Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Η έννοια του τοπίου

   

      Είχα την τύχη να αλλιεύσω το παρακάτω εξαιρετικό λογοτεχνικό δοκίμιο , όπου με εναν ιδιαίτερο μεστό και γλαφυρό τρόπο , περιγράφεται η έννοια του τοπίου . Φυσικά ο συγγραφέας αναφέρεται στο μοναδικό στον πλανήτη μας , Ελληνικό τοπίο , που τα τελευταία χρόνια βιάζεσαι βάναυσα απο εγκληματικές ανθρώπινες παρεμβάσεις . Οι τεράστιες ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά   , που υποκριτικά μας ''σερβίρονται '' σαν οικολογική ενεργειακή  αναγκαιότητα , θυσιάζουν  ανεπανόρθωτα το Ελληνικό τοπίο , στο βωμό του κέρδους , στερώντας την πιο πολύτιμη παρακαταθήκη των Ελλήνων, απο τις επόμενες γενιές .
                                                                                                        Γιώργος Β. Μαντζώρος

      NELLY'S, ΚΡΗΤΗ, 1939
                                                  NELLY’S, ΚΡΗΤΗ, 1939



   Τόση έγνοια για το τοπίο, θα πουν κάποιοι… Γιατί αλήθεια; 
Τι είναι κείνο που κάμει τόσο αναγκαίο και διερευνήσιμο το τοπίο, όταν, κατά το μάλλον ή ήττον, αποτελεί μια «έννοια», μια «ιδέα», κάτι μη απτό, μη πρακτικό, έξω από το πεδίο της εφαρμογής του ανθρώπου. 
Γιατί αυτό που ως αντίληψη προσλαμβάνεται, αξιακά ή ιδεατά, ως άποψη και ως θεώρηση περισσότερο υποκειμενική, παρά αντικειμενική, ν’ αποτελεί το κριτήριο της αξιολόγησης τόπων, χαρακτηρίζοντάς τους και καθορίζοντας ανάλογα τη διαχείρισή τους;
     Σκέψεις οπωσδήποτε λογικές για κάποιον που δεν είναι θεωρός ή πονητής του τόπου, για κάποιον που δεν τον αισθάνεται και δεν εμβαθύνει, δε νοιώθει, δε συμμετέχει στο όλον του. 
Ο άνθρωπος πράττει εννοώντας στο γύρω του, είτε ως ενεργός της πρακτικής, είτε ως νοιωστός του «είναι» και συμμέτοχος στο γίγνεσθαι. 
Ο απέχων από τον τόπο, που λειτουργεί αποστασιοποιημένα από αυτόν, δεν ημπορεί παρά το πνεύμα και τις αξίες του να μη νοιώθει, και να μην προσλαμβάνει τη σύνολη εικόνα (οπτική ή εμπειρική) ως παράγωγο διεργασιών που τη συνθέτουν, και δι’ αυτών συγκροτείται το κοινωνικό, περιβαλλοντικό, πολιτιστικό κι αισθητικό γίγνεσθαι μιας ολότητας, ενός ζωντανού περιεχομένου, με δυναμική και συνέχεια.
     Το τοπίο συνεπώς δεν είναι κάτι στατικό και μη εξελίξιμο. Είναι ένα συνεχές όλον, ένα πράξιμο στον τόπο, με τους ανθρώπους και τα φυσικά στοιχεία να το κινούν και να φτιάχνουν το διαρκές της εξέλιξής του. Δεν είναι ιδέα, αλλά το προκύπτον αισθητικά, οπτικά, συναισθηματικά, υπαρκτικά, των σχέσεων και των διεργασιών ενός φυσικού ή τεχνητού συστήματος, ή διαφόρων συστημάτων εν συνεργεία ή εν τη ενώσει, που αποδίδεται ως ενεργή εικόνα της ολότητας που συγκροτείται.
     Βλέπεται το τοπίο, αλλά κατ’ ουσίαν νοιώθεται· και λειτουργικά θεωρείται. Μπορεί να λαμβάνεται στον αντιληπτικό μας ορίζοντα, όμως εκτείνεται στη συνείδηση του χώρου, διαμορφώνοντας το είναι του. 
Ο κάθε τόπος προσλαμβάνεται σύμφωνα με το περιεχόμενό του και διαφορετικά αξιολογείται, αναλόγως της συγκρότησης και της προσωπικότητας του θεωρού, καθώς και του ρόλου του πονητή στον τόπο –άλλη είναι η αίσθηση γι’ αυτόν από τον πρακτικό του κι άλλη από τον επισκέπτη του, άλλη από τον ερευνητή του κι άλλη από τον εργάτη του, άλλη από τον διερχόμενο κι άλλη από τον συμμέτοχο στο πράττειν. 
Με δεδομένο όμως ότι κάποια ειδικά αξιολογικά κριτήρια θεώρησης των τοπίων υφίστανται, που έχουν σχέση με το εθιμικό και την παράδοση των τόπων, με την ιστορία και τη φυσιογνωμία τους, με τη φύση και την αισθητική τους, είναι δυνατό, ή κι επιβάλλεται, τοπία να ιδιαιτεροποιούνται και να προστατεύονται.
     Ο κάθε τόπος φτιάχνει το τοπίο, στο οποίο «ακουμπάει» η αίσθηση του αντιλήπτορα, για να το θεωρήσει. Ο τόπος αξιολογείται σύμφωνα με το τοπίο που συγκροτείται από αυτόν ή από άλλους τόπους που συμμετέχουν στο συγκεκριμένο τοπιακό σύστημα, και παράγεται από τον λειτουργό και διαχειριστή άνθρωπο. Είναι συνεπώς ο τόπος, ο «Ιχώρ» του τοπίου, η ενεργός ουσία του. 
Χάνοντας τόπους, υποβαθμίζοντάς τους ή καταστρέφοντάς τους, δημιουργείς μη-τόπους, οπού εκεί άπατρις βρίσκεσαι, χωρίς γη να σε δηλοί, έχοντας χάσει την αντιληπτική ολότητα του περιεχομένου σου, το τοπίο, στο οποίο κι εσύ θεωρείσαι ως άτομο και ως οντότητα. Είσαι απόκληρος ενός βίου άπληρου, μη λογισμένου υπαρκτικά, παρά μηχανικά.
     Έχει το λοιπόν ρίζες το τοπίο. Ρίζες της ζωής, προγονικές, που ακουμπούν στα θέμελα, στα ριζωτά του βίου. Είναι συνυφασμένο με την πορεία του ανθρώπου, με την παράδοση και την εξέλιξή του, συνιστώντας την διά της αίσθησης και των έργων ιστορία του. 
Το τοπίο είναι η αποτύπωση του ανθρώπου στα έργα του, είναι το φαίνον της ενέργειάς του, το συνιστάμενο της πορείας του στο χρόνο. Είναι μνήμη κι ενέργεια. Το τοπίο χαρακτηρίζει τον άνθρωπο και δηλοποιεί αυτόν, βιωματικά και ιστορικά. Είναι το δηλοποιητικό πράττειν της συνέχειάς του, που αποτυπώνεται ως συνολικό παράγωγο, ως ολότητα του προκειμένου. Είναι γι’ αυτό, ολοκληρωτικά χαρακτηριζόμενο το τοπίο ως πολιτισμικό αγαθό, επειδή αποδίδει το σύνολο της ενεργείας του ανθρώπου, χωρικά και χρονικά, πρακτικά και λειτουργικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά, πολιτιστικά κι αισθητικά, που διαφυλάσσεται αξιακά και λειτουργεί ως ιστορικό ενεργείν και ως η συνείδηση στο πράττειν. 
Το πολιτισμικό τοπίο δηλοί τον τόπο, αποτελεί το παράγωγο των σχέσεων και πράξεων του ανθρώπου με το περιβάλλον του, κει οπού αυτός δηλώνεται ως έντρυφός του, δίνοντας το στίγμα του, το ίχνος του, το έργο του.
     Ιδιαίτερα το ελληνικό τοπίο, πολύ θα έπρεπε τους Έλληνες να μας συγκινεί, να μας ορθεί και να μας συνταράσσει για το δέον του, διότι είναι ένα τοπίο πλούσιο ενεργείας και ζωτικής προσφοράς. Προσέξτε: δεν πλουταίνει, αλλά πληροί· αυτή είναι η διαφορά του σε σχέση με τ’ άλλα τοπία του κόσμου. 
Ιδέστε το στις λεπτομέρειές του, στην αιθερία του, στην «ανάσα του», στη φύση και την ιστορία του. Όχι στην αφθονία του, αλλά στο πλούσιο της λιτότητάς του, σε αυτό που πληθύνεται νοούμενο στο ολίγο του, στη φτωχότητά του, στο ολιγαρκές αλλά όχι στείρο. 
Είναι το ελληνικό τοπίο λυρικό για τούτα, γι’ αυτό και ως ποιητές, ως ποιοί και δημιουργοί πρέπει να αισθανόμαστε θεωρώντας το. 
Δηλαδή ως δημιουργοί ζωής κι αντιλήπτορες της δημιουργικής αίσθησης, αυτής που προσλαμβάνει το ευ και δεν απορρίπτει το φευ, αφού να το εντάξει προσπαθεί, να το μετουσιώσει ως συν στο όλον. 
Στο ελληνικό τοπίο δεν υπάρχουν περιττά, παρά μόνο πλέρια, και πρέπει να έχεις σπουδή, την κατάλληλη αίσθηση, τούτα για να τα ιδείς. Πρέπει νάχεις την προετοιμασία για να βγεις στο φως, γιατί δε θα το αντέξεις, δε θα μπορέσεις το πλούσιο φως στο λιτό στοιχείο του τόπου, που λάμψη ανυπέρβλητη σκορπά και τυφλώνει τον απαίδευτο!
     Δικαιολογείται μετά τούτων η τόση μας έγνοια για το τοπίο, και η αναγκαιότητα της «σπουδής του» που ζητούμε, ακριβώς γιατί αφορά στην αντίληψη του τόπου, και περιλαμβάνει το σύνολο των ζητημάτων του, τα οποία αποδίδονται στο φαίνον της ουσίας του.
   Η ευθύνη μας συνεπώς για το τοπίο αφορά στην ευθύνη μας για τη γη, για την ύπαρξή μας, αφού αυτή εμπεριέχεται στο αποδιδόμενο τοπίο ως παράγωγο της ενεργείας μας. 
Σπουδάζοντας το τοπίο μορφωνόμαστε στα καθ’ ημάς και, εφόσον θεωρηθούμε μπορούμε να θεωρήσουμε τον τόπο, τα έργα μας και τις πράξεις μας, και ν’ αναθεωρηθούμε στην εν τω τόπω αυτοκριτική μας σε σχέση με τις πράξεις μας σε αυτόν…



