εθνικής αυτοχειρίας. Αδύναμοι να διαχειριστούμε την μοίρα μας, ιστορικά, θα εγγραφούμε ως οι τραγικοί και οι μοιραίοι ετούτου του τόπου – οι φυσικοί αυτουργοί ειδεχθούς πράξης.


Εγώ;

      Η λύση του προβλήματος είναι στο χέρι μας.
 Κοιτάζω την ανοιχτή μου παλάμη – μούτσα στα μούτρα μου. Το κάθε δάχτυλο έχει την δική του αξία: εκτός από τον δείκτη του ξερόλα που δείχνει τους πάντες πλην εαυτού και τον μεσαίο του μάγκα που γαμεί και δέρνει ό, τι κινείται και αναπνέει, ναι, υπάρχει και ο αντίχειρας που όταν σηκώνεται δείχνει εμένα. Ε και;
 Ό,τι θέλω ακούω και βλέπω - σύμπτωμα αυτάρεσκου ωτακουστή ή τυχάρπαστου ηδονοβλεψία; Αμετανόητος.
Τι είμαι εντέλει: πολίτης ή idiot; Είμαι ό,τι αντέχω.

Greece.

     Ανυπόληπτοι μπροστάρηδες, όχλος φοβικός και απαίδευτος η χυλώδη της μάζα.
Στημένο παζάρι η εκκλησία του δήμου.
 Άραγε αυτή είναι η δύσμοιρη Μάνα της άμεσης δημοκρατίας και των μύθων, ή είναι το παραπληγικό εικονικό της ομοίωμα που ασμένως αναπαράγουμε;
 Άγος.
 Η Ελλάδα έπαψε να ερωτοτροπεί με τη μοίρα της. Ψυχορραγεί.
Αν καταλήξει, θα συμβεί από ψυχική ανεπάρκεια. Η λιγοψυχιά γεννά ριψάσπιδες, άρα, υποτελείς και δουλικούς υπηκόους. Μπουλούκι ατάχτων ο περιούσιος λαός των Ελλήνων, στις πλατείες αγανακτεί και εξεγείρεται.
 Ναι ή όχι;
Ανεπαρκές το ερώτημα. Μα πιο θα ήταν το εθνικό πρόταγμα που θα ξαναέβαζε την Χώρα στο παιγνίδι του ιστορικού γίγνεσθαι, υπερβαίνοντας το διχασμό του δίλημμα;
Ψυχομαχώντας την βλέπω να ακουμπά τρυφερά στην ανατολίτικη πλευρά της διττής φύση της, ανασηκώνεται, στρέφει το βλέμμα της προς την Δύση και με πείσμα αποφασίζει να ζήσει:

    Όχι   στην αυτοκτονική και ανιστόρητη ρήξη,
    Ναι      στην φυγή προς τα εμπρός. Τώρα!

Ποιος έχει την ευθύνη, λοιπόν;
Ένα είναι βέβαιο: ο θεός δεν φταίει. Ο Νίτσε τον πέθανε.





 Λευτέρης Κουλιεράκης, συγγραφέας. 

«Άρριζοι», ο τίτλος του τελευταίου του μυθιστορήματος. 


Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

Οι πολιτικές πλάνες των Ελλήνων ψηφοφόρων


ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΗΜΑ



Γράφει ο Άρης Αλεξανδρής

Ο κόσμος χωρίζεται σε μνημονιακούς κι αντιμνημονιακούς:

       Μία απλουστευτική κοτσάνα μεγατόνων, που επιχειρεί μανιχαϊστικά και λαϊκίστικα να κατηγοριοποιήσει ανθρώπους, ιδεολογίες και πολιτικές κατά τον τρόπο που συμφέρει εκείνους που εξυπηρετούνται από τον εύκολο διχασμό. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να αγαπάει τα μνημόνια, δεν υπάρχει άνθρωπος που να ευχαριστιέται τους έκτακτους φόρους και τα μέτρα λιτότητας. Ως προς αυτό, βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι. Εν μέσω κρίσης, δηλαδή, κανείς δεν προτιμάει το μνημόνιο από κάτι ευμενέστερο. Απλώς υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν το μνημόνιο αναγκαία προϋπόθεση για να έρθει κάτι καλύτερο, και άνθρωποι που το αποκηρύσσουν ασυζητητί χωρίς να προτείνουν κάποια εναλλακτική λύση. Επομένως, κάθε νοήμων άνθρωπος είναι ουσιαστικά αντιμνημονιακός, εφόσον κάθε άνθρωπος -ανεξαρτήτως κοινωνικού και οικονομικού στάτους- πλήττεται από το μνημόνιο. Η διαφορά βρίσκεται στην τάση ορισμένων να βαφτίζουν πολιτική άποψη την κατακεραύνωση του προφανούς (ότι το μνημόνιο είναι δυσάρεστο – duh!), να εγκολπώνονται κατ’ αποκλειστικότητα την ιδιότητα του αντιμνημονιακού, να την κομματικοποιούν, και να την ταυτίζουν με τη στείρα αντιδραστικότητα και άρνηση της αλήθειας. Με λίγα λόγια δεν είσαι πιο αντιμνημονιακός από τον διπλανό σου, επειδή ζητάς την άνευ όρων, εγγυήσεων και εξηγήσεων κατάργησή του (τη στιγμή που μόνο αυτό σε χρηματοδοτεί). Είσαι πολιτικά ανήλικος που δεν του αρέσει ο κόσμος, αλλά δεν ξέρει και πώς να τον αλλάξει.

       Η Δεξιά είναι υπέρ του μνημονίου που ταλανίζει τον λαό ενώ η Αριστερά θέλει να το καταργήσει για να μας σώσει:

        Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε από κάτι βασικό. Σε κρίσιμες οικονομικά συγκυρίες όπως αυτή, οι έννοιες της Δεξιάς και της Αριστεράς είναι εντελώς άχρηστες, δυσλειτουργικές και ανεδαφικές. Δεν ισχύουν, είναι ξεπερασμένες, πετάχτε τες μακριά. Αφήστε που οι ζωές των περισσότερων πολιτικών πέρα από τα έδρανα είναι ολόιδιες, ασχέτως χρώματος. Από τεχνικής άποψης, υπό ένα καθεστώς χρηματικής δυσπραγίας και λιτότητας ούτε ο δεξιός ούτε ο αριστερός μπορούν να εφαρμόσουν το όραμά τους (αν υποθέσουμε ότι έχουν) όπως επιτάσσει η ιδεολογία τους (εκτός αν πρόκειται για ακραίους δεξιούς ή ακραίους αριστερούς που έχουν στο μυαλό τους ολοκληρωτικά καθεστώτα). Καμία πλευρά δεν θέλει να αφανίσει τον λαό, ούτε βέβαια και να τον σώσει. Όλες οι πλευρές θέλουν μόνο ένα πράγμα: Να επανεκλεγούν κάνοντας πολιτική με το μίνιμουμ της ενέργειάς τους. Σε περίοδο κρίσης, αυτό προϋποθέτει όσο το δυνατόν λιγότερες θυσίες και όσο το δυνατόν μεγαλύτερους εντυπωσιασμούς. Κι εκεί κάπου ξεκινάει το πρόβλημα: Καμία πλευρά δεν θέλει/μπορεί να κάνει τις θυσίες που πρέπει για να αναδιαρθρώσει το κράτος επί της ουσίας, ακριβώς επειδή καμία πλευρά δεν θέλει να δυσαρεστήσει τους ψηφοφόρους της. Συνεπώς, όλες οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα εφάρμοσαν τις πτυχές του μνημονίου που δεν θα τις έφερναν αντιμέτωπες με μεγάλα συμφέροντα (μοιράζοντας παράλογους φόρους από δω κι από κει π.χ) αντί να κάνουν δομικές μεταρρυθμίσεις που θα δυσαρεστούσαν αρχικά πολλούς, αλλά στην πορεία θα εξυγίαιναν το κράτος (άνοιγμα επαγγελμάτων, ιδιωτικοποιήσεις, σμίκρυνση του δημοσίου κ.λ.π). Έτσι, όταν επιχειρήθηκε σύγκρουση με το βαθύ δημόσιο από τη Δεξιά (ΕΡΤ) ακολούθησε εκλογική ήττα, και όταν επιχειρήθηκε συντήρηση του κρατισμού (επαναλειτουργία ΕΡΤ, νέοι διορισμοί κ.λ.π) με εν όλω άρνηση του μνημονίου από την Αριστερά, επακολούθησε η οριακή κατάσταση που ζούμε τώρα. Η πρακτική εμπειρία, λοιπόν, αποδεικνύει ότι οι πολιτικοί δεν διακρίνονται σε κακούς μνημονιακούς δεξιούς και καλούς αντιμνημονιακούς αριστερούς . Διακρίνονται σε ανίκανους συγκαλυμμένους κρατιστές και σε δειλούς αλλά δηλωμένους κρατιστές. Η διαφορά τους βρίσκεται μόνο στα φερόμενα ως κίνητρά τους και η ομοιότητά τους στο ότι είναι εξίσου αναποτελεσματικοί και ακατάλληλοι για το κοινό συμφέρον.

        Οι δημοσιογράφοι είναι πουλημένοι επειδή έχουν αφεντικά:

      Αφεντικά δεν έχουν μόνο οι δημοσιογράφοι, αλλά όλοι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι. Επίσης, αφεντικά έχουν και οι δημόσιοι υπάλληλοι, τα οποία μάλιστα αλλάζουν ανά τέσσερα χρόνια. Όλοι οι εργαζόμενοι τυπικά πρεσβεύουν ένα φανερό ή αφανές συμφέρον, που εκπορεύεται από την επιχείρηση που τους χρηματοδοτεί, είτε αυτή είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου είτε ιδιωτικού. Όσο μεγάλο, λοιπόν, είναι το κίνητρο της Όλγας Τρέμη να μεταδώσει την είδηση που συμφέρει το αφεντικό της, άλλο τόσο είναι και το κίνητρο του δημοσιογράφου της ΕΡΤ να παπαγαλίσει τη γραμμή του κόμματος που τον διόρισε και θέλει να κρατηθεί στην εξουσία. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι η μεν ή ο δε είναι οπωσδήποτε εξαγορασμένοι. Δεν σημαίνει ούτε το αντίθετο. Σημαίνει ότι το επιχείρημα του “συμφέροντος” ως απόδειξη μεροληψίας είναι σαθρό, γιατί το συμφέρον ενυπάρχει σε όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις. Επομένως, ακούμε τι έχει να πει ο καθένας (πάντα η μία πλευρά θα αποκαλύπτει αυτό που η άλλη θα αποσιωπήσει – και αντίστροφα) και σχηματίζουμε αθροιστικά ή αφαιρετικά τη δική μας κρίση.

     Οι ξένοι θέλουν το κακό μας και συνωμοτούν εις βάρος μας:

        Η μακραίωνη ιστορία των Ελλήνων σε συνδυασμό με τα δεινά που κατά καιρούς πέρασαν, έχει δημιουργήσει σύνδρομα καταδίωξης, μόνιμη καχυποψία και μια ατέρμονη συνωμοσιολογική γραφικότητα, που δεν φιλτράρονται από τη λογική και τη σκέψη (γιατί συνήθως οι τελευταίες εκλείπουν). Η αλήθεια όμως είναι ότι κανένας εκεί έξω δεν ενδιαφέρεται για το κακό μας, όπως ακριβώς δεν ενδιαφέρεται για το καλό μας. Τα υπόλοιπα κράτη δεν είναι ούτε ο πατέρας μας ούτε ο εχθρός μας – αυτές είναι ιδιότητες που μας αρέσει να τους προσδίδουμε γιατί αποτελούν έναν απλοϊκό κι ανέξοδο τρόπο ερμηνείας και διαχείρισης των καταστάσεων όταν το θυμικό υπερσκελίζει τη λογική και ο λαϊκισμός τη στρατηγική. Τόσο τα κράτη της Δύσης όσο και της Ανατολής διεκδικούν το συμφέρον τους (στενό ή ευρύτερο) κι αυτή είναι η αρχή πάνω στην οποία εδράζονται οι μεταξύ τους σχέσεις. Αυτή είναι και η αρχή που διέπει τις σχέσεις τους μαζί μας. Το ζητούμενο για μια χώρα σαν την Ελλάδα δεν είναι να κατακεραυνώνει εσαεί τους γύρω της καθώς τους κοιτάει με ζήλια και φόβο να αναπτύσσονται, αλλά να επιλέξει τις σωστές συμμαχίες ώστε να αναπτυχθεί κι αυτή αξιοποιώντας τη βοήθεια και την επιρροή των χωρών που τη συμφέρουν. Από αυτές κάτι θα πάρει (πολιτισμό, ανθρώπινα δικαιώματα, οικονομική ενίσχυση) και σίγουρα κάτι θα δώσει (τα χρωστούμενα, ας πούμε). Ο κόσμος αλλάζει κάθε μέρα και κανείς δεν επιβιώνει μόνος του.

