Η σοκαριστική αλήθεια........... για το γάλα

                                     ΓΑΛΑ

Η χειρότερη πηγή ασβεστίου

       Μήπως αυτό σημαίνει ότι μα έχουν κοροϊδέψει και το γάλα δεν περιέχει ασβέστιο;

Φυσικά όχι. Το γάλα περιέχει πολύ ασβέστιο αλλά σε μια μορφή που είναι πολύ δύσκολο να απορροφηθεί από τον άνθρωπο. Ως αποτέλεσμα το ασβέστιο περνάει από το σύστημα του σώματός μας και εξέρχεται από αυτό σαν άχρηστο

Μόνο στο ωμό γάλα το ασβέστιο είναι εύκολα απορροφήσιμο. Από την άλλη ωστόσο είναι αδύνατο να βρεις ωμό φρέσκο μη παστεριωμένο γάλα.

Το ένζυμο φωσφατάση που βρίσκεται στο ωμό γάλα είναι αυτό που κάνει το ασβέστιο εύκολα απορροφήσιμο . Δυστυχώς η φωσφατάση, καταστρέφεται εντελώς κατά την διάρκεια της

διαδικασίας της παστερίωσης.

Χιλιάδες εξετάσεις αίματος έδειξαν ότι εκείνοι που πίνουν 3 - 4 ποτήρια γάλα την ημέρα, έχουν τα χαμηλότερα επίπεδα του ασβεστίου στο αίμα. Αυτό είναι άσχημα νέα για εκείνους που ενδιαφέρονται για την υγεία των οστών τους και που πίστευαν ότι το γάλα ήταν μια εύκολη λύση στο πρόβλημα αυτό.

Στην πραγματικότητα, η καλύτερη πηγή ασβεστίου για τον άνθρωπο είναι στα φρούτα και τα λαχανικά που τρώτε.

Και υπάρχουν άλλες πηγές για ασβέστιο που ξεπερνούν πολύ κάθε τι που μπορείς να βρεις στο γάλα.

Η κράμβη, το γογγύλι, τα πράσινα λάχανα και άλλα σκούρα πράσινα λαχανικά είναι όλα άριστες πηγές απορροφήσιμου ασβεστίου. Η κράμβη έχει 200 mg ανά φλιτζάνι μαγειρεμένα, τα πράσινα λάχανα ανεβαίνουν στα 300 mg και τα πράσινα από τα γογγύλια περιέχουν 450 mg.

Κατεργασμένο γάλα και καρδιά

    Άσχημα νέα. Η διαδικασία της ομογενοποίησης δημιουργεί το ένζυμο που ονομάζεται οξειδάση ξανθίνης (xanthine oxidate) που καταστρέφει τις αρτηρίες σας και να συμβάλλει στην πρόκληση καρδιαγγειακών παθήσεων και τη δημιουργία της αρτηριακής πλάκας.

Ομογενοποιημένο γάλα και σταθεροποίηση

Για να παραταθεί η διάρκεια ζωής του ομογενοποιημένου γάλακτος, το γάλα «σταθεροποιείτε» με τοξικές ουσίες από πολλά γαλακτοκομεία. Για να προσδιορίσετε αν το γάλα που αγοράζετε είναι σταθεροποιημένο, δοκιμάστε αυτό το εύκολο τεστ. Ρίξτε λίγο γάλα σε ένα ποτήρι και αφήστε το να μείνει έξω από το ψυγείο. Εάν το γάλα γίνει ξινό, δεν έχει σταθεροποιηθεί. Εάν το γάλα γίνει πικρό, έχει χημικώς σταθεροποιηθεί.

Αυξητική ορμόνη γάλακτος βοοειδών

Για να αυξήσουν την παραγωγή γάλακτος, πολλές αγελάδες σήμερα εμβολιάζονται με την αυξητική ορμόνη των βοοειδών (BGH) που προκαλεί λοιμώξεις στους μαστούς τους. Στη συνέχεια, αντιμετωπίζονται με μια μυριάδα αντιβιοτικών και φαρμάκων sulfa. Τα ιχνοστοιχεία των φαρμάκων αυτών βρέθηκαν στο γάλα τους και να καταλήγουν σε εκείνους που ήπιαν αυτό το γάλα.

