Ενημερώνουμε τους Ανδριώτες για τα αιολικά και ΑΠΕ.

Είμαστε ενωμένοι και μαζί μας είναι  η νέα ηγεσία του Δήμου Άνδρου , αλλά και όλοι οι νέοι Δημοτικοί άρχοντες .

          Οι ανεμογεννήτριες πλησιάζουν πλέον απειλητικά την Άνδρο  , την Τήνο , την Πάρο και την Νάξο.
Ήδη η εταιρεία ΕΛΙΚΑ ΑΕ του ομίλου Κοπελούζου συνεχίζει να αποστέλλει ταχυδρομικά , χιλιάδες προπαγανδιστικά φυλλάδια στα σπίτια των καταναλωτών , στα νησιά μας,  όπου υπόσχονται ,να ........μας λύσουν  όλα τα προβλήματα με τις τεράστιες ανεμογεννήτριες που σχεδιάζουν. Τους έχουμε έτοιμη την απάντηση μας ,  άλλα επιθυμούμε και θα κάνουμε , άλλου τύπου επικοινωνία με τους πολίτες της Άνδρου. 
Ειμαστε ενωμενοι και μαζί μας είναι  η νέα ηγεσία του Δήμου Ανδρου . Στο επόμενο μας άρθρο θα αναφερθούμε αναλυτικά σε αυτό.
Σήμερα επιχειρούμε και πάλι,  μια μικρή και γενική αναδρομή στην ενημέρωση , για το σοβαρό και σύνθετο θέμα των ΑΠΕ.


                                                   
                                          Λιγνιτικό της  ΔΕΗ   (Δεν είναι καπνοί ,είναι  Υδρατμοί!!! )

             
        ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ  και Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ( ΑΠΕ ) 
                              

       Η πρωτοφανής κρίση που όλοι  βιώνουμε καθημερινά τα τελευταία  χρόνια  , έγινε μια συνεχής προσπάθεια να επιβιώσουμε με όλο και  λιγότερα χρήματα.  Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την προσαρμογή των καθημερινών μας αναγκών σε όλο και  λιγότερες απαιτήσεις, που σημαίνει  πως όλοι κάνουμε περικοπές ακόμα και σε βασικές ανάγκες των νοικοκυριών μας , όπως η υγεία , η μόρφωση των παιδιών μας, η  διατροφή , η ένδυση , η διασκέδαση κλπ.

Ένα βασικό καταναλωτικό αγαθό κοινής ωφέλειας είναι η ηλεκτρική ενεργεία που αποτελεί την πιο ανελαστική δαπάνη.  

Σήμερα όλοι κάνουμε οικονομία στην κατανάλωση ρεύματος . 
Σύμφωνα με τα συνολικά στοιχεία που ανακοίνωσε ο Διαχειριστής του Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ), η μείωση της κατανάλωσης  στην χώρα μας,λόγο  οικονομικής κρίσης από  το 2008 μέχρι το 2013 ήταν μειωμένη κατά 14,2 %.

Αναμφισβήτητα σε αυτό συνέβαλε  η συνεχώς αυξανομένη τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος , αλλά και η οικονομική στενότητα των καταναλωτών. 
  Το 2013  περίπου 300 000   Ελληνικά νοικοκυριά και επιχειρήσεις έμειναν,   χωρίς ρεύμα.

         ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ   ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ   ΕΤΗΣΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

       Παγκοσμίως η ηλεκτροδότηση   γίνεται   
α.    από πυρηνικά   
β.    από θερμικά εργοστάσια  συμβατικών ορυκτών καυσίμων  ( άνθρακας , φυσικό αέριο ,πετρέλαιο )  ,  και     
 γ.     από υδροηλεκτρικά  εργοστάσια.  

  Τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά δηλαδή οι ΑΠΕ  είναι ασήμαντες στην παγκόσμια παραγωγή , αν και υπάρχουν από το 1970-1975 .     Παρόλο που τεράστια κεφάλαια έχουν σπαταληθεί  παγκοσμίως  στην ‘’πράσινη απάτη’’ των ΑΠΕ ,  παραμένουν   ασήμαντες σαν ποσοστό παραγωγής ενέργειας παγκοσμίως  .

Οι ΑΠΕ , επιβλήθηκαν σαν υποχρεωτική τεχνολογία και υπάρχουν μόνον για τις  επιδοτήσεις. 

Κάθε ελεύθερη  χώρα ανάλογα με τους φυσικούς πόρους της  , αλλά και την οικονομική της δύναμη ,  επιλέγει  το μείγμα τεχνολογιών ηλεκτροπαραγωγής . 

Η παγκόσμια ετήσια παραγωγή ρεύματος είναι περίπου 20 000 TWh. 

 Η αντίστοιχη παραγωγή ΑΠΕ είναι 4 000 TWh , φυσικά μαζί με τα υδροηλεκτρικά.

     ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΕΤΗΣΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ   ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ    ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ   

Από την πλευρά της Ελληνικής  παραγωγής ενέργειας για το 2013 ,

Α. το 46% καλύφθηκε από τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ,

Β.  το 24%  με τις μονάδες φυσικού αερίου -ΔΕΗ και ιδιωτών ,

Γ.  το 11% της ζήτησης κάλυψαν τα μεγάλα υδροηλεκτρικά ,

Δ.  το 7% της συνολικής ζήτησης, κάλυψαν οι ΑΠΕ ,με αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα  , όπου πρέπει να προστεθούν και οι μικρές μονάδες (55.000 φωτοβολταϊκά στέγης ,μικρά υδροηλεκτρικά , βιομάζα   κλπ.) 

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 

   14     οι αδικαιολόγητες αυξήσεις του ρεύματος μέσα σε τρία  χρόνια

1.       Αυξήσεις, λόγω ρήτρας καυσίμου, κατά 0,22€/1.000 KWh στην υψηλή τάση, 0,23€/1.000 KWh στη μέση τάση και 0,24€/1.000 KWh στη χαμηλή τάση - Β' τρίμηνο 2010.

2.       Αύξηση του ΦΠΑ από 9% στο 10% - Μάρτιος 2010.

3.      Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης 5 ευρώ ανά 1.000 KWh για οικιακή και δημόσια χρήση και 2,5 ευρώ ανά 1.000 KWh για επιχειρηματική χρήση - Μάιος 2010.

4.       Τέλος ΔΕΤΕ (Δικαιώματα Εκτέλεσης Τελωνειακών Εργασιών) 0,50 ευρώ ανά 1.000 KWh - Μάιος 2010.

5.      Αύξηση του τέλους ΑΠΕ η ( ΕΤΜΕΑΡ)  , από 0,3 σε 5,57 ευρώ η MWh για βιομηχανίες και εμπορικούς πελάτες - Ιούνιος 2010.

6.     Αύξηση (νέα) του ΦΠΑ από 10% στο 11% - Ιούλιος 2010.

7.     Αύξηση των χρεώσεων για τη χρήση του δικτύου διανομής κατά 15% στη μέση και κατά 7% στη χαμηλή τάση - Ιούλιος 2010.

8.    Νέα αύξηση της τάξης     11% στο 13% - Ιανουάριος 2011.

9.      Νέα αύξηση του ΦΠΑ από, που για τα οικιακά φτάνουν στο 13,7% - Ιανουάριος 2011.

10.     Αυξήσεις στα τιμολόγια του 2,65% στο τέλος ΑΠΕ που επιβάλλεται στις επιχειρήσεις - Δεκέμβριος 2010.

11.   Νέα   Μεσοσταθμική αύξηση 12,2% - Ιανουάριος 2012.

12.     Αύξηση 47% στο τέλος υπέρ ΑΠΕ - Αύγουστος 2012. + 3 αυξήσεις το 2013. Συνολικό ύψος αύξησης του τέλους ΑΠΕ  37% σε τρεις δόσεις (Ιανουάριος, Μάρτιος και Ιούλιος).

13.      Αναδρομικές αυξήσεις από 1/1/2013 απο 8,62% ως 12,73% για τη χαμηλή τάση, που περιλαμβάνει νοικοκυριά, καταστήματα, μικρές βιομηχανίες και αγροτικές εκμεταλλεύσεις.

Οι αυξήσεις αυτές , στόχευαν σε  έσοδα από τη χαμηλή τάση  2,890 δισ. το 2013..

Στο τέλος Μαρτίου 3013  έγινε νέα αύξηση για την περίοδο Απριλίου – Ιουνίου 2013, ενώ η τρίτη αναπροσαρμογή είχε προγραμματιστεί  για την 1η Ιουλίου2013, οπότε ολοκληρωνόταν  η  μετάβαση στα κοστοβαρή τιμολόγια, όπως επιτάσσει το Μνημόνιο και πλέον απελευθερώνονται τα τιμολόγια χαμηλής τάσης της ΔΕΗ.

14.     Έχει ήδη ανακοινωθεί από την ΡΑΕ ( Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ) νέα αύξηση του τέλους ΑΠΕ μέχρι ύψους …157%   για το 2014  .    Στόχος είναι να εξευρεθεί το 1,5 δισ. ευρώ που απαιτείται μέσα στο 2014 για το έλλειμμα ΑΠΕ.

15. Το ΕΤΜΕΑΡ η Τέλος υπέρ ΑΠΕ θα αναπροσαρμόζεσαι στο εξής κάθε 6 μήνες ,από την ΡΑΕ.

Τα χρέη των καταναλωτών προς την ΔΕΗ ανέρχονται σε 1,3  δις ευρω στο τέλος του 2013.

                ΚΟΣΤΟΛΟΓΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΡΕΥΜΑΤΟΣ

             Από πηγές του ίδιου του υπουργείου Ενέργειας για το 2013  , προκύπτει ότι το μέσο κόστος παραγωγής από ανανεώσιμες πηγές είναι 2,5 φορές μεγαλύτερο σε σχέση με τις συμβατικές πηγές ενέργειας.   Αυτό οφείλεται σε  δυο βασικές παραμέτρους που είναι  ,

 Πρώτον  η  αγορά και η εγκατάσταση του πανάκριβου εξοπλισμού των ΑΠΕ και

 Δεύτερον οι μεγάλες εγγυημένες τιμές επιδοτήσεις FIT από το κράτος στις ΑΠΕ για …..20-25 χρόνια.

          ΜΑΘΕΤΕ και σημειώστε  ΤΑ ΚΟΣΤΟΛΟΓΙΑ ΡΕΥΜΑΤΟΣ

 Από  Φωτοβολταικά        περίπου          …..  420 ευρώ    , ανά μεγαβατώρα ,   

 Από       Αιολικά                          ‘’           ….90 -250 ευρώ  ,  ανά μεγαβατωρα.

 Από Ελληνικό  λιγνίτη     περίπου          …. 35  ευρώ   !!!!  ,  ανά μεγαβατωρα.

 Γίνονται πλέον πολύ φανεροί οι λόγοι που κάποιοι κάνουν πόλεμο στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από τον φθηνό Ελληνικό λιγνίτη. 

       ΒΛΕΠΟΥΜΕ  λοιπόν ότι  , η Τιμολόγηση ενέργειας  από ΑΠΕ  είναι  εξοργιστικά ακριβή,  για να την πληρωνουμε σε καιρούς χρεωκοπίας.

     

Στο άρθρο 5 του  Ν.3851/2010  ‘’Μπιρμπίλη’’  αναφέρεται η  τιμολόγηση της ενέργειας από ΑΠΕ .

      Αιολικά πάρκα ονομαστικής ισχύος κάτω των 50 MW  η εγγυημένη τιμή φθάνει στα 250 ευρώ/MWh      ανεξαρτήτως περιοχής.

     Αιολικά  πάρκα ονομαστικής ισχύος πάνω από 50 MW  παίρνουν εγγυημένες τιμές στα 87,84 ευρώ/MWh   στο διασυνδεδεμένο δίκτυο   και 

  99,44 ευρώ/MWh στα μη διασυνδεδεμένα νησιά.

Στα φωτοβολταϊκά οι  τιμές που ξεκινούσαν   από 400 ως 450 ευρώ/MWh τον Φεβρουάριο 2010 και αποκλιμακώνονται σταδιακά ως τον Αύγουστο 2014. 