   Δεν έχουμε ανάγκη τους ξένους, έχουμε τον ήλιο, τη θάλασσα και τη δημοκρατία:

      Άλλο ένα αποκύημα του υπερτροφικού Εγώ και της αθεράπευτης προγονοπληξίας των Ελλήνων. Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, χωρίς υποδομές και παραγωγική δύναμη. Δεν εξάγει κάτι αξιοσημείωτο, δεν επηρεάζει την οικονομία των άλλων χωρών, δεν παράγει πλούτο από μόνη της. Έχει πράγματι τον ήλιο και τη θάλασσα, καθώς και μια χρήσιμη γεωπολιτική θέση. Αυτά. Η θέση σε συνδυασμό με την ιστορία της τής πρόσφεραν τη δυνατότητα συμμετοχής σε διακρατικούς συνασπισμούς, οι οποίοι με τη σειρά τους της χάρισαν χρήμα, προνόμια και ασφάλεια (ανταποδοτικά, εννοείται, πάντα), -στοιχεία συστατικά της ευμάρειας των τελευταίων δεκαετιών. Χωρίς τις συμμαχίες της και τη συμμετοχή της σε τέτοιου είδους κοινότητες, η Ελλάδα οδηγείται στην απομόνωση, στην εσωστρέφεια και σε ένα υπαρξιακό στάτους εντελώς άσχετο από αυτό που θεωρούν γνώριμο, φυσιολογικό και δεδομένο οι τελευταίες γενιές. Γίνεται τριτοκοσμική, και όχι, τριτοκοσμική δεν είναι μια χώρα με οικονομική κρίση. Τριτοκοσμική είναι μια χώρα στην οποία η κρίση τελείωσε και μαζί της τελείωσαν και τα λεφτά. Τότε είναι που ξεκινάει η φρίκη.

     Τα κανάλια/οι δημοσιογράφοι/οι πολιτικοί/τα trolls του ίντερνετ κάνουν προπαγάνδα:

      Λοιπόν, ας ξεκαθαρίσουμε κάτι στοιχειώδες. Προπαγάνδα η οποία καταγγέλλεται, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ. Δε νοείται πλύση εγκεφάλου που να γίνεται αντιληπτή από το άτομο κατά του οποίου επιχειρείται. Για να καταγγέλεις την προπαγάνδα κάποιου, αυτόματα παραδέχεσαι ότι είναι αποτυχημένη, ότι έμεινε στο στάδιο της απόπειρας, γιατί προφανώς δεν έπιασε. Όταν μάλιστα καταγγέλεις διαρκώς τα ίδια άτομα για προπαγάνδα, είναι σα να αναγνωρίζεις ότι είναι εντελώς άκακα και ακίνδυνα, αφού όλες οι προσπάθειές τους να σε αποπροσανατολίσουν έχουν πέσει στο κενό. Δεν πείθεσαι, άρα δεν υπάρχει προπαγάνδα. Η προπαγάνδα υφίσταται μόνο όταν έχει επιδράσει στο νοητικό κάποιου χωρίς αυτός να το αντιληφθεί, μόνο όταν έχει δημιουργήσει το επιδιωκόμενο καθεστώς συναίνεσης και συγκατάβασης, πράγμα που εξ ορισμού αποκλείεται όταν 9 στους 10 δηλώνουν ότι δεν εμπιστεύονται τα κανάλια/τους δημοσιογράφους/τους πολιτικούς/τα trolls του ίντερνετ γιατί κάνουν προπαγάνδα.

    Οι περήφανοι λαοί λένε όχι στους δανειστές που τους πιέζουν:

       Λογικό σφάλμα. Οι περήφανοι λαοί δεν έχουν δανειστές. Για να έχουν, μάλλον έχουν κάνει μαλακία που καταπόντισε την περηφάνια τους πριν από τους δανειστές. Οι λαοί λοιπόν που έχουν δανειστές και θέλουν να αποκαλούνται περήφανοι, ξεπληρώνουν μέχρι τελευταίας δεκάρας τους δανειστές, οικοδομούν μια οικονομία στιβαρή, τετραπέρατη κι αυτάρκη, και τότε λένε πραγματικό όχι στους δανειστές. Περήφανος δεν είσαι όταν ζητιανεύεις με τους όρους σου, αλλά όταν δεν έχεις την ανάγκη να ζητιανέψεις καθόλου.






http://thecurlysue.com/

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

Μελέτη ''Μούφα '' .ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ... της ''πράσινης προπαγάνδας'' από τα διεθνούς κύρους πανεπιστήμια Stanford,Berkeley .

   



Η ΜΟΥΦΑ ΕΙΔΗΣΗ......    

‘’ Μηχανικοί του Stanford απέδειξαν ότι η στροφή της Αμερικής  κατά 100% σε ανανεώσιμες  πηγές ενέργειας  , μπορεί να γίνει χωρίς πρόβλημα μέχρι το 2050 ‘’. http://news.stanford.edu/pr/2015/pr-50states-renewable-energy-060815.html
       Η μελέτη του καθ.  Mark Z. Jacobson   , πολιτικού μηχανικού περιβάλλοντος  του πανεπιστήμιου Berkeley  και του ερευνητή Mark Delucchi    του πανεπιστήμιου Stanford     http://web.stanford.edu/group/efmh/jacobson/Articles/I/USStatesWWS.pdf
που δημοσιεύτηκε στο ΄΄Energy and Environmental Sciences΄’,     φέρει  τον παραπάνω  παραπλανητικό τίτλο   .