Ελλείψεις και ασθένειες που έχουν συνδεθεί με το γάλα

Ομογενοποιημένο, σταθεροποιημένο και BFH γάλα έχει συνδεθεί με την έλλειψη σιδήρου, αλλεργίες, διάρροια, παραρρινοκολπίτιδα, κράμπες, κρυολογήματα και γρίπη, διαβήτη, μολύνσεις αυτιών, οστεοπόρωση, άσθμα, δυσκοιλιότητα, χρόνια κόπωση, πονοκεφάλους, ακμή, παχυσαρκία, αρθρίτιδα, ασθένεια του Lou Gehrig, καταρράκτη, αναιμία, γαστρεντερική αιμορραγία, αρτηριοσκλήρωση και άλλες ασθένειες.

Η Βιομηχανία Γάλακτος έχει κάνει καλή δουλειά στην πλύση εγκεφάλου μας στο να πιστέψει ότι το γάλα είναι καλό για εμάς. Δεν είναι αλήθεια.

Εδώ είναι δύο βιβλία που μπορείτε να αγοράσετε που θα τεκμηριώνουν τα όσα είπα:

The Deadly Poison, by Robert Cohen

The Milk Book, by William Campbell Douglas.

Πηγή: Ira Marxe-CEO, Good Health Supplement

http://www.ftiaxno.gr/2010/06/blog-post_03.html

Μάθημα επενδύσεων για τον Απόστολο Γκλέτσο (και λοιπούς Δημάρχους)

 

     Δήμαρχε,  είσαι λίγο καινούργιος στις επενδύσεις, να σου κάνω ένα γρήγορο μάθημα.

Επένδυση είναι όταν βάζει κάποιος λεφτά, φτιάχνει κάτι (μόνος του ή με εργάτες που προσλαμβάνει και πληρώνει) και το πουλάει σε πελάτες που το θέλουν.  Σε μια επένδυση, (πχ, ένα παγωτατζίδικο) κερδίζουν 1) οι πελάτες, που αγοράζουν κάτι που θέλουν να αγοράσουν (ωραίο το παγωτό), 2) οι εργάτες που βρήκαν απασχόληση, 3) οι κτηνοτρόφοι που πουλάνε γάλα, 4) η βιομηχανία ζάχαρης που πουλάει ζάχαρη (αν και εμείς την εισάγουμε)  4) ο Δήμος που εισπράττει τέλη, 5) το Κράτος που εισπράττει φόρους, 6) η Τράπεζα που εισπράττει τόκους και 7) φυσικά, ο επενδυτής που κερδίζει  Όλοι κερδίζουν, Απόστολε, αλλά δώσε βάση, κερδίζουν επειδή θέλουμε και αγοράζουμε και απολαμβάνουμε το παγωτό.

Τα αιολικά είναι διαφορετικά. Κανείς δεν θέλει το ρεύμα από τα αιολικά γιατί είναι ακριβότερο από το συμβατικό ρεύμα. €35 την μεγαβατώρα είχε χοντρική το ρεύμα όταν ήρθε το Πασόκ, €90-€100 το δίνουν χοντρική οι αιολικοί “επενδυτές”. Την διαφορά, Απόστολε,την πληρώνεις εσύ, και οι δημότες σου και εγώ και όλοι, στο “τέλος υπέρ ΑΠΕ. Και για να μην το πάρεις χαμπάρι, φούσκωσαν την χοντρική τιμή στα €60 για να μην πολυφαίνεται το καπέλο.   Και είναι υποχρεωτικό!  Είσαι υποχρεωμένος να πληρώσεις το καπέλο.  Σαν να πουλιέται παγωτό στην ωραία Στυλίδα για €2, αλλά να είσαι υποχρεωμένος να πας στην Λαμία, με δικά σου έξοδα, και να το αγοράσεις, το ίδιο ακριβώς παγωτό για €4, ή €5 (συν την βενζίνη πήγαινε-έλα). Ανώμαλο!!  Φαντάσου λοιπόν 5.000.000 νοικοκυριά να πληρώνουν, υποχρεωτικά, καπέλο στο ρεύμα. Αυτό δεν είναι επένδυση, είναι φόρος!