Τρίτη 14 Απριλίου 2015

Οι πέτρινοι Φάροι των Ελληνικών θαλασσών !!!



                             -Παλαιοί Πέτρινοι Φάροι και Φανοί στις Ελληνικές Θάλασσες-

                                                                                                                   Γ.Φ.Παπαδόπουλος


 Ταξιδέψτε στις θάλασσές μας !!!!!!

      Ένα εξαιρετικό αλλά και μοναδικό λεύκωμα , με όλους τους παλαιούς πέτρινους φάρους των Ελληνικών θαλασσών του  Ανδριώτη , γνωστού συλλέκτη και συγγραφέα Γιώργου Φ.  Παπαδόπουλου , εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις ''ΩΚΕΑΝΙΔΑ'' και κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία .
  Πρόκειται για μια θαυμάσια συλλογή , από σημαντικά κομμάτια της Ελληνικής ναυτικής ιστορίας και παράδοσης , αφού οι Φάροι- μνημεία  στις Ελληνικές θάλασσες , συνδέθηκαν στενά με την Ελληνική ιστορία . 
Ακοίμητοι φρουροί στα Ελληνικά νερά οι Φάροι μας , από τους Οθωνούς μέχρι τον Κάβο Μαλιά και από την Κρήτη και το Καστελόριζο μέχρι την Αλεξανδρούπολη .
Ο συγγραφέας παραθέτει προσωπικές στιγμές από τις επισκέψεις του στους Φάρους μας , μαζί με ιστορικά στοιχεία από πλούσια βιβλιογραφία .
    Στο λεύκωμα  , η φωτογραφική απεικόνιση κάθε Φάρου , συνοδεύεται από μια συνοπτική περιγραφή ιστορικών και τεχνικών χαρακτηριστικών , τα όποια είναι μοναδικά για κάθε μνημείο.
                   
                                                                                                              Γ.Β.Μαντζώρος  


Τρίτη 7 Απριλίου 2015

Όχι, δεν είναι κακό να κάνει κάποιος ... κωλοτούμπες!


