ΨΑΡΕΜΑ ......... ΜΕ ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΛΙΑΚΑΔΑ

ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΛΙΑΚΑΔΑ

Τα χριστόψαρα των εκπλήξεων

Οι μέρες με λιακάδα στη χώρα μας ακόμη και τώρα τον χειμώνα είναι αρκετές! Αυτό μας παρέχει τη δυνατότητα στον ελεύθερο χρόνο να ασχολούμεθα με τη μεγάλη μας αγάπη, το ψάρεμα. Το είδος ψαρέματος το είχαμε επιλέξει αυτόματα και ήταν η καθετή, σε ένα σημάδι μάλιστα που τέτοιες μέρες μας δίνει συνήθως καλά κομμάτια

Eίχαμε ελέγξει όλα τα μέρη του σκάφους, αλλά και τα αλιευτικά μας εργαλεία, ενώ το μόνο που έμενε ήταν να αγοράσουμε φρέσκια γαρίδα για δόλωμα.

Την επομένη ξεκινούσαμε νωρίς το πρωί - προϋπόθεση που αποτελεί βασικό και αναπόσπαστο συστατικό των αλιευτικών εξορμήσεων. Σκουπίσαμε τη δροσιά του πρωινού από τα καθίσματα και προσαρμόσαμε τα όργανα στις βάσεις της κονσόλας.

Σε λίγο χαιρετούσαμε, αφήνοντας πίσω μας τον φάρο του λιμανιού που θα μας περίμενε να επιστρέψουμε.

Στα σημάδια που ψαρεύουμε αυτή την εποχή μπορείς να συναντήσεις λογής - λογής ψάρια, ενώ στις καλύτερες των περιπτώσεων φαγκρόπουλα και λυθρίνια. Ο προορισμός μας ήταν μια καλή τραγάνα στα 85 μέτρα βάθος που είχαμε «σώσει» στο όργανο και ξαναβρεθήκαμε εκεί για να ψαρέψουμε.

Το gps έδειχνε ότι από στιγμή σε στιγμή θα φθάναμε στον προορισμό μας, ενώ στο βυθόμετρο απεικονιζόταν το σημείο που προαναφέραμε, όπου θεωρητικά μας περίμεναν τα ψάρια.

Φτάσαμε! Βγάλαμε τα εργαλεία, δολώσαμε και τα βαρίδια έπεσαν στη θάλασσα, αλλά τα ψάρια δεν έτρωγαν με πολλή όρεξη. Μετά από πολλά πάνω - κάτω δοκιμάζοντας να ανεβάσουμε επάνω, κάποια στιγμή η αρματωσιά σαν να κόλλησε!

Δεν ήταν όμως κόλλημα σε δίχτυ ή παραγάδι παρατημένο, ήταν ένα μεγάλο καλαμάρι. Ανεβάσαμε την καλή ψαριά, ενώ οι τσιμπιές είχαν κόψει για αρκετή ώρα. Το ψάρεμα συνεχιζόταν μέχρι που κάποια στιγμή η καθετή κόλλησε για τα καλά στον πυθμένα.

- Αυτό ήταν, είπα στον συναλιευτή μου, κόλλησα! Και πάνω στην προσπάθεια και στο τράβηγμα, σιγά σιγά η πετονιά άρχισε να έρχεται..

-Πρέπει να είναι κάτι καλό...

-Μπορεί να είναι κάνα δίκιλο θράψαλο... μου αποκρίθηκε.

Το αλίευμα ήρθε στη βάρκα και δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα καλό χριστόψαρο που έγινε την επόμενη ημέρα καταπληκτική σούπα, ενώ ακολούθησαν και άλλα.

Η καθετή

Θαυμάσια αποτελέσματα είχαμε συνδυάζοντας την αρματωσιά του τσαπαρί αγορασμένη έτοιμη από κατάστημα ειδών αλιείας δολωμένη με γαρίδα. Χρησιμοποιήσαμε δηλαδή την αρματωσιά του τσαπαρί και κάναμε καθετή.