Ποιος κερδίζει;;  Κερδίζει ο “επενδυτής”" που εγώ τον αποκαλώ “νόμιμο κλέφτη”.  Κερδίζει ο Δημοτικός Σύμβουλος που στο έφερε και τα έχει πιάσει για να το σπρώχνεις. Θα κερδίσει ο χωματουργός και ο μπετατζής που θα καταστρέψουν την Σκύρο.  Θα κερδίσει ο εργάτης στην Δανία ή την Γερμανία ή την Ισπανία που τα φτιάχνει.  Θα κερδίσει η Δανία, η Γερμανία και η Ισπανία που τα εξάγουν.

Ποιος χάνει;  Πρώτα από όλα η τσέπη ολονών μας. Εμείς πληρώνουμε,ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ, χειρότερα από διόδια, μπαίνει στο ρεύμα το καπέλο.Χάνει η Σκύρος που θα γίνει σαν καναπεδάκι με μεταλλικές οδοντογλυφίδες, και εγώ που δεν θα ξαναπάω στον μαγευτικό όρμο της με φουρφούρια πάνω από το κεφάλι μου.  Χάνουν τα γεράκια που θα αλέθονται από τις φτερωτές (αν δεν κάνω λάθος έχει μαυροπετρίτες η Σκύρος). Χάνουν τα παιδιά σου Απόστολε, γιατί αυτά θα μεγαλώσουν περιτριγυρισμένα από σαβούρες στα νησιά και στα βουνά.

Οι “εκατοντάδες εκατομμύρια” επενδύσεις δεν είναι για μας, για τους ξένους που μας εξάγουν τις σαβούρες είναι. “Σαβούρες” επειδή 1) θα τις βλέπεις, 2) θα τις ακούς, 3) θα τις μοσχοπληρώνεις,  και 4) θα παράγουν ασήμαντο ρεύμα.

Δεν τον ξέρω τον Γκλέτσο, νόμιζα ότι δεν του άρεσαν τα διόδια αλλά προφανώς άλλαξε γνώμη.  Παρακαλώ να του προωθήσετε το μάθημα μπας και ξεστραβωθεί.   Και εάν θέλει να το μελετήσει,εδώ.

Το μάθημα αυτό, το έγραψα σε απάντηση “έκρηξης” του Δημάρχου (αχ αυτές οι επενδυτικές εκρήξεις) που είδα στο http://anti-ntp.blogspot.com/2011/11/blog-post_313.html

Archaeopteryx

Πηγη

http://www.antinews.gr/2011/11/15/133551/

Συνελήφθη για χρέη στο δημόσιο ο Γ. Πετζετάκις

Πρόκεται για τον 47χρονο πρόεδρο μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες πλαστικών σωλήνων και ελαστικών με εργοστάσιο στη Σίνδο της Θεσσαλονίκης. 'Αλλοι 7 επιχειρηματίες θα συλληφθούν τις επόμενες μέρες.

Η σύλληψή του πασίγνωστου επιχειρηματία έγινε σήμερα το πρωί στη Βουλιαγμένη από αστυνομικούς του Τμήματος Φορολογικής Αστυνόμευσης της Οικονομικής Αστυνομίας.

Οι οφειλές του Γ.Πετζετάκι προς το Δημόσιο ξεπερνούν τα 2,3 εκατομμύρια ευρώ.

Είναι ο τέταρτος επιχειρηματίας, από αυτούς που περιλαμβάνονται στη λίστα του εισαγγελέα για τους οποίους εκρεμμούν καταδίκες για οφειλές προς το Δημόσιο.

Είχαν προηγηθεί ο διευθύνων σύμβουλος της ΑΤΤΙΚΑΤ, ο ιδιοκτήτης της αλυσίδας κομμωτηρίων Nicolas και η ιδιοκτήτρια της αλυσίδας καταστημάτων FENA.

