ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ''ΚΟΤΕΣ'' ΘΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ..........ΠΑΡΩΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Εδώ η χώρα χάνεται και αυτοί το παίζουν γκόμενες…

 

πηγή .   http://radar-gr.blogspot.gr/2012/11/blog-post_1432.html

 

      

           EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ 

Του Τάσου Φούντογλου 

Γιατρού – ειδικευόμενου νεφρολογίας
 

Όπως έγραψε και ο φίλος μου ο Νίκος στα 12 Τετραγωνικά του τοίχου του: 

«Αυτό το «παρών» στις ψηφοφορίες είναι σαν τις γκόμενες που τα έχουν με άλλον και σου κάνουν μόνο πίπα γιατί «αυτό δεν είναι απιστία»…». 
 Υποκλίνομαι και συνεχίζω.

Στο «παρών» αυτό εμπεριέχεται όλη η μεταπολιτευτική λογική που μας οδήγησε στο σημερινό παρόν της  εθνικής τραγωδίας και της διεθνούς καταισχύνης.

Φτάσαμε ως εδώ γιατί οι πολιτικοί μας δήλωναν «παρών» όλα αυτά τα χρόνια μπροστά στους εκβιασμούς των κάθε είδους συντεχνιών και των πάσης φύσεως κομματικών στρατών, επιτρέποντας στα προνόμιά τους να αυξάνονται και να πληθύνονται  και να κατακυριεύουν τα δημόσια ταμεία και γιατί το εκλογικό σώμα με τη σειρά του δήλωνε «παρών» σε όλες τις σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων δεκαετιών, είτε απέχοντας προκλητικά από αυτές με γελοία επιχειρήματα του τύπου «δεν με εκφράζει αυτό το πολιτικό σύστημα»  – λες και  το πολιτικό σύστημα δεν αντανακλά και τα δικά τους μούτρα- είτε συμμετέχοντας ως Κλαζομένιοι, μαθημένοι να ασχημονούν και να ρυπαίνουν τους θεσμούς με τις ανεύθυνες επιλογές τους.

Όταν στέκεσαι, όμως, μπροστά στο κρισιμότερο σταυροδρόμι της μεταπολεμικής σου ιστορίας, έχοντας την ευθύνη να καθορίσεις το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς και να πάρεις αποφάσεις, οι οποίες θα διαμορφώσουν και το πλαίσιο ζωής των απερχόμενων γενιών, δεν δικαιούσαι να δηλώνεις «παρών» επειδή φοβάσαι το πολιτικό σου μέλλον. 

 Είτε δηλώνεις ευθαρσώς πως αποδέχεσαι τα σκληρά μέτρα και αγωνίζεσαι για μια μεταμνημονιακή αναπτυξιακή πορεία είτε δηλώνεις την αποστροφή σου για τα μέτρα αυτά επειδή έχεις εναλλακτικό σχέδιο οικονομικής ανασυγκρότησης.

Όχι έναν αριστερόστροφο «άρτζι μπούρτζι και λουλά» αλλά ένα σοβαρό, βιώσιμο και ορθολογικό σχέδιο αναπτυξιακής επανεκκίνησης της χώρας. Με συγκεκριμένες κατευθύνσεις και συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα.

Εσύ θα πας εκεί, εσύ θα κάνεις αυτό, εσύ θα ασχοληθείς με εκείνο.
 Καθορίζεις ως χώρα τους τέσσερις πέντε μεγάλους τομείς στους οποίους θέλεις να μεγαλουργήσεις ( ενδεικτικά Παιδεία, Έρευνα, Αγροτική Παραγωγή, Τουρισμός), επιλέγεις τους καλύτερους απόφοιτους των πανεπιστημίων σου και τους ικανότερους ανθρώπους της αγοράς σου, τους πηγαίνεις σε ένα ξερονήσι για να μην ενδώσουν  στους πελατειακούς εκβιασμούς και τους λες: 
«φτιάξτε μου σχέδιο και το εκλογικό σώμα θα κληθεί να το αποδεχτεί ή να το απορρίψει».

Για όποιον δεν το έχει συνειδητοποιήσει ακόμα η σημερινή κρίση θα εξελιχθεί στην μεγαλύτερη μαμή της μεταπολεμικής μας ιστορίας. 
Αυταπάτες θα σαρωθούν τα επόμενα χρόνια, κόμματα και αρχηγίσκοι θα εξαφανιστούν βιαίως από το προσκήνιο,
 πολιτικαντισμοί και τυχοδιωκτισμοί θα ανέβουν και αυτοί το δικό τους Γολγοθά και γυμνοί Βασιλιάδες θα παρελαύνουν χλευαζόμενοι από ένα εξαγριωμένο κομμάτι του λαού που αντιλήφθηκε, έστω και αργά, τη γύμνια τους.

