Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Πως η "πράσινη ανάπτυξη" οδηγεί στην χρεοκοπία!

 

 Εξαιρετικό !!!

Πηγή.. http://konstantinosdavanelos.blogspot.gr/2012/11/blog-post_26.html

 


Renewable theology trumps economic reality!

Βασίζεται σε δύο άρθρα του Brad Molnar, για την εφημερίδα "The Billings Outpost" της πολιτείας της Μοντάνα. Ο Brad Molnar είναι στέλεχος της Επιτροπής Δημοσίου Ελέγχου της Πολιτείας της Μοντάνα και της Διεθνούς Επιτροπής Ενέργειας. 


          Πριν από τέσσερα χρόνια ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα υποσχέθηκε εν μέσω επευφημιών ότι το σύστημα ενεργειακής παραγωγής της Αμερικής θα βαφτεί με τις αποχρώσεις του "πράσινου", αλλά ότι αυτή θα είναι μια διαδικασία άκρως επώδυνη.
   Η υπόσχεση αυτή κατά το ήμισυ ισχύει και υλοποιείται: είναι κάτι παραπάνω από επώδυνη, είναι  οδυνηρή.
Κανείς δεν συζήτησε τον αποκαλούμενο "πράσινο μετασχηματισμό" της ενέργειας με σοβαρό τρόπο και επιστημονικά επιχειρήματα: κλασικό παράδειγμα η αντιπαράθεση των υποψήφιων γερουσιαστών της πολιτείας της Μοντάνα, κατά την πρόσφατη προεκλογική εκστρατεία, οι οποίοι και στο ελάχιστο που αναφέρθηκαν στο θέμα το έκαναν με τον ποιο ανάλαφρο και επιφανειακό τρόπο που θα μπορούσαν. 
     Στον αγώνα τους για τη Γερουσία των ΗΠΑ, τόσο ο  ρεπουμπλικανός Denny Rehberg όσο και ο δημοκρατικός Jon Tester, και οι δύο υποσχέθηκαν την πλήρη υποστήριξή τους για την επέκταση των επιδοτήσεων προς τα αιολικά πάρκα (κάθε φορά που μια λεπίδα ανεμογεννήτριας περιστρέφεται, το δημόσιο χρέος αυξάνεται), αλλά εκτός από αυτό δεν είχαν και δεν έχουν και πολλά να πουν για το θέμα.
     Σίγουρα, λίγες διαφημίσεις παίχτηκαν στην τηλεόραση, κάποιες ...κορώνες ακούστηκαν στα ραδιόφωνα και κάποια άρθρα δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες- και όλα τους αφορούσαν βέβαια το αν το σύστημα επιδοτήσεων της "Πράσινης Ενέργειας" θα προσφέρει θέσεις εργασίας σε μια Αμερική που βλέπει τα ποσοστά ανεργίας να αυξάνουν δραματικά! Όλα αυτά όμως καθόλου δεν έκαναν σοφότερο τον Αμερικανικό Λαό:

 Λίγοι κατανοούν και πολύ λιγότεροι αναγνωρίζουν ότι είναι ακριβώς το σύστημα αυτό, που  ορίζει το ελάχιστο όριο παραγωγής ηλεκτρισμού από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και ταυτόχρονα τις επιδοτεί κι από πάνω, το οποίο οδηγεί σε αύξηση την ανεργία. 
Στην πολιτική και των δύο παραδοσιακών κομμάτων του αμερικανικού πολιτικού συστήματος, οι συνέπειες αυτής της πολιτικής στο κόστος ζωής της μέσης αμερικανικής οικογένειας  αγνοείται καθώς η υποταγή στον μύθο των Ανανεώσιμων Πηγών αγγίζει τα όρια της Θεολογίας αν όχι της Ψυχιατρικής.

Ο υπόλοιπος κόσμος έχει βέβαια προχωρήσει. 
 Αυτή την άνοιξη στο Κεμπέκ, κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Φόρουμ των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας, ο δρ. Christopher Frei, Γενικός Γραμματέας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ενέργειας (World Energy Council), άνοιξε τις εργασίες του συνεδρίου με τόλμη που ξαφνιάζει τους μη επαΐοντες:
 "Το ταξίδι του μέλιτος με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έχει τελειώσει!"
Τρία χρόνια πριν, όταν το ίδιο φόρουμ πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα, μια τέτοια δήλωση θα ήταν αιτία για να "δέσουν με σχοινί"-στην κυριολεξία- όποιον την αποτολμούσε: Η περιβόητη συγκέντρωση τότε στην Αθήνα ήταν η πρώτη προσπάθεια στις συνομιλίες για το κλίμα, μετά την αποτυχημένη "Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή της Κοπεγχάγης", για να ανανεωθεί και να ενισχυθεί το "Πρωτόκολλο του Κιότο".
 Και η συγκέντρωση στην Αθήνα θύμιζε περισσότερο συνέλευση "Θεολογικής Σχολής" παρά οτιδήποτε άλλο: κανείς δεν μπορούσε να αμφισβητήσει τα ... θέσφατα!
     Για αυτό και ήταν μεγάλη έκπληξη η εναρκτήρια ομιλία του Frei στο Κεμπέκ: ο Γραμματέας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ενέργειας επεσήμανε ότι στην Ισπανία το 31% σε κάθε λογαριασμό ηλεκτρικού ρεύματος ήταν λόγω της ένταξης της ηλιακής ενέργειας στο σύστημα αν και η ηλιακή συνεισφέρει μόνο το 3% της ενέργειας παροχής! 
Ο Frei αλλά και πολλοί άλλοι ομιλητές σημείωσαν ότι η υπόσχεση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για χαμηλότερο ενεργειακό κόστος δεν είχε υλοποιηθεί και ίσως τελικά η ενεργειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα έπρεπε να είχε στηριχθεί σε πραγματικότητες και όχι σε υποσχέσεις και προσδοκίες.
    Προτιμότερο, εντιμότερο και αποδοτικότερο θα ήταν όλα αυτά τα χρήματα να είχαν απορροφηθεί σε προγράμματα μείωσης της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, σε αντίθεση με την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
 Ο Frei μάλιστα υποστήριξε ότι η μέτρηση της επιτυχίας μιας ενεργειακής πολιτικής με το πόσα μεγαβάτ ηλιακής ή αιολικής ενέργειας έχουν εγκατασταθεί- όπως πράττει η Ευρωπαϊκή Ένωση, σε αντίθεση με το πόσα πραγματικά ωφέλιμα μεγαβάτ χρειάστηκαν, παράχθηκαν και καταναλώθηκαν, είναι μια απόκλιση από την οικονομική πραγματικότητα. Και μια μεγάλη απόκλιση από την κοινωνική πραγματικότητα ενός κόσμου στον οποίο 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν καθόλου πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια, καθώς και ενός κόσμου όπου οι αναπτυσσόμενες χώρες θέλουν να πετύχουν και να κρατήσουν την ανάπτυξη τους, πράγμα που σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη για κατανάλωση ενέργειας.
Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ενέργειας έχει υπολογίσει ότι ακόμη κι εάν όλοι οι οικονομικοί και φυσικοί πόροι του Πλανήτη κατευθυνθούν για την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έως το 2050, η θερμοκρασία της Γης δεν θα μειωθεί πρακτικά καθόλου. 
Ο ίδιος ο  Γραμματέας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ενέργειας παραδέχθηκε ότι τα συμπεράσματα αυτά δεν έγιναν παγκοσμίως γνωστά και δεν έτυχαν της δημοσιότητας που τους πρέπει, αν όχι στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τουλάχιστον στην Παγκόσμια Επιστημονική Κοινότητα.

