Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΨΑΡΕΜΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΨΑΡΕΜΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Η πλωτή....... άγκυρα

                                   

    
        Η   Άνοιξη ήρθε και μεταξύ των   άλλων σκεφθήκαμε ότι ένα    θαλασσινό   θέμα ίσως βοηθάει τους φίλους αναγνώστες του  SAGINI3 
 έστω νοερά να ξεφύγουν για λίγο από τον βρόγχο της κρίσης που μας πνίγει όλους . 
Είμαστε Έλληνες και ειδικά εμείς οι νησιώτες , έχουμε δεσμούς αληθινού έρωτα με την θάλασσα . Ξεκινάμε σήμερα μια σειρά από θαλασσινά άρθρα όπου η ασφάλεια μας έχει τον πρώτο ρόλο.
                                                                                                                                          SAGINI

       
        
         Σύμφωνα με τα προβλεπόμενα της Νομοθεσίας  που βρίσκεται σε ισχύ, η πλωτή άγκυρα είναι αναγκαίο  εφόδιο που πρέπει να διαθέτει κάθε σκάφος (αναψυχής η αλιευτικό ) για να του εκδοθεί άδεια εκτέλεσης πλόων. Είναι ένα εφόδιο που αφορά την ασφάλειά  μας .
Και η ασφάλεια μας στην θάλασσα  πάντοτε έχει προτεραιότητα  , είτε πρόκειται για ένα μεγάλο ταξίδι, είτε για μια κοντινή βόλτα για ψάρεμα.
Η πιο συνηθισμένη περίπτωση για τη χρήση της πλωτής άγκυρας είναι η ακυβερνησία.
Και βέβαια, σε μια τέτοια περίπτωση η χρήση της πλωτής άγκυρας είναι το μόνο εφόδιο που έχει στα χέρια του ο κυβερνήτης, ειδικά μάλιστα όταν έχει κακό καιρό.
Ας τα δούμε όμως αναλυτικά. Όταν ένα σκάφος μένει ακυβέρνητο από κάποια αιτία, πρώτη και άμεση  συνέπεια είναι να γυρίσει με  μια από τις δύο πλευρές του , πάνω στον καιρό ανεξαρτήτως του μήκους  του.
Σε μια τέτοια κατάσταση, αν ο καιρός είναι κακός και ο κυματισμός μεγάλος, τότε τα κύματα όπως θα έρχονται από την ''μπάντα'', εκτός από το ενοχλητικό ''μπότζι'' είναι πολύ εύκολο να μπούνε στο εσωτερικό του σκάφους, ειδικά σε σκάφη με χαμηλά έξαλα, όπως τα φουσκωτά και οι ψαρόβαρκες.
Όλοι μπορούν να αντιληφθούν τον κίνδυνο για την ασφάλεια μας που φέρνει μια ανεξέλεγκτη  εισροή υδάτων .
Είναι προφανές λοιπόν, πως μοναδικός τρόπος για να ξεφύγουμε από μια τέτοια  επικίνδυνη κατάσταση, είναι να γυρίσουμε το σκάφος στον καιρό, να στρέψουμε δηλαδή την πλώρη μας  πάνω στον καιρό.


                                                              