Μέσα σε   5 χρόνια,  η  αύξηση του τέλους υπέρ ΑΠΕ η  (ΕΤΜΕΑΡ  ) ,  από 0,3 ευρώ  /κιλοβατώρα  το 2010 ,  θα φτάσει  στα   37 ευρώ/κιλοβατώρα  το 2014.!!!!!!!

     

 ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΑ ΤΩΝ   ΑΠΕ

      Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο , το κράτος που πληρώνει  ( δηλαδή οι καταναλωτές ) μέσω του ΛΑΓΗΕ ΑΕ , τα τελευταία χρόνια μέχρι και σήμερα, να αδυνατεί   να πληρώσει τις επιδοτήσεις στους ΑΠΕτζηδες   , επειδή έχει  δημιουργηθεί ένα τεράστιο έλλειμμα στον λογαριασμό ΑΠΕ που διαχειρίζεται ο ΛΑΓΗΕ ΑΕ.   
Σήμερα πληρώνει τις  επιδοτήσεις με καθυστέρηση  έως  και 10 μήνες .

Για την κάλυψη του ελλείμματος , που προκύπτει από την επιδότηση των ΑΠΕ, η Πολιτεία πήρε το 2013  , κάποια δυστυχώς ανεπαρκή μέτρα , όπως η μείωση των   εγγυημένων τιμών απορρόφησης της «πράσινης» ενέργειας για νέα έργα ,  η επιβολή έκτακτης εισφοράς στους παραγωγούς ΑΠΕ    30% επι του ετησίου  τζίρου , η αναστολή της διαδικασίας αδειοδότησης νέων φωτοβολταϊκών , η επιβολή ειδικού τέλους στο λιγνίτη και η διοχέτευση του 25% του τέλους ΕΡΤ (η είσπραξη του οποίου είχε ωστόσο ανασταλεί) στο λογαριασμό των ανανεώσιμων πηγών.   

Όμως το έλλειμμα και πάλι μεγάλωσε και   ανακοινώνεται το νέο    new deal   για το 2014  , κυρίως για τα φ/κ  με νέες δραστικές περικοπές επιδοτήσεων , μέχρι και 35%.

   Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι είναι παράλογο αλλά και ύποπτο , να δίνονται από την ΡΑΕ και το ΥΠΕΚΑ , νέες άδειες  ( πχ. Στον ΚΟΠΕΛΟΥΖΟ  360 MW  ΓΙΑ NEA ΑΙΟΛΙΚΑ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ ) ,   που εκτός των άλλων προβλημάτων , κοινωνικών αναταραχών ,κλπ,
επιβαρύνουν με νέα ελλείμματα τον λογαριασμό ΑΠΕ του ΔΕΣΜΗΕ ΑΕ. 

****** Σε πρόσφατη  μελέτη  του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενεργείας    (AΔΜΗΕ   ΑΕ) με τίτλο    "Μελλοντικές Προκλήσεις".  διαβάζουμε :

 "Στο σύνολο της χώρας έχουν εκδοθεί άδειες παραγωγής , τριπλάσιας περίπου ισχύος από τη μέγιστη ζήτηση του Συστήματος.

 Είναι φανερό ότι η παραγόμενη ισχύς από το σύνολο των αδειοδοτημένων σταθμών δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί από το Σύστημα, ούτε όσον αφορά τη διακίνηση της ισχύος, ούτε όσον αφορά την απορρόφηση της ενέργειας.

        Παρά ταύτα, το ισχύον θεσμικό πλαίσιο επιβάλλει στον ΑΔΜΗΕ να ανταποκριθεί στο σύνολο των αιτημάτων σύνδεσης που του υποβάλλονται. ...

 Προφανώς υπάρχει αδυναμία ανταπόκρισης σε μια διαρκώς συνεχιζόμενη ροή αιτημάτων σύνδεσης, η οποία οδηγεί σε ένα σύνολο παραγωγής ΑΠΕ που δεν είναι δυνατόν ούτε να διακινηθεί στο Σύστημα ούτε να απορροφηθεί από αυτό".

 Ο ΑΔΜΗΕ καταβάλλει κάθε προσπάθεια να ανταποκριθεί, δεν έχει όμως ούτε την τεχνική ούτε την οικονομική δυνατότητα να αναπτύξει το Σύστημα, ούτως ώστε να ικανοποιηθεί εξ ολοκλήρου ο όγκος των αιτημάτων".

  

   

  ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ''ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΠΑΤΗΣ''  ΣΤΟΥΣ….. ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ !!! 

      Δυστυχώς για  τις χώρες της  Ε.Ε.  μετά την διάσκεψη του  ΚΙΟΤΟ επιβλήθηκε με νόμο ,  βασικά από την Γερμανία   το    20-20-20 .
  Έπρεπε να σωθεί ο πλανήτης μας , από το ''φαινόμενο του θερμοκηπίου'' που σήμερα το έχουν ξεχάσει όλοι. Ήταν το πρόσχημα με δήλωση  '' καλών προθέσεων''.
Ειδικά για την Γερμανία ήταν μια τεράστια ευκαιρία για οικονομική ανάπτυξη , αφού οι πολυεθνικές της SIEMENS, ENERGON , κλπ  κατασκευάζουν και εξάγουν σε όλον τον κόσμο  , ανεμογεννήτριες , φ/κ  , καλώδια , αλλά και τον απαραίτητο εξοπλισμό.  

  20%   ενέργεια από την χρήση ΑΠΕ ,   20%    μείωση εκπομπών αέριων θερμοκηπίου από την χρήση ΑΠΕ ,       20%   μείωση κατανάλωσης  από τους καταναλωτές με χρήση νέων τεχνολογιών ( λαμπτήρες κλπ ) .

Η νομοθεσία αυτή για την Ελλάδα , είναι μια ασταμάτητη οικονομική αιμορραγία.

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν , ότι η ‘’πράσινη απάτη’’ είναι   μια τεράστια οικονομική επιχείρηση που  ωφελεί  πολύ συγκεκριμένα  συμφέροντα, ειδικά  στην Ε Ε.    

 Επιβλήθηκε όμως  σαν    μια υποχρεωτική περιβαλλοντική προσαρμογή , δήθεν για το καλό μας   που τελικά έχει αποτύχει  παταγωδώς.

Το Γερμανικό δράμα σήμερα. Τώρα πληρώνουν τα λάθη της πολιτικής τους

Η Γερμανία αποτελεί το χαρακτηριστικότερο, ίσως, παράδειγμα του πόσο προβληματική μπορεί να γίνει η λεγόμενη «ενεργειακή μεταμόρφωση».
 Τα τελευταία χρόνια –και ακόμα περισσότερο μετά το πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία που ήταν η αφορμή για να εγκαταλειφθεί τελείως η χρήση της φθηνής πυρηνικής ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρισμού στην Γερμανία – το Βερολίνο υποστήριξε σθεναρά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.    
 Μπορεί και περισσότερο από όσο μπορούσε να αντέξει η χώρα, όπως επισημαίνουν χιουμοριστικά ορισμένοι αναλυτές.   
 Η γερμανική κυβέρνηση παρείχε γενναίες επιδοτήσεις για την ανάπτυξη της αιολικής και της ηλιακής βιομηχανίας, αλλά και της βιομηχανία της βιομάζας, επιτρέποντας απρόσκοπτη πρόσβαση στα συγκεκριμένα δίκτυα και χορηγώντας σταθερές τιμές στους παραγωγούς πράσινης ενέργειας.     
  Μέσα σε τέσσερα χρόνια, τα εργοστάσια ΑΠΕ ,  ενέργειας από τον άνεμο και τον ήλιο διπλασιάστηκαν.      
  Αλλά μαζί με αυτά, ανέβηκαν και οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος.   
 Κατά την τελευταία προεκλογική περίοδο στην Γερμανία το ένα κόμμα κατηγορούσε το άλλο για το ποιος ευθύνεται για το δράμα της «καυτής»    ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ η καγκελάριος Ανγκέλα Μέρκελ και οι υπουργοί της έστρεφαν την συζήτηση από το ειδικό στο γενικότερο θέμα της ενεργειακής μεταμόρφωσης.
Σε ειδική έκθεση που δημοσιεύθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου από την Επιτροπή Μονοπωλίων, η οποία συστάθηκε από την γερμανική κυβέρνηση, και με τίτλο
 «Ανταγωνισμός στην εποχή της ενεργειακής μεταμόρφωσης»,  αναφέρεται χαρακτηριστικά πως  το
 «ισχύον σύστημα επιβραβεύει τα μη αποτελεσματικά εργοστάσια ΑΠΕ, δεν συμβάλλει σε τίποτα στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, απειλεί την παροχή ενέργειας και θέτει τους φτωχούς σε μειονεκτική θέση».
Συμπέρασμα:    Απαιτείται επείγουσα αλλαγή ολόκληρου του συστήματος

http://www.energypress.gr/news/H-Eyrwph-dyskoleyetai-na-piasei-toys-stohoys-toy-20-20-20

        Ας δούμε λοιπόν  γιατί τα αιολικά είναι μια αποτυχημένη τεχνολογία .

              Διαχωρίζω τα αιολικά από άλλες "ΑΠΕ", επειδή

 1) τα αιολικά πλασάρονται σαν πιο φτηνά,

 2) είναι ενοχλητικά σε βαθμό που σε διώχνουν αν έρθουν στην περιοχή σου και

3) ενεργειακά,   περιβαλλοντικά και   οικονομικά     είναι η  μεγαλύτερη   κοροϊδία .

            Ενεργειακά ,  αφού η ισχύς τους δεν είναι μόνο μεταβλητή (όπως πχ στα φ/β), αλλά και τυχαία.

        Αυτό το "τυχαία" είναι βασικό τους πρόβλημα, αφού  δεν παράγουν χρήσιμη ενέργεια.

          Παράγουν τυχαία και μεταβλητή ενέργεια (που δεν αποθηκεύεται -- όχι πρακτικά ή φθηνά)      που όχι μόνο δεν ηλεκτροδοτεί δίκτυα,  αλλά κάνει και τεχνική και οικονομική ζημιά στα δίκτυα.

  Άχρηστα όταν τα χρειαζόμαστε, προβληματικά όταν φυσάει.

        Η ΦΡΑΣΗ   ‘’ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ‘’   ΕΙΝΑΙ  ΕΝΑ ΑΝΕΚΔΟΤΟ  που ΕΧΕΙ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ.

‘’Πήγατε ποτέ ιστιοπλοΐα ?      Να κάνει ζέστη και να μην φυσαει .    Άχρηστα τα πανιά.

 Να φυσαει  του σκοτωμού και να είναι πάλι….. άχρηστα τα πανιά.  Κάπως έτσι είναι η αιολική ενέργεια’’.                                                                                                      ( archaeopteryx)

      Συχνά δεν φυσάει αλλά μας  χρειάζεται ρεύμα, και

                   συχνά φυσάει ΑΛΛΑ   δεν μας χρειάζεται το ρεύμα.  

Αυτό, το δεύτερο, όταν δηλαδή φυσάει, είναι πιο προβληματικό για ένα δίκτυο, ιδίως όταν υπάρχουν πολλά αιολικά.     Στην πράξη, ή πρέπει να "κόψουν" τα αιολικά (όταν φυσάει), ή πρέπει να βρεθεί ένας γείτονας που θα πληρωθεί για να πάρει το ρεύμα, ή θα ……..ψηθεί το δίκτυο. 

 Και επειδή αυτή την παράγραφο την έχω αναφέρει σε πολλούς, και πολλούς σκεπτόμενους και μορφωμένους ανθρώπους,    ξέρω ότι

 οι περισσότεροι δεν συνειδητοποιούν ότι  δεν αποθηκεύεται το ρεύμα, και

 αυτά που νομίζουν σαν "μπαταρίες" είναι ασήμαντα σε ηλεκτροδότηση δικτύου.

                 Ψάχνοντας το θέμα τα τελευταία  χρόνια, έχω καταλήξει στα εξής:

1.     Δεν είμαι ο μόνος που έχει καταλάβει ή που θέλει να καταλάβει αυτά τα πράγματα.       

     Ναι, το οικονομοτεχνικό θέμα είναι αρκετά σύνθετο και  πολύπλοκο, δεν εκλαϊκεύεται εύκολα, και εύκολα πλασάρονται παραμύθια και ψέματα.   Λίγο περισσότερα για αυτό, στο τέλος.
2.       Αυτοί που  βάζουν αιολικά , το κάνουν μόνο και μόνο για τα μεγάλα  κέρδη  και όχι για κάποια ηλεκτροπαραγωγή.

