Ψάρι με… ανθρώπινα δόντια στη Χαλκιδική

 Ένα παράξενο ψάρι με... ανθρώπινα δόντια έπιασε ο 45χρονος Θεόδωρος Ντέμπλας από τη Συκιά που πήγε για ψάρεμα μαζί με τον 15χρονο γιό του.
Στις 6.30 τα ξημερώματα έριξαν συρτή στην περιοχή Άγιος Ιωάννης στη Συκιά και σε μόλις 4 μέτρα βάθος έπιασαν ένα περίεργο ψάρι, το οποίο δεν είχε βράγχια παρά μόνο δύο τρύπες στα πλευρά του απ’ όπου ανάπνεε.

Ο Θόδωρος Ντέμπλας, χρόνια ψαράς στην περιοχή, ανέφερε στο halkidikinews.gr ότι είναι η πρώτη φορά που είδε τέτοιο ψάρι. «Το ψάρι αυτό έχει σκληρό δέρμα, δεν έχει βράγχια και από την ώρα που το βγάλαμε ανέπνεε μέχρι τις 12 το μεσημέρι. Μας έκανε μεγάλη εντύπωση επίσης ότι τα χείλη και τα δόντια του ψαριού, έμοιαζαν με ανθρώπου» είπε....

Το ψάρι θα σταλεί για περεταίρω εξέταση στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για να διαπιστωθεί αν είναι δηλητηριώδης και ποια είναι η προέλευσή του. Εικάζεται ότι πρόκειται για ψάρι που μετανάστευσε από νοτιότερες περιοχές, όπως ο λαγοπόδαρος, λόγω των έντονων κλιματικών αλλαγών.

Πηγή:

himaira.blogspot.com

ΨΑΡΙ ΠΙΛΟΤΟΣ

       Ένα σπάνιο ψάρι κτύπησε με το ψαροντουφεκο του ο φίλος ο Νέστος ,ένα όμορφο πρωινό στα νερά του Κάβο Ντόρο.

Όπως θα δείτε στη φωτογραφία ,το ανάγλυφο σχήμα στο κεφάλι του ψαριού είναι πολύ παράξενο και μοναδικό.

Από έρευνα που κάναμε ,διαπιστώθηκε οτι πρόκειται για ψάρι με την ονομασία ''πιλοτος''

Ψάρι της οικογένειας των καραγκιδών (Naucrates ductor).
Χαρακτηρίζεται από σώμα λεπτό ασημογάλαζου χρώματος σημαδεμένο από φαρδιές κάθετες μπλε ρίγες σχεδόν μαύρες.

Φτάνει τα 70 εκ. μήκος. 

Είναι γνωστή η συνήθεια του να συνοδεύει μεγάλα ψάρια όπως τους καρχαρίες ακόμα και πλεούμενα στην ανοιχτή θάλασσα για να επωφεληθεί από τα υπολείμματα της τροφής και προφανώς για να αισθανθεί προστατευμένο. 

Το πιάσιμο του είναι τυχαίο και δεν ενδιαφέ­ρει τους ερασιτέχνες ψαράδες.

ΨΑΡΟΤΟΠΟΙ

Πρέπει να ξέρουμε τι θα ζητήσουμε απο την θάλασσα
ανάλογα με το είδος της ακρογιαλιάς και του βυθού.
Γιατί έχει και η θάλασσα τα λειβάδια της οπου βρίσκουνε τροφή τα ψέρια γι' αυτό και δεν λείπουν απο αυτά.
Είναι οι λεγόμενοι ψαρότοποι.

Καθε ψαρι θελει τον τοπο του για να βρει την κατάλληλη τροφή και για να αφησει τα αυγα του.
Εκει πρεπει να τα αναζητησουμε και να τα ψαρεύουμε.
Είναι η τραγάνα περίφημος ψαρότοπος για τα περισσότερα ψάρια. Βυθός στρωμένος με τα κόκκινα, πράσινα ασβεστωμένα κλαδάκια και φύλλα.
Είναι η τροκαδα βυθός ομαλός στρωμένος με άγριες ασβεστωμένες πέτρες (απολιθώματα φυτών).
Στους δυο αυτούς τόπους δεν λείπουν τα λυθρίνι,οι συναγρίδες, τα φαγκρια,οι σφυρίδες κτλ.
Είναι οι ξέρες βυθός βραχώδης, ανώμαλος με ανοίγματα και ακανόνιστους βράχους, που μέσα τους βρίσκεις, στηρες ,ροφούς.
Είναι οι μπαγκοι , υποβρυχια οροπέδια με απότομη αποχή, που κρεμαστά κάτω από τις άκρες τους συναντάς τον ομαλό βυθό.
Εκεί φωλιάζουν ολα τα πετροψαρα και μικρόχαρα,χάνοι και περκες.
Είναι ο βούρκος του πελάγους με τους βλάχους κι ο βούρκος της ακρογιαλιας με τα λαβρακια, κεφαλια,τσιπούρες.
Είναι οι αμμουδιες με τις τσιπουρες, λαβράκια, μουρμούρες, κατσουλες, γλώσσες, δρακαινες, μυλοκοπια.
Είναι οι φυκιαδες με τους σπαρους,μαρίδες, μουγκρια,περκες.
Ειναι οι πετρες της ακρογιαλιας με τα μουγκρια, κεφαλους, κωβιους, σμερνες, σαργους, μελανούρια, σκαθαρια.
Είναι η αποχή , το μέρος που σταματά η κλιση του βυθού,οπως κατεβαίνει απ'την ακρογιαλια κι αρχιζει ο
επιπεδος βυθος.
Εδω φωλιαζουν τα ψάρια και τις περισσότερες φορές είναι κοντά στην ακρογιαλιά.
Είναι τα μπογαζια δρομος και πέρασμα των ψαριων σε ορισμενη καθε χρονο εποχη.
Ειναι τέλος η εκβολη καθε γλυκού νερου όπου μαζεύονται τα ψάρια για να φανε την τροφη που κατεβάζει ο βούρκος. Απο εδώ δεν λειπουν τα αγριοψαρα και ο σκυλος κανει θραυση μεσα στην θολουρα του νερου.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΨΑΡΟΝΤΟΥΦΕΚΑΔΕΣ

Έδυσε ο ήλιος; Απαγορεύεται να ψαρέψεις με ψαροντούφεκο μέχρι να ανατείλει ξανά

Μην ψαρέψεις με ψαροντούφεκο αν δεν έχεις συμπληρώσει το 16ο έτος της ηλικίας σου.
Μην ψαρεύεις σε απόσταση μικροτερη των διακοσίων (200) μέτρων από το σημείο όπου συνήθως κολυμπούν οι λουόμενοι.

 Μην ψαρεύεις σε περιοχές όπου υπάρχουν: λιμενικά έργα ή ναυτιλιακές σημάνσεις ή σκάφη ή άλλα πλωτά μέσα αλιείας, καθώς και δίχτυα με εμφανή σήμανση. Αγκυροβολημένα πλοία. 

Θαλάσσιες ζώνες διέλευσης σκαφών καθώς και είσοδοι- έξοδοι λιμανιών ή αγκυροβολίων.
Μη χρησιμοποιείς καμάκι, που η εκτοξευτική δύναμή του προέρχεται από την εκπυρσοκρότηση εκρηκτικής ύλης ή άλλου χημικού μείγματος. Μη χρησιμοποιείς δίχτυα. 

Μη χρησιμοποιείς υποβρύχιο φως.

Όταν είσαι σε κατάδυση να φέρεις έναν επιπλέοντα σημαντήρα (πλαστικό), χρώματος κίτρινου, ο οποίος να φέρει μια σημαία κίτρινη με διαγώνια κόκκινη γραμμή, στην οποία να αναγράφονται τα ψηφία Υ.Δ (Υποβρύχια Δραστηριότητα) και ο οποίος πρέπει να είναι ορατός υπό κανονικές συνθήκες από απόσταση τριακοσίων (300) τουλάχιστον μέτρων.

