H πιο επικίνδυνη δουλειά στον κόσμο;

Γενναίοι εργάτες χτίζουν ένα ξύλινο μονοπάτι στην πλαγιά ενός απόκρημνου βουνού στην Κίνα, σε ένα από τα πιο επικίνδυνα επαγγέλματα στον κόσμο... Κάθε μέρα, εργάζονται στο επισφαλές έργο χιλιάδες μέτρα πάνω από το έδαφος, γνωρίζοντας πως ένα γλίστρημα μπορεί να είναι το τελευταίο τους.
Το ξύλινο μονοπάτι, στο όρος Shifou στην επαρχία Χουνάν θα είναι περίπου δύο μίλια όταν ολοκληρωθεί, το μεγαλύτερο του είδους του στην Κίνα.
Ο στενός διάδρομος πραγματοποιείται από ξύλινα υποστηρίγματα που τοποθετούνται σε τρύπες που οι εργάτες πρέπει πρώτα να τρυπήσουν στο χείλος του γκρεμού.
Οι εργάτες στο ορειβατικό μονοπάτι ως επί το πλείστον μεγάλωσαν στα βουνά της επαρχίας και λένε ότι η δουλειά αυτή είναι κάτι φυσιολογικό γι αυτούς.
Ο Yu Ji, 48 χρονών εργάζεται σε ψηλά βράχια για παραπάνω από 10 χρόνια. «Οι νέοι άνθρωποι δεν θέλουν αυτή την δουλειά, καθώς αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μένουν στα βουνά για μήνες, μερικές φορές ακόμα και χρόνια» δήλωσε και πρόσθεσε «Αλλά εγώ δεν αισθάνομαι ότι είναι τόσο διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη δουλειά. Δεν είναι τόσο επικίνδυνοι όσο οι άνθρωποι πιστεύουν. Απλά φοράτε τα σχοινιά και όλα είναι εντάξει».

Πηγη tromaktiko 

Ενεργειακή επένδυση 400 εκ. ευρώ από τη Defkalion Green Technologies

Η ελληνική εταιρεία  Defkalion Green Technologies ενεργειακό επενδυτικό σχέδιο της, το οποίο αφορά τη βιομηχανική εφαρμογή της επιστημονικής ανακάλυψης «ψυχρής σύντηξης νικελίου και υδρογόνου» των Ιταλών καθηγητών Sergio Foccardi και Andrea Rossi που έχει δημιουργήσει μεγάλο ενδιαφέρον διεθνώς.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του energypress.gr, η εν λόγω επένδυση συνολικού ύψους 300 – 400 εκατ. ευρώ, θα περιλαμβάνει τρείς βιομηχανικές μονάδες, οι οποίες θα εγκατασταθούν στη Θράκη.

Η μία θα παράγει μαζικά τον αντιδραστήρα νικελίου – υδρογόνου, η δεύτερη, με βάση τον αντιδραστήρα, θα παράγει μονάδες οικιακής χρήσης για την παραγωγή θερμικής ενέργειας δυναμικότητας 10 – 30 KW και η τρίτη θα παράγει μεγάλες μονάδες 1 – 3 MW.

Από το τέλος Ιουνίου, θα παράγονται εργαστηριακά οι πρώτοι αντιδραστήρες, ενώ από το Νοέμβριο θα υπάρχει συστηματική βιομηχανική παραγωγή, με βάση το χρονοδιάγραμμα των επενδυτών.

Τον Ιανουάριο προγραμματίζεται η εισαγωγή στην αγορά των μικρών μονάδων οικιακής χρήσης.

Η χρηματοδότηση είναι ιδιωτική και προέρχεται από ελληνοκαναδικά κεφάλαια, μέσω κυπριακής εταιρείας που θα συμμετέχει κατά 64%.

Το υπόλοιπο ανήκει σε διάφορους Έλληνες επενδυτές.

Σημειώνεται ότι η επαναστατική εφεύρεση του αντιδραστήρα σύντηξης Υδρογόνου και Νικελίου (ψυχρή σύντηξη σε ελεγχόμενο περιβάλλον), που έγινε από δυο ιταλούς επιστήμονες του πανεπιστήμιου της Μπολόνια, τους Sergio Foccardi και Andrea Rossi, παρουσιάστηκε επίσημα στις 14 Ιανουαρίου στην Ιταλία.