Ο πιο διαδεδομένος και αποδοτικός τρόπος ψαρέματος που γίνεται με το σκάφος σταθερό σε ρηχά αλλά και βαθιά νερά είναι η καθετή. Ξεκινώντας να ψαρέψουμε με καθετή θα πρέπει να γνωρίζουμε το βάθος και τη μορφολογία του βυθού, κατά προσέγγιση τουλάχιστον, χρησιμοποιώντας έτσι και την κατάλληλη μεσηνέζα. H ψιλή μεσηνέζα είναι ιδανική, αλλά σε βαθιά νερά επιλέγουμε τη χοντρή. Ως ενδεδειγμένη θεωρείται από πολλούς η 45άρα μεσηνέζα, ενώ άλλοι πάλι χρησιμοποιούν την 70άρα και την 80άρα όπως εμείς. H καθετή αποτελείται από δύο κυρίως τμήματα: τη μεσηνέζα ή τη μάνα, που φτάνει σε μήκος τις 40-50 οργιές, και την αρματωσιά. Στην άκρη της μάνας τοποθετούμε ένα μικρό στριφτάρι και σε αυτό δένουμε την αρματωσιά, που αποτελείται από μεσηνέζα πιο λεπτή από αυτήν της μάνας. Στην άκρη της αρματωσιάς βάζουμε ένα βαρίδι και κατά διαστήματα δένουμε 3 παράμαλλα με αγκίστρια. Tο μέγεθος και το μήκος των παράμαλλων εξαρτάται από το ψάρι που θέλουμε να πιάσουμε, αν και συνήθως το μήκος είναι περίπου 20-25 πόντοι, όπως επίσης και τα αγκίστρια βρίσκονται σε πλήρη συνάρτηση με τα ψάρια που υπάρχουν στον τόπο που ψαρεύουμε.

Οι έτοιμες αρματωσιές δουλεύουν μια χαρά. Στο συγκεκριμένο ψάρεμα δέσαμε δύο αρματωσιές μεταξύ τους, για να μπορούμε να ψαρεύουμε με περισσότερα αγκίστρια.

Mε την καθετή ψαρεύουμε σχεδόν όλα τα είδη των ψαριών, χρησιμοποιώντας κυρίως φρέσκια γαρίδα, αλλά και σκουλήκια, καρτσίνες, καλαμάρι ή σουπιά.

Οι αρματωσιές

Ενας τρόπος αρκετά απλός και εύχρηστος με ικανοποιητικές αποδόσεις για ευχάριστο και ξεκούραστο ψάρεμα, είναι αυτό με τσαπαρί. Tο τσαπαρί γίνεται από βάρκα που κινείται αργά στην ανοιχτή θάλασσα και δεν θέλει δόλωμα, αφού αποτελείται από αγκίστρια πάνω στα οποία έχουν δεθεί με κόκκινη κλωστή μικρές φούντες ή φτεράκια. H πιο συνηθισμένη μορφή τσαπαρί έχει 8 αγκίστρια με ισάριθμα φτεράκια, που είναι δεμένα με μικρά παράμαλλα στην πετονιά της αρματωσιάς. Στο τέλος της δένουμε ένα μακρύ βαρύ μολύβι γύρω στα 160-200 γραμμάρια και στη συνέχεια την ενώνουμε με τη μάνα, που πρέπει να είναι 70άρα με ένα στριφτάρι.

Αφού ρίξουμε το τσαπαρί στη θάλασσα, στη συνέχεια με γρήγορες και σταθερές κινήσεις το ανεβοκατεβάζουμε στον βυθό, καθώς το σκάφος κινείται αργά. Θαυμάσια αποτελέσματα είχαμε συνδυάζοντας την αρματωσιά του τσαπαρί αγορασμένη έτοιμη από κατάστημα ειδών αλιείας δολωμένη με γαρίδα. Χρησιμοποιήσαμε δηλαδή την αρματωσιά του τσαπαρί και κάναμε καθετή.