      Η  παραπάνω  μελέτη που δυστυχώς  έχει γίνει ΄΄αλά καρτ’’ ,  προωθεί τα γνωστά τεράστια οικονομικά projects  της πράσινης απάτης  , μέσω πολύ συγκεκριμένων οικονομικών προγραμμάτων  ,για την καταπολέμηση της ανύπαρκτης κλιματικής αλλαγής , που δήθεν απειλεί τον πλανήτη μας . Τα προγράμματα αυτά επιβάλλονται σαν υποχρεωτικά  σχεδόν σε όλες τις κυβερνήσεις , που καλούνται να επενδύσουν δισεκατομμύρια σε ‘’καθαρές’’ ΑΠΕ ,για να σωθεί ο πλανήτης ! .      Τα βαρύγδουπα ονόματα φημισμένων διεθνώς επιστημονικών ιδρυμάτων  Berkeley , Stanford  κλπ , απλά  ΄΄χρησιμοποιούνται από τα λόμπυ της ενέργειας΄΄  ,  προφανώς έναντι  ευτελών οικονομικών αντιπαροχών , για την χειραγώγηση της κοινής γνώμης  σε συγκεκριμένες  πολιτικές , όπως η εγκατάλειψη χρήσης  βρώμικων ορυκτών καυσίμων και η στροφή στις πανάκριβες και αναξιόπιστες ΑΠΕ .  Πάντοτε και παντού , θα υπάρχουν κάποιοι καθηγητές , ερευνητές ,δημοσιογράφοι,  κλπ  , που είναι πρόθυμα γίνονται παπαγάλοι  για   να πουν και να υπογράψουν δημοσίως οτιδήποτε , θυσιάζοντας το επιστημονικό τους κύρος  . Εξασφαλίζουν  μεγάλες οικονομικές  απολαβές , δημοσιότητα , στήριξη  και εύκολη ανέλιξη στην καριέρα τους.  Ακριβώς αυτό κάνει η παραπάνω ‘’μελέτη’’. Φυσικά εκατομμύρια  αδαείς ,  αφελείς  και ανυποψίαστοι πολίτες  , σε όλον τον κόσμο πιστεύουν και υιοθετούν αυτές τις ‘’μπούρδες’’ ,  σαν  δήθεν επιστημονικά κείμενα , μετά αισθάνονται λίγο ένοχοι,   αλλά ταυτόχρονα είναι πρόθυμοι να συμβάλλουν οικονομικά για να σώσουν την γη μας. Μόλις μάθατε για την ‘’πράσινη απάτη της δήθεν κλιματικής αλλαγής’’.

   
          Την παραπάνω  δήθεν   ‘’ μελέτη-έρευνα- μπούρδα’’   αποσυνθέτει  με  επιστημονική τεκμηρίωση , ένας μεγάλος Έλληνας επιστήμονας  , ο καθηγητής του   ΜΙΤ , κος  Απόστολος Ευθυμιάδης .

-----------------------------------------------------------------


21/6/2015  Αθήνα

Γράφει   ο  Απόστολος Ευθυμιάδης .            

       Τώρα πια ο σχολιασμός μπορεί να γίνει και δημόσια!    Έτσι για να μη μένουν ασχολίαστες οι ανακρίβειες (για να μη πω μπουρδολογίες) των "ειδικών" του Stanford και τις πάρουν αμάσητες τα απανταχού πράσινα παπαγαλάκια!

       Ἀκολουθεί σε συνέχειες καὶ κατά παράγραφο ἡ ἀπόκρισις ἠμῶν ἐπί τοῦ διαβιβασθέντος ὑπό της φιλτάτης Σόνιας ἄρθρου.

1. Η ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ

Οι συγγραφεῖς τοῦ ἄρθρου κ.κ. Mark Z. Jacobson, Mark A. Delucchi, Guillaume Bazouin, καί λοιποί, εἴναι ὅλοι ....... πολιτικοί μηχανικοί καὶ μηχανικοί περιβάλλοντος ἀπό τὴν ἀντίστοιχη σχολή του Stantford (Dept. of Civil and Env. Engineering, Stanford University), ἔνα λίαν σεβαστό κατά τα ἄλλα Πανεπιστήμιο.
     Ἐπομένως οι συγγραφεῖς λόγῳ τῆς εἰδικότητάς τους, ἔχουν παντελῆ ἄγνοια εἰς τα θέματα εὐστάθειας τοῦ ἠλεκτρικοῦ συστήματος καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν δύνανται να προσδιορίσουν μετ' ἀκριβείας τό εἶδος τῆς τεχνολογίας που ἀπαιτεῖται διὰ τὴν διατήρηση τῆς εὐσταθείας σε συνθῆκες ὑψηλής διεισδύσεως στοχαστικῶν ἈΠΕ.
       Ἡ τελευταῖα αὐτή πρόταση ἀποδεικνύεται ἀπό μία βιβλιογραφική ἔρευνα εἰς τις ἐργασίες τοῦ τμήματος Atmosphere/Energy Program, Dept. of Civil and Env. Engineering, Stanford University ἀλλά καὶ τοῦ ἰδίου τοῦ ἐπικεφαλῆς ἐρευνητή κ. Mark Z. Jacobson. (https://web.stanford.edu/group/efmh/jacobson/).

 Ἀπό τὴν ἱστοσελίδα του ἀποδεικνύεται ὅτι αὐτός
        α) ἔχει βασικό πτυχίο πολιτικοῦ μηχανικοῦ και Μάστερ'ς σε Περιβαλλοντική μηχανική εἰς το Τμῆμα εἰς τό ὁποῖο σήμερα ἐργάζεται (https://cee.stanford.edu/programs/atmosphereenergy).

