Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

Απ' άκρου εις άκρον της χώρας... Αντιδράσεις.........



..........κατά των φαραωνικών αιολικών της EDF, της ΕΝEL, της Enercon, της Vestas, της Iberdrola και των τοπικών ΑΠΕτεώνων που τις προωθούν 

 


http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.article&id=438842

...δεν αποφέρουν τα αναμενόμενα ενεργειακά αποτελέσματα, ωφελούν τους λίγους ισχυρούς που συνήθως επιδοτούνται σε βάρος των πολλών και υποβαθμίζουν περιβάλλον, πολιτιστική κληρονομιά και τοπικές κοινωνίες...

...πληθαίνουν οι προσφυγές στο Συμβούλιο Επικρατείας (ΣτΕ)...

...Ευρυτανία, Φθιώτιδα, Τήνος, Πάρος, Νάξος, Άνδρος, Κρήτη, Ροδόπη, Έβρος, Ρόδος, Αχαΐα, Κορινθία, Λακωνία, Εύβοια, Γυάρος, Μακρόνησος, Σκύρος, Σύρος, Μύκονος, Κεφαλλονιά, Χίος, Λήμνος, Ικαρία, Μυτιλήνη και αλλού...

...Με βάση την εμπειρία που έχει αποκτηθεί από την λειτουργία των μεγάλων αιολικών πάρκων σε παγκόσμια κλίμακα, καθώς και τις νεότερες σύγχρονες επιστημονικές μελέτες, αυξάνεται συνεχώς, η αμφισβήτηση για τα ενεργειακά οφέλη από τις ΒΑΠΕ...

...Οι παίκτες μεγάλοι, ντόπιοι και ξένοι, που είτε χώρια είτε σε κοινοπραξίες ή συμπράξεις διεκδικούν τις... αιολικές μερίδες:
   Κοπελούζος, ΤΕΡΝΑ - Ενεργειακή, Ελλάκτωρ, Energon, Μυτιληναίος, Ρόκας Iberdrola, Acciona, ΗΛΕΚΤΩΡ και Gamesa οι γαλλικές EDF και Veolia, η ALLIANZ SE, η ιταλική Enel, οι γερμανικές WPD και WRE κ.α....

...αυξάνουν οι φωνές στο εξωτερικό που ζητούν να σταματήσουν ή να περικοπούν οι επιδοτήσεις στις ΑΠΕ (και ΒΑΠΕ) με το επιχείρημα ότι ο βιομηχανικό αυτός κλάδος έχει φτάσει σε ένα στάδιο που δεν χρειάζεται πλέον άλλη υποστήριξη.
 Ο Γιοχάνες Τέισεν της Ε-Οn στο πλαίσιο της συνάντησης πέρυσι στις Βρυξέλλες των διευθυνόντων συμβούλων από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εταιρείες ενέργειας είχε δηλώσει χαρακτηριστικά:
         "Οι παρεμβάσεις και οι επιδοτήσεις για τις ανανεώσιμες έχουν φτάσε σε ένα σημείο μη ανεκτό πια..."

...ο μέσος συντελεστής φορτίου των αιολικών πάρκων μειώνεται σημαντικά καθώς γερνούν.
Η εισφορά τους (κατά μέσον όρο) στη Βρετανία στη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας έχει μειωθεί κατά το ένα τρίτο (η αναφορά περιλαμβάνει και τη Δανία).
 Μετά την πάροδο δηλαδή 12-15 ετών τα αιολικά πάρκα είναι ασύμφορα. Ωστόσο η αντικατάστασή τους είναι εξίσου ασύμφορη για κυβέρνηση και επενδυτές...

Όσο για τον υπουργό ΠΕΚΑ Γιάννη Μανιάτη, λύνει το θέμα της κλιματικής αλλαγής...
   


Τι είχες Γιάννη...


 http://archaeopteryxgr.blogspot.gr/2014/07/edf-el-enercon-vestas-iberdrola.html

Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Η ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ.



ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΟΦΕΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Ο μεγάλος πονοκέφαλος από τις βιομηχανικές ανανεώσιμες πηγές

Απ' άκρου εις άκρον της χώρας, οι αντιδράσεις ενάντια στις ΒΑΠΕ ξεκινούν από αρνητικές γνωμοδοτήσεις, συνεχίζουν με κινητοποιήσεις και προσφυγές στο ΣτΕ, ενώ 57 κυβερνητικοί βουλευτές και συνάδελφοί τους από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ «βομβαρδίζουν» τον υπουργό ΥΠΕΚΑ με ερωτήματα που εμπεριέχουν σχόλια και καταγγελίες 

Τα αιολικά πάρκα κατηγορούνται ότι δεν αποφέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα στην ενέργεια, ενώ συνήθως επιδοτούνται εις βάρος των πολλών, υποβαθμίζοντας το περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά 

