Αρκετό νερό για να καλύψουν τις ανάγκες για τρόφιμα στον 21ο αιώνα έχουν οι μεγάλοι ποταμοί του πλανήτη. Αυτό υποστηρίζει έκθεση επιστημόνων από τριάντα χώρες που παρουσιάστηκε σήμερα στο 14ο Παγκόσμιο Συνέδριο για το Νερό, το οποίο διεξάγεται στη Ρεσίφε, στη Βραζιλία. Η έκθεση από το Challenge Program on Water and Food (CPWF) της Συμβουλευτικής Ομάδας για τη Διεθνή Γεωργική Έρευνα παρουσιάζεται σε δύο ειδικά τεύχη της επιθεώρησης Water International.
Επί πέντε χρόνια, μελετήθηκαν δέκα λεκάνες απορροής ποταμών στην Ασία (Ινδός-Γάγγης, Καρχέχ, Μεκόνγκ και Κίτρινος Ποταμός), την Αφρική (Λιμπόπο, Νίγηρας, Νείλος και Βόλτα) και τη Λατινική Αμερική (Άνδεις και Σάο Φρανσίσκο. Διαπιστώθηκε ότι υπάρχει «σαφώς, αρκετό» νερό και ότι το ζήτημα αφορά αναποτελεσματική χρήση και άδικη διανομή και όχι έλλειψη.
«Η λειψυδρία δεν επηρεάζει την ικανότητά μας να παράγουμε σήμερα επαρκείς ποσότητες τροφίμων», τόνισε ο διευθυντής του CPWF, Αλέν Βιντάλ. «Ναι, υπάρχει λειψυδρία σε ορισμένες περιοχές, αλλά τα ευρήματά μας δείχνουν ότι το συνολικό πρόβλημα είναι η αποτυχία να έχουμε αποτελεσματική και δίκαιη χρήση του νερού που είναι διαθέσιμο σε αυτές τις λεκάνες απορροής. Αυτό, σε τελευταία ανάλυση είναι μια πολιτική πρόκληση και όχι μια ανησυχία για τους υδατικούς πόρους», υπογράμμισε.
«Τεράστιες ποσότητες βρόχινου νερού χάνονται ή δεν χρησιμοποιούνται ποτέ, ιδιαίτερα στις περιοχές με βροχοπτώσεις στην Υποσαχάρια Αφρική», είπε ο Αλέν Βιντάλ. «Με μετριοπαθείς βελτιώσεις, μπορούμε να παράγουμε διπλάσια ή τριπλάσια ποσότητα τροφίμων από ό,τι σήμερα», πρόσθεσε. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) έχει καταστήσει σαφές ότι η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων θα πρέπει να αυξηθεί κατά 70% το 2050, καθώς ο πληθυσμός της Γης αναμένεται να αγγίξει τα 9,2 δισεκατομμύρια, από τα εκτιμούμενα 6,9 δισεκατομμύρια, στα οποία έφτασε το 2010.
Αν και στην Αφρική διαπιστώνεται το μεγαλύτερο δυναμικό αύξησης της παραγωγής τροφίμων, οι ερευνητές εντόπισαν μεγάλες περιοχές αρδεύσιμων εκτάσεων στην Ασία και τη Λατινική Αμερική, όπου η παραγωγή εκεί υπολείπεται κατά 10% του δυναμικού της. Στον Ινδό και τον Γάγγη, οι επιστήμονες βρήκαν ότι το 23% των ορυζώνων παράγουν το μισό από ό,τι θα μπορούσαν να παράγουν με βιώσιμο τρόπο.
Οι λεκάνες απορροής ποταμών που επιλέχθηκαν να μελετηθούν δίνουν το πλήρες μέτρο των προκλήσεων που σχετίζονται με το νερό στον αναπτυσσόμενο κόσμο, διευκρίνισε ο Αλέν Βιντάλ. Καλύπτουν 13,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και είναι το «σπίτι» περίπου 1,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, 470 εκατομμύρια από τους οποίους συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο φτωχών του πλανήτη.
Η εμφατική υποστήριξη από δωρητές και κυβερνήσεις της γεωργίας που εξαρτάται από τα νερά των βροχών θα έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική και ταχεία αύξηση της παραγωγής τροφίμων, διατείνονται οι επιστήμονες. Στη Αφρική, παραδείγματος χάρη, διαπιστώθηκε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των αγρών εξαρτάται από τα νερά των βροχών και μόνον το 4% του διαθέσιμου νερού περισυλλέγεται για τη γεωργία και την εκτροφή ζώων.
Επισημαίνουν, τέλος, ότι οι συγκρούσεις που σχετίζονται με το νερό θα συνεχιστούν αν επί μέρους ζητήματα, όπως η επισιτιστική ασφάλεια και η παραγωγή ενέργειας εξετάζονται αποκομμένα το ένα από το άλλο. Στις περισσότερες περιοχές διαπιστώνεται «ένας πλήρης κατακερματισμός στον τρόπο διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών από τους εμπλεκόμενους παράγοντες ή ακόμη και τις κυβερνήσεις. Οι ανάγκες σε νερό διαφορετικών τομέων - γεωργία, βιομηχανία, περιβάλλον, εξορυκτική δραστηριότητα - αντιμετωπίζονται χωριστά αντί ως αλληλοσχετιζόμενες και αλληλεξαρτώμενες. Πρέπει να ξανασκεφτούμε από την αρχή το πώς τα υπουργεία επωφελούνται από τη γκάμα των πλεονεκτημάτων που δίνει μια λεκάνη απορροής, αντί να εστιάζουμε σε έναν τομέα, όπως τα υδροηλεκτρικά, η άρδευση ή η βιομηχανία», εξηγεί ο δρ. Σάιμον Κουκ, του Διεθνούς Κέντρου για τη Γεωργία στους Τροπικούς.
http://www.e-typos.com
Ειναι μια θετικη ειδηση για το περιβαλλον , που σπανιως ακουγονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ''πρασινοι απατεωνες''
επενδυουν στο φοβο την ανησυχια και στα αμεσα μετρα.