Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Ο Γερμανικός μύθος της ¨πράσινης¨ ενέργειας

        


       Είναι γνωστή η είδηση ότι επικεφαλής πολυπληθούς επιχειρηματικής αποστολής φθάνει την προσεχή Πέμπτη στην Αθήνα ο Γερμανός Αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας και Τεχνολογίας Φίλιπ Ρέσλερ, που θα έχει συνομιλίες με τον υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Στόχος της επίσκεψης του Ρέσλερ, ο οποίος θα συνοδεύεται από Γερμανούς επιχειρηματίες που ενδιαφέρονται να επενδύσουν κυρίως στους τομείς της ενέργειας και της διαχείρισης αποβλήτων, είναι να αποτυπωθούν συγκεκριμένες επενδυτικές πρωτοβουλίες, ενώ θα υπογραφεί και Ελληνογερμανικό σύμφωνο οικονομικής συνεργασίας.

Εύκολα μπορεί κανείς να φανταστεί, το τι έχουμε να ακούσουμε και να διαβάσουμε για την πράσινη ενέργεια, τις πράσινες επενδύσεις και την πράσινη ανάπτυξη.
Θα πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι στα θέματα αυτά υπάρχει και προβληματισμός, διατυπώνονται και άλλες απόψεις, που όμως πολύ δύσκολα βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
Θα πρέπει να ψάξει κανείς πάρα πολύ για να τις ανακαλύψει, είτε στα ΜΜΕ έντυπα και ηλεκτρονικά, είτε ακόμη και στο διαδίκτυο.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να δώσουμε με απλά λόγια και κάποιες άλλες διαστάσεις, στο σοβαρό αυτό θέμα που λέγεται διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών στο ενεργειακό ισοζύγιο, μια και το θέμα είναι άκρως τεχνικό και πολυπαραμετρικό.

Τα στοιχεία που παραθέτουμε είναι από ένα ενδιαφέρον άρθρο, που αλιεύσαμε στο διαδίκτυο, το οποίο περιγράφει με στοιχεία τεκμηριωμένα το Γερμανικό μύθο για την Πράσινη ενέργεια.
Αφορμή γι αυτό το άρθρο ήταν η ομιλία Στις 27 Μαΐου 2009, του Αμερικανού Πρόεδρου Ομπάμα, ο οποίος σε ομιλία του στο Nellis Air Force Base στη Νεβάδα είπε ότι η Αμερική, αν και πρωτοπόρος της ηλιακής τεχνολογίας, έχει μείνει πίσω από χώρες, όπως η Γερμανία και η Ιαπωνία με λιγότερη ηλιοφάνεια, όσον αφορά στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τον ήλιο .
Το άρθρο στηρίζεται σε μια μελέτη με τίτλο, «Οικονομικές επιπτώσεις από την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας - Η γερμανική εμπειρία» της Rheinisch-Westfälisches Institut für Wirtschaftsforschung (RWI), μιας ανεξάρτητης γερμανικής οικονομικής και πολιτικής δεξαμενής σκέψης, που ιδρύθηκε το 1926.

Παραθέτουμε τα κυριότερα σημεία του άρθρου, σε ελεύθερη μετάφραση. Προτείνουμε όμως να διαβασθεί ολόκληρο (ΕΔΩ).