Σύμφωνα με την εν λόγω ανακάλυψη, μπορεί να παραχθεί φθηνή ενέργεια, με πολύ χαμηλό κόστος, αφού ο αντιδραστήρας μπορεί να παράγει περισσότερη ενέργεια από όση καταναλώνει για τη λειτουργία του.

Όπως αναφέρουν στελέχη της εταιρείας, το κόστος για την απόκτηση της συσκευής δεν θα ξεπερνάει τα 4.000 – 5.000 ευρώ, ενώ περίπου 500 – 900 ευρώ είναι το κόστος του μετατροπέα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Η ηλεκτρική ενέργεια που περισσεύει, όπως συμβαίνει και με τις οικιακές φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις, μπορεί να διοχετεύεται στο ηλεκτρικό σύστημα και θα αγοράζεται από τη ΔΕΗ, δίνοντας εισόδημα στον παραγωγό.

Η μέθοδος μπορεί επίσης να εφαρμοστεί για παραγωγή ενέργειας στη γεωργία, στην κτηνοτροφία, στη βιοτεχνία, στις επιχειρήσεις, στα δημόσια κτήρια και, υπό προϋποθέσεις, στη βιομηχανία.

Η γνώμη μας

Ο λαός μας λέει οτι όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα μικρο καλάθι.
                                                                                                        SAGINI

Πετρέλαιο θέρμανσης: «παράθυρο για λαθρεμπόριο η εξίσωση φόρου»

       Νέο παράθυρο για λαθρεμπόριο, παράνομη διακίνηση και νέες επιβαρύνσεις για τους καταναλωτές θα φέρουν οι αποφάσεις της κυβέρνησης για την εξίσωση του φόρου που επιβάλλεται στο πετρέλαιο θέρμανσης με τον αντίστοιχο του πετρελαίου κίνησης για τις επιχειρήσεις, καθώς και για αύξηση του φόρου στο θέρμανσης για τους καταναλωτές, τονίζει σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια ομοσπονδία Πρατηριούχων Εμπόρων Καυσίμων (ΠΟΠΕΚ).
Επιπλέον, επισημαίνει ότι με βάση τις χθεσινές ανακοινώσεις του υπουργού Οικονομικών, οι επιχειρήσεις θα αγοράζουν το πετρέλαιο που χρησιμοποιούν για τις ανάγκες θέρμανσης των εγκαταστάσεών τους στην τιμή του ντήζελ κίνησης (σημερινή μέση τιμή 1,480) ενώ για τους ιδιώτες καταναλωτές προβλέπεται αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης από τα 21 στα 60 ευρώ ανά χιλιόλιτρο, που σημαίνει ότι η λιανική τιμή θα επιβαρυνθεί με 6 λεπτά επί πλέον το λίτρο.
Όπως καταγγέλλει η ΠΟΠΕΚ, «το πρακτικό αποτέλεσμα είναι ότι αντί να κλείνουν οι πόρτες του λαθρεμπορίου ανοίγει ένα ακόμη παράθυρο, καθώς οι πηγές της παράνομης διακίνησης που είναι η διαφορά της φορολογικής επιβάρυνσης για το ίδιο προϊόν, πολλαπλασιάζονται».
Παράλληλα, «δημιουργούνται πρακτικά προβλήματα εφαρμογής του μέτρου στις περιπτώσεις π.χ. που σε ένα ακίνητο με κεντρική θέρμανση συστεγάζονται κατοικίες με γραφεία επιχειρήσεων ή καταστήματα».
«Διαπιστώνουμε δυστυχώς για μία ακόμη φορά την προχειρότητα με την οποία λαμβάνονται και ανακοινώνονται οι αποφάσεις για την αγορά καυσίμων. Η συζήτηση για την εξίσωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα ντήζελ κίνησης και θέρμανσης έχει ξεκινήσει από πέρυσι το φθινόπωρο. Στο διάστημα αυτό η κυβέρνηση είχε όλο το χρόνο στη διάθεσή της να οργανώσει μηχανισμό επιστροφής του φόρου στους καταναλωτές, ώστε να προχωρήσει στην εξίσωση, να αντιμετωπίσει το λαθρεμπόριο και να αυξήσει τα δημόσια έσοδα χωρίς να επιβαρύνει τους καταναλωτές. Αντί αυτού, καταλήξαμε πάλι σε μια μεσοβέζικη λύση που δεν αντιμετωπίζει το εκτεταμένο λαθρεμπόριο και δεν διασφαλίζει τα έσοδα του Δημοσίου. Οι παλινωδίες του υπουργείου Οικονομικών βλάπτουν τους καταναλωτές και τα δημόσια έσοδα», καταλήγει η ΠΟΠΕΚ στην ανακοίνωσή της.