 Μήπως πήγες στην περιοχή που θέλεις να ψαρέψεις με το φουσκωτό σου ή το σκάφος σου και βούτηξες απ’ αυτό; Αν ναι, τότε η παραπάνω σημαία πρέπει να είναι στερεωμένη σε εμφανές σημείο πάνω στο σκάφος σου.

 ΕΧΕ ΚΑΤΑ ΝΟΥ ότι πρέπει να κινείσαι σε ακτίνα πενήντα (50) μέτρων από τον προαναφερόμενο σημαντήρα ή πλωτό μέσο.

Μη χρησιμοποιείς οποιασδήποτε μορφής καταδυτική συσκευή παροχής αέρα από σκάφος ή φορητή αυτόνομη καταδυτική συσκευή.

 Ειδοποίησε την πλησιέστερη Λιμενική Αρχή της περιοχής στην οποία πρόκειται να καταδυθείς.

ΜΗΝ ΥΠΕΡΕΚΤΙΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΟΥ. 

Κινήσου εκ του ασφαλούς. 

Απόφευγε παράτολμες και επικίνδυνες ενέργειες, όσον αφορά το βάθος, τον χρόνο κατάδυσης, τις επικίνδυνες περιοχές/ σπηλιές, τα ρεύματα κ.λπ.

 Φρόντισε ώστε ο χρόνος ανάδυσης σου να είναι υπερεπαρκής.

Εκτός του βάθους και της κόπωσης, έχε υπόψη σου σε τι δυσχερή κατάσταση μπορεί να επέλθεις εξαιτίας των βαρών που φέρνεις στη μέση σου (εφ’ όσον φοράς βάρη).

 Αποφάσισες να βγεις έξω στην ακτή; ΠΡΟΣΕΞΕ!Αφόπλισε το ψαροντούφεκο!

 Είσαι στην ακτή και προετοιμάζεσαι να μπεις στο νερό για να ξεκινήσεις να ψαρεύεις; ΜΗΝ ΟΠΛΙΣΕΙΣ από τώρα το ψαροντούφεκό σου! Μία απροσεξία μπορεί να κοστίσει τη ζωή ενός συνανθρώπου σου. 

Μην βουτάς μόνος σου! Πάρε μαζί σου και παρέα. Αναλογίσου πόσο σωτήριο μπορεί να είναι αυτό σε μια κατάσταση ανάγκης. Μη βρίσκεσαι για πολλή ώρα κάτω απ’ το νερό. Μείωσε όσο μπορείς τις κινήσεις σου υποβρυχίως.

 Μην ανελκύεις από το βυθό αντικείμενα αρχαιολογικής αξίας. Αν ανακαλύψεις τέτοια αντικείμενα, ειδοποίησε τη Λιμενική Αρχή.

Καλό είναι να εκπαιδευτείς στις πρώτες βοήθειες και την καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση.
Π Ρ Ο Σ Ε Ξ Ε !Μην παθιάζεσαι.

Η επιδίωξή σου να μην χάσεις κάποιο ψάρι, μπορεί ν’ αποβεί επικίνδυνη για την υγεία σου έως και την ίδια σου τη ζωή!

 

 

 

ΨΑΡΕΜΑ ΜΕ .....ΤΟΝ ΚΥΡ ΘΑΝΑΣΗ

                                     
  ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΛΑΝΗ ΘΕΑ

Το γεγονός που θα περιγράψω παρακάτω είναι ίσως η πρώτη ολοκληρωμένη ψαρευτική μου εμπειρία πέρα από κάτι αχνές εικόνες που έχω με πεταχτάρια την ώρα του μπάνιου με δόλωμα της στιγμής που μου έκανε την χάρη να τα πετάει ο πατέρας μου και να τα ψαρεύω εγώ. Βλέπετε η αρματωσιά ήτανε ψηλότερη από μένα.

Βρισκόμαστε αν θυμάμαι καλά προς το έτος 1980 και εγώ ήμουνα δεν ήμουνα 8 χρονών. Εμπειρία από ψάρεμα σχεδόν ανύπαρκτη, αγάπη όμως απεριόριστη. Κάτι ιδιαίτερα περίεργο αφού ο πατέρας μου είναι βουνίσιος (Καστοριανός) και η μητέρα μου καμπίσια (Λαρισαία). Είναι όμως να έχεις το γονίδιο μέσα σου. Λίγο οι ψαράδες που έκανα χάζι, λίγο οι απεριόριστες ώρες που θα έπρεπε αξιοποιηθούν και κόλλησα. Βλέπετε τότε στα Μεσάγγαλα δεν υπήρχε καν ηλεκτρικό. Μόνο λάμπες πετρελαίου για φως και παγοκολώνες για ψύξη. Ατελείωτη η μέρα και κυρίως η νύχτα.

Δίπλα μας παραθέριζε – και ακόμα παραθερίζει ο θείος μου ο Αντώνης. Βολιώτης στην καταγωγή και μέγας ψαράς. Τον θείο μου που λέτε όλοι όσοι είχανε βάρκα στη γειτονιά τον θέλανε μαζί τους. Πέρα από ικανότατος ψαράς, είναι και σπαθί χαρακτήρας. Στρατιωτικός μια ζωή βλέπετε….τα έλεγε και τσεκουράτα. Αλλά και χαβαλές μεγάλος όταν έπρεπε. Και σήμερα ακόμα τον παρακαλάνε να πάει μαζί τους.

Ένας από τους παλιούς ψαράδες της περιοχής ήτανε και ο κυρ Θανάσης, ένας καλός αλλά γκρινιάρης άνθρωπος, ο οποίος όμως διέθετε ένα από τα….πλοία της περιοχής. Μια βαρκάρα 4.20 περίπου με κάγκελα μπροστά, με μηχανή με καπάκι, οκτώ ολόκληρα άλογα, και όχι αυτές τις παλιές τις seagull τις γυμνές που κάνανε θόρυβο σαν τράτες και βγάζανε δεν βγάζανε 2-3 ίππους. Αστέρι ο κυρ Θανάσης. Τι να τα κάνει τα λεφτά όμως. Γεροντοπαλίκαρο (εξ ου και η γκρίνια).

Σχεδόν κάθε σούρουπο που λέτε ο μπάρμπας μου έπαιρνε τα ψαρικά του και κινούσε προς το σπίτι του κυρ Θανάση για να τον πάρει για την καθιερωμένη καθετή. Μαζί του και το δόλωμα, το οποίο το μεγαλύτερο μέρος το μάζευα εγώ. Θεωρούσα βλέπετε ότι με αυτόν τον τρόπο έπαιρνα μέρος κι εγώ στις ολονύκτιές του εξορμήσεις.

Κάθε βράδυ σχεδόν η ίδια ιστορία. Καθόμουνα και κοιτούσα τον θείο μου που πήγαινε να σαλπάρει για την χώρα της γαλήνης. Και κάθε βράδυ ο ίδιος καημός. Και κάθε βράδυ οι ίδιες μεγάλες προσδοκίες. Ότι αύριο θα είναι η δική μου η μέρα και θα με πάρουν μαζί τους. Λίγο καιρό μετά ξεθάρρεψα και πήγαινα κι εγώ μαζί με τον θείο μου στην παραλία μπας και με δει και με συμπαθήσει ο κυρ Θανάσης. Μπας και βοηθήσω λίγο και κρίνει αναντικατάστατη την παρουσία μου. Μάταια όμως.

Οι σπόντες στον θείο μου ακολουθούσαν η μία την άλλη: «θείε πες τον κύριο Θανάση να με πάρετε κι εμένα μαζί σας». Η απάντηση κάθε φορά η ίδια «κάνε υπομονή». Αλλά πόσο υπομονή μπορεί να κάνει ένα παιδί?