Γράφει ο Γιώργος Βαλαβάνης

Οι κωλοτούμπες κάνουν καλό στους … μύες και στις ... αρθρώσεις!!!
Οι ... «σωστές» κωλοτούμπες στον … «κατάλληλο» χρόνο!!!
      Όπως αυτή που πρέπει να κάνει ο σημερινός Πρωθυπουργός, ζητώντας συγγνώμη για όσα είπε στις 27-Φεβ-2008 στη διάρκεια του Συλλαλητηρίου κατά της πιθανολογούμενης τότε εγκατάστασης Σταθμού Λιθάνθρακα στην περιοχή Νέας Καρβάλης Καβάλας.


http://www.kavalanet.gr/enimerosi/news_static/1204179132.php

<<...  ...Ένα από τα κεντρικά πρόσωπα της πολιτικής επικαιρότητας ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο ήταν παρών στο συλλαλητήριο αλλά έδωσε και μία αποστομωτική απάντηση στη ΔΕΗ και την κυβέρνηση «Δεν θα ανεχτούμε να ξεφορτώσουν στον τόπο μας το ενεργειακό τους σκουπιδαριό. 
        Ούτε να το σκέφτονται να κάνουν τέτοιο εργοστάσιο, δεν θα γίνουμε πειραματόζωα για να κερδίσουν κάποιοι και άλλα χρήματα. Είναι αδιανόητο αυτά που έχει απορρίψει όλη η Ευρώπη σαν επικίνδυνα και ρυπογόνα να σχεδιάζουν να τα φέρουν εδώ. 
      Δεν μπορεί ο κ. Αθανασόπουλος και ο κάθε Αθανασόπουλος να σχεδιάζει χωρίς εμάς, για αυτό είμαστε εδώ για να δείξουμε στον κ. Αθανασόπουλο ότι δεν τρώμε κουτόχορτο........>>

        Διώξαμε τότε τον Λιθάνθρακα από την Καβάλα, γίναμε όμως (δυστυχώς Αλέξη!) … πειραματόζωα επιδοτώντας Φωτοβολταϊκά Καθρεφτάκια (για … Ιθαγενείς!) σε στέγες, ταράτσες, χωράφια και βοσκότοπους και Αιολικά Φουρφούρια στις κορυφογραμμές, … ανεχόμενοι (κατά τα λόγια σου Αλέξη!!!) «να ξεφορτώνουν στο τόπο μας το ενεργειακό τους σκουπιδαριό»!!!
       Και αφού μας παραμύθιαζαν και μας παραμυθιάζουν επί 15 χρόνια, ότι με τη λεγόμενη «Απελευθέρωση» της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας και τον … «Ανταγωνισμό» θα … μειωθεί το κόστος Ηλεκτρικής Ενέργειας, είδαμε δύο από τις Ιδιωτικές Επιχειρήσεις (ENERGA και HELLAS POWER) που μπήκαν στον … «Ανταγωνισμό» να εξαπατούν τους πελάτες τους, να κλέβουν το Δημόσιο και τη ΔΕΗ και να … εξάγουν τις εισπράξεις τους στο εξωτερικό.
         Είδαμε τους εγχώριους «επενδυτές» να με αποδόσεις επενδεδυμένου κεφαλαίου της τάξης του 25% - «αποδόσεις» που πληρώνει ο λαουτζίκος!!! – να παριστάνουν τους … «Προστάτες του Περιβάλλοντος»!!!
         Είδαμε να διπλασιάζονται οι χρεώσεις Ηλεκτρικής Ενέργειας στα τελευταία επτά (7) χρόνια.
Βλέπουμε τελευταία να διαφημίζονται οι … «Είρωνες» Αεριάδες!!!
«Προστάτες» και αυτοί!!!
Με τόση … «προστασία» γιατί νιώθουμε τόση … ανασφάλεια;

Αλέξη, ΔΕΝ φθάνουν τα ταχύρυθμα μαθήματα στην … Αγγλική γλώσσα!
Χρειάζεσαι ταχύρυθμα μαθήματα στα Ενεργειακά και ειδικότερα στο … βέλτιστο Ενεργειακό μίγμα που χρειάζεται η Ελλάδα για να ορθοποδήσει!!!
Πρόσεξε όμως ποιός … Δάσκαλος θα σου τα μάθει!!!
Και κάνε την … «Ενεργειακή κωλοτούμπα» όσο ακόμη είσαι νέος και δεν έχεις … σκεβρώσει!!!

 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ξεπέρασε τις 10.000 κόσμου, σύμφωνα με τις περισσότερες εκτιμήσεις, η συμμετοχή των πολιτών στο μεγαλειώδες και άνευ προηγουμένου συλλαλητήριο που έγινε στην Καβάλα ενάντια στο...
kavalanet.gr

Σάββατο 4 Απριλίου 2015

ΠΑΜΕ ΓΙΑ «ΠΟΛΕΜΟ» Ή ΚΑΙ Π Ο Λ Ε Μ Ο , ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ...


                      Ένα εξαιρετικό κείμενο  το οποίο      επέλεξα       επίτηδες .     Ήθελα να υπάρχει στο αρχείο  του αγαπημένου μου ηλεκτρονικού βιβλίου , του  SAGINI3 .
                                                                                                                                   Γ.Μ.



 Γράφει ο   Διονύσης Χοϊδάς

ΤΙ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΕ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΤΟ «ΧΡΥΣΟ ΡΟΥΒΛΙ»   ; ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ Π Ο Λ Λ Ο Ι ΤΙΣ ΑΓΝΟΟΥΝ  !
ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΤΟΥΝ ΕΥΠΙΣΤΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ   :
ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΑΧΜΟΛΑΓΝΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΛΙΓΟΥΡΗΔΕΣ ... 