Ο λαϊκισμός θα πνεύσει και αυτός τα λοίσθια του. 
 Όχι γιατί η χώρα αυτή κατοικείται από τίποτα εξαιρετικά πλάσματα με μια ανώτερη ευφυία,  αλλά γιατί αρκετοί από τους πολίτες της καταλαβαίνουν πλέον πως μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και πως για να ανασάνει η ελληνική κοινωνία πρέπει, επιτέλους, να ψοφήσουν οι κατσίκες ορισμένων κακών γειτόνων. 

      Χαριτωμένο το ανεκδοτάκι του Μακαριστού, φιλότιμες οι προσπάθειες των απανταχού λαμογιών να γλιτώσουν τις τροφαντές κατσίκες τους από την κριτική των άλλων, χρεώνοντας την με χαιρεκακία και φθόνο , αλλά όταν ανοίγει μετά θάνατον το ιερό δωμάτιο και αποκαλύπτονται σωροί από διαμαντένια μανικετόκουμπα και χρυσαφένια εγκόλπια τότε καταλαβαίνεις γιατί κάποιοι, κάποτε, σου είπαν το χρήσιμο αυτό ανεκδοτάκι!

     Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, σιγά σιγά πως στη χώρα αυτή δεν ζει ένας κάποιος λαός που εξαθλιώνεται συλλήβδην από τις μνημονιακές πολιτικές.

     Στη χώρα αυτή ζει ο Πέτρος που δουλεύει στην τάδε ΔΕΚΟ, παίρνει 1500 μικτά και ανταποκρίνεται με υπευθυνότητα στις εργασιακές του υποχρεώσεις αλλά και ο Κυριάκος ο οποίος έβαζε πλασματικές υπερωρίες, έφτανε να παίρνει πέντε και έξι χιλιάρικα τον μήνα  και με κάτι μίζες που εξασφάλισε από κάτι προμηθειούλες αγόρασε και πέντε διαμερισματάκια για τα καημένα τα παιδιά του .

      Στη χώρα αυτή ζεί ο Μήτσος, ειδικευόμενος γιατρός στο ΕΣΥ με 1000 ευρώ καθαρά, απλήρωτες εφημερίες και κανένα άλλο περιουσιακό στοιχείο στο όνομά του αλλά και ο Στέλιος, διευθυντής τριάντα χρόνια στο ΕΣΥ με 3500 καθαρά και άλλα δέκα χιλιάρικα μαύρα και ακάθαρτα μηνιαίως. 

     Ζει ο Λεωνίδας, πανεπιστημιακός με ερευνητικό έργο και σοβαρή ακαδημαϊκή παρουσία αλλά και ο Κώστας , γκόμενος της τάδε από καθ΄ έδρας γεροντοκόρης που έγινε λέκτορας στα τριάντα του και η ερευνητική σχέση με το αντικείμενο του παραμένει απελπιστικά πλατωνική.  

   Ζει ο Γιώργος, συνταξιούχος του Δημοσίου που πλήρωνε 30 χρόνια ασφαλιστικές εισφορές και προσάρμοσε τη ζωή και τα δάνεια του στη σύνταξη που το κράτος υποσχέθηκε να του δώσει αλλά και ο Χαρίλαος, συνταξιούχος της ΔΕΚΟ από τα πενήντα του με μια δεύτερη δουλειά να καλύπτει τις απαιτήσεις του ευ ζήν του!  

    Ζει ο Ανέστης σοβαρός επιχειρηματίας που έστησε με ρίσκο και πολλές προσωπικές θυσίες μια εξαγωγική επιχείρηση η οποία δίνει δουλειά σε εκατοντάδες εργαζόμενους και πουλάει αγαθά σε εκατομμύρια πελάτες του εξωτερικού αλλά και ο Νώντας, επιχειρηματίας της πλάκας που άνοιξε δυο τρία καταστήματα στην περιοχή του για να πουλάει κινέζικες κυλότες, γαλλικούς στηθόδεσμους και γερμανικά Playmobil.

Από τον κατακλυσμό της παγκόσμιας κρίσης θα μας σώσει μια νέα εθνική κιβωτός στην οποία θα εμπιστευτούμε ό,τι πρέπει να σωθεί και από τα αμπάρια της οποίας θα απορρίψουμε ό,τι πρέπει να εξαφανιστεί δια παντός. Το ξεκαθάρισμα, όμως, της ήρας από το στάρι δεν θα γίνει με γενικεύσεις του τύπου «ο καλός λαός και το κακό πολιτικό σύστημα» ή «οι αντιπαραγωγικές συντεχνίες και η παραγωγική αγορά».
 Όπως δεν θα γίνει με λογικές οριζόντιων περικοπών, καθώς και με βουλευτές να ψηφίζουν «παρών» σε κρίσιμες αποφάσεις της κοινοβουλευτικής μας ιστορίας.

