WWF ........... ΙΣΧΥΡΟΙ αλλα και ΥΠΟΠΤΟΙ

                                                  

 WWF     η    ισχυρότερη  οικολογική οργάνωση του κόσμου. 

                                                      

Θέλεις να προστατεύσεις το τροπικό δάσος; Το μόνο που χρειάζεται είναι € 5 ($ 6.30) για να ξεκινήσεις.
 Θέλεις να προστατεύσεις τους  γορίλες; Τρία ευρώ και είστε μέσα.
Πέρυσι, το WWF, μαζί με τη γερμανική οικολογική οργάνωση Rewe , πούλησε σχεδόν 2 εκατομμύρια συλλεκτικά  άλμπουμ .
 Σε μόλις έξι εβδομάδες, το πρόγραμμα απέδωσε  € 875,088       ($ 1,1 εκατομμύρια), το οποίο επέστρεψε  η Rewe   στο   WWF. 
Το WWF έχει υποσχεθεί να κάνει πολλά καλά πράγματα με τα χρήματα, όπως είναι οι δαπάνες για τα δάση, γορίλες, το νερό, το κλίμα - και, φυσικά, το ζώο που η ομαδα για την  προστασία του περιβάλλοντος χρησιμοποιεί ως έμβλημα, το γιγάντιο πάντα.Οι κυβερνήσεις εχουν επίσης εμπιστευθει  πολλά χρήματα για την οργάνωση.
 Με τα χρόνια, το WWF έχει λάβει συνολικά 120 εκατομμύρια δολάρια από τις Ηνωμένες Πολιτείες Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης (USAID).
 Για μεγάλο χρονικό διάστημα, τα γερμανικά υπουργεία ήταν τόσο γενναιόδωρα με την οργάνωση WWF ωστε  αποφάσισαν μάλιστα, στη δεκαετία του 1990, να περιορίσουν το ποσό της κρατικής χρηματοδότησης που  θα μπορούσε να λάβει. Η οργάνωση  ανησύχησε  να μην θεωρηθεί αυτο , ως η νεα  κυβερνητική πολιτική των  φορέων προστασίας του περιβάλλοντος. 

Ψευδαίσθηση της ενίσχυσης

 Αλλά μπορεί το  WWF να προστατέψει την  φύση  από τους ανθρωπους ;
 Ή μήπως οι ελκυστικές αφίσες της οργάνωσης προσφέρουν απλώς την ψευδαίσθηση της βοήθειας; Πενήντα χρόνια απο την ίδρυση της οργάνωσης, υπάρχουν αυξανόμενες αμφιβολίες ως προς την ανεξαρτησία του το WWF και το επιχειρηματικό του  μοντέλο, το οποίο περιλαμβάνει τη συνεργασία με τη βιομηχανία για την προστασία της φύσης.
Το  WWF, του οποίου η διεθνής έδρα της βρίσκονται στο Gland, Ελβετίας, θεωρείται η  πιο ισχυρή οικολογική οργάνωση του κόσμου.  
Είναι ενεργό σε περισσότερες από 100 χώρες, όπου  απολαμβάνει στενές συνδέσεις με τον  πλούτο και την εξουσία .
 Το σήμα με το έμβλημα του Panda εμφανίζει η Danone  στα φλιτζάνια με  γιαούρτι και στα ρούχα οπως η πριγκίπισσα Jetsetters Charlene του Μονακό.
 Οι εταιρείες πληρώνουν επταψήφιου τέλη για το προνόμιο της χρήσης του λογοτύπου.
 Το WWF που μετρά 430.000 μέλη μόνο στη Γερμανία, και εκατομμύρια άνθρωποι που δίνουν τις αποταμιεύσεις τους στην οργάνωση. Το ερώτημα είναι  που επενδύονται  τα χρήματα  αυτα στην πραγματικότητα. 

Το  SPIEGEL ταξίδεψε  από τη Νότια Αμερική , μεχρι  το ινδονησιακό νησί της Σουμάτρα για να εξετάσει το ζήτημα αυτό.
 Στη Βραζιλία, μια γεωργική πρωτυπη  βιομηχανία  μίλησε για την πρώτη καραβιά της αειφόρου σόγιας, η οποία πιστοποιείται σύμφωνα με τα πρότυπα του  WWF , για να φτάσει στο Ρότερνταμ το περασμένο έτος, εν μέσω μιας διαφημιστικής εκστρατείας δημοσίων σχέσεων της οργάνωσης .
       Στην Σουμάτρα, τα μέλη της μιας φυλής  ανέφεραν  πώς οι στρατιώτες που προσέλαβε ο συνεργάτης της WWF   ,  Wilmar είχαν καταστρέψει  τα σπίτια τους, επειδή βρισκόταν στον τοπο  της αχαλίνωτης παραγωγής φοινικέλαιου. 

