Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

Λ ΙΓΝΙΤΕΣ .......Το Εθνικό μας καύσιμο. Μελέτη του ΤΕΕ / Δυτικής Μακεδονίας

                                                     
 
      Μια εξαιρετική επιστημονική μελέτη του ΤΕΕ/ΤΔΜ , που μας έστειλε ο φίλος του SAGINI3 ,
 Νίκος.
Αποτελεί πηγή γνώσης για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν για την οικονομική συνεισφορά
του εθνικού μας καυσίμου , του λιγνίτη ,στην Εθνική μας οικονομία τα τελευταία 60 έτη.
 Είναι ένα  ηχηρό χαστούκι στους άθλιους κερδοσκόπους της ''πράσινης απάτης'' ,των ΑΠΕ και του φυσικού αερίου,
που κατάφεραν με την βοήθεια ανικάνων και διεφθαρμένων κυβερνήσεων ,
να καταστρέψουν την  ενεργειακή ασφάλεια της χώρας και να μετατρέψουν την φθηνή και ασφαλή
θερμική ενέργεια του λιγνίτη και των υδροηλεκτρικών της ΔΕΗ,  σε πανάκριβη και αναξιόπιστη ''πράσινη ενέργεια'' των ΑΠΕ.
Έχουν διαπραχθεί σοβαρά εγκλήματα στον τομέα της ενέργειας  με θύματα τους
 Έλληνες καταναλωτές.Διαβάστε εδώ τις......       Επώνυμες οι καταγγελίες του Γ.Παλαιοκρασσά




                                                           
ΤΕΕ Δυτικής Μακεδονίας
Ιούλιος 2012
Μελέτη.
           ''Εκτίμηση του κόστους μετάβασης της Δυτικής Μακεδονίας  
σε καθεστώς χαμηλής λιγνιτικής παραγωγής''


Η παρούσα μελέτη  αποτελεί απόφαση της Διοικούσας Επιτροπής μετά από
εισήγηση της σχετικής Ομάδας Εργασίας του ΤΕΕ/ΤΔΜ που αποτελείται από τους:
Δ. Σωτηρόπουλο (Χημ.Μηχ., MBA), Ε. Καρλόπουλο, (Χημ. Μηχ., MSc), Α.
Σιδηρόπουλο (Οικονομολόγο, PhD Cand) και υποστηρίχθηκε από τους Δ.
Μαυροματίδη (Ηλ. Μηχ) και Α. Κακάλη (Ηλ. Μηχ)



1. Εισαγωγή
Εδώ και έξι σχεδόν δεκαετίες, οι λιγνίτες αποτελούν τη σημαντικότερη    πρωτογενή   πηγή
 ενέργειας για τη Χώρα μας. 
Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας, ο οποίος ολοκληρώθηκε ουσιαστικά
στις αρχές της δεκαετίας του1980, στηρίχθηκε αποκλειστικά σχεδόν στους εγχώριους λιγνίτες και 
 κυρίαρχα στα αποθέματα της Δυτικής Μακεδονίας. 
 Με σημείο αναφοράς το 1955, όταν ξεκίνησε  η εκμετάλλευση του πρώτου επιφανειακού ορυχείου 
από  τη  ΛΙΠΤΟΛ ΑΕ, η λιγνιτική βιομηχανία αναπτύχθηκε  στον ενεργειακό άξονα της Δυτικής 
 Μακεδονίας  με ταχείς,πρωτοφανείς ρυθμούς για τα ελληνικά δεδομένα.
Σήμερα, στον ενεργειακό άξονα της Δυτικής Μακεδονίας  εξορύσσονται  ετησίως  περίπου 50 
 εκατομμύρια τόνοι λιγνίτη οι οποίοι τροφοδοτούν τους 5 ατμοηλεκτρικούς σταθμούς της περιοχής 
συνολικής   εγκατεστημένης ισχύος4.270 MW ,ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι απασχολούνται άμεσα 
 ή δορυφορικά στον  παραγωγικό κύκλο της λιγνιτικής βιομηχανίας
.
     Η Ελληνική Κυβέρνηση,στην προσπάθειά της να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που απορρέουν από
 τους δεσμευτικούς στόχους  της Στρατηγικής «Ενέργεια 2020» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για 
ανταγωνιστική, βιώσιμη και ασφαλή ενέργεια που εξειδικεύεται στον κανόνα
του “20-20-20" δηλαδή, 20% μείωση στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2020,
20% αύξηση του μεριδίου των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα και
20% περικοπή στην ενεργειακή κατανάλωση, ανακοίνωσε  τον Ιούνιο του
2010 την πρόθεσή της να μειώσει  δραστικά τη συμμετοχή του λιγνίτη στο εθνικό ενεργειακό
 χαρτοφυλάκιο,  να αποσύρει σημαντικό μερίδιο των λιγνιτικών θερμικών μονάδων της
 περιοχής μας και να στραφεί σε  εισαγόμενα ανταγωνιστικά καύσιμα.
Είναι  σαφές ότι η Ελληνική Πολιτεία οφείλει και πρέπει να ανταποκριθεί στις προαναφερόμενες
 υποχρεώσεις  και κυρίως,στη δέσμευση που αφορά στη μείωση των εκπομπών
 διοξειδίου του άνθρακα (CO2).
Όμως,η φιλοσοφία του Πρωτοκόλλου του Κιότο αλλά και οι Μηχανισμοί Εφαρμογής που
  υποστηρίζουν επιχειρησιακά την υλοποίησή του, στηρίζονται στην παραδοχή ότι οι μειώσεις
 των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα επιβάλλεται να γίνουν με τέτοιες παρεμβάσεις, ώστε τόσο
το μοναδιαίο κόστος ανά τόνο  CO2 ,όσο και οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις να
είναι οι ελάχιστες δυνατές.
Εάν το χρονοδιάγραμμα απόσυρσης των λιγνιτικών μονάδων της περιοχής μας
συμβαδίζει με το χρονοδιάγραμμα εξάντλησης των αποθεμάτων λιγνίτη ή προκύπτει μέσω της
οικονομικά μη βιώσιμης τεχνικής προσαρμογής των μονάδων να ανταποκριθούν στους
περιβαλλοντικούς περιορισμούς, τότε βεβαίως η διαδικασία απόσυρσης είναι νομοτελειακά
προκαθορισμένη.
Αν όμως το κυρίαρχο κίνητρο απόσυρσης των μονάδων εντοπίζεται μονοδιάστατα στην
επίτευξη των στόχων 20-20-20 και στην ενδεχόμενη διασφάλιση «ζωτικού χώρου»
 για την ευκολότερη διείσδυση ανταγωνιστικών εισαγόμενων καυσίμων,τότε πρόκειται
για μια ασύμμετρη παρέμβαση στον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της Δυτικής Μακεδονίας.
Από την άλλη πλευρά, η γενικότερη οικονομική κατάσταση της Χώρας μας, η
προφανής αναγκαιότητα δημιουργίας συνθηκών πρωτογενούς πλεονάσματος και οι θετικές
επιπτώσεις της λιγνιτικής βιομηχανίας στους τομείς της απασχόλησης σε περιφερειακό
επίπεδο, υπαγορεύουν μια ενδεχόμενη προσαρμογή της εθνικής ενεργειακής πολιτικής και
ιδιαίτερα του ρόλου των λιγνιτών στο εθνικό ενεργειακό χαρτοφυλάκιο.