   Ακόμα και το «όχι» των καλών παιδιών του ελληνικού Κοινοβουλίου θα πρέπει να συνοδεύεται από εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση και όχι από αναπτυξιακές παρόλες, δακρύβρεχτα λογύδρια και αντιαισθητικές κόνξες αγάμητης γεροντοκόρης.

    Και ενώ η ανάγκη προστάζει αυτά, ορισμένοι επιμένουν να το παίζουν γκόμενες και να χαριεντίζονται δημόσια με τους συντεχνιακούς και πελατειακούς εραστές τους και να προσπαθούν «εν κρυπτώ και παραβύστω»  να φορτώσουν τις κατσίκες τους στην εθνική μας κιβωτό. Αλίμονο στην κοινωνία που θα επιτρέψει στο τραγοπόδαρο σινάφι τους να κατακλύσει για μια ακόμα φορά τα στενόχωρα κελάρια της νέας κιβωτού. 

Αλίμονο σε αυτούς που για μια ακόμα φορά θα κλείσουν τα μάτια τους μπροστά στο συντελούμενο έγκλημα…


*  Ο τίτλος είναι δικός μας.

ΕΦΥΓΕ Η ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΝΔΡΟΥ

 Δεν είναι πια μαζί μας η Αντιδήμαρχος Άνδρου  , η  ΚΑΤΕΡΙΝΑ  ΤΖΟΥΑΝΝΟΥ.

     Με μεγάλη θλίψη οι κάτοικοι της Άνδρου και της Υδρούσας  λένε σήμερα το στερνό αντίο στην   Κατερίνα , που έφυγε τόσο άδικα και αναπάντεχα από κοντά μας . 
 Η τελετή  θα γίνει  σήμερα στις 11 00 στον Άγιο Νικόλαο στο Γαύριο .                                                        
 Καλό ταξίδι  Κατερίνα .
                                              

                                                   

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΦΕΡΝΟΥΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΣ ΟΙ ....ΑΠΕ

      Ειδικοί Έλληνες επιστήμονες , πραγματικοί λάτρεις της Ελληνικής φύσης, εδώ και χρόνια αγωνίζονται ενάντια στους διεφθαρμένους πολιτικούς που κατάφεραν με το πρόσχημα της πράσινης ανάπτυξης ,να καταστρέψουν ανεπανόρθωτα τα μοναδικά βουνά μας, με την εγκατάσταση άχρηστων αλλά πανάκριβων αιολικών βιομηχανικών εγκαταστάσεων που εκμεταλλεύονται πέντε -δέκα βαρόνοι της ενέργειας,  εισπράττοντας υψηλές κρατικές επιδοτήσεις,  απο το υστέρημα του χειμαζόμενου και βαριά φορολογουμένου Έλληνα καταναλωτή .Ετοίμαζαν μεγάλο πάρτι στο νησί μας την Άνδρο οι Κοπελουζοι ,οι Μυτιληναιοι και Περιστερηδες . Χωρίς να βάλλουν φυσικά δικά τους λεφτά, θέλουν τις επιδοτήσεις για ΑΠΕ  . Όμως οι τράπεζες λόγω κρίσης δεν έχουν κεφάλαια και έτσι προς το παρόν διασώζεται το μοναδικό νησιωτικό περιβάλλον της Άνδρου . 
                                                                                                                                      SAGINI




ΔΙΚΤΥΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΑΙΓΑΙΟΥ

 Είναι τα αιολικά πάρκα η λύση; 

 Καθώς ο πλανήτης μας είναι γεμάτος περιβαλλοντικά προβλήματα, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας προωθούνται σαν η μαγική λύση που θα τα διορθώσει όλα. Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Αν θέλουμε να διατηρήσουμε την ομορφιά των τοπίων μας, πρέπει να κατασκευάσουμε αιολικά πάρκα με πολλή προσοχή, και καλό και συνολικό σχεδιασμό. Επίσης, οι ανεμογεννήτριες παράγουν ενέργεια όχι κατ' ανάγκη όταν τη χρειαζόμαστε, αλλά όταν φυσάει, και επειδή δεν μπορούμε να βασιστούμε σ' αυτές, αναγκαζόμαστε ούτως ή άλλως να έχουμε τα θερμοηλεκτρικά αναμμένα. Παρόλα αυτά τα γνωστά προβλήματα, υπάρχει μια τεράστια κίνηση αλόγιστης εγκατάστασης όσο γίνεται περισσότερων ανεμογεννητριών, βιαστικά, σε όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές της χώρας. Το κόστος αυτής της υποτίθεται «καθαρής» ενέργειας είναι τεράστιο και πληρώνεται από τους πολίτες με τη μορφή επιδοτήσεων, που τελικά αποτελούν τεράστια κέρδη για λίγες εταιρείες, τα οποία βγαίνουν έξω από τη χώρα.