Το σκηνικό συνεχιζότανε μέρες ώσπου κάποια στιγμή έσκασε η ερώτηση: «Πασχάλη αύριο το πρωί θα πάμε για τσαπαρί με τον κυρ Θανάση. Θέλεις να έρθεις? Θα ξυπνήσουμε νωρίς όμως.» Έχασα το έδαφος κάτω από τα πόδια μου. Μπορεί να ήμουνα μικρός αλλά ήξερα ότι η εμπειρία αυτή θα μου αλλάξει τη ζωή. Μην με ρωτάτε πως. Απλά το ήξερα. Είναι περιττό βέβαια να σας αναφέρω ότι δεν υπήρχε ουδεμία περίπτωση να κοιμηθώ εκείνο το βράδυ.

Αφού σχεδόν κατέστρεψα σκεπάσματα και κρεβάτι από τα στριφογυρίσματα, άκουσα κάποια στιγμή τη φωνή της μητέρας μου, απρόθυμα να με ειδοποιεί ότι θα έπρεπε να σηκωθώ. Πετάχτηκα αμέσως πάνω και μέσα σε πέντε λεπτά είχα ντυθεί, στολιστεί και με το τσαπαρί στο χέρι περίμενα τον θείο μου. Μαζί μου είχα και τα βατραχοπέδιλα τα οποία με ανάγκασε να πάρω μαζί μου η μητέρα μου ως απαραίτητη προϋπόθεση για να πάω στο ψάρεμα.

Με τα πολλά βρεθήκαμε στην βάρκα. Νύχτα ακόμα. Πρώτος μπήκα εγώ και κάθισα μάλιστα στη προνομιακή θέση την πλώρης, μετά ο θείος μου και στην θέση του οδηγού ο κυρ Θανάσης. Λάδι η θάλασσα. Ένα τελευταίο σπρώξιμο με το κουπί και αυτό ήταν. Μόνο νερό βρισκότανε γύρω μας εκείνη την ώρα. Τι κι αν ήμασταν 3-4 μέτρα από την ακτή.

Την ησυχία χάλασαν οι μανιβελιές και ο θόρυβος της μηχανής. Το ταξίδι είχε κιόλας αρχίσει. Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου είχανε ξεπροβάλει κι εγώ γερμένος μπροστά προσπαθούσα να δω τον βυθό που σιγά σιγά χανότανε όσο μεγάλωνε το βάθος. Κάποια στιγμή είδα έγινε σκούρος, ένδειξη ότι περάσαμε την φυκάδα. Λίγο αργότερα μαύρος. Λέξη δεν έβγαζα. Και πως μπορούσα άλλωστε να βγάλω.

Χωρίς καλά καλά να το καταλάβω, η μηχανή σταμάτησε. Μόνο τότε ανέβασα το κεφάλι και κοίταξα γύρω μου και τι να δω. Το χάος. Δίπλα μας τα μεγάλα ψαροκάικα μαζεύανε τα παραγάδια τους. Η ακτή άφαντη. Μόνο κάποιες κορυφές δένδρων φαινότανε, ίσα ίσα για να ξέρουμε κατά που να πάμε στον γυρισμό. Ο κυρ Θανάσης έριχνε ήδη το τσαπαρί του μετρώντας με το άνοιγμα των χεριών του την μισίνα που άφηνε. «Καλά είναι», είπε κάποια στιγμή «60 οργιές». Μου εξήγησαν ότι μια οργιά είναι περίπου δύο μέτρα οπότε θα ψαρεύαμε σε βάθος 100-120 μέτρων περίπου.

Ξετύλιξα με προσοχή ένα ένα τα 10 αγκίστρια από το τσαπαρί μου και άφησα την αρματωσιά να κυλάει γοργά προς τον βυθό. Τέρμα διαδρομής για τα 100 μέτρα μου και άρχισα κι εγώ να κουνάω πάνω κάτω την πετονιά η οποία σταδιακά άρχισε να βαραίνει, ένδειξη ότι είχανε πιαστεί ψάρια. Και εκεί άρχισε η επώδυνη διαδικασία του λεβαρίσματος. Διότι δεν είναι και λίγο πράγμα για ένα παιδί 8 χρονών περίπου να τραβάει μια αρματωσιά στην οποία είναι κρεμασμένοι 5 μεγάλοι κολιοί απ’ όποιο σημείο του σώματός τους θες και να κάνουνε και κεφάλια!!

Με τα πολλά μαζέψαμε σχεδόν ένα κουβά ψάρια. Η συχνότητα των τσιμπημάτων άρχισε να πέφτει όμως και έτσι αποφασίσαμε να αλλάξουμε μέρος μπας και ξαναπετύχουμε το κοπάδι. Έλα όμως που ο κυρ Θανάσης κάθισε πάνω στα γυαλιά του και τα έσπασε. Έμεινε έτσι πρακτικά τυφλός. Δεν άκουγε κιόλας. Οπότε έβαλε μπρος την μηχανή δίχως να προσέξει ότι εγώ λεβάριζα ακόμα. Ούτε άκουσε όταν με την ντροπαλή φωνή μου του είπα να σταματήσει.

Ξάφνου ακούγεται ένα μπάμ και σβήνει η μηχανή. Πάγωσα. Η προπέλα είχε πάρει ένα μεγάλο μέρος της 60άρας μισίνας και τα κακάρωσε. Μόλις κατάλαβε ο κυρ Θανάσης τι έγινε άρχισε το πανηγύρι. Οι Χρηστοί, οι Παναγίες και τα σχετικά καντήλια σύννεφο. Προσπάθησα να δικαιολογηθώ αλλά θυμάμαι χαρακτηριστικά τον θείο μου να γυρνά με χαμόγελο και να μου κάνει σουτ με το δάχτυλο στο στόμα.

Να μην σας τα πολυλογώ, τελικά κατεβάσαμε την μηχανή μεσοπέλαγα και την λύσαμε. Ο άξονας μπάχαλο. Μέσα όμως στην ατυχία όμως μας σταθήκαμε τυχεροί γιατί ο άξονας δεν είχε τραβήξει τα αγκίστρια μέσα και δεν έσπασε.

Ο γυρισμός ήτανε μια από τις πιο ήσυχες διαδρομές της ζωής μου. Ο κυρ Θανάσης δεν μιλούσε από τα νεύρα του, ο Θείος μου δεν μιλούσε γιατί είχε μεσολαβήσει να με πάρουνε κι εμένα και εγώ δεν μιλούσα από την στεναχώρια μου γιατί έκαψα την μοναδική ευκαιρία να αποδείξω ότι ήμουνα άξιος να με έχουνε μαζί τους.

Το τέλος μας βρήκε στην παραλία όπου ο κυρ Θανάσης μοίρασε ιδιαιτέρως άνισα υπέρ του την ψαριά.

Τα χρόνια πέρασαν και ο κυρ Θανάσης δεν είναι πια μαζί μας. Ποτέ όμως δεν του κράτησα κακία για τα μπινελίκια του γιατί τελικά μου χάρισε μια εμπειρία μοναδική, την οποία λίγα άτομα στην ηλικία μου είχανε τότε. Κυρ Θανάση καλά να είσαι εκεί που είσαι και να ρίχνεις καμιά καθετή και κανένα τσαπαρί όπως έκανες τότε…….

http://www.psarema.gr

Το ψάρεμα και η δημοτικότητά του

Στις 27 Ιουνίου εκατομμύρια λάτρεις του ψαρέματος γιορτάζουν από το 1984 την Παγκόσμια Ημέρα του Ψαρά. Αυτή η μέρα έχει θεσμοποιηθεί ως γιορτή με απόφαση της Διεθνούς Διάσκεψης για τη ρύθμιση και ανάπτυξη του ψαρέματος.