      Τα αιολικά πάρκα κατηγορούνται ότι δεν αποφέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα στην ενέργεια, ενώ συνήθως επιδοτούνται εις βάρος των πολλών, υποβαθμίζοντας το περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά .
«Καταζητούνται» σχεδόν σε όλη την χερσαία και νησιωτική Ελλάδα με την κατηγορία ότι δεν αποφέρουν τα αναμενόμενα ενεργειακά αποτελέσματα, οφελούν τους λίγους ισχυρούς που συνήθως επιδοτούνται σε βάρος των πολλών και υποβαθμίζουν περιβάλλον, πολιτιστική κληρονομιά και τοπικές κοινωνίες.
Το προφίλ των ΒΑΠΕ (βιομηχανικών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας) φιγουράρει πλέον σε... προκηρύξεις με κατηγορώ και αρνητικές γνωμοδοτήσεις δημοτικών συμβουλίων, περιφερειών και τοπικών κοινωνιών «ερήμην των οποίων αποφασίζεται η εγκατάσταση φαραωνικών αιολικών πάρκων».
 Παράλληλα πληθαίνουν οι προσφυγές κινήσεων και πρωτοβουλιών πολιτών στο Συμβούλιο Επικρατείας (ΣτΕ).
Συντονιστικές επιτροπές αγώνα στρέφονται κατά των ΒΑΠΕ και αντιπαρατίθενται απ' άκρου εις άκρου της χώρας:
 Ευρυτανία, Φθιώτιδα, Τήνος, Πάρος, Νάξος, Ανδρος, Κρήτη, Ροδόπη, Εβρος, Ρόδος, Αχαΐα, Κορινθία, Λακωνία, Εύβοια, Γυάρος, Μακρόνησος, Σκύρος, Σύρος, Μύκονος, Κεφαλονιά, Χίος, Λήμνος, Ικαρία, Μυτιλήνη και αλλού.
Η επιχειρηματολογία κοινή: «Με βάση την εμπειρία που έχει αποκτηθεί από την λειτουργία των μεγάλων αιολικών πάρκων σε πακόσμια κλίμακα, καθώς και τις νεότερες σύγχρονες επιστημονικές μελέτες, αυξάνεται συνεχώς, η αμφισβήτηση για τα ενεργειακά οφέλη από τις ΒΑΠΕ.
Ταυτόχρονα εκφράζονται έντονες ανησυχίες για τις περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις από την λειτουργία τους, που αρχικώς είχαν υποτιμηθεί (σ.σ.: ποιος θα μπορούσε να κατηγορήσει τον άνεμο. Την Τεχνολογία όμως και την δυναμική τους;)
 Οι παίκτες μεγάλοι, ντόπιοι και ξένοι, που είτε χώρια είτε σε κοινοπραξίες ή συμπράξεις διεκδικούν τις... αιολικές μερίδες:
Κοπελούζος, ΤΕΡΝΑ - Ενεργειακή, Ελλάκτωρ, Energon, Μυτιληναίος, Ρόκας Iberdrola, Acciona, ΗΠΕΚΤΩΡ και Gamesa οι γαλλικές EDF και Veolia, η ALLIANZ SE, η ιταλική Enel, οι γερμανικές WPD και WRE κ.α.

Ερωτήματα βουλευτών
Τον τελευταίο καιρό με υπόμνημά τους βουλευτές του κυβερνητικού σχήματος (57 των αριθμό) και συνάδελφοί τους του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ με μπαράζ ερωτήσεων προς τον υπουργό ΥΠΕΚΑ σχολιάζουν, καταγγέλλουν, προβάλλουν εύλογα ερωτήματα για τα ανταποδοτικά οφέλη και τα αποτελέσματα που «είναι υπέρ των μεγάλων και κατά των μικροεπενδυτών των ΑΠΕ».
       Είναι τέτοια «η ένταση των προβλημάτων που κανένα έργο διασύνδεσης για παράδειγμα δεν βρίσκεται ακόμα σε υλοποίηση, ούτε προβλέπεται να γίνει αυτό σύντομα»:
«Οι διασυνδέσεις των νησιών που δεν αφορούν μόνο τα έργα της αιολικής ενέργειας, ούτε καν μόνο έργα ανανεώσιμων πηγών, έχουν στρατηγικό χαρακτήρα ενεργειακού και γενικόερα αναπτυξιακού σχεδιασμού. Ως τέτοια αντιμετωπίστηκαν αρχικώς από το κράτος και εκπονήθηκαν οι πρώτες μελέτες.
 Στη συνέχεια όμως το κράτος αποσύρθηκε από τον ρόλο αυτό και οι διασυνδέσεις εντάχθηκαν στις ιδιωτικές επενδύσεις έργων ΑΠΕ, κατά κανόνα μεγάλων αιολικών πάρκων. Αυτό έχει δημιουργήσει μια σειρά από δυσκολίες και προβλήματα». Ιδού μερικά:

* Το υψηλό κόστος των υποβρυχίων διασυνδέσεων είναι αυτό που ορίζει το ελάχιστο μέγεθος των Αιολικών  Πάρκων..

