Αγαπητοί μας αναγνώστες ,σήμερα σκεφτήκαμε ότι ένα θαλασσινό θέμα , πάντοτε αποτελεί μια χαρούμενη πινελιά στην καθημερινή μαυρίλα των καιρών.
Η μοναδική πλέον τροφή που κατά τεκμήριο είναι εξαιρετικά απαραίτητη για την υγειά μας είναι τα φρέσκα ψάρια .Φυσικά μιλάμε για θαλασσινά.
Η φρεσκάδα των ψαριών κατ' αρχήν φαίνεται στα μάτια.
Στα φρέσκα ψαρια τα ματια είναι ζωηρά, αστραφτερά και γεμίζουν την κόγχη, ενώ στα μπαγιάτικα αφυδατώνονται, θαμπώνουν, βυθίζονται στην κόγχη και στα μεγάλα ψάρια εμφανίζουν κηλίδες αίματος.
Η μυρωδιά του φρέσκου ψαριού είναι παντα ευχάριστη, μυρίζει θάλασσα και όχι την απαίσια βαριά μυρωδιά του μπαγιάτικου.Αν η οσμή θυμίζει αμμωνία, είναι σημάδι κακής συντήρησης, ίσως ακόμη και επικίνδυνης σήψης.
Τα βράγχια είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό σημείο φρεσκάδας του ψαριού.
Στα φρέσκα είναι λαμπερά, κόκκινα ή ρόδινα, υγρά και στιλπνά και χωρίς βλέννα.
Χρειάζεται όμως προσοχή, για να μη μας ξεγελάει ο φωτισμός που μερκες φορές στα ψαράδικα , συνήθως είναι εντονότατος για εντυπωσιασμό.
Προσοχή μεγάλη εδώ στα μπαρμπούνια που είναι και πολύ ευπαθή. Ένα τέχνασμα είναι η βαφή των ψαριών, με διάφορους τρόπους ειδικά στα μεγάλα ψάρια, οπότε η παραπλάνηση είναι τέλεια.
Το δέρμα και τα λέπια του φρέσκου ψαριού πρέπει να είναι γυαλιστερά, το χρώμα τους ζωηρό και στιλπνό, χωρίς αποχρωματισμούς. Τα λέπια πρέπει να είναι σφιχτοδεμένα και υγρά και να μην αποχωρίζονται εύκολα (σε μια τσιπούρα, ένα λυθρίνι ή ένα σαργό), εκτός από ορισμένα ψάρια όπως η ρέγκα, η σαρδέλα κ.λπ.
Η νεκρική ακαμψία είναι χαρακτηριστικό των φρέσκων ψαριών.
Η μοναδική πλέον τροφή που κατά τεκμήριο είναι εξαιρετικά απαραίτητη για την υγειά μας είναι τα φρέσκα ψάρια .Φυσικά μιλάμε για θαλασσινά.
Η φρεσκάδα των ψαριών κατ' αρχήν φαίνεται στα μάτια.
Στα φρέσκα ψαρια τα ματια είναι ζωηρά, αστραφτερά και γεμίζουν την κόγχη, ενώ στα μπαγιάτικα αφυδατώνονται, θαμπώνουν, βυθίζονται στην κόγχη και στα μεγάλα ψάρια εμφανίζουν κηλίδες αίματος.
Η μυρωδιά του φρέσκου ψαριού είναι παντα ευχάριστη, μυρίζει θάλασσα και όχι την απαίσια βαριά μυρωδιά του μπαγιάτικου.Αν η οσμή θυμίζει αμμωνία, είναι σημάδι κακής συντήρησης, ίσως ακόμη και επικίνδυνης σήψης.
Τα βράγχια είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό σημείο φρεσκάδας του ψαριού.
Στα φρέσκα είναι λαμπερά, κόκκινα ή ρόδινα, υγρά και στιλπνά και χωρίς βλέννα.
Χρειάζεται όμως προσοχή, για να μη μας ξεγελάει ο φωτισμός που μερκες φορές στα ψαράδικα , συνήθως είναι εντονότατος για εντυπωσιασμό.