  • Η Γερμανική πολιτική ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, και ειδικότερα το εγκριθέν feed-in tariff σύστημα τιμολόγησης (feed-in tariff: μακροχρόνιες συμβάσεις με επιδότηση της παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από ανανεώσιμες πηγές με τελική επιβάρυνση των καταναλωτών), δεν κατάφερε να αξιοποιήσει τα κίνητρα της αγοράς, για να εξασφαλιστεί μια βιώσιμη και οικονομικά αποδοτική εισαγωγή των ανανεώσιμων πηγών  ενέργειας στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας, με αποτέλεσμα τεράστιες δαπάνες να έχουν μικρά μακροπρόθεσμα οφέλη για την τόνωση της οικονομίας, την προστασία του περιβάλλοντος και την αύξηση της ενεργειακής ασφάλειας.
  • Το ποσό της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από ηλιακά φωτοβολταϊκά ήταν αμελητέο 0,6%, παρά το γεγονός ότι κόστος επιδότησης ήταν περίπου 8,4 δισ. € για το 2008. 
  • Το πραγματικό καθαρό κόστος για όλες τις ηλιακές μονάδες που εγκαταστάθηκαν μεταξύ 2000 και 2008 ανέρχεται σε περίπου 35 δις € (σε τιμές του 2007).
  • Η έκθεση αναφέρει ότι, σήμερα, η τιμή με το feed-in tariff  για τα φωτοβολταϊκά είναι περισσότερο από οκτώ φορές υψηλότερη από την τιμή χονδρικής πώλησης στο χρηματιστήριο ηλεκτρικής ενέργειας. Ακόμα και τα αιολικά συστήματα, που θεωρούνται ευρέως ως μια πιο ώριμη τεχνολογία, απαιτούν τιμολόγια τροφοδότησης που υπερβαίνουν το ανά kWh κόστος της συμβατικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, μέχρι και κατά 300%. Με άλλα λόγια, ακόμα και όταν πράσινες βιομηχανίες ενέργειας είναι σε λειτουργία για ικανό χρονικό διάστημα, το κόστος τους παραμένει αρκετές φορές υψηλότερο από τα συμβατικά συστήματα παραγωγής.
  • Σε ό,τι αφορά τη δημιουργία θέσεων εργασίας:
    Το καθεστώς επιδότησης ανά εργαζόμενο σε πράσινη θέση εργασίας, έχει φθάσει σε επίπεδο που υπερβαίνει κατά πολύ τους μέσους μισθούς. Οι επιδοτήσεις ανά εργαζόμενο φθάνουν μέχρι και 175,000 €.
    Το πιθανότερο είναι ότι, ανεξάρτητα από τις θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν υπάρχει κίνδυνος να χαθούν, μόλις σταματήσει το καθεστώς επιδοτήσεων.
  • Όφελος θα υπάρξει μόνο στον τομέα των εξαγωγών της Γερμανίας εάν επωφεληθούν από την πιθανή προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε άλλες χώρες.
    Επιπλέον, η έκθεση αναφέρει ότι οι εκτιμήσεις των πράσινων θέσεων εργασίας δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα διότι δεν λαμβάνονται υπόψη οποιεσδήποτε απώλειες θέσεων εργασίας στις λιγότερο ευνοημένες (και πιθανόν φθηνότερες) μορφές ενέργειας. Τέλος, προηγούμενη έρευνα σχετικά με τις πράσινες θέσεις εργασίας και στην Ισπανία έδειξε ότι το κόστος ήταν υψηλό και τα οφέλη βραχύβια
  • Δεδομένου ότι οι Κινέζοι κατασκευαστές παράγουν φωτοβολταϊκά κύτταρα φθηνότερα από ό,τι οι Γερμανοί μπορεί το σύστημα επιδοτήσεων να καταλήξει ως ένα γιγάντιο μέσο μεταφοράς πλούτου των Γερμανών φορολογουμένων σε κινεζικές εταιρείες. Εξαιτίας αυτού, ακόμη και ο μεγαλύτερος κατασκευαστής της Γερμανίας φωτοβολταϊκών ζητά οι επιδοτήσεις να σταματήσουν. Οι Γερμανοί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η μείωση των επιδοτήσεων σημαίνει μεγαλύτερη αποδοτικότητα και χαμηλότερο κόστος!
  • Τέλος, οι σκληροπυρηνικοί οικολόγοι μπορεί να πουν ότι η οικολογική παραγωγή ενέργειας είναι πιο σημαντική από το κόστος της ενέργειας ή τον αριθμό των θέσεων εργασίας που δημιουργεί (ή καταστρέφει). Αλλά ακόμα και παρά τα επιτεύγματά της η ηλιακή, ως περιβαλλοντική ενέργεια, εγείρονται πολλά ερωτηματικά. Η έκθεση αναφέρει  ότι τα φωτοβολταϊκά είναι μια από τις ακριβότερες επιλογές μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου: Λαμβάνοντας υπόψη το καθαρό κόστος των 41,82 σεντ ανά κιλοβατώρα για μονάδες εγκατεστημένες το 2008, και υποθέτοντας ότι η ενέργεια από φωτοβολταϊκά εκτοπίζει την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από ένα μείγμα καυσίμου που αποτελείται από φυσικό αέριο και λιθάνθρακα, με συντελεστή εκπομπών 0,584 κιλά διοξειδίου του άνθρακα (CO2) ανά kWh (Nitsch et al. 2005:66) και κάνοντας τους υπολογισμούς, το κόστος μείωσης των εκπομπών CO2 ανέρχεται σε  716 € ανά τόνο.
    Σημειώνεται ότι στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών (ETS)
    η τιμή ανά τόνο για το CO2 ανέρχεται σε  13,4 € δηλ 53 φορές λιγότερο από όσο κοστίζει με την ηλιακή παραγωγή.
 Το ποσοστό διείσδυσης των ανανεώσιμων πηγών στο ενεργειακό ισοδύναμο της χώρας είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν μπορεί να περιορισθεί μόνο σε οικολογικές προσεγγίσεις.
Η συμμετοχή μας σε αυτά το μεγαλεπήβολα Γερμανικά σχέδια, οι όροι και προϋποθέσεις, θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα πραγματικής διαβούλευσης, διακομματικής συνεργασίας και διαφάνειας.

