ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

                                          

Στην χρεωκοπημένη χώρα μας , συχνές είναι οι αναφορές στην έννοια της «αξιοκρατίας» στις  διάφορες πτυχές της καθημερινής μας ζωής .

Νομίζω ότι όλοι   συμφωνούμε, ότι πρόκειται για μια έννοια , που χάθηκε οριστικά  στον τόπο που γεννήθηκε.

    Αρχικά ο Πλάτωνας στην ‘’Πολιτεία’’ του, αναφέρει ότι κάθε πολίτης μπορεί να μεταβεί στην   ανώτερη τάξη πολιτών, που ασκεί διακυβέρνηση της πολιτείας   , μόνον  μέσα από  δοκιμασίες ήθους , η θεωρητικές εξετάσεις του χαρακτήρα του . Δυστυχώς στην σημερινή Ελλάδα η αξιοκρατία είναι μια λέξη κενή περιεχομένου  αφού ελάχιστες φορές εφαρμόζεται . Πολλές φορές αναρωτηθήκαμε αν υπάρχει αξιοκρατία στον τόπο μας και αν το αποτέλεσμα του Χ διαγωνισμού η προκήρυξης  , αντικατοπτρίζει το βαθύτερο νόημα που δίνει ο Πλάτωνας στον όρο αξιοκρατία και αν αυτός που θα επιλέγει τελικά,  είναι ο άριστος όλων .

Βέβαια όταν τυχαίνει να γνωρίζουμε τα πραγματικά προσόντα αυτών που επιλέγηκαν , συμπεραίνουμε ότι δεν υπάρχει αξιοκρατία στην σημερινή Ελλάδα , άρα ζούμε σε μια χώρα που οι πραγματικές δυνατότητες των πολιτών δεν αξιολογούνται και οι προσδοκίες αναγνώρισης των  πραγματικών ικανοτήτων, είναι ανύπαρκτες.

Στην περίοδο της οικονομικής κρίσης που ζούμε , λογικό είναι να γιγαντώνεται στους πολίτες, η αίσθηση της έλλειψης αξιοκρατίας , στις διάφορες πτυχές της καθημερινής μας ζωής, ωστόσο δεν δημιούργησε η κρίση  αυτή την έλλειψη, αλλά  προϋπάρχουσες παθογένειες ετών.

  Η κρίση έφερε την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας , αύξηση της ανεργίας και οικονομική εξαθλίωση σε μεγάλα στρώματα του πληθυσμού,  που σήμερα ενδιαφέρεται περισσότερο, όμως δεν αντιδρά ,  για την ξεχασμένη ….αξιοκρατία .

      Η ύπαρξη κομματικών δεσμών , η προσωπικών σχέσεων , έγινε  πλέον  ο απαιτούμενος μονόδρομος, και το κριτήριο , για την ανέλιξη σε θέσεις κλειδιά της δημόσιας διοίκησης ,  αφού η…. «αξιοκρατία σε αυτή τη χώρα πέθανε».

                                 

     Καθημερινά βλέπουμε φαινόμενα αναξιοκρατίας και κοινωνικής σήψης,  που ενώ καταγγέλλονται , αφήνουν αδιάφορη την εξουσία , που δυστυχώς τα αναπαράγει ξανά και ξανά . Δημιουργεί κομματικούς στρατούς .

       Οι κάθε λογής, συνήθως  απόμαχοι συνταξιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι , επαναφέρονται  σε σημαντικές δημόσιες θέσεις , συνήθως σαν έμπιστοι κομματικοί φίλοι ,  στερούμενοι  ειδικών προσόντων .

 Προφανώς και οι ίδιοι αδιαφορούν για την προκλητική  και προνομιακή μεταχείριση τους , έναντι των συμπολιτών μας  , αφού ποτέ δεν είχαν  αρχές , αξίες και αξιοπρέπεια . Σχεδόν πάντοτε αποτυγχάνουν παταγωδώς  και  τελικά  εκδιώκονται,  αφήνοντας πίσω τους νέες κοινωνικές  καταστροφές . Μετά προσπαθούν  να ανταποδώσουν  την εύνοια , με προσωπικούς τους κομματικούς αγώνες , συλλογής νέων σανοφάγων .    