---

Στη Ρωσία το ψάρεμα από την αρχαιότητα εξακολουθεί να είναι καί βιοτεχνικό επάγγελμα, καί χόμπι. Τον Αντόν Τσέχοφ, σύμφωνα με αναμνήσεις των ανθρώπων της εποχής του, δεν τον πείραζε, όταν του έλεγαν ότι δεν γράφει καλά έργα, όμως προσβαλλόταν όταν τον κατέκριναν ότι δεν ξέρει να τραβήξει έγκαιρα το ψάρι, να το γαντζώσει. Στη Ρωσία, σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς, υπάρχουν περίπου 25 εκατομμύρια ψαράδες. Ένας από αυτούς είναι και ο πρωθυπουργός Βλαντίμιρ Πούτιν. Πάντως, στο ψάρεμα δεν διακρίνουν τίτλους και αξιώματα. Ηαδελφότητατωνψαράδωνδιακρίνεταιαπόγνήσιοδημοκρατισμό.

Στο έδαφος της Ρωσίας υπάρχουν πάνω από 2,5 εκατομμύρια ποταμοί και περίπου 3 εκατομμύρια λίμνες. Και δεν προσελκύουν μόνο τους Ρώσους ψαράδες. Το περιοδικό «Φορμπς» δημοσίευσε την αξιολόγηση των πιό φημισμένων για τους ψαράδες τόπων. Στην τριάδα των καλύτερων περιλήφθηκε η ρωσική χερσόνησος της Κόλα. Εκεί, στους βόρειους ποταμούς, έχει διαφυλαχτεί ο ξακουστός ρωσικός σολομός. Πολλές τουριστικές εταιρίες παρέχουν υπηρεσίες ψαρέματος στη Ρωσία. Αυτός ο κλάδος είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένος στη χερσόνησο της Κόλα, στην Καμτσάτκα και τη Σαχαλίνη. Καθίστανται δημοφιλείς οι Νότιες Κουρίλες και η περιοχή Αστραχάν. Στο ευρωπαϊκό μέρος της Ρωσίας έρχονται, βασικά, ψαράδες από τη Γερμανία και τη Γαλλία. Ενώ την Καμτσάτκα και τη Σαχαλίνη – ρωσική Άπω Ανατολή – τις προτιμούν οι Αμερικανοί



http://greek.ruvr.ru/2011/06/30/52595393.html

ΨΑΡΕΜΑ ΜΕ .... VERTICAL JIGGING

Σχετικά καινούρια τεχνική, το Vertical Jigging απο τις ανταγωνιστικές και περισσότερο γνωστές τεχνικές ψαρέματος και σήμερα είναι από τις πιο εξασκούμενη στα νερά της Μεσογείου.

Ο εξοπλισμός είναι ελαχιστοποιημένος, επιτρέποντας ακόμα στους αρχάριους να ψαρέψουν , χωρίς πολλά προβλήματα και, μάλλον, αυτό είναι μια από τις αιτίες της επιτυχίας της.

Στην ουσία αποτελείται στο να ‘’κατεβάζουμε’’ μέχρι το βυθό κάποια βαριά μεταλλικά δολώματα ( πλάνοι )και ‘’ανεβάζοντας τα’’ μετά με ανάκτηση λιγότερο ή περισσότερο γρήγορη προς την βάρκα.

Οι προσδοκίες μας είναι μεγάλα και εκλεκτά θηράματα όπως ροφοί,στείρες, σφυρίδες, μαγιάτικα,συναγρίδες, φαγκριά κ α.

Το επιθυμητό αποτέλεσμα αυτό θα το έχουμε κάνοντας το σωστό ‘’παιχνίδι’’ των χεριών μας, μεταξύ αυτού που κρατάει το καλάμι και που καθορίζει το γερό τράβηγμα (jerking) και το άλλο που μαζεύει την πετονιά με το μηχανισμό.

Αυτό το μάζεμα του jig μπορεί να εκτελείται με διαφορετικούς τρόπους. Ο ποιο απλός είναι το short jerking που αποτελείται από μικρά γερά τραβήγματα και το long jerking πολύ πιο ‘’γλυκό’’, με το στέλεχος του καλαμιού κάτω από τη μασχάλη (underarm) ή χρησιμοποιώντας κοιλιακή ζώνη για να μειωθεί η φυσική αντοχή (ή στρεσάρισμα).
Το αληθινό αρχικό vertical jigging προέρχεται από τις Βόρειες Θάλασσες, δημιουργηθηκε για το ψάρεμα του μπακαλιάρου με την βάρκα ακίνητη, μετά, σιγά σιγά, έγινε εμπλουτισμένο και εξατομικευμένο από τους Ιάπωνες που το έκαναν ένα αληθινό πάθος.

Στην πρακτική η βάρκα κινείται ελεύθερη με το ρεύμα χωρίς να είναι αγκυροβολημένη και με το βυθόμετρο ελέγχουμε τον πυθμένα για να βρούμε το σωστό σημείο, και μόλις το βρούμε, κατεβάζουμε το δόλωμα.

Τα δολώματα είναι φτιαγμένα από μέταλλο περισσότερο ή λιγότερο βαρύ και αρματωμένα με ένα αγκίστρι σταθεροποιημένο επίσης σε μια σειρά δαχτυλιδιών . Τα πρώτα είναι τα split ring, για να τοποθετούνται στα δαχτυλίδια των jig, τα δεύτερα είναι τα solid ring, ατσάλινα δαχτυλίδια κλειστά που τοποθετούνται κατευθείαν στα παράμαλλα: μετά, πάνω σε αυτά θα είναι τοποθετημένα τα split με το jig και το assist hook.

Η χρήση των νημάτων είναι απολύτως βασική όπως επίσης η παρουσία ενός παράμαλλου από αόρατη πετονιά που μπορεί να φτάσει έως και τα δέκα μέτρα. Το σχήμα των τεχνητών δολωμάτων γενικά είναι μακρόστενο ή ατρακτοειδές με βάρος που αρχίζει από 100 γραμμάρια έως το μισό κιλό, τα χρώματα είναι πολύ έντονα και η κίνηση τους στο ανέβασμα προκαλεί κάποιες δονήσεις που γίνονται ακαταμάχητα στα κυνηγόψαρα όπως τα μαγιάτικα και τις συναγρίδες. Μια βέλτιστη συνθήκη για την αρπαγή των τεχνιτών δολωμάτων εκ μέρους των ψαριών, είναι το να γίνεται ένα είδος μάχη-αγώνα μέσα στα κοπάδια που, πεινασμένα, θα ορμήσουν σχεδόν ‘’με κλειστά μάτια’’ πέφτοντας στην παγίδα αυτού του τεχνητού.
Ο εξοπλισμός που δεν πρέπει να μας λείπει είναι:

       Το καλάμι, ειδικό για vertical jigging,μονοκοματο η δισπαστο μήκους από 1,6μ έως 1,9μ με δακτυλίδια κατάλληλα για νήμα.

       Ο μηχανισμός σταθερού η περιστρεφόμενου τυμπάνου, με μεγάλη σχέση ανάκτησης για να μπορούμε με λιγότερες περιστροφές της μανιβέλας να φέρνουμε επάνω τον πλάνο.

       Τα jigs (πλάνοι ) βλέπε εικόνα .

       Το νήμα με μήκος πάνω απο 250 μετρα,που καταλήγει σε αόρατο παραμαλο τουλάχιστον 0,50 mm , και μήκους 10 μέτρων,οπου στην άκρη δένεται ο πλάνος.

        Τα solid rings, τα split rings, και τα assist hooks .

Επίσης την φυσική αντοχή είναι πολύ σημαντική, αλλά αυτή είναι… optional!

Η τεχνική του vertical jigging είναι φανερό ότι εδώ περιγράφεται με σύντομο τρόπο.

Όποιοι φίλοι επιθυμούν να έχουν περισσότερα ,μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας η να στείλουν e-mail.