   Νοίκι, μηνιάτικο, εύκολα και σίγουρα λεφτά,  πλουσιοπάροχο  δώρο από αδαείς αλλά και απροστάτευτους  καταναλωτές,  που επιτρέπει συντήρηση ΜΚΟ, επιστημόνων ,παπαγάλων, μιζαδόρων , δημοσιογράφων και πολιτικών, δηλαδή την χειραγώγηση της κοινής γνώμης και της "πολιτικής βούλησης".

Δεν είναι ούτε "επενδυτές", ούτε "ηλεκτροπαραγωγοί". 

Οι αιολικοί "επενδυτές" είναι σαν τους λαχειοπώλες, αλλά λίγο πιο χυδαίοι: 

Μας πουλάνε ελπίδα παραγωγής ρεύματος και σωτηρίας περιβάλλοντος,  αλλά στην ουσία είναι  μόνον φοροεισπράκτορες με πολύ γενναιόδωρα    ποσοστά. 

 Και στα μεν λαχεία, ο αγοραστής του λαχείου έχει την ελπίδα να κερδίσει κάτι     (πληρωμένο από τους άλλους αφελείς),   στα αιολικά  αφελείς γινόμαστε  όλοι , και κερδίζει ο μόνο ο ‘’επενδυτής’’ , και όποιος πάρει δώρα , μίζες  και νόμιμα ή παράνομα ποσοστά.

 Βάζουμε λοιπόν αιολικά  χωρίς    κανένα ενεργειακό ή     περιβαλλοντικό λόγο.
3.      Αυτοί που  εγκρίνουν αιολικά και τα προωθούν   ,   εμπίπτουν σε τρεις κατηγορίες: 

 (α) τα λαδωμένα λαμόγια -- και υπάρχουν πολλοί τρόποι να λαδώνεις,

 ο πιο απλός είναι να βάζεις έναν άσχετο, λίγο σοβαροφανή, κατά τα λοιπά άεργο, που έχει σπουδάσει "αιολικές δημόσιες σχέσεις", στην ΔΕΗ, στην  ΡΑΕ, και στα  Υπουργεία.

 (β) Τους κυνικούς που συνειδητά τα εγκρίνουν για να ακριβύνει το ρεύμα

      είτε για να "απελευθερωθεί"    δήθεν  η  ΔΕΗ  η κάποιο κομμάτι της, και να πουληθεί  φθηνα στους γνωστούς βαρόνους (  3-4 είναι στην Ελλάδα ) η σε κάποια πολυεθνική ,         είτε επειδή τα αιολικά  αποτελούν άλλο ένα μηχανάκι είσπραξης φόρων από τους δυστυχείς καταναλωτές... (τέλος ΑΠΕ κλπ.)

(γ) αυτούς που εκτελούν εντολές του Φούχτελ.     Γνωστά    πράγματα.

4.      Ειδικά στην Ελλάδα, τα αιολικά έχουν γίνει ένας  μηχανισμός   υποκατάστασης του εξωτερικού μας  χρέους προς Γερμανία ,   ( μέσω SIEMENS, ENERGON κλπ )        και   ( Γαλλία, EDF γαρ), 

     Φυσικά και ξέρουν τα μεγάλα κεφάλια, ιδίως τα Γερμανικά κεφάλια, αυτά που σας λέω .

 Προωθούν όμως τις  εξαγωγές τους , και κάθε αιολικό που εξάγουν είναι ένα πρόσθετο, μη ανταποδοτικό, καταναγκαστικό δάνειο, πιο ανελαστικό από τραπεζικά δάνεια (αφού αποπληρώνεται από το ρεύμα), πιο χυδαίο από το φόρο αλατιού, αφού δεν ...μαζεύεται στην θάλασσα. 

 Ναι θα διαγράψουν (δεν το γλυτώνουν) μερικά από τα δάνειά μας.    Αλλά αφού πάρουν ό,τι κινητό και ακίνητο μπορούν,  θα αφήσουν έναν    αυτόματο μηχανισμό να εισπράττουν στο μέλλον.

    Αν εμείς  βάλουμε 5.000    αιολικά μεγαβάτ και άλλα τόσα φωτοβολταϊκά    μεγαβάτ, είναι     μάνι-μάνι      περί τα 20 δις    τζίρος για αυτούς,   αποπληρωτέος με σίγουρα μετρητά ,  από φουσκωμένους λογαριασμούς.

Συν  τα  καλώδια κλπ    από τον "απελευθερωμένο" ΑΔΜΗΕ ΑΕ’’  – με χωριστή την   χρέωση στον λογαριασμό της ΔΕΗ για αυτό...    Όλοι θα πάρουν.   Χωρίς κινήματα του τύπου   "Δεν Πληρώνω" και τέτοια.         Σκεφτείτε το.
5.  Και δυο λόγια για το αέριο.

Το αέριο είναι μεγαλύτερη διαπλοκή από τα αιολικά.  Το αέριο ΕΙΝΑΙ η…. διαπλοκή. 

 Άντε βρες το , άντε φερ'το, άντε πλήρωνε, δεν αποθηκεύεται, στο κόβουν αν κάνει κρύο στο ...Μόναχο ή στην…. Τουρκία κλπ.      Η  ηλεκτροδότηση από αέριο στην Ελλάδα ,  είναι θέατρο του παραλόγου.

Η ηλεκτροπαραγωγή από αέριο είναι πολύ  ακριβή και στην Ελλάδα ακριβότερη επειδή επιδοτείται (με ΜΑΜΚ Μηχανισμό ανάκτησης μεταβλητού κόστους  και ΑΔΙ Αποδεικτικά διαθεσιμότητας ισχύος ). 

 Οι 3-4 ενεργειακοί βαρώνοι είναι όλοι αεριάδες    (και 1-2 από αυτούς σκέτοι αεριτζήδες:  έμποροι αδειών).        Όλοι  είναι ιδιοκτήτες εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος με εισαγόμενο  πανάκριβο φυσικό αέριο .

 Με τα αιολικά,   το αεριο  γίνεται ακόμα ακριβότερο, αλλά, αγαπητοί μου φίλοι,   αυτό το ακριβότερο το εισπράττει ο ενεργειακός βαρώνος, κρατάει ένα ποσοστό για το γκαζόν του   και τα υπόλοιπα τα στέλνει στην Μέρκελ  η  απ ευθείας, ή μέσω Φούχτελ.       Τόσο απλά.

6. Αμφίβολο εάν τα αιολικά  πράγματι μειώνουν εκπομπές CO2. 

Δυσνόητη και δύσκολη η ποσοτικοποίηση, αλλά μάλλον αυξάνουν παρά μειώνουν την κατανάλωση ορυκτών καυσίμων.    Φάνηκε στην Γερμανία από σχετικές μελέτες.
7.  Τα αιολικά Δεν αποτελούν οποιαδήποτε λύση στο θέμα επάρκειας πετρελαίου. 

Το πετρέλαιο παγκοσμίως,  δεν χρησιμοποιείται για ηλεκτροδότηση, και  μόνον στις  ειδικές περιπτώσεις όπως πχ σε νησιά που ηλεκτροδοτούνται, κατ' επιλογή, ή από ανάγκη με ακριβό πετρέλαιο, οι ΑΠΕ μπορούν να προσφέρουν κάποια εξοικονόμηση, αλλά μόνο επειδή το κόστος ηλεκτροδότησης από πετρέλαιο είναι ήδη υπέρογκο.
8. Δεν διευκολύνουν  την επίλυση ενεργειακών θεμάτων οι ΑΠΕ .          Το μόνο που κάνουν είναι να μειώνουν το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτων.

9. Οι ΑΠΕ δηλώνουν ότι είναι "ανανεώσιμες", αλλά δεν είναι.    Κάθε ΑΠΕ αντέχει περί τα 20-25  χρόνια και οι ΑΠΕ δεν συντηρούνται από ΑΠΕ , ούτε κατασκευάζονται από ΑΠΕ.
10. Τα αιολικά και τα φωτοβολταικά ,  δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αλλαγές στην ζήτηση     σε ένα δίκτυο .

11. Οι ΑΠΕ είναι πραγματικά ρυπογόνες.   Και τα αιολικά, και τα φωτοβολταϊκά χρησιμοποιούν μεγάλες ποσότητες από "σπάνιες γαίες" με ρυπογόνες διαδικασίες και τοξικά υποπροϊόντα.  Το βασικό συστατικό των φωτοβολταϊκών κατασκευάζεται μόνο με μεγάλη χρήση κάρβουνου.

Οι ΑΠΕ δεν είναι "αθώες"       (ιδίως αν ληφθεί υπ όψη τι πραγματικά ,    δεν προσφέρουν).

12. Οι    ΑΠΕ     κάνουν ζημιά στα δίκτυα και ακριβαίνουν την τιμή του ρεύματος.               Επιδοτούνται υπέρμετρα   ,  για τυχαία και μεταβλητή χρήση του δικτύου ,  που δεν τις αντέχει.     Υπάρχει εσκεμμένη σύγχυση στο κατά πόσον ηλεκτροδοτούν ή όχι, και εάν πραγματικά υποκαθιστούν συμβατική ηλεκτροπαραγωγή ή     εξοικονομούν καύσιμα. 

 Οι (μεταβλητές και τυχαίες) ΑΠΕ αξίζουν ΜΟΝΟ το καύσιμο που πραγματικά εξοικονομούν .(Δηλαδή μόνο εάν το συνολικό κόστος ανά μεγαβατώρα μίας ΑΠΕ -- με όποιες ρεαλιστικές παραδοχές λειτουργίας και διάρκειας -- είναι μικρότερο από το μεταβλητό κόστος μιας συμβατικής μονάδας, τότε και μόνο τότε έχει κάποιο νόημα η ΑΠΕ).    Όμως    και πάλι, στο κόστος των ΑΠΕ πρέπει να προστεθεί το πρόσθετο (και συχνά παράλογο)    κόστος του δικτύου που τις στηρίζει...    Ακριβά    καλώδια  και ειδικός εξοπλισμός  για 2-4 ώρες ρεύμα την ημέρα;;;
13. Οι ΑΠΕ    ξετινάζουν τα δημοσιονομικά μιας χώρας...      Απορροφούν πόρους,  για μη ανταποδοτικές χρήσεις και σε βάρος της καταναλωτικής ή φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών . Μειώνουν την ανταγωνιστικότητα και επομένως την πραγματική απασχόληση.
14.  ... Ένα  πρόβλημα στην παγκόσμια οικονομία σήμερα ,  είναι τα  ανεπαρκή επενδυτικά κεφάλαια και τα  υπερβολικά χρέη.  Οι ΑΠΕ απορροφούν κεφάλαια και αυξάνουν τα χρέη,      όχι αναγκαστικά προς όφελος της χωρας που τις υιοθετεί
15.  Οι ΑΠΕ έχουν βασιστεί σε υποσχέσεις και που έχουν αποδειχθεί παραπλανητικές και ψευδείς. Μπορεί να δίνουν την εντύπωση ότι "κάτι καλό κάνουν", αλλά στην πράξη δεν έχει αποδειχθεί αυτό,    αντιθέτως.     Ζημιά κάνουν.

Σίγουρα  αγαπητοί φίλοι , δεν είμαι ο μόνος που τα έχει καταλάβει αυτά τα πράγματα:

         ΟΜΩΣ…για εμάς το πιο σημαντικό θεμα είναι η          ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ  ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ  !!!!!!!!!!!!!!!

      Η   καταστροφή του περιβάλλοντος,   ιδιαίτερα του μοναδικού στον κόσμο , Κυκλαδίτικου τοπίου που αποτελεί την μοναδική παρακαταθήκη για το μέλλον των παιδιών μας .

Είναι η αλλοίωση των ήπιων Αιγαιοπελαγίτικων χαρακτηριστικών.  

   Οι ανεμογεννήτριες αποτελούν άθλιες εικαστικές παρεμβάσεις στα  Κυκλαδίτικα βουνά,  και βεβαίως , δεν λύνουν το ενεργειακό πρόβλημα των νησιών μας. Απαξιώνουν  και απαλλοτριώνουν τη γη  μας και τα σπίτια μας.