Ο συλληφθείς θα οδηγηθεί αύριο το πρωί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών ενώ τις επόμενες ημέρες αναμένονται και άλλες συλλήψεις, τουλάχιστον 7 επιχειρηματιών. 

 http://kafeneio-gr.blogspot.com

Έρχεται ..............το ηλεκτρονικό πόθεν έσχες

Ένα ακόμα χαράτσι εξετάζει το οικονομικό επιτελείο, για όσους φορολογούμενους εμφανίσουν το 2012 λιγότερες δαπάνες, αγορές και καταθέσεις σε σύγκριση με τα ετήσια εισοδήματά τους και το ύψος των δανείων που έχουν ή θα έχουν συνάψει. Πληροφορίες αναφέρουν ότι θα εφαρμοστεί ηλεκτρονικό «πόθεν έσχες» και οι φορολογούμενοι θα συμπληρώσουν ειδικό έντυπο, που θα περιλαμβάνει τα εξής οικονομικά στοιχεία: Από τη μια έσοδα και δάνεια και από την άλλη δαπάνες, αγορές και καταθέσεις. Αν η διαφορά των συνολικών εσόδων µε το σύνολο των δαπανών και των καταθέσεων είναι µεγαλύτερη του 10% του συνόλου των εσόδων τότε θα επιβαρυνθεί ο φορολογούµενος µε πρόσθετη φορολογία 10%. Το μέτρο ερμηνεύεται ως ένας ακόμη τρόπος πίεσης προς τους πολίτες, ώστε να ζητούν αποδείξεις για να γλυτώσουν έναν ακόμα φόρο. Στόχος είναι να εντοπιστούν και να τιμωρηθούν όσοι δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τα εισοδήματα που έχουν, όταν αφαιρεθούν οι δαπάνες τους ή οι καταθέσεις τους.     .marketbeast.gr/

Γιατί δεν θα λυθεί η κρίση της Ευρωζώνης

 

Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση έχει ταλαιπωρήσει πάμπολλες αγορές. Οι τιμές των μετοχών έχουν ανεβοκατέβει σαν τρελές. Το ίδιο και των εμπορευμάτων. Σε κάποια στιγμή οι τιμές των εταιρικών ομολόγων άρχισαν να τιμολογούν την κατάρρευση ακόμα και πολύ μεγάλων επιχειρήσεων. Οι κεντρικοί τραπεζίτες έχουν αναζητήσει κι εφαρμόσει νομισματικά  εργαλεία πέραν των συμβατικών. Αλλά ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση αυτής της κρίσης να αφορά τους κρατικούς τίτλους της Ευρωζώνης. Οι επενδυτές των κρατικών ομολόγων της Ευρωζώνης είναι η μόνη κατηγορία επενδυτών που είδαν τους κανόνες του παιχνιδιού να αλλάζουν δραματικά στη μέση του δρόμου.

Το βασικό πρόβλημα έχει να κάνει με τις προσδοκίες αυτών των κατηγοριών επενδυτών για τη συμπεριφορά των κρατικών τίτλων. Οι διαχειριστές των κρατικών ομολόγων διακρίνονται από μεγάλο συντηρητισμό απέναντι στον πιστωτικό κίνδυνο. Είναι έτοιμοι να αναλάβουν τον κίνδυνο να χάσουν χρήματα σε περίπτωση πληθωρισμού ή από μεταβολές επιτοκίων που θα επηρεάσουν την αξία των τίτλων τους. Αλλά δεν μπορούν με τίποτα να αναλάβουν κινδύνους ζημιών επί του κεφαλαίου εξαιτίας μιας χρεοκοπίας. Για τους διαχειριστές των κρατικών ομολόγων αυτό δεν σημαίνει απλά ότι κινδυνεύουν να χάσουν λεφτά. Κινδυνεύουν να χάσουν τις δουλειές τους. Οι επενδυτές των κρατικών ομολόγων είναι ασφαλιστικά ταμεία, κρατικές επενδυτές εταιρείες και τμήματα τραπεζών που έχουν ρητή εντολή να μην αναλαμβάνουν πιστωτικό κίνδυνο.