ΕΚΛΕΚΤΑ ΔΟΛΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΨΑΡΕΜΑΤΑ ΜΑΣ

     ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΑ ΜΕ ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ

                                                 ΤΗΣ  ΓΑΛΑΝΗΣ ΜΑΣ

            ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ

Αγγούρι της θάλασσας η Ολοθούριο

Εκπληκτικό δόλωμα με πολλές αρετές είναι από τα λίγα που φωσφορίζουνε μέσα στο βυθό με αποτέλεσμα να προσελκύει περισσότερο τα εκλεκτά ψάρια που αναζητούμε
Το αγγούρι της θάλασσας η Ολοθούριο. λόγω της ομοιότητας του με μικρό αγγούρι. Βρίσκεται σε ρηχό νερό συνήθως σε αμμούδες η ψιλό φυκάκι μία μάσκα και ένα ζευγάρι πέδιλα είναι αρκετά για να βγάλουμε αρκετά αγγουράκια και σχετικά από μικρά βάθη. Μπορεί και σε μία βουτιά να πάρουμε 5-6 κομμάτια. Από την επιφάνεια εντοπίζουμε τα δολώματα που βρίσκονται συγκεντρωμένα και Βουτάμε στη συνέχεια όπου και γεμίζουμε και τα δυο χέρια. Η βάρκα υπάρχει από πάνω μας για να μπορούμε να τα αδειάζουμε. Με το που θα συγκεντρώσουμε αρκετά δολώματα, φτάνει η ώρα του καθαρίσματος που πρέπει να γίνει αμέσως, αν θέλουμε να έχουμε εύκολο καθάρισμα. Γιατί το καθάρισμα είναι όλη η δυσκολία και όλη η «τέχνη», όπως λένε οι ειδικοί.

Το καθάρισμα
Με ένα κομμάτι ξύλο  40 πόντους μήκος, 30 πόντους πλάτος και πάχος 2με 3 πόντους ένα κουτάλι της σούπας και ένα κοφτερό μαχαίρι κόβουμε τη μια άκρη του δολώματος και στη συνέχεια την, σχίζουμε με το μαχαίρι κατά μήκος του δολώματος, έτσι ώστε να ανοιχτεί διάπλατα και να σχηματίσει ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο  όπως λέμε στα μαθηματικά.

  Τα εντόσθια με άμμο που υπάρχουν τα πετάμε όπως είναι καθαρισμένο κι ανοιγμένο, το τρυπάμε κοντά στο ένα άκρο και του περνάμε μία  πρόκα καρφώνοντας στο ξύλο. Με τη βοήθεια τώρα του κουταλιού αφαιρούμε προσεκτικά μια άσπρη πέτσα που υπάρχει εσωτερικά Η πέτσα αυτή είναι το δόλωμα.

Το υπόλοιπο κομμάτι το πετάμε, αφού μας είναι άχρηστο.
Αφού λοιπόν καθαρίσουμε όλα τα ολοθούρια που έχουμε πιάσει τα
δολώματα, τα τοποθετούμε σ' ένα κουβαδάκι με θαλασσινό νερό και τα ανακατεύουμε με το χέρι μας. Θα παρατηρήσουμε ότι τα δολώματα μας αρχίζουν να σκληραίνουν όσο πιο σκληρά τα θέλουμε τα ανακατεύουμε και ην ανάλογη ώρα
Στη συνέχεια ακολουθεί το κόψιμο των δολωμάτων σε μικρές λουρίδες, ανάλογα βέβαια με το αγκίστρι που 8α το δολώσουμε.

Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι το αγκίστρι πρέπει να σκεπάζεται και το ότι θα το περάσουμε τρεις και τέσσερις φορές στο αγκίστρι.
Συνήθως τα δολώματα που καθαρίζουμε τα δολώνουμε την ίδια μέρα Αν μας μείνουν μερικά, τότε μπορούμε να τα βάλουμε στη συντήρηση του ψυγείου μας για δυο - τρεις μέρες.
Επειδή η διαδικασία του καθαρίσματος είναι χρονοβόρα, μπορούμε μια μέρα να πάμε και να βγάλουμε αρκετά δολώματα και να τα διατηρήσουμε στην κατάψυξη για αρκετό διάστημα αφού ψαρεύουν αρκετά καλά ακόμα και όταν καταψυχθούν.
Ένα άλλο που έχει παρατηρηθεί είναι ότι τα ψάρια προτιμούν καλύτερο το συγκεκριμένο δόλωμα κατά τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες.
Δεν υπάρχει καλύτερο δόλωμα, τα ψάρια που θα το εκτιμήσουν είναι  ο κακαρέλος , το λυθρίνι , ο σαργός,  το σκαθάρι, , το φαγγρόπουλο, το μελανούρι, η μουρμούρα, η τσιπούρα.
 Τι είναι αλήθεια αυτό που το κάνει να αποτελεί το καλύτερο δόλωμα για ψιλό παραγάδι; Η απάντηση θα έρθει μόνη της την πρώτη φορά που θα δολώσουμε στο ψιλό μας παραγάδι και θα δούμε τα καταπληκτικά αποτελέσματα του. Το παραγάδι όπως γνωρίζουμε, ψαρεύει την ώρα που το ρίχνουμε και την ώρα που το σηκώνουμε.

Τις υπόλοιπες ώρες τα περισσότερα δολώματα χάνονται στο βυθό, μουλιάζουν και σκεπάζονται από ένα είδος γλίτσας. Η διαφορά του Ολοθούριο είναι ότι ψαρεύει και κατά τη διάρκεια που το παραγάδι είναι στο βυθό, αφού δε χαλάει αλλά απεναντίας «παρά-γουλιάζεται» θα λέγαμε και γίνεται ακόμα καλύτερο.

Από την άλλη, είναι ένα αρκετά σκληρό δόλωμα που δε φεύγει εύκολα από το αγκίστρι με το παραμικρό κι έτσι δεν υπάρχει κίνδυνος να μας το χαλάσουν τα μικρόψαρα.
Εξάλλου, δεν προσελκύει τα μουγγριά όπως τα υπόλοιπα δολώματα, τα οποία καταφέρνουν να κάνουν το παραγάδι μάτσο.

Μπορεί να μείνει έτσι δολωμένο στο αγκίστρι για αρκετές ώρες και να τις ψαρέψει όλες αυτές τις ώρες εξίσου καλά. Γι' αυτό είναι και το μοναδικό δόλωμα που μπορούμε να το αφήσουμε να ψαρέψει αποβραδίς μέχρι και το πρωί.

     Πριν 30 χρόνια ψαρευαμε με παραγάδια ψιλά στη ΣΑΜΟ, με τη βάρκα του φίλου μου του  Κώστα ,απο το Πυθαγόρειο. Βάρκα ξύλινη με παπαδιά και μηχανή Μαλκοτση 5 άλογα .

Το δόλωμα μας ήταν αποκλειστικά ολοθουρια ( ψωλιαγκοι στα Σαμιώτικα ) , τους όποιους μαζευα εγω κολυμπώντας στην επιφάνεια κρατώντας μεγάλη απόχη με κοντάρι 5 μέτρα.

Το καθάρισμα γινόταν απο τον Κώστα,ακριβώς με τον παραπάνω τρόπο.

Τα αποτελέσματα αξέχαστα.  Κάθε φορα είχαμε δυο ντενεκέδες ,θυμάμαι, γεμάτους,  σαργους και τσιπούρες σε παραγάδι 250 αγκίστρια. 25-30 κιλά ψάρια μερίδας και πάνω. 