     Η πλωτή άγκυρα είναι το καταλληλότερο εξάρτημα γι' αυτό, καθώς εμποδίζει το σκάφος να παρασυρθεί σε πλαγιολίσθηση . Η πλωτή άγκυρα , είναι κατασκευασμένη  από ανθεκτικό συνθετικό ύφασμα και παλιότερα από μουσαμά.
Στην αγορά υπάρχουν σε διάφορα μεγέθη ανάλογα το μήκος του σκάφους.
Για να τη χρησιμοποιήσουμε, δένουμε ένα χοντρό σχοινί, π.χ. αγκυρόσχοινο στη θηλιά του μεγάλου ανοίγματος και ένα πιο λεπτό στην άλλη, αυτή του μικρού ανοίγματος.
 Το χοντρό σχοινί κρατάει το ''βάρος'' και το λεπτό θα το χρησιμοποιήσουμε όταν αποφασίσουμε να ανασύρουμε την πλωτή άγκυρα στο σκάφος μας και πάλι.   Αφήνουμε αρκετό σχοινί - και από τα δύο - λάσκο και αμολάμε την άγκυρα στη θάλασσα. Δένουμε τις άκρες σε σίγουρα μέρη στο σκάφος, όπως τον κρίκο της πλώρης μας ( μπαρούμα-κοράκι ), ενώ αφήνουμε αρκετά μπόσικο το λεπτό σχοινί.
 Λειτουργικά, το νερό μπαίνει από το μεγάλο άνοιγμα και βγαίνει από το μικρό.
Έτσι ο περιορισμός του όγκου ροής και η καθυστέρηση του λόγω της μειούμενης διαμέτρου μειώνει  κατά πολύ την ταχύτητα με την οποία παρασέρνει το κύμα και ο άνεμος  (ξέσυρμα) το σκάφος και  στρέφει την πλώρη μας πάνω στον καιρό.
Η μείωση αυτή, μπορεί να φτάσει και τα 9/10 της απόστασης που θα κάλυπτε παρασυρόμενο ένα σκάφος χωρίς πλωτή άγκυρα.
Για να μαζέψουμε την πλωτή ή άγκυρα αφρού, τραβάμε το λεπτό σχοινί που μαζεύει το μικρό άνοιγμα ώστε να αναστραφεί και να αδειάσει το χωνί από το νερό και έτσι τη φέρνουμε εύκολα πάνω στο σκάφος.
Στο εμπόριο κυκλοφορούν κάποιες παραλλαγές που αφορούν κυρίως στη διάταξη του μεγάλου ανοίγματος, αλλά  ο βασικός σχεδιασμός παραμένει ο ίδιος. Θα βρούμε λοιπόν πλωτή άγκυρα με ξύλο και θήκη, άλλη με στεφάνι και άλλη σαν ομπρέλα. Αυτός ο τελευταίος τύπος, επειδή δεν διαθέτει μηχανισμό - ξύλο ή στεφάνι - που να κρατά το στόμιο της ανοιχτό, χρειάζεται συνήθως λίγη «Βοήθεια». Γι' αυτό, κρεμάμε ένα πολύ μικρό βαρίδι, για να τη βοηθήσουμε να ανοίξει. Είναι ο πιο φτηνός τύπος πλωτής άγκυρας, που όμως δεν είναι λόγος για να μην προτιμήσετε σε κάθε περίπτωση τον τύπο με το στεφάνι που είναι πάντοτε αποτελεσματικός.
Είναι προφανές πως η πλωτή άγκυρα δεν είναι μόνο εργαλείο ανάγκης.
Θα σας χρησιμεύσει, όταν θέλετε να κάνετε μια δυο αναγνωριστικές «κατεβασιές» η να ψαρέψετε τσαπαρί , καλαμάρια η θράψαλα ή ότι έχετε κατά νου.
Επίσης μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε στο ψάρεμα καθετής όταν το βάθος είναι μεγάλο για να ανεβοκατεβάζετε  άγκυρα .  Αυτό βέβαια αφού λάβετε υπ όψιν σας τα ρέματα και την ταχύτητα
 ανέμου.


Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Τα φρέσκα ψάρια

Αγαπητοί μας αναγνώστες ,σήμερα σκεφτήκαμε ότι ένα θαλασσινό θέμα , πάντοτε αποτελεί μια χαρούμενη πινελιά στην καθημερινή μαυρίλα των καιρών. 
Η μοναδική πλέον τροφή που κατά τεκμήριο είναι εξαιρετικά απαραίτητη για την υγειά μας είναι τα φρέσκα ψάρια .Φυσικά μιλάμε για θαλασσινά.



Η φρεσκάδα των ψαριών κατ' αρχήν φαίνεται στα μάτια.
 Στα φρέσκα ψαρια τα ματια είναι ζωηρά, αστραφτερά και γεμίζουν την κόγχη, ενώ στα μπαγιάτικα αφυδατώνονται, θαμπώνουν, βυθίζονται στην κόγχη και στα μεγάλα ψάρια εμφανίζουν κηλίδες αίματος.
 Η  μυρωδιά του  φρέσκου  ψαριού είναι παντα ευχάριστη, μυρίζει θάλασσα και όχι την απαίσια βαριά μυρωδιά του μπαγιάτικου.Αν η οσμή θυμίζει αμμωνία, είναι σημάδι κακής συντήρησης, ίσως ακόμη και επικίνδυνης σήψης.
Τα βράγχια είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό σημείο φρεσκάδας του ψαριού.
 Στα φρέσκα είναι λαμπερά, κόκκινα ή ρόδινα, υγρά και στιλπνά και χωρίς βλέννα.
Χρειάζεται όμως προσοχή, για να μη μας ξεγελάει ο φωτισμός που μερκες φορές στα ψαράδικα , συνήθως είναι εντονότατος για εντυπωσιασμό.
Προσοχή μεγάλη εδώ στα μπαρμπούνια που είναι και πολύ ευπαθή. Ένα τέχνασμα είναι η βαφή των ψαριών, με διάφορους τρόπους ειδικά στα μεγάλα  ψάρια, οπότε η παραπλάνηση είναι τέλεια.