Ενοχλητικό το WWF  για ορισμένους 

Οι εκπρόσωποι των ανεξάρτητων γερμανικών μη κυβερνητικών οργανώσεων, όπως Rettet den Regenwald (Διάσωση Rainforest) και Robin Wood  βλέπουν πλέον το WWF  απλώς σαν  θεματοφύλακα των ζώων.
 Επισης, πολλοί θεωρούν ότι η WWF ειναι συνεργός των εταιρειών.
 Κατά τη γνώμη τους, χορηγεί στις εταιρείες την άδεια να καταστρέψουν τη φύση, σε αντάλλαγμα για τις μεγάλες δωρεές και μικρές παραχωρήσεις. 
Η οργάνωση, η οποία παίρνει τώρα  περίπου € 500 εκατ. το  χρόνο, έχει σίγουρα σημειώσει ορισμένα σημαντικά επιτεύγματα.
 Η ολλανδική τμήμα του WWF  πληρώσε για την  ναυαρχίδα της Greenpeace, Rainbow warrior .
 Για να εμποδίσουν  τα έργα του φράγματος στον ποταμό Λίγηρα, ακτιβιστές κατέλαβαν μεγάλα εργοτάξια, μερικές φορές για χρόνια.
 Στη δεκαετία του 1980, το Ελβετικό τμήμα πολέμησε με τόση σφοδρότητα κατά της πυρηνικής ενέργειας ωστε  η ομοσπονδιακή αστυνομία κατέταξε τους επικεφαλεις του WWF ως εχθρόυς  του κράτους. 
Ενώ  το  WWF μπορεί να είναι πολύ ενοχλητικό για μερικούς, μπορεί επίσης να γίνει γρήγορα  αρεστο σε άλλους.
 Διευθυντικά στελέχη της οργάνωσης συνήθως αντιδρούν με εκνευρισμό στην κριτική των συλλογικών προσπαθειών τους.  
Πέρυσι, μια ταινία φτιαγμένη από τηλεοπτικό δίκτυο WDR της Γερμανίας, «Το Σύμφωνο με την Panda," αποκάλυψε καταστροφικά συμπεράσματα για το έργο του WWF.
Ο  Γερμανός συγγραφέας Wilfried Huismann κατηγόρησε τους οικολόγους του WWF , εν μέρει σαν  υπεύθυνους για την αύξηση της απειλής του τροπικού δάσους - μια κατηγορία που το WWF αρνείται κατηγορηματικά.
 Η ταινία ήταν «λανθασμένα τεκμηριωμένη» ή ακόμα «εσκεμμένα ψευδης», λέει ο Μαρτίνα Fleckenstein, ο οποίος υπήρξε  βιολόγος με το WWF για τα τελευταία 20 χρόνια. Εργάζεται στο Βερολίνο, όπου είναι επικεφαλής του τμήματος πολιτικής για την  Γεωργία του WWF .
 Δύσκολα οι συναντήσεις με τη βιομηχανία  γίνονται χωρίς αυτήν, αυτή είναι η βασίλισσα του συμβιβασμού. 
 Παρ 'όλα αυτά, μετά την προβολή της  ταινίας, το WWF δημιούργησε πλημμύρα με μηνύματα διαμαρτυρίας στο διαδίκτυο , και πάνω από 3.000 υποστηρικτές ακύρωσαν τις συνδρομές τους.
 Η περιβαλλοντική οργάνωση δεν είχε βιώσει μια τέτοια αιματοχυσία πριν. 