Προσοχή μεγάλη εδώ στα μπαρμπούνια που είναι και πολύ ευπαθή. Ένα τέχνασμα είναι η βαφή των ψαριών, με διάφορους τρόπους ειδικά στα μεγάλα ψάρια, οπότε η παραπλάνηση είναι τέλεια.
Το δέρμα και τα λέπια του φρέσκου ψαριού πρέπει να είναι γυαλιστερά, το χρώμα τους ζωηρό και στιλπνό, χωρίς αποχρωματισμούς. Τα λέπια πρέπει να είναι σφιχτοδεμένα και υγρά και να μην αποχωρίζονται εύκολα (σε μια τσιπούρα, ένα λυθρίνι ή ένα σαργό), εκτός από ορισμένα ψάρια όπως η ρέγκα, η σαρδέλα κ.λπ.
Η νεκρική ακαμψία είναι χαρακτηριστικό των φρέσκων ψαριών.
Αν
κρατήσουμε ένα μικρό ψάρι, έως μισό κιλό το πολύ, από το κεφάλι, αυτό
δεν λυγίζει, βρίσκεται σε μια ευθεία.
Το ίδιο συμβαίνει και στα μεγαλύτερα αν τα κρατήσουμε από το κεφάλι και την ουρά.
Η σάρκα των φρέσκων ψαριών είναι ανθεκτική και σκληρή και όταν την πιέσουμε με το δάκτυλο μας δεν αφήνει λακκούβα, ενώ το αντίθετο συμβαίνει στα μπαγιάτικα.
Η κοιλιά του φρέσκου ψαριού είναι συμμετρική ως προς το υπόλοιπο σώμα, χωρίς να είναι φουσκωμένη ή πεπλατυσμένη. Το φούσκωμα οφείλεται στα αέρια που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της αλλοίωσης των εντέρων.
Επίσης από τη χαρακτηριστική οπή, στο κάτω μέρος της κοιλιάς του κάθε ψαριού, δεν πρέπει να τρέχουν υγρά ή να κρέμονται έντερα.
Οι επαγγελματίες ψαράδες λένε πως αν αγγίξουμε το ψάρι με τα δάκτυλα μας και μόνον, τα τρίψουμε δυο - τρεις φορές μεταξύ τους, στεγνώσουν και μετά τα μυρίσουμε, θα πρέπει να έχουν τη χαρακτηριστική οσμή του φρέσκου ψαριού, αν μυρίζουν άσχημα, το ψάρι είναι μπαγιάτικο!
ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ !!
Το ίδιο συμβαίνει και στα μεγαλύτερα αν τα κρατήσουμε από το κεφάλι και την ουρά.
Η σάρκα των φρέσκων ψαριών είναι ανθεκτική και σκληρή και όταν την πιέσουμε με το δάκτυλο μας δεν αφήνει λακκούβα, ενώ το αντίθετο συμβαίνει στα μπαγιάτικα.
Η κοιλιά του φρέσκου ψαριού είναι συμμετρική ως προς το υπόλοιπο σώμα, χωρίς να είναι φουσκωμένη ή πεπλατυσμένη. Το φούσκωμα οφείλεται στα αέρια που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της αλλοίωσης των εντέρων.
Επίσης από τη χαρακτηριστική οπή, στο κάτω μέρος της κοιλιάς του κάθε ψαριού, δεν πρέπει να τρέχουν υγρά ή να κρέμονται έντερα.
Οι επαγγελματίες ψαράδες λένε πως αν αγγίξουμε το ψάρι με τα δάκτυλα μας και μόνον, τα τρίψουμε δυο - τρεις φορές μεταξύ τους, στεγνώσουν και μετά τα μυρίσουμε, θα πρέπει να έχουν τη χαρακτηριστική οσμή του φρέσκου ψαριού, αν μυρίζουν άσχημα, το ψάρι είναι μπαγιάτικο!
ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ !!