Επιλέγουμε τον τόπο που θέλουμε να ψαρέψουμε -που μπορεί να είναι μια πελαγίσια ξέρα στα 90?100 μέτρα- και ρίχνουμε σίδερο ή πλωτή άγκυρα.

Το αλιευτικό αυτό εργαλείο λειτουργεί πάρα πολύ καλά σε μεγάλα βάθη γιατί αφενός φωσφορίζει, διαθέτει αρκετά αγκίστρια που μοιάζουν με μικρό κοπαδάκι, αφετέρου είναι και δολωμένο, οπότε αποτελεί ιδανική συνθήκη.

Αν πέσουμε σε μέρα που τα ψάρια τρώνε, θα έχουμε μια πολύ καλή ψαριά. Αν φτιάξουμε μόνοι μας τις αρματωσιές, υπενθυμίζουμε ότι πριν από τα δεσίματα των αγκιστριών να περάσουμε ψιλές χάντρες πράσινες φωσφοριζέ και κόκκινες που προκαλούν περισσότερο τα ψάρια. Οι έτοιμες αρματωσιές πάντως δουλεύουν μια χαρά. Στο συγκεκριμένο ψάρεμα δέσαμε δύο αρματωσιές μεταξύ τους, για να μπορούμε να ψαρεύουμε με περισσότερα αγκίστρια.

Το βαρίδι που χρησιμοποιήσαμε ήταν 250 γραμμάρια, κάποιες άλλες φορές όμως το βάρος αυτό δεν είναι αρκετό να πατώσει την αρματωσιά μας λόγω ισχυρών ρευμάτων.

Το καλάμι

Η καθετή από σκάφος με καλάμι είναι ευκολότερη και πιο ασφαλής, όσον αφορά το ανέβασμα του καλού ψαριού που ενδεχομένως θα πιάσουμε. Επίσης η πετονιά δεν θα μπερδευτεί από κάποια απροσεξία ή από την πτώση ενός ψαριού επάνω της.

Δεν χρειάζεται βέβαια να προβούμε σε αγορά νέου καλαμιού, γιατί μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στην καθετή μας ένα γενικής χρήσης. Ενα καλάμι προδιαγραφών μεταξύ 12-30lb είναι αρκετό. Οι οδηγοί του καλαμιού μπορεί να είναι συνδυασμός δακτυλίων (rings) με τον τελευταίο οδηγό τύπου roller ή όλους τούς οδηγούς τύπου rings. Ως προς το μήκος του καλαμιού μπορεί να είναι μεταξύ 1,50 - 1.80. Ετσι μετά το τσίμπημα των ψαριών θα τα ανεβάσουμε άνετα από το μεγάλο βάθος χωρίς να κουραστούμε.

Οι τόποι

Σε τέτοιους βαθείς τόπους ψάρια ως αρπακτικά δεν περιμένουν, επιτίθενται στο δόλωμα μεμιάς για να μην τους πάρει το μεζέ το διπλανό ψάρι, με το παραμικρό τράνταγμα έχεις τα ψάρια στο αγκίστρι, αρκεί να είναι μέρα που θα τρώνε. Παρατηρήσαμε όμως ότι μόλις έφτασαν τα χριστόψαρα, τα ψάρια έκοψαν, γι' αυτό και είχαν τον χρόνο να φάνε οι «σονπιέροι». Βασική προϋπόθεση, όταν υπάρχουν ρεύματα είναι το ότι θα πρέπει να ψαρεύουμε από την πλευρά της ξέρας που τα κόβει, εκεί άλλωστε μπορούν να σταθούν τα ψάρια για να φάνε.

Να προσθέσουμε ακόμη ότι πριν από το στριφτάρι είχαμε δέσει και μια καλαμαριέρα για το ενδεχόμενο καλαμάρι που θα περάσει δίπλα από την αρματωσιά μας, πράγμα που έγινε και το αρπάξαμε!!!

Kείμενο - Φωτογραφίες Νίκος Λυμπερόπουλος

ethnos.gr/