      Και ενώ ο κόσμος καίγεται, το ερώτημα που ακούγεται μέσα από τη γη (όταν χώνουμε το κεφάλι στην άμμο) είναι μονότονο:
Παραμονή στο ευρω ή επιστροφή στη Δραχμή;
Και κανείς δεν τολμά να πει «Για τα μπάζα και οι δύο εκδοχές!», από το φόβο μην χαρακτηριστεί «αποσυνάγωγος» από το Ιερό Μαντρί του...
         Τελικά, πίσω (αλλά πολυυυυυυυυυ πίσω, ώστε να μην φαίνονται) και από τις δύο εκδοχές κρύβονται οι ίδιοι κύκλοι – άσχετα με το αν θα ωφεληθούν με τα κόκαλα και τα ψίχουλα διαφορετικά τσιρακια στην μια περίπτωση και διαφορετικά στην άλλη.. . Κι αυτο, απο ο,τι βλέπω, δεν το συνειδητοποιούν ούτε καν εκείνοι που (με καλή πρόθεση) προπαγανδίζουν τη μια ή την άλλη εκδοχή.
        Έχετε υπομονή, σήμερα, για μεγάλο κείμενο;
Αν ναι, να ξέρετε οτι κάπου προς το τέλος θα υπάρχει το «κρεας» - ολα τα άλλα που παρεμβάλλονται είναι για να «δομήσουν» την αποκάλυψη...
Πάμε λοιπόν...
        Η κρυμμένη είδηση των ημερών είναι οτι ο Πούτιν αποφάσισε να αποκτήσει το ρούβλι «ισοτιμία σε χρυσό». «Ε, και;», θα πουν οι πολλοί... Αμ, δεν είναι «ε, και;» αλλά κατι ισοδύναμο με την ανατροπή των πόλων της γης – κάτι που είτε θα οδηγήσει σε Πόλεμο ή θα επαναφέρει την παγκόσμια τάξη σε μια κατάσταση ηρεμίας . Ή κάτι «κι απο τα δύο», ανάλογα με την περιοχή και την σφαίρα επιρροής...
.
    Κι εμάς τι μας ενδιαφέρει; Εμ...μας ενδιαφέρει, όπως θα δείτε στο τέλος!
Κι αυτο επειδή, όπως θα δούμε στη συνέχεια, το γεγονός αυτο, απο μόνο του, είναι μια τεράστια επανάσταση, σε παγκόσμιο επίπεδο - και ένα δυνατό χτύπημα στα «ερπετά» της Νέας Τάξης που, απο τη δεκαετία του 70 και δώθε, έχουν βαλθεί να υποδουλώσουν ολόκληρο τον πλανήτη, εξαθλιώνοντάς τον.
      Μια υποσημείωση, τώρα, για όσους αγνοούν μερικά ιστορικά στοιχεία, πριν πάμε παρακάτω (θα έχει εκπλήξεις, η συνέχεια – κάντε υπομονή!) για το πώς φτάσαμε ως εδω. Μια και είμαι «παλιος» (και τα χω ζήσει), σας πληροφορώ οτι κάποτε (λίγο πριν το 1970) ο κόσμος ήταν πολύ πιο απλός και προβλέψιμος.
Και ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ!
Αλλά κάποιοι φρόντισαν να πάψει να είναι για να μην καταλάβει πώς βρέθηκε στη φάκα...Κατι που παει να γινει στις μερες μας...
Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΜΠΡΕΤΟΝ ΓΟΥΝΤΣ ΚΑΙ Ο «ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΜΑΗΣ»
       Με την λήξη του Δευτερου Παγκόσμιου Πολέμου, το παγκοσμιο νομισματικο σύστημα οριοθετήθηκε βάσει των αποφάσεων που πάρθηκαν σε μια «συνάντηση κορυφής» που έγινε στο Μπρετον Γουντς. Εξ ου και η ονομασία «Συνθήκη Μπρετον Γουντς» σε όσα συμφωνήθηκαν – και τηρήθηκαν για καμποσα χρόνια μεχρι να ξεσπάσει η Μεγαλη Απατη.
     Η συνθήκη αυτη προέβλεπε οτι το δολάριο θα ήταν το «παγκοσμιο νομισμα αναφορας» και οτι τα εθνικά νομίσματα θα είχαν αντικρυσμα σε χρυσο.
      Αυτο ισχυσε μέχρι και τα μέσα περίπου της δεκαετιας του 60, οποτε (μετα την δολοφονία του JFK) ο εγκαθετος πρόεδρος των ΗΠΑ δέχθηκε να αρχισει να τυπώνει η (ιδιωτικη, ε;) Fed αβέρτα δολάριο χωρίς αντικρυσμα (στη...ζουλα, ολα αυτα). Υποτιθεται, για να καλυφθουν οι αυξημένες αναγκες του πολέμου στο Ν. Βιετναμ. Γνωστά ολα αυτα...
     Όταν αρχισαν οι ηγετες του υπολοιπου κοσμου να υποψιαζονται οτι κατι «βρόμικο» συνέβαινε, δεν τολμησαν να αντιδράσουν. Με εξαιρεση τον στρατηγό Ντε Γκολ της Γαλλίας ο οποίος βγήκε και διακήρυξε:
«Ωστε αυτα κανετε, ε; Ε, κι εγώ θα μαζεψω ολα τα δολάρια που κυκλοφορούν στη Γαλλια, θα τα φορτώσω σε ενα πολεμικο πλοιο και θα σας τα φέρω, να μου δώσετε το ισοποσο σε πλάκες χρυσού, οπως προβλεπει η συμφωνια Μπρετον-Γουντς, εφόσον επιμένετε οτι εξακολουθειτε να μην την παραβιάζετε!»
    Τη συνέχεια την ξέρετε: Δεν ξεφορτωσε δολαρια στις ΗΠΑ ο Ντε Γκωλ, αλλα εγινε το αντιθετο: Οι ΗΠΑ ήταν που ξεφορτωσαν στη Γαλλία καραβιές απο πρακτορες της CIA και της NSA για να διαβρώσουν παντελώς φοιτητικές ενώσεις και εργατικά συνδικάτα. Και το Μάϊο του 1968, ξέσπασε μια φοιτητική εξεγερση «κατα του κομφορμισμού». Χωρίς συγκεκριμένους στόχους, πέρα απο το απροσδιόριστο (και πρακτορίστικης εμπνευσης) «Η Φαντασια στην Εξουσια».
  (Ενταξει, φιλαρακια, σας «μαγαριζω» τον Μαη, αλλα κι εγω, μεχρι πριν 10 χρονια, ζουσα με την «καθαγιασμένη» αντίληψή του, ώσπου άρχισα να αναρωτιέμαι για καποια πραγματα...)
     Πολύ σύντομα η εξεγερση αυτη πήρε παλλαϊκο χαρακτήρα (λογικο, αν υπάρχει ολοκληρο σχέδιο Μυστικων Υπηρεσιών, απο κατω) και μετατράπηκε σε «αντι-Γκωλική» ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, εξαναγκάζοντας τον Προεδρο της χώρας να φύγει απο το Παρισι και να ετοιμάζει το διάγγελμα της παραίτησής του.