 Το δέρμα και τα λέπια του φρέσκου ψαριού πρέπει να είναι γυαλιστερά, το χρώμα τους  ζωηρό  και  στιλπνό, χωρίς αποχρωματισμούς. Τα λέπια πρέπει να είναι σφιχτοδεμένα και υγρά και να μην αποχωρίζονται εύκολα (σε μια τσιπούρα, ένα λυθρίνι ή ένα σαργό), εκτός από ορισμένα ψάρια όπως η ρέγκα, η σαρδέλα κ.λπ.
Η νεκρική ακαμψία είναι χαρακτηριστικό των φρέσκων ψαριών.
Αν κρατήσουμε ένα μικρό ψάρι, έως μισό κιλό το πολύ, από το κεφάλι, αυτό δεν λυγίζει, βρίσκεται σε μια ευθεία.
 Το ίδιο συμβαίνει και στα μεγαλύτερα αν τα κρατήσουμε από το κεφάλι και την ουρά.
Η σάρκα των φρέσκων ψαριών είναι ανθεκτική και σκληρή και όταν την πιέσουμε με το δάκτυλο μας δεν αφήνει λακκούβα, ενώ το αντίθετο συμβαίνει στα μπαγιάτικα.
Η κοιλιά του φρέσκου ψαριού είναι συμμετρική ως προς το υπόλοιπο σώμα, χωρίς να είναι φουσκωμένη ή πεπλατυσμένη. Το φούσκωμα οφείλεται στα αέρια που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της αλλοίωσης των εντέρων.
Επίσης από τη χαρακτηριστική οπή, στο κάτω μέρος της κοιλιάς του κάθε ψαριού, δεν πρέπει να τρέχουν υγρά ή να κρέμονται έντερα.
   Οι επαγγελματίες ψαράδες λένε πως αν αγγίξουμε το ψάρι με τα δάκτυλα μας και μόνον, τα τρίψουμε δυο - τρεις φορές μεταξύ τους, στεγνώσουν και μετά τα μυρίσουμε, θα πρέπει να έχουν τη χαρακτηριστική οσμή του φρέσκου ψαριού, αν μυρίζουν άσχημα, το ψάρι είναι μπαγιάτικο!

 ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ !!
 
 

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Η απελευθέρωση των ψαριών

Η απελευθέρωση των ψαριών σαν  μέσο εμπλουτισμού των αλιευμάτων

                                                              

   Η απελευθέρωση των ψαριών που συλλαμβάνουμε και δεν είναι μέσα στα επιτρεπόμενα μεγέθη, αλλά και η απελευθέρωση όσων δεν θα καταναλώσουμε, συμβάλλουν σημαντικά στον εμπλουτισμό της θάλασσας μας με αλιεύματα και στη διατήρηση των θαλασσίων ειδών για τις επόμενες γενιές.
Η εύκολη δικαιολογία, προς τους άλλους, αλλά και προς τον εαυτό μας, ότι τα αιχμαλωτισμένα ψάρια δεν επιζούν, αν απελευθερωθούν, δεν ισχύει.
Στην Αμερική, που είναι και η κατά κύριο λόγο χώρα οι κάτοικοι της οποίας ασχολούνται με τη συρτή ανοιχτής θαλάσσης, και όπου η απελευθέρωση της μεγάλης πλειονότητας των ψαριών που πιάνουν, έχει γίνει θρησκεία, αλλά και υποχρέωση από το Νόμο, αποδείχτηκε από μελέτες ότι μόνο 3% των ψαριών που ξαναρίχνονται στη θάλασσα, πεθαίνουν και το υπόλοιπο 97% επιζεί της ταλαιπωρίας του ανεβάσματος στο σκάφος και της απελευθέρωσης τους στη συνέχεια.
Πριν από είκοσι χρόνια όταν γινότανε οι πρώτες συζητήσεις για την σύλληψη και στη συνέχεια απελευθέρωση των ψαριών, πάντα στην Αμερική, αυτό φαινότανε απίστευτο στους εκεί ερασιτέχνες ψαράδες, σήμερα έχει γίνει πια κοινή πρακτική.
Στη συνέχεια παραθέτω σύντομες οδηγίες για την επαύξηση της πιθανότητας επιβίωσης των ψαριών που θα απελευθερώσουμε, διότι δεν υπερβαίνουν τα ελάχιστα νόμιμα μεγέθη, αλλά και επειδή παρόλο που έχουμε νόμιμα τη δυνατότητα να τα κρατήσουμε επιθυμούμε να συμβάλλουμε στη διατήρηση του είδους και τα επιστρέφουμε στη θάλασσα.
Αν λοιπόν θέλετε να επιστρέψετε το ψάρι που πιάσατε στη θάλασσα:
Καρφώστε αμέσως, έτσι το ψάρι θα πιαστεί από τα χείλια και δεν θα καταπιεί το δόλωμα, μαζί με το αγκίστρι γεγονός που κάνει την απελευθέρωση του αδύνατη.
Αν χρησιμοποιείτε τεχνητά δολώματα, αφαιρέστε μια από τις σαλαγκιές που έχουν, έτσι το ψάρι θα τραυματιστεί ελαφρότερα.
Χρησιμοποιείτε κυκλικά αγκίστρια, και όχι μακρόλαιμα και σε σχήμα J. Έχει αποδειχτεί ότι λειτουργούν καλύτερα, αλλά και ότι καρφώνουν πάντα το ψάρι στη γωνία μεταξύ πάνω και κάτω σιαγώνας και του προκαλούν μικρότερες βλάβες.
Παρόλο που είναι γεγονός ότι τις περισσότερες φορές τα ψάρια μπορούν να τραφούν με ένα αγκίστρι στο στόμα, αν είναι δυνατόν αφαιρέστε το πριν τα ελευθερώσετε. Για να το κάνετε εύκολα και χωρίς να τραυματίσετε το ψάρι χρησιμοποιείστε ένα λεπτό μυτοτσίμπιδο η μια ειδική μακριά τσιμπίδα, που λέγεται απαγκιστρωτής αν είναι δυνατόν κρατώντας το ψάρι μέσα στο νερό.