Στόχο της μελέτης αποτελεί η ποσοτική και ποιοτική εκτίμηση των οικονομικών επιπτώσεων
της λιγνιτικής βιομηχανίας σε επίπεδο Δυτικής Μακεδονίας και ειδικότερα,
μέσω των πολλαπλασιαστών εισοδήματος και απασχόλησης, όπως αυτοί προκύπτουν από
την εφαρμογή της μεθοδολογίας των Εισροών Εκροών σε επίπεδο περιφέρειας.

Τεκμηρίωση της αναγκαιότητας υλοποίησης της μελέτης
...........
 Διαβάστε εδώ την συνεχεία της μελέτης............

 http://www.tdm.tee.gr/images/stories/Docs/nea_anakoinoseis/deltia
_typou/ektimisi_tou_kostous_metabibasis_ths_dm.pdf




Η Πυρηνική δοκιμή αντιδραστήρα ΘΟΡΙΟΥ .....αρχίζει. !!! !!Ι

 

  ...... θα μπορούσε να προσφέρει καθαρότερη, ασφαλέστερη, και σχεδόν χωρίς απόβλητα ενέργεια

 


                                        Thorium: Thor. Get it?



Enter thorium.

Το φυσικό θόριο, το οποίο είναι αρκετά φθηνό και άφθονο (περισσότερο από το ουράνιο), δεν περιέχει αρκετό σχάσιμο υλικό (θόριο-231) για να διατηρήσουν μια αλυσιδωτή πυρηνική αντίδραση. Με τη μίξη θορίου οξειδίου με οξείδιο πλουτωνίου 10%, ωστόσο, η κρισιμότητα επιτυγχάνεται.

  Αυτό το καύσιμο, η οποία ονομάζεται θόριο-ΜΟΧ (μικτό οξείδιο), μπορεί στη συνέχεια να σχηματιστεί σε ράβδους και να χρησιμοποιηθούν σε συμβατικά πυρηνικών αντιδραστήρων.

Αυτό οχι μόνο  σημαίνει ότι μπορούμε να παράγουμε ενεργεία, μακριά με το ουράνιο, το οποίο είναι ακριβό για να εμπλουτιστεί, επικίνδυνο και οδηγεί σε διάδοση των πυρηνικών όπλων, αλλά αυτό σημαίνει επίσης ότι έχουμε τελικά έναν εύκολο τρόπο για την ανακύκλωση πλουτωνίου

 Επιπλέον, ο κύκλος του πυρηνικού καυσίμου θόριο-MOX δεν παράγει νέο πλουτωνίου.
 Μειώνει πραγματικά τα παγκόσμια αποθέματα του πλουτωνίου. Επίσης  το , θόριο-ΜΟΧ κάνει ασφαλέστερους τους πυρηνικούς αντιδραστήρες,  λόγω του υψηλότερου  σημείου  τήξης και θερμικής αγωγιμότητας.




Thor Energy's thorium reactor in Halden, Norway.
Ο αντιδραστήρας θορίου της Thor Energy στο Halden της Νορβηγίας. Ο σωλήνας στη μέση της φωτογραφίας περιεχέι pellets απο thorium-MOX ,και εισέρχεται μέσα στο αντιδραστήρα ο οποίος είναι από κάτω,


       Το Θόριο-MOX, με λίγα λόγια, γίνεται  συναρπαστικό όσο μπαίνει στη βιομηχανία πυρηνικής ενέργειας.

  Πριν
όμως να μπορεί  χρησιμοποιηθεί, η  Thor Energy πρέπει να βεβαιωθεί απολύτως, ότι ο κύκλος του θορίου σαν πυρηνικού καυσίμου είναι πλήρως κατανοητός.

Για να γίνει αυτό, η εταιρεία έχει κατασκευάσει ένα μικρό πειραματικό αντιδραστήρα στη νορβηγική πόλη του Halden, όπου ράβδοι του θορίου-MOX  , παρέχουν ατμό σε ένα κοντινό εργοστάσιο χαρτοποιίας.