Κάπου εκει, μαλλον ψυχανεμιστηκε ποιοι του την εστησαν (είτε του την σφύριξαν τα πρακτόρια) κι εκανε τη μεγαλη κωλοτούμπα: Αντι να παραιτηθει, διαμηνυσε στους αμερικανους (μαλλον μέσω του «φιδιου στον κορφο του», του ντ Εσταιν) οτι «ακυρη η προθεση του να μετατρεψει τα δολαρια σε χρυσο. ‘Ο,τι πειτε εσεις, παιδια!»
Κι ως δια μαγειας, καποιος εκλεισε το διακοπτη της «επαναστασης», ακαριαία!
Οι φοιτητες επεστρεψαν στα αμφιθέατρα , οι εργατες στις φαμπρικες κι οι νοικοκυρες στις κατσαρολες τους. Στους δρόμους βγηκαν τα συνεργεια καθαρισμου να κανουν φασινα στο μπαχαλο που ειχε δημιουργηθει.
Ο Ντε Γκωλ ξαναγύρισε στο Παρισι ταπεινωμένος και οι υπολοιποι ηγετες του κοσμου, ειχαν παρει το μηνυμα.
       Η Φαντασια δεν ήρθε ποτέ στην Εξουσία. Απλώς, οι μπροστοτράγοι της εξέγερσης πήραν το ασανσερ για να αναρριχηθουν σε αξιώματα, ως ανταμοιβη για τον «κοπο» τους...
(Υπομονη, θα φτασουμε και στον Πούτιν...)
ΤΑ ΠΕΤΡΟΔΟΛΑΡΙΑ
Λιγο καιρο αργοτερα, οι ΗΠΑ (και η Fed) αποφάσισαν οτι δεν εχουν κανενα λογο να φοράνε τον φερετζε. Ο προεδρος Νιξον διακήρυξε την μονομερη εξοδο των ΗΠΑ απο τη συνθήκη Μπρετον Γουντς. Αν ήταν πιο «λιμανισιος», θα χρησιμοποιοπυσε αυτα τα λόγια:
«Επειδη ετσι γουσταρουμε, θα τυπώνουμε οσα δολαρια θέλουμε και θα αγοράζουμε τον κοσμο. Κι αν καποιος εχει αντιρρηση και αρνηθει τα δολάριά μας, θα του στείλουμε αεροπλανοφορα και πεζοναυτες και θα κακοπεράσει!»
(Θα περνούσαν δεκαετιες μεχρι καποιος να τολμούσε να δει αν αυτη η απειλή ήταν αληθινη. Το τελος του Σανταμ, που θελησε να κανει συναλλαγες πετρελαιου σε ευρω, το είδαμε. Οπως και την καταληξη του Κανταφι, οταν αποφάσισε τη δημιουργια «παναραβικου νομισματος» για τις συναλλαγες πετρελαιου...)
      Κι απο τη δεκαετία του 70 και μετα (τα διηγουμαι μια και τα ζησα) μπήκε στη ζωή μας το Πετροδολάριο: Πληθωριστικο «και τυπωμένο αβερτα» δολάριο με το οποιο οι ΗΠΑ καλυπταν (χωρις κοστος, για αυτες) τις ενεργειακες αναγκες τους με πετρελαιο του Κολπου.
     (Δινοντας, ως ανταλλαγμα, την ισοβια προστασια τους στις διεφθαρμένες οικογένεις των σείχιδων, εναντι οποιασδήποτε εσωτερικής ή εξωτερικής επιβουλής)...
      Και φυσικα, οποιοδήποτε αλλο κρατος ήθελε να αγοράσει πετρέλαιο, απο οποιοδήποτε μερος του κοσμου, επρεπε να κοβει το σβέρκο του και να αγοράζει κωλοχαρτα της Fed για να μπορει να γινει η συναλλαγή χωρις να πλακώνουν αεροπλανοφορα στο κεντρικο λιμανι του...
       Η ιδιωτική συμμορια που έχει τη Fed συνεχιζει ακαθεκτη να τυπώνει δολαριο, κατα βουληση – βαζοντας τα εκαστοτε «προεδρικα πιονια της» να το «παραγγελνουν». Κι ειναι αποριας αξιο το οτι ο κοσμος ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ να αντιληφθει αυτο που πραγματικα συμβαίνει:
    Όταν η Fed θέλει να τυπώσει δολαριο βάζει το «προεδρικο τσουτσέκι» να ζηταει ΔΑΝΕΙΟ (εκ μερους της κυβερνησης) απο τη Fed. Kαι η Fed, απλα ριχνει λευκο χαρτι στα τυπογραφεια της και ανοιγει τον διακοπτη. Μονο που τα χρήματα που βγαινουν απο το τυπογραφειο της Fed τα χρωσταει στη Fed (σε τιμη, πια, δολαριου – και οχι «χαρτιου και μελανιου) ο ΥΠΟΔΟΥΛΟΣ, ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ, αμερικανός πολίτης!!!
      (Και, μέσω αυτου, και ο υπολοιπος πλανήτης, εφοσον συναλλασσεται –ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ- με βαση αυτο το παγκοσμιο νομισμα). (Φυσικα, δεν υπάρχει καν αναγκη να τυπώσει η Fed χαρτι - σήμερα δημιουργειται συνεχως νομισμα «απο αέρα», μεσω μιας απλής εγγραφής σε μια οθονη...Αλλα αυτο δεν ειναι του παροντος)
       Πόσο διαφορετικος θα ήταν ο κοσμος αν τα κόμματα (μην πω για τα σχολεία) τολμούσαν να πουν στον κοσμο αυτη τη σατανική αλήθεια αντί για τις μπουρδες περι «οικονομικών συστημάτων», τη στιγμή που ολοκληρος ο πλανήτης βασιζεται, απο το 1970 και μετα σε μια ΑΠΑΤΗ - που συμβαινει μπροστα στα ματια μας κι αρνουμαστε να την δουμε.
(Ενταξει, θα φτάσουμε και στον Πουτιν, καντε υπομονη να ολοκληρώσουμε το καδρο!)
Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ
Εκείνο επισης που αγνοεί ο πολύς κοσμος ειναι οτι η ιδια συμμορια που «τρεχει» τη Fed ειναι αυτή που δημιούργησε και το ευρώ. Κι εδω εχουμε μια ακομα μεγαλύτερη απατη.
Ποιος «δημιουργεί» το ευρω; Η Ευρωπαϊκη Κεντρικη Τράπεζα (ΕΚΤ).
Kαι τι, τελος παντων, ειναι αυτη η ΕΚΤ;
Ειναι το «συλλογικό θησαυροφυλάκιο και κέντρο αποφάσεων» των επιμέρους Κεντρικών Τραπεζών των χωρων που συγκροτούν την ΟΝΕ.
Ποιοι όμως κατεχουν την Κεντρική Τραπεζα, σε καθε χώρα; Οχι φυσικα τα ιδια τα κρατη. Τις κατεχει το ίδιο «καρτελ» που κατεχει και την Fed!
Γιατί «δημιουργήθηκε» το ευρώ; Να, μια καλη ερώτηση..