Θα φέρουν ένα  μόνιμο  πλήγμα στον τουρισμό μας και στις τοπικές οικονομίες. Τα αιολικά  αντιστρατεύονται  την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης (κοινωνία – περιβάλλον – ανάπτυξη) προς όφελος του επιχειρηματικού και μόνο κέρδους.  

         Είναι πραγματικά δυσνόητο να καταλάβει κάποιος που δεν ξέρει από ηλεκτροπαραγωγή, δίκτυα, μικροοικονομικά, επενδυτικά, πώς είναι δυνατόν κάτι που παράγει ρεύμα από τον τζάμπα αέρα  (ναι     οι ανεμογεννήτριες   παράγουν ρεύμα όταν φυσάει), 
 και αυτό να είναι     πολύ  πιο ακριβό από όσο φαίνεται  ,  άχρηστο   και    σε μερικές περιπτώσεις βλαπτικό. 

 Η πολύ σύντομη εξήγηση είναι επειδή το ρεύμα δεν αποθηκεύεται σε μεγέθη ικανά και χρήσιμα για το δίκτυο.  

   Και, όπου αποθηκεύεται,   πχ με αντλησιοταμίευση, το απαιτούμενο πρόσθετο κόστος είναι  απαγορευτικό   και        η απώλεια της άλλης βασικής χρήσης των υδροηλεκτρικών       ( η άρδευση )   μη ανεκτή.   

  Υδρογόνα , σχάση,  σύντηξη  και άλλα φουτουριστικά, αφήστε τα για το μέλλον... 

        Εμείς  προτείνουμε  σύγχρονες θερμικές  μονάδες , για ισχύ  βάσης με φθηνό Ελληνικό λιγνίτη .

 Και βεβαίως υδροηλεκτρικά  ,  για     ισχύ αιχμής  . 

Αυτά τουλάχιστον μέχρι να ανακάμψει η οικονομία μας .      

    Δεν υπάρχει "ανανεώσιμη" ανεμογεννήτρια, ή ανανεώσιμο φωτοβολταϊκό, ή ανανεώσιμη μπαταρία, ή ανανεώσιμο  μπετόν. ΟΛΑ φτιάχνονται με κάρβουνο, αέριο και  πετρέλαιο.

 Μην μπερδεύετε τον αέρα, πρώτον με  το ρεύμα που παράγει μια Α/Γ, και δεύτερον με το χρήσιμο ρεύμα από την Α/Γ  , που θέλει το δίκτυο  .

    

Γεωπολιτική και η ''μαιμού'' ενεργειακή πολιτική του Γ. Μανιάτη στην Έλλάδα .

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ

                           Ένα εξαιρετικό άρθρο που αξίζει να διαβάσετε.


        http://greeklignite.blogspot.gr/2014/06/blog-post_6.html

        Οι "μεγάλοι" τρώγονται για την ενέργεια, αλλά στην Ελλάδα όλα είναι πιο "ωραία"!

Το άρθρο έχει δυο τμήματα:

ένα για το φυσικό αέριο διεθνώς κι 
ένα για τις πρόσφατες ανακοινώσεις του ΥΠΕΚΑ για ενεργειακά έργα στην Ελλάδα. Είναι λίγο μακρύ, αλλά το τέλος αποζημιώνει τους υπομονετικούς.

   Στις 2/6 ο Ομπάμα ανακοίνωσε τα πολυαναμενόμενα νέα μέτρα για τον περιορισμό των εκπομπών CO2 στις ΗΠΑ. Μετά από διαβούλευση σχεδόν δυο ετών, η Υπηρεσία Περιβάλλοντος έδωσε στη δημοσιότητα ένα κείμενο 645 σελίδων με τα νέα μέτρα και τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί για την τελική έγκρισή τους και τη θέση τους σε ισχύ.

Το σχέδιο στοχεύει μέχρι το 2030 να έχει επιτευχθεί, σε εθνικό επίπεδο, μείωση  των εκπομπών CO2 κατά 30% ως προς το 2005. Ταυτόχρονα αναμένεται μείωση των εκπομπών σωματιδίων, διοξειδίου του θείου και οξειδίων του αζώτου κατά 25%. Το 2030 τόσο το κάρβουνο όσο και το φυσικό αέριο, πάντα κατά την Υπηρεσία Περιβάλλοντος, αναμένεται να καλύπτουν τουλάχιστον από 30% της ηλεκτροπαραγωγής, από 39% και 27% αντίστοιχα το 2013. Αυτό ωστόσο μένει να το δούμε, καθόσον, σε μια πρωτοφανή επίδειξη μεροληψίας υπέρ συγκεκριμένης τεχνολογίας και καυσίμου, η Υπηρεσία Περιβάλλοντος προτείνει σύστημα CCS (κατακράτηση του CO2) για τα εργοστάσια κάρβουνου, αλλά όχι γι' αυτά με φυσικό αέριο!

Το 2025 η μέση ηλικία των εργοστασίων με καύσιμο το κάρβουνο εκτιμάται σε 49 χρόνια και το 20% των εργοστασίων θα είναι άνω των 60 ετών, οπότε προφανώς μπαίνει θέμα αντικατάστασης  των παλαιών και ρυπογόνων εργοστασίων. Το σχέδιο μέτρων υποδεικνύει την ευρεία ανάπτυξη εργοστασίων φυσικού αερίου συνδυασμένου κύκλου εκεί όπου ήδη υπάρχει υποδομή αγωγών αερίου, για τα οποία επιθυμεί μέση αξιοποίηση 65%, από 60% σήμερα. Προτείνονται επίσης επίπεδα διείσδυσης των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή, που το μεγαλύτερο είναι ...

25% για το 2030 στο Μέην και το Νιου Χάμσαϊρ, ενώ σε πολλές Πολιτείες προβλέπονται μονοψήφια ποσοστά! Καμιά σχέση με το 40% για το 2020, που μας είπαν εδώ οι θιασώτες της πράσινης παράνοιας.

Η απαιτούμενη μείωση εκπομπών CO2 δεν είναι ίδια για όλες τις πολιτείες και κάθε Πολιτεία μπορεί να πάρει δικά της μέτρα. Η Δυτική Βιρτζίνια, πχ, που παράγει 95% του ηλεκτρισμού από κάρβουνο, πρέπει να περικόψει τις εκπομπές κατά 19%, ενώ η Νέα Υόρκη (κυρίως πυρηνικά) κατά 44%. Ήδη ο -Δημοκρατικός- Κυβερνήτης της Δυτικής Βιρτζίνια αντέδρασε έντονα, λέγοντας ότι η τιμή του ρεύματος θα εκτοξευθεί στη στρατόσφαιρα. Ο επικεφαλής των Ρεπουμπλικάνων στη Γερουσία χαρακτήρισε τα μέτρα ως "μαχαιριά στην καρδιά της μεσαίας τάξης της Αμερικής".

Προβλέπεται μια ομοσπονδιακή διαδικασία δημόσιων ακροάσεων μέσα στον Ιούλιο, που θα γίνουν σε 4 διαφορετικές Πολιτείες, (Ατλάντα, Ντένβερ, Πίτσμπουργκ & Ουάσινγκτον DC) προκειμένου να οριστικοποιηθούν τα μέτρα μέχρι τον Ιούνιο 2015. Στη συνέχεια, κάθε Πολιτεία πρέπει να υποβάλλει στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση το αρχικό σχέδιο συμμόρφωσης μέχρι τον Ιούνιο 2016.

Τα μέτρα θα αρχίσουν να εφαρμόζονται από το 2020 και θα έχουν φθάσει σε πλήρη ισχύ για τα προβλεπόμενα επίπεδα μείωσης των εκπομπών το 2030. Αφορούν όλα τα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής από ορυκτά καύσιμα τα οποία ήδη λειτουργούσαν ή είχαν ξεκινήσει να κατασκευάζονται στις 8 Ιαν. 2014.

Για να περάσει αυτά τα μέτρα ο Ομπάμα στρογγυλοκάθεται πάνω στην επανάσταση του σχιστολιθικού αερίου, που αύξησε σημαντικά τα ενεργειακά αποθέματα των ΗΠΑ, μείωσε δραστικά την τιμή του αερίου και αναμένεται σύντομα οι ΗΠΑ να είναι εξαγωγική χώρα σε φυσικό αέριο. 
Αξιοποίηση των εγχώριων πηγών λοιπόν, με πρόσχημα την προστασία από την κλιματική αλλαγή, αλλά προς όφελος των αεριάδων, που τι σύμπτωση, είναι οι πετρελαιάδες των ΗΠΑ...

Έχοντας λοιπόν τη γερή βάση του σχιστολιθικού αερίου, μιλούν οι Αμερικανοί για κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας για το θέμα της Ουκρανίας και η Ευρώπη, ουραγός πάντα, ακολουθεί. 
Τι υποκρισία! 
 Την ίδια στιγμή η Γερμανία έχει τον πρώην καγκελάριο Σρέντερ στη θέση του Προέδρου του δίδυμου αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream, του μόνου αγωγού που ενώνει απευθείας Ρωσία με Γερμανία, χωρίς να περνάει από Ουκρανία ή Πολωνία. Όσες κυρώσεις και να αποφασιστούν, οι βάνες του δυναμικότητας 2x27,5 δισ.m3 αερίου Nord Stream δεν πρόκειται να επηρεαστούν καθόλου. Κάτι Τσέχοι, Πολωνοί, Σλοβάκοι και Ούγγροι θα είναι κυρίως αυτοί που θα πληρώσουν τις "παλληκαριές" της Μέρκελ, του Κάμερον και του Ολάντ, να τρέχουν πίσω απ' τον Ομπάμα.

      Ο Πούτιν ωστόσο, βλέποντας ότι μπορεί και να τα βρει "σκούρα" στην Ευρώπη, τώρα που οι γνωστές πετρελαϊκές πολυεθνικές έβαλαν πόδι στην Ουκρανία και στα επόμενα χρόνια θα λειτουργήσει κι ο αγωγός ΤΑΡ, "έκανε το κουμάντο του" και κατέληξε να "κάνει πλάκα" στους Ευρωπαίους & τους Αμερικάνους, υπογράφοντας πρόσφατα μεγάλης έκτασης συμφωνία για πώληση φυσικού αερίου στην Κίνα τα επόμενα 30 χρόνια. Διευρύνοντας σημαντικά το πελατολόγιό της η Ρωσία, ουσιαστικά αδιαφορεί για τις όποιες κυρώσεις και τον ΤΑΡ, μεταφέροντας το πρόβλημα στην πλευρά της ενεργειακά εξαρτημένης Ευρώπης, που τρέμει στην ιδέα και μόνο της έλλειψης του ρωσικού αερίου. Και μπορεί ο ρόλος του αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή να έχει περιοριστεί κάπως την τελευταία τριετία, μετά την ανάπτυξη των ΑΠΕ, αλλά εκατομμύρια σπίτια στη Βόρεια & Κεντρική Ευρώπη ζεσταίνονται με ρωσικό αέριο, το χρησιμοποιεί πολύ και η βιομηχανία και δεν προσφέρεται για πολλά παιχνίδια των πολιτικών, όπως έκανε εδώ ο Βενιζέλος, ακριβαίνοντας σε μια νύχτα το πετρέλαιο θέρμανσης και παγώνοντας τη μισή Ελλάδα. Πολύ περισσότερο που ο έτερος μεγάλος προμηθευτής αερίου στην Ευρώπη, η Νορβηγία, είπε ξεκάθαρα πρόσφατα ότι δεν μπορεί τον ερχόμενο χειμώνα να υποκαταστήσει ποσότητες ρωσικού αερίου.