econews  25-6-2011

ΨΑΡΕΜΑ ΜΕ .... VERTICAL JIGGING

Σχετικά καινούρια τεχνική, το Vertical Jigging απο τις ανταγωνιστικές και περισσότερο γνωστές τεχνικές ψαρέματος και σήμερα είναι από τις πιο εξασκούμενη στα νερά της Μεσογείου.

Ο εξοπλισμός είναι ελαχιστοποιημένος, επιτρέποντας ακόμα στους αρχάριους να ψαρέψουν , χωρίς πολλά προβλήματα και, μάλλον, αυτό είναι μια από τις αιτίες της επιτυχίας της.

Στην ουσία αποτελείται στο να ‘’κατεβάζουμε’’ μέχρι το βυθό κάποια βαριά μεταλλικά δολώματα ( πλάνοι )και ‘’ανεβάζοντας τα’’ μετά με ανάκτηση λιγότερο ή περισσότερο γρήγορη προς την βάρκα.

Οι προσδοκίες μας είναι μεγάλα και εκλεκτά θηράματα όπως ροφοί,στείρες, σφυρίδες, μαγιάτικα,συναγρίδες, φαγκριά κ α.

Το επιθυμητό αποτέλεσμα αυτό θα το έχουμε κάνοντας το σωστό ‘’παιχνίδι’’ των χεριών μας, μεταξύ αυτού που κρατάει το καλάμι και που καθορίζει το γερό τράβηγμα (jerking) και το άλλο που μαζεύει την πετονιά με το μηχανισμό.

Αυτό το μάζεμα του jig μπορεί να εκτελείται με διαφορετικούς τρόπους. Ο ποιο απλός είναι το short jerking που αποτελείται από μικρά γερά τραβήγματα και το long jerking πολύ πιο ‘’γλυκό’’, με το στέλεχος του καλαμιού κάτω από τη μασχάλη (underarm) ή χρησιμοποιώντας κοιλιακή ζώνη για να μειωθεί η φυσική αντοχή (ή στρεσάρισμα).
Το αληθινό αρχικό vertical jigging προέρχεται από τις Βόρειες Θάλασσες, δημιουργηθηκε για το ψάρεμα του μπακαλιάρου με την βάρκα ακίνητη, μετά, σιγά σιγά, έγινε εμπλουτισμένο και εξατομικευμένο από τους Ιάπωνες που το έκαναν ένα αληθινό πάθος.

Στην πρακτική η βάρκα κινείται ελεύθερη με το ρεύμα χωρίς να είναι αγκυροβολημένη και με το βυθόμετρο ελέγχουμε τον πυθμένα για να βρούμε το σωστό σημείο, και μόλις το βρούμε, κατεβάζουμε το δόλωμα.

Τα δολώματα είναι φτιαγμένα από μέταλλο περισσότερο ή λιγότερο βαρύ και αρματωμένα με ένα αγκίστρι σταθεροποιημένο επίσης σε μια σειρά δαχτυλιδιών . Τα πρώτα είναι τα split ring, για να τοποθετούνται στα δαχτυλίδια των jig, τα δεύτερα είναι τα solid ring, ατσάλινα δαχτυλίδια κλειστά που τοποθετούνται κατευθείαν στα παράμαλλα: μετά, πάνω σε αυτά θα είναι τοποθετημένα τα split με το jig και το assist hook.

