Τελευταία μέρα Πρωθυπουργός

Να μην ξεχάσω φεύγoντας.....

- Να ενημερώσω τον μάγειρα στο Μαξίμου, να σταματήσει να φτιάχνει ρεβυθοσαλάτα με φρέσκο κρεμμυδάκι και μαϊντανό για το μεσημεριανό μου και να χτυπάει στο μπλέντερ αυτά τα πράσινα ξεράσματα με τη σπιρουλίνα, που έπινα για πρωινό. 
- Να σβήσω από τον υπολογιστή όλα τα αρχεία και κυρίως τα games και τα mails και να κάνω προσεκτικά delete τις τσόντες από τα favourites. 
- Να μαζέψω από τα υπόγεια τα όργανα γυμναστικής και τα σεξουαλικά αξεσουάρ...τόσα λεφτά έδωσα... 
- Να πετάξω τη γ@μημένη τη μονόπολη, που έπαιζα και έχανα 2 χρόνια, γιατί έπεφτα στην λεωφόρο Αμαλίας με 4 σπίτια συν ξενοδοχείο και έμενα άφραγκος από τον πρώτο γύρo. Μέχρι οι καθαρίστριες του Μαξίμου με κέρδιζαν. 
- Να περάσω από φαρμακείο να πάρω lexotanil για την Άντα, τη σοκοφρέτα της μαμάς, σχοινιά επίσης για να δέσουμε τη μαμά - γιατί ποιός την κρατάει - και την καπαρτίνα απ' το καθαριστήριο, γιατί χειμώνιασε. 
- Να κλείσω εισιτήρια για τη συναυλία του Τζάστιν Μπίμερ στο Λονδίνο για να πάμε με τη Μαργαρίτα - την κόρη μου... 
- Να ενημερώσω τον αδελφό μου τον Νίκο, ότι δεν είμαι πιά πρωθυπουργός και ό,τι έκανε ...έκανε. Τώρα ...δεν με ξέρεις, δεν σε ξέρω, υποφέρεις και υποφέρω...θα καταλάβει αυτός... 
- Να πετάξω το ελληνο-αγγλικό λεξικό, που μου έπρηξε τα συκώτια τόσα χρόνια και επιτέλους ΔΕΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ!!! 
- Να κλείσω σουίτα στο Woldorf Astoria στο New York, για να περάσουμε με τη μαμά το ΤhanksGiving για πρώτη φορά φέτος ήσυχα. 
- Να φορέσω το γκρι Armani με τη μπλε ρουά γραβάτα, που με φωτίζει, βγαίνοντας από το Μαξίμου γιατί αν με πιάσουν στο στόμα τους η Ηλιάκη και ο Μουτσινάς, δεν με ξεπλένει ούτε ο Μισισιπής στην πατρίδα. 

- Να ξεκρεμάσω τον «Τέτση» από το γραφείο, που μου έκανε δώρο ο Γερουλάνος στη γιορτή μου, του Αγίου Γεωργίου - βοήθειά μας- γιατί ...πρώτον έχει 60 χιλιάρικα και δεύτερον ταιριάζει στο πατρικό της μαμάς, στο Ιλλινόις.

- Να ξεκολλήσω τις τσίχλες, που είναι κολλημένες κάτω από το γραφείο, μην τις ανακαλύψει ο « καινούργιος» και ξεφτιλιστούμε. 
- Να κατεβάσω από το πατάρι και να κάψω τη στολή του Νέρωνα, που φορούσα όταν ήμουν μόνος μου και έπαιζα «αυτοκρατορία». 
- Να πάω στην Αμερικανική Πρεσβεία και να πάρω την κανονική μου ταυτότητα και το διαβατήριο.
- Να βρίσω αυτό το μυγόφτυμα τον Παπακωνσταντίνου, που τον έκανα υπουργό και με κατέστρεψε. 
- Να βρω στο λεξικό τι είναι ο πολιτικός Καιάδας, που με απειλούν ότι θα με ρήξει η ιστορία. 
- Να πάρω...τις τρίχες του Σαμαρά, τις άπλυτες κάλτσες του Βενιζέλου και το σώβρακο του Πάγκαλου -που χρυσοπλήρωσα τις υπηρέτριές τους για να μου τα φέρουν- και να τα πάω στον Πιτ Παπαδάκο να τους κάνουμε βουντού. 
- Να κοιτάξω στο ωροσκόπιο, που στο διάολο είναι ο Κρόνος και με πήδηξε δυό χρόνια... 
- ...και το σημαντικότερο για μια τελευταία φορά... να βγάλω τα σκουπίδια.... 
ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ

 

Για να γελάσει και λίγο το χειλάκι μας...ΑΝΕΚΔΟΤΟ Μπαίνει ένας πειρατής στο μπάρ και του λέει ο μπάρμαν: - Καιρό έχω να σε δω ρε φίλε, που χάθηκες; Χάλια φαίνεσαι. - Τι εννοείς; λέει ο πειρατής, είμαι μια χαρά. - Και το ξύλινο πόδι; Δεν το είχες την προηγούμενη φορά. - Έ μωρέ ξέρεις, ήμουν σε μία ναυμαχία και έφαγα μία κανονιά στο πόδι. Αλλά όλα είναι κομπλέ τώρα. - Καλά, και με το γάντζο τι παίζει; Τι έπαθε το χέρι σου; - Ποιο αυτό; Την πέσαμε σε ένα πλοίο και μπλέχτηκα σε μία ξιφομαχία όπου μου έκοψαν το χέρι. Έβαλα αυτό το γάντζο όμως και όλα εντάξει. Αλήθεια σου λέω. - Μάλιστα... Και το κάλυμμα στο μάτι; - Να, ήμασταν στα ανοιχτά και πέρασε ένα σμήνος από γλάρους πάνω από το καράβι. Σήκωσα το κεφάλι να τους δω και ένα γαμημένο με κουτσούλισε μες στο μάτι. - Ρε με δουλεύεις; Δεν χάνεις το μάτι σου από μία κουτσουλιά. - Φίλε ήταν η πρώτη μου μέρα με το γάντζο.   ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΦΙΛΟ  ΝΕΣΤΟ