ΑΜΥΓΔΑΛΙΕΣ

Όπως σε όλη την Ελλάδα άνθισαν και στο νησί μας.
Πολύ συνηθισμένη εικόνα, το Φεβρουάριο, οι ανθισμένες αμυγδαλιές που βιάζονται να μας προαναγγείλουν την άνοιξη. .
Να φέρουν την ελπίδα σε όλους μας.

-Ρώτησαν την αμυγδαλιά, αν υπάρχει Θεός και η αμυγδαλιά ανθισε. ''Ν. Καζαντζάκης''

-“Μες στο Χειμώνα εγώ γεννιέμαι,
και σαν τη μυγδαλιά γελιέμαι ”Λυδακης

-“Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά )
με τα χεράκια της και γέμισ’ από τ΄ άνθη η πλάτη,
η αγκαλιά και τα μαλλάκια της.'' Δροσσινης''

Μιαν ανθισμένη αμυγδαλιά
στον ήλιο του χειμώνα
αξέγνοια καθρεφτίζεται
στον ήσυχο λιμνιώνα
μα ξάφνου ο κακός βοριάς
αρχίζει να φουσκώνει
κι όλα τα νέφη τ`ουρανού
από πίσω να ζυγώνει.
Χάνεται το αντιλάμψισμα
και τα νερά θολώνουν
τα σύννεφα στραταριστά
στο χώμα χαμηλώνουν.
Χτυπά ο αέρας τα κλαδιά
και τ`άνθη της σκορπίζει
και φαίνεταί σου ως πέφτουνε
αρχίζει να χιονίζει...
Το νυφικό ματώθηκε
τα χείλη εμαραθήκαν
το πέπλο και τα στέφανα
χάμε στη γης τ`αφήκαν.
'' Λουδοβίκος των Ανωγείων''

Δεν νομίζω να υπάρχει καλλιτέχνης, ποιητής συγγραφέας τραγουδιστής η ζωγράφος που να μην έχει εξυμνήσει την αμυγδαλιά.
Πως είναι δυνατόν να λείπει φωτογραφία από το δέντρο που χαϊδεύει μάτια και αισθήσεις μέσα στο καταχείμωνο;
Πιστή στο ραντεβού της, μοιάζει να καλεί και μας σε πρόωρο ξεμύτισμα.