*Οι διασυνδέσεις απέκτησαν «ιδιωτικό» χαρακτήρα που καθιστά ακόμα πιο δύσκολη την κοινωνική αποδοχή τους δεδομένης δε και της σχετικής προκατάληψης για καθετί ιδιωτικό.
Ταυτίζονται με το μεγάλης κλίμακας έργο ΑΠΕ του εκάστοτε επενδυτή και χάνεται κάθε άλλη κοινή ωφέλεια, ακόμα και οι πιο προφανείς.
 Ελάχιστα π.χ. αναφέρεται ότι διασυνδέοντας ένα νησί δεν χρειάζεται πλέον να λειτουργούν (σ.σ.: στο φουλ) οι πανάκριβοι και ρυπογόνοι - ηχηροί πετρελαϊκοί σταθμοί. Οι μονάδες αυτές στοιχίζουν ετησίως περίπου 800 εκατ. ευρώ.
* Ως έργα υποδομής (σ.σ.: οι ΒΑΠΕ) είναι εξαιρετικά δύσκολα να ενταχθούν σε καθεστώς ιδιωτικο-οικονομικών κριτηρίων.

Πολλές ενστάσεις
Αναλυτικά περί των ενστάσεων:

* Τα αιολικά πάρκα παράγουν όταν υπάρχει άνεμος. Για να λειτουργούν πρέπει να έχουν συνεχή «ανεμο-δότηση». Αυτό όμως δεν ισχύει και μοιραία συνυπάρχουν με τους συμβατικούς (πετρελαϊκούς) σταθμούς που δεν τους υποκαθιστούν αφού είναι απαραίτητοι να συμπληρώνουν τα κενά της ηλεκτροδότησης των ανεμογεννήτριων όταν δεν φυσάει...
 
**Δεν μειώνεται η ρύπανση αφού όπως αναφέρθηκε είναι υποχρεωτική η συνύπαρξη των δύο τεχνολογιών. 

**Η παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος από αιολικά είναι μεταβλητή και δεν μπορεί πρακτικά να αποθηκευτεί. Ακόμα και στις Κυκλάδες δεν φυσούν σταθεροί άνεμοι. 
 
**Μεγάλο το κίνητρο εγκατάστασης ΒΑΠΕ αφού επιδοτούνται. Αν δεν υπάρχει το δέλεαρ της επιδότησης συνήθως δεν υπάρχει και επενδυτικό ενδιαφέρον για αιολικά πάρκα. 

**Δεν κατασκευάζονται στη χώρα μας οι μηχανισμοί των ανεμογεννητριών, οπότε δεν μπορούν να μιλήσουμε και για εγχώρια βιομηχανική παραγωγή, ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Ο,τι έρχεται φτιάχνεται από πολυεθνικές εταιρείες όπως η Siemens (Γερμανία), η Vestas (Δανία), Gamesa (Ισπανία) καθώς επίσης και άλλες όπως η ΑΒΒ (που μετέχει με τα «ελληνικά καλώδια») και με τεχνολογία για υπόγεια και υποβρύχια καλωδικά διασύνδεση νησιών κια ηπειρωτικής χώρας.

     Αν εξαιρέσουμε λοιπόν τα χωματουργικά, το μπετόν και την τοποθέτηση-συναρμολόγηση των ανεμογεννητριών μιλάμε μόνο για «πρόσκαιρη απασχόληση ντόπιου εργατικού δυναμικού».
Το εφιαλτικό είναι ότι όταν μπουν αιολικά πάρκα και παρέλθει ο χρόνος διαρκειάς τους τότε δεν μπορούν να αποξηλωθούν διότι το κόστος ποιος θα το επωμιστεί;
 Παράδειγμα προς αποφυγήν οι εγκαταλειμμένες ανεμογεννήτριες στη Νότιο Εύβοια (Κάβο Ντόρο).
Η όπου... γης τοποθέτηση ανεμογεννητριών βλάπτει σοβαρά το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες:   
     Στη Γερμανία που ξέρουν και βλέπουν έχουν αποφασίσει η ανάπτυξη χερσαίων έργων αιολικής ενέργειας να περιορίζεται σε περιοχές όπως στο βόρειο τμήμα της χώρας όπου κυριαρχούν οι θυελλώδεις άνεμοι...
      Εν τω μεταξύ, αυξάνουν οι φωνές στο εξωτερικό που ζητούν να σταματήσουν ή να περικοπούν οι επιδοτήσεις στις ΑΠΕ (και ΒΑΠΕ) με το επιχείρημα ότι ο βιομηχανικό αυτός κλάδος έχει φτάσει σε ένα στάδιο που δεν χρειάζεται πλέον άλλη υποστήριξη.
     Ο Γιοχάνες Τέισεν του κολοσσού  Ε-Οn ( Γερμανική ΔΕΗ )  στο πλαίσιο της συνάντησης πέρυσι στις Βρυξέλλες των διευθυνόντων συμβούλων από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εταιρείες ενέργειας είχε δηλώσει χαρακτηριστικά:
      «Οι παρεμβάσεις και οι επιδοτήσεις για τις ανανεώσιμες έχουν φτάσε σε ένα σημείο μη ανεκτό πια. Η βιομηχανία αυτή είναι το μεγαλύτερο παιδί του κλάδου. Δεν είναι παιδί πια. Και δεν χρειάζεται άλλο παιδική τροφή (σ.σ.: δηλαδή επιδοτήσεις).
 Χρειάζεται ένταξη στην αγορά σε υψηλό επίπεδο».