Ο αντιδραστήρας αυτός θα λειτουργήσει για πέντε χρόνια, μετά  τα καύσιμα θα πρέπει να αναλυθούν για να δούμε αν είναι έτοιμο για εμπορική χρήση σε  αντιδραστήρες.


Η πρώτη παρτίδα του θορίου-MOX σε σφαιρίδια, τα οποία βρίσκονται εντός των ράβδων, έγινε στη Γερμανία.
 Η επόμενη παρτίδα pelles θα γίνει στη Νορβηγία.
 Και οι τελικές παρτίδες , ελπίζουμε εμπορικής ποιότητας σφαιριδίων θα γίνει από το Εθνικό Εργαστήριο Πυρηνικής του Ηνωμένου Βασιλείου.

Η Westinghouse Electric Company, ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς στον κόσμο των πυρηνικών αντιδραστήρων, είναι ένας απο τους  εμπορικούς υποστηρικτές της 
Thor Energy.
 

(Και ναι, ακριβώς αν αναρωτιέστε, το στοιχείο θόριο  είναι πραγματικά το όνομά του  Thor, ο Νορβηγός θεός του κεραυνού.

        Και ναι, η Σκανδιναβική μυθολογία προέρχεται από τη Νορβηγία, όπου είναι η έδρα της       
Thor Energy. Σύμπτωση, δεν νομίζω!




 (See: 500MW from half a gram of hydrogen: The hunt for fusion power heats up.)

  (See: Nuclear power is our only hope, or, the greatest environmentalist hypocrisy of all time.)


ΠΗΓΗ




Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

Πυρηνική Σύντηξη Υδρογόνου . ITER Το μεγαλύτερο επιστημονικό έργο ενεργειακής έρευνας στον κόσμο


                                                     si-iter.jpg

            Ενέργεια – εξασφάλιση ασφαλούς προμήθειας για το μέλλον

Η εξασφάλιση της μελλοντικής προμήθειας ενέργειας αποτελεί σημαντική πρόκληση για την Ευρώπη και τον κόσμο. Η σημερινή κοινωνία εξαρτάται από την άφθονη και αξιόπιστη προσφορά ενέργειας. Όμως οι βασικές πηγές καυσίμων, όπως πετρέλαιο και φυσικό αέριο, που διαθέτουμε αρχίζουν να σπανίζουν, ακριβαίνουν .
Η παγκόσμια ενεργειακή ζήτηση ενδέχεται να διπλασιαστεί στα επόμενα 50 χρόνια, καθώς οι άνθρωποι στις αναπτυσσόμενες χώρες θα γίνονται πιο πλούσιοι. Πού θα βρούμε την καθαρή και ασφαλή ενέργεια που θα χρειάζονται οι μελλοντικές γενιές σε όλο τον κόσμο;  Ωστόσο, θα πρέπει να αναπτύξουμε νέες πηγές ενέργειας ικανές να παρέχουν συνεχή και άφθονη ενέργεια μακροπρόθεσμα, χωρίς να βλάπτουν το περιβάλλον.
                                   
                                                        γραφικό στοιχείο

Σύντηξη: προς μια διεθνή ενεργειακή λύση

Η ενέργεια σύντηξης έχει τη δυνατότητα να παρέχει μια βιώσιμη λύση στις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες ενεργειακές απαιτήσεις. Οι επιστήμονες πρόκειται να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα για την πραγμάτωση αυτής της δυνατότητας, μέσω μιας διεθνούς συνεργασίας για μια πειραματική εγκατάσταση σύντηξης, που αποκαλείται ITER ( International Thermonuclear Experimental Reactor).http://en.wikipedia.org/wiki/ITER
Το ITER θα είναι το μεγαλύτερο επιστημονικό έργο ενεργειακής έρευνας στον κόσμο, και κατασκευάζεται στην Ευρώπη.
Η σύντηξη είναι η διαδικασία που δίνει ισχύ στον Ήλιο – η ενέργεια σύντηξης είναι αυτή που δίνει ζωή στη Γη. Σε αντίθεση με την πυρηνική σχάση, που αφορά τη διάσπαση πολύ βαρέων ατόμων για την παραγωγή ενέργειας, η σύντηξη απελευθερώνει ενέργεια όταν δύο ελαφρά άτομα, όπως αυτά του υδρογόνου, ενώνονται για να σχηματίσουν ένα άτομο ηλίου.
Στον Ήλιο τα άτομα του υδρογόνου ενώνονται και τήκονται σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες (περίπου 15 εκατομμύρια °C) και με τεράστιες βαρυτικές πιέσεις: 600 εκατομμύρια τόνοι υδρογόνου τήκονται σε ήλιο κάθε δευτερόλεπτο.
Στη Γη βέβαια, η σύντηξη θα αναπαραχθεί σε πολύ μικρότερη κλίματα από ότι στον Ήλιο! Η μικρότερη κλίμακα όμως σημαίνει ότι οι σχετικές θερμοκρασίες θα πρέπει να είναι ακόμη υψηλότερες (δέκα φορές!) για να δημιουργηθεί μια πρακτική πηγή ενέργειας. Πρόκειται για μια σημαντική πρόκληση στην οποία θα εμπλακούν επιστήμονες και μηχανικοί από όλο τον κόσμο.