To Δίκτυο Οικ. Οργ. Αιγαίου  θέτει τα βασικά ερωτήματα στην πολιτική προώθησης των βιομηχανικών αιολικών πάρκων:

ΑΙΟΛΙΚΑ «ΠΑΡΚΑ» ΚΑΙ ΕΩΛΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ:

ΑΥΤΑΠΑΤΗ Ή ΔΙΑΦΘΟΡΑ;

 «Το μεγάλο κόλπο του αέρα» (SPIEGEL)

    Ας αφήσουμε τους προθαλάμους (lobbies) μπαίνοντας στην ουσία του ζητήματος όσο μας επιτρέπει η επί  χρόνια διερεύνησή μας μέσα στο ομιχλώδες, από άποψη πληροφόρησης και όχι μόνο, πεδίο της ενέργειας.

Όλα τα σχετικά με τις Α.Π.Ε. νομοθετήματα (συμπεριλαμβανομένου και του τελευταίου νομοσχεδίου: Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Α.Π.Ε. για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής) στην ουσία ασχολούνται μόνο με βιομηχανικά αιολικά «πάρκα» (που μόνο πάρκα δεν είναι), και βασίζονται σε μια ήδη διαμορφωμένη από τις εταιρείες κατάσταση.
 Χωροταξική προσέγγιση δεν έγινε ποτέ. Το υπό διαβούλευση, μέχρι 15-1-2010, προαναφερθέν νομοσχέδιο (του ΓΑΠ και της Μπιρμπίλη ) θα έχει καταστροφικά οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά αποτελέσματα. Έχει δημιουργηθεί μια στρεβλή πραγματικότητα, επίσπευση λοιπόν σε στραβό δρόμο μόνο δυσμενή αποτελέσματα μπορεί να φέρει.

 Προφανή μέτρα-προϋποθέσεις στα οποία δεν δόθηκε προτεραιότητα.

 Αν το ζητούμενο είναι η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, γιατί:

1.  Απουσία δασολογίου και κτηματολογίου καταστρέφουμε τα δάση;
2. Ελλείψει ικανοποιητικής ανακύκλωσης και διαχείρισης απορριμμάτων, αφήνουμε τόνους διοξειδίου, διοξινών και μεθανίου να διαρρέουν στην ατμόσφαιρα;
3. Καθυστερούμε την εφαρμογή της οδηγίας για τα κτίρια περίπου δέκα χρόνια και με το ξεκίνημα περικόπτουμε την αποτελεσματικότητά της, π.χ εξαιρώντας τις δεύτερες κατοικίες και τα ενοικιαζόμενα;
4. Στον τομέα των μεταφορών το Ι.Χ. παραμένει ο αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος, τώρα και με πράσινο (υβριδικό) άλλοθι;
5. Δεν εφαρμόζουμε πρωτοβουλίες για τον ορθολογισμό της ενεργειακής ζήτησης που έχουν πολύ υψηλότερους δείκτες οφέλους -κόστους από εκείνες της παραγωγής (π.χ. μια σοβαρή καμπάνια ενημέρωσης καταναλωτών έχει όφελος 50:1 (Έκθεση Συμβουλίου Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής, 2009), ενώ επενδύσεις παραγωγής όπως αιολικά πάρκα ούτε 1:1.
6. Σε τραγική επιβεβαίωση του παραπάνω η ελληνική στρατηγική βελτίωσης ενεργειακής αποδοτικότητας απέδωσε σωρευτικά την περίοδο 1975-2005 αρνητική εξοικονόμηση ενέργειας (-5%!!!), όταν οι αντίστοιχες στρατηγικές των 11 πιο προηγμένων χωρών (που συμπεριλαμβάνουν και 8 εταίρους μας της Ευρώπης) απέδωσαν σωρευτική εξοικονόμηση της τάξεως του 56% (Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας);

 Η αποκατάσταση της αλήθειας για την αποτελεσματικότητα των μεγάλων αιολικών.

 Γιατί λοιπόν όταν μια σωστή και σχετικά ανέξοδη πολιτική σε οποιοδήποτε από τα παραπάνω, που ενδεικτικά αναφέρουμε, θα είχε πολλαπλάσια οφέλη τόσο όσο αφορά τις εκπομπές αλλά επίσης όσο αφορά την συμπεριφορά, προωθούνται μονόπλευρα και με απαράδεκτα συνοπτικές μεθοδεύσεις βιομηχανικές εγκαταστάσεις αιολικών «πάρκων» τα οποία υπό το φως της διεθνούς εμπειρίας :