Ας είμαστε τουλάχιστον υποψιασμένοι και ας συνεκτιμήσουμε τα παραπάνω, στα όσα θετικά έχουμε ακούσει για την πράσινη ενέργεια, για την τελική διαμόρφωση της άποψης μας.


Πηγη
http://envthink.blogspot.com/2011/10/blog-post_03.html

Σχετ.
http://en.rwi-essen.de/
http://biggovernment.com/ptuohe/2009/10/19/renewable-energy-the-myth-of-germanys-grun-energie/

Εδώ ολόκληρη η μελέτη του Γερμανικού  ινστιτούτου RWI σε μορφή   pdf
http://en.rwi-essen.de/media/content/pages/publikationen/rwi-projektberichte/PB_Renewable-Energy-Report.pdf



 

        Μια εξαίρετη ανάρτηση από ένα εξαιρετο ιστολογιο, που προσεγγίζει το θέμα ''πρασινη απατη''
  με τρόπο που δεν δέχεται αμφισβήτηση γιατί στηρίζεται στην επιστημονική μελέτη ενός σοβαρού και αξιόπιστου Γερμανικού ιδρύματος  . 
Πολλοί έχουν επενδύσει στην επίσκεψη του
Γερμανού , Αντικαγγελαριου Φίλιπ Ρεσλερ στην Αθήνα , και πράγματι  οι υπερβολές και τα πανηγύρια για νέες ''επενδύσεις'' πολλών εκατομμυρίων ευρώ στην πράσινη ενέργεια και εξαγωγές ηλεκτρικού ηλιακού ρεύματος στη Γερμανία με το ''προτζεκτ Helios''θα είναι το πρώτο θέμα στα ΜΜΕ.
Επιμένει στα φωτοβολταϊκά η κυβέρνηση του ΓΑΠ . Στην Αμερική καταρρέουν η μια μετά την άλλη εταιρείες που φτιάχνουν φωτοβολταϊκά .Οι αντίστοιχες Γερμανικές ετοιμάζονται και ζητάνε την οριστικη διακοπη επιδοτησεων . Η απατη αποκαλυπτεται σιγα σιγα παντου.
                                                                                                                                    SAGINI



http://blogs.the-american-interest.com/wrm/2011/10/01/green-energy-industry-staggers/


Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Πρεμιέρα κάνει την Δευτέρα η φοροκάρτα

Φοροκάρτα

Η φοροκάρτα θα έχει όψη πιστωτικής κάρτας, αλλά δεν θα περιλαμβάνει προσωπικά στοιχεία


Πρεμιέρα κάνει την Δευτέρα η φοροκάρτα


    Ξεκινάει τη Δευτέρα από τις τράπεζες η διάθεση της φοροκάρτας και οι φορολογούμενοι, προαιρετικά, μπορούν να την προμηθεύονται ώστε να καταγράφουν σε αυτήν τις αποδείξεις από τις αγορές τους.

Η χρήση της φοροκάρτας
στοχεύει να απαλλάξει τους φορολογουμένους από τη συλλογή των αποδείξεων, αφού το ποσό αγορών που θα περιλαμβάνεται σε αυτήν θα λαμβάνεται υπόψη για το «χτίσιμο» του αφορολόγητου ορίου εισοδήματος.

Υπενθυμίζεται ότι για τα εφετινά εισοδήματα,
που θα δηλωθούν του χρόνου στην εφορία, το αφορολόγητο όριο είναι 5.000 ευρώ και οι φορολογούμενοι για να ωφεληθούν από το σύνολο του θα πρέπει να συλλέξουν αποδείξεις για το 25% του εισοδήματος τους και μέχρι 15.000 ευρώ.