Μειώνεται ο συντελεστής φορτίου
 
      Στη Βρετανία το REF (ίδρυμα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας) σε συνεργασία με επιστημονικό προσωπικό του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου σε μελέτη για τις ενεργειακές προβλέψεις σε ό,τι αφορά την απόδοση των αιολικών πάρκων επισημαίνει μεταξύ άλλων:
     ''Λαμβανομένης υπόψη της μεταβολής στην ταχύτητα του ανέμου και τα χαρακτηριστικά του τόπου, ο μέσος συντελεστής φορτίου των αιολικών πάρκων μειώνεται σημαντικά καθώς γερνούν''. 
Η εισφορά τους (κατά μέσον όρο) στη Βρετανία στη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας έχει μειωθεί κατά το ένα τρίτο (η αναφορά περιλαμβάνει και τη Δανία).
        Μετά την παρ' όδο δηλαδή 12-15 ετών τα αιολικά πάρκα είναι ασύμφορα. Ωστόσο η αντικατάστασή τους είναι εξίσου ασύμφορη για κυβέρνηση και επενδυτές. (σ.σ.: οι μικρές ανεμογεννήτριες έχουν σύμφωνα με τη μελέτη λιγότερη μείωση της απόδοσης απ' ότι οι μεγάλες και τα θαλάσσια αιολικά πάρκα).
      Στη χώρα μας όμως τα πάντα γίνονται υπό την εποπτεία και τη συνεργασία της Κομισιόν έχει δηλώσει ο υφυπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Νότης Μηταράκης, ρίχνοντας το μπαλάκι στην Ε.Ε. όταν ερωτάται (ΣΥΡΙΖΑ) για «δωράκια» σε ισχυρούς (που εμπλέκεται και η ENERCON) στο νομοσχέδιο για τα αιολικά πάρκα: 
 «Τα έργα αυτά δεν τα επέλεξε η ελληνική πολιτεία, αλλά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Είναι ευρωπαϊκά ενεργειακά έργα κοινού ενδιαφέροντος».
«Με ποια κριτήρια προωθούνται για ενίσχυση συγκεκριμένα αιολικά πάρκα, ενώ εκκρεμούν αιτήματα για χιλιάδες άλλα; Υπάρχει μία αντικειμενική ιεράρχηση εντέλει;», ρωτούνται οι επικεφαλής αρμόδιοι αλλά...
Στην στρατηγική για την απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση της ενέργειας το ΚΚΕ αναφέρει:
    Για να ασφαλιστεί φθηνή ηλεκτρική ενέργεια στις λαϊκές οικογένειες, απαιτείται αποκλειστικά δημόσιος φορέας ενέργειας. Τα αιολικά πάρκα αλλάζουν τις χρήσεις γης και αλλοιώνουν την ιστορική-οικολογική φυσιογνωμία των περιοχών... Τα επιχειρήματα για την ανάπτυξη των χωριών και την αύξηση της απασχόλησης δεν ευσταθούν.
Η ενέργεια να πάψει να αποτελεί εμπόρευμα και να μετατραπεί σε κοινωνικό αγαθό.
«Τις δουλειές τις δίνουν οι επιχειρήσεις και όχι τα κόμματα» αντιτείνουν εκπρόσωποι της πλειοψηφίας.
Στις ΒΑΠΕ έχουν αντιταχθεί οι Οικολόγοι Πράσινοι που χαρακτηρίζουν τα βιομηχανικά αιολικά φαραωνικά έργα. Οι Ο.Π. τονίζουν ότι «ο στρατηγικός ενεργειακός σχεδιασμός είναι ευθύνη της πολιτείας, των κεντρικών και των περιφερειακών θεσμικών οργάνων σε συμφωνία με τις τοπικές κοινωνίες».
         Τα έξι μεγάλα επενδυτικά σχέδια (αιολικά πάρκα) που κυρώθηκαν και με το νομοσχέδιο (κύρωση αποφάσεων υπαγωγής επενδυτικών σχεδίων και άλλες διατάξεις) ύψους άνω των 50 εκατομμυρίων ευρώ περιμένουν την κρατική τους επιδότηση, που είναι σχεδόν διπλάσια.

         Οσο για τον υπουργό ΠΕΚΑ Γιάννη Μανιάτη, λύνει το θέμα της κλιματικής αλλαγής.
Τι είχες Γιάννη..