Πλεονεκτήματα της σύντηξης

Στη Γη, το καύσιμο για τους αντιδραστήρες σύντηξης θα είναι δύο μορφές (ισότοπα) του αέριου υδρογόνου: το δευτέριο και το τρίτιο. Σε κάθε λίτρο νερού υπάρχουν περίπου 33 χιλιοστά του γραμμαρίου δευτέριο. Εάν όλο το δευτέριο που υπάρχει σε ένα λίτρο νερό τηκόταν με τρίτιο, θα παρείχε ενέργεια αντίστοιχη με 340 λίτρα βενζίνη! Η φυσική αφθονία του τριτίου στη Γη είναι εξαιρετικά χαμηλή, οπότε μέσα στον αντιδραστήρα σύντηξης αυτό θα παράγεται από λίθιο: ένα ελαφρύ και άφθονο μέταλλο.
Εκτός από το ότι θα χρησιμοποιεί μια σχεδόν ανεξάντλητη πηγή καυσίμου, η καθημερινή λειτουργία ενός σταθμού παραγωγής ενέργειας από σύντηξη δεν θα απαιτεί τη μεταφορά ραδιενεργών υλικών. Ο σταθμός θα είναι κατά βάση ασφαλής, χωρίς να υπάρχει πιθανότητα ατυχημάτων διαφυγής ή τήξης. Η διαδικασία σύντηξης δε θα δημιουργεί αέρια του θερμοκηπίου ή ραδιενεργά απόβλητα. Η σύντηξη μπορεί να προσφέρει μια συνεχή πηγή βασικής ενέργειας που θα είναι βιώσιμη και μεγάλης κλίμακας.

Τεχνολογία Tokamak           http://en.wikipedia.org/wiki/Tokamak 


          

       Για τη παραγωγή σύντηξης, το τρίτιο και το δευτέριο πρέπει να θερμανθούν στους 150 εκατομμύρια °C. Αυτό δημιουργεί ένα ‘φορτισμένο αέριο’ υψηλής θερμοκρασίας που ονομάζεται πλάσμα. Για την παροχή συνεχούς ισχύος σύντηξης, το πλάσμα πρέπει να ελέγχεται, να θερμαίνεται και να περιορίζεται με ισχυρά μαγνητικά πεδία.
Στην καρδιά του πειράματος ITER θα βρίσκεται το μεγαλύτερο tokamak του κόσμου.
Το tokamak είναι μια τοροειδής συσκευή ή «σχήματος κουλούρας (τόρου)» - ουσιαστικά ένας σωλήνας καμπυλωμένος, με τα άκρα του ενωμένα, και συνεπώς χωρίς τέλος. Το πρώτο tokamak σχεδιάστηκε στη Μόσχα τη δεκαετία του ’60 και κατασκευάστηκε ειδικά ώστε να δημιουργεί ένα περίπλοκο αλλά ευφυές μαγνητικό κλουβί που να περικλείει το υψηλής ενέργειας πλάσμα.

Ευρωπαϊκή εμπειρία

Εδώ και 50 χρόνια, η Ευρώπη ηγείται της έρευνας σύντηξης.
Όλη η έρευνα σύντηξης που λαμβάνει χώρα στην Ευρώπη συντονίζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Χρηματοδότηση παρέχεται από το Ερευνητικό Πρόγραμμα Πλαίσιο Euratom και από εθνικούς πόρους των Κρατών Μελών και της Ελβετίας. Ο συντονισμός και η μακροπρόθεσμη συνέχεια της έρευνας εξασφαλίζεται από συμβάσεις μεταξύ της Euratom και των εθνικών εταίρων.
Αυτή η κοινή προσέγγιση επιτρέπει σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες να συμμετέχουν και να συμβάλλουν στο μεγαλύτερο, και το πιο επιτυχημένο σήμερα, πείραμα σύντηξης στον κόσμο – το JET (Joint European Torus).
Ο βασικός σχεδιασμός του ITER είναι βασισμένος στη συσκευή JET.

γραφικό στοιχείο                                                                                                               

     ITER... International Thermonuclear Experimental Reactor

Το ITER θα είναι ένα tokamak ικανό να παράγει 500 εκατομμύρια βατ (MW) ισχύος σύντηξης ασταμάτητα για έως 10 λεπτά.
Θα είναι τριάντα φορές ισχυρότερο από το JET και θα προσεγγίζει το μέγεθος των μελλοντικών εμπορικών αντιδραστήρων. Το έργο ITER θα επιτρέπει για πρώτη φορά στους επιστήμονες να μελετήσουν ένα καιόμενο πλάσμα - ένα πλάσμα που θερμαίνεται από εσωτερικές αντιδράσεις σύντηξης και όχι από εξωτερικές πηγές θερμότητας. Θα επιδεικνύει και θα τελειοποιεί της βασικές τεχνολογίες ανάπτυξης της σύντηξης ως μιας ασφαλούς και φιλικής προς το περιβάλλον πηγής ενέργειας.
Το ITER θα αποτελέσει τη βάση για την κατασκευή ενός πιλοτικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Πρόκειται για το κρίσιμο επόμενο βήμα στην πορεία προς την επίτευξη του στόχου της ενέργειας σύντηξης.
Το πείραμα ITER θα παράγει δέκα φορές περισσότερη ισχύ από όσο απαιτείται για την παραγωγή και θέρμανση του πλάσματος υδρογόνου. Θα δοκιμάζει τα συστήματα θέρμανσης, ελέγχου, διάγνωσης και εξ αποστάσεως συντήρησης που θα απαιτούνται σε έναν πραγματικό σταθμό παραγωγής ενέργειας. Το ITER θα δοκιμάσει επίσης συστήματα για την επανατροφοδότηση του πλάσματος και την εξαγωγή ακαθαρσιών.

.... και παραπέρα

Πολλά από τα εξαρτήματα που θα δοκιμαστούν στο ITER θα χρησιμοποιηθούν σε ένα πιλοτικό σταθμό παραγωγής ενέργειας (DEMO). Παράλληλα με την υλοποίηση του ITER, η προηγμένη έρευνα υλικών σύντηξης θα συμβάλλει στις τεχνολογικές λύσεις που απαιτούνται για το DEMO και τους πρώτους εμπορικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας σύντηξης.