Τίγρεις  και Άνθρωποι

                                   
 Το ζώο που χρησιμοποιείται στο λογότυπο του WWF είναι ένα χαριτωμένο και μαζεμένο στην εμφάνιση πλάσμα,  που  απειλείται με εξαφάνιση λόγω της πολύ χαμηλής γεννητικότητας του.  
Αλλά το panda δεν προκαλούν τα  συναισθήματα μας τοσο  όσο οι  ανθρωποειδείς πιθήκους, ή οι μεγάλες γάτες, οι οποίες φέρνουν   πιο αποτελεσματικές  δωρεές.
 Το 2010, το WWF εμπνεύσθηκε από το κινεζικό ημερολόγιο και κήρυξαν την «Έτος της Τίγρης».Το WWF έχει ακολουθήσει την αποστολή της τίγρης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, με τη βοήθεια μιας μεγάλης δωρεάς, επεισαν  την ινδική κυβέρνηση υπό τον τότε πρωθυπουργό Ίντιρα Γκάντι για τον εντοπισμό των προστατευόμενων περιοχών για τα απειλούμενα αιλουροειδή. 
 Σύμφωνα με τις ινδικές εκτιμήσεις, υπήρχαν πάνω από 4.000 τίγρεις που ζουν στη χώρα εκείνη την εποχή. Σήμερα ο αριθμός έχει μειωθεί στα 1.700.
 Παρ 'όλα αυτά, το WWF βλέπει την ινδική τίγρη πρόγραμμα ως επιτυχία. Χωρίς τις προσπάθειές της, λέει ο εκπρόσωπος, οι τίγρεις της Ινδίας θα μπορούσε να «πολύ πιθανόν να εξαφανιστεί από τώρα."Λιγότερο ευρέως γνωστό είναι το γεγονός ότι καποιοι άνθρωποι εκτοπίστηκαν για την επίτευξη αυτής της επιτυχίας.  
Χωριά "που επανεγκαθίστανται, αλλά όχι ενάντια στη θέλησή τους», λέει ο Claude Martin, ένας Ελβετός υπήκοος, ο οποίος ήταν γενικός διευθυντής της WWF International, 1993 - 2005. «Ήμασταν πάντα πεπεισμένοι ότι το θέμα χειρίστηκε σωστά."
 Ομως υπάρχουν ακόμα αμφιβολίες για αυτό.Περίπου 300.000 οικογένειες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να δημιουργήσουν μια ζώνη προστασίας για τα άγρια ​​ζώα, γράφει ο Mark Dowie στο βιβλίο του «Οι πρόσφυγες για την διατήρηση της φυσης." 
 Σύμφωνα με Dowie, η μετατόπιση ήταν το αποτέλεσμα μιας έννοιας που ονομάζεται "φρούριο διατήρησης», που το WWF έιχε πάντα  ως μία από τις πολιτικές του.  
Δεν υπάρχει περιθώριο για τα ανθρώπινα όντα σε αυτές τις ζώνες διατήρησης, γράφει Dowie. 
 Το WWF αναφέρει ότι αντιτίθεται στην αναγκαστική μετεγκατάσταση.  
Αλλά ο Bernhard Grzimek, ένας Γερμανός ζωολόγος τηλεόραση και παλαιό μέλος του διοικητικού συμβουλίου του WWF , υποστήριξε επίσης την ιδέα των εθνικών πάρκων, χωρίς ανθρώπινη παρουσία σε αυτά.
 Το WWF ιδρύθηκε το 1961, μετά την επιτυχημένη ταινία του «Σερενγκέτι Δεν θα πεθάνει. 

