Deep water vertical jigging

 vertical jigging


             

        Και όμως, μέσα από ένα μείγμα παράδοσης και σημαντικής εξέλιξης των υλικών ψαρέματος «light tackle», το vertical jigging είναι τώρα «η τεχνική» για την οποία -σε φόρουμ, αποβάθρες και περιοδικά- μιλάμε περισσότερο, με πολύ ενθουσιασμό αλλά και περιέργεια.

Ένα «μείγμα παράδοσης» που είναι αναμφισβήτητο και μαρτυράει μέσα από κάποια ευρήματα της... αλιευτικής αρχαιολογίας ότι, πριν τη σημαντική εξέλιξη της εν λόγω τεχνικής εκ μέρους των συναδέλφων μας από τη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, το ψάρεμα με βαριά τεχνητά σε σημαντικά βάθη και σε αναζήτηση μεγάλων θηραμάτων είχε ήδη δοκιμαστεί σε διάφορα μέρη του κόσμου. Παρόλα αυτά και πέρα από κάθε αμφιβολία, οι Ιάπωνες τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν συστηματοποιήσει την τεχνική, καθιστώντας την εύκολα εφαρμόσιμη από όλους, με τη χρήση νημάτων και εξειδικευμένου εξοπλισμού.

      

Ο εξοπλισμός 

Τα καλάμια του jigging έχουν, σίγουρα, ένα δύσκολο έργο να επιτελέσουν, δηλαδή να συμπυκνώνουν τόση ανθεκτικότητα και ισχύ, ώστε να μπορούν να χειριστούν θηράματα σημαντικού μεγέθους και να επιτρέπουν ένα συνεχές ψάρεμα, περίπου όπως συμβαίνει σε άλλες πολύ δυναμικές τεχνικές.

Όσο το vertical jigging εξαπλώνεται, η αγορά παράγει προϊόντα όλο και πιο εξειδικευμένα, ανάλογα με τους διάφορους τύπους ψαρέματος που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αυτή τη δραστηριότητα, όπως για παράδειγμα, ανάλογα με τους δύο βασικούς «τρόπους κίνησης» που έχουν συστηματοποιηθεί από τους Ιάπωνες, δηλαδή το short και το long jerking.

Στην πραγματικότητα, αν εμβαθύνουμε κι άλλο σ' αυτά τα δύο «στιλ» μπορούμε να εντοπίσουμε καλάμια, για παράδειγμα, για αργό ή για γρήγορο jerking (είτε long είτε short), με δράση πιο μαλακή ή πραγματικά σκληρή. Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε πάντα για καλάμια σχετικά κοντά, από τα 1,6μ. για ένα καλάμι με έντονη κλίση προς το short jerk μέχρι καλάμια μεγαλύτερων διαστάσεων για το long jerk (1,80-2,00μ.).

Στη Μεσόγειο ενδείκνυνται καλάμια από 20 έως 50 λίμπρες, ανάλογα με τα θηράματα που θέλουμε να πιάσουμε και τα βάθη ψαρέματος, που αν είναι μεγάλα θα απαιτούν την ικανότητα να μπορούμε να χειριστούμε jigs σαν... γαλλικά κλειδιά αρκετών εκατοντάδων γραμμαρίων.

    Ένας καλός συμβιβασμός είναι ένα καλάμι των 20-30 λιμπρών που να μπορεί να δώσει έντονη κίνηση σε jigs από 100 έως 250 γραμμάρια.

Τα καλάμια για jigging παράγονται, επιπλέον, με τρόπο που να μπορούν να συνδυάζονται με σταθερούς ή περιστροφικούς μηχανισμούς. Σε αυτήν την περίπτωση βρισκόμαστε μπροστά σε μια εντελώς προσωπική επιλογή που συχνά επηρεάζεται από τη διαθεσιμότητα αυτών των μηχανισμών στην αγορά.

   Οι μηχανισμοί σταθερού τυμπάνου μάς επιτρέπουν μία πιο γρήγορη αντίδραση και ίσως είναι πιο εύκολοι στη χρήση για έναν αρχάριο, όταν πρέπει να εμπεδώσει το σωστό ρυθμό.

Σε αυτή την περίπτωση ενδείκνυνται μηχανισμοί με μια όχι πολύ υψηλή σχέση περιστροφής (4:1-5:1) με μέγεθος από 6000 και πάνω, ώστε να μπορούμε να τυλίξουμε μια καλή ποσότητα νήματος.

Η ταχύτητα μαζέματος δεν εξαρτάται πάντα από την ποσότητα του νήματος στην μπομπίνα.

   Πράγματι, κάποιοι μηχανισμοί είναι ικανοί να τυλίξουν πάνω από ένα μέτρο πετονιάς σε κάθε γύρο της μανιβέλας, ακόμη και αν έχουν μικρή σχέση περιστροφής, εφόσον είναι σχεδιασμένοι περισσότερο για ισχύ παρά για ταχύτητα.