Το ευρώ ειναι ενα σκληρό «νομισμα-αέρας» (χωρις κανενα αντίκρυσμα) του οποιου η «σκληρότητα» οφείλεται στην αρχική συνθήκη της δημιουργιας του: «Τυπώνουμε αυτα και δεν τυπώνουμε τιποτε παραπάνω!» (Αρα, απολυτα αντι-πληθωριστικο).
Και ως εδω, ολα βαίνουν καλώς.
      Τι γινεται ομως οταν ο «ιδιοκτήτης» ενος αντιπληθωριστικου νομισματος, οπως το ευρω, ειναι ταυτοχρονα «ιδιοκτήτης» ενος πληθωριστικου νομισματος (δολαριου) το οποιο το τυπώνει κατα το δοκουν;
Ε, δεν ειναι καροϊδο!
Απλα, κανονιζει την εκαστοτε ισοτιμία των δυο νομισματων και με αυτα που τυπώνει (δολάρια) παει και αγοράζει εκεινα που «δεν ξανατυπώνονται» (ευρω). Στην ουσια, δηλαδη, «ξεπλενει» τα δολαριά του (ειτε σε μορφή χρήματος ειτε σε μορφη αμερικανικων ομολογων) και, ταυτοχρονα «στραγγιζει» την ευρώπη απο ρευστο εξαναγκαζοντάς την να ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ!
Απο ποιον;
Μα απο τον ιδιο που τυπώνει τα δολαρια και «χρεώνει» σε ευρω!
Και θυμίζω:
Εδω μιλαμε για ΙΔΙΩΤΕΣ - και οχι για την «κυβέρνηση» (λεμε τωρα...) των ΗΠΑ...
       (Και μια μερα, πριν χρόνια, εκει που τα σκεφτομουν ολα, μου εκανε «κλικ»! Διαπιστωσα για ποιο λογο, με το παρον status quo, το δολαριο, οσο κι αν τυπωθεί, δεν χανει την αξια του. Επειδη, μέσω της ιμπεριαλιστικής πολιτικής στον Κολπο (και παντου, σχεδον) έχει αποκτήσει ΥΛΙΚΟ αντίκρυσμα: Ειναι το ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ που ακομα δεν εχει εξορυχθει!    Εξ ου και το μένος των ΗΠΑ εναντιον οποιουδήποτε τολμήσει να κανει συναλλαγες πετρελαίου σε άλλο νομισμα!)
ΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΑ   ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΚΡΑΤΗ
      Στον προβατοποιημένο κοσμο που ζουμε, μπορει οποιοσδήποτε εχει τη σχετικη δύναμη να ιδρυσει ενα κρατος και κανεις να μη μιλαει για αυτο. Κι οταν εχουμε διδαχθει να «μην μιλαμε για αυτο», τοτε αυτο το κρατος «υπαρχει σαν να μην υπαρχει».
Κανεις δεν το βλεπει, κανεις δεν το ξερει.
       Σας θυμιζω την ταινια «ΕΤ – Ο Εξωγήινος» όπου ο ΕΤ περιφέρεται ολη μέρα μεσα στο σπιτι, συνυπαρχει μετα παιδια (που εχουν «ανοιχτη αντιληψη», αρα μπορουν -και θελουν- να τον δουν) ενω οι ενήλικες (με τα «μπλοκαρισμένα μυαλα») δεν ειναι σε θεση να τον δουν, ακομα κι αν σκονταφτουν επανω του, παρολο που ειναι απολυτα ορατος και απτος.
Κάπως ετσι και με την ανθρωποτητα.
      Παίζει ο Ολυμπιακος Champion League με την Sherif, οι φιλοι μου οι γαβροι πανε να ενισχυσουν την ομαδα εκτος εδρας - και οταν τους ρωτας «πού ειχες παει, ρε;» σου λενε «στη Σέριφ!». Δεν μπορουν να δεχτουν οτι πήγαν σε ενα Ιδιωτικο κρατος (Υπερδνειστερία το λενε...) που το ιδρυσε -για τους δικους του λογους- ένας πρωην Καγκεμπιτης συνταγματαρχης. Και κανεις δεν μιλαει για αυτο, οτι προκειται για «εταιρικο κρατος» (ολα ειναι μια εταιρεια, η Σεριφ, απο το πανεπιστήμιο, την κύρια ποδοσφαιρικη ομαδα –αναγνωρισμενη απο την FIFA- μεχρι το μπακαλικο και το βενζιναδικο).
Ουτε καν οτι εχει τις πιο ομορφες γυναικες της Ευρώπης...
      Και ενταξει, για το Βατικανο, ξερουμε οτι ειναι αυτονομο «κρατος εν κρατει». Φαινομενικα ειναι το τσαρδί του Πάπα, για να απασχολουνται οι χαχόλοι και να μην προσεχουν το «πιο κει».
    Πίσω ομως απο αυτο υπάρχει μια «αφανης» Παγκοσμια Τραπεζα (η...ιδιοκτήτρια του Βατικανου!) απο την οποια ξεκινουν και καταλήγουν σχεδον τα παντα. Αλλα δεν ειναι αυτο το θεμα μας, τωρα. Εχουμε ομως μαθει να βλεπουμε αυτο το Κρατος με την θρησκευτική του εννοια και να το ταυτιζουμε με τις ευλογιες του Προκαθήμενου, απο το μπαλκονι, στους χιλιαδες βελαζοντες της πλατειας. (Δεν ειμαι εγω που τους πρωτοειπα «ποιμνιο»...)
      Ενα αλλο «κρατος εν κρατει» (εντελώς ΑΥΤΟΝΟΜΗΜΕΝΟ απο την κρατικη οντοτητα που το περιβαλλει) ειναι η Washington DC, το κεντρο «παγκοσμιας εξουσιας», απο οπου εκπορευεται η «πυγμή» μέσω της οποιας οι Υπερτράπεζες επιβαλλουν την εξουσια τους στον κοσμο. (Ξεχαστε «γερουσιαστες» και «βουλευτες», εκει. Αυτοι ειναι πιονια που ασχολουνται αποκλειστικα με τα των ΗΠΑ. «Άλλο» ειναι το αφανες ιερατειο που κανει πραγματικα κουμαντο εκει μεσα. Ρωτηστε και τον JFK, αν μπορειτε να επικοινωνήσετε με πνευματα...)
Και παμε στο πιο ενδιαφέρον:
Φτανουμε τωρα στο τριτο «κρυφο κράτος» που θα μας απασχολήσει στη συνέχεια – και που έχει σχέση με τα προσφατα οικονομικά προβλήματα της Ρωσίας.
       Ειναι το... City of London!
Mια περιχαρακωμένη περιοχή του Λονδίνου με αυτονομο Καταστατικο Χαρτη.
Ενα Ιδιωτικο Κρατος στο οποιο «ψηφοφοροι» είναι οι εταιρειες που το κατεχουν! (Για την εκλογη Αιρετών Αρχόντων, ο εκπρόσωπος καθε «εταιρειας –ιδοκτητριας του κρατους» παει και καταθετει τοσες ψήφους οσες αναλογουν στη δύναμή της).