Η χρήση των νημάτων είναι απολύτως βασική όπως επίσης η παρουσία ενός παράμαλλου από αόρατη πετονιά που μπορεί να φτάσει έως και τα δέκα μέτρα. Το σχήμα των τεχνητών δολωμάτων γενικά είναι μακρόστενο ή ατρακτοειδές με βάρος που αρχίζει από 100 γραμμάρια έως το μισό κιλό, τα χρώματα είναι πολύ έντονα και η κίνηση τους στο ανέβασμα προκαλεί κάποιες δονήσεις που γίνονται ακαταμάχητα στα κυνηγόψαρα όπως τα μαγιάτικα και τις συναγρίδες. Μια βέλτιστη συνθήκη για την αρπαγή των τεχνιτών δολωμάτων εκ μέρους των ψαριών, είναι το να γίνεται ένα είδος μάχη-αγώνα μέσα στα κοπάδια που, πεινασμένα, θα ορμήσουν σχεδόν ‘’με κλειστά μάτια’’ πέφτοντας στην παγίδα αυτού του τεχνητού.
Ο εξοπλισμός που δεν πρέπει να μας λείπει είναι:

       Το καλάμι, ειδικό για vertical jigging,μονοκοματο η δισπαστο μήκους από 1,6μ έως 1,9μ με δακτυλίδια κατάλληλα για νήμα.

       Ο μηχανισμός σταθερού η περιστρεφόμενου τυμπάνου, με μεγάλη σχέση ανάκτησης για να μπορούμε με λιγότερες περιστροφές της μανιβέλας να φέρνουμε επάνω τον πλάνο.

       Τα jigs (πλάνοι ) βλέπε εικόνα .

       Το νήμα με μήκος πάνω απο 250 μετρα,που καταλήγει σε αόρατο παραμαλο τουλάχιστον 0,50 mm , και μήκους 10 μέτρων,οπου στην άκρη δένεται ο πλάνος.

        Τα solid rings, τα split rings, και τα assist hooks .

Επίσης την φυσική αντοχή είναι πολύ σημαντική, αλλά αυτή είναι… optional!

Η τεχνική του vertical jigging είναι φανερό ότι εδώ περιγράφεται με σύντομο τρόπο.

Όποιοι φίλοι επιθυμούν να έχουν περισσότερα ,μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας η να στείλουν e-mail.

Στη Κοπεγχάγη δεν πήγαν για τη σωτηρία της ζωής στον πλανήτη, αλλά για να κάνουν δουλειές δισεκατομμυρίων!

                   



                                                    Λίγες μέρες πριν αρχίσει η σύνοδος της Κοπεγχάγης, ( Δεκεμβριος 2009 ) ο κορυφαίος Αμερικανός περιβαλλοντολόγος Τζαίημς Χάνσεν     (διευθυντής ερευνών ινστιτούτου NASA, περιβαλλοντικός γκουρού του Αμερικάνικου Κογκρέσου) 
  δήλωσε αφοπλιστικά πως θα ήταν προτιμότερο η σύνοδος να μην γίνει, αν ήταν αυτό να κάνει τον κόσμο να πιστέψει ότι κινούμαστε προς μια θετική κατεύθυνση, ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.   
  Και αυτό είναι η πικρή αλήθεια. 

Γιατί  στη Δανία κάποιοι δεν πήγαν για τη σωτηρία της ζωής στον πλανήτη, αλλά για να κάνουν δουλειές δισεκατομμυρίων!

Για να καταλάβουμε το τι συνεβει στην Κοπεγχάγη πρέπει να πάμε λίγο πίσω.
Από το 2005 είναι γνωστό πως... τέθηκε σε εφαρμογή το πρωτόκολλο του Κυότο. Η συμφωνία δηλ. για μείωση των εκπομπών ρύπων κατά ............5%.
Είναι επίσης γνωστό ότι οι 2 κύριοι ρυπαντές ΗΠΑ (4% του παγκόσμιου πληθυσμού, 25% της ρύπανσης!!) και Κίνα δεν το υπέγραψαν καν. 
Αυτό όμως που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό είναι ο τρόπος που αποφασίστηκε τότε για να προχωρήσει πρακτικά και να λειτουργήσει η συμφωνία δίνοντας αποτελέσματα. 
Και ο τρόπος αυτός ήταν η δημιουργία αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων.  
  Η "Αγορά των τρελών" κατα την Le monde. Μην τα παρατάτε επειδή ακούγεται πολύπλοκο, γιατί έχει τρομερό ενδιαφέρον.
Γιατί στόχος της "ρύθμισης" αυτής δεν ήταν η μείωση των ρύπων, αλλά αντίθετα η διατήρησή τους τουλάχιστον στα σημερινά επίπεδα!!!
 