                                                     
Υπάρχουν ειδικά εργαλεία, πολύ διαδεδομένα στην Αμερική, αλλά έχουν έρθει και στην Ελλάδα (λέγονται Bocagrips, από το όνομα της εταιρείας που τα καθιέρωσε στην αγορά) που αντικαθιστούν τον κλασικό γάντζο, και πιάνουν το ψάρι από το κάτω χείλος για να το ανεβάσουμε στο σκάφος χωρίς να το τραυματίσουμε. Αν δεν το έχετε, ανεβάστε το ψάρι που θα ελευθερώσετε με απόχη στο σκάφος, ποτέ με γάντζο. 
Χρησιμοποιείτε  γάντια για να πιάσετε το ψάρι από την ουρά, και αν δεν μπορείτε να του αφαιρέσετε το αγκίστρι, λόγω των κινήσεων του, κόψτε το παράμαλλο, ακριβώς στον κόμπο του με αυτό.
Ποτέ μην ακουμπάτε τα βράγχια ενός ψαριού και αποφεύγετε γενικά να το πιάνετε με γυμνά χέρια.
Τελειώνοντας, θυμηθείτε ότι αρκετά ψάρια έχουν δόντια και τα χρησιμοποιούν, όπως για παράδειγμα τα σκυλόψαρα, η απελευθέρωση λοιπόν θέλει προσοχή, ενώ άλλα, όπως είναι οι κυνηγοί, αν ανέβουν στη βάρκα χτυπιούνται τόσο βίαια, που δεν είναι εκ των πραγμάτων δυνατή, λόγω των τραυμάτων που προκαλούν στους εαυτούς τους η απελευθέρωση τους.
Θέλω να σας εξομολογηθώ ότι σκέφτηκα πολύ πριν γράψω το παρόν άρθρο. Το αποφάσισα, όταν ένοιωσα πολύ ωραία και ευχάριστα, βλέποντας ένα μαγιάτικο πέντε κιλών, το δεύτερο της συγκεκριμένης ημέρας, να κολυμπά αργά, απομακρυνόμενο από τη βάρκα μου, αφού το είχα επιστρέψει στη θάλασσα, με μοναδικό τραύμα, την πληγωμένη αξιοπρέπεια του.
Ηλίας Κυριακάκης

 http://www.fishfinder.gr


    Επειδή το   SAGINI3  είναι χώρος και για τον ελεύθερο χρόνο μας , πιστεύουμε οτι η έστω και πρόσκαιρη φυγή απο την ρουτίνα της καθημερινότητας είναι πλέον απαραίτητη για όλους .

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

ΨΑΡΕΜΑ ......... ΜΕ ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΛΙΑΚΑΔΑ

ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΛΙΑΚΑΔΑ

Τα χριστόψαρα των εκπλήξεων

Οι μέρες με λιακάδα στη χώρα μας ακόμη και τώρα τον χειμώνα είναι αρκετές! Αυτό μας παρέχει τη δυνατότητα στον ελεύθερο χρόνο να ασχολούμεθα με τη μεγάλη μας αγάπη, το ψάρεμα. Το είδος ψαρέματος το είχαμε επιλέξει αυτόματα και ήταν η καθετή, σε ένα σημάδι μάλιστα που τέτοιες μέρες μας δίνει συνήθως καλά κομμάτια