 Ενα Ιδιωτικο Κρατος το οποιο, οταν το επισκεπτεται η βασιλισσα Ελισάβετ ειναι υποχρεωμενη, απο το Πρωτοκολλο του, να ακολουθει ΠΙΣΩ απο τον «αυτονομα εκλεγμενο» δήμαρχο.
Και τωρα το γλυκο:
Το Κρατος City of London ειναι ο ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τραπεζας της Ρωσίας!
Να το επαναλαβω;
Το ΙΔΙΩΤΙΚΟ Κρατος City of London ειναι ο ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τραπεζας της Ρωσίας!
Κι αυτο ειναι που έχει κανει τον Πούτιν να «σαλταρει»...
ΕΠΑΙΖΑΝ ΑΥΤΟΙ, ΕΠΑΙΖΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ...
    Το μεγαλο παιχνιδι (το οποιο σχετίζεται με το μπαχαλο της Ουκρανίας και της Κριμαίας) βασιστηκε σε δύο πόλους:
      Ο πρωτος ήταν η επικοινωνιακή μπλόφα του Πούτιν: Ψιλοπούλησε αρχικα «αδιαλλαξία» απέναντι στην αμερικανο/γερμανοκινητη ναζιστικη προβοκατσια της Ουκρανίας, πειθοντας τους παντες οτι παει προς μετωπική σύρραξη. Τα διεθνή λαμόγια (που επι Γιέλτσιν ειχαν αγοράσει (με «τυπωμενα κωλοχαρτα») ολους τους πλουτοπαραγωγικους πόρους της Ρωσιας) έσπευσαν να ξεφορτωθουν όπως-όπως τις μετοχές τους, πιστευοντας οτι θα ξεσπασει τέτοιος ορυμαγδός που οι εταιρειες τους δεν θα μπορέσουν στο εξης να εξαγουν οτιδήποτε απο τη Ρωσία.
Άρα θα χρεωκοπούσαν...
       Πάνω στην αναμπουμπουλα, η παρέα του Πουτιν αρχισε να αγοράζει για πενταροδεκαρες τις μετοχές των εταιρειων ορυκτών καθε ειδους. Απο πετρέλαιο μεχρι μεταλλευματα. Και οταν βγήκε ο ήλιος της επομενης μερας, η Ρωσία ειχε ξαναπεράσει σε χέρια Ρώσων.
        Εμ, δεν θα πρεπε να υπάρξει και καποια προσπαθεια αντεκδικησης, απο την αλλη πλευρα;
Και εδω ειναι το δευτερο σκελος: Ξεκινησε η υποχθόνια προσπαθεια της (ιδιωτικης, επαναλαμβανω!) Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας να υπονομεύσει («απο μέσα») το ρουβλι ώστε να προκληθει λαϊκή εξεγερση για την ανατροπή του Πούτιν και της «αγέλης» του.
      Το σχεδιο ειναι απλο:
 Οταν μια χώρα εχει μονο κοιτάσματα αλλα όχι μεταποιητική βιομηχανία, η πτώση της διεθνους ισοτιμίας του νομίσματός της κανει ολοένα και δυσκολότερη την εισαγωγή προϊόντων.
 Αρα ο εύπιστος μικροαστός βλεπει ολοένα και πιο δύσκολη την αποκτηση μιας Μερσεντες ή ενος Άιφον – για να μην πούμε τιποτε για εισαγόμενα τροφιμα.
      Τι θα κανει, o βλαξ, αν τα πρακτόρια της NSA (κρυμμενοι πισω απο ΜΚΟ των διαφορων Τζορτζ Σόρος) τον πιάσουν μακάκα (όπως τους Ουκρανους) και του βαλουν στα χέρια μια πορτοκαλί σημαία; Θα βγει στους δρόμους «για τη δημοκρατια και την ελευθερια»...Και φυσικα, πεντε ακροβολισμένοι λεβέντες ( τραμπουκωμένοι με τιποτε... “Open” χρήματα - κι όποιος καταλαβε, καταλαβε...) θα ριξουν στο ψαχνό για να δημιουργηθουν και οι πρωτοι «Ηρωες της Εξέγερσης»...
      Ε, εδω, οι τραπεζιτες την πάτησαν! Δεν ειναι μόνο που ο λαός συσπειρωθηκε γυρω απο τον Πούτιν (και την καγκεμπίτικη συμμορια του, αν επιμένετε) αλλα και η ίδια η οικονομική ελίτ της Ρωσίας! Η οποία, υποτιθεται, θα ωφελούνταν απο την πτώση του Πούτιν καθώς ο «ξενος παραγων» θα ανεθετε σε αυτην να τρεξει το μαγαζι, για πάρτη του...(Αυτο που γινεται στην Ελλαδα, δηλαδη, τωρα...)
Και τώρα ήρθε η ώρα του ξεκαθαρίσματος των λογαριασμών...
ΤΟ «ΧΡΥΣΟ ΡΟΥΒΛΙ»
      Εδω και πολυ καιρο, στη ζούλα, η Ρωσία αγοραζε χρυσο. Το ίδιο έκανε και η Κινα. Και ειναι απορίας αξιο, το γεγονός οτι, παρα την εντονη ζήτηση χρυσού απο αυτες τις δύο δυναμεις, καποιοι καταφερναν η τιμή του οχι μονο να μην ανεβαινει στα ύψη αλλα να καταρρεει.
Η κοινη λογικη λεει οτι ξαφνικα υπηρξε υπερπροσφορά. Αλλα πώς να υπάρξει υπερπροσφορά οταν ειναι δεδομένη η παραγωγικη δυνατότητα των χρυσωρυχείων σε όλη τη γη; Αποκτήσαμε ξανα... αλχημιστες και δεν το ξεραμε;
       Η φάση αυτη μου θυμίζει «μερες του 89». Τοτε που, μεσα σε μια νύχτα (και για καμποσους απο τους επομενους μήνες) αρχισε να καταρρεει η τιμή του αλουμινιου, διεθνώς, χωρις να έχει προηγηθει μια παγκόσμια μείωση της τιμης του ηλεκτρικου ρεύματος (που αποτελεί τον κύριο πυρήνα του κοστους του μεταλλου).
       Τι είχε συμβει; Απλούστατα: διαλυόταν η ΕΣΣΔ και οι μαφίες αρχισαν να πλιατσικολογούν τα ασσυλληπτου μεγεθους στοκ αλουμινιου της ΄χωρας και να τα σπρωχνουν στο εξωτερικο! Αλλα και το ιδιο το καθεστως (εκδυτικοποιημενο, ε; Άρα χωρις εμπορικους αποκλεισμους, πια) ξεπούλαγε μπιρ-παρα για να καλύψει τις τρεχουσες αναγκες του.