•  Υπάγονται στην αναποτελεσματικότητα της αιολικής ενέργειας, που από τη φύση της είναι απρόβλεπτη και αυξομειούμενη χωρίς να αποθηκεύεται.
• Δεν μπορεί να μας απαλλάξουν από τις ρυπογόνες ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες αλλά λειτουργούν συμπληρωματικά (Laughton,m &P. Spare 2001)
• Προκαλούν ανισορροπία στο σύστημα διανομής απαιτώντας πολυδάπανα συμπληρωματικά δίκτυα και αυτοματισμούς που τα πληρώνει ο φορολογούμενος. (Έκθεση ΕοΝ 2005 Γερμανίας)
• Όσο αυξάνει η συμμετοχή τους απαιτούν την κατασκευή πρόσθετων συμβατικών σταθμών για εφεδρεία, των οποίων η παράλληλη υπολειτουργία κοστίζει οικονομικά και περιβαλλοντικά (The Guardian 4-06-2008), ακόμη:
• Το όφελος τους πολλές φορές υπολογίζεται βάσει της εγκατεστημένης ισχύος και όχι της παραγόμενης που είναι το 30% της πρώτης (J.Etherington The Wind Farm Scam).
• Το πολυδιαφημιζόμενο θετικό τους ισοζύγιο διοξειδίου συνυπολογίζοντας τα παραπάνω και τις τοπικές επιβαρύνσεις παύει να είναι τόσο ελκυστικό
• Οι τεράστιες επιδοτήσεις που απολαμβάνουν θα είχαν ασύγκριτα θεαματικότερα αποτελέσματα επενδυόμενες σε άλλους τομείς (όπως οι προτάσεις της προηγούμενης ενότητας)
• Προσφέρουν θέσεις εργασίας ουσιαστικά εκεί που παράγονται οι μηχανές, με ελάχιστες στους τόπους εγκατάστασης σε αναλογία τριάντα προς μία (EWEA)
• Το μοντέλο κεντρικής διαχείρισης, όπου πέφτει και λίγη πράσινη ενέργεια, ουσιαστικά ενθαρρύνει την κατανάλωση με αποκοιμισμένη συνείδηση. Τελικά επιδότηση στην παραγωγή ισοδυναμεί με επιδότηση στην κατανάλωση.

Η όποια λοιπόν συνεισφορά τους είναι αμελητέα και πανάκριβη.

Το εθνικό διακύβευμα

Η εγκατάσταση τους στις περισσότερες προτεινόμενες περιοχές, πόσω μάλλον με τις προτεινόμενες «διευκολύνσεις», μεταξύ άλλων:

• Απειλεί με πρωτοφανή τρόπο την βιοποικιλότητα αλώνοντας και κατακερματίζοντας τα τελευταία οχυρά χλωρίδας και πανίδας
• Αλλοιώνει ανεπανόρθωτα το ανάγλυφο παραβιάζοντας την κλίμακα του τοπίου, του σημαντικότερου εθνικού μας πόρου, με χωματουργικά, δρόμους, δίκτυα ρεύματος, μηχανές ύψους 150 μ κλπ
• Μειώνει την αξία γης και ακινήτων γύρω από τα πάρκα.
• Έρχεται σε αντιπαράθεση με τον τουρισμό και ιδιαίτερα τις εναλλακτικές μορφές
• Δημιουργεί παρεμβολές στα Radar (RAF 2005 AWC open reports), ένα ζήτημα που λίγο έχει συζητηθεί αλλά είναι σημαντικό μια και μιλάμε και για το ανατολικό Αιγαίο.

 Συμπερασματικά

 Από την παραπάνω αδρή σκιαγράφηση προκύπτει σαφώς ότι η μονόπλευρη επιλογή της προώθησης αυτής της μαζικής μορφής ηλεκτροπαραγωγής, ιδιαίτερα δεδομένης της σπατάλης, είναι αναποτελεσματική, αντιοικονομική, καταστροφική και υπό το πρίσμα του «εθνικού συμφέροντος» σκανδαλώδης.
    Σίγουρα δεν αποτελεί εθνικό συμφέρον να επιδοτείς στην ουσία ξένες εταιρείες ανεμογεννητριών και καλωδίων, εκτός αν αναφερόμαστε στο εθνικό συμφέρον άλλων χωρών.
 Το μόνο ντόπιο συμφέρον που πράγματι ενισχύεται είναι τα χωματουργικά και τα τσιμέντα.
 Άλλωστε όπως και να το αντιλαμβάνεται κανείς πως μπορεί να εξαρτάς μια «εθνική προτεραιότητα» από μια μορφή τεχνολογίας σε μια εποχή ιλιγγιωδών τεχνολογικών εξελίξεων;

 Ακόμη, πρώτα εξοικονομεί κανείς και μετά προσθέτει, αλλιώς καθώς η συνεισφορά της αιολικής ενέργειας στο ενεργειακό ισοζύγιο περιορίζεται ποσοστιαία, για τεχνικούς λόγους ευστάθειας, στο 20% (αλήθεια αυτό το 40% στο νομοσχέδιο πως είναι δυνατόν να επιτευχθεί;), πολύ σύντομα καθώς με την αύξηση κατανάλωσης αυξάνεται και η σπατάλη, μηδενίζεται το όποιο όφελος
 Είναι σαν να έχουμε έναν παχύσαρκο βουλιμικό και να του προτείνουμε χωρίς να κάνει δίαιτα να τρώει και ένα άπαχο γιαουρτάκι μετά το κοκορέτσι, για υγιεινή διατροφή.