Η αγορά αυτή λειτουργεί κάπως έτσι με απλά λόγια.
1. Αποφασίζονται ανώτατα όρια εκπομπών ρύπων για επιχειρήσεις και κράτη.
2. Εκδίδονται δικαιώματα εκπομπών ρύπων που αγοράζονται και πουλιούνται μεταξύ των εμπλεκομένων (και όχι μόνο). 

Όποιοι βρίσκονται κάτω από το όριο πουλάνε τα περισσευούμενα δικαιώματα, ενώ όσοι ξεπερνούν το όριο, αγοράζουν δικαιώματα και έτσι αποφεύγουν το πρόστιμο το οποίο είναι περίπου 3-4 φορές μεγαλύτερο.

3. Τα κέρδη της αγοράς αυτής τροφοδοτούν την πράσινη ανάπτυξη.
 
Είναι ένας τρόπος που μοιάζει με την δική μας μεταφορά συντελεστή.
Από την πρώτη στιγμή έγινε φανερό πως υπήρχαν μεγάλα προβλήματα. Π.χ. Επιχειρήσεις μείωσαν τη δραστηριότητά τους και στήριξαν την ύπαρξή τους στην πώληση δικαιωμάτων (τίποτα το πράσινο δηλαδή). 
Η ο τρόπος που δόθηκαν τα δικαιώματα σε επιχειρήσεις και κράτη και η ρύθμιση των ορίων για τον καθένα ήταν ένα τοπίο πολύ θολό. 
Η τι νόημα έχει στην τελική, να μειώνει κάποιος τους ρύπους του, για να δίνει το δικαίωμα σε κάποιον άλλο να ρυπαίνει και να κερδίζει κιόλας;

Έχει και παραέχει όμως και θα δούμε γιατί.
Είναι φανερό οτι σε ένα σύστημα σαν αυτό που βιώνουμε όπου η διαφθορά δίνει και παίρνει, ο έλεγχος των ρύπων μόνο ειλικρινής δεν μπορεί να είναι, ιδιαίτερα όταν το κίνητρο όλων, πράσινων η μη είναι το χρήμα από την αγοραπωλησία δικαιωμάτων. 
Πέρα από αυτό όμως οι ίδιοι οι νόμοι της αγοράς, το μόνο που καταφέρνουν, είναι να επαναφέρουν το όριο των ρύπων διαρκώς στα ψηλά του, αντί να το μειώνουν (αυτός άλλωστε είναι ο πραγματικός στόχος!). 
Κι αυτό γιατί αν υποθέσουμε πως το σύστημα λειτουργεί και οι ρύποι μειώνονται, μπαίνουν προς πώληση στο σύστημα περισσότερα δικαιώματα και άρα η τιμή τους πέφτει (ακολουθούν την πτώση της τιμής των προϊόντων άνθρακα σύμφωνα με το νόμο της προσφοράς και ζήτησης).
Όποιος λοιπόν είναι πωλητής κερδίζει λιγότερα χρήματα για πράσινες επενδύσεις, και όποιος αγοράζει ξοδεύει λιγότερα και άρα μπορεί να ρυπαίνει περισσότερο με τα ίδια λεφτά. 
Άρα άνθρακες ο θησαυρός κυριολεκτικά.