ITER – ένα διεθνές εγχείρημα

Το έργο ITER είναι ένα τεράστιο τόλμημα στο δρόμο για την ενέργεια σύντηξης. Αναμένεται να κοστίσει γύρω στα 10 δισεκατομμύρια Ευρώ στην 35ετή πειραματική διάρκεια ζωής του. Τα αποτελέσματά του έχουν κρίσιμο διεθνές ενδιαφέρον και είναι, συνεπώς, ένα πραγματικά παγκόσμιο έργο.
Η ιδέα για το ITER ως διεθνές πείραμα προτάθηκε για πρώτη φορά το 1985 και ξεκίνησε ως συνεργασία μεταξύ της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ιαπωνίας, υπό την αιγίδα της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ).
Σήμερα, το διεθνές κονσόρτιουμ αποτελείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιαπωνία, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, τη Δημοκρατία της Κορέας και τη Ρωσική Ομοσπονδία. Καθώς το ITER από σχέδιο γίνεται πραγματικότητα, αναμένεται να προστεθούν και άλλες χώρες.
                                                          γραφικό στοιχείο

Συνεργασία

Το ITER είναι μια πολυεθνική συνεργασία ανάμεσα σε χώρες που εμπλέκονται στην έρευνα σύντηξης ανά τον κόσμο. Λειτουργεί μέσω της συναίνεσης μεταξύ των συμμετεχόντων. Κατά κάποιον τρόπο, επεκτείνει το Ευρωπαϊκό μοντέλο έρευνας και ανάπτυξης, το οποίο έχει γνωρίσει επιτυχία με το πρόγραμμα σύντηξης Euratom και το JET, σε όλο τον κόσμο.
Οι φυσικές αρχές και οι τεχνολογικές μελέτες για το ITER οδήγησαν σε ένα λεπτομερές σχέδιο που ολοκληρώθηκε το 2001. Το σχέδιο υποστηρίχθηκε από ένα μεγάλο ερευνητικό πρόγραμμα το οποίο επιβεβαίωσε την πρακτική σκοπιμότητα του ITER και με τη συμμετοχή της βιομηχανίας για την κατασκευή πρωτοτύπων πλήρους μεγέθους για τα βασικά εξαρτήματα του ITER. Η επιτυχής δοκιμή των εξαρτημάτων αυτών, όπως π.χ. οι υπεραγώγιμοι μαγνήτες, έχει δώσει σημαντική ώθηση στο έργο.
Εκτός από επιστήμονες και μηχανικούς ειδικούς στη σύντηξη, το έργο ITER θα απαιτήσει πολύ εξειδικευμένο προσωπικό από μια μεγάλη σειρά ειδικοτήτων.

Οι προκλήσεις

Η κατασκευή και λειτουργία του ITER είναι μια τεράστια διεθνής πρόκληση για την επιστήμη, τη μηχανολογία και την τεχνολογία, στα όρια της ανθρώπινης γνώσης. Έχει βασιστεί στα σημαντικότερα πειράματα σύντηξης, όπως το JET της Euratom, το JT-60 στην Ιαπωνία και το TFTR στις ΗΠΑ, και τα πειράματα σύντηξης του προγράμματος Euratom: όλα αυτά παρέχουν τεχνογνωσία και στοιχεία για τη φυσική και την τεχνολογία σύντηξης, σε προετοιμασία για το ITER.
Η επιστημονική πρόκληση είναι μεγάλη, αλλά η παγκόσμια ανάγκη για μια τέτοια καθαρή και βιώσιμη πηγή ενέργειας είναι ακόμη μεγαλύτερη!

TFTR in 1989                

TFTR  ( Tokamak Fusion Test Reactor USA)
 http://w3.pppl.gov/tftr/
                                                                                                  JT-60 (JT stands for Japan Torus)
                                                                                                                         http://en.wikipedia.org/wiki/JT-60

Τοποθεσία      

Το ITER στο Cadarache

Ο αντιδραστήρας του ITER θα κατασκευαστεί στην προτεινόμενη ευρωπαϊκή τοποθεσία στο Cadarache της Νότιας Γαλλίας. Στο Cadarache βρίσκεται ήδη ένα κέντρο ενεργειακής έρευνας μεγάλης κλίμακας της Γαλλικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας.
Τα κεντρικά γραφεία της ευρωπαϊκής συμβολής στο έργο ITER θα βρίσκονται στη Βαρκελώνη της Ισπανίας.
Το ITER από την αρχή σχεδιάστηκε έτσι ώστε να μπορεί να κατασκευαστεί σε οποιαδήποτε από τις συμμετέχουσες χώρες. Το τελικό σχέδιο του αντιδραστήρα ορίζει κάποια κριτήρια για το χώρο εγκατάστασης του ITER.
 Μετά από πολλές διαπραγματεύσεις, επιλέχθηκε το Cadarache ανάμεσα σε τέσσερις πιθανές τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο. Ο χώρος κατασκευής καταλαμβάνει περίπου 40 εκτάρια, ενώ άλλα 30 εκτάρια έχουν διατεθεί προσωρινά για χρήση κατά τη διάρκεια της κατασκευής. Οι βασικές απαιτήσεις για το χώρο του ITER περιλαμβάνουν ικανότητα θερμικής ψύξης περίπου 450 MW και παροχή ηλεκτρικής ενέργειας έως και 120 MW.
Η κατασκευή είναι δυνατό να ξεκινήσει άμεσα, και αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, το πρώτο πλάσμα του ITER θα ενεργοποιηθεί το 2016.