                   Την ώρα λοιπόν που μαίνεται ο πόλεμος των μεγάλων για το αέριο και την ενέργεια, στην Ελλάδα είχαμε      "Συνεδρίαση της Διυπουργικής Επιτροπής Στρατηγικών Επενδύσεων για την ένταξη των Έργων Ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος του τομέα ενέργειας στις Διαδικασίες Στρατηγικών Επενδύσεων",
 που αποφάσισε να εντάξει τρία έργα ηλεκτρικής ενέργειας στη διαδικασία fast track. Ποια είναι τα έργα, που προωθεί ο Μανιάτης;

Το πρώτο είναι ο φαραωνικός αγωγός Euro-Asia Interconnector, για τη διασύνδεση Ισραήλ–Κύπρου–Ελλάδας μεταξύ Hadera Ισραήλ και Αττικής. Το έργο αφορά υποθαλάσσιο καλώδιο 600kV DC, μεταφορικής ικανότητας 2000 MW και συνολικού μήκους περίπου 1518km, με βάθος θάλασσας έως 2000m. Θυμίζουμε ότι το ανάλογο καλώδιο διασύνδεσης με την Ιταλία, δυναμικότητας 500MW, το 1/4 του νέου, τους περισσότερους μήνες πλέον είναι εκτός λειτουργίας. Ο αγωγός Euro-Asia Interconnector, προεκτιμώμενου κόστους 1,5 δισ. ευρώ, προορίζεται για την αξιοποίηση του φυσικού αερίου του Ισραήλ και της Κύπρου, με τη μετατροπή του σε ηλεκτρική ενέργεια και διοχέτευσή της στο καλώδιο. Ποιος θα αγοράζει αυτή την ενέργεια; Το έργο θυμίζει λίγο από επένδυση στον Αστακό και λίγο από Σχέδιο Desertec ή Σχέδιο Ήλιος. Είναι γνωστή η τύχη αυτών των έργων ...

Το δεύτερο έργο είναι η διασύνδεση ηλεκτρικών δικτύων μεταξύ Maritsa East 1 (Bουλγαρία) και Νέα Σάντα (Ροδόπη). Είναι ένα χρήσιμο έργο, που ενισχύει τις διασυνδέσεις της χώρας, αλλά μόνο τα 29km από τα συνολικά 144km βρίσκονται επί Ελληνικού εδάφους, οπότε η κατασκευή του εξαρτάται μάλλον από τους Βούλγαρους. Το Maritsa East είναι το μεγάλο λιγνιτικό κέντρο της Βουλγαρίας, κάτι σαν τη δική μας περιοχή Κοζάνης-Πτολεμαΐδας. Λίγο πιο πάνω, στο Δούναβη, βρίσκεται και το ρουμάνικο πυρηνικό της Cernavoda.

Και το τρίτο έργο, που εδώ είναι ίσως το μεγάλο ενδιαφέρον, ένα υδροηλεκτρικό αντλησιοταμίευσης στο Καστράκι Αχελώου, στο Δήμο Αμφιλοχίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει το ΥΠΕΚΑ, το έργο θα κάνει η Τέρνα Ενεργειακή με εκτιμώμενο προϋπολογισμό 501.830.000€. Η συνολική iσχύς παραγωγής θα είναι 590 MW, δηλαδή κόστος περίπου 850€/kW και κρατήστε αυτό το νούμερο για πιο κάτω. Θα κατασκευαστούν δυο ξεχωριστοί «άνω» ταμιευτήρες, βόρεια του ταμιευτήρα Καστρακίου, στις θέσεις “Άγιος Γεώργιος”, (ωφέλιμου όγκου ~5 εκατ.m3 και συνολικής έκτασης 720 στρεμμάτων) και “Πύργος”, (ωφέλιμου όγκου ~2 εκατ.m3 και συνολικής έκτασης 166 στρεμμάτων). Η συνολική ισχύς άντλησης θα είναι 634MW και κρατήστε κι αυτό το νούμερο για πιο κάτω.

Τον περασμένο Νοέμβριο είχε γίνει στο Ε.Μ.Πολυτεχνείο μια ημερίδα για την αντλησιοταμίευση, στα πλαίσια του προγράμματος stoRE, και από το Λέκτορα ΕΜΠ κ.Στεφανάκο είχαν παρουσιαστεί αναλυτικά τα έργα που μπορούν να γίνουν σε κάθε ποτάμι, ως αποτελέσματα σχετικού ερευνητικού έργου, που χρηματοδοτήθηκε από τη ΡΑΕ.

Στο έργο αυτό έγινε αρχικά μια καταγραφή των 145 μεσαίων και μεγάλων ταμιευτήρων της χώρας, 110 απ' τους οποίους βρίσκονται στην ηπειρωτική χώρα και τα διασυνδεμένα νησιά και επιλέχθηκαν 36 ταμιευτήρες με χωρητικότητα άνω των 3 εκατ.m3, ως οι πλέον κατάλληλοι για αποθήκευση υδραυλικής ενέργειας. Στη συνέχεια, τα έργα αντλησιοταμίευσης ταξινομήθηκαν σε τρεις κατηγορίες: α) σε υδροηλεκτρικούς σταθμούς εν σειρά, όπου υπάρχει άνω και κάτω ταμιευτήρας και απαιτείται μόνο αντλιοστάσιο και αγωγός, β) σε μεμονωμένα υδροηλεκτρικά έργα, όπου απαιτείται να κατασκευαστεί δεύτερος ταμιευτήρας και απαιτούνται σημαντικές παρεμβάσεις, και γ) στους μεμονωμένους λοιπούς ταμιευτήρες, όπου απαιτείται επιπλέον και το σύστημα υδροστροβίλων. Η μελέτη καταλήγει να προτείνει τελικά 7 νέα έργα αντλησιοταμίευσης στην κατηγορία (α), συνολικής ισχύος αντλιοστασίου 400 MW και μέσου κόστους επένδυσης περίπου 520 €/kW, για τα οποία θεωρεί ότι δεν παρουσιάζουν σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις βελτιώνουν σημαντικά τον συντελεστή εκμετάλλευσης των υπαρχόντων υδροηλεκτρικών σταθμών. Στην κατηγορία (β) μελετήθηκαν 15 πιθανές θέσεις, με συνολική αντλητική ισχύ 1400 MW και μέσο κόστος επένδυσης περίπου 725 €/kW. Τέλος, σε μεμονωμένους ταμιευτήρες μπορούν να εγκατασταθούν άλλα 6 αναστρέψιμα συγκροτήματα, συνολικής ισχύος 275 ΜW, με κόστος περί τα 885 €/kW.

Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι τα ονόματα “Άγιος Γεώργιος” και “Πύργος” ΔΕΝ τα είδαμε στη μελέτη του κ. Στεφανάκου για τη ΡΑΕ. Η ισχύς αντλιοστασίου που αναφέρεται για το Καστράκι, στα έργα της Ομάδας Α, είναι 116,6MW, και για τα διπλανά Κρεμαστά 135,3MW: και τα δυο είναι πολύ λιγότερα απ' τα 634MW του έργου της Τέρνα. Στα έργα της Ομάδας Β προτείνονται 7 αναστρέψιμα έργα για το Καστράκι, 4 με ταμιευτήρα και 3 με δεξαμενή, αλλά ούτε και σ' αυτά ταιριάζει κάτι σε ισχύ άντλησης και κόστος προϋπολογισμού, που είναι και πάλι πολύ μικρότερα. Τα έργα της ομάδας Γ, που έχουν παραπλήσιο κόστος σε €/kW, είναι μικρά και κανένα δεν αφορά το Καστράκι.

Τι συνέβη λοιπόν; Ο ταμιευτήρας “Άγιος Γεώργιος”, (ωφέλιμου όγκου ~5 εκατ.m3), θα έπρεπε να υπάρχει στη λίστα, αλλά δεν τον εντοπίσαμε.  Δεν τον εντόπισε το ΕΜΠ και η ΡΑΕ στο σχετικό ερευνητικό έργο; Αν βέβαια πρόκειται για τα αναστρέψιμα έργα "Αλευράδα" και "Σομπόρεμα", της πιο πάνω λίστας-Φάση Β, τα 425MW ισχύς άντλησης έγιναν ξαφνικά 634MW; Και το μοναδιαίο κόστος, από περίπου 665€/kW, έφτασε τα 850€/kW, 28% πάνω; Και το συνολικό κόστος από 282,5 εκατ.€ ανεβαίνει στα 501,83 εκατ.€, 78% πάνω; Προκύπτουν, νομίζουμε, κάποια εύλογα ερωτήματα ...

Έχουμε πει ότι τα αιολικά του Μανιάτη μας κοστίζουν 7 φορές ακριβότερα απ' το λιγνίτη, τώρα έχουμε και την αντλησιοταμίευση να προστίθεται στα έξοδα. Ποιος είπε ότι λεφτά -για τους εργολάβους- δεν υπάρχουν; Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να ακούσουμε και κάποια άλλη άποψη, αν κάτι δεν έχουμε καταλάβει καλά ...

2 σχόλια:

1. 
   spiral architect     6 Ιουνίου 2014 - 7:05 μ.μ.

   Προφανώς ο Μανιάτης δεν πωλεί, αλλά αγοράζει. Μόνο αγοράζει. Πάντα επί πιστώσει γιατί του' χουν απαγορεύσει να εκμεταλλευτεί τις εγχώριες πηγές και τα μυαλά, ούτως ώστε να βγάλει ρευστό απ' την τσέπη και να αποκτήσει πρόσωπο στην κενωνία.
   Μην πείτε ότι είναι άχρηστος, αυτός και η συμμορία του. Οχι κύριοι, δεν είναι άχρηστος. Εντολοδόχος είναι. Κάνει καλά τη δουλειά που του έχουν αναθέσει και οι λογαριασμοί του στο εξωτερικό γεμίζουν.
   Μην τον βλέπετε ρακένδυτο και λίγδη. Είναι σαν τους ζητιάνους που όταν πεθαίνουν, βρίσκουν στο βρωμερό φτωχικό τους λίρες.
   Μην τον λυπάστε, όπως μην λυπάστε τους Θεοχάρηδες, που λένε ότι κάνουν απλά τη δουλειά τους. Και οι μπάτσοι βαρώντας καθαρίστριες τη δουλειά τους κάνουν. Και ο ΧΑβγίτης που σκότωσε το Φύσσα ή τον άγνωστο Πακιστανό μετανάστη τη δουλειά του κανει. Και ο Μανιάτης τη δουλειά του κάνει.
   Ένας κοινός οικονομικός δολοφόνος επί πληρωμή είναι και δεν χρειάζεται τη λύπησή μας.

   Απάντηση
2. 
   lignite is black gold    6 Ιουνίου 2014 - 10:05 μ.μ.

   Και όμως, ο Μανιάτης πωλεί! Τι πωλεί; Εκδουλεύσεις φυσικά, όπως φαίνεται απ' τη διαδρομή του απ' το 2009 και τις διαδοχικές "κωλοτούμπες" που έχει κάνει..
   Απ' ο,τι φαίνεται η χώρα μέχρι τον Οκτώβριο θα μοιάζει μάλλον με την Κούβα του Μπατίστα, πριν μπει ο Κάστρο στην Αβάνα. Τακτοποίηση εκκρεμμοτήτων.

   
   

Ημερίδα για τις ανεμογεννήτριες στην Άνδρο

Μπροστά σε ένα  ακροατήριο , επωνύμων και μη Ανδριωτών , πραγματοποιήθηκε σήμερα στο ξενοδοχείο Holiday στο Γαύριο Άνδρου , ημερίδα ενημέρωσης για τις  μεγάλες αιολικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις , που σχεδιάζουν να εγκαταστήσουν στα βουνά του νησιού μεγάλες πολυεθνικές και Ελληνικές εταιρείες.

Η πρωτοβουλία της ημερίδας έγινε από τον ''Φιλοπρόοδο Σύλλογο Γαυρίου Άνδρου'' και τον εκδοτικό οίκο  GUNDENBERG του Γ. Δαρδανού. .
 Συζητήθηκαν θέματα που αφορούν την ανησυχία των Ανδριωτών , για τις  οικονομικές , τουριστικές, περιβαλλοντικές , επιπτώσεις  στο νησί μας από την επικείμενη ''εισβολή'' της βαριάς αιολικής βιομηχανίας.
       Συζητήθηκε το θέμα των προσφυγών στο ΣΤΕ εναντίον των αιολικών για την Άνδρο   , καθώς  και των επιστολών που έχει    αποστείλει στα σπίτια των  κάτοικων του νησιού μας  η εταιρεία ''ΕΛΙΚΑ ΑΕ'', συμφερόντων του ομίλου Κοπελούζου , που επιχειρεί να επηρεάσει θετικά την κοινή γνώμη  για τα δήθεν καλά των ανεμογεννητριών.
 Υπήρξαν ομόφωνες αντιδράσεις και συμφωνήθηκε να σχεδιαστεί άμεσα ,  ο  συντονισμός για περαιτέρω δημόσιες διαμαρτυρίες ,  από φορείς του νησιού.
Επίσης συμφωνήθηκε να πραγματοποιηθεί σύντομα , ευρεία ενημέρωση των κατοίκων της Άνδρου , για αυτό το σοβαρότατο θέμα που αφορά το μέλλον του νησιού μας. 
 Αίσθηση και ερωτηματικά προκάλεσε η απουσία των παλαιών αλλά και των νέων Δημοτικών αρχόντων που αν και είχαν προσκληθεί , δεν παρευρέθησαν , πλην του κου Ι. Καπάκη .