Δευτέρα 14 Ιουλίου 2014

Η πώληση της ''μικρής ΔΕΗ'' και η διάλυση της ''μεγάλης''



Για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ
 
 


     Με νομοσχέδιο που κατατίθεται στο θερινό τμήμα της Βουλής «Για τη δημιουργία νέας καθετοποιημένης επιχείρησης ηλεκτρισμού», η συγκυβέρνηση προχωρά στην πώληση του 30% της ΔΕΗ, της μεγαλύτερης και πλέον στρατηγικής σημασίας επιχείρησης της χώρας. 
Η πώληση της ΔΕΗ και η δημιουργία μιας «πλήρους ανταγωνιστικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας» είναι «προαπαιτούμενο» της τρόικας, για τη συνέχιση του σταθεροποιητικού προγράμματος.
    Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, βγαίνουν στο σφυρί μονάδες ηλεκτροπαραγωγής (κυρίως λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές) που αντιστοιχούν στο 30% της εγκατεστημένης ισχύος της ΔΕΗ.
      Μαζί με τους σταθμούς, εκχωρούνται μια σειρά από εν λειτουργία ορυχεία λιγνίτη στην Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, δίνεται η δυνατότητα πρόσβασης του αγοραστή σε νέα αναξιοποίητα κοιτάσματα ενώ παραχωρούνται και τρία από τα σημαντικότερα υδροδυναμικά πεδία της χώρας (ποταμοί Νέστος, Άραχθος και Εδεσσαίος).
      Για την ομαλή εκκίνηση της νέας ιδιωτικής εταιρίας, το 30% του πελατολογίου της ΔΕΗ θα περάσει υποχρεωτικά στα χέρια του ιδιώτη αγοραστή ενώ απαγορεύεται στην εναπομένουσα «μεγάλη» ΔΕΗ να ασκήσει επιθετική τιμολογιακή πολιτική για τουλάχιστον 6 μήνες. 
   3.000 εργαζόμενοι σε σταθμούς και ορυχεία της ΔΕΗ εκχωρούνται υποχρεωτικά στη νέα εταιρία.
     Το σχέδιο νόμου για τη «Μικρή ΔΕΗ» έρχεται σε συνέχεια της ιδιωτικοποίησης των ηλεκτρικών δικτύων μεταφοράς (ΑΔΜΗΕ, θυγατρική της ΔΕΗ) αλλά και της υπαγωγής του 17% της απομένουσας ΔΕΗ στο ΤΑΙΠΕΔ, προς άμεση εκποίηση.
 Η ιδιωτικοποίηση αφορά το σύνολο της ΔΕΗ και όχι ενός μέρους της όπως σκόπιμα ισχυρίζεται η συγκυβέρνηση.
      Έτσι, ολοκληρώνεται η πλήρης ιδιωτικοποίηση του τομέα ΗΕ στην Ελλάδα, που είχε ξεκινήσει το 1999 σε εφαρμογή των Ευρωπαϊκών Οδηγιών 1996/92 και 2001/77 για τη δημιουργία ανταγωνιστικών αγορών ενέργειας.
Πέρα από αυτό, η ΡΑΕ προωθεί μια σειρά αλλαγές στη λειτουργία της αγοράς ΗΕ που προοιωνίζουν περαιτέρω απαξίωση της «μεγάλης ΔΕΗ» και σοβαρή επιβάρυνση των λαϊκών νοικοκυριών και των χαμηλών καταναλώσεων. 
Ήδη, από τον Ιούλιο του 2012 καταργήθηκε κάθε είδους κρατικός έλεγχος στα τιμολόγια ΗΕ (που διαμορφώνονται πλέον ελεύθερα) ενώ σταμάτησε κάθε είδους επιδότηση ειδικών κατηγοριών καταναλωτών (αγρότες κλπ).
     Από την 1η Οκτωβρίου του 2014, υιοθετούνται οι λεγόμενες «δημοπρατήσεις ΝΟΜΕ», δηλαδή δίνεται η δυνατότητα σε ιδιωτικές εταιρείες παραγωγής και προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας (λιανική) να αγοράζουν απευθείας από τη χονδρική αγορά ποσότητες ΗΕ χαμηλού κόστους παραγωγής (από τις λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές μονάδες της ΔΕΗ) και να τις μεταπωλούν στους οικιακούς καταναλωτές, εμπορικά καταστήματα και μικρές βιομηχανίες.
 Η ΔΕΗ υποχρεώνεται να διαθέσει προς δημοπράτηση το 30% της παραγωγής των λεγόμενων «φθηνών» μονάδων, επιτρέποντας στις ιδιωτικές εταιρείες προμήθειας ΗΕ να  λεηλατήσουν το πελατολόγιό της
 Αυτός ο καταφανής παραλογισμός – να πουλάς την ΗΕ που παράγει κάποιος τρίτος – βαφτίζεται «ανταγωνισμός στη λιανική».
       Μόνο που δεν έχει κανένα ρίσκο, δεν απαιτεί καμία επένδυση, δε δημιουργεί θέσεις εργασίας ενώ ο τζίρος της είναι τεράστιος (σημ. ότι μέσα στην ύφεση, ο κύκλος εργασιών της ΔΕΗ το 2013 έφτασε τα €5,97 δις).
Με τις παραπάνω αλλαγές, η μακρά πορεία της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ φαίνεται να φτάνει στο τέλος της. 
Αυτή η 15-ετης πορεία, χαρακτηρίστηκε από την απουσία ενεργειακού σχεδιασμού (ο οποίος αφέθηκε στα χέρια των αγορών και των Ευρωπαϊκών Οδηγιών), και μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα που οδήγησαν στην κατακόρυφη (άνω του 110% σε σχέση με το 2002) αύξηση των τιμολογίων ΗΕ στα νοικοκυριά και στη βιομηχανία.