Το τμῆμα αὐτό διαθέτει και κατεύθυνση "ἀτμοσφαιρικῶν σπουδῶν και ἐνέργειας", κάτι γενικῶς πρωτοφανές εἰς τα τμήματα τῶν πολιτικῶν μηχανικῶν εἰς τις ἨΠΑ. Π.χ. δια λόγους συγκρίσεως παρατίθεται το ἀντικείμενο σπουδῶν του ἀντιστοίχου τμήματος τοῦ ΜΙΤ (https://cee.mit.edu/graduate/degrees-overview), εἰς το ὁποῖο περιλαμβάνονται κλασσικοί περιβαλλοντικοί τομεῖς ὅπως π.χ. Ὑδρολογία, Ὑδραυλική, Γεωτεχνική, Μεταφορές, κλπ, δηλαδή τομεῖς οἱ ὁποῖοι ἄπτονται εὐθέως τοῦ ἀντικειμένου τῶν Πολιτικῶν Μηχανικῶν ἀλλ' ὄχι και "ἀτμοσφαιρικές σπουδές" οἱ ὁποῖες θεραπεύονται κατά κανόνα ἀπό ἄλλες εἰδικότητες (Φυσικοί- μετεωρολόγοι, ἀμιγείς Περιβαλλοντολόγοι μηχανικοί, Μηχανολόγοι, Χημικοί Μηχανικοί, Πυρηνικοί, κλπ).
          β) ἔχει συγγραφικό ἔργο εἰς τα θέματα ἀτμοσφαιρικῶν ἐπιστημῶν καί εἰδικότερα εἰς τα θέματα τῆς διαβόητης "κλιματικῆς ἀλλαγῆς" ὅπου ἔχει συγγράψει δύο βιβλία. Το πρῶτο εἶναι "Ἀτμοσφαιρική Ρύπανση" http://web.stanford.edu/.../jacobson/POLbook/POLbook.html) τὸ δωδέκατο κεφάλαιο τοῦ ὁποῖου ἔχει τίτλο : "The Greenhouse Effect and Global Warming". Μία σύντομη ματιά εἰς τό ἐν λόγῳ σύγγραμμα δίδεται στον σύνδεσμο http://web.stanford.edu/.../jac.../POLbook/AirPolHSRCh12.ppt. Ἀπό τὸν σύνδεσμο αὐτό διαπιστώνεται ὅτι το σύγγραμμα αὐτό εἶναι ἕνα συνονθύλευμα δημοσιογραφικοῦ τύπου πληροφοριῶν διὰ το "φαινόμενο του θερμοκηπίου" και την "κλιματική ἀλλαγή", οἱ ὁποῖες δὲν ἔχουν τίποτα κοινό με την ἐπιστήμη διότι δεν περιλαμβάνουν "τα ἀεί ὡσαύτως ἔχοντα" κατ' Ἀριστοτέλη, δηλαδή την σταθερή, ἐπαναλήψιμη και ἐπαληθεύσιμη γνώση,  ἀλλά ἀποσπασματικές πληροφορίες ἀνεπίδεκτες ἀληθείας καὶ επιστημονικῶν ἀποδείξεων!!!
      γ) το δεύτερο βιβλίο εἴναι ἐκδόσεως 2012 και ἔχει τίτλο : Air Pollution and Global Warming: History, Science, and Solutions. Το δωδέκατο κεφάλαιο ἐχει τίτλο : Chapter 12. The Greenhouse Effect and Global Warming (38.3 MB) (https://web.stanford.edu/.../jacobson/POLbook2/index.html)
το ὁποῖο εἶναι τῆς ἰδίας "ἐπιστημονικῆς" στάθμης με το προηγούμενο ἀναφερθέν!!!
    
δ) ἔχει δημοσιεύσεις (κοινῶς πέϊπερς) γύρω ἀπό τα θέματα ἀτμοσφαιρικῆς ρυπάνσεως καθὼς και σε θέματα ἀριθμητικῆς προσομοιώσεως ἀτμοσφαιρικῆς ρυπάνσεως και "κλιματικῆς ἀλλαγῆς", χωρίς καμία δημοσίευση σε θέματα ἐνέργειας, ἈΠΕ ἤ συστημάτων μεταφορᾶς ἐνέργειας
Συμπέρασμα : πρόκειται για φανατικούς τῆς διαβόητης "κλιματικῆς ἀλλαγῆς" οἱ ὁποῖοι δεν διστάζουν να ἐπιτίθενται, να εἰσβάλουν και να καρατομοῦν κάθε ἀλλόφυλο τομέα τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς τεχνικῆς ὅπως εἶναι η Μηχανολογία (θερμικές και δυναμικές μηχανές ἠλεκτροπαραγωγής, κλπ) και η Ἠλεκτρολογία (συστήματα μεταφορᾶς ἠλεκτρικής ἐνέργειας, κλπ).    Βεβαίως εἶναι γνωστή η τάση τῶν Πολιτικῶν Μηχανικῶν να εἰσβάλουν και να καταπατοῦν κάθε τομέα τῆς ἐπιστήμης ἀλλά ἐδώ πλέον το ἔχουν παρακάνει κατά τρόπο  παρά φύσιν!!!.

Οὐδέποτε εἰς την ἰστορία, ἄνθρωποι που γνώριζαν τόσα λίγα για ἔνα τομέα τῆς ἐπιστήμης, ἔγραψαν τόσα πολλά δι' αὐτόν!!!!. Ἐπομένως καί μόνο ἐξ' αὐτοῦ τοῦ λόγου το ἄρθρο αὐτό πρέπει να ἀπορριφθεῖ ἀπό χερι, "εις τις τεχνικές ηλεκτρικών συστημάτων (power systems engineering)"!

     

2. ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ <<ΑΗΡ-ΥΔΩΡ-ΗΛΙΟΣ>> (WIND-WATER-SOLAR : WWS) ΔΙΑ ΤΟ 2050


    Οι συγγραφεῖς ὀνειρεύονται και προφητεύουν διά τὸ 2050 μία 100% ἐξηλεκτρισμένη οἰκονομία (ἠλεκτρισμός, μεταφορές, θέρμανση/ψύξη, βιομηχανία) καὶ προσποιούμενοι τοὺς συνεχιστές τῶν Ἰώνων φιλοσόφων, στηρίζουν αὐτή τὴν προφητεία εἰς τὸν ἄνεμο, το νερό καὶ τὸν ἥλιο (WWS), ὠς μοναδικές και ἀποκλειστικές πηγές ἐνεργείας χωρίς τὴν καύση συμβατικῶν καυσίμων καὶ τὴν σχάση πυρηνικῶν ὑλικῶν, δηλαδή ἀγνοώντας τὸ πῦρ σε ἀντίθεση με τοὺς Ἴωνες φιλοσόφους!!!
     Ἡ προφητεία αὐτή ἀπεικονίζεται γραφικῶς εἰς τὸ συνημμένο σχῆμα εἰς τὸ ὁποῖο ἐμφανίζονται τὰ στερεά καύσιμα καὶ τὰ σχάσιμα ὑλικά (πυρηνικά) νὰ μειώνονται σταδιακά μέχρι ἐξαφανίσεως ἕως το 2050, ὅπου και το φορτίο ἀναλαμβάνεται κατά 100% ἀπό τις ἈΠΕ, δηλαδή κατά 50% % ἀπό αἰολικά (31% χερσαία, 29% ὑπεράκτια), 45,25% ἀπό ἠλιακά (35% φωτοβολταϊκά καθώς και 7,3% CSP: Conentrating Solar Power δηλαδή συγκεντρωτικά ἠλιοθερμικά), 3% ἀπό ὑδροηλεκτρικά, 1,25% ἀπό γεωθερμία καὶ 0,5% ἀπό κυματική- παλιρροιακή ἐνέργεια!!!
        Παράλληλα τὸ τελικό φορτίο (ἡ τελική χρήση ἐνέργειας) μειώνεται ἐπίσης προοδευτικῶς ἔως το 2050 διά δύο βασικούς λόγους :
        α) Ἐξάλειψη τῶν ἀπωλειῶν μετατροπῆς τῆς θερμικῆς ἐνεργείας σὲ ἠλεκτρική, ὅπως γίνεται σήμερα εἰς τοὺς συμβατικούς σταθμούς ἠλεκτροπαραγωγῆς. Οἱ ἀπώλειες αὐτές ἀντιστοιχοῦν 32,4% τοῦ φορτίου emoticon smile .0,849/2,621)
        β) Βελτίωση της ἐνεργειακῆς ἀποδοτικότητας καὶ τὴν ἐξοικονόμηση ἐνεργείας, μὲ μείωση φορτίου κατὰ 7% = 0,181/2,621)
Ὠς βάση διά την ἀνωτέρω σύγκριση λαμβάνεται το φορτίο B.A.U (=Business As Usual) δηλαδή συνέχιση τῆς συμβατικῆς πρακτικῆς χωρίς τὴν ὑπόθεση WWS. Πέραν τῶν ἀνωτέρω ἈΠΕ, ἡ "προφητεία" προβλέπει ἐπιπροσθέτως ἔνα 4,4% τῆς ἰσχύος ἀπό συγκεντρωτικά ἠλιοθερμικά και 7,2% ἀπό ἀποθῆκες θερμότητας (π.χ. γεωθερμική ἀποθήκη, ἀποθήκη θερμοῦ νεροῦ, ἀποθήκη μὲ πάγο, κλπ).