Eίχαμε ελέγξει όλα τα μέρη του σκάφους, αλλά και τα αλιευτικά μας εργαλεία, ενώ το μόνο που έμενε ήταν να αγοράσουμε φρέσκια γαρίδα για δόλωμα.
Την επομένη ξεκινούσαμε νωρίς το πρωί - προϋπόθεση που αποτελεί βασικό και αναπόσπαστο συστατικό των αλιευτικών εξορμήσεων. Σκουπίσαμε τη δροσιά του πρωινού από τα καθίσματα και προσαρμόσαμε τα όργανα στις βάσεις της κονσόλας.
Τα χριστόψαρα των εκπλήξεων
Σε λίγο χαιρετούσαμε, αφήνοντας πίσω μας τον φάρο του λιμανιού που θα μας περίμενε να επιστρέψουμε.
Στα σημάδια που ψαρεύουμε αυτή την εποχή μπορείς να συναντήσεις λογής - λογής ψάρια, ενώ στις καλύτερες των περιπτώσεων φαγκρόπουλα και λυθρίνια. Ο προορισμός μας ήταν μια καλή τραγάνα στα 85 μέτρα βάθος που είχαμε «σώσει» στο όργανο και ξαναβρεθήκαμε εκεί για να ψαρέψουμε.
Το gps έδειχνε ότι από στιγμή σε στιγμή θα φθάναμε στον προορισμό μας, ενώ στο βυθόμετρο απεικονιζόταν το σημείο που προαναφέραμε, όπου θεωρητικά μας περίμεναν τα ψάρια.
Φτάσαμε! Βγάλαμε τα εργαλεία, δολώσαμε και τα βαρίδια έπεσαν στη θάλασσα, αλλά τα ψάρια δεν έτρωγαν με πολλή όρεξη. Μετά από πολλά πάνω - κάτω δοκιμάζοντας να ανεβάσουμε επάνω, κάποια στιγμή η αρματωσιά σαν να κόλλησε!
Δεν ήταν όμως κόλλημα σε δίχτυ ή παραγάδι παρατημένο, ήταν ένα μεγάλο καλαμάρι. Ανεβάσαμε την καλή ψαριά, ενώ οι τσιμπιές είχαν κόψει για αρκετή ώρα. Το ψάρεμα συνεχιζόταν μέχρι που κάποια στιγμή η καθετή κόλλησε για τα καλά στον πυθμένα.
Τα χριστόψαρα των εκπλήξεων
- Αυτό ήταν, είπα στον συναλιευτή μου, κόλλησα! Και πάνω στην προσπάθεια και στο τράβηγμα, σιγά σιγά η πετονιά άρχισε να έρχεται..
-Πρέπει να είναι κάτι καλό...
-Μπορεί να είναι κάνα δίκιλο θράψαλο... μου αποκρίθηκε.
Το αλίευμα ήρθε στη βάρκα και δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα καλό χριστόψαρο που έγινε την επόμενη ημέρα καταπληκτική σούπα, ενώ ακολούθησαν και άλλα.
Η καθετή
Θαυμάσια αποτελέσματα είχαμε συνδυάζοντας την αρματωσιά του τσαπαρί αγορασμένη έτοιμη από κατάστημα ειδών αλιείας δολωμένη με γαρίδα. Χρησιμοποιήσαμε δηλαδή την αρματωσιά του τσαπαρί και κάναμε καθετή
Θαυμάσια αποτελέσματα είχαμε συνδυάζοντας την αρματωσιά του τσαπαρί αγορασμένη έτοιμη από κατάστημα ειδών αλιείας δολωμένη με γαρίδα. Χρησιμοποιήσαμε δηλαδή την αρματωσιά του τσαπαρί και κάναμε καθετή.