     Για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ως "πολιτικό σώμα" εξακολουθεί να διακατέχεται από μια περίεργη προσήλωση στους στόχους του Κιότο, παρόλο που αναγνωρίζει την αναποτελεσματικότητα αυτών.
 Και αυτό παρά τα τραγικά αποτελέσματα που έχει ήδη κυρίως στις χώρες του Νότου, όπου  με την επιμονή για την εφαρμογή των φόρων άνθρακα και την εμμονή στην ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, το υψηλό ενεργειακό κόστος τσάκισε στην κυριολεξία τις εξαγωγικές βιομηχανίες τους.
 Η Ελλάδα και η Ισπανία είναι πρωταθλήτριες σε αυτόν τον αγώνα προς την καταστροφή! Η Πορτογαλία, και σε μικρότερο βαθμό η Ιρλανδία και η Ιταλία, κέρδισαν επίσης ...εύφημο μνεία σε αυτόν το αγώνα αυτοκαταστροφής. 
Παρόμοιο αρνητικό παράδειγμα στις  Ηνωμένες Πολιτείες, ήταν η πολιτεία της Καλιφόρνια με την υπέρμετρη ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και από τις πρώτες που οδηγήθηκαν σε Χρεοκοπία.
Κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Φόρουμ των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας, στο Κεμπέκ κανένας δεν αμφισβήτησε επί της ουσίας τα συμπεράσματα της έκθεσης του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ενέργειας. Μόνον ο αντιπρόσωπος από την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας της Αριζόνα- χωρίς να επιχειρηματολογήσει- κατηγόρησε τον δρ. Christopher Frei, ότι ακουγόταν περισσότερο σαν να προτείνει ένα διαζύγιο από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας παρά σαν να καταγράφει το τέλος του μήνα του μέλιτος με αυτές. 
Ο Γενικός Γραμματέας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ενέργειας απάντησε ότι το παγκόσμιο μέλλον των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα πρέπει να βασιστεί μια "ωρίμανση της σχέσης τους" με την ίδια την κοινωνία και την πραγματική οικονομία, και όχι στο συνοικέσιο με το οποίο τα Κράτη έχουν εξαναγκαστεί να παντρευτούν τις ανανεώσιμες πηγές επειδή έτσι επιβάλλει η παγκόσμια πολιτική! 
 Το πραγματικό μέλλον των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας βρίσκεται εκεί όπου έχει νόημα, δηλαδή στα απομονωμένα νησιά, στις απομακρυσμένες επαρχίες, σε χώρες χωρίς πόρους άνθρακα και κυρίως σε περιοχές χωρίς παροχή ηλεκτρικής ενέργειας, εκεί δηλαδή που ακόμη και η διαλείπουσα ενέργεια που παρέχουν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός- σε σχέση με την μη ύπαρξη ενέργειας.
    Ο Frei εξέφρασε την ακλόνητη πεποίθηση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ενέργειας ότι η εξασφάλιση της παγκόσμιας ειρήνης και ευημερίας- αλλά και της κοινωνικής συνοχής ειδικά στις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης εξασφαλίζεται μόνο από την προσιτή σε όλους και ταυτόχρονα αξιόπιστη παραγωγή ενέργειας. 
 Η εκπρόσωπος της Τζαμάικας πατώντας πάνω σε αυτήν την λογική πρότεινε αντί του συστήματος των επιδοτήσεων προς την "Πράσινη Ενέργεια" (η οποία στην πραγματικότητα μετακυλίεται και κρύβει το πραγματικό κόστος της παραγωγής ενέργειας στο δημόσιο χρέος, αντί να το αποκαλύπτει στον λογαριασμό ηλεκτρικού που φτάνει κάθε μήνα στους πολίτες) να υιοθετηθεί ένα  απλοποιημένο σύστημα  πραγματικού κόστους και κοινωνικού οφέλους.
Η βασική οικονομική αρχή που απαιτεί ένα προϊόν να έχει μικρότερο κόστος παραγωγής από ότι αγοραία αξία, είναι γενικά καθολικά αποδεκτή σήμερα σε όλους τους οικονομικούς τομείς, εκτός από την περίπτωση "πράσινης ενέργειας". 
Η επιτυχία ή η αποτυχία των εταιρειών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας καθορίζεται από την επιτυχία τους στο lobbyingστην διαπλοκή τους με την πολιτική και κυρίως με τις κυβερνήσεις και στην εξασφάλιση όχι μόνο κρατικών επιχορηγήσεων στις επενδύσεις τους αλλά και κρατικών εγγυήσεων για τις πωλήσεις τους. 
Πρόκειται για ένα γνωστό και υπαρκτό "μοντέλο επιχειρηματικής πολιτικής" εδώ και καιρό στον κόσμο των επιχειρήσεων- που στο παρελθόν αφορούσε κυρίως κρατικοδίαιτες εταιρείες που σχετίζονταν με την άμυνα και την στρατιωτική τεχνολογία!
      Όπως όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έτσι και η Ισπανία έχει αναλάβει την "δέσμευση" να παράγει το 20 %  της ενέργειάς της από «πράσινες» πηγές
 ( Η πολιτεία της Montana έχει αναλάβει την ανάλογη δέσμευση και έχει θέσει στόχο το 15 %). 
Τα καλά νέα είναι ότι σήμερα η Ισπανία θεωρητικά παράγει το 23% της ηλεκτρικής της ενέργειας από την αιολική και την ηλιακή ενέργεια. 
 Τα κακά νέα είναι ότι αυτή η ικανότητα έχει χρεοκοπήσει την Ισπανία. 
Η Ισπανία χρειάζεται μόνο 44 γιγαβάτ ενέργειας, αλλά θεωρητικά μπορεί να παράγει 99 γιγαβάτ.
 Γιατί να μην εξάγει το πλεόνασμα και να έχει κέρδος; 
 Η "ικανότητα" να παράγει 99 γιγαβάτ, δεν σημαίνει ότι αυτά παράγονται όταν χρειάζεται να παραχθούν. Ο άνεμος παράγει ενέργεια μόνο στο 40% του χρόνου, και συχνά τη νύχτα, όταν δεν υπάρχει ζήτηση για ενέργεια στην αγορά. 
Ο ήλιος χάνεται μετά το σούρουπο ή όταν καλυφθεί από περαστικά σύννεφα.
       Είναι δύσκολο να πουλήσει κανείς ένα προϊόν, όταν δεν μπορεί να υποσχεθεί και την παράδοσή του. 
 Η Ισπανία επιδοτεί τα ηλιακά με 444 ευρώ ανά μεγαβάτ, ενώ η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται με βάση τον άνθρακα ή το φυσικό αέριο πουλιέται για 39 ευρώ το μεγαβάτ. 
Χωρίς ένα πυροβόλο όπλο στο κρόταφο, ποιος λογικός θα αγοράσει το πλεόνασμα της ηλεκτρικής ενέργειας της Ισπανίας;
Η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ισπανία και η Ιταλία προσχώρησαν αβίαστα στην  κούρσα της "Πράσινης Ανάπτυξης" και τώρα οι οικονομίες τους αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της εθνικής πτώχευσης εξαιτίας ακριβώς της "Πράσινης Ανάπτυξης". 
    Τα κράτη αυτά- κοινό σημείο των οποίων είναι ότι το ενεργειακό δίκτυο σε μεγάλο βαθμό είναι κρατικό- επωμίζονται το βαρύ κόστος της ενεργειακής μετάβασης στην "Πράσινη Ενέργεια" και δεν μπορούν να καλύψουν το κόστος αυτό μόνο από τους πολίτες τους.
    Οι βιομηχανίες τους έχασαν τις εξαγωγικές τους αγορές, επειδή έγιναν μη ανταγωνιστικές λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής, συνεπεία του υψηλού κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας με αποτέλεσμα να μην έχουν δυνατότητες να επιβαρυνθούν και άλλο από μια νέα φορολογία υπέρ της κρατικής χρηματοδότησης για την "Πράσινη Ανάπτυξη". 
   Ταυτόχρονα αναγκαστικά μετακυλούν το αυξημένο κόστος παραγωγής στους εργαζομένους τους, καταφεύγοντας σε απολύσεις και μειώνοντας τα εργατικά μεροκάματα! Πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις- κυρίως μικρομεσαίες που στις χώρες αυτές αποτελούσαν και την μεγάλη βασική ραχοκοκαλιά της πραγματικής τους οικονομίας, αναγκάστηκαν να κλείσουν μην μπορώντας να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους!  Έτσι όμως μειώνεται το πραγματικό οικογενειακό εισόδημα και η κύρια οδός που απομένει στις Κυβερνήσεις για να χρηματοδοτήσουν την "Πράσινη Ανάπτυξη"- οι οικιακοί λογαριασμοί ρεύματος- δεν μπορούν αντικειμενικά να απορροφήσουν την εκτίναξη των χρεώσεων αυτών. 
Ο μόνος τρόπος που τους μένει είναι ο Κρατικός δανεισμός! Ποιο καλύτερο παράδειγμα- προς αποφυγή- σε αυτόν τον τομέα από την Ελλάδα δεν υπάρχει: ενώ η χώρα είναι ουσιαστικά σε πτώχευση αναγκάζεται να δανείζεται με τεράστια επιτόκια για να χρηματοδοτήσει το απύθμενο έλλειμμα που της προκαλούν οι  ανανεώσιμες πηγές ενέργειας!
    Η Ισπανία παλεύει να μην έχει την τύχη της Ελλάδας. Μέσα σε ένα μήνα από την ανάληψη των καθηκόντων του, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας υπουργός, Mariano Rajoy, ανακοίνωσε ότι τα έργα ανανεώσιμων πηγών που βρίσκονται σε εξέλιξη δεν θα λαμβάνουν πλέον επιδοτήσεις και οι πολίτες της χώρας δεν θα είναι πλέον αναγκασμένοι να αγοράζουν υποχρεωτικά τα προϊόντα τους: δηλαδή το ηλεκτρικό ρεύμα που παρέχουν όταν φυσάει ο άνεμος ή όταν λάμπει ο ήλιος, ανεξάρτητα αν εκείνη την χρονική στιγμή κανείς δεν τα έχει πραγματική ανάγκη.
Την επόμενη μέρα των εξαγγελιών του Ισπανού Πρωθυπουργού το κόστος της ισπανικής παραγωγής ηλιακών συστημάτων μειώθηκε κατά 30 τοις εκατό.
     Η Ελλάδα συγκεντρώνει τα μεγαλύτερα και τα περισσότερα πρωτοσέλιδα για την οικονομική της κατάρρευση, αλλά είναι εντυπωσιακά όμοια με την Ισπανία. Η Ελλάδα έχει επίσης 24 % ανεργία και δεν μπορεί να εξάγει προϊόντα με υψηλή ενεργειακή συνιστώσα κόστους. Ούτε καν αγροτικά! Ακόμη και η βαριά βιομηχανία της ο Τουρισμός πλήττεται από το υψηλό κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος: όχι μόνο τα μικρά ειδυλλιακά οικογενειακά ξενοδοχεία αλλά και κάθε επιχείρηση που δραστηριοποιείται στον Τουρισμό δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις γειτονικές της χώρες όπως είναι η Τουρκία με το φτηνό ηλεκτρικό ρεύμα! 
 Και αυτό συνέβαινε εδώ και χρόνια χωρίς κάποιος από πλευράς Ελληνικών Κυβερνήσεων να έχει ασχοληθεί μαζί του σοβαρά, παρά μόνο τώρα που η κρίση χρέους έχει φέρει στην επιφάνεια όλα τα δεινά της Ελληνικής Οικονομίας! Στο παρελθόν οι Ελληνικές Κυβερνήσεις ήταν απασχολημένες με το να διοργανώνουν συνέδρια στα πιο κοσμοπολίτικα νησιά της Χώρας για την προώθηση της "Πράσινης Ανάπτυξης" και δεν έβλεπαν πως ταυτόχρονα επιβαρύνεται το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας εισάγοντας ανεμογεννήτριες από την Δανία και φωτοβολταϊκά από την Γερμανία!  