 Ἡ "προφητεία" θεωρεῖ ὅτι μὲ τὶς ἀνωτέρω τεχνολογίες παραγωγῆς και ἀποθηκεύσεως ἈΠΕ, τὸ σύστημα θὰ εἶναι εὐσταθές (!!!) καὶ ὄτι το μέσο τίμημα τῆς παραγομένης κιλοβατώρας   θα εἶναι μικρότερο ἀπό ἐκεῖνο τῆς συμβατικῆς ὑποθέσεως.

3. ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΑΠΟΡΡΙΨΕΩΣ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ

Οἱ θεμελιώδεις παραλήψεις και σφάλματα, ἕκαστο ἐκ τῶν ὁποίων συνιστᾶ αἰτία ἀπορρίψεως τῆς ἐν λόγῳ "μελέτης", ἔχουν συνοπτικῶς ὠς ἐξῆς:
    

  A. ῍ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΦΕΔΡΙΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.

 Ἡ προβλεπόμενη ἐφεδρεία ἰσχύος εἶναι τοῦ 4,4% ἀπό τα Συγκεντρωτικά Ἠλιοθερμικά εἶναι πρακτικά μηδενική, διότι ὄπως η ἴδια η μελέτη προβλέπει, τα ἠλιοθερμικά αὐτά προορίζονται περισσότερο δια θέματα εὐσταθείας και λιγότερο ὠς ἀπαιτούμενη ἐφεδρεία, τὴν ὁποία ἀγνοεῖ παντελῶς η "μελέτη".
   

   Β.  ἘΛΛΕΙΨΗ  ἘΥΣΤΑΘΕΙΑΣ.

 Ἡ "μελέτη" ἀγνοεῖ παντελῶς τὴν ἀναγκαιότητα τῶν ἠλεκτρικῶν συσσωρευτῶν ὄχι ὡς ἀποθήκη ἐνεργείας ἀλλά ὠς ἐξομαλυντές τῆς παραγόμενης ἰσχύος ἀπό στοχαστικές ἈΠΕ με την βοήθεια κυψελίδων καυσίμου, προκειμένου να ἐπιτευχθεί εὐστάθεια με 95% διείσδυση στοχαστικῶν ἈΠΕ. Μὲ τὴν προφητεία προβλέπεται ὅτι κατά τό ἔτος 2050 ὄλη η αὐτοκίνηση θὰ γίνεται με ἠλεκτρικά αὐτοκίνητα τὰ ὁποία θὰ διαθέτουν ἠλεκτρικούς συσσωρευτές λιθίου, οἱ ὁποῖοι θα συνδέονται μὲ τὸ "έξυπνο" ἠλεκτρικό δίκτυο, ὅταν δεν εὐρίσκονται εἰς τήν κυκλοφορία, προκειμένου νὰ προσφέρουν ὑπηρεσίες ἀποθηκεύσεως, φυσικά ἔναντι ἀμοιβῆς. Ἡ ἐξωφρενική αὐτή καὶ ἄκρως ἀντιεπιστημονική ὑπόθεση καὶ παρά το γεγονός ὅτι εἶναι ἀνεπίδεκτη ἀληθείας, πάλι ὅμως δεν ἀντιμετωπίζει τὰ θέματα εὐσταθείας του συστήματος. Ἡ προφητεία θεωρεῖ ὄτι η εὐστάθεια θα ἐπιτυγχάνεται με τα συγκεντρωτικά ἠλιοθερμικά τὰ ὁποῖα διαθέτουν ἀποθήκη θερμότητας μέσω τετηγμένων ἀλάτων, τὰ ὁποία δύνανται να λειτουργοῦν ὠς ἀποθήκη ἠλεκτρικῆς ἐνεργείας διότι με την ἀποθηκευμένη θερμότητα εἰς τους 350°C, δύναται νὰ παραχθεῖ ἀτμός ὁ ὁποῖος ἐκτονώνεται εἰς τήν συνέχεια εἰς τὸν ἀτμοστρόβιλο προς παραγωγή ρεύματος. Ἐπίσης θεωρεῖ μαζί με τα ἠλιοθερμικά, θα λειτουργοῦν ἐπικουρικά προς τὴν εὐστάθεια τα συστήματα εὐφυή συστήματα διαχειρίσεως τοῦ φορτίου (demand response) , δηλαδή ἐπιτηρητὲς φορτίου ἐγκατεστημένη ἀπό τὴν πλευρά τῶν καταναλωτῶν οἱ ὁποῖοι θα "κόβουν" αὐτομάτως ἠλεκτρικά φορτία ὅταν η συνολική ἠλεκτροπαραγωγή ὑστερεί τῆς ζητήσεως ἠλεκτρικῆς ἐνεργείας. Ὅμως τα δύο αὐτά συστήματα δέν εἶναι δυνατόν να ἐπιτύγχουν εὐστάθεια εἰς το σύστημα καὶ τοῦτο διότι ἀφ' ἐνός μεν τα ἠλιοθερμικά συστήματα ἔχουν μικρή μόνο ἐγκατεστημένη ἰσχύ ἔναντι των στοχαστικῶν αἰολικῶν και φωτοβολταϊκῶν (7,3% + 4,4% = 11,7% ἔναντι 90%) καὶ ἀφ' ἐτέρου τα σύστημα ἐπιτηρήσεως φορτίου δὲν δύνανται να ἐπιτυγχάνουν τόσο μεγάλες μειώσεις φορτίου (τῆς τάξεως του 30 ἔως 50%) ἐντός μερικῶν λεπτῶν ὅπως ἀπαιτεῖται ἀπό λόγους εὐσταθείας. Ἐξ' ἄλλου τὰ ἠλιοθερμικά συστήματα δὲν διαθέτουν ἱκανότητα ταχείας ἀπόκρίσεως εἰς τις μεταβολές τῆς ζητήσεως, ἐπειδή ἀκριβῶς ὁ ἀτμοστρόβιλος ὠς μηχανή ἠλεκτροπαραγωγῆς δέν διαθέτει αὐτή την δυνατότητα.
                 