                                                                                                                          SAGINI

   ΖΩΝΤΑΝΗ     ΓΑΡΙΔΑ

Απο τα εκλεκτοτερα δολώματα βρισκεται εύκολα ,

δολώνεται σε όλα τα αγκίστρια και ψαρεύει όλα σχεδόν τα ψάρια. Τη γαρίδα τη συναντάμε σε  βραχάκια της ακτής μικρά καλπάκια και τα εσωτερικά τμήματα των λιμανιών εκεί που δεν τα χτυπά ο καιρός. Επίσης, ανάμεσα στα βράχια και τα μπλόκια των μόλων και των λιμενοβραχιόνων. Βρίσκεται σκαρφαλωμένη πάνω στα βραχάκια και με το που πλησιάζεις φεύγει αμέσως προς τα πίσω. Δεν κολυμπάει αλλά ρίχνει σάλτους προς την αντίθετη πλευρά από εκεί που έχει το κεφάλι της. Εκτός από τα βραχάκια τη συναντούμε μέσα στις φυκιάδες. Εκεί βρίσκεται προστατευμένη μέσα στα πυκνά φύκια από τους εχθρούς της που ομολογουμένως είναι πολλοί.

Το να βγάλουμε κάποια κομμάτια γαρίδας για να ψαρέψουμε με τον οποιοδήποτε τρόπο, είναι σχετικά εύκολο. Ο πλέον απλός και εύκολος τρόπος. Είναι με  μια απόχη μικρή με ψιλό μάτι διχτύου. Το δίχτυ θα πρέπει να είναι τόσο ψιλό, ώστε να μη φεύγουν από μέσα οι γαριδούλες. Συνήθως τις απόχεςδιχτύου.

Με τη βοήθεια μιας τέτοιας απόχης θα βγάλουμε τις γαριδούλες μας. Αν είναι μέρα, τότε πηγαίνουμε στα μέρη που συχνάζουν γαριδούλες και προσπαθούμε να τις αποχιάσουμε. Τέτοια μέρη, όπως είπαμε, είναι τα ρηχά κι απάγκια κολπάκια και το εσωτερικό κι απάνεμο τμήμα του λιμανιού. Οι γαριδούλες που ξεχωρίζουν πάνω στα βραχάκια θέλουν ήρεμες κινήσεις της απόχης στην αρχή μέχρι να καταφέρουμε να τις τοποθετήσουμε στη στεφάνη της απόχης μας. Μετά, πρέπει στα γρήγορα να ανασηκώσουμε την απόχη μας προτού προλάβουν να φύγουν από μέσα.
Το βράδυ τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα και πιο αποδοτικά. Εδώ θα χρειαστούμε επιπλέον ένα φακό. Για να πηγαίνουμε στα ίδια αυτά μέρη που είπαμε πιο πάνω και ρίχνουμε τη δέσμη του φακού πάνω στα βραχάκια. Τότε αμέσως θα διακρίνουμε τις γαριδούλες από το έντονο κόκκινο φως των ματιών τους. Τα μάτια της γαρίδας έχουν την ιδιομορφία με το που πέφτει φως πάνω τους να εκπέμπουν ένα πολύ έντονο κόκκινο φως. Αυτό τις κάνει ορατές σε μας με συνέπεια να μπορούμε να τις βγάλουμε στη συνέχεια με την απόχη μας πανεύκολα. Εξάλλου, το βράδυ, τότε που τα πάντα ησυχάζουν, οι γαρίδες ξεμυτίζουν στα βραχάκια και τα γεμίζουν. Μπορεί έτσι να κάνεις και να μαζέψεις αρκετές. Στη συνέχεια, να ξαναεπιστρέψεις στο ίδιο σημείο μετά από μερικά λεπτά και να έχουν παρουσιαστεί κι άλλες, εξίσου πολλές.

Η γαριδούλα μας για να ψαρέψει σωστά πρέπει να είναι ζωντανή. Όχι ότι και ψόφια δεν είναι καλό δόλωμα, απλώς, ζωντανή είναι πολύ καλύτερη. Γιατί δεν είναι το ίδιο να βλέπει το ψάρι μια γαρίδα να κουνά τις κεραίες και τα ποδαράκια της και το ίδιο να βλέπει μία ακίνητη. Εξάλλου, η γαρίδα με το που ψοφάει αλλάζει το χρώμα της, αφού παύει να υπάρχει αυτή η διαφάνεια που τη χαρακτηρίζει. Αρα, για να έχουμε όσο το δυνατόν καλύτερα αποτελέσματα, πρέπει να φροντίσουμε ώστε οι γαρίδες μας να είναι ζωντανές. Για να διατηρήσουμε τις γαριδούλες μας ζωντανές, έχουμε να επιλέξουμε τον οξυγονωτή, το τρύπιο μπουκαλάκι και το απλό μπουγέλο με νερό. Ο οξυγονωτής ανανεώνει το οξυγόνο στο νερό, μέσα στο οποίο βρίσκονται οι γαρίδες μας. Συνήθως αυτές είναι τοποθετημένες μέσα σε ένα μπουγέλο ή ένα μικρό ψυγειάκι.

Όταν είμαστε δίπλα στη θάλασσα και το μέρος όπου δα ψαρέψουμε είναι κοντά με αυτό που βγάζουμε το δόλωμα, τότε τοποθετούμε τις γαριδούλες μας μέσα στο μπουκαλάκι. Εκεί επίσης, μπορούμε να τοποθετήσουμε τις γαριδούλες μας κατά τη διάρκεια του μαζέματος τους. Να πούμε ότι ο τρόπος αυτός είναι και ο καλύτερος αφού έτσι διατηρείται το δόλωμα μας περισσότερες ώρες ζωντανό. Το σκέτο μπουγέλο με νερό είναι ο πιο απλός τρόπος. Αυτός χρησιμοποιείται όταν τα δολώματα μας ψαρευτούν αμέσως. Πολλές φορές όταν ψαρεύουμε στα βραχάκια και μέχρι να ακουστεί το χτύπημα των ψαριών στα καλάμια μας ρίχνουμε μια ματιά για γαριδούλες. Όταν βρούμε κάποια, την τοποθετούμε σε ένα μικρό δοχείο ή στο μπουγέλο μας με νερό για να την ψαρέψουμε στη συνέχεια σε μια από τις επόμενες δολωσιές. Αν μας περισσέψουν δολώματα μετά το τέλος του ψαρέματος μας, να ξέρουμε ότι δε μπορούμε να τα διατηρήσουμε ζωντανά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η επόμενη μέρα λίγο δύσκολο να βρει όλες τις γαρίδες μας ζωντανές. Μόνο το μπουκαλάκι, το οποίο είναι ριγμένο μέσα στο νερό έχει τις περισσότερες πιθανότητες να διατηρήσει τα δολώματα μας ζωντανά. Αλλά και αν ψοφήσουν, μην τα πετάξετε. Αφαιρέστε το κεφάλι τους και δολώστε το υπόλοιπο τμήμα τους κανονικά στα αγκίστρια σας, στο επόμενο ψάρεμα. Τη γαριδούλα την δολώνουμε όπως και το καραβιδάκι ξεκινώντας το αγκίστρι από την ουρά και η ακίδα να βγαίνει πριν από το κεφάλι με αυτό τον τρόπο η γαριδούλα κουνά τις κεραίες της και γίνεται ασύγκριτα ελκυστική.

Αυτός ο τρόπος είναι ο κατάλληλος όταν αναζητούμε μεγάλα ψάρια όπως μεγάλες συναγρίδες , τσιπούρες , λαβράκια,  . Όταν ψαρεύουμε με ζοκάκι, τότε ο τρόπος δολώματος της γαρίδας είναι εντελώς ο αντίστροφος. Περνάμε την ακίδα του αγκιστριού κάτω από το κεφάλι και τη βγάζουμε μαζί με το αρπάδι του αγκιστριού στην ουρά της γαρίδας. Να σημειώσουμε ότι και ο σκέτος τρόπος δολώματος του αγκιστριού από την ουρά στο κεφάλι δεν είναι άσχημος εδώ, αλλά το κεφάλι - ουρά ψαρεύει αρκετά καλύτερα.