      Η Πορτογαλία έχει μια κοινή ιστορική πορεία με την Ελλάδα και την Ισπανία: και οι τρεις ήταν πρώην δικτατορίες, με ισχυρό το ρόλο και την παρέμβαση του κρατικού μηχανισμού σε όλους τους τομείς της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής, που μετά ανακάλυψαν τον "Σοσιαλισμό και την Οικολογία" στα πρόσωπα των Ζοζέ Σόκρατες, Γιώργου Παπανδρέου και Χοσέ Θαπατέρο αντίστοιχα, οι οποίοι κατά ένα μοιραίο παιχνίδι της Ιστορίας- ή στην πραγματικότητα κάτω από την αντικειμενική ροή της αδυσώπητης οικονομικής πραγματικότητας- οδήγησαν τις χώρες τους στην πλήρη οικονομική κατάρρευση.
 Και οι τρεις ήταν υπέρμαχοι της πλήρης απαγόρευσης του καπνίσματος, πάντα για το καλό ...της υγείας του λαού τους. Με την ίδια "πατρική στοργή" αντιμετώπισαν και την "Σωτηρία του Πλανήτη": θεσμοθέτησαν αφειδώς επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές για τις εταιρείες της "Πράσινης Ανάπτυξης"! 
     Τελικά τα αποτελέσματα της πολιτικής τους είχαν σαν συνέπεια την μεγαλύτερη καταστροφή που είδαν οι χώρες τους μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο: οι πολίτες στα κράτη αυτά, κινδυνεύουν πλέον λιγότερο από τις επιπτώσεις του καπνίσματος στην υγεία και περισσότερο από την αδυναμία του κράτους να διατηρήσει ένα αξιοπρεπές σύστημα υγείας στο οποίο να έχουν πρόσβαση όλοι οι πολίτες! 
Και εξίσου τραγικό είναι να βλέπεις εκατοντάδες οικογένειες στην Πορτογαλία να ζουν κάτω από τις θηριώδεις ανεμογεννήτριες- τις οποίες έχουν πληρώσεις οι ίδιοι από τους φόρους τους- χωρίς να έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα!
 Και το ίδιο φαινόμενο αρχίζει να παίρνει διαστάσεις στην Ελλάδα:σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα η Δημόσια Εταιρεία Ηλεκτροδότησης προχωρά σε 30.000 διακοπές ρεύματος μηνιαίως λόγω αδυναμίας εξόφλησης των λογαριασμών ρεύματος!        
Η Ισπανία είναι σαφώς πολύ μεγαλύτερη οικονομία από τις υπόλοιπες χώρες! Δεν είναι τυχαίο που ταυτόχρονα είναι και μια από τις μεγαλύτερες χώρες παραγωγής ανεμογεννητριών!       Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του Mariano Rajoy που διαδέχθηκε την κυβέρνηση Θαπατέρο στην εξουσία, αδυνατεί να συγκρατήσει την οικονομική κατάρρευση της χώρας. 
 Όλοι θεωρούν δεδομένη την προσφυγή της Ισπανίας σε ένα πρόγραμμα οικονομικής διάσωσης αργά ή γρήγορα, ανάλογα με αυτά στα οποία κατέφυγαν η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία.  
Μια διάσωση της Ισπανίας όμως θα είναι πολύ ακριβή- γι' αυτό και πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να την καθυστερήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο και ειδικά η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι δεν προκάλεσε μεγάλη έκπληξη όταν οι αυστηρές σε άλλες περιπτώσεις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης όχι μόνο δεν αντέδρασαν αλλά έδειξαν εξαιρετική επιείκεια- στα όρια της ανακούφισης, όταν η κυβέρνηση Rajoy εξήγγειλε μέτρα περιορισμού της "Πράσινης Ανάπτυξης". 
 Κάποιοι βέβαια δυσαρεστήθηκαν πολύ από αυτήν την εξέλιξη: O Christian Krajer, διευθύνων σύμβουλος της European Wind Energy Association (EWEA), προειδοποίησε την Ισπανική Κυβέρνηση ότι αν νέες συμβάσεις με τις εταιρείες των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας δεν αφεθούν αδιαπραγμάτευτες και οι επιδοτήσεις δεν διατηρηθούν ως έχουν, πολλές "πράσινες" θέσεις εργασίας θα χαθούν. 
Ο ίδιος ο Mariano Rajoy απάντησε ότι για κάθε μια "πράσινη" θέση εργασίας που δημιουργείται το κόστος σε πολλές άλλες θέσεις εργασίας αυξάνει και εξίσου πολλές θέσεις εργασίας χάνονται!
 Ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, μιας από τις μεγαλύτερες χώρες στην κατασκευή ανεμογεννητριών παραδέχτηκε πως το 24 % της ανεργίας στην χώρα του οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην "Πράσινη Ανάπτυξη"!
 Ο Krajer προειδοποίησε ότι τα εργοστάσια που κατασκευάζουν ανεμογεννήτριες και οι εταιρείες που επενδύουν σε αιολικά πάρκα θα μετακινηθούν σε πιο ..."αξιόπιστα" έθνη. 
Και ο Rajoy τους ευχήθηκε καλό ταξίδι!!!
Οι επιχειρήσεις της Ισπανίας που δραστηριοποιούνται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας μεταναστεύουν τώρα για αλλού και βρίσκουν "θαλπωρή" δίπλα σε κυβερνήσεις πρόθυμες να πληρώσουν για να προσελκύσουν "επενδύσεις".
 Η T-Solar κινείται στο Περού. Η Gamesa ανοίγει ένα εργοστάσιο στην Ινδία. Η Iberdola είναι ριζωμένη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παίρνει σχεδόν ό,τι ζητά από την Διοίκηση της Bonneville Power, που ελέγχει σχεδόν μονοπωλιακά τον ενεργειακό εφοδιασμό στις Βορειοδυτικές Πολιτείες της Αμερικής, ανάμεσά τους και στην πολιτεία της Μοντάνα.
Πρόσφατα η Iberdola πέτυχε την ομοσπονδιακή εντολή να διασυνδεθούν τα αιολικά πάρκα που κατασκευάζει στις Βορειοδυτικές Πολιτείες με το κύριο δίκτυο ηλεκτροδότησης, σε ένα φαραωνικό έργο κόστους 26 δισεκατομμύρια $ που θα περιλαμβάνει γραμμές μεταφοράς υψηλής τάσης μέσα από παρθένους ερημότοπους.
 Ευτυχώς για την φύση της Μοντάνα προς το παρόν τέτοιες  γραμμές μεταφοράς δεν έχουν προγραμματιστεί σε αυτήν, αλλά το κόστος τους θα εμφανιστεί στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος της Πολιτείας.