Γ.    ΑΓΝΟΗΣΗ ΒΙΟΜΑΖΑΣ, ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ.

 Ἡ "μελέτη" ἀγνοεῖ τὴν βιομάζα ὡς πηγή ἐνέργειας καὶ ὠς τεχνολογία ἠλεκτροπαραγωγῆς. Αὐτό εἶναι ἄκρως ἀντιφατικό διότι ἡ βιομάζα παράγεται οὕτως ἤ ἄλλως καὶ ἐφ' ὄσον δεν καεῖ, τότε σήπεται παράγοντας και ἀπελευθερώνοντας εἰς τὴν ἀτμόσφαιρα μεθάνιο. Σημειώνεται ὅτι το μεθάνιο εἶναι 20 φορές δραστικότερο τοῦ διοξειδίου τοῦ ἄνθρακα ὠς ἀέριο θερμοκηπίου καὶ ἑπομένως ὄταν κάνεις μία μελέτη εἰς το ὄνομα τῆς μειώσεως τῶν ἐκπομῶν ἀερίων τοῦ θερμοκηπίου καὶ ἀγνοεῖς τὴν βιομάζ, εἶναι σὰν να ὁμολογεῖς ὅτι δὲν ἐνδιαφέρεσαι στην πραγματικότητα δια τὸ φαινόμενο αὐτό ἀλλά διὰ την προώθηση τῆς τεχνολογίας ἈΠΕ, ἤ ὅπως ἐξ' ἄλλου ἐπιτάσσουν οἱ χρηματοδότες τῆς ἐν λόγω "μελέτης".
Δ. ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΙΜΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ : ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ ΔΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑ ΤΙΣ ΑΠΕ


Σε ὅλη την "μελέτη" καὶ εἰδικότερα εἰς τὸν Πίνακα 5, τό τίμημα τῶν συμβατικῶν πηγών ἐνεργείας εἶναι ὑπερεκτιμημένο ἐνῶ ἀντιθέτως το τίμημα τῶν ἈΠΕ εἶναι σαφῶς ὑποτιμημένο! Πέραν αὐτοῦ, εἰς την "μελέτη" δεν προβλέπονται πρόσθετες δαπάνες εἰς το σενάριο WWS καὶ τοῦτο παρά τό γεγονός ὅτι ἡ ἀναπτυξη τῶν ἈΠΕ ἀπαιτεῖ μεγάλες πρόσθετες ἐπενδύσεις εἰς το δίκτυο μεταφορᾶς, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τὴν διεθνή ἀλλά καὶ τὴν Ἐλληνική ἐμπειρία.
Ε .    Ἀντιβαίνει τὴν ρήση τοῦ φιλοσόφου Ἡρακλείτου :

<<κόσμον τόνδε, τὸν αὐτὸν ἁπάντων, οὔτε τις θεῶν οὔτε ἀνθρώπων ἐποίησεν, ἀλλ᾽ ἦν ἀεὶ καὶ ἔστιν καὶ ἔσται πῦρ ἀείζωον ἁπτόμενον μέτρα καὶ ἀποσβεννύμενον μέτρα>> δηλαδή: <<Αυτόν εδώ τον κόσμο, τον ίδιο για όλους, ούτε κανείς θεός ούτε άνθρωπος τον έπλασε, αλλ' ήταν από πάντα και είναι και θα είναι αιώνια ζωντανή φωτιά, που ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο>> Δηλαδή ο μέγιστος προσωκρατικός φιλόσοφος μᾶς διδάσκει ὅτι ὁ κόσμος εἶναι μία αἰώνια φωτιά (πῦρ ἀείζωον) ἡ ὁποὶα ἀνάβει και σβήνει με μέτρο!!!
        ΣΥΝΟΨΗ :       Με τὴν μελέτη μέσω τῶν παραλήψεων καὶ τῶν σφαλμάτων ἀποδεικνύεται πασιφανῶς ὅτι η ὑπόθεση WWS (wind, water, and sunlight) εἶναι μία θεωρητική ἄσκηση ἀνεπίδεκτη ἀληθείας ἀλλά και σαφῶς λίαν ὑψηλοτέρου τιμήματος ἔναντι τοῦ συμβατικοῦ σεναρίου 

ἐνεργειακῆς ἀναπτύξεως.>>

                                                                         Δρ Απόστολος Ευθυμιάδης




Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

ΤΟ CO2 ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑΣ


                                            
                                                    
                       
                       
      
    PHYSICIST    Dr.     WLLIAM HAPPER     (Princeton University) ::

 “Όλo αυτό το κλίμα τρόμου είναι ένα σπίτι από τραπουλόχαρτα" και αυτό είναι πραγματικά μία τρέλα.

HILIGHTS:

-----  "Το διοξείδιο του άνθρακα δεν είναι ρύπος  και ούτε θα προκαλέσει καταστροφική υπερθέρμανση του πλανήτη"
-----  Δεν υπάρχει κοινωνικό κόστος του άνθρακα. Το κοινωνικό κόστος του άνθρακα είναι μάλλον αρνητικό.
------ Τα παιδιά δεν πρέπει να βομβαρδίζονται με προπαγάνδα η οποία είναι μεταμφιεσμένη σε επιστήμη.
------  Τουλάχιστον το 90% του φαινομένου του θερμοκηπίου οφείλεται σε υδρατμούς και τα σύννεφα. Το διοξείδιο του άνθρακα είναι ένας μικρός παίκτης.
------  Η σημερινή αύξηση της θερμοκρασίας φαίνεται να οφείλεται κυρίως σε φυσικά αίτια και όχι στην αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα.
------  Το όλο θέμα του “hockey-stick” μου θυμίζει την παράθεση του Υπουργείου Πληροφοριών στο μυθιστόρημα του Orwell το 1984 :
 «Αυτός που ελέγχει το παρόν, ελέγχει και το παρελθόν. Αυτός που ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει και το μέλλον».
-----  Ακούγοντας ότι «το CO2 είναι ρύπος» ή ότι « η ατμόσφαιρα δηλητηριάζεται με CO2» ή πάλι, ότι θα πρέπει να μειώσουμε το «αποτύπωμα άνθρακα», φέρνει στο νου μια άλλη Οργουελιανή φράση που αξίζει να επισημανθεί 
“Αν η  σκέψη διαφθείρει την γλώσσα, η γλώσσα μπορεί επίσης να διαφθείρει την σκέψη.”
-----    H εκπνοή μας περιέχει περίπου 4% διοξείδιο του άνθρακα. Αυτό είναι 40.000ppm, ή περίπου 100 φορές η τρέχουσα ατμοσφαιρική συγκέντρωση (400ppm). Το CO2 είναι απολύτως απαραίτητο για τη ζωή στη γη.
-----   Στα θερμοκήπια οι παραγωγοί χρησιμοποιούν το CO2 ως λίπασμα για να βελτιώσει την υγεία και το ρυθμό ανάπτυξης των φυτών.
-----   Τα φυτά, και η εξέλιξη του ανθρώπου έγινε όταν τα επίπεδα του ατμοσφαιρικού CO2 ήταν περίπου 1000 ppm, επίπεδο πολύ που πιθανότατα δεν θα φτάσει ποτέ από την καύση ορυκτών καυσίμων, και που είναι πολύ πάνω από το τρέχον επίπεδο μας περίπου 380 ppm.
----    Προσπαθούμε να κρατήσουμε τα επίπεδα του CO2 στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ στα υποβρύχια μας όχι μεγαλύτερο από 8000 ppm, περίπου 20 φορές πάνω από τα σημερινά ατμοσφαιρικά επίπεδα !!!.

  http://www.climatedepot.com/2015/06/11/princeton-physicist-dr-will-happer-global-warming-is-a-house-of-cards-a-truly-a-mad-issue/   
   
   Μεταφράστηκε και αναδημοσιεύτηκε από τον
       Dr. Stavros Alexandris


Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

Εφαρμόστε επιτέλους μια δίκαιη πολιτική στην ενέργεια !!!



 ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ Η ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΑΠΕ .


Γράφει ο Απόστολος Ευθυμιάδης

            Το παιγνίδι των εγγυημένων τιμών δια τις στοχαστικές ΑΠΕ πρέπει να τελειώσει εδώ, τόσο δια τα φωτοβολταϊκά και ιδίως δια τα αιολικά! 

      Τα αιολικά πρέπει από εδώ και στο εξής να συμμετέχουν εις την ημερήσια αγορά ισχύος με βάση τους κανόνες του ανταγωνισμού και όχι κατά προτεραιότητα έναντι των συμβατικών μονάδων, όπως γινόταν μέχρι σήμερα!
      Οπως κάνουν οι συμβατικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, έτσι και οι στοχαστικές ΑΠΕ θα πρέπει κάθε μέρα να δίδουν προσφορά εγγυημένης ισχύος δια κάθε ώρα του 24 ώρου που επιθυμούν να προσφέρουν ενέργεια. 

      Η προσφορά αυτή θα πρέπει να βασίζεται σε προγνώσεις καιρού και να είναι σχετικά ακριβής. Διακρίνονται δύο περιπτώσεις : 
 
Α.       Σε περίπτωση όπου η παραγωγή τους εμφανίζει έλλειμμα έναντι των προγνώσεων, θα πρέπει οι εταιρίες αιολικών να "αγοράζουν" ηλεκτρική ενέργεια από ξεχωριστούς παρόχους σε θερμή εφεδρεία και να την διαθέτουν σύμφωνα ακριβώς με την ημερήσια προσφορά τους. 

Επειδή η αγοραζόμενη ηλεκτρική ενέργεια θα είναι κατά κανόνα από μονάδες αεριοστροβίλου με χαμηλό βαθμό αποδόσεως (~30%) και με καύσιμο το φυσικό αέριο, το τίμημα της αγοράς αυτής αναμένεται να κυμαίνεται άνω των 9,0 λεπτών ανά κιλοβατώρα. 
Εάν η ημερήσια προσφορά τους ήταν π.χ. στα 3,0 λεπτά/kWh αυτό σημαίνει ότι θα υφίστανται ζημία της τάξεως των 6,0 λεπτών/kWh.
 

Β.       Σε περίπτωση όπου η αιολική παραγωγή υπερτερεί της προγνώσεως, τότε η περίσσεια ενέργειας των αιολικών θα πρέπει να "πωλείται" προς μονάδες αποθηκεύσεως σε τιμές "απορρίψεως" οι οποίες πολύ χαμηλότερες της αγοράς .
Π.χ. εάν η περίσσεια εκφορτώνεται σε μπαταρία η οποία έχει ολικό βαθμό μετατροπής 50% τότε προδήλως η "πωλούμενη" κιλοβατώρα από τα αιολικά θα είναι κάτω από το μισό της οριακής τιμής του συστήματος, δηλαδή της τιμής της αγοράς. 
 
      Πέραν των ανωτέρω επιβαρύνσεων, τα αιολικά θα πρέπει να επιβαρύνονται με μία κατ' αποκοπή μηνιαία χρέωση διαθεσιμότητας όλων αυτών των μονάδων παροχής και απορρίψεως ενέργειας οι οποίες αναφέρονται στο Α και Β ανωτέρω. 

  Π.χ. εάν στο Α. οι μονάδες οι οποίες προμηθεύουν.ενέργεια είναι μονάδες συνδυασμένου κύκλου, τα αιολικά θα πρέπει να επιβαρύνονται αναλογικά με το τίμημα των διαβόητων ΑΔΙ (Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος) το οποίο ανέρχεται σε 45.000 ευρώ/MW και το οποίο καταβάλλεται ετησίως εις τις μονάδες φυσικού αερίου ως χαράτσι, είτε αυτές λειτουργούν είτε όχι.
 
        Αυτή είναι εν ολίγοις η μόνη πολιτική η οποία είναι ακριβοδίκαια και χρεώνει εις τα αιολικά όλη την ζημία την οποία προκαλούν στο σύστημα. 


     Οτιδήπότε άλλο πέρα από αυτό είναι ΑΠΑΤΗ  , την οποία επιβαρύνονται όλοι οι καταναλωτές! !!! 

Αιδώς Αργείοι!!!!