Η ζωντανή γαρίδα είναι ένα από τα δολώματα που λίγα ψάρια το απαρνιούνται. Όλα σχεδόν τα καλά κι εκλεκτά ψάρια που συνήθως αναζητούμε στα ψαρέματα μας δελεάζονται στη θέα της ζωντανής γαριδούλας και τσιμπούν στα αγκίστρια μας. Έτσι, μπορούμε να τη δολώσουμε στα αγκίστρια μας σε οποιοδήποτε τρόπο ψαρέματος κι αν χρησιμοποιούμε. ( Από ψιλά μονάγκιστρα για σπάρους, σαργούς, μουρμούρες, τσιπούρες και λαβράκια, αποτελεί μαζί με το καραβιδάκι τα καλύτερα δολώματα.) Αλλά  και στα ψιλά ζοκάκια.
Στα πεταχτάρια με κινητή μολυβήθρα ψαρεύουμε μουρμούρες και τσιπούρες στις αμμουδιές, ενώ στα ψιλά και μεσαία πεταχτάρια ψαρεύουμε εκτός από τα πιο πάνω ψάρια, φαγγρόπουλα, συναγριδάκια, σκορπιούς, λύχνους, δράκαινες, καπόνια, γωβιούς, σκαθάρια. Με το καλαμίδι από Βράχο και με λίγο δαλασσάκι ψαρεύουμε τα μελανούρια, τους σαργούς και τα σκαθάρια. Με τις καθετές αναζητούμε λυθρίνια, μπαλάδες, μουσμουλιά, φαγκρόπουλα. Με τις ψιλές συρτές λαβράκια και μαναλάκια, ενώ με το ψιλό και μέντζο παραγάδι όλα τα ψάρια.

                Στη Χιο , πριν 10-15 χρόνια, γινόταν ένα παραδοσιακό ψάρεμα τσιπούρας ,  με βάρκα,  το βράδυ στο λιμάνι του νησιού.  Οι Χιώτες το λέγαν ''Πυροφανι''. Εποχή, κυρίως χειμώνας με άπνοια .

Κάθε βάρκα ει χε αναμμένη μια λα μπα πετρελαίου για να ει ναι ορατή τη νύχτα.

Οι βάρκες,  πάντα με κουπιά,  κινιουντουσαν,  πολύ αργά και σέρνανε στο βυθό του λιμανιού ψιλή πετονιά με αγκίστρι και δόλωμα πάντα ζωντανή γαρίδα. Θέαμα πράγματι υπέροχο, Μικρασιατικό.

Το ψάρεμα διαρκούσε όλη τη νύχτα και ήθελε γερο ντύσιμο, θυμάμαι.

Αποτελέσματα ,εκπληκτικά.  Πιαναμε ψάρια από  μισοκιλα, μέχρι τρικιλα με πετονιά το πολύ 25αρα.

Τις γαρίδες τις πιαναμε την προηγουμένη με διαφόρους τρόπους, όπως ψιλή απόχη και φακό, η ρέγκα με τσουβάλι κλπ.

Τις διατηρουσαμε ζωντανες για μερες,  σε διατριτο πλαστικο με καπακι το οποιο κρεμαγαμε στη θαλασσα

απο ενα σκαρμο της βαρκας μας.                                                        SAGINI

ΠΗΓΗ         FishFinder.gr ,

ΤΑ ΜΕΛΑΝΟΥΡΙΑ

Ενας παλιος καλος φιλος και εξαιρετος ψαρας ο Αντωνης, μου εστειλε τα παρακατω και με παρεκαλεσε να τα αναρτησω στο blog μου για εσας τους αναγνωστες μας.

ΨΑΡΕΜΑ ΜΕΛΑΝΟΥΡΙΩΝ

Τα μελανούρια τα ψαρεύουμε και στο λιμάνι, αλλα και στα βραχια, ιδιαίτερα όταν ο καιρός είναι φάτσα .
Η μπουνάτσα δεν είναι καλή για το ψάρεμα των μελανουριών, αλλα όταν τα ψαρεύουμε από βράχο με αφρουδιά, τα ψάρια είναι ακριβώς εκεί που σκάει το δυνατό κύμα.

Η επιλογη του καταλληλου σημειου για το ψαρεμα στα βραχια ειναι πολυ σημαντικος παραγων. Πρεπει ο τοπος να ειναι ''κλειστος'' για να παραμενει η μαλαγρα επι τοπου.

Μεγάλα μακριά ντουρα καλάμια, καρτελάκι στην άκρη, η μεγαλος στρογγυλος φελος, αρματωσιά με σαλαγκιά μεγέθους ανάλογα με τα ψάρια που κρατάεις ο τόπος.

Πετονια 40 εως 45.

Ψαρευουμε κρυμμενοι. Τα ψαρια δεν πρεπει να μας δουν σε καμοια περιπτωση.
Χρησιμοποιουμε , μία ζύμη από λιωμένες σαρδέλες με βρεγμένο ψωμί και σφίξιμο με αλεύρι, η φρυγανια. Είναι ότι πρέπει.

Επίσης καλά αποτελέσματα είχα όταν τα ψάρευα με αγκίστρια και δόλωμα μικρά ψωμάκια βουτηγμένα στο λάδι.

Έχω ακούσει και για τις ζύμες με τυριά ότι κάνουν καλά ψαρέματα.
Όσον αφορά τη μαλάγρα , χρησιμοποιουμε μερος από το δόλωμα και το ανακατεύουμε και με λίγη άμμο δίπλα μας και κατά διαστήματα ρίχνουμε λίγο πάνω στα βράχια και αυτή απλώνετε όταν έρχεται το κύμα και σκάει.
Ένας από τους καλύτερους τόπους που έχω ψαρέψει μελανούρια με απίκο ήταν το λιμάνι των Μεστων της Χιου, μιλάμε κάθε κομμάτι πάνω από κιλό.
Ενα ακόμα μυστικό σε αυτό το ψάρεμα είναι να μην πιάνουμε το ψάρι με γυμνά χέρια για να το ξαγκιστρώσουμε. Τα μελανούρια έχουν μία μυρωδιά που αν έρθει σε επαφή με τα χέρια μας, θα τη μεταφέρουμε και στο δόλωμα με αποτέσμα να μην τρώνε τα υπόλοιπα.

Ένα πανάκι λοιπόν δίπλα μας για να πιάνουμε τα ψάρια.
Όποιος πάει πάντως για τέτοιο ψάρεμα θα του μείνει αξέχαστο αν έχει από κάτω ψάρια, αφού αν είναι μεγάλα, θα δείτε στο κάρφωμα τις μύτες των καλαμιών να μένουν μέσα στο νερό και να τρέμει όλο το χέρι μέχρι να το φέρεις σε φορά για να το πετάξεις έξω.

Δεν ξέρω αν σας βοήθησα, πάντως όποτε τα ψάρεψα έτσι είχα καλά αποτελέσματα.

Να συμπληρώσω και εγώ με τη σειρά μου ότι ψάρεμα σε τέτοιους τόπους(βράχια)και συνθήκες,απαιτεί συντροφιά ώστε ν'αποφευχθούν δυσάρεστες εκπλήξεις!
Επίσης,λόγω ύψους σε συνάρτηση με το σκάσιμο του κύματος,ξεχάστε όποια σκέψη έχετε για απόχιασμα!
Σε τέτοιες περιπτώσεις,παραβολικά καλάμια και λεπτές μισινέζες μένουν στο πορτ-παγκάζ,για άλλου είδους εξόρμηση!!
Το κάρφωμα είναι ακαριαίο και το ψάρι ανεβαίνει χωρις σταματημα,και πετιεται εξω στα βραχια.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΟΥ ΣΑΡΓΟΣ

Όλα συνέβησαν σήμερα 16-07-04 κατά τις 19:15-19:30 σε μια ακτή της Λήμνου . Ενώ η σημερινή μου ψαριά ήταν μέχρι στιγμής μια πέρκα ξαφνικά τσίμπησε και βγήκε το ψάρι που φαίνεται στη photo.
Δόλωμα:Σαλιγκάρι η κοχλιός που βρίσκεται σε βράχους πέτρες στις ακτές!!!
 