Ο καθηγητής Gabriel Calzada του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης πρόσφατα δήλωσε:
 "Η πολιτική των αφειδών επιδοτήσεων και των φοροαπαλλαγών δεν μπορούν να καλύψουν τις εγγενείς αδυναμίες που διατρέχουν τις εταιρείες των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας! 
Οι επιχειρήσεις αυτές είναι καταδικασμένες τελικά να χρεοκοπούν: αυτό που παράγουν είναι πολύ ακριβό σε σχέση με αυτό που πωλούν- όταν το πωλούν.
 Έτσι, οι κυβερνήσεις πρέπει να τους δώσουν κι άλλα χρήματα τελικά για να επιβιώσουν! Όλη η πυραμίδα πλέον κατέρρευσε. 
 Η BP σχεδιάζει την απόλυση 40.000 ατόμων στα εργοστάσια ανανεώσιμων πηγών που διαθέτει.''Τι θα κάνουμε με όλη αυτή την βιομηχανία που δημιουργήσαμε χάρη στις επιδοτήσεις και που τώρα καταρρέει; Εμείς δεν μπορούμε πλέον να βρούμε αρκετά χρήματα για να τις διασώσουμε από πουθενά."
Ο πρόεδρος της Ισπανικής Ένωσης Βιομηχανίας Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας υποστήριξε ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι ο "μοναδικός τρόπος"  για να βρεθούν νέες πηγές χρηματοδότησης είναι οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτόν, να επεκταθούν σε άλλες χώρες που θα έχουν την δυνατότητα και την ...διάθεση να δώσουν τα χρήματα των φορολογουμένων τους δήθεν για τη δική τους "πράσινη ανάπτυξη" και στην πραγματικότητα για την Ισπανική βιομηχανία, η Βιομηχανία των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας να τα αρπάξει αυτά τα χρήματα, και να συνεχίσει έτσι να διατηρεί αυτές τις θέσεις εργασίας στην Ισπανία!
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας προεκλογικής περιόδου και στο τελευταίο "debate" για τις θέσεις στην Γερουσία της Μοντάνα, μετά την επιβεβαίωση για την πλήρη υποστήριξη του στην "πράσινη ενέργεια" και στις επιδοτήσεις προς αυτήν, ο δημοκρατικός γερουσιαστής Tester δήλωσε με έμφαση ότι η Ελλάδα και η Ισπανία είναι τα "καναρίνια στο ανθρακωρυχείο" που προειδοποιούν με τον θάνατό τους τους ανθρακωρύχους για την έλλειψη οξυγόνου!  Ο ρεπουμπλικανός  Denny Rehberg συμφώνησε απόλυτα μαζί του.
Η Ισπανία είναι πλέον το μόνο ζωντανό καναρίνι στο ανθρακωρυχείο” της παγκόσμιας οικονομίας καθώς η Ελλάδα έχει πάψει από καιρό να κελαηδάει: 
    Αν η Ισπανία καταφέρει να επιβιώσει από τα τοξικά αέρια της ύφεσης, της σκληρής λιτότητας και των τεράστιων δανειακών της αναγκών, οι ΗΠΑ και τα άλλα κράτη θα αναπνεύσουν με ανακούφιση. 
   Εάν, αντίθετα, αποβιώσει, θα γνωρίζουν ότι έρχεται η σειρά τους και ότι τα τοξικά αέρια θα πνίξουν και αυτές.
Αυτό που δεν αναγνωρίζουν όμως οι δύο πολιτικοί της Μοντάνα και για αυτό και δεν το είπαν, είναι ότι είναι οι προτάσεις τους για την συνέχιση της επιδότησης της Αιολικής Ενέργειας που δημιουργεί τα τοξικά αέρια που απειλούν να μας πνίξουν όλους: 
 η "πράσινη ενέργεια" βασίζεται στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από την καύση δολαρίων.

AL GORE - AL JAZEERA - Αποκάλυψη ενός μεγαλοαπατεώνα


 Μην χειροκροτείτε πια τον AL GORE !!!

     Ίσως ο σημαντικότερος διεθνώς , προπαγανδιστής  της ''πράσινης απάτης''
 Εξυπηρέτησε συγκεκριμένα ύποπτα και σκοτεινά οικονομικά συμφέροντα .
Του χάρισαν κυριολεκτικά το ''πράσινο'' βραβείο Νόμπελ  σαν  διεθνή αναγνώριση για τις υπηρεσίες του.
Το ντοκιμαντέρ του ,της πράσινης προπαγάνδας, με τίτλο «Μια ενοχλητική αλήθεια» πήρε Όσκαρ και προβάλλεται ακόμη  στα σχολεία, σε όλον το κόσμο.

 Σήμερα όλοι πλέον αντιλαμβάνονται τον βρόμικο ρόλο του Al Gore  για την ανύπαρκτη ''κλιματική αλλαγή''.
                                                                                                                                sagini





Αμάρτησε για 500 εκατ. πετροδολάρια

Ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ τιμήθηκε με Νομπέλ Eιρήνης για τον αγώνα του εναντίον των καταστροφικών για το περιβάλλον υδρογονανθράκων, 
 αλλά κάνει χοντρές μπίζνες με το Αλ Τζαζίρα
Όλο το άρθρο εδώ     http://www.tovima.gr/world/article/?aid=492737

                                                           

Είναι η είδηση με τα δύο Αλ.
 Ο Αλ Γκορ, πρώην αντιπρόεδρος και παραλίγο πρόεδρος των ΗΠΑ, νομπελίστας και μεγαλοακτιβιστής για το περιβάλλον, πούλησε το αποτυχημένο κανάλι του στο Αλ Τζαζίρα, ιδιοκτησίας άραβα μεγιστάνα των πετρελαίων. Τα λεφτά ήταν πολλά.
 Μισό δισ. δολάρια πλήρωσε ο εμίρης του Κατάρ για να μπει στην αμερικανική αγορά των ΜΜΕ. Τα 70 εκατομμύρια τα έβαλε στην τσέπη ο Γκορ. Έκανε, μάλιστα, ό,τι μπορούσε για να μην πληρώσει μεγαλύτερους φόρους.
 Κάπως έτσι τα κατάφερε να εξοργίσει όχι μόνο τους αριστερούς οικολόγους, αλλά και την πατριωτική Δεξιά, στην Αμερική. Δεν φτάνει που ξεπουλιέται στα πετροδολάρια, να δίνει βήμα σε ένα κανάλι που μετέδιδε κατ’ αποκλειστικότητα τα βίντεο με τα μηνύματα του Οσάμπα μπιν Λάντεν;
 Η υποκρισία έχει και τα όριά της, λένε για τον πολιτικό που «πολεμούσε» το ρυπογόνο πετρέλαιο αλλά αμάρτησε για 500 εκατομμύρια πετροδολάρια.

     Πάνε οι μέρες που έπιναν νερό στο όνομά του στο Current TV. Τώρα τον φωνάζουν «Αλ Γκορζίρα». Στα γραφεία του καναλιού, στο Σαν Φρανσίσκο, οι διαθέσεις είναι άγριες και τα επίθετα με τα οποία τον στολίζουν πολύ χυδαία.
 «Δεν τόλμησε να πατήσει το πόδι του εδώ. Υποτίθεται ότι είναι το πρόσωπο της καθαρής ενέργειας και μας πούλησε στον εμίρη; Εμείς, που δεν παίζαμε ούτε διαφημίσεις αμερικανικών εταιρειών πετρελαίου, να δουλέψουμε τώρα για τα πετρέλαια του Κατάρ;» είπε ένα στέλεχος.
 «Ο Αλ μας έκανε συνέχεια κήρυγμα για το πράσινο. Δεν φανταζόμουν ότι εννοούσε το πράσινο χρώμα του δολαρίου» λέει ένας άλλος.
 Αρεσε του Γκορ να μιλάει για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η ηλιακή, και να ρωτάει:
 «Γιατί δεν χρησιμοποιούμε καύσιμα που δεν είναι ακριβά, δεν ρυπαίνουν το περιβάλλον και υπάρχουν σε αφθονία στην πατρίδα μας;».  

Μετά το 2000 ο Γκορ έκανε καριέρα σαν σταυροφόρος για τη σωτηρία του περιβάλλοντος. Κέρδισε το Νομπέλ Ειρήνης το 2007 για τον ακτιβισμό του. Το ντοκυμαντέρ του με τίτλο «Μια ενοχλητική αλήθεια» πήρε Όσκαρ και προβλήθηκε στα σχολεία στις ΗΠΑ για να διδάξει στα παιδιά τους κινδύνους από την υπερθέρμανση του πλανήτη.
 Τώρα έμαθε, από πρώτο χέρι, μια άλλη ενοχλητική αλήθεια: είναι πολύ δύσκολο να πεις «όχι» στο πετρέλαιο, επειδή σου αφήνει τεράστια κέρδη.

Για πολλούς το πιο ενοχλητικό είναι η υποκρισία του, που κρατάει χρόνια, λένε. Ρωτάνε πού ήταν οι οικολογικές ανησυχίες όταν τα αμερικανικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν με απεμπλουτισμένο ουράνιο τη Γιουγκοσλαβία επί αντιπροεδρίας του, το 1999;
 Και πού ήταν οι ευαισθησίες του για το περιβάλλον όταν η κυβέρνηση Κλίντον αρνήθηκε να υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο, τη διεθνή συμφωνία για τη μείωση των καυσαερίων, που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου;

«Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι έχει εκτεθεί. Ο Γκορ έχει περάσει την τελευταία 10ετία κάνοντας κήρυγμα για την ανάγκη να πάψει να εξαρτάται η Αμερική από το ξένο πετρέλαιο. Και μετά βάζει στην τσέπη εκατομμύρια δολάρια από το Κατάρ, έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς και εξαγωγείς πετρελαίου»
λέει στο «Βήμα» ο Ντέιβιντ Μαρκ, διευθυντής στο αμερικανικό πολιτικό site Politix.
 «Εχει κάθε δικαίωμα να βγάλει όσα λεφτά είναι νομίμως δυνατόν από το Αλ Τζαζίρα - αλλά τώρα που το έκανε πρέπει να σταματήσει τη φαρισαϊκή κατήχηση για το περιβάλλον» λέει.