Περισσότερες πληροφορίες


Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Γενική Διεύθυνση Έρευνας
E-mail:
 Research Contacts page
ec.europa.eu/research
∆ιοικητική Μονάδα
Πληροφόρησης και
Επικοινωνίας
B-1049 Βρυξέλλες
Φαξ: +32 2 295 82 20

σχετ. άρθρα με το θέμα...
 http://sagini3.blogspot.gr/2013/06/blog-post_24.html

http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=525429#.UgNV8uUvxqg.blogger




Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

Ο Ιωάννης Παλαιοκρασσάς ...ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ !!!!!

                                         
http://www.energypress.gr/news/Oi-megales-streblwseis-sthn-agora-twn-APE


Οι μεγάλες στρεβλώσεις στην αγορά των ΑΠΕ

Ο γράφων είχε την τύχη, την περίοδο 1965 - 69, να συνεργαστεί στο Ντιτρόιτ με τον Walker Cisler, ο οποίος, ως νεαρός ταγματάρχης της αμερικανικής αποστολής στην Ελλάδα, το 1948, είχε την ιδέα δημιουργίας της ΔΕΗ, κατά το πρότυπο της Tenessee Valley Authority και συνέστησε την ανάθεση της μελέτης στη γνωστή EBASCO, με αποτέλεσμα την ίδρυση της ΔΕΗ το 1950.
        Η ΔΕΗ μέχρι και την περίοδο της χούντας αποτελούσε πρότυπη επιχείρηση, που συνένωσε τις εκατοντάδες «ηλεκτρικές», και, με βάση τον εγχώριο λιγνίτη, έδωσε φθηνό ρεύμα και στο τελευταίο χωριό και ήταν ένας από τους κύριους παράγοντες της ανάπτυξης της χώρας.
Τώρα το τελευταίο Μνημόνιο προβλέπει το διαμελισμό της.
Γιατί άραγε;

Το πρώτο «διότι» είναι οι ρουσφετολογικές παρεμβάσεις του πολιτικού μας κόσμου, ιδίως μετά το 1981, με χιλιάδες διορισμούς άχρηστων διοικητικών υπαλλήλων. 

Το δεύτερο και κυριότερο διότι είναι το πάρτι που έστησαν οι διάφοροι ιδιώτες επενδυτές από το 2000, όταν μοιράστηκαν από τη ΡΑΕ και το ΥΠΑΝ μερικές δεκάδες άδειες εγκατάστασης μονάδων ηλεκτροπαραγωγής φυσικού αερίου, που μέχρι το 2006 δεν προχωρούσαν αφού οι «επενδυτές» ήθελαν........ επιδότηση κάποιας μορφής.

Το τρίτο είναι αυτό που ήρθε στο προσκήνιο τελευταία με την αύξηση του τέλους ΑΠΕ, κατά 120%, στα οικιακά τιμολόγια.

Οι συνέπειες σε αριθμούς

1. Γύρω στο 2000 η ΔΕΗ είχε συνολικά (σύμφωνα με ειδικές μελέτες) από 20% έως 40% παραπάνω υπαλλήλους από ό,τι χρειαζόταν.

2. Με τις λαθροχειρίες που έγιναν στην οριακή τιμή του συστήματος (δηλαδή τη χονδρική τιμή του ρεύματος) αρχίζοντας στις 12 Ιανουαρίου 2006 και μέχρι την 1η Ιουλίου 2008, η ΔΕΗ κλήθηκε να πληρώσει μόνο κατά το διάστημα αυτό, για αγορές ενέργειας από τρίτους (δηλαδή ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς και εισαγωγείς), 1.280 εκατομμύρια ευρώ.

3. Το 2005 είχα προειδοποιήσει τον υπουργό και τον υφυπουργό ΥΠΑΝ (κ.κ. Σιούφα και Σαλαγκούδη) ότι οι υψηλότατες τιμές αγοράς ρεύματος από φωτοβολταϊκά, που είχαν θεσπίσει, θα απαιτούσαν 4.500 εκατομμύρια ευρώ επιδοτήσεων για εγκατεστημένη ισχύ 3.000 μεγαβάτ φωτοβολταϊκών, όπως σχεδιαζόταν τότε. Τώρα έχουμε φτάσει τα μισά και οδηγηθήκαμε σε απειροπλασιασμό του τέλους ΑΠΕ.

Αλλά μήπως η ΔΕΗ ήταν ανάγκη να χάσει δισ. ευρώ αγοράζοντας ρεύμα από ιδιώτες, που η ίδια το παρήγαγε φθηνότερα, και στο τέλος να διαλυθεί υπό την πίεση της τρόικας

       Αν δεν είχα εκδιωχθεί από τη ΔΕΗ και είχε προχωρήσει η συμφωνία που είχαμε κατ' αρχάς διαπραγματευτεί (μαζί με τον κ. Μανιατάκη) με το διευθύνοντα σύμβουλο της ENEL (ιταλική ΔΕΗ), κ. Fulvio Conti, για πώληση του 51% δύο λιγνιτικών σταθμών στην Ελλάδα και αγορά ίσου ποσοστού σε δύο ίσου μεγέθους σταθμών φυσικού αερίου στην Ιταλία (μαζί με δέσμευση για από κοινού επενδύσεις σε όλη την Ανατολική Ευρώπη), η ΔΕΗ δεν θα αντιμετώπιζε τώρα τη δαμόκλειο σπάθη.

Συμπέρασμα

Σε αντίθεση με τα χρόνια 1948- 70 που υπήρχε σοβαρός ενεργειακός σχεδιασμός, με βασικό δόγμα την ανάπτυξη των εγχώριων (φθηνών) πόρων, από το Ν. 2773 99 και μετά ο ενεργειακός σχεδιασμός παρεδόθη εις χείρας ανόμων , οι οποίοι, επειδή δεν δέχονταν να αναλάβουν το μεγάλο ρίσκο και ύψος επένδυσης λιγνιτικών σταθμών, λανσάρισαν τη μόδα των σταθμών φυσικού αερίου διπλάσιου λειτουργικού κόστους από τους λιγνιτικούς και με εισαγόμενο καύσιμο.