       Με άλλοθι την πράσινη ανάπτυξη καταργείται ουσιαστικά στο σύνολό της, η ήδη ανεπαρκής νομοθεσία προστασίας του περιβάλλοντος χαρακτηριζόμενη ως γραφειοκρατική αγκύλωση, ενώ το ζητούμενο είναι να καταστεί ουσιαστική, να συμπληρωθεί και κυρίως να εφαρμοστεί.
 Το γεγονός ότι η υπό διαβούλευση ρύθμιση είναι αντισυνταγματική, θυμίζοντας τις ανάλογες των έργων της Ολυμπιάδας ή τον προπολεμικό Μεταλλευτικό Κώδικα, θα πρέπει να μας προβληματίσει ακόμη περισσότερο.

 Δεν χρειάζεται και πολύ διορατικότητα για να προβλέψει κανείς ότι στη σκανδαλοκρατούμενη χώρα μας, έτσι όπως πάμε, το επόμενο μεγάλο πεδίο μάχης θα είναι γύρω από την πράσινη ενέργεια.
      Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι θλιβερή για μερικούς ακόμη, πέραν των προφανών, λόγους: γιατί θα έχει απαξιώσει στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας κάτι που δυνητικά ήταν σύμβολο ελπίδας, γιατί θα έχει σε μεγάλο βαθμό πλήξει το οικολογικό κίνημα που θα προσπαθεί να διακρίνει την αυταπάτη από την υστεροβουλία και το κυριότερο θα έχει υποβαθμίσει ανεπανόρθωτα την πρώτη ύλη για όνειρα και πολιτισμό που είναι η παρθένα φύση.

27-12-2009
ΔΙΚΤΥΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΑΙΓΑΙΟΥ

 http://eyploia.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=118:2010-01-19-14-19-58&catid=37&Itemid=64

Οι ΑΠΕ υπάρχουν μόνο για τις επιδοτήσεις . Κινεζοι , Κορεάτες , και Κογκολέζοι

Μειώνει τις ταρίφες στα φ/β κατά 2,5% η Γερμανία για 3 μήνες

Μειώνει τις ταρίφες κατά 2,5% για τους επόμενους τρεις μήνες η Γερμανία,...........
http://www.energypress.gr/news/Meiwnei-tis-tarifes-sta-f-b-kata-2-5-h-Germania-gia-3-mhnes

Βουλγαρία: Έρευνα Κομισιόν για το έκτακτο τέλος στις ΑΠΕ

Έρευνα κατά της Βουλγαρίας για την απόφασή της να επιβάλει έκτακτα τέλη πρόσβασης στο δίκτυο για όλους τους παραγωγούς από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, ξεκίνησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως μετέδωσε η Βουλγαρική Εθνική Ραδιοφωνία (BNR) και αναμεταδίδουν τα βουλγαρικά πρακτορεία.
Η έρευνα της Κομισιόν έρχεται μετά από σχετική προσφυγή των παραγωγών ΑΠΕ στο τέλος Οκτωβρίου.
Παραγωγοί αλλά και εκπρόσωποι του κλάδου έχουν προβεί σε δυναμικές διαμαρτυρίες κατά της συγκεκριμένης κίνησης της βουλγαρικής κυβέρνησης, υποστηρίζοντας ότι τα τέλη που επιβλήθηκαν θα οδηγήσουν σε μαζικές πτωχεύσεις εταιριών του κλάδου.
Σημειώνεται ότι τον περασμένο μήνα, πρεσβευτές στη Σόφια από 13 ευρωπαϊκά κράτη, την Κίνα και την Κορέα, εξέφρασαν σοβαρές ανησυχίες για την πολιτική της Βουλγαρίας στον τομέα των ΑΠΕ σε επιστολή τους προς τον υπουργό Οικονομικών της χώρας, διαμαρτυρόμενοι έντονα για την επιβολή των τελών και ζητώντας την ανάκληση της απόφασης.
Εν τω μεταξύ, και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη (ΕΤΑΑ) Suma Chakrabarti εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι επιβαρύνσεις αυτές έχουν εφαρμοστεί αναδρομικά και χωρίς προηγούμενη διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους φορείς στον τομέα.
 http://www.energypress.gr/news/Boylgaria:-Ereyna-Komision-gia-to-ektakto-telos-stis-APE




Η'' πράσινη απάτη'' είναι οργανωμένο οικονομικό έγκλημα ,  με καλά μελετημένες λεπτομέρειες