  • Σκανδαλώδης ήταν η διαδικασία μετοχοποίησης της ΔΕΗ το 2001: 
    Το ελληνικό δημόσιο από την πώληση του 49% των μετοχών της ΔΕΗ σε ιδιώτες το 2001-2003, εισέπραξε € 1,8 δισ όταν, την ίδια περίοδο, τα καθαρά κέρδη μετά από φόρους, τόκους και αποσβέσεις της ξεπουλημένης κατά το ήμισυ ΔΕΗ ΑΕ έφτασαν τα € 2,4 δισ.
  • Σκανδαλώδεις ήταν οι αποφάσεις της ΡΑΕ για τον αποκλεισμό της ΔΕΗ από την ανάπτυξη των ΑΠΕ και της αναστολής του εκσυγχρονισμού των μονάδων της στις αρχές του 2000, προκειμένου να δημιουργηθεί «χώρος» για 1600 MW ιδιωτικών μονάδων με καύσιμο εισαγόμενο Φυσικό Αέριο (ΦΑ) και μάλιστα με τιμές 30% υψηλότερες από αυτές στις άλλες χώρες της ΕΕ.
  • Σκάνδαλο ήταν και η δημιουργία μιας κρατικοδίαιτης επιχειρηματικής ελίτ, η οποία αναπτύχθηκε σε βάρος της ΔΕΗ και ο πλουτισμός της στηρίχτηκε σε αθρόες άμεσες και έμμεσες κρατικές ενισχύσεις είτε αυτές αφορούσαν την υπαγωγή των επενδύσεων στους αναπτυξιακούς νόμους και τη χρηματοδότησή τους από τα Δημόσια Ταμεία, είτε μια σειρά από μηχανισμούς αγοράς που δημιουργήθηκαν (εγγυημένες τιμές ΑΠΕ, μηχανισμός επάρκειας ισχύος, μηχανισμός ανάκτησης κόστους μονάδων ΦΑ).
  • Σκάνδαλο και κοροϊδία ήταν οι δεσμεύσεις των κυβερνήσεων Σημίτη και Καραμανλή ότι η ΔΕΗ δε θα πουληθεί γιατί την ίδια στιγμή όχι μόνο είχε απολεσθεί ο δημόσιος κοινωφελής χαρακτήρας της εταιρίας αλλά η κατά 51% δημόσια ΔΕΗ χρησιμοποιούνταν ως εγγυητής για τη συστηματική μετακύλιση του κόστους πριμοδότησης ιδιωτικών επενδύσεων στο Ελληνικό Δημόσιο!
    Οι παραπάνω πολιτικές αποφάσεις –στο όνομα της τόνωσης του ανταγωνισμού και σε υλοποίηση των Οδηγιών της ΕΕ– οδήγησαν στο παγκόσμια πρωτοφανές γεγονός η Ελλάδα να έχει πληθώρα εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος που παράγεται όμως από ένα πανάκριβο ενεργειακό μίγμα (ΑΠΕ και ΦΑ) που το καθιστά απλησίαστο.
         Η τυχοδιωκτική, κερδοσκοπική, και μάλιστα με κρατική εγγύηση, είσοδος των ιδιωτών στο χώρο της ΗΕ είναι υπεύθυνη για την κατακόρυφη αύξηση του κόστους ΗΕ στα νοικοκυριά και στη βιομηχανία καθώς πρέπει να αποσβεστούν άμεσα επενδύσεις άνω των € 15 δις.
       Παρά τους ισχυρισμούς της συγκυβέρνησης για δημιουργία ανταγωνιστικής αγορά που θα ρίξει τις τιμές, η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και το σπάσιμό της σε επιμέρους «ανταγωνιστικές» επιχειρήσεις, δε σηματοδοτεί τίποτε περισσότερο από τη μετατροπή ενός κρατικού μονοπωλίου σε ιδιωτικό, όπως έχει συμβεί κατά κόρο στην Ευρωπαϊκή αλλά και παγκόσμια ενεργειακή αγορά.
       Είναι ενδεικτικό ότι μετά την απελευθέρωση των αγορών ενέργειας στην ΕΕ το 1999, ακολούθησε μια φρενίτιδα εξαγορών και συγχωνεύσεων επιχειρήσεων: μέχρι το 2007 περισσότερες από 247 επιχειρήσεις ΗΕ εξαγοράστηκαν και συγχωνεύθηκαν, με αποτέλεσμα οι σημερινοί μεγάλοι παίκτες να έχουν περιοριστεί σε επτά.
 Μόνο ο λεγόμενος όμιλος Magritte (RWE, E.ON, GDF Suez, ΕNEL ENI, Gas Natural, Vattenfall) κατέχει πλέον του 50% της συνολικής Ευρωπαϊκής παραγωγής!
Τα παράδειγμα της Αγγλίας – προπύργιο του Θατσερισμού και υπόδειγμα που υιοθέτησαν οι περισσότερες οικονομίες της ΕΕ – είναι εξίσου διαφωτιστικό: ο κατακερματισμός της παραγωγής (στο όνομα του ανταγωνισμού), οδήγησε στη χρεοκοπία όλες τις νέες επενδύσεις καθώς οι μικρές επιχειρήσεις, λόγω του μεγέθους τους, δεν ήταν σε θέση να εγγυηθούν ένα μίνιμουμ βαθμό ασφάλειας τροφοδοσίας, το οποίο τους διασφάλιζε μια κρίσιμη μάζα πελατών.
       Στην πραγματικότητα, η απελευθέρωση αντί του «ανταγωνισμού» οδήγησε σε ολιγοπωλιακή υπερσυγκέντρωση και αντί μείωσης των τιμών οδήγησε σε αύξηση
      Αυτή η ολιγοπωλιακή αγορά σε συνδυασμό με τις επιδοτήσεις των ΑΠΕ και το πανάκριβο ΦΑ είναι υπεύθυνη για την εκτόξευση των τιμολογίων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ταυτόχρονα έχουν επιδεινωθεί οι υπηρεσίες καθώς και η αξιοπιστία των δικτύων.
 