Πάμε τώρα στο σπουδαιότερο.
Η εμπλοκή των μεγάλων χρηματιστηριακών οίκων στην αγορά αυτή μέσω έκδοσης συμβολαίων παραγώγων σχετικών με τους ρύπους είναι η ταφόπλακα του εγχειρήματος και να γιατί. 
Οι χρηματιστηριακές αγορές παραγώγων έχουν δικούς τους νόμους, και οι τιμές διαμορφώνονται πέρα κι έξω από λογικές πραγματικής οικονομίας, με πρώτο και βασικό μπούσουλα την κερδοσκοπία. 
Επίσης η αγορά αυτή ως περιορισμένη σε όγκο, είναι πανεύκολα καθοδηγούμενη.

Και αν οι J.P.Morgan, S&P, BoA, Citygroup και τα λοιπά τίμια αποβράσματα είχαν σαν σκοπό τους το καλό της ανθρωπότητας δεν θα ανησυχούσαμε. Όταν όμως είναι κερδοσκόποι που έχουν χαρτοφυλάκια γεμάτα πετρελαϊκές εταιρίες (που κάποτε είναι και κύριοι μέτοχοί τους ), τότε ποιος πιστεύει πως θα αφήσουν να πέσουν τα όρια ρύπων; Πράγμα που θα σήμαινε και δραματική πτώση των τιμών του πετρελαίου, και από εκεί τεράστια πιθανότητα αποπληθωρισμού (σε μια οικονομία που βασίζεται στο πετρέλαιο) που σημαίνει και βαθιά ύφεση;

 Το λέει ο ίδιος ο έγκυρος Αμερικανός περιβαλλοντολόγος Χάνσεν.

Πως το σύστημα της αγοράς ρύπων "απλά επιτρέπει στους υπεύθυνους της ρύπανσης και στους χρηματιστές της Wall Street να γδάρουν τον κόσμο κερδίζοντας δισεκατομμύρια"!

Με όλα αυτά το τελικό ερώτημα είναι ένα. Υπάρχει κάποιος εκ των μεγάλων που να θέλει πραγματικά την μείωση των ρύπων; Θέλουν οι οικονομίες να σταματήσουν την κλιματική αλλαγή, η είναι απλά κόντρα στα συμφέροντά τους και θα κάνουν τα πάντα για να μείνουν τα πράγματα ως έχουν με κόστος την ίδια τη ζωή στον πλανήτη; 

Το γεγονός ότι στην πράξη κανένα αποτέλεσμα δεν είχαμε μέχρι σήμερα στο θέμα της μείωσης των ρύπων κι έτσι Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΞΕΛΙΞΗ δίνει την απάντηση. 

Και δυστυχώς είτε μας αρέσει είτε όχι το δίλημμα μετά το "Σοσιαλισμός η βαρβαρότητα" γίνεται ολοφάνερα και δραματικά απλούστερο. Καπιταλισμός η Ζωή;

Υ.Γ. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο τα άρθρα που αναφέρονται στην Κοπεγχάγη, είδα ότι σχεδόν όλοι δίνουν το βάρος στο όριο της μείωσης των ρύπων και στο να είναι η οποιαδήποτε συμφωνία νομικά δεσμευτική και όχι μια απλή πολιτική δέσμευση. Αυτό είναι σωστό, αλλά αν ο εγγυητής της εφαρμογής είναι η αγορά και οι οίκοι, τότε ότι και να αποφασιστεί θα είναι εντελώς μάταιο.

Αυτοί που διοργάνωσαν την σύνοδο της Κοπεγχάγη δεν τους ενδιαφέρουν τα λεφτά, έχουν όλα τα λεφτά. Αυτό που ήθελαν από όλους τους αρχηγούς κρατών ήταν να συμφωνήσουν για μια παγκόσμια κυβέρνηση.Εκεί το πάνε, είναι πλέον φανερό. Και ο ΓΑΠ   μαζί τους.
Τωρα για τα δικαιώματα ρύπων στην Ελλάδα ,εκει θα πεσει γελιο.
 Ο  ΔΕΣΜΗΕ περιμένει απο την διαπραγμάτευση ρυπων στο Ελληνικό Χρηματιστήριο ,  που πρόκειται να αρχίσει για το 2011, να καλύψει τις συσσωρευμένες ζημίες που φτα νουν τα 145 εκ.ευρω .

Διαβαστε  την επόμενη ανάρτηση                                                                                                                                                                                                                   SAGINI



http://apneagr.blogspot.com