Ο πιο διαδεδομένος και αποδοτικός τρόπος ψαρέματος που γίνεται με το σκάφος σταθερό σε ρηχά αλλά και βαθιά νερά είναι η καθετή. Ξεκινώντας να ψαρέψουμε με καθετή θα πρέπει να γνωρίζουμε το βάθος και τη μορφολογία του βυθού, κατά προσέγγιση τουλάχιστον, χρησιμοποιώντας έτσι και την κατάλληλη μεσηνέζα. H ψιλή μεσηνέζα είναι ιδανική, αλλά σε βαθιά νερά επιλέγουμε τη χοντρή. Ως ενδεδειγμένη θεωρείται από πολλούς η 45άρα μεσηνέζα, ενώ άλλοι πάλι χρησιμοποιούν την 70άρα και την 80άρα όπως εμείς. H καθετή αποτελείται από δύο κυρίως τμήματα: τη μεσηνέζα ή τη μάνα, που φτάνει σε μήκος τις 40-50 οργιές, και την αρματωσιά. Στην άκρη της μάνας τοποθετούμε ένα μικρό στριφτάρι και σε αυτό δένουμε την αρματωσιά, που αποτελείται από μεσηνέζα πιο λεπτή από αυτήν της μάνας. Στην άκρη της αρματωσιάς βάζουμε ένα βαρίδι και κατά διαστήματα δένουμε 3 παράμαλλα με αγκίστρια. Tο μέγεθος και το μήκος των παράμαλλων εξαρτάται από το ψάρι που θέλουμε να πιάσουμε, αν και συνήθως το μήκος είναι περίπου 20-25 πόντοι, όπως επίσης και τα αγκίστρια βρίσκονται σε πλήρη συνάρτηση με τα ψάρια που υπάρχουν στον τόπο που ψαρεύουμε.
Οι έτοιμες αρματωσιές δουλεύουν μια χαρά. Στο συγκεκριμένο ψάρεμα δέσαμε δύο αρματωσιές μεταξύ τους, για να μπορούμε να ψαρεύουμε με περισσότερα αγκίστρια.
Οι έτοιμες αρματωσιές δουλεύουν μια χαρά. Στο συγκεκριμένο ψάρεμα δέσαμε δύο αρματωσιές μεταξύ τους, για να μπορούμε να ψαρεύουμε με περισσότερα αγκίστρια.
Mε την καθετή ψαρεύουμε σχεδόν όλα τα είδη των ψαριών, χρησιμοποιώντας κυρίως φρέσκια γαρίδα, αλλά και σκουλήκια, καρτσίνες, καλαμάρι ή σουπιά.
Οι αρματωσιές
Ενας τρόπος αρκετά απλός και εύχρηστος με ικανοποιητικές αποδόσεις για ευχάριστο και ξεκούραστο ψάρεμα, είναι αυτό με τσαπαρί. Tο τσαπαρί γίνεται από βάρκα που κινείται αργά στην ανοιχτή θάλασσα και δεν θέλει δόλωμα, αφού αποτελείται από αγκίστρια πάνω στα οποία έχουν δεθεί με κόκκινη κλωστή μικρές φούντες ή φτεράκια. H πιο συνηθισμένη μορφή τσαπαρί έχει 8 αγκίστρια με ισάριθμα φτεράκια, που είναι δεμένα με μικρά παράμαλλα στην πετονιά της αρματωσιάς. Στο τέλος της δένουμε ένα μακρύ βαρύ μολύβι γύρω στα 160-200 γραμμάρια και στη συνέχεια την ενώνουμε με τη μάνα, που πρέπει να είναι 70άρα με ένα στριφτάρι.
Τα χριστόψαρα των εκπλήξεων
Αφού ρίξουμε το τσαπαρί στη θάλασσα, στη συνέχεια με γρήγορες και σταθερές κινήσεις το ανεβοκατεβάζουμε στον βυθό, καθώς το σκάφος κινείται αργά. Θαυμάσια αποτελέσματα είχαμε συνδυάζοντας την αρματωσιά του τσαπαρί αγορασμένη έτοιμη από κατάστημα ειδών αλιείας δολωμένη με γαρίδα. Χρησιμοποιήσαμε δηλαδή την αρματωσιά του τσαπαρί και κάναμε καθετή.
Επιλέγουμε τον τόπο που θέλουμε να ψαρέψουμε -που μπορεί να είναι μια πελαγίσια ξέρα στα 90?100 μέτρα- και ρίχνουμε σίδερο ή πλωτή άγκυρα.
Το αλιευτικό αυτό εργαλείο λειτουργεί πάρα πολύ καλά σε μεγάλα βάθη γιατί αφενός φωσφορίζει, διαθέτει αρκετά αγκίστρια που μοιάζουν με μικρό κοπαδάκι, αφετέρου είναι και δολωμένο, οπότε αποτελεί ιδανική συνθήκη.
Αν πέσουμε σε μέρα που τα ψάρια τρώνε, θα έχουμε μια πολύ καλή ψαριά. Αν φτιάξουμε μόνοι μας τις αρματωσιές, υπενθυμίζουμε ότι πριν από τα δεσίματα των αγκιστριών να περάσουμε ψιλές χάντρες πράσινες φωσφοριζέ και κόκκινες που προκαλούν περισσότερο τα ψάρια. Οι έτοιμες αρματωσιές πάντως δουλεύουν μια χαρά. Στο συγκεκριμένο ψάρεμα δέσαμε δύο αρματωσιές μεταξύ τους, για να μπορούμε να ψαρεύουμε με περισσότερα αγκίστρια.
Το βαρίδι που χρησιμοποιήσαμε ήταν 250 γραμμάρια, κάποιες άλλες φορές όμως το βάρος αυτό δεν είναι αρκετό να πατώσει την αρματωσιά μας λόγω ισχυρών ρευμάτων.
Το καλάμι
Η καθετή από σκάφος με καλάμι είναι ευκολότερη και πιο ασφαλής, όσον αφορά το ανέβασμα του καλού ψαριού που ενδεχομένως θα πιάσουμε. Επίσης η πετονιά δεν θα μπερδευτεί από κάποια απροσεξία ή από την πτώση ενός ψαριού επάνω της.
Δεν χρειάζεται βέβαια να προβούμε σε αγορά νέου καλαμιού, γιατί μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στην καθετή μας ένα γενικής χρήσης. Ενα καλάμι προδιαγραφών μεταξύ 12-30lb είναι αρκετό. Οι οδηγοί του καλαμιού μπορεί να είναι συνδυασμός δακτυλίων (rings) με τον τελευταίο οδηγό τύπου roller ή όλους τούς οδηγούς τύπου rings. Ως προς το μήκος του καλαμιού μπορεί να είναι μεταξύ 1,50 - 1.80. Ετσι μετά το τσίμπημα των ψαριών θα τα ανεβάσουμε άνετα από το μεγάλο βάθος χωρίς να κουραστούμε.
Οι τόποι
Σε τέτοιους βαθείς τόπους ψάρια ως αρπακτικά δεν περιμένουν, επιτίθενται στο δόλωμα μεμιάς για να μην τους πάρει το μεζέ το διπλανό ψάρι, με το παραμικρό τράνταγμα έχεις τα ψάρια στο αγκίστρι, αρκεί να είναι μέρα που θα τρώνε. Παρατηρήσαμε όμως ότι μόλις έφτασαν τα χριστόψαρα, τα ψάρια έκοψαν, γι' αυτό και είχαν τον χρόνο να φάνε οι «σονπιέροι». Βασική προϋπόθεση, όταν υπάρχουν ρεύματα είναι το ότι θα πρέπει να ψαρεύουμε από την πλευρά της ξέρας που τα κόβει, εκεί άλλωστε μπορούν να σταθούν τα ψάρια για να φάνε.
Να προσθέσουμε ακόμη ότι πριν από το στριφτάρι είχαμε δέσει και μια καλαμαριέρα για το ενδεχόμενο καλαμάρι που θα περάσει δίπλα από την αρματωσιά μας, πράγμα που έγινε και το αρπάξαμε!!!
Kείμενο - Φωτογραφίες Νίκος Λυμπερόπουλος
ethnos.gr/