Οι πιο δεξιοί, ιδίως στο Fox News, αφρίζουν για άλλους λόγους. Βλέπουν την πώληση στο αραβικό κανάλι ως «αντιαμερικανική ενέργεια» και το Αλ Τζαζίρα ως φερέφωνο ισλαμιστών τρομοκρατών. Μερικοί έχουν φτάσει στα όρια της παράνοιας: λένε ότι οι ρεπόρτερ του AJ είναι πράκτορες της Χαμάς και της Αλ Κάιντα.

«Πολλοί Αμερικανοί τηλεθεατές έχουν την εντύπωση ότι το AJ κάνει δημοσιογραφία προπαγάνδας. Για παράδειγμα, δείχνει συνέχεια πλάνα με τους νεκρούς στη Γάζα και τη Δυτική Οχθη, αλλά παραλείπει να πει ότι αυτές οι τραγικές απώλειες είναι αντίδραση στις επιθέσεις με ρουκέτες που χτυπάνε αδιακρίτως αμάχους στο Ισραήλ - μια απειλή που δεν θα αποδεχόταν καμιά  κυβέρνηση στον κόσμο. Το AJ έχει αποκαλέσει "μαχητές της ελευθερίας" μέλη της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και της Αλ Κάιντα. Για τους περισσότερους Αμερικανούς όλοι αυτοί είναι τρομοκράτες. Ο κόσμος εδώ δεν θέλει να τους βλέπει να νομιμοποιούνται»
μας λέει ο Μαρκ.

Η περιουσία του πρώην αντιπροέδρου ξεπερνά τα 150 εκατ. δολάρια, από «μόλις» 2 εκατ. που είχε το 2000 όταν ήταν υποψήφιος πρόεδρος
Έφυγε από την πολιτική και έγινε «Πράσινος» και πάμπλουτος

Έχασε τον Λευκό Οίκο για μια χούφτα ψήφους στη Φλόριδα, αλλά κέρδισε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια από τη δεύτερη καριέρα στις επιχειρήσεις. Αν είχαν πάει όλα κατ' ευχήν, τέτοιες μέρες πριν από 12 χρόνια θα ορκιζόταν ως 43ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Επειδή δεν ήταν γραφτό, ο Αλ Γκορ γύρισε την πλάτη στην πολιτική για να αφιερωθεί στη σωτηρία του πλανήτη και στις μπίζνες. Εκεί έχει διαπρέψει.

Με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, η περιουσία του ξεπερνάει σήμερα τα 150 εκατ. δολάρια - από 2 εκατ. που είχε όταν κατέβηκε υποψήφιος στις εκλογές το 2000. Τα πολλά λεφτά τα έκανε στα 10 χρόνια που βρισκόταν στο διοικητικό συμβούλιο της Apple. Εξακολουθεί να είναι ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές, με μετοχές και οψιόν 53,5 εκατ. στον γίγαντα της τεχνολογίας. Πέρυσι, που η τιμή των μετοχών της Apple έσπασε όλα τα ρεκόρ (705 δολ. η μία), το χαρτοφυλάκιό του άξιζε 71 εκατ. δολάρια.

Οταν άνοιξε το Current TV, μαζί με τον επιχειρηματία φίλο του Τζόελ Χάιατ, φάνηκε σαν να έχασε το άγγιγμα του Μίδα.
Επειτα από επτά χρόνια στον αέρα, το κανάλι ήταν μια παταγώδης αποτυχία. Αλλά να που βρέθηκε αγοραστής πρόθυμος να δώσει 500 εκατ.

Το μόνο κακό για τον Γκορ είναι ότι δεν κατάφερε να κλείσει το ντιλ πριν από το τέλος του 2012, κάτι που θα του στοιχίσει λίγα εκατομμύρια δολάρια επιπλέον σε φόρους. Και αυτό γιατί βάσει της συμφωνίας για τον «δημοσιονομικό γκρεμό», που ισχύει από την Πρωτοχρονιά, ο συντελεστής για τα κέρδη κεφαλαίου αυξήθηκε από 15% σε 20%.
Επιχειρηματικά συμφέροντα έχει και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, χάρη στη συνεργασία με τον Ντέιβιντ Μπλαντ, πρώην διευθύνοντα σύμβουλο στην Goldman Sachs Asset Management. Ιδρυσαν μαζί, το 2004 στο Λονδίνο, την Generation Investment Management, που ειδικεύεται σε επενδύσεις για την πράσινη ενέργεια και τις νέες τεχνολογίες. Αυτή τη στιγμή η εταιρεία διαχειρίζεται ποσά άνω των 6 δισ. δολαρίων. Τα κέρδη του από την επιχείρηση ανέρχονται σε 14 εκατ. δολάρια τον χρόνο.

Δεν είναι ο πρώτος πρώην πολιτικός που έβγαλε πολλά λεφτά.
 Αλλά ο Γκορ τα έχει πάει ασυνήθιστα καλά με τις οικολογικές μπίζνες. Τα περισσότερα επιχειρηματικά συμφέροντα τα έχει σε τομείς όπου είναι γνωστός και μπορεί να ασκεί πιέσεις, όπως το περιβάλλον.

«Οι περισσότεροι πίστευαν ότι ήθελε να επηρεάσει την πολιτική συζήτηση υπέρ της οικολογίας, όχι να βγάλει χρήματα από το κανάλι. Τώρα βλέπουμε ότι ενδιαφερόταν περισσότερο για τα κέρδη από την επένδυσή του»
λέει στο «Βήμα» ο Στούαρτ Ρόδενμπεργκ, πολιτικός αναλυτής στην Ουάσιγκτον.

Ο νομπελίστας της οικολογίας έχει αγοράσει δύο πανάκριβα σπίτια, δίπλα στο κύμα, στην Καλιφόρνια.
 «Δεν φοβάται μην πνίξει ο ωκεανός τη βίλα του στο Μοντεσίτο όταν ανέβει η στάθμη, όπως μας προειδοποιεί συνεχώς;» ρωτούν κάποιοι.
 Εχει, επίσης, έπαυλη και φάρμα με ορυχείο λευκοσιδήρου στο Τενεσί, διαμέρισμα στο Σαν Φρανσίσκο, και σπίτι στην Ουάσιγκτον.


 

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

PRAVDA .''ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΕΡΜΑΝΣΗ'' Ο μύθος της Δύσης !!

 

Η правда για την «Παγκόσμια Θέρμανση»:

 Εργαλείο της Δύσης .

 Ξένη δημοσίευση


http://english.pravda.ru/opinion/columnists/04-01-2013/123380-global_warming-0/

http://tallbloke.wordpress.com/2013/01/07/from-russia-with-love-an-eye-opening-analysis-of-the-global-warming-mem/

Το παραπάνω κείμενο με την μετάφραση, του αρθρογράφου της  Ρωσικής   Pravda στη Αγγλική έκδοση ,  Stanislav Mishin το βρήκαμε εδώ..
http://archaeopteryxgr.blogspot.gr/2013/01/blog-post_13.html#more


Ακολουθεί η μετάφραση του σχολίου της Πράβντα (από το αγγλικό κείμενο),

                                                                    
    "Επί σειρά ετών, οι ελίτ της Δύσης κούρδισαν τον μύθο του Ανθρωπογενούς Φαινομένου του Θερμοκηπίου, με στόχο, κυρίως, των έλεγχο της ζωής και της συμπεριφοράς των πληθυσμών. Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι το μοντέλο του να παράγουν στην Κίνα και να πουλάνε στην Δύση, με την συνεπαγόμενη πτώση σε μισθούς και βιοτικό επίπεδο, δεν ήταν βιώσιμο, οι ελίτ προχώρησαν στην χρήση αυτής της νέας «επιστήμης», για να δημιουργήσουν ενοχές, και να τρομοκρατήσουν τους πληθυσμούς σε πιο μαζεμένους και συντηρητικούς τρόπους ζωής.
 Με άλλα λόγια, τους ωθούν προς την φτώχεια, που η πλεονεξία και η προδοσία αυτών των ιδίων ελίτ είχε ήδη δημιουργήσει στις χώρες τους.

Ποιος καλύτερος τρόπος να αποσοβήσουν διαμαρτυρίες για την επιδεινούμενη κατάσταση της οικονομίας και της ζωής από την δημιουργία της αίσθησης ότι είναι έντιμη υποχρέωση και καθήκον να σώσει ο κόσμος την «Γαία». 
Παράλληλα, χρησιμοποίησαν αυτήν την «επιστήμη» σαν μια νέα παγανιστική θρησκεία, να εκτοπίσουν τον Χριστιανισμό, που τους ενοχλεί, τον μισούν και, κυρίως, τον φοβούνται.
 Η λατρεία της Γαίας, της «Μητέρας Γης», έχει προωθηθεί στην λαϊκή κουλτούρα για πάνω από 15 χρόνια. 
Είναι μία θρησκεία πλήρης, με στρατιά από «ιερείς», που λέγονται Κρατικοδίαιτοι Επιστήμονες.