Ενώ είχα και καλάμι (όχι απίκο) ο σαργός βγήκε με ένα απλό πεταχτάρι με 35αρα πετονιά που κατέληγε (μετά από 60αρι περαστό βαρίδι και χάντρα σε στριφτάρι-κόπιτσα) σε μονάγκιστρο παράμαλλο 25mm και αγκίστρι Νο 3 παπαγαλάκι.
Δεν είχε προηγηθεί μαλάγρωμα της περιοχής απλά είναι ένα μέρος που συνηθίζω να ψαρεύω και η ψαριά είναι συνήθως σκορπιοί οι πέρκες και άντε στην καλύτερη περίπτωση Κανάς μέτριος κακαρέλος.
Δεν περίμενα σήμερα να μου συμβεί κάτι τέτοιο και τέτοια ώρα. Η χαρά μου δεν περιγράφεται . Καλώς η κακώς από κει και μετά μέχρι την ώρα που έφυγα γύρω στις 20:45 δεν πήρα ούτε μια τσιμπιά . Πάντως είναι ένα μέρος που πρόκειται να ξαναπάω σίγουρα και καλύτερα προετοιμασμένος (με μπασμομαλάγρα λιωμένη σαρδέλα με άμμο απ'οτι μου είπε ένας γνωστός μου ψαράς)  Συμβουλές δεκτές.

:
Πηγή : Ορφανέλης Παρασκευάς.

http://www.fishfinder.gr/Articles.asp?c=43-103-Null&id=1289

ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΨΑΡΕΜΑΤΟΣ

                                      

                       Ελλάδα   Αιγαίο  Κυκλάδες  Θάλασσα
 

     Μιας και καλοκαιριασε για τα καλα σκεφτήκαμε οτι ενα αρθρο σχετικα με το ψάρεμα ειναι

καλό για να μας φτιάξει λιγο την ψυχολογία και να μας ανεβάσει....

          Το ψάρεμα στην θάλασσα γίνεται με διάφορους τρόπους
Με όποιον τρόπο και να ασχοληθείτε να θυμάστε ότι το ψάρεμα θέλει υπομονή και προσοχή.!!!

Πεταχτάρι: Ψάρεμα από την ακτή. Σε μια κουλούρα (πεταχτάρι) τυλίγουμε αρκετή πετονιά και στο τέλος προσθέτουμε ένα βαρίδι. Δένουμε ένα ή δυο παράμαλλα, δολώνουμε με σκληρό δόλωμα και εκσφενδονίζουμε από την ακτή.(Αναλυτικά στην σελίδα του αρχάριου).

Μονάγκιστρο : Ψάρεμα από την ακτή αλλά και την βάρκα. Σε μια πετονιά με ένα αγκίστρι στο τέλος της (χωρίς βαρίδι) δολώνουμε και ρίχνουμε στην θάλασσα. Το δόλωμα κατεβαίνει αργά προς το βυθό και ψαρεύει σε όλη την διαδρομή.

Ζόκα : Ψάρεμα από την ακτή άλλα και από βάρκα. Στο τέλος της πετονιάς δένουμε την ζόκα. Είναι ένα ιδιόμορφο γυαλιστερό βαρίδι μαζί με ένα αγκίστρι (το οποίο μοιάζει με κάποιο μικρόψαρο).

Απίκο : Ψάρεμα από την ακτή συνήθως σε λιμάνια και μόλους αλλά και σε βράχο. Γίνεται με  τηλεσκοπικό καλάμι (καλάμι δηλαδή που ανοίγει σαν κεραία) το οποίο δεν έχει φελλό. Τα τσιμπήματα εντοπίζονται από την μύτη του καλαμιού που πρέπει να είναι ευαίσθητη.

Καλάμι με φελλό : Ψάρεμα από την ακτή  σε ήρεμα νερά (λιμάνια, μόλοι) που γίνεται με ενιαίο ή τηλεσκοπικό καλάμι αλλά με την χρήση φελλού. Ο φελλός μας βοηθάει να βλέπουμε πότε ένα ψάρι τσιμπάει το δόλωμα μας.

Καλάμι με μηχανισμό : Ψάρεμα κυρίως από ακτή αλλά και βάρκα. Πρόκειται για τηλεσκοπικό καλάμι με μηχανισμό ο οποίος μαζεύει και εκτοξεύει την πετονιά. Χρησιμοποιείτε σε πολλά είδη ψαρέματος από την ακτή.

Πολυάγκιστρο : Ψάρεμα από την ακτή. Σε ένα παράμαλλο δένουμε πολλά αγκίστρια το ένα δίπλα στο άλλο και ζώνουμε με αυτά το δόλωμα μας.

Κιούρτος : Ψάρεμα από την ακτή αλλά και από βάρκα σε σχετικά ρηχά νερά. Σε ένα συρμάτινο καλάθι τοποθετούμε μέσα δόλωμα. Είναι έτσι κατασκευασμένο ώστε τα ψάρια να μπαίνουν για να φάνε το δόλωμα αλλά να μην μπορούν να βγουν.

Συρτή επιφανείας : Ψάρεμα από ακτή. Σε ένα τηλεσκοπικό καλάμι με γρήγορο μηχανισμό τοποθετούμε ένα ψεύτικο ψαράκι ή κουταλάκι μαζί με την βοήθεια ενός buldo. Κάνουμε την ρίψη και μαζεύουμε γρήγορα το ψαράκι. Προορίζεται για ψάρια που κυνηγούν το δόλωμα.

Παραγάδι : Ψάρεμα από βάρκα. Σε μια μεγάλη και χοντρή πετονιά δένουμε 150 παράμαλλα (είναι το μέγιστο για ερασιτέχνη ψαρά) και όλα μαζί τοποθετούνται  με σειρά σε μια πλαστική λεκάνη ή ψάθινο καλάθι. Με την βάρκα αφού επιλέξουμε την περιοχή αφήνουμε ένα ένα  τα παράμαλλα καθορίζοντας το βάθος με βαρίδια και καλαδούρια (φελλοί - σημαδούρες).

Παραγάδι ακτής : Με βοηθό τον αέρα μπορούμε να ρίξουμε ένα μικρό παραγάδι και από την ακτή.
Καθετή : Ψάρεμα από βάρκα. Σε μια πετονιά δένουμε στο τέλος ένα βαρίδι και 2 ή περισσότερα παράμαλλα. Το ρίχνουμε στην θάλασσα από την βάρκα μας σε αρκετό βάθος.

Τσαπαρί : Ψάρεμα από βάρκα. Σε μια πετονιά τοποθετούμε το τσαπαρί μας (αγκίστρια μαζί με ένα φτερό) και με μια κίνηση πάνω-κάτω προσελκύουμε τα ψάρια.

Συρτή : Ψάρεμα με βάρκα. Το ψάρεμα αυτό γίνεται για επιθετικά ψάρια δηλ. αυτά που ορμούν στο θήραμα-δόλωμα. Χρησιμοποιείτε τεχνητό ή και φυσικό δόλωμα. Η βάρκα προχωρεί με σταθερή ταχύτητα 2-3 μίλια και το δόλωμα σέρνεται πίσω της.

http://www.fishfinder.gr/Articles.asp?c=43-130-Null&id=1395

Επειδή η ενότητα ψάρεμα είναι από τις ποιο αγαπημένες, σύντομα θα έχουμε νέα , καλοκαιριάτικα και ενδιαφέροντα άρθρα.         SAGINI