Η πώληση της ΔΕΗ στρέφεται πολλαπλά ενάντια στα συμφέροντα του Ελληνικού λαού:
  • Μιας ανεκτίμητης αξίας στρατηγική εταιρία που συνεισέφερε το 3% του ΑΕΠ της χώρας το 2013, θα πουληθεί σε ευτελές τίμημα. Ήδη ακούγεται ότι η κυβέρνηση προσδοκά από τη «μικρή ΔΕΗ» σε έσοδα της τάξης των € 1,5 δις όταν εν μέσω ύφεσης το 2013 ο Όμιλος ΔΕΗ προχώρησε σε επενδύσεις συνολικού ύψους € 718 εκ. ενώ τα κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA) ανήλθαν σε € 987εκ.
  • Θα επέλθει κατακόρυφη αύξηση των τιμών ΗΕ. 
    Ήδη η διορισμένη από τη συγκυβέρνηση διοίκηση της ΔΕΗ ανακοίνωσε αυξήσεις 11% στα οικιακά τιμολόγια 1,2 εκ πελατών της, με χαμηλές καταναλώσεις (κάτω από 800kWh το τετράμηνο).
  • Θα υπάρξει καταφανής υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών
  • Το Δημόσιο θα πρέπει να ανακτήσει τα απολεσθέντα έσοδα μιας κερδοφόρας επιχείρησης μέσω αύξησης της φορολογίας.
  • Η ιδιωτικοποίηση αυτή συνιστά επιλογή υψηλού κινδύνου για το σύνολο της οικονομίας, καθώς αυτή συνδέεται άρρηκτα με όλο το φάσμα παραγωγής και κατανομής του πλούτου, και μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικά αποτελέσματα αντίστοιχα με αυτά της καταστροφικής κρίσης στην Καλιφόρνια, στη Βραζιλία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Βουλγαρία, την κατάρρευση/σκάνδαλο της Enron, τα black out της Νέας Υόρκης και της Κεντρικής Ευρώπης.
  • Μαζί με τη ΔΕΗ πωλείται γη, υδάτινοι πόροι συνδεδεμένοι με την αγροτική παραγωγή και επιβεβαιωμένα ενεργειακά κοιτάσματα ανυπολόγιστης αξίας (450 εκατομμύρια τόνοι λιγνίτη).
  • Χάνεται κάθε δυνατότητα άσκησης μιας φιλολαϊκής και αναπτυξιακής στρατηγικής στην ενέργεια. Το πιο πιθανό είναι η ΔΕΗ και τό ενεργειακό δυναμικό της χώρας να καταλήξει στα χέρια κάποιας Ευρωπαϊκής πολυεθνικής του ομίλου «Magritte».
     Ήδη οι κρατικοδίαιτοι Έλληνες επενδυτές που απομύζησαν τη ΔΕΗ για πάνω από μια δεκαετία έχουν κοινά επιχειρηματικά σχήματα με αυτές (ENEL – Κοπελούζος, Gas De France – ΤΕΡΝΑ)
  • Οι συνέπειες για τον τελικό καταναλωτή, ενόψει και της πλήρους απελευθέρωσης της αγοράςείναι ανυπολόγιστες.
     


Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Το ηλεκ .ρεύμα δεν το φέρνει ο πελαργός !


                                                   
                                                              
     
          Τα παπαγαλάκια των καναλιών και οι βολεμένοι του συστήματος εξουσίας κάνουν συγκρίσεις του ξεπουλήματος της ΔΕΗ με άλλες ιδιωτικοποιήσεις, όπως του ΟΤΕ, της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ, ...
Ο αντίλογος, είτε δεν ακούγεται, είτε είναι ανεπαρκής, είτε δεν γίνεται πιστευτός λόγω αναξιοπιστίας αυτού που τον εκφράζει!!!
Παραμυθιάζουν τους Καταναλωτές λεγόμενα περί....... «πτώσης των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας λόγω του ανταγωνισμού»!!!
      Αλλά το Εθνικό Σύστημα Ηλεκτρικής Ενέργειας ΔΕΝ είναι όμοιο ή παρόμοιο με τα δίκτυα ... Τηλεπικοινωνιών ή ... Συγκοινωνιών ή ... Πολυκαταστημάτων!!!