Η φοροκάρτα θα έχει όψη πιστωτικής κάρτας
, αλλά δεν θα περιλαμβάνει προσωπικά στοιχεία. Θα είναι λευκή και στην μπροστινή όψη της θα αναγράφονται «Κάρτα Αποδείξεων», το σλόγκαν «δίνω την κάρτα, συλλέγω έξοδα» και ένας 10ψήφιος κωδικός. Στην πίσω όψη θα υπάρχει μαγνητική ταινία, όπως στις πιστωτικές κάρτες.

Η κάρτα θα ενεργοποιείται είτε με SMS στον αριθμό 54053
της ΓΓΠΣ (ΑΦΜ, κενό και ο κωδικός) είτε μέσω Διαδικτύου στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://link.minfin.gr/karta και ο φορολογούμενος θα κάνει αντιστοίχιση του ΑΦΜ του με τον 10ψήφιο κωδικό της κάρτας.

Έτσι, κανείς άλλος πλην της ΓΓΠΣ δεν θα γνωρίζει σε ποιον φορολογούμενο
αντιστοιχεί η κάθε κάρτα. Ειδικό γραφείο που θα απαντά σε ερωτήµατα των καταναλωτών θα δηµιουργηθεί στο υπουργείο Οικονοµικών, στο τηλέφωνο 211-0007111.

Σε κάθε συναλλαγή των καταναλωτών
, είτε είναι με μετρητά είτε με πιστωτική κάρτα, οι καταστηματάρχες θα περνούν από τα μηχανήματα POS (Point of Sales, που χρησιμοποιούνται για τις πιστωτικές) τη φοροκάρτα, η οποία θα καταγράφει τη συναλλαγή. Τα στοιχεία στη συνέχεια θα αποστέλλονται στη ΓΓΠΣ. Οι φορολογούμενοι θα έχουν πρόσβαση στις προσωπικές τους μερίδες μέσω του Διαδικτύου.

Οι τράπεζες το µόνο που θα βλέπουν θα είναι ότι σε µια συγκεκριμένη ηµεροµηνία ο χρήστης µε έναν αριθµό κάρτας αγόρασε ένα προϊόν από μια επιχείρηση.

Στο τέλος κάθε ηµέρας, η τράπεζα θα δίνει στη ΓΓΠΣ
αναλυτική κατάσταση των συναλλαγών που έγιναν µε τις φοροκάρτες που εκδόθηκαν από το δίκτυό της. Η ΓΓΠΣ, µε τη σειρά της, θα περνά τα ποσά αυτά στον «λογαριασμό αφορολογήτου» καθενός από τους κατόχους τους, ενώ παράλληλα θα µπορεί να έχει άµεση εικόνα για τον τζίρο των επιχειρήσεων και τον ΦΠΑ που οφείλουν.

Με την απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Παντελή Οικονόμου, ορίζονται 27 τραπεζικά ιδρύματα και δύο εταιρείες, στις οποίες θα μπορούν να απευθύνονται οι πολίτες για να πάρουν τη φοροκάρτα τους:

Εθνική, Eurobank, Alpha, Πειραιώς, Αγροτική, T-BANK, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Γενική, Marfin, Attica Bank, Emporiki, Millenium, Τράπεζα Κύπρου, Proton, Probank, FBB, Ελληνική Πανελλήνια, Αχαϊκή Συνεταιριστική Τράπεζα, Συνεταιριστική Τράπεζα Δυτικής Μακεδονίας, Συνεταιριστική Τράπεζα Δωδεκανήσου, Συνεταιριστική Τράπεζα Ηπείρου, Συνεταιριστική Τράπεζα Καρδίτσας, Συνεταιριστική Τράπεζα Λέσβου - Λήμνου, Παγκρήτια Συνεταιριστική Τράπεζα, Συνεταιριστική Τράπεζα Σερρών, Συνεταιριστική Τράπεζα Χανίων Hellas Pay Υπηρεσίες Πληρωμών Α.Ε και Ν. Πετρακόπουλος ΑΕΒΕ





