Πάει ο καιρός, επέρασε
γεράσανε οι πόρνες
του γυρισμού οι ώρες
γινήκανε σπαθιά.
Πάει ο καιρός, επέρασε
ξεσπάσαμε σα μπόρες
όταν οι νιές, οι κόρες
μας είπαν: «έχε γεια».
Πάει ο καιρός, επέρασε
κοιτούμε στους καθρέπτες
να ιδούμε πόσες μέρες
αφήσαμε μακριά.
Πάει ο καιρός, επέρασε
και μείναμε μονάχοι
παρέα είν’ οι βράχοι
η μόνη συντροφιά.
Παίρνουμε χώρια το στρατί
και φτάνουμε αντάμα
μια σκέψη, ένα κλάμα
στην τόση αποθυμιά.
Παίρνουμε νύχτα το στρατί
και φτάνουμε το γέρμα
μία κλωστή το τέρμα
μετά η λησμονιά.
Καπετάνιος Αντώνης 1993
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ ΕΔΩ