 Ανεξάρτητα αν και στους τομείς αυτούς ο «ανταγωνισμός» είναι συζητήσιμος.
 

1.    Οι εγχώριες πηγές ενέργειας, λιγνίτης και ποτάμια, βρίσκονται σε συγκεκριμένες γεωγραφικά θέσεις, με συγκεκριμένες και διαφορετικές μεταξύ τους δυνατότητες.
Τα κοιτάσματα λιγνίτη στις διάφορες περιοχές της Ελλάδας έχουν διαφορετικό ενεργειακό περιεχόμενο με διαφορετικό κόστος εξόρυξης και ενεργειακής αξιοποίησης.
  Τα ποτάμια και τα διαθέσιμα και εκμεταλλεύσιμα υδατορεύματα της Ελλάδας, βρίσκονται επίσης σε συγκεκριμένες θέσεις και έχουν επίσης διαφορετικές δυνατότητες και διαφορετικό κόστος ενεργειακής αξιοποίησης.
Αν όλα αυτά τα δώσεις σε διαφορετικούς ιδιώτες, το προϊόν που αυτοί μπορούν να παράγουν, θα έχει αναγκαστικά διαφορετικό κόστος!!!
Είναι επομένως ΑΔΥΝΑΤΟΣ ο μεταξύ τους ανταγωνισμός ως προς το κόστος παραγωγής!!!
 

2.   Οι Καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας από την άλλη, είναι διάσπαρτοι και συνήθως μακριά από τις ενεργειακές πηγές και τις θέσεις παραγωγής. Το κόστος διάθεσης ηλεκτρικής ενέργειας σε έναν Καταναλωτή κοντά σε Σταθμό Παραγωγής είναι προφανώς μικρότερο από το αντίστοιχο κόστος σε απομακρυσμένο Καταναλωτή.
    Επομένως είναι επίσης αδύνατος ο ανταγωνισμός μεταξύ δύο ιδιωτών παραγωγών, από τους οποίους ο ένας βρίσκεται κοντά σε μεγάλο Κέντρο Κατανάλωσης και ο άλλος μακριά από αυτό, ακόμη και αν έχουν και οι δύο το ίδιο καύσιμο και ίδιας τεχνολογίας Σταθμούς παραγωγής!!!
 

3.    Αν ξεπουληθεί, όπως προβλέπεται, το πλέον σύγχρονο από το βόρειο σύστημα παραγωγής της χώρας σε έναν ιδιώτη και μείνει η «ΔΕΗ» ή οποιοσδήποτε άλλος ιδιώτης με τις παλαιότερες και μεγαλύτερου κόστους παραγωγής Μονάδες και επιπλέον με όλους τους Καταναλωτές στα νησιά, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ, ότι ο ιδιώτης που θα πάρει το βόρειο σύστημα, που βάφτισαν «μικρή ΔΕΗ» θα είναι κερδοφόρος, ενώ η απομένουσα «ΔΕΗ» ή άλλος ιδιώτης που θα έχει το νότιο σύστημα με τα νησιά θα είναι … από χέρι χαμένος!!!

     Ούτε καν τα στοιχειώδη της Οικονομικής Λειτουργίας Ηλεκτρικών Συστημάτων έχουν ακούσει ή διαβάσει οι κάθε λογής … «Πορδοψάλτηδες»,    αλλά αυτοί ακούγονται στα κανάλια!!!

       Αν επιμένουν να … «αποκρατικοποιήσουν» τη ΔΕΗ, αν ενδιαφέρονταν για τους Καταναλωτές και την ανταγωνιστικότητα της Εθνικής Οικονομίας, μπορούσαν τουλάχιστον να έδιναν ΟΛΟΚΛΗΡΗ τη ΔΕΗ σε ΕΝΑΝ ΜΟΝΟ ΙΔΙΩΤΗ, 

 για να … πετάξει έξω από την επιχείρηση τους κάθε λογής … αργόσχολους … «Φωτόπουλους» και να κόψει τις κάθε λογής «σπατάλες»,
 να έβαζαν και μια Εποπτεύουσα Κρατική Αρχή για να ελέγχει την ασφάλεια λειτουργίας του Συστήματος, 
τις σπατάλες σκοπιμότητας του Ιδιώτη και τη … συγκράτηση των κερδών της Επιχείρησης, εξασφαλίζοντας επιπλέον ένα σταθερό και σίγουρο έσοδο για τα Κρατικά Ταμεία.

Προφανώς όμως έχουμε στην εξουσία ξεπουλημένα τομάρια, που μας θεωρούν αφελείς και ηλίθιους!!!




DIONYSOS   http://greeklignite.blogspot.gr/2014/07/blog-post.html#more