Διάφορες ομάδες έχουν αντισταθεί.
 Περιλαμβάνουν τους Ρώσους χάκερς που δημοσίευσαν τα emails του Αγγλικού Climategate, την παραποίηση και μαγείρεμα στοιχείων για να προωθήσουν την Παγκόσμια Θέρμανση και την Κλιματική Αλλαγή (λες και δεν αλλάζει το κλίμα από μόνο του).
 Και ενώ υφίσταται το ένα πλήγμα μετά το άλλο, το θηρίο, σαν την Al Qaida, δεν πεθαίνει.
 Το θηρίο επανέρχεται, γιατί είναι χρήσιμο και βολικό σε περιόδους ύφεσης.
 Οι ΗΠΑ, μόνες τους, ξοδεύουν $7 δις τον χρόνο για «μελέτες» που στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ξέπλυμα χρήματος, αφού δεν παράγεται πραγματική επιστήμη, παρά μόνο ανούσιες καταστροφολογίες.

Μία καινούργια καταστροφή που προωθείται είναι ότι λιώνουν οι πάγοι με ρυθμούς τρεις φορές όσο από την δεκαετία του 1990, παρ’ ότι δεν έχει υπάρχει άνοδος θερμοκρασίας τα τελευταία 20 χρόνια. 
Το λιώσιμο των πάγων στην Γροιλανδία έχει συνδεθεί με ηφαίστεια κάτω από τους πάγους. 
Πρέπει να είναι οι «μαγμάνθρωποι» και τα μεγάλα τους αυτοκίνητα. Δεν σταματούν σε αυτά τα πλήθη της Γαίας και οι Κυβερνητικές ελίτ που τους στηρίζουν.
 Η θύελλα (τυφώνας ) [Sandy] που έπληξε τις Β.Α. ΗΠΑ χρησιμοποιήθηκε σαν επιχείρημα της Παγκόσμιας Θέρμανσης. Λες και πριν την «ΠΘ» δεν έχει ξανασυμβεί. 
 Πώς εξηγούν το δριμύτερο κρύο των τελευταίων 20 ετών στην Ρωσία και την Ανατολική Ευρώπη; Αλλά αμφιβάλλω εάν οι Δυτικοί αναγνώστες μου το γνωρίζουν αυτό.

Και τώρα, με τις οικονομίες τους σε φαύλο κύκλο υπερχρέωσης, αποβιομηχάνισης και ύφεσης, οι Ελίτ, που αντιλαμβάνονται ότι χάνουν τον έλεγχο σε σημαντικές περιοχές οικονομικού ενδιαφέροντος, εκτός έδρας τους, στέλνουν ξανά τους Ιεροεξεταστές της Παγκόσμιας Θέρμανσης προς τον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Την πρώτη ομοβροντία την έριξε ο δανδής της Βρετανικής Θέρμανσης που λέγεται Nicholas Stern of Brentford, ακαδημαϊκός του Whitehall που έχει βγάλει πολλά λεφτά από αυτή την απάτη. 
Τέως chief economist της World Bank, πολυγραφότατος περί την Κλιματική αλλαγή, στενός συνεργάτης του Gordon Brown και των Αριστεριζόντων, που μαζί με τους Τόρυς, και παράλληλα με τους Αμερικανούς Δημοκρατικούς/Ρεπουμπλικάνους, έστησαν τους μεγαλόσχημους και αυτοκαταστροφικούς μηχανισμούς που βύθισαν τα δικά τους έθνη και πολλά άλλα στην άβυσσο της φτώχειας.

Ο καλός Λόρδος Στερν, σε σχόλιό του γιατί χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία, δηλαδή τα BRICS πρέπει να εκταμιεύσουν μετρητά και να καταστείλουν την δική τους ανάπτυξη, έκανε την ακόλουθη δήλωση στην εφημερίδα Guardian: 
 «Είναι βάναυση αριθμητική – η δομή της παγκόσμιας οικονομίας αλλάζει δραματικά. Αυτό είναι κάτι που οι αναπτυσσόμενες χώρες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν».

Η θεωρία του είναι ότι ακόμα κι αν βγάλεις έξω την αποβιομηχανοποιημένη Δύση, η ανεξέλεγκτη Παγκόσμια Θέρμανση δεν θα σταματήσει λόγω του βιομηχανοποιημένου κόσμου. 
Τώρα φταίνε όσοι προσπαθούν να αναπτυχθούν, για την καταστροφή του Κόσμου από το φαιδρό φάντασμα της Παγκόσμιας Θέρμανσης
 Ο Λόρδος Στερν προσπάθησε να διαβεβαιώσει ότι η αρχική του ομοβροντία δεν ήταν ομοβροντία, λέγοντας ότι «δεν κατηγορώ τον αναπτυσσόμενο κόσμο, απλά κοιτάω τι είναι απαραίτητο. Δεν κατηγορώ ή προτείνω, απλά υπολογίζω οτι το χρειάζεται [για να επιτευχθούν οι επιστημονικές εκτιμήσεις των στόχων μείωσης εκπομπών για να αποφευχθούν επικίνδυνα επίπεδα κλιματικής αλλαγής]». 
Μάλλον υπολογισμένη κατηγορία. Εξ άλλου, ο Στερν δεν είναι κάποιος τυχαίος της Λατρείας της Κλιματικής Αλλαγής, αλλά ο οικονομολόγος του κινήματος που απολαμβάνει της προσοχής της Αγγλικής Κυβέρνησης: 
 Ένα τέλειο εργαλείο των Δυτικών Ελίτ.

Να περιμένετε να γίνουν πιο δυνατές και οξείς οι φωνές στους επόμενους μήνες. "


Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΕΡΟΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΣΘΕΝΩΝ

 

ΑΕΡΟΔΙΑΚΟΜΙΔΕΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΝΗΣΙΑ

Την υπηρεσία επείγουσας αερομεταφοράς ασθενών παρέχει ο Δήμος Τήνου στους μόνιμους κατοίκους του νησιού από τον Ιανουάριο του 2013. Η υπηρεσία του Δήμου ενεργοποιείται σε περίπτωση αδυναμίας ή άρνησης  του ΕΚΑΒ να ανταποκριθεί. Τη
Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013 ενεργοποιήθηκε για πρώτη φορά η υπηρεσία αυτή, για
την αερομεταφορά ασθενή από την Τήνο στην Αθήνα.


aerodiakomides asthenon apo ta nisia


Ο Δήμος Τήνου βλέποντας τις μεγάλες ελλείψεις στη δημόσια παροχή υπηρεσιών υγείας των νησιωτών και για την όσο το δυνατόν καλύτερη κάλυψη των Τηνιακών υπέγραψε ασφαλιστήριο συμβόλαιο με ιδιωτική εταιρεία για την αερομεταφορά όποιου μόνιμου κατοίκου έχει ανάγκη, στην Αθήνα και στο εκεί εφημερεύον νοσοκομείο ή τη μεταφορά του από τη Μύκονο με αεροπλάνο στην Αθήνα, σε περίπτωση που η σχετική ανάγκη εκδηλωθεί σε νυχτερινές ώρες. Η παροχή αυτή στους κατοίκους της Τήνου αρχίζει από την 1η Ιανουαρίου 2013.
Όπως είπε ο Δήμαρχος Τήνου Παναγιώτης Κροντηράς  σε περίπτωση διαφωνίας για την αερομεταφορά ασθενή, με την αποφασιστική άποψη του γιατρού του Κέντρου Υγείας «ένα υγειονομικό ελικόπτερο θα τεθεί στη διάθεση του κάθε Τηνιακού που το έχει ανάγκη, χωρίς καμία υποχρέωση από μέρους του».  Δηλαδή, το πρώτο λόγο σε μια τέτοια περίπτωση αναγκαίας διακομιδής ενός ασθενή θα έχει ο γιατρός από το Κέντρο Υγείας Τήνου.

 ΠΗΓΗ   https://laikiepitropiandros.wordpress.com/



    Αναμφίβολα μια εξαιρετική πρωτοβουλία του Δημάρχου Τήνου για το καλό των δημοτών του.
Ελπίζουμε να βρει μιμητές και στην Άνδρο.
                                                                                                                    SAGINI 

ΠΟΝΤΑΡΟΥΝ ΣΕ ΑΥΞΗΣΗ ΤΙΜΗΣ ΡΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑ 50% ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 2013



                                                   

ΟΛΟΙ  ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΆΡΤΙ ΤΟΥ  ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ 2013 !!

Η πλήρης απελευθέρωση στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος έρχεται από 1η Ιουλίου 2013.

Αύριο Κυριακή  το ΥΠΕΚΑ ανακοινώνει τις νέες αυξήσεις για το πρώτο 6μηνο του 2013.

Θύματα ,    ως συνήθως οι καταναλωτές  !!



Στην πρίζα οι επιχειρηματίες για την "πίτα" του ρεύματος.

       Χαλί για τα μεγάλα επιχειρηματικά «τζάκια» της ενέργειας που φιλοδοξούν να βάλουν χέρι στην αφάγωτη πίτα των 6 δισ. ευρώ από τον ετήσιο τζίρο της ΔΕΗ , στρώνουν οι μεγάλες αυξήσεις των οικιακών τιμολογίων ρεύματος, που αναμένεται να γίνουν ακόμη ακριβότερα μετά την πλήρη απελευθέρωσή τους το καλοκαίρι του 2013.
     