    Σε αυτήν την τεχνική έχουμε μεγάλη ανάγκη από την πρώτη, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της πάλης με το θήραμα, αλλά κυρίως στο ψάρεμα, που συχνά κρατάει για μια ολόκληρη μέρα. Επιπλέον, μια μικρή σχέση γίνεται βασική όταν δουλεύουμε σε short jerking, πράγμα όμως που γίνεται εξαιρετικά κουραστικό (αλλά όχι αδύνατο) με ένα μηχανισμό με γρήγορη σχέση, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με εξαιρετικά αποτελέσματα σε ένα γρήγορο long jerk.

Άλλη σημαντική παράμετρος είναι τα φρένα: εφόσον μπορεί να αντιμετωπίσουμε πολύ μαχητικά και μεγάλου μεγέθους είδη (βλέπε μαγιάτικα, σφυρίδες ή ακόμη και τόνους), είναι σημαντικό να έχουμε στο χέρι μας ένα εργαλείο που να μην μας αφήσει στα κρύα του λουτρού κατά τη διάρκεια του παλέματος, και γι' αυτό ενδείκνυται να προσανατολιστούμε σε ένα μηχανισμό υψηλής ποιότητας.

   Οι μηχανισμοί περιστρεφόμενου τυμπάνου έχουν το μεγάλο πλεονέκτημα να μπορούν να χωρούν κανονικά μια μεγάλη ποσότητα πετονιάς, με πραγματικά ισχυρά φρένα" μοναδικό μειονέκτημα πολλών μοντέλων είναι ότι έχουν μανιβέλα μόνο στα δεξιά, που στο ψάρεμα μπορεί να είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας.

        

Αποκλειστικά νήμα

Στο vertical jigging η επιλογή είναι αναγκαστικά το νήμα, εξαιτίας της σχεδόν μηδενικής ελαστικότητάς του.

     Μιλάμε για 1-2% ενάντια στο 20% και πάνω της πετονιάς από νάιλον: γενικά αποτελείται από dyneema ή spectra ή από μια μείξη των δύο πολυμερών.

Εφαρμοσμένο στο jigging, αυτό μεταφράζεται σε μια πλήρη ευαισθησία για όλα όσα συμβαίνουν στα βαθιά: αναγνωρίζονται με ξεκάθαρο τρόπο οι δονήσεις και τα τινάγματα του τεχνητού (ακόμη και σε πολλές δεκάδες μέτρα από την επιφάνεια), άρα και τα τσιμπήματα των ψαριών, και καταφέρνουμε να ζωντανέψουμε τα τεχνητά με εξαιρετικά ακριβή και στιγμιαίο τρόπο.

     Ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα του νήματος, όπως είπαμε ήδη, είναι η μεγάλη ανθεκτικότητα σε σχέση με τη διάμετρο, χαρακτηριστικό που επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε πιο λεπτές διαμέτρους με όλα τα οφέλη που αυτό συνεπάγεται.

     Λάβετε υπόψη, για παράδειγμα, ότι ένα νήμα 0,15 έχει αντοχή 20 λιμπρών περίπου (10kg), άρα ισοδυναμεί με ένα εξαιρετικό νάιλον 0,30-0,35.

    Με μεγαλύτερες διαμέτρους, της τάξης των 0,25-0,30, φτάνουμε σε φορτία των 40-50 λιμπρών (20-25kg), αρκετά για να αντιμετωπίσουμε το μεγαλύτερο μέρος των ψαριών της Μεσογείου που ψαρεύονται με jigging.

http://fishingmania.pblogs.gr/530270.html


                  

ΚΟΙΝΗ ........ΛΟΓΙΚΗ (Του Δημήτρη Μπριασούλη)

ΑΠΟΨΗ : Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και χρέος

 

Του Δημήτρη Μπριασούλη*


       Αν και η χώρα έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει επισιτιστική αυτάρκεια, να παράγει φτηνά ποιοτικά αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα και να κάνει εξαγωγές, το 2009 πλήρωσε 6,5 δισ. ευρώ για εισαγωγή αγροτικών προϊόντων. 

Το 2010 δαπανήθηκαν 6,3 δισ. ευρώ για εισαγωγές τροφίμων. 

Το πρώτο εξάμηνο του 2011 δαπανήθηκαν για εισαγωγές πατάτας 59,8 εκατ. ευρώ, οσπρίων 14,0, κοινών λαχανικών 59,65, ενώ το 2010, 11,4 εκατ. ευρώ για κρεμμύδια και σκόρδα.

Tο 1990 το έλλειμμα του εμπορικού αγροτικού ισοζυγίου ήταν 446.660 ευρώ, το 2002 1,7 δισ. ευρώ, ενώ το 2006 έφτασε τα 2,1 δισ. ευρώ.

H αξία των εισαγωγών το 1990 ήταν 1,6 εκατ. ευρώ, το 2002, 4,7 δισ. ευρώ και το 2006, 5,9 δισ. ευρώ.

Η μεγάλη πληγή σ' αυτό το έλλειμμα είναι τα κτηνοτροφικά προϊόντα. 