Αιγαίο Αρχιπέλαγος . Τα νησιά της πέτρας του ήλιου του πολιτισμού.

                                          

Tο νησιωτικό σύμπλεγμα του Αιγαίου εκτείνεται από βορρά προς νότο, ανάμεσα στην ηπειρωτική Ελλάδα, τη Μικρά Ασία και την Αφρική. Η πληθώρα των νησιών, νησίδων και βραχονησίδων που απαρτίζουν το Αρχιπέλαγος δεν είναι, στην πραγματικότητα, παρά οι κορυφές της χερσαίας μάζας της Αιγαιίδας που κατείχε τον χώρο ανάμεσα στις τεκτονικές πλάκες της Ευρασίας και της Αφρικανικής ηπείρου.

Η θάλασσα σχηματίστηκε πριν από 3-4 εκ. χρόνια ως επακόλουθο της καταβύθισης της Κρητικής λεκάνης και του βόρειου τμήματος των Κυκλάδων. Όπως και ολόκληρη η Μεσόγειος, το Αιγαίο είναι μια κλειστή θάλασσα με υψηλή αλατότητα λόγω της έντονης εξάτμισης, με σχετικά ζεστά νερά που ρυθμίζονται από επιφανειακά ρεύματα μεταβλητής κατεύθυνσης και ασθενείς παλίρροιες. Είναι μια θάλασσα αρκετά βαθιά, με σχετικά χαμηλή παραγωγικότητα.

Tα χιλιάδες διάσπαρτα κομμάτια γης, ποικίλων μεγεθών, σχημάτων και φυσιογραφίας, αλλού σε συμπλέγματα και αλλού μοναχικά, είναι αποτέλεσμα των αλλεπάλληλων γεωλογικών αναταραχών της Αιγαιίδας και της γένεσης του ηφαιστειακού τόξου κατά τη διάρκεια του 'Ανω Πλειόκαινου - Πλειστόκαινου.

 Βίαιες αναταράξεις του φλοιού της γης διαμόρφωσαν ένα δαιδαλώδες τοπίο με τμήματα χέρσου που άλλοτε βυθίζονται απότομα στη θάλασσα και άλλοτε σμίγουν ήπια μαζί της.

 Ηφαιστειογενή νησιά με παράδοξα σχήματα, μεταλλικές πηγές, γεωθερμικά φαινόμενα και απολιθωμένες μορφές ζωής, νησιά από ασβεστόλιθο που διαβρώνεται δημιουργώντας σπηλιές, φαράγγια, χαράδρες και υψίπεδα συνθέτουν το εξαιρετικά ποικίλο τοπίο των νησιών του Αιγαίου.

Αυτή η πολυσχιδής τοπογραφία συντελεί στη δημιουργία μιας ποικιλίας τοπικών κλιματικών συνθηκών. 

Γενικά, όμως, το μεσογειακό κλίμα αποτελεί έναν μεταβατικό τύπο από τα εύκρατα στα ξηρά τροπικά κλίματα. Χαρακτηριστικά στοιχεία του είναι η έντονη ηλιακή ακτινοβολία και η παρατεταμένη θερινή ξηρασία, η υγρή περίοδος συμπίπτει με τις μικρές ημέρες του χειμώνα και η συχνότητα των βροχοπτώσεων ποικίλλει από έτος σε έτος.

 Το στοιχείο που καθιστά μοναδικό το νησιωτικό κλίμα του Αιγαίου είναι η περιβάλλουσα θάλασσα που διαμορφώνει τα επίπεδα υγρασίας, καθορίζει τους ανέμους και δρα ως ρυθμιστικός παράγοντας μετριάζοντας τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας.

Οι αλληλεπιδράσεις κλίματος και γεωμορφολογίας είχαν αποτέλεσμα την παρουσία πολλών εδαφικών τύπων.

 Σε γενικές γραμμές, όμως, το έδαφος είναι φτωχό, ευαίσθητο στην αποσάθρωση και στη διάβρωση. Ιδιαίτερα στους τόπους με έντονο ανάγλυφο η αιολική διάβρωση απογυμνώνει τη γη από το επιφανειακό έδαφος.

Π. Λατσούδης

Γ. Ρουσσόπουλος Κομμάτια γης που απέχουν ένα βήμα. Το πολύνησο των Αρκιών στα Βόρεια Δωδεκάνησα.

Λόγω αυτών των δυσμενών συνθηκών, τα μεσογειακά οικοσυστήματα που εξελίχθηκαν στην περιοχή προσαρμόστηκαν σε μία περίοδο ταυτόχρονα θερμή και ξηρή, αναπτύσσοντας άμυνες για να αντεπεξέρχονται στις πυρκαγιές και την ξηρασία.

 Οι μεσογειακού τύπου θαμνότοποι, ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο και σπάνιο οικοσύστημα που καλύπτει μόλις το 0,5% της χερσαίας έκτασης του πλανήτη, είναι σχηματισμοί θαμνωδών ξυλωδών αειθαλών φυτών με μικρά, δερματώδη και σκληρά φύλλα.

 Αντιπροσωπευτικά είδη είναι το πουρνάρι, η αγριελιά, η κουμαριά, ο σχίνος. 

Συχνά το σύστημα συνοδεύεται από μικρά δέντρα, στα διάκενα των οποίων αναπτύσσεται μια εξαιρετική ποικιλία ετήσιων και πολυετών ποών.

 Η φυτική αυτή κοινωνία ονομάζεται μακία βλάστηση. Ακολουθώντας έναν οικολογικό άξονα που ορίζεται από παραμέτρους όπως η υγρασία και το υψόμετρο, αυτό το σκληρόφυλλο δάσος σμίγει με ελαιώνες και χαρουπιές, πευκοδάση και δάση φυλλοβόλων δρυών. 

 Σε τόπους έντονα υποβαθμισμένους ή με αυξημένη ξηρασία, η βλάστηση γίνεται χαμηλότερη, ανοιχτή και διάσπαρτη με αγκαθωτούς ημισφαιρικούς θάμνους του ονομάζονται φρύγανα και συνθέτουν το χαρακτηριστικό φρυγανικό οικοσύστημα. 

Ένα μεγάλο μέρος του είναι αρωματικά φυτά όπως η ρίγανη, το θυμάρι και η λεβάντα, τα αιθέρια έλαια των οποίων απελευθερώνονται με την ηλιακή θερμότητα στον αέρα.

Η ανθρώπινη παρουσία σ' αυτή την περιοχή του κόσμου αριθμεί χιλιετίες. Δύσκολο να διακριθούν οι επιδράσεις της από εκείνες της γεωμορφολογίας και των φυσικών διεργασιών. Εδώ η φύση έχει προσφέρει πολλά στον άνθρωπο και ο άνθρωπος, με τη σειρά του, έχει σημαδέψει βαθιά ένα ευπαθές περιβάλλον με περιορισμένους φυσικούς πόρους.

Η Νεολιθική περίοδος, κατά τη διάρκεια του Ολόκαινου, από το 12.000 ως το 3.000 π.Χ., με κορυφαία γεγονότα την ανακάλυψη της γεωργίας και τη δημογραφική έκρηξη, σηματοδοτεί την άφιξη του ανθρώπου στα νησιά και την απαρχή της μεταμόρφωσης του φυσικού περιβάλλοντος.

Η σχέση του ανθρώπου με τη φιλική θάλασσα του Αιγαίου διαμορφώθηκε από πολύ νωρίς και είναι σταθερή και βαθύτατη. 

Σε κάθε νησί που διαθέτει φυσικό λιμάνι, στριμωγμένο ανάμεσα στον βράχο και το κύμα, οι έποικοι γίνονται έμπειροι ναυτικοί, ψαράδες και δύτες. 

Από τα πανάρχαια χρόνια ως σήμερα, η ναυσιπλοΐα και οι θαλάσσιες μεταφορές δεν έχουν πάψει να ρυθμίζουν την ιστορική εξέλιξη και την τύχη των νησιών.

 Νησιά όπως η 'Ανδρος και η Σύρος έγιναν σε διάφορες εποχές σημαντικά εμποροναυτικά κέντρα, διακινώντας τα προϊόντα ενός μεγαλειώδους πνευματικού και υλικού πολιτισμού ως τα ακρότατα σημεία του τότε γνωστού κόσμου.

Από τους Φοίνικες δύτες της πορφύρας ως τους Καλύμνιους σφουγγαράδες και το καταστροφικό ψάρεμα με δυναμίτιδα των ημερών μας, ο άνθρωπος δεν έπαψε να ταράζει τα νερά του Αιγαίου με διαρκώς αυξανόμενη ένταση.

Η κατάκτηση της στεριάς υπήρξε θεαματικότερη και δραματικότερη. 

Κυρίαρχος ήδη της φωτιάς, ο κυνηγός-καρποσυλλέκτης παρατηρεί ότι τα μεγάλα δέντρα δεν του παρέχουν αρκετή τροφή και ότι στα ανοίγματα της βλάστησης και στις καμένες περιοχές οι εδώδιμοι καρποί των θάμνων, τα χόρτα και οι βολβοί είναι αφθονότεροι. 

Σταδιακά αρχίζει να ασχολείται με τη γεωργία, καλλιεργεί το σιτάρι και το κριθάρι και συνεχίζει με τον αρακά, τη φακή και το κουκί, ποώδη φυτικά είδη που γεννήθηκαν στην περιοχή της Μεσογείου. 

Η εκχέρσωση των δασών δίνει πλούσια καλλιεργήσιμη γη και οι στάχτες των καμένων κορμών είναι καλό λίπασμα για τους αγρούς. 

Η εκτροφή των αιγοπροβάτων ξεκινά στην ευρύτερη περιοχή ανάμεσα στο12.000 και το 8.000 π.Χ. και ο βοσκός, μετά τον κυνηγό, γνωρίζει ήδη ότι τα ζώα που του δίνουν τροφή προτιμούν τις καμένες περιοχές.

Σ. Ζόγκαρης Τα ασφαλή φυσικά λιμάνια, όπως εδώ στο Βαθύ της Καλύμνου, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πρώτη εποίκηση του Αιγαίου.

M. Gaethlich O περιορισμένος χώρος στα νησιά του Αιγαίου οδήγησε σε μεθόδους προσεκτικής διαχείρισης της γης. Μικτές καλλιέργειες, όπως αυτή στην Κέα, με σιτηρά και ήμερη βελανιδιά (Quercus macrolepis) σε αναβαθμίδες, ήταν συνηθισμένες.

Στη διάρκεια της Εποχής του Χαλκού αρχίζουν να καλλιεργούνται η ελιά, το αμπέλι και τα πρώτα οπωροφόρα. 

Το νερό ήταν πάντα λιγοστό και άνισα κατανεμημένο, με αποτέλεσμα η προσαρμογή στους κλιματικούς και μορφολογικούς περιορισμούς να ευνοήσει σε όλες τις εποχές τις ξηρικές καλλιέργειες όπως τα αμπέλια, τις συκιές, τις δαμασκηνιές, τις αμυγδαλιές και τις χαρουπιές.

Η Εποχή του Χαλκού, κατά την οποία ακμάζει στο Αιγαίο ο Κυκλαδικός Πολιτισμός, σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου τύπου εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, της εκμετάλλευσης των μετάλλων και των ορυκτών.

 Ορυχεία λευκόλιθου έχουν βρεθεί μέχρι και στην Πλάτη, βραχονησίδα της Ψερίμου στα βόρεια Δωδεκάνησα, ενώ ναυτικοί από το 'Αργος ταξιδεύουν στη Μήλο για να προμηθευτούν οψιδιανό 9.500 χρόνια πριν. 