(Αν ρωτήσετε  «καλα, πού βρέθηκε ολο αυτο το αλουμίνιο;», η απαντηση ειναι απλη: Πολλες δεκαετιες πριν, το σοβιετικο καθεστώς ειχε ξεκινησει το... σταλινικο χομπι να κατασκευαζει υδροηλεκτρικα φράγματα, όπου ευρισκε, για να απασχολει τον κοσμο. Και καποια στιγμη, έφτασαν να παραγουν τοσο ρεύμα που δεν ειχαν τι να το κανουν. Ε, αποκτησαν ένα νεο χομπι: Να ηλεκτρολύουν βωξιτη και να φτιαχνουν βουνα απο αλουμίνιο -που δεν μπορουσαν να καταναλώσουν ή να εξαγουν- «για να κρατανε τον κοσμο απασχολημενο», οπως συνηθως...Την καλησπέρα μου στον Μπογιόπουλο!)
       Ποιος όμως πλιατσικολογει χρυσο κι απο πού;
Εδώ δεν υπαρχει απαντηση, περα απο λογικοφανείς θεωριες συνωμοσιας, βασισμένες σε γεγονότα. Και ένα γεγονός ειναι οτι, εδώ και χρόνια, οι Γερμανοι απαιτουν να επιθεωρήσουν τον χρυσό τους που βρίσκεται στο (ιδιωτικο, ε;) Θησαυροφυλάκιο των ΗΠΑ.
Και οι ΗΠΑ αρνουνται να δεχτουν τετοιο έλεγχο και όλο δινουν μεταγενεστερες ημερομηνίες «επανεξέτασης του θέματος».
     Μια αλλη θεωρία συνωμοσιας ειναι οτι και ο χρυσος των ίδιων των ΗΠΑ, πλεον, εχει μετατραπει σε επιχρυσωμενες ραβδους βολφραμίου, με το ιδιο, περιπου βαρος. Μια τριτη είναι οτι όλα αυτα τα γνωριζε ο Στρος Καν και για αυτο «φαγώθηκε»: επειδή είχε σκοπο να μιλήσει...
       Όπως και να χει το πραγμα, το γεγονός ειναι οτι αυτη τη στιγμή η Ρωσία έχει συγκεντρώσει όσο χρυσο χρειάζεται για να κυκλοφορήσει «ρουβλι με αντίκρυσμα χρυσου», επαναφέροντας την ανθρωπότητα πίσω στο χρόνο, στις μερες του Μπρετον Γουντς.
       Κι αυτο ειναι «αιτια πολέμου» (με οποια ερμηνεια θελετε να δώσετε) για εκεινους που τυπώνουν το δολαριο.
Οι οποιοι, ολως συμπτωματικα, ειναι οι ίδιοι που, μετα την διάλυση της ΕΣΣΔ, τυπώνουν και το «χάρτινο» ρούβλι!
ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ
      Δεν έχει αυταπατες ο Πούτιν.
Όσο και να φτιαξει νομισμα με οποιοδήποτε αντικρυσμα, σε χρυσο, σε πλουτώνιο ή σε κρυπτονίτη, ειναι σιγουρος οτι η Κεντρικη Τραπεζα Ρωσίας θα του το «ριξει» οταν τα συμφεροντα της Ρωσίας θα βρισκονται σε συγκρουση με αυτα των «βρετανών» (εδω γελάμε, ε;) ιδιοκτητών της...
      Και το χειροτερο: Αν ο ιδιώτης ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τραπεζας μιας χώρας έχει για μποσταρη ενα κερδοσκοπο, μπορει να του αμολήσει μια εσωτερικη πληροφόρηση για σκοπιμη υποτιμηση. Και να σηκώσουν ολο το χρήμα, στις διεθνεις αγορες. Θυμιζω, εδω, την ξαφνική υποτιμηση της αγγλικής λίρας που μονο ο Σόρος (κολλητός των Ροτσιλδ) ειχε «προβλεψει» και πονταρει πανω της αμυθητα ποσα.
       Για ολους αυτους τους λόγους, ο Πούτιν διακήρυξε οτι πρόθεσή του ειναι να πετάξει έξω τους Ροτσιλδ απο την Τράπεζά του και να την εθνικοποιήσει.
    Κι αυτο θα ειναι κοσμοϊστορικο γεγονός, αν σκεφτουμε οτι οι μονες Κεντρικες Τραπεζες, στον πλανήτη που ΔΕΝ ανήκουν στους Ροτσιλδ ειναι αυτες της Συρίας, του Ιραν και της Βορειας Κορεας. (Ηταν κι η Λιβυη μέχρι τη στιγμη της «εξεγερσης για δημοκρατια», με τα Ραφάλ του Σαρκοζί να ανοιγουν το δρομο...)
         (Κι εδω ας κανω και μια εμβολιμη ιστορικη αναδρομή. Οι Διεθνεις Τραπεζιτες ήταν αυτοι που χρηματοδοτησαν την επανασταση των Μπολσεβίκων. Στόχος τους (και στόχος των Λενιν και Τροσκι) ήταν να περάσει η Τσαρική Τραπεζα στα χέρια του διεθνούς τραπεζικου καρτέλ, οπως ολα τα ... «φυσιολογικά» κράτη του κόσμου. Το σχέδιο το χάλασε ο μουστακιας ο Σταλιν που έκανε στην μπαντα τον «μιλημένο» Τροτσκι («φυσικο» διάδοχο του Λένιν) και έκανε του κεφαλιού του.
     Ε, δεν περασε πολύς καιρος μεχρι που, οι ίδιοι που χρηματοδοτησαν τους Μπολσεβίκους, να χρηματοδοτήσουν κι ενα Χιτλερ και να τον ξαμολήσουν κατα πανω του..Κλείνει η παρένθεση.)
           Ένας αλλος που βγαζει, σήμερα, καπνούς απο τα αυτιά του για τον τροπο που υπονομεύεται το εθνικο του νομισμα είναι ο κουμπαρος μας, ο Ερντογαν. Και δεν δισταζει να κατηγορει την Κεντρικη του Τραπεζα οτι αυτη ειναι που οδηγεί στο βαραθρο την τιμη της τουρκικής λίρας. (Προκειμένου να προκύψει γενικευμενη αναταραχή ώστε να επανελθουν οι Κεμαλικοι στην εξουσια – και να ολοκληρώσουν το σχέδιο Βαριοπούλα με υφαρπαγη ελληνικων νησιων. Οχι οτι υποστηριζω τον Ερντογαν, αλλα το εναλλακτικο ειναι ακομα χειροτερο...).
Με αυτα και με αυτα, ρωταω.
Το ευρω ειναι μπουντρουμι.
      Αλλα κι η μελλοντικη δραχμή της ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ Τραπεζας της Ελλαδας θα ειναι «λακκος με τα φιδια», αν η κυβερνηση δεν ειναι "αρεστη".
        «Εθνικη» δραχμή ΔΕΝ μπορουμε να εχουμε, οσο ισχύει το συμβόλαιο που έχουμε, ως κρατος, με την Τραπεζα της Ελλαδας.
(Δεν παει πολύς καιρος που ανανεώθηκε για αλλα 39 χρονια, αν δεν κανω λαθος)
Τι λετε να κανουμε (περα απο συνθηματα στις πλατειες) για να ξαναπαρουμε τη χώρα μας πισω;

Διονύσης Χοϊδάς