Έως το 2009 τα ομόλογα της Ευρωζώνης θεωρούνταν απαλλαγμένα κινδύνων. Ακριβώς όπως τα αμερικανικά και τα βρετανικά ομόλογα. Οι εποπτικές αρχές τα στάθμιζαν ως τίτλους μηδενικού ρίσκου κατά την εκτίμηση των τραπεζικών κεφαλαίων. Οι τίτλοι αυτοί διέθεταν επίσης υψηλή αξιολόγηση, καθώς οι περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης είχαν αξιολόγηση ΑΑ ή ΑΑΑ.

Η ελληνική κρίση κατάφερε το πρώτο πλήγμα σε αυτήν την ευτυχή συναίνεση και η αναταραχή σύντομα απλώθηκε στην αγορά. Ξαφνικά όλοι είδαν κάτι που δεν είχαν διακρίνει ως τότε: η εισαγωγή του ευρώ σήμαινε ότι τα κράτη της Ευρωζώνης είχαν παραχωρήσει τον έλεγχο των εκτυπωτικών μηχανών τους στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στην πραγματικότητα δανείζονταν σε ξένο νόμισμα. Το Μάιο του 2010 οι ηγέτες της Ευρωζώνης έσπευσαν να καθησυχάσουν τον κόσμο δηλώνοντας ότι το εθνικό χρεοστάσιο κράτους μέλους του ευρώ ήταν αδιανόητο. Όμως το φθινόπωρο του 2010 ανακοινώθηκε για πρώτη φορά ότι στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας που θα αποτελούσε τον μόνιμο μηχανισμό ευρωπαϊκής διάσωσης και επρόκειτο να ιδρυθεί το 2013, το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους ενός κράτους μέλους της Ευρωζώνης θα εξετάζονταν ως πρώτη επιλογή, ακόμη και ως όρος, προκειμένου μια χώρα να λάβει στήριξη από το μηχανισμό. Από εκεί και πέρα το παιχνίδι επιδεινώθηκε δραματικά. Τα ομόλογα της Ευρωζώνης είχαν πάψει να είναι απαλλαγμένα πιστωτικών κινδύνων.

Είναι ενδιαφέρον επίσης και το πώς η αυστηρή αντιπληθωριστική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που ως τότε λειτουργούσε ελκυστικά για τους επενδυτές των κρατικών ομολόγων αφού τους εγγυώνταν τη μη απομείωση της επένδυσης  τους από τον πληθωρισμό, ξαφνικά άρχισε να δουλεύει ανάποδα, ενισχύοντας τον κίνδυνο των ομολόγων, αφού στις νέες συνθήκες απέκλειε την ανάπτυξη και υπονόμευε τη δυνατότητα των κρατών να αποπληρώσουν το χρέος τους.

Και έτσι σε αντίθεση με όλες τις άλλες κατηγορίες τίτλων, όπου η κρίση δεν μετέβαλε ριζικά τη φύση τους, οι επενδυτές των ομολόγων της Ευρωζώνης συνειδητοποίησαν με τρόμο ότι δεν είχαν πια στα χέρια τους τα παραδοσιακά κρατικά ομόλογα αλλά τίτλους με πιστωτικό κίνδυνο.

Η συνειδητοποίηση αυτή είχε πολύ ευρύτερες επιπτώσεις απ’ ό,τι φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Αυτή ήταν που οδήγησε στη διάσωση της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας. Αυτή ήταν που έκανε την ΕΚΤ να στηρίξει τις αγορές ομολόγων της Ιταλίας και της Ισπανίας αγοράζοντας από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα ομόλογα ύψους άνω του 100 δις ευρώ. Αυτή είναι που προκαλεί σήμερα την επιζήμια ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος και απαιτεί τη δημιουργία ακόμα πιο εξελιγμένου ευρωπαϊκού μηχανισμού διάσωσης.

Καλά όλα αυτά, όμως δεν κλείνουν το βασικό πρόβλημα. Και το βασικό πρόβλημα είναι ότι οι επενδυτές των κρατικών ομολόγων δεν θέλουν να αναλαμβάνουν πιστωτικό κίνδυνο.