        Όλοι γνωρίζουμε οτι η εξάπλωση των ΑΠΕ στις χώρες της Ευρώπης είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΚΗ 

    Αυτό έχει επιβάλλει με  το νόμο 20-20-20  η Ε.Ε. (της Γερμανίας)   ,  διότι αυτό όπως έχουμε γράψει και αποδείξει τόσες φορές, φέρνει πολλά  λεφτά και εργασία στις Γερμανικές και οχι μόνον , πολυεθνικές .
Η Βουλγαρία είναι μια απο τις μικρότερες οικονομίες της ΕΕ και όπως και εμείς και οι άλλες μικρές χώρες  σε καθε απόφαση που αφορά τις ΑΠΕ ( επομένως θίγει οικονομικά τους ΑΠΕτεωνες ) , πρέπει να έχει την σύμφωνη γνώμη της Κομισιον . 
Όλοι γνωρίζουμε οτι οι ΑΠΕτεωνες όπως ολα τα παράσιτα πηγαίνουν τρέχοντας σε όποια χώρα της ΕΕ δινει  καλές και εγγυημένες ταρίφες.
 Έτσι πήγαν Κινέζοι , Κορεατες , και Κογκολεζοι , ΑΠΕτεωνες  στην Βουλγαρία  ,στην Ελλάδα,στην Ρουμανία κ.α.
Για τις μεγάλες ταρίφες πήγαν .
Κανέναν αλλο λόγο δεν είχαν ολοι αυτοί να τρέχουν στην .......ξενιτιά .
Οι καιροί ομως είναι εξαιρετικά δύσκολοι και η κυβέρνηση κάθε φτωχής χώρας αναζητεί τρόπους για να μειώσει τα περιττά τουλάχιστον έξοδα.
Αυτο ακριβώς έκαναν και  οι Βούλγαροι με τις ΑΠΕ . Έβαλαν εκτακτη φορολόγηση στις ΑΠΕ που παρασιτικά απολαμβάνουν εγγυημένα κέρδη απο τις ταρίφες και τώρα θα πρέπει να δώσουν απολογία στα αφεντικά της Κομισιον, γιατί θίγονται τα τσιμπούρια των ΑΠΕ στην Βουλγαρία Κινέζοι,Κορεατες,Κογκολεζοι, αλλά και οι  εξαγωγές ΑΠΕ της Γερμανίας στην Βουλγαρία.
 Θα πείτε . Τι μας νοιάζει εμάς στην Ελλάδα. 
Μα αγαπητοί φίλοι εμεις έχουμε χάσει την κυριαρχία μας πολυ περισσότερο απο την Βουλγαρία.
Εδω οι αποφάσεις για τις ΑΠΕ  επιβάλλονται απο την κυβέρνηση  Μερκελ .
Η Ελληνική κυβέρνηση και να θελει δεν μπορεί .Απλώς διεκπεραιώνει .
Βέβαια όπως διαβάσατε η Γερμανία μειώνει τις επιδοτήσεις στις  ΑΠΕ  , ξανά και ξανά γιατί ετσι γουστάρει και δεν θα απολογηθεί σε κανέναν Κινέζο, Κορεάτη, Κογκολέζο !!!!!
                                                                                                                                    SAGINI

Η απελευθέρωση των ψαριών

Η απελευθέρωση των ψαριών σαν  μέσο εμπλουτισμού των αλιευμάτων

                                                              

   Η απελευθέρωση των ψαριών που συλλαμβάνουμε και δεν είναι μέσα στα επιτρεπόμενα μεγέθη, αλλά και η απελευθέρωση όσων δεν θα καταναλώσουμε, συμβάλλουν σημαντικά στον εμπλουτισμό της θάλασσας μας με αλιεύματα και στη διατήρηση των θαλασσίων ειδών για τις επόμενες γενιές.

Η εύκολη δικαιολογία, προς τους άλλους, αλλά και προς τον εαυτό μας, ότι τα αιχμαλωτισμένα ψάρια δεν επιζούν, αν απελευθερωθούν, δεν ισχύει.

Στην Αμερική, που είναι και η κατά κύριο λόγο χώρα οι κάτοικοι της οποίας ασχολούνται με τη συρτή ανοιχτής θαλάσσης, και όπου η απελευθέρωση της μεγάλης πλειονότητας των ψαριών που πιάνουν, έχει γίνει θρησκεία, αλλά και υποχρέωση από το Νόμο, αποδείχτηκε από μελέτες ότι μόνο 3% των ψαριών που ξαναρίχνονται στη θάλασσα, πεθαίνουν και το υπόλοιπο 97% επιζεί της ταλαιπωρίας του ανεβάσματος στο σκάφος και της απελευθέρωσης τους στη συνέχεια.