Στο όνομα του ανοίγματος της αγοράς ενέργειας στον ανταγωνισμό, οι καταναλωτές θα κληθούν να χρηματοδοτήσουν από την τρύπια τσέπη τους τα εμπορικά περιθώρια των ιδιωτών προμηθευτών που θα ανταγωνιστούν τη ΔΕΗ στο λιανεμπόριο ρεύματος, όχι για να απολαύσουν μειωμένες τιμές και καλύτερες υπηρεσίες, όπως συνέβη λ.χ στις τηλεπικοινωνίες, αλλά για να «επιδοτήσουν» τα κέρδη και τη βιωσιμότητα των ιδιωτικών μονάδων παραγωγής ενέργειας που παράλληλα θα πουλάνε και ρεύμα στα νοικοκυριά.
 
                                 
  Ήδη τα περισσότερα από τα «βαριά» επιχειρηματικά ονόματα της χώρας έχουν πάρει θέση στην αγορά: Βαρδινογιάννης, Λάτσης, Μυτιληναίος, Μπόμπολας, Στασινόπουλος, Περιστέρης, Ιωάννου-Παρασκευαΐδης, Κοπελούζος, Χανδρής κ.ά. είναι ανάμεσα σε εκείνους που αδημονούν για την αύξηση και πολύ περισσότερο για την πλήρη απελευθέρωση των οικιακών τιμολογίων ρεύματος και τον περιορισμό του μονοπωλίου της ΔΕΗ.

Τα πολλά λεφτά άλλωστε στην ενέργεια δεν είναι ούτε από την παραγωγή ούτε από τις εισαγωγές και τη χονδρική, αλλά από το λιανεμπόριο προς τους 7,5 εκατ. καταναλωτές ρεύματος στη χαμηλή και μέση τάση, που αποφέρουν το μεγαλύτερο μέρος από τα ετήσια έσοδα ύψους 6 δισ. ευρώ της ΔΕΗ, η οποία ελέγχει το 98% της αγοράς.

     Είναι οι ίδιοι που -μόνοι ή σε συνεργασία με ξένες εταιρείες- έχουν επενδύσει τα τελευταία χρόνια σε μονάδες παραγωγής ενέργειας με καύσιμο φυσικό αέριο ή σε εγκαταστάσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα) και παράλληλα έχουν ιδρύσει εταιρείες εμπορίας και προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας προσδοκώντας ότι θα επωφεληθούν από την υποχρεωτική μείωση της κυρίαρχης θέσης της ΔΕΗ στην παραγωγή και την πώληση ηλεκτρικής ενέργειας.

    Είναι οι ίδιοι, παράλληλα, που πιέζουν με κάθε τρόπο ώστε να επιτραπεί το συντομότερο δυνατό η πρόσβαση των εταιρειών τους σε «φτηνά» καλάθια λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής ενέργειας (δημοπρασίες, εικονικές μονάδες, κ.ά.) την οποία σήμερα παράγει και εκμεταλλεύεται αποκλειστικά η ΔΕΗ, ώστε στη συνέχεια να την πωλούν με αυξημένα περιθώρια κέρδους σε ανταγωνιστικότερες τιμές σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

    Οι εντολές της τρόικας είναι άλλωστε, στο πλαίσιο της αναγκαστικής απελευθέρωσης της αγοράς, να διατεθεί με κάθε τρόπο το 40% της ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη και υδροηλεκτρικά στους ιδιώτες ανταγωνιστές της ΔΕΗ.

    Οι αποφάσεις που έλαβε η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας την περασμένη εβδομάδα, για τη μείωση των «ρυθμιζόμενων χρεώσεων» που αφορούν τα τέλη χρήσης των δικτύων μεταφοράς και διανομής, μπορεί φαινομενικά να ευνοούν τους καταναλωτές, που θα χάσουν όμως το όποιο όφελος λόγω των αυξήσεων στις τιμές της κιλοβατώρας, στην πραγματικότητα ωστόσο εξυπηρετούν ακριβώς την ενίσχυση των περιθωρίων κέρδους των ανταγωνιστών της ΔΕΗ.

  Διαμορφώνονται έτσι σταδιακά και με ορίζοντα το 2014, οπότε αναμένεται οι ιδιώτες να αποκτήσουν πρόσβαση σε καλάθια φτηνής ενέργειας, οι προϋποθέσεις ώστε να ξαναπάρει μπροστά η λιανεμπορική αγορά ρεύματος που κατέρρευσε με πάταγο πέρυσι, μετά τα σκάνδαλα υπεξαίρεσης από τις εταιρείες Energa και Hellas Power και την αφαίρεση των αδειών από τις εταιρείες Revmaena και Ελληνική Εναλλακτική Ενεργειακή.

Οι εταιρείες αυτές «φέσωσαν» την αγορά ενέργειας με περισσότερα από 200 εκατ. ευρώ και άφησαν ξεκρέμαστους περισσότερους από 200.000 καταναλωτές που υποχρεώθηκαν να βρουν ξανά «στέγη» στη ΔΕΗ ως προμηθεύτρια εταιρεία «τελευταίου καταφυγίου».

Το μεγαλύτερο αντικίνητρο για τους ιδιώτες προμηθευτές, ωστόσο, είναι -και θα παραμείνει για καιρό ακόμη, όσο τουλάχιστον διαρκεί η κρίση- το υψηλό επιχειρηματικό ρίσκο που προκύπτει από την αδυναμία των καταναλωτών να εξοφλήσουν τους λογαριασμούς τους. Σήμερα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη ΔΕΗ ξεπερνούν τα 1,2 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 660 εκατ. ευρώ είναι απλήρωτοι λογαριασμοί από νοικοκυριά και μικρές εμπορικές επιχειρήσεις (χαμηλή τάση).

    Ακόμη και αν μελλοντικά διαμορφωθούν προϋποθέσεις για πιο ενεργή συμμετοχή των ιδιωτών προμηθευτών στην αγορά, αυτοί θα είναι οι μετρημένες στα δάχτυλα εταιρείες που έχουν τις πλάτες εύρωστων ενεργειακών ομίλων της αγοράς.


Οι επτά εταιρίες που θέλουν να φάνε από την πίτα των 6 δισ. ευρώ
      Μετά την απομάκρυνση των «αλεξιπτωτιστών» έχουν απομείνει μόλις έξι ιδιώτες προμηθευτές που ελέγχουν λιγότερο από το 2% της αγοράς, κυρίως στη μέση τάση, όταν προ διετίας ο αριθμός τους ξεπερνούσε τους 20.
Πρόκειται για τους εξής:

Elpedison Εμπορία Ηλεκτρικής Ενέργειας.
 Προμηθεύει με ηλεκτρική ενέργεια μεγάλους οικιακούς και εμπορικούς καταναλωτές της χαμηλής και μέσης τάσης. Είναι θυγατρική της Elpedison, του μικτού σχήματος των ΕΛΠΕ και της ιταλικής Edison, που δραστηριοποιείται τόσο σε επίπεδο εμπορίας όσο και σε επίπεδο παραγωγής στην Ελλάδα μέσω δύο μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής Ενέργειας με φυσικό αέριο ισχύος 820 MW στη Θίσβη Βοιωτίας και στη Θεσσαλονίκη (Elpedison Power).
     
Μέτοχοι είναι έμμεσα ο όμιλος Λάτση και το ελληνικό δημόσιο μέσω των ΕΛΠΕ, η ιταλική Edison, ο όμιλος Μπόμπολα μέσω της Ελλάκτωρ και ο όμιλος Βιοχάλκο (Στασινόπουλος) μέσω της Χαλκόρ. 
 Η Elpedison Power πραγματοποίησε το 2011 έσοδα 397,7 εκατ. ευρώ και καθαρά κέρδη 5,5 εκατ. ευρώ, ενώ η Elpedison Trading είχε έσοδα 36,37 εκατ. ευρώ και ζημιές 481 χιλ. ευρώ.
Ηρων Θερμοηλεκτρική.
 Η εταιρεία δραστηριοποιείται τόσο στην προμήθεια ενέργειας σε μεγάλους πελάτες (εμπόριο, βιομηχανία) όσο και -κυρίως- στην παραγωγή ενέργειας μέσω δύο ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων με φυσικό αέριο (Ηρων Ι και Ηρων ΙΙ), συνολικής ισχύος 582 MW.
    
Ελέγχεται κατά 50% από τον όμιλο ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ του επιχειρηματία Γ. Περιστέρη, που αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες στην παραγωγή ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, και τη γαλλική Gaz De France Suez. Το 2011 η εταιρεία Ηρων ΙΙ είχε έσοδα 54,357 εκατ. ευρώ και καθαρά κέρδη 24,9 εκατ. ευρώ, ενώ η μικρότερη Ηρων Ι είχε κύκλο εργασιών 17,241 εκατ. ευρώ και ζημιές 1,118 εκατ. ευρώ.