      Είναι σχεδόν αδύνατον ένας κομματικός φίλος , π.χ. ένας συνταξιούχος δάσκαλος , να γίνει επιτυχημένος μάνατζερ- διοικητής,  ενός μεγάλου δημόσιου νοσοκομείου , αφού στερείται ακόμη και βασικών γνώσεων στο αντικείμενο .

Το ‘’βόλεμα χωρίς προσόντα ‘’, αποστερεί όμως το δικαίωμα στην εργασία , ενός νέου ειδικού επιστήμονα με εξαιρετικές σπουδές σε αυτό τον τομέα .

    Με γελοία εφόδια , όπως η  κομματική ταυτότητα και τις πολιτικές  του γνωριμίες , ο..... π.χ. συνταξιούχος ένστολος , που ουδέποτε διακρίθηκε ιδιαίτερα στα καθήκοντα  του κατά την διάρκεια της εργασιακής του πορείας , επαναφέρεται στο δημόσιο  σαν υψηλόμισθος και  σε  θέση κλειδί , για να διαχειριστεί ευαίσθητους τομείς κοινωνικής δράσης , όπου  φυσικά  αποτυγχάνει   και εκδιώκεται  κακήν κακώς, από αυτούς που τον διόρισαν  .   Βεβαίως και ο αντικαταστάτης του , επιλέγεται πάντα από το ίδιο ….’’πανέρι’’.

  Τα παραδείγματα αυτά είναι χιλιάδες τα τελευταία χρόνια  σε κάθε γωνία της Ελλάδας  και τα βιώνουμε καθημερινά όλοι.

        Ο άνεργος νέος-α ,  με τις εξαιρετικές σπουδές και  προσόντα , πάντα θα παραμένει άνεργος  και ανίσχυρος θεατής μιας διεφθαρμένης δημόσιας διοίκησης .

      Με αυτά τα δεδομένα , πολλοί Έλληνες νέοι επιστήμονες, με υψηλό επίπεδο κατάρτισης και επιστημονικές περγαμηνές ,  που θα ζήλευαν συνομήλικοί τους από άλλες χώρες του εξωτερικού, καταφεύγουν στη λύση της μετανάστευσης.

 Η πατρίδα μας έχει υποστεί στο παρελθόν τις ολέθριες συνέπειες της ξενιτιάς , αλλά ως γνωστόν,  η ιστορία όπως και τα λάθη μας ….επαναλαμβάνεται .

     Οι υποψήφιοι μετανάστες ξέρουν  καλά,  ότι δεν υπάρχουν άλλες ελπίδες αξιοπρεπούς επιβίωσης  για το μέλλον τους , στην χώρα .

Η απάντησή τους στο ερώτημα που συχνά τους τίθεται,  για την αιτία φυγής τους από τη χώρα μας , είναι τις περισσότερες φορές η φράση που συμπυκνώνει την κρίση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα:

….. «Δεν υπάρχουν πλέον ευκαιρίες για να μείνουμε και να ασχοληθούμε στον τομέα που σπουδάσαμε.

 Η Ελλάδα είναι μια χώρα που σκοτώνει τα παιδιά της».

    Βέβαια όσο φορτισμένη και αιχμηρή κι αν ακούγεται αυτή η φράση , καταδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το πρόβλημα έλλειψης αξιοκρατίας για το οποίο έχουν λεχθεί τόσα πολλά.

  Φανερή αιτία για όλα τα παραπάνω είναι η έλλειψη κατάλληλης παιδείας , που θα μπορούσε να επιφέρει την αλλαγή , στον τρόπο αντιμετώπισης αυτών των καυτών  κοινωνικών προβλημάτων  και να μας μετατρέψει όλους σε υπεύθυνους πολίτες , που θα δημιουργήσουμε μόνοι μας το μέλλον  . 

Στο πρόβλημα αυτό, που  είναι το τεράστιο ζητούμενο της κοινωνίας μας , απαιτείται καθολική προσπάθεια και συναίνεση και αδιάκοπο αγώνα . -

                                                                                                      Γ.Β.Μ.