Μάλιστα, χρύσωσαν το χάπι με το οικολογικό επιχείρημα των αυξημένων ρύπων (από πότε οι εργολάβοι ενδιαφέρονται για την οικολογία ?).

Δεν εξετάστηκαν ποτέ σοβαρά τα αντικειμενικά συγκριτικά πλεονεκτήματα των διάφορων καυσίμων (συμπεριλαμβανομένων των ρύπων) ούτε βέβαια έγινε καμιά απόπειρα ένταξης του περιβαλλοντικού και του κοινωνικού κόστους στις τιμές (π.χ. με έναν περιβαλλοντικό φόρο στο λιγνίτη που θα οδηγούσε αμέσως σε κατασκευή νέων σταθμών υψηλής απόδοσης και μειωμένους κατά το ήμισυ ρύπους).

Αντί να καθιερωθεί ίσο πεδίο τιμών και ανταγωνισμού για όλους, δόθηκαν πολύ υψηλές τιμές στην ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ, όπως το 0,55 / κιλοβατώρα στα φωτοβολταϊκά ,  έναντι 0,28 (τότε) στη Γερμανία, με τη μισή ηλιοφάνεια.

Οι επενδύσεις σε ΑΠΕ  αποσβένονται στην Ελλάδα σε χρόνο ρεκόρ (3 5 έτη). 

Γιατί άραγε?.
 Για να διπλό- χαρατσώνεται ο καταναλωτής.
 Και γιατί έγιναν όλα τα αδιαφανή παιχνίδια με την οριακή τιμή του συστήματος, που στρεβλώνει την αγορά και οδήγησε στα τεράστια ελλείμματα του ΛΑΓΗΕ και απανωτές αυξήσεις, από τη μια, των τιμολογίων της ΔΕΗ και, από την άλλη, του τέλους ΑΠΕ;
        Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, λόγω των προηγούμενων σταυροειδών επιδοτήσεων των οικιακών και βιομηχανικών τιμολογίων από τα εμπορικά, ασφαλώς θα οδηγούσε σε κάποια αύξηση των οικιακών τιμολογίων, την οποία είχα προβλέψει το 2004 σε 15%-25%.
Αλλά έκτοτε τα τιμολόγια έχουν υπερδιπλασιαστεί.
Ποιος φταίει και ποιος πήρε τα λεφτά του καταναλωτή ?.

 Η λαλίστατη ΡΑΕ τι λέει εν προκειμένω; 

Πώς δικαιολογεί τα ανομολόγητα;

Πριν από 10 χρόνια η Ελλάδα είχε το φθηνότερο οικιακό και αρκετά φθηνό βιομηχανικό ρεύμα.
 Τώρα, εν μέσω της κρίσης, με εκατοντάδες χιλιάδες καταναλωτές να κάνουν ουρές για να επιτύχουν ρύθμιση των οφειλών τους στη ΔΕΗ, έχει από τα ακριβότερα, όχι γιατί ακρίβυναν τα κύρια καύσιμα, αλλά γιατί.......... το σύστημα παραδόθηκε στη διαπλοκή.

Έως πότε ο λαός θα πληρώνει τα σπασμένα των πολιτικών και των εντολοδόχων τους.


Ο κ.  Ιωάννης Παλαιοκρασσάς είναι πρώην υπουργός Οικονομικών  και πρώην Διοικητής ΔΕΗ.

ΠΗΓΗ
  



       O Ανδριώτης πολιτικός Γ.Παλαιοκρασσάς ,γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις στον τομέα της ενέργειας στη χώρα μας αφού υπήρξε Υπουργός Οικονομικών αλλα και Διοικητής της ΔΕΗ .Τα εγκληματικά  λάθη της ΡΑΕ και του ΥΠΑΝ που έδωσαν άδειες το 2000 , σε ιδιώτες για εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο ήταν η αρχή του τέλους.  Δηλώνει κατηγορηματικά, οτι είχε προειδοποιήσει τον τότε υπουργό ΥΠΑΝ κο Σιούφα και τον κο Σαλαγκούδη, οτι οι υψηλές τιμές στις ταρίφες των φ/β που έβαλαν τότε, θα έφερναν καταστροφικά αποτελέσματα και στην ΔΕΗ αλλά και στην οικονομία μας. Δυστυχώς επαληθεύτηκε και οι λανθασμένες πολιτικές που απο τότε συνεχίστηκαν, έχουν οδηγήσει στο σημερινό αδιέξοδο.Βλέπουμε λοιπόν οτι ένοχοι υπάρχουν και έχουν ονοματεπώνυμο .Δυστυχώς όμως κανείς δεν πιστεύει σήμερα ,  οτι θα αποδοθεί δικαιοσύνη ,για αυτά τα σοβαρά εγκλήματα.

                                                                                                                             SAGINI

Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΟΙ ΑΠΕ ΣΤΗΝ Ε.Ε. ?

   http://www.naboertilvindmoller.dk/grafik/hammer2.gif                                        Αρχική

Παγκρήτιο Δίκτυο Αγώνα κατά των βΑΠΕ

Δελτίο τύπου
Παράνομο το πρόγραμμα ανανεώσιμων της Ε.Ε.;

 Η νομική προσφυγή έγινε δεκτή από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκανε δεκτή την προσφυγή που κατατέθηκε από την Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα Ενάντια στα Αιολικά (EPAW). Η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται σε 12-18 μήνες. Οι 613 συλλογικότητες που συνθέτουν την πλατφόρμα, χαιρετίζουν την απόφαση αυτή σαν μια πρώτη νίκη στη μάχη τους να καταστήσουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπόλογη για τα καταστροφικά αποτελέσματα της ενεργειακής πολιτικής της. Τα δικαιώματα των Ευρωπαίων πολιτών έχουν παραβιαστεί, ισχυρίζονται, και επιτέλους θα αποδοθεί δικαιοσύνη.  