Η φωτιά, το τσεκούρι και η αξίνα γίνονται πλέον οι κύριοι ρυθμιστικοί παράγοντες και διαμορφωτές της σχέσης ανθρώπου και φυσικού περιβάλλοντος.

'Ηδη από τη Νεολιθική Εποχή η εξέλιξη του νησιωτικού τοπίου παρουσιάζει μια εικόνα παλινδρόμησης. 

Υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων και έντονος μετασχηματισμός του τοπίου συνοδεύουν τις εποχές ειρήνης, οικονομικής ευμάρειας και δημογραφικής αύξησης.

 Απότομες πληθυσμιακές μειώσεις και πτώση της δραστηριότητας είναι επακόλουθο των περιόδων κρίσης που διαδέχονται τις φυσικές καταστροφές, κυρίως σεισμούς και ηφαιστειακές εκρήξεις, τους πολέμους, τους λιμούς και τις επιδημίες.

Συνακόλουθα η ανθρώπινη επίδραση στα νησιά υποχωρεί.

Γ. Χανδρινός Ο Σκάρος (Sparisoma cretense), μοναδικός εκπρόσωπος μιας μεγάλης οικογένειας τροπικών ψαριών στην Ευρώπη, πιάνεται στα δίχτυα των ψαράδων μόνο στο Νότιο Αιγαίο.

Γ. Τσουγκράκης Πενία τέχνας κατεργάζεται, το περίτεχνο πλέξιμο των αμπελιών στη Σαντορίνη είναι ένας τρόπος προστασίας των σταφυλιών από την ξηρασία και τους ισχυρούς ανέμους.

Στην πορεία των πρωτοϊστορικών και ιστορικών χρόνων, τα πρότυπα που δημιουργήθηκαν στο παρελθόν εδραιώνονται και ενισχύονται. 

Εκπρόσωποι αξιομνημόνευτων πολιτισμών, Φοίνικες, Κρήτες, Ίωνες, Δωριείς, Πέρσες, περιδιαβαίνουν το Αιγαίο με ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις για ανοιχτή γη, καλλιέργειες, κτηνοτροφία, στεγαστικές και ναυπηγικές κατασκευές, καύσιμες ύλες, μεταλλουργία, ορυκτά, κεραμικά.

Συνέπεια των αυξανόμενων αναγκών κατά την κλασική εποχή είναι η αντικατάσταση σε μεγάλο βαθμό του μεσογειακού δάσους από ανοιχτή καλλιεργήσιμη γη.

Καθώς ο πληθυσμός διογκώνεται και ο άνθρωπος γίνεται άριστος σε όλες τις τέχνες, με πρώτες τη ναυσιπλοία και τη γεωργία, όλο και περισσότερα νησιά εξερευνούνται και εποικίζονται για την κάλυψη των αναγκών του.

Το υπέδαφος των νησιών προμηθεύει άργυρο, νικέλιο και χαλκό, σίδηρο, μόλυβδο και θειάφι, μάρμαρα από την Πάρο, κιμωλία γη από την Κίμωλο, σμύριδα από τη Νάξο.

 Η έντονη ηφαιστειακή δράση, αν και υπεύθυνη yια την καταστροφή πολιτισμών και την ερήμωση νησιών, γεννά νέους πόρους, όπως τη θηραϊκή γη, και άριστα εδάφη για την καλλιέργεια του αμπελιού, που οι νέοι έποικοι της Θήρας γνωρίζουν πολύ καλά πώς να αξιοποιήσουν.

 Η χρήση των διαθέσιμων φυσικών πόρων φτάνει ως τη συστηματική εκμετάλλευση του φυτού Αμόργη που χρησιμοποιόταν για την ύφανση των περίφημων λινών "αμοργίνων χιτώνων", περιζήτητων στα κλασικά χρόνια. 

Το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα τους οφειλόταν στη βαφή με τον λειχήνα Rocella tinctoria.

Στη διάρκεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και των Βυζαντινών χρόνων, πολλά φυτικά και ζωικά ξενικά είδη εισάγονται από τον άνθρωπο και προσαρμόζονται απόλυτα στην περιοχή. 

Νέες εκτάσεις εκχερσώνονται και μετατρέπονται σε αμπελώνες και η καλλιέργεια της μουριάς εξαπλώνεται, καθώς οι Βυζαντινοί εισάγουν την τέχνη της επεξεργασίας του μεταξιού.

 Αργότερα, οι Φράγκοι ευγενείς επιδίδονται με ιδιαίτερο ζήλο στο κυνήγι της άγριας πανίδας των νησιών.

M. Gaethlich · Μαστιχόδεντρα στη Χίο.

Γ. Τσουγκράκης Παράδοξα γλυπτά από κλαδιά και φύλλα. Οι πιο εμφανείς επιπτώσεις της βόσκησης.

Από τον 15ο αιώνα οι πειρατές σαρώνουν το Αιγαίο. 

Οι νέοι εισβολείς τρομοκρατούν τους νησιώτες, πολλά νησιά ερημώνονται και η Ίος, η επονομαζόμενη "μικρή Μάλτα", γίνεται κέντρο πειρατείας και δουλεμπορίου. 

Ακολουθώντας την ίδια πορεία ερήμωσης, στους αιώνες της Οθωμανικής κυριαρχίας επικρατεί μια μακρά περίοδος πληθυσμιακής μείωσης, εγκατάλειψης της γεωργίας και πολιτιστικής παρακμής. Η μεσογειακή μακία βλάστηση ανακαταλαμβάνει την καλλιεργημένη γη και ταυτόχρονα οι πυρκαγιές και οι αποψιλώσεις για νέα βοσκοτόπια γίνονται κυρίαρχες δραστηριότητες. 

Ωστόσο υπάρχουν εξαιρέσεις, η Χίος ακμάζει χάρη στην καλλιέργεια της μαστίχας και η Τήνος χάρη στη μεταξουργία.

Αυτή η νέα κατάσταση μετασχηματίζει το τοπίο σε ένα μωσαϊκό βιοτόπων σε ποικίλα στάδια υποβάθμισης και αναγέννησης.

Η σταδιακή απελευθέρωση των νησιών, που συμπίπτει με την εισαγωγή νέων ξενικών φυτών όπως η πατάτα, και οι νέες δυνατότητες βιομηχανικής κατεργασίας της πρώτης ύλης δίνουν σημαντική ώθηση τόσο στην πρωτογενή παραγωγή όσο και στη μεταποίηση.

 Η Λέσβος των απέραντων ελαιώνων γνωρίζει μια απροσδόκητη ακμή με τα σαπωνοποιεία, ενώ τα δάση της ήμερης βελανιδιάς, όπου υπάρχουν, απολαμβάνουν λόγω της εύνοιας του ανθρώπου μια πρόσκαιρη αναγέννηση, αφού το βελανίδι εξάγεται συστηματικά για τις ανάγκες της βυρσοδεψίας.

 Παράλληλα, η ανάπτυξη των μεταφορών στο Αιγαίο κάνει γνωστά και περιζήτητα εκλεκτά προϊόντα των νησιών όπως τα σύκα της Σύμης και τα δαμάσκηνα της Σκοπέλου.

Γ. Ρουσσόπουλος Εγκαταλειμμένο αλώνι στα Λέβιθα, ανάμεσα στις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα.

M. Gaethlich Αναβαθμίδες (πεζούλες) στην Τήνο.

Στα πρόσφατα χρόνια, ο νησιωτικός χώρος του Αιγαίου υφίσταται νέες δημογραφικές, κοινωνικές και οικολογικές μεταβολές.

 Η διαβίωση στα νησιά ήταν πάντα συνώνυμη της λιτότητας και τα ανταλλάγματα μιας εξαιρετικά κοπιαστικής ζωής φαντάζουν μηδαμινά στις σημερινές νησιωτικές κοινωνίες. 

Οι νησιώτες, που πάντα χαρακτηρίζονταν από έντονη κινητικότητα ως ναυτικοί, εξερευνητές και μερικές φορές πρόσφυγες, οδηγήθηκαν στη δεκαετία του '50 σε εξωτερική μετανάστευση και στη συνέχεια σε αστικοποίηση.

Στα μικρά νησιά η ανθρώπινη παρουσία συνετέλεσε στην αύξηση της ετερογένειας του τοπίου με τη δημιουργία νέων βιοτόπων, κυρίως με την καλλιέργεια της γης.

 Οι παραδοσιακές τεχνικές όπως η αμειψισπορά, η αγρανάπαυση και η καλλιέργεια σε αναβαθμίδες (πεζούλες), προστάτευαν επαρκώς τα φτωχά εδάφη. 

Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα αγροτικό τοπίο απίστευτα πολύπλοκο, μικροσκοπικές κοιλάδες με κομμάτια καλλιεργημένης γης σε ένα μωσαϊκό χρήσεων, αροτριαίες καλλιέργειες εναλλασσόμενες με μικρούς ελαιώνες, οπωρώνες, μποστάνια, αμπέλια και κηπευτικά, στις λαγκαδιές πυκνή βλάστηση και στις πλαγιές των χαμηλών βουνών βοσκοτόπια και εκτεταμένες καλλιέργειες σε πεζούλες, διάσπαρτα κτίσματα, μονοπάτια, στέρνες, περιστερώνες, θαμνοφράκτες, καλαμιές, πέτρινοι φράκτες.

Η μαζική μετακίνηση του πληθυσμού σημάδεψε βαθιά την αγροτική γη. 

Οι παραδοσιακές καλλιεργητικές πρακτικές και κυρίως οι αναβαθμίδες εγκαταλείφθηκαν, απρόσιτες καθώς ήταν στα σύγχρονα γεωργικά μηχανήματα, ενώ η κτηνοτροφία επιδίδεται με ανεξέλεγκτους ρυθμούς στον φαύλο κύκλο πυρκαγιάς- υπερβόσκησης. 

    Τα αποτελέσματα είναι πρόδηλα τόσο στη διάβρωση των εδαφών και την ερημοποίηση όσο και στην επαναφορά σε μια απλούστερη και πιο ομοιόμορφη δομή, δηλαδή στην ομογενοποίηση του τοπίου.

Στα μεγάλα νησιά με την αυξημένη φυσική ετερογένεια, η ανθρώπινη δράση λειτούργησε κυρίως αρνητικά με την καταστροφή των βιοτόπων.

 Παρόλα αυτά, τμήματα της αρχικής μεσογειακής βλάστησης όπως πευκοδάση και δάση καστανιάς και βελανιδιάς συναντιούνται σε αρκετά σημεία, είτε λόγω του απρόσιτου των περιοχών είτε γιατί o άνθρωπος ευνόησε, σε διάφορες εποχές, τη διατήρησή τους. 

Διατηρούνται επίσης κατάλοιπα υδροχαρών δασών με πλατάνια, ιτιές, λεύκες και συστάδες δάφνης, οικοσυστήματα με μοναδική οικολογική και αισθητική αξία.

M. Gaethlich Παραδοσιακός περιστερώνας στην Τήνο.

Σ. Υφαντής Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, οι νησιώτες μαζεύουν το Κρίταμο (Crithmum maritimum) από τα παραθαλάσσια βράχια για τη σαλάτα ή για τουρσί.

Επίσης στα νησιά υπάρχει ποικιλία παράκτιων οικοσυστημάτων, λιμνοθάλασσες και αλμυρόβαλτοι, θίνες με συστάδες κέδρων, αμμώδεις παραλίες, βραχώδεις ακτές και ορθοπλαγιές, εύθραυστοι φυσικοί χώροι με εξέχουσα μορφολογική και βιολογική αξία.

Παράλληλα απαντούν εδώ πολύτιμα υδάτινα οικοσυστήματα, θαλάσσια και χερσαία, που υποστηρίζουν ξεχωριστές μορφές χλωρίδας και πανίδας, θαλάσσιοι βιότοποι με όρμους και κολπίσκους, υφάλους και θαλάσσιες σπηλιές, περιοχές με γλυκό νερό, περιστασιακές λιμνούλες και χείμαρροι.

Σήμερα, μια νέα πολύπλευρη και αξιοσημείωτη μεταμόρφωση του νησιωτικού τοπίου βρίσκεται σε εξέλιξη.