Δυστυχώς άλλες κατηγορίες επενδυτών που μπορεί να είναι πρόθυμοι να αναλάβουν πιστωτικό κίνδυνο – σε τελική ανάλυση υπάρχει μια αγορά μη χρηματοπιστωτικών εταιρικών ομολόγων ύψους άνω του 1 τρις ευρώ – δεν θέλουν να αγοράσουν κρατικά ομόλογα. Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό οφείλεται στο ότι οι όροι της εντολής τους δεν τους επιτρέπουν  να αγοράσουν κρατικά ομόλογα και σε άλλες περιπτώσεις οφείλεται στις δυσκολίες που ενέχονται στην ανάλυση των κρατικών ομολόγων, τόσο εξαιτίας της έκτασης των ενεχόμενων υποχρεώσεων, όσο και εξαιτίας του κυρίαρχου ρόλου της πολιτικής. Είναι πολύ πιο εύκολο να ελέγξεις τον ισολογισμό μιας εταιρείας παρά να αναλύσεις τη χρηματοοικονομική θέση ενός κράτους και όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυναμικές που την επηρεάζουν.

Έτσι λοιπόν, ακόμα και για τα ομόλογα των κρατών όπου αποκλείεται το ενδεχόμενο χρεοκοπίας και η πιστωτική τους αξιολόγηση παραμένει υψηλή, έχει αυξηθεί η μεταβλητότητα των τιμών και έχει περιοριστεί η ρευστότητα. Αυτό σημαίνει ότι τα ομόλογα της Ευρωζώνης χάνουν το χαρακτήρα τους ως ‘ασφαλών λιμένων’. Το φαινόμενο αυτό άρχισε από το καλοκαίρι να επηρεάζει και τη Γαλλία. Ως τον Ιούλιο οι διαφορές αποδόσεων μεταξύ του 10ετούς γαλλικού και του 10ετούς γερμανικού ομολόγου κινούνταν καθημερινά γύρω από τις 5 μονάδες βάσης. Στη συνέχεια τριπλασιάστηκε φτάνοντας στις 15 μονάδες βάσης και την Τετάρτη εκτοξεύθηκε φτάνοντας, έστω προσωρινά, ως τις 190 μονάδες βάσης!..

Η Ευρώπη προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα του προβλήματος. Αλλά οι προσπάθειες για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της έχουν σαν στόχο να τις βοηθήσουν να τα βγάλουν πέρα με τις ζημιές τους από τα κρατικά ομόλογα, όχι να περιορίσουν τον κίνδυνο των ζημιών. Κατ’ αναλογία, τα σχέδια για την αύξηση της δανειοδοτικής ισχύος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας δεν φαίνεται ότι μπορούν να ενθαρρύνουν τους επενδυτές κρατικών ομολόγων να ξαναγοράσουν ιταλικά και ισπανικά ομόλογα. Γιατί, σε τελική ανάλυση, η μερική ασφάλιση των ζημιών να αναζωογονήσει μια αγορά ομολόγων που υποτίθεται ότι σε καμία περίπτωση δεν θα εμφάνιζε ζημιές επί του κεφαλαίου;

Διατυπώνεται γενικά ένα επιχείρημα που λέει ότι οι πιστωτές που πήραν κακές αποφάσεις πρέπει να υποστούν τις συνέπειες των επιλογών τους. Και αυτό το επιχείρημα είναι όντως ισχυρό. Όμως αγνοεί το θεμελιώδη ρόλο που καταλαμβάνει το κρατικό χρέος των ανεπτυγμένων χωρών στον σύγχρονο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Οι επιπτώσεις πάνε πολύ πέρα από τις ζημιές αυτών των πιστωτών.

Στην πραγματικότητα όσο οι επενδυτές που αποφεύγουν τον κίνδυνο πιστεύουν ότι τα ομόλογα της Ευρωζώνης ενέχουν έστω και τον ελάχιστο κίνδυνο χρεοκοπίας, δεν πρόκειται να τελειώσει η κρίση χρέους της Ευρωζώνης.

• http://www.banksnews.gr/portal/home-page/124-top-story/3989-2011-11-13-23-39-06