Το 2010, η αξία των εισαγωγών για κρέατα και παρασκευάσματα κρέατος (99% από Ε.Ε.) έφτασε το 1,085 δισ. ευρώ, ενώ οι εξαγωγές ήταν μόλις 56,7 εκατ. ευρώ...

Παρά τη διαπίστωση του προβλήματος και τις κυβερνητικές εξαγγελίες, επιδοτούμενα φωτοβολταϊκά αντικαθιστούν καλλιέργειες, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την καταστροφή των λιγοστών παραγωγικών πόρων της χώρας, της γεωργικής γης και του αγροτικού και φυσικού τοπίου, αλλά κυρίως του ήθους των ήδη εκμαυλισμένων από τις στρεβλές επιδοτήσεις αγροτών.

Η Ελλάδα πρέπει φυσικά να επιτύχει συγκεκριμένους στόχους όσον αφορά τη συμμετοχή των ΑΠΕ στο ενεργειακό της ισοζύγιο.

Πώς όμως; Καταστρέφοντας τη γεωργική γη και διατηρώντας τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων στα σημερινά εξωφρενικά επίπεδα; 

Και γεωργική γη δεν είναι μόνο η γη υψηλής παραγωγικότητας.

Είναι και η παραγωγή αρωματικών φυτών σε «υποβαθμισμένα» εδάφη και η μεταποίησή τους σε προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας.

Είναι επίσης η ορθολογική αξιοποίηση των βοσκοτόπων που μπορεί να βοηθήσει να μειωθούν οι εισαγωγές κτηνοτροφικών προϊόντων και να ενισχυθούν οι εξαγωγές υψηλής ποιότητας πιστοποιημένων κτηνοτροφικών προϊόντων ΠΟΠ.

Οι υπολογισμοί των εσόδων από τις ΑΠΕ φαίνονται εντελώς αποσπασματικοί και προβληματικοί. Γιατί φωτοβολταϊκά σε γεωργικές εκτάσεις (ανεξαρτήτως παραγωγικότητας); 

Η απώλεια της δυνητικής γεωργικής παραγωγής έχει υπολογιστεί;

Το κόστος των επιπλέον δικτύων για τα ήδη υψηλού κόστους παραγωγής ενέργειας φωτοβολταϊκά ποιος το πληρώνει; 

Η απάντηση είναι πρόσφατη: «αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ προκειμένου να καλυφθεί το έλλειμμα υπέρ των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας προετοιμάζει το ΥΠΕΚΑ».

Ολα αυτά δείχνουν τη στρεβλή αντιμετώπιση του θέματος των φωτοβολταϊκών και των ΑΠΕ γενικότερα. 

Μια τεράστια έκταση πανάσχημων ταρατσών των ελληνικών πόλεων, με το δίκτυο της ΔΕΗ έτοιμο χωρίς πρόσθετο κόστος, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως μη παραγωγική επιφάνεια διαθέσιμη για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών.

Οσο για το σχέδιο «Ηλιος», παραγωγής «φτηνής» ηλιακής ενέργειας από φωτοβολταϊκά για εξαγωγή στη Γερμανία, είναι προφανές ότι ούτε γη διαθέτουμε για να την υποβαθμίσουμε σε νεκρό τοπίο φωτοβολταϊκών, ούτε επάρκεια γεωργικής παραγωγής έχουμε, ούτε φτηνή ούτε επαρκής είναι η παραγωγή ενέργειας μέσω φωτοβολταϊκών ώστε να διαθέσουμε την πλεονάζουσα στη Γερμανία. Αντιθέτως, μέχρι κρεμμύδια και σκόρδα εισάγουμε από τη Γερμανία.

Οπως και με τα φωτοβολταϊκά, η μαζική εγκατάσταση τεράστιων ανεμογεννητριών και ιδιαίτερα απαιτητικών υποδομών (δρόμων, σταθμών) έχει πολλαπλές αρνητικές συνέπειες. 

Το τοπίο, το σημαντικότερο φυσικό πλεονέκτημα αυτών των περιοχών όσον αφορά στην ανάπτυξη υψηλής ποιότητας ήπιων μορφών τουρισμού και αγροτουρισμού, αλλοιώνεται ανεπιστρεπτί. 

Πολίτες και τοπικές αρχές αναζητούν αναπτυξιακή «λύση» στην ήσσονα προσπάθεια της «παραχώρησης» γης, έναντι «μισθώματος», σε επιδοτούμενο (και από τους ίδιους!) «επενδυτή».

Οι συνέπειες της πολιτικής των τελευταίων χρόνων είναι οδυνηρές.

Ο Ελληνας έχει γίνει μεταπράτης της γης, του φυσικού τοπίου και των φυσικών πόρων, του ήθους, της ιστορίας του…

 Tου Δημητρη Μπριασουλη

 Καθηγητή στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

 kathimerini.gr

Διαβάστε όμως τη θέση του ΥΠΕΚΑ εδω..
  http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=424691&cid=17   

    

     Πάντα θα υπάρχουν φωτισμένοι Έλληνες που δυστυχώς δεν είναι πολιτικοί.

                                                                                                                  SAGINI