Η Επιτροπή απέτυχε να εκπονήσει τεχνικές μελέτες που προσδιορίζουν πόσοι τόννοι ορυκτών καυσίμων θα εξοικονομηθούν πραγματικά, από τις εκατοντάδες χιλιάδες ανεμογεννήτριες που προσπαθεί να επιβάλλει στους ντόπιους πληθυσμούς και επάνω στα χερσαία και θαλάσσια οικοσυστήματα. «Προκύπτει, με βάση τις εκτιμήσεις διαφόρων ανεξάρτητων μηχανικών, ότι δεν θα υπάρξει καμία απολύτως εξοικονόμηση, έτσι οι άνθρωποι είναι περισσότερο από ποτέ νομημοποιημένοι να ζητήσουν αποζημιώσεις», λέει ο Mark Duchamp, διευθυντής της Ευρωπαϊκής Πλατφόρμας Ενάντια στα Αιολικά*.

Η Συνθήκη του Άαρχους επισημαίνει ότι προγράμματα τα οποία επηρεάζουν το περιβάλλον θα πρέπει να εκπονούνται με διαφάνεια και με τη συμμετοχή της κοινωνίας. Αυτό σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να είναι πλήρως ενημερωμένοι για τα πλεονεκτήματα των Ευρωπαϊκών προγραμμάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως επίσης και για τα κόστη και για τις ανεπιθύμητες επιπτώσεις τους. «Αντίθετα» επισημαίνει ο κ. Duchamp «η Επιτροπή παπαγαλίζει τα αιτήματα του κλάδου των επιχειρηματιών αιολικής ενέργειας χωρίς να τα ελέγχει».

 Για παράδειγμα, η ευρωπαϊκή πολιτική αιολικής ενέργειας είναι βασισμένη στην ιδέα ότι η όποια ηλεκτρική ενέργεια παράγεται από ανεμογεννήτριες, θα εξοικονομεί τα ορυκτά καύσιμα που θα ήταν αναγκαία για την παραγωγή της με συμβατικά μέσα. «Αυτός ο εσφαλμένος ισχυρισμός που προβάλλεται από την βιομηχανία αιολικών, υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή χωρίς τη δέουσα προσοχή», κατηγορεί ο Duchamp. «Εάν είχαν κάνει σωστά τη δουλειά τους, θα είχαν ανακαλύψει ότι οι συμβατικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής θα αναγκάζονταν να αυξομειώνουν την παραγωγή τους προκειμένου να εξισορροπήσουν την ασταθή παραγωγή των αιολικών, καίγοντας περισσότερα καύσιμα κατά τη διαδικασία. όπως ένα αυτοκίνητο που αφήνει την εθνική οδό και παγιδεύεται στην κίνηση της πόλης. Ακόμα πιο πολλοί θερμοηλεκτρικοί σταθμοί πρέπει να κατασκευαστούν για να σταθεροποιηθεί η ενέργεια που παράγεται από τους πάντα μεταβλητούς άνεμους. Και αν προστεθούν και όλοι οι άλλοι παράγοντες που η Επιτροπή δεν έχει διερευνήσει (π.χ. αναβάθμιση των εθνικών δικτύων μεταφοράς υψηλής τάσης), στο τέλος δεν υπάρχει καθαρή εξοικονόμηση διοξειδίου του άνθρακα. Μερικοί μηχανικοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι ακόμα και η αύξηση της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων».

Αυτή η άποψη της EPAW στην προσφυγή που έγινε δεκτή από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, δείχνει πόσο σημαντική θα είναι για το μέλλον της Ευρώπης. «Εάν τα αιολικά πάρκα δεν βοηθούν στη μείωση της κατανάλωσής μας σε ορυκτά καύσιμα, τότε δεν έχουν λόγο ύπαρξης και θα πρέπει να αποσυρθούν», προσθέτει ο διευθυντής της Πλατφόρμας. «Μάλιστα, οι παράπλευρες απώλειες που προκαλούν είναι μη αναστρέψιμες και ποικίλουν από τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία τα πουλιά και τις νυχτερίδες, μέχρι τις επιδοτήσεις που αυξάνουν το δημόσιο χρέος, και τους ταχέως αυξανόμενους λογαριασμούς του ηλεκτρικού έως και τη μαζική απώλεια θέσεων εργασίας. Αυτές οι απόψεις για το πρόγραμμα της Ε.Ε. επίσης δεν έχουν αξιολογηθεί, και σίγουρα δεν επικοινωνούνται στο κοινό με διαφανή τρόπο. Πρόκειται για μια σοβαρή παραβίαση της συνθήκης του Άαρχους και περιμένουμε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να αποφανθεί ότι η παράταση του προγράμματος μετά το 2020 δεν έχει την απαιτούμενη νομιμοποίηση. Αυτό με τη σειρά του θα βοηθήσει τους Ευρωπαίους να αμφισβητήσουν την νομιμότητα και την ορθότητα του τωρινού προγράμματος ΑΠΕ της ΕΕ.

Για περισσότερες πληροφορίες    EPAW
Mark Duchamp +34 693 643 736 Διευθυντής της EPAW www.epaw.org save.the.eagles@gmail.com

*Η Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα Ενάντια στα Αιολικά συγκεντρώνει 613 συλλογικότητες από πραγματικά και δυνητικά θύματα των αιολικών πάρκων σε 24 χώρες