78 ΟΝΟΜΑΤΑ


78 ΟΝΟΜΑΤΑ   ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ



Σε ένα λογικό κόσμο ........
η λίστα που εμφανίζεται παρακάτω θα αρκούσε για να εξαφανίσει την αξιοπιστία της Διακυβερνητικής Ομάδας για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) *- τώρα και για πάντα, μια για πάντα.
Από τις αρχές του 2004 (προπαρασκευάζοντας τη δουλειά που άρχιζε το 2007 για την Κλιματική
Βίβλο ) οι ακτιβιστές του World Wildlife Fund (WWF) συστηματικά άρχισαν να προσλαμβάνουν επιστήμονες της IPCC.
Μέχρι τα τέλη του 2008 όπως says λέει το WWF, ότι είχαν πειστεί 130    "κορυφαίοι επιστήμονες του κλίματος ως επί το πλείστον, αλλά όχι αποκλειστικά από"     την IPCC για να συμμετάσχουν στη δική τους παράλληλη πρωτοβουλία που ονομάσθηκε Επιστημονική Συμβουλευτική Επιτροπή Μαρτύρων του κλίματος.

Κάντε κλικ εδώ. Climate Witness Scientific Advisory Panel .(SAP)



Οι επιστήμονες των οποίων τα ονόματα εμφανίζονται απο κάτω δεν εξέτασαν μόνο ένα από τα πιο σημαντικά ερωτήματα του κόσμου για λογαριασμό της IPCC.
Έχουν μια τεκμηριωμένα πλέον, δημόσια σχέση με επαγγελματίες εκπροσώπους ομάδων συμφερόντων (lobbyists ) που έχουν έντονο ενδιαφέρον και επηρεάζουν την κοινή γνώμη γιαυτό το θέμα. (Για τους αναγνώστες που είναι απλά επισκέπτες, το WWF ισχυρίζεται ότι είναι "σχεδόν αδύνατο να υπερεκτιμούν» την απειλή από την κλιματική αλλαγή ) δείτε εδώ here και εδώ here.



Οι άνθρωποι στην παρακάτω λίστα έπαιξαν κάποιο ρόλο, είτε το 2007 για την Κλιματική Βίβλο ή βοηθούν να γραφτεί την επόμενη έκθεση της IPCC, η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2013. Σε πολλές περιπτώσεις, κάνουν διπλό καθήκον. ( WWF και IPCC )
Σε αυτή τη λίστα είναι 23 οδηγοί συντονιστές συγγραφείς – εκείνοι στους οποίους η IPCC έχει ωρισει ως υπεύθυνους για ένα ολόκληρο κεφάλαιο.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει επίσης τον Osvaldo Canziani. Έχοντας υπηρετήσει ως συμπροεδρεύων στην Ομάδα Εργασίας 2 τόσο για τις εκθέσεις του 2001 και του 2007 , είναι ένας από τους ανώτερους υπαλλήλους της IPCC.









    • Peter Ambenje – a Working Group 1 contributor to the 2007 report
    • Sophie des Clers - a contributing author to two chapters of the 2007 report
    • Antoine Guisan - a contributing author to two chapters of the 2007 report
    • Claudio Guillermo Menéndez – who served as a lead author for the 2007 report
    • Batimaa Punsalmaa – a lead author for two chapters of the 2007 report (here and here)
Πήρα δύο στιγμιότυπα από το πάνελ της Επιστημονικής Συμβουλευτικής ιστοσελίδας του WWF. 
Η πρώτη ήταν τον Ιούλιο του 2010.
Η δεύτερη ήταν πριν από λίγες εβδομάδες.
Η μόνη εμφανής διαφορά μεταξύ τους είναι η απουσία του ονόματος του Stephen Schneider, από το δεύτερο (πέθανε το 2010).








Πηγη      http://nofrakkingconsensus.com/2011/10/01/78-names/
Μεταφραση     sagini
  • * Η διακυβερνητική του ΟΗΕ ( IPCC) για την κλιματική αλλαγή. Βραβεύτηκε με το βραβείο Νόμπελ ειρήνης το 2007, μαζί με τον Αλ Γκορ.







Αυτά για το WWF και την Διακυβερνητική του ΟΗΕ. Δυστυχώς τέτοιες διασυνδέσεις υπάρχουν με διάφορα ισχυρά κέντρα εξουσίας του πλανήτη μας , που τελικά διαμορφώνουν την πολιτική για ''την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής'' , σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα.
Έχοντας φροντίσει για την βράβευση με Νόμπελ ειρήνης των φερέφωνων τους IPCC και AL GORE τους δώσανε επίφαση αξιοπιστίας.
                                                                                                                              SAGINI