 Ένα μεγάλο, διεθνές, τουριστικό ρεύμα κατευθύνεται προς τα νησιά εξαιτίας του ήπιου κλίματος και της ηλιοφάνειας, της γοητείας της θάλασσας και του φυσικού τοπίου, της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς. 

Αν και συχνά ονομάζεται "βιομηχανία", ο τουρισμός συγγενεύει σε μεγαλύτερο βαθμό με τη γεωργία, αν συγκρίνει κανείς την τεράστια επίδρασή του στο περιβάλλον και στους φυσικούς πόρους. 

Οι αυξημένες ανάγκες διάθεσης υδατικών πόρων, η αναγκαία ανάπτυξη υποδομής που μεταφράζεται σε έντονη οικιστική και οδοποιητική δραστηριότητα και, 

 κυρίως, η πολύπλευρη και εκτεταμένη χρήση των περιορισμένων φυσικών συστημάτων και ιδιαίτερα των παράκτιων οικοσυστημάτων, 

είναι δυναμικοί παράγοντες σε θέση να προκαλέσουν, στις ερχόμενες δεκαετίες, εντονότατες και πιθανά μη αντιστρεπτές μεταβολές στον νησιωτικό μικρόκοσμο του Αιγαίου αρχιπελάγους. 

http://www.minenv.gr/index.html#

Οι προοπτικές για τις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος

 Μην περιμένουμε,  να δούμε μειώσεις των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος.

•                      

            Αν συνεχιστεί 
1oν Η αύξηση του μεριδίου του ακριβού φυσικού αερίου και 
2ον Των πολύ ακριβότερων ΑΠΕ στο σύστημα, 
εις βάρος του φθηνού εγχώριου λιγνίτη, αναπόφευκτα θα δούμε τη συνέχιση της αυξητικής τάσης στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος.
 Η αυξητική τάση ενισχύεται και από την επιδίωξη των νέων ανεξάρτητων παραγωγών, για αποδόσεις και περιόδους ανάκτησης κεφαλαίου, που είναι περισσότερο συμβατές με την ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα.

           Πριν από πολλά χρόνια, σε όλο σχεδόν τον κόσμο, είχε κριθεί ότι ο ασφαλέστερος και οικονομικά αποτελεσματικότερος τρόπος λειτουργίας της αγοράς ηλεκτρισμού ,  ήταν η παραχώρηση μονοπωλιακού δικαιώματος σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις, δημόσιες ή ιδιωτικές, για μεγάλες γεωγραφικές περιοχές.

Η επιλογή αυτή βασίστηκε στη διαπίστωση, ότι με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζονται μεγάλες οικονομίες κλίμακας και χαμηλότερο κόστος και τιμές προς όφελος των καταναλωτών και της οικονομικής ανάπτυξης.
Στην Ευρώπη, για την παραχώρηση του μονοπωλιακού δικαιώματος, ιδιαίτερα μετά τον πόλεμο, προτιμήθηκαν κυρίως δημόσιες επιχειρήσεις ,όπως η ΔΕΗ .

Στις ΗΠΑ δόθηκε προτίμηση, σε μεγαλύτερο ποσοστό, σε ιδιωτικές επιχειρήσεις ηλεκτρισμού.
       Για να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει εκμετάλλευση της μονοπωλιακής τους δύναμης, θεσπίστηκαν συγκεκριμένοι ρυθμιστικοί κανόνες εποπτείας και ελέγχου, με έμφαση στον προγραμματισμό των επενδύσεων, τον έλεγχο των δαπανών εκμετάλλευσης και, κυρίως, των τιμών.    
     Στην Ελλάδα, όπου η ΔΕΗ κάλυπτε το 100% της αγοράς, μια απόδοση γύρω στο 4% θεωρούνταν εύλογη, με το σκεπτικό ότι ο κλάδος του ηλεκτρισμού είναι ασφαλής, με εγγυημένη αγορά και αμελητέο risk premium.
Σύμφωνα με το ίδιο σκεπτικό, μια σχετικά χαμηλή απόδοση κεφαλαίου συνεισφέρει αποφασιστικά στη διατήρηση των τιμών σε χαμηλά επίπεδα.

Με αυτή τη μονοπωλιακή διάρθρωση, οι αγορές ηλεκτρισμού λειτούργησαν ικανοποιητικά για πολλές δεκαετίες.

     Στην Ελλάδα, με την υποκατάσταση από τη ΔΕΗ  , των πολλών ιδιωτικών κυρίως επιχειρήσεων, η μεγαλύτερη από τις οποίες εξαγοράστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’60, έγινε δυνατή η αξιοποίηση εκτεταμένων κοιτασμάτων λιγνίτη, που μέχρι τότε παρέμεναν σε ύπνωση, και εξασφαλίστηκε φθηνό εγχώριο καύσιμο. 
    Υψώθηκαν εντυπωσιακά φράγματα στα ποτάμια, αξιοποιώντας τα νερά για την παραγωγή φθηνής ηλεκτρικής ενέργειας και για αρδεύσεις, ενώ κατασκευάστηκε σειρά σταθμών ηλεκτροπαραγωγής και εκτεταμένα δίκτυα μεταφοράς και διανομής, που κάλυψαν ολόκληρη τη χώρα. 
   Εξασφαλίστηκε επάρκεια, με χαμηλές τιμές, για το σύνολο του πληθυσμού. 
   Μέχρι τότε, ο πληθυσμός που ζούσε στο 52% των ελληνικών οικισμών φωτίζονταν με λάμπες πετρελαίου. 
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, εντάθηκαν διεθνώς οι πιέσεις για το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού. Η ένταση των πιέσεων προήλθε κυρίως από τη μεγάλη συσσώρευση κεφαλαίων, τα οποία, στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, αναζητούσαν ικανοποιητικές επενδυτικές διεξόδους και ευκαιρίες.
Ήταν φανερό ότι ο κλάδος του ηλεκτρισμού, με τον υψηλό βαθμό ασφάλειας που παρέχει και τον μεγάλο κύκλο εργασιών, δεν θα μπορούσε να παραμείνει για πολύ στην αποκλειστική νομή της κρατικής (ή και της ιδιωτικής) μονοπωλιακής δραστηριότητας.
 Στις Βρυξέλλες, ασκήθηκε κυρίως πίεση προς την κατεύθυνση των ιδιωτικοποιήσεων και της διευκόλυνσης της εισόδου στην αγορά νέων ανεξάρτητων παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας.

   Το επιχείρημα είναι ότι, με την άρση των εμποδίων εισόδου και την είσοδο στην αγορά μεγάλου αριθμού παραγωγών/προμηθευτών, δημιουργείται έντονος ανταγωνισμός, που καταλήγει σε μείωση των τιμών προς όφελος του καταναλωτή.
   Όμως ο καταναλωτής με ανησυχία διαπιστώνει ότι, τα τελευταία χρόνια, παρά την είσοδο νέων παραγωγών στην αγορά, οι τιμές αυξάνονται.

 Το πρόβλημα με τις τιμές, στην αγορά ηλεκτρισμού, έχει τρεις κυρίως διαστάσεις.

        Η πρώτη διάσταση έχει σχέση με το χρησιμοποιούμενο καύσιμο στην παραγωγή ηλεκτρισμού.
Οι τιμές κρατήθηκαν για πολλά χρόνια στην Ελλάδα χαμηλές, επειδή η παραγωγή ηλεκτρισμού βασίζονταν, κατά περίπου 80%, στον φθηνό εγχώριο λιγνίτη και στο υδροδυναμικό.
 Η πολιτική αυτή αποσκοπούσε στον περιορισμό της εξάρτησης από εισαγόμενα καύσιμα και στη διατήρηση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας σε χαμηλά επίπεδα.

      Η σημαντική μείωση της συμμετοχής του φθηνού εγχώριου λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή, τα τελευταία χρόνια, με την ταυτόχρονη αύξηση του μεριδίου του πολύ ακριβότερου φυσικού αερίου και των ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) με το εξαιρετικά υψηλό κόστος, κατέστησαν αδύνατη τη διατήρηση των τιμών σε χαμηλά επίπεδα.

       Η δεύτερη διάσταση έχει σχέση με τη διάρθρωση και τον τρόπο λειτουργίας της αγοράς.
Αν πάρουμε πολύ στα σοβαρά την άποψη,  ότι με την είσοδο των νέων παικτών στην αγορά θα δούμε έναν οξύ ανταγωνισμό μεταξύ τους, που θα βυθίσει τις τιμές, θα δείξουμε μάλλον απλοϊκότητα.
     Ο πραγματικός και όχι ο εικονικός ανταγωνισμός προϋποθέτει πολύ μεγάλο αριθμό παραγωγών / προμηθευτών, από τους οποίους κανένας δεν μπορεί να ελέγξει μεγάλο μέρος της προσφοράς. Επειδή αυτή η προϋπόθεση είναι δύσκολο να υπάρξει στην αγορά ηλεκτρισμού, θα είμαστε πιο κοντά στην πραγματικότητα αν μιλήσουμε για ολιγοπωλιακή αγορά, και είναι γνωστό πώς ορίζονται οι τιμές στις ολιγοπωλιακές αγορές.

Είναι χρήσιμο να δούμε την εξέλιξη των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα, μετά το άνοιγμα της αγοράς.
Μόνο την τελευταία περίοδο, μεταξύ του πρώτου εξαμήνου του 2011 και του πρώτου εξαμήνου του 2013, σε περίοδο αποπληθωρισμού και μείωσης της ζήτησης και των εισοδημάτων, η μέση τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των πάσης φύσεως επιβαρύνσεων, αυξήθηκε κατά 24,8% για τους οικιακούς καταναλωτές και κατά 19% για τη βιομηχανία     (Eurostat. Electricity and Natural Gas Price Statistics).
Σημειώνεται ότι είχαν προηγηθεί και άλλες αυξήσεις κατά την προηγούμενη χρονική περίοδο.
Με δεδομένες τις ατέλειες της αγοράς, καλό είναι να μην επαναπαυόμαστε, με την πεποίθηση ότι για όλα θα φροντίσει ο ανταγωνισμός.
   Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος για τον οποίο στις ΗΠΑ ιδιαίτερα γίνεται μεγάλη συζήτηση πάνω στο ζήτημα της φύσης και της έκτασης της αναγκαίας ρυθμιστικής παρέμβασης, για να αποτραπεί η επανάληψη φαινομένων τύπου Καλιφόρνιας, όπου το καλοκαίρι του 2000, οι χονδρικές τιμές εκτοξεύτηκαν στα ύψη σε ολόκληρη την Πολιτεία και στο Σαν Ντιέγκο οι λογαριασμοί διπλασιάστηκαν.

       Η τρίτη διάσταση του προβλήματος έχει σχέση με την επιζητούμενη απόδοση του κεφαλαίου και την περίοδο ανάκτησης.

Είναι φυσικό, οι νέοι παίκτες να μην αρκούνται στις χαμηλές αποδόσεις και στις μεγάλες περιόδους ανάκτησης, στις οποίες αρκούνταν η μονοπωλιακή ΔΕΗ.
Αυτό, πρακτικά, σημαίνει υψηλότερες τιμές.
 Μην περιμένουμε, λοιπόν, να δούμε μειώσεις των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος.
       Αν συνεχιστεί η αύξηση του μεριδίου του ακριβού φυσικού αερίου και των πολύ ακριβότερων ΑΠΕ στο σύστημα, εις βάρος του φθηνού εγχώριου λιγνίτη, αναπόφευκτα θα δούμε τη συνέχιση της αυξητικής τάσης.

Η αυξητική τάση ενισχύεται και από την –επιχειρηματικά λογική– επιδίωξη των νέων ανεξάρτητων παραγωγών για αποδόσεις και περιόδους ανάκτησης κεφαλαίου, που είναι περισσότερο συμβατές με την ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα.



http://www.kathimerini.gr/769797/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/apoyh-oi-prooptikes-gia-tis-times-toy-hlektrikoy-reymatos
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ    Οικονομολόγος, τ. γενικός διευθυντής ΔΕΗ, τ. διευθύνων σύμβουλος ΤΡΑΜ Α.Ε., τ. πρόεδρος της Επιτροπής Ενέργειας του CEEP (Βρυξέλλες. Ευρωπαϊκό Κέντρο Επιχειρήσεων με Δημόσια Συμμετοχή)