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Deep water vertical jigging


 vertical jigging


             

        Και όμως, μέσα από ένα μείγμα παράδοσης και σημαντικής εξέλιξης των υλικών ψαρέματος «light tackle», το vertical jigging είναι τώρα «η τεχνική» για την οποία -σε φόρουμ, αποβάθρες και περιοδικά- μιλάμε περισσότερο, με πολύ ενθουσιασμό αλλά και περιέργεια.
Ένα «μείγμα παράδοσης» που είναι αναμφισβήτητο και μαρτυράει μέσα από κάποια ευρήματα της... αλιευτικής αρχαιολογίας ότι, πριν τη σημαντική εξέλιξη της εν λόγω τεχνικής εκ μέρους των συναδέλφων μας από τη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, το ψάρεμα με βαριά τεχνητά σε σημαντικά βάθη και σε αναζήτηση μεγάλων θηραμάτων είχε ήδη δοκιμαστεί σε διάφορα μέρη του κόσμου. Παρόλα αυτά και πέρα από κάθε αμφιβολία, οι Ιάπωνες τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν συστηματοποιήσει την τεχνική, καθιστώντας την εύκολα εφαρμόσιμη από όλους, με τη χρήση νημάτων και εξειδικευμένου εξοπλισμού.

      

Ο εξοπλισμός 

Τα καλάμια του jigging έχουν, σίγουρα, ένα δύσκολο έργο να επιτελέσουν, δηλαδή να συμπυκνώνουν τόση ανθεκτικότητα και ισχύ, ώστε να μπορούν να χειριστούν θηράματα σημαντικού μεγέθους και να επιτρέπουν ένα συνεχές ψάρεμα, περίπου όπως συμβαίνει σε άλλες πολύ δυναμικές τεχνικές.
Όσο το vertical jigging εξαπλώνεται, η αγορά παράγει προϊόντα όλο και πιο εξειδικευμένα, ανάλογα με τους διάφορους τύπους ψαρέματος που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αυτή τη δραστηριότητα, όπως για παράδειγμα, ανάλογα με τους δύο βασικούς «τρόπους κίνησης» που έχουν συστηματοποιηθεί από τους Ιάπωνες, δηλαδή το short και το long jerking.
Στην πραγματικότητα, αν εμβαθύνουμε κι άλλο σ' αυτά τα δύο «στιλ» μπορούμε να εντοπίσουμε καλάμια, για παράδειγμα, για αργό ή για γρήγορο jerking (είτε long είτε short), με δράση πιο μαλακή ή πραγματικά σκληρή. Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε πάντα για καλάμια σχετικά κοντά, από τα 1,6μ. για ένα καλάμι με έντονη κλίση προς το short jerk μέχρι καλάμια μεγαλύτερων διαστάσεων για το long jerk (1,80-2,00μ.).
Στη Μεσόγειο ενδείκνυνται καλάμια από 20 έως 50 λίμπρες, ανάλογα με τα θηράματα που θέλουμε να πιάσουμε και τα βάθη ψαρέματος, που αν είναι μεγάλα θα απαιτούν την ικανότητα να μπορούμε να χειριστούμε jigs σαν... γαλλικά κλειδιά αρκετών εκατοντάδων γραμμαρίων.
    Ένας καλός συμβιβασμός είναι ένα καλάμι των 20-30 λιμπρών που να μπορεί να δώσει έντονη κίνηση σε jigs από 100 έως 250 γραμμάρια.
Τα καλάμια για jigging παράγονται, επιπλέον, με τρόπο που να μπορούν να συνδυάζονται με σταθερούς ή περιστροφικούς μηχανισμούς. Σε αυτήν την περίπτωση βρισκόμαστε μπροστά σε μια εντελώς προσωπική επιλογή που συχνά επηρεάζεται από τη διαθεσιμότητα αυτών των μηχανισμών στην αγορά.
   Οι μηχανισμοί σταθερού τυμπάνου μάς επιτρέπουν μία πιο γρήγορη αντίδραση και ίσως είναι πιο εύκολοι στη χρήση για έναν αρχάριο, όταν πρέπει να εμπεδώσει το σωστό ρυθμό.