Πριν από είκοσι χρόνια όταν γινότανε οι πρώτες συζητήσεις για την σύλληψη και στη συνέχεια απελευθέρωση των ψαριών, πάντα στην Αμερική, αυτό φαινότανε απίστευτο στους εκεί ερασιτέχνες ψαράδες, σήμερα έχει γίνει πια κοινή πρακτική.

Στη συνέχεια παραθέτω σύντομες οδηγίες για την επαύξηση της πιθανότητας επιβίωσης των ψαριών που θα απελευθερώσουμε, διότι δεν υπερβαίνουν τα ελάχιστα νόμιμα μεγέθη, αλλά και επειδή παρόλο που έχουμε νόμιμα τη δυνατότητα να τα κρατήσουμε επιθυμούμε να συμβάλλουμε στη διατήρηση του είδους και τα επιστρέφουμε στη θάλασσα.

Αν λοιπόν θέλετε να επιστρέψετε το ψάρι που πιάσατε στη θάλασσα:

Καρφώστε αμέσως, έτσι το ψάρι θα πιαστεί από τα χείλια και δεν θα καταπιεί το δόλωμα, μαζί με το αγκίστρι γεγονός που κάνει την απελευθέρωση του αδύνατη.

Αν χρησιμοποιείτε τεχνητά δολώματα, αφαιρέστε μια από τις σαλαγκιές που έχουν, έτσι το ψάρι θα τραυματιστεί ελαφρότερα.

Χρησιμοποιείτε κυκλικά αγκίστρια, και όχι μακρόλαιμα και σε σχήμα J. Έχει αποδειχτεί ότι λειτουργούν καλύτερα, αλλά και ότι καρφώνουν πάντα το ψάρι στη γωνία μεταξύ πάνω και κάτω σιαγώνας και του προκαλούν μικρότερες βλάβες.

Παρόλο που είναι γεγονός ότι τις περισσότερες φορές τα ψάρια μπορούν να τραφούν με ένα αγκίστρι στο στόμα, αν είναι δυνατόν αφαιρέστε το πριν τα ελευθερώσετε. Για να το κάνετε εύκολα και χωρίς να τραυματίσετε το ψάρι χρησιμοποιείστε ένα λεπτό μυτοτσίμπιδο η μια ειδική μακριά τσιμπίδα, που λέγεται απαγκιστρωτής αν είναι δυνατόν κρατώντας το ψάρι μέσα στο νερό.

                                                     

Υπάρχουν ειδικά εργαλεία, πολύ διαδεδομένα στην Αμερική, αλλά έχουν έρθει και στην Ελλάδα (λέγονται Bocagrips, από το όνομα της εταιρείας που τα καθιέρωσε στην αγορά) που αντικαθιστούν τον κλασικό γάντζο, και πιάνουν το ψάρι από το κάτω χείλος για να το ανεβάσουμε στο σκάφος χωρίς να το τραυματίσουμε. Αν δεν το έχετε, ανεβάστε το ψάρι που θα ελευθερώσετε με απόχη στο σκάφος, ποτέ με γάντζο. 

Χρησιμοποιείτε  γάντια για να πιάσετε το ψάρι από την ουρά, και αν δεν μπορείτε να του αφαιρέσετε το αγκίστρι, λόγω των κινήσεων του, κόψτε το παράμαλλο, ακριβώς στον κόμπο του με αυτό.

Ποτέ μην ακουμπάτε τα βράγχια ενός ψαριού και αποφεύγετε γενικά να το πιάνετε με γυμνά χέρια.

Τελειώνοντας, θυμηθείτε ότι αρκετά ψάρια έχουν δόντια και τα χρησιμοποιούν, όπως για παράδειγμα τα σκυλόψαρα, η απελευθέρωση λοιπόν θέλει προσοχή, ενώ άλλα, όπως είναι οι κυνηγοί, αν ανέβουν στη βάρκα χτυπιούνται τόσο βίαια, που δεν είναι εκ των πραγμάτων δυνατή, λόγω των τραυμάτων που προκαλούν στους εαυτούς τους η απελευθέρωση τους.

Θέλω να σας εξομολογηθώ ότι σκέφτηκα πολύ πριν γράψω το παρόν άρθρο. Το αποφάσισα, όταν ένοιωσα πολύ ωραία και ευχάριστα, βλέποντας ένα μαγιάτικο πέντε κιλών, το δεύτερο της συγκεκριμένης ημέρας, να κολυμπά αργά, απομακρυνόμενο από τη βάρκα μου, αφού το είχα επιστρέψει στη θάλασσα, με μοναδικό τραύμα, την πληγωμένη αξιοπρέπεια του.

Ηλίας Κυριακάκης

 http://www.fishfinder.gr


    Επειδή το   SAGINI3  είναι χώρος και για τον ελεύθερο χρόνο μας , πιστεύουμε οτι η έστω και πρόσκαιρη φυγή απο την ρουτίνα της καθημερινότητας είναι πλέον απαραίτητη για όλους .