Protegia. 
 Είναι ο ενεργειακός βραχίονας του ομίλου Μυτιληναίου που διαχειρίζεται τόσο το παραγωγικό όσο και το εμπορικό χαρτοφυλάκιο του ομίλου. Προς το παρόν δραστηριοποιείται μόνο στη χονδρεμπορική αγορά, με άδεια εμπορίας 310 MW, ωστόσο στρατηγικός στόχος της είναι να μπει και στη λιανική αγορά ηλεκτρισμού. Το 2011 έκανε τζίρο 129,9 εκατ. ευρώ και είχε ζημιές 1,16 εκατ. ευρώ, ενώ συνολικά ο όμιλος Μυτιληναίου πραγματοποίησε έσοδα 1,571 δισ. ευρώ και καθαρά κέρδη 42,6 εκατ.
     Ο όμιλος διαθέτει τρεις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνολικής ισχύος 1200 ΜW στη Βοιωτία και τους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας, καθώς και 54 MW ακόμη από μονάδες ΑΠΕ. Έχει συνάψει στρατηγική συνεργασία με τον όμιλο Βαρδινογιάννη στον τομέα της ενέργειας, τόσο μέσω της μονάδας φυσικού αερίου, συνδυασμένου κύκλου 436,6 MW «Κόρινθος Power» (65%-35%) όσο και μέσω της κοινής εταιρείας «Μ&Μ Gas» που δραστηριοποιείται στην εισαγωγή και εμπορία φυσικού αερίου.

Volterra A.E. 
Αποτελεί κοινή (50-50%) εταιρεία του κατασκευαστικού ομίλου J&P Αβαξ των Ιωάννου-Παρασκευαΐδη και της ιταλικής Sorgenia Spa που ιδρύθηκε το 2010 και διαθέτει άδεια προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας 310 MW. Δραστηριοποιείται εμπορικά στη χαμηλή τάση σε οικιακούς καταναλωτές και στη μέση τάση σε εμπορικούς και βιομηχανικούς πελάτες. Εξυπηρετεί περίπου 1.000 μετρητές. Το 2011 είχε κύκλο εργασιών 786 χιλ. ευρώ και αντίστοιχου ύψους ζημιές.
Neco Trading.
 Είναι εταιρεία συμφερόντων του ομίλου Κοπελούζου και της κρατικής εταιρείας ηλεκτρισμού της Βουλγαρίας NEK EAD. Ιδρύθηκε με τη φιλοδοξία να ανταγωνιστεί μελλοντικά τη ΔΕΗ στο λιανεμπόριο ρεύματος, ωστόσο ανέστειλε πέρυσι τις δραστηριότητές της κρίνοντας ότι δεν ήταν βιώσιμες. Κύρια δραστηριότητά της ήταν η εισαγωγή και εμπορία ρεύματος από τη Βουλγαρία, την ΠΓΔΜ και την Αλβανία και οι εισαγωγές–εξαγωγές από και προς την Ιταλία και την Τουρκία. Το 2010 πραγματοποίησε κύκλο εργασιών 332 χιλ. ευρώ και κέρδη 40 χιλ. ευρώ.
Greek Environmental & Energy Network. 
 H εταιρεία δραστηριοποιείται με το εμπορικό όνομα Green στην προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας τόσο σε οικιακούς και εμπορικούς πελάτες της χαμηλής τάσης όσο και σε εμπορικούς και βιομηχανικούς καταναλωτές της μέσης τάσης. Εξυπηρετεί περί τους 1.500 καταναλωτές. Το 2011 πραγματοποίησε πωλήσεις 3,49 εκατ. ευρώ και είχε κέρδη 34 χιλιάδων ευρώ. Μέτοχός της είναι η ναυτιλιακή εταιρεία Antipollution ΑΝΕ, που δραστηριοποιείται στη μεταφορά επικίνδυνων αποβλήτων.
Watt & Volt A.E. 
 Η εταιρεία ανήκει στις οικογένειες Χανδρή και Παπαναγιώτου και απέκτησε άδεια προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας το 2011 (ως Black Pearl Energy, για 200 MW). Εχει πελατολόγιο περίπου 4.000 εμπορικών καταναλωτών κυρίως στη μέση και τη χαμηλή τάση, ενώ επιδιώκει να επεκταθεί και στους οικιακούς καταναλωτές. Το 2011 είχε τζίρο 22 χιλ. ευρώ και ζημιές 37 χιλ. ευρώ.

Διπλασιάστηκε η τιμή του ρεύματος την τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα.
     Πουθενά στην Ευρώπη η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας δεν έφερε μειώσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, πόσο μάλλον σε χώρες στις οποίες είτε λόγω φτηνής πρώτης ύλης (π.χ. λιγνίτης, υδροηλεκτρικά, πυρηνικά) είτε λόγω «αξιοποίησης» των κρατικών μονοπωλίων από τις κυβερνήσεις για άσκηση κοινωνικής πολιτικής, οι χρεώσεις παρέμεναν χαμηλές.
       Αντίθετα, την τελευταία δεκαετία τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη έχουν βιώσει πρωτόγνωρες αυξήσεις στα τιμολόγια ρεύματος, με την Ελλάδα να βρίσκεται μάλιστα στις κορυφαίες θέσεις.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η τιμή της κιλοβατώρας για οικιακή χρήση στη χώρα μας, χωρίς να υπολογίζονται οι φόροι, αυξήθηκε από το 2001 μέχρι και το 2012 κατά 90% (από τα 0,0564 ευρώ στα 0,1065 ευρώ), ποσοστό που είναι από τα μεγαλύτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Παρ” όλα αυτά, η τιμή της κιλοβατώρας, ακόμη και αν συμπεριληφθούν οι φόροι, παραμένει σήμερα από τις χαμηλότερες στην Ευρωπαϊκή Ενωση (0,12 ευρώ), όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι 0,18 ευρώ. 

Αυτό σημαίνει πως για να συγκλίνουν οι τιμές με τον κοινοτικό μέσο όρο, θα πρέπει να ανέβουν κατ’ ελάχιστον 50% επιπλέον και αυτό είναι ένα στοιχείο στο οποίο «ποντάρουν» τα λεφτά τους οι ιδιώτες ανταγωνιστές της ΔΕΗ, γνωρίζοντας πως στο μέλλον θα πωλούν πολύ πιο ακριβά το προϊόν τους.

Σε σύγκριση με την Ελλάδα μάλιστα, οι καταναλωτές σε χώρες όπως η Δανία, η Γερμανία, η Σουηδία, το Βέλγιο κ.α. πληρώνουν μέχρι και 120% ακριβότερα την ενέργεια, στοιχείο που εκ των πραγμάτων αφήνει περιθώρια για πολύ μεγάλη άνοδο των τιμών μελλοντικά, καθώς η χώρα μας θα κληθεί να συγκεντρώσει μέσω των λογαριασμών κατανάλωσης τεράστια κεφάλαια για την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, τη διασύνδεση των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα και τον εκσυγχρονισμό ή την αντικατάσταση των υφιστάμενων μονάδων παραγωγής.

Την προηγούμενη δεκαετία τις μεγαλύτερες αυξήσεις στα τιμολόγια ρεύματος βίωσαν η Μάλτα (+161%), η Κύπρος (+136%, με την τιμή ρεύματος, μετά την κρίση ηλεκτροδότησης που ξέσπασε, να είναι μια από τις υψηλότερες πανευρωπαϊκά στα 0,2338 ευρώ/kwh), η Λετονία (+133), η Ιρλανδία (+133%), η Τσεχία (+129% και παρ” όλα αυτά παραμένει μια από τις φτηνότερες στην Ε.Ε. με 0,1235 ευρώ/kwh), η Σουηδία (+108%) και η Λιθουανία (+95%).

Αντίθετα, μείωση τιμών καταγράφεται μόνο στην Ιταλία (8%), η οποία ωστόσο έχει μια από τις ακριβότερες τιμές κιλοβατώρας πανευρωπαϊκά με 0,20 ευρώ και την Πορτογαλία (-11%).

Οι ακριβές και οι φτηνές χώρες

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, τις ακριβότερες τιμές ρεύματος, περιλαμβανομένων των φόρων ανά κιλοβατώρα, έχουν σήμερα στην Ευρώπη:

- Η Δανία με 0,298 ευρώ
- Η Κύπρος με 0,253 ευρώ
- Το Βέλγιο με 0,241 ευρώ
- Η Ισπανία με 0,209 ευρώ
- Η Ιρλανδία με 0,209 ευρώ
- Η Ιταλία με 0,208 ευρώ
- Η Σουηδία με 0,204 ευρώ
- Η Αυστρία με 0,197 ευρώ
- Η Πορτογαλία με 0,188 ευρώ
- Η Νορβηγία με 0,187 ευρώ

Τις χαμηλότερες συγκριτικά τιμές πληρώνουν:

- Η Βουλγαρία με 0,087 ευρώ
- Η Εσθονία με 0,104 ευρώ
- Η Ρουμανία με 0,109 ευρώ
- Η Κροατία με 0,115 ευρώ
- Η Τουρκία με 0,115 ευρώ
- Η Λιθουανία με 0,122 ευρώ
- Η Ελλάδα με 0,124 ευρώ
- Η Λετονία με 0,134 ευρώ
- Η Πολωνία με 0,135 ευρώ
- Η Φινλανδία με 0,137 ευρώ


Πηγη  (H Εφημερίδα των Συντακτών)Βασίλης Γεώργας