Σε αυτή την περίπτωση ενδείκνυνται μηχανισμοί με μια όχι πολύ υψηλή σχέση περιστροφής (4:1-5:1) με μέγεθος από 6000 και πάνω, ώστε να μπορούμε να τυλίξουμε μια καλή ποσότητα νήματος.
Η ταχύτητα μαζέματος δεν εξαρτάται πάντα από την ποσότητα του νήματος στην μπομπίνα.
   Πράγματι, κάποιοι μηχανισμοί είναι ικανοί να τυλίξουν πάνω από ένα μέτρο πετονιάς σε κάθε γύρο της μανιβέλας, ακόμη και αν έχουν μικρή σχέση περιστροφής, εφόσον είναι σχεδιασμένοι περισσότερο για ισχύ παρά για ταχύτητα.
    Σε αυτήν την τεχνική έχουμε μεγάλη ανάγκη από την πρώτη, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της πάλης με το θήραμα, αλλά κυρίως στο ψάρεμα, που συχνά κρατάει για μια ολόκληρη μέρα. Επιπλέον, μια μικρή σχέση γίνεται βασική όταν δουλεύουμε σε short jerking, πράγμα όμως που γίνεται εξαιρετικά κουραστικό (αλλά όχι αδύνατο) με ένα μηχανισμό με γρήγορη σχέση, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με εξαιρετικά αποτελέσματα σε ένα γρήγορο long jerk.
Άλλη σημαντική παράμετρος είναι τα φρένα: εφόσον μπορεί να αντιμετωπίσουμε πολύ μαχητικά και μεγάλου μεγέθους είδη (βλέπε μαγιάτικα, σφυρίδες ή ακόμη και τόνους), είναι σημαντικό να έχουμε στο χέρι μας ένα εργαλείο που να μην μας αφήσει στα κρύα του λουτρού κατά τη διάρκεια του παλέματος, και γι' αυτό ενδείκνυται να προσανατολιστούμε σε ένα μηχανισμό υψηλής ποιότητας.
   Οι μηχανισμοί περιστρεφόμενου τυμπάνου έχουν το μεγάλο πλεονέκτημα να μπορούν να χωρούν κανονικά μια μεγάλη ποσότητα πετονιάς, με πραγματικά ισχυρά φρένα" μοναδικό μειονέκτημα πολλών μοντέλων είναι ότι έχουν μανιβέλα μόνο στα δεξιά, που στο ψάρεμα μπορεί να είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας.
        


Αποκλειστικά νήμα

Στο vertical jigging η επιλογή είναι αναγκαστικά το νήμα, εξαιτίας της σχεδόν μηδενικής ελαστικότητάς του.

     Μιλάμε για 1-2% ενάντια στο 20% και πάνω της πετονιάς από νάιλον: γενικά αποτελείται από dyneema ή spectra ή από μια μείξη των δύο πολυμερών.
Εφαρμοσμένο στο jigging, αυτό μεταφράζεται σε μια πλήρη ευαισθησία για όλα όσα συμβαίνουν στα βαθιά: αναγνωρίζονται με ξεκάθαρο τρόπο οι δονήσεις και τα τινάγματα του τεχνητού (ακόμη και σε πολλές δεκάδες μέτρα από την επιφάνεια), άρα και τα τσιμπήματα των ψαριών, και καταφέρνουμε να ζωντανέψουμε τα τεχνητά με εξαιρετικά ακριβή και στιγμιαίο τρόπο.
     Ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα του νήματος, όπως είπαμε ήδη, είναι η μεγάλη ανθεκτικότητα σε σχέση με τη διάμετρο, χαρακτηριστικό που επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε πιο λεπτές διαμέτρους με όλα τα οφέλη που αυτό συνεπάγεται.
     Λάβετε υπόψη, για παράδειγμα, ότι ένα νήμα 0,15 έχει αντοχή 20 λιμπρών περίπου (10kg), άρα ισοδυναμεί με ένα εξαιρετικό νάιλον 0,30-0,35.
    Με μεγαλύτερες διαμέτρους, της τάξης των 0,25-0,30, φτάνουμε σε φορτία των 40-50 λιμπρών (20-25kg), αρκετά για να αντιμετωπίσουμε το μεγαλύτερο μέρος των ψαριών της Μεσογείου που ψαρεύονται με jigging.

http://fishingmania.pblogs.gr/530270.html