''Διατήρημενοι''  Πρόσφυγες

 Οι Ελβετοι  ιδρυτές και ο Γερμανός ζωολόγος ενώθηκαν με ένα μείγμα της διατήρησης της φυσης  και νεο-αποικιοκρατίας.
 Αυτή η κληρονομιά περιλαμβάνει επίσης την αναγκαστική εκτόπιση των νομάδων  Μασάι  από το Serengeti.Οι ειδικοί εκτιμούν ότι μόνο στην Αφρική, τις προσπάθειες διατηρήσεως ,  έχουν δημιουργήσει 14 εκατομμύρια «πρόσφυγες διατήρησης" από την εποχή της αποικιοκρατίας. 
 Σε αυτό το μοντέλο, κάποιοι από τις ιθαγενείς, αν ήταν τυχεροί, θα μπορούσαν  να λειτουργήσουν ως φύλακες πάρκων, εμποδίζοντας στους συγγενείς τους  την είσοδο στις  προστατευόμενες περιοχες.Το Εθνικό Πάρκο Tesso Nilo  είναι ένα από αυτές τις τυπικές ζώνες διατήρησης που προωθούνται από το WWF. 
 Η Martina Fleckenstein το περιγράφει ως "ένα επιτυχημένο έργο για την προστασία των τίγρεων και ελεφάντων."
 Η περιοχή βρίσκεται στην καρδιά του  ινδονησιακού νησιού  της Σουμάτρας. Το γραφείο του WWF στην πόλη Πεκανμπάρου διαχειρίζεται το έργο." Σωστε τον  Habitat", γράφει ο τίγρης γερμανος τιγρης σε  αφίσα στο γραφείο Πεκανμπάρου, το οποίο χρηματοδοτείται με χρήματα γερμανική WWF. Η Γερμανική τηλεόραση και η  παρουσιαστής talk show  Σάντρα Maischberger διεξήγαγε μια εκστρατεία για να συγκεντρώσει τα χρήματα για τους τελευταίους  500 τίγρεις της  Σουμάτρας. 
 Πολλοί από αυτούς  υποτίθεται ότι ζουν στην Tesso Nilo, λίγες μόνο ώρες από το γραφείο του WWF.Ο Sunarto είναι ένας βιολόγος που έχει  εργαστεί  ως ερευνητής στην τίγρη Tesso Nilo. Αλλά ποτέ δεν έχει δει μια τίγρη εκεί. "Η  πυκνότητα της τίγρης  είναι πολύ χαμηλή εδώ, εξαιτίας της ανθρώπινης οικονομικής δραστηριότητας», λέει ο Sunarto, ο οποίος όπως κάποιοι Ινδονήσιοι κατεχει μόνο ένα όνομα. Επίσης, επισημαίνει ότι εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένες  δασικές εκμεταλευσεις εντός της περιοχής διατήρησης.Για να μπορέσουν να εντοπίσουν τίγρεις, το WWF έχει παράσχει στους επιστήμονες με υψηλής τεχνολογίας εξοπλισμό μέτρησης, συμπεριλαμβανομένων των GPS συσκευών, οι μέθοδοι ανάλυσης του DNA για την τίγρη της κοπριάς και 20 παγίδες φωτογραφίας.
 Κατά τη διάρκεια του τελευταίου  φωτογραφικού ελέγχου , που διήρκεσε αρκετές εβδομάδες, οι παγίδες φωτογράφησαν μόνο πέντε τίγρεις. 

Εκτός ορίων για τους ντόπιους

 Το WWF βλέπει το έργο  στη Σουμάτρα ως ένα σημαντικό επίτευγμα, υποστηρίζοντας ότι το τροπικό δάσος στην Tesso Nilo επιτυχώς διαχειριστεί  ως αποτέλεσμα μιας " πυροσβεστικής προσέγγισης". Στην πραγματικότητα, η ζώνη διατήρησης έχει αυξηθεί, ενώ το εσωτερικό του δάσους έχει γίνει μικρότερο.
 Εταιρείες όπως η '' Πόροι Ασιας και Ειρηνικού  International'', με την οποία το WWF είχε προηγουμένως μια συμφωνία συνεργασίας,  για να περιορίσει το παρθένο δάσος, λέει Sunarto.Ο συνάδελφός του Ruswantu παίρνει  εύπορους οικο-τουρίστες στις ξεναγήσεις του πάρκου στις πλάτες των ενημερωμένων ελεφάντων.
 Η περιοχή είναι εκτός ορίων για τους ντόπιους, και μονάδες για  την καταπολέμηση της λαθροθηρίας  χρηματοδοτούνται από τους Γερμανούς .
 «Το WWF είναι υπεύθυνο εδώ, και αυτό είναι ένα πρόβλημα», λέει η  Bahri, η οποία κατέχει ένα μικρό μαγαζί και ζει σε ένα χωριό κοντά στην είσοδο του πάρκου.
 Κανείς δεν ξέρει πού βρίσκονται τα σύνορα, λέει. "Συνηθίζαμε να έχουμε μικρα κτήματα των δέντρων από καουτσούκ, και ξαφνικά μας δεν επιτρέπεται πλέον να πάμε εκεί."Ο Feri, ένας ακτιβιστής για το περιβάλλον, αποκαλεί αυτή τη μορφή της διατήρησης  «ρατσιστικής και νεοαποικιακή» και σημειώνει: 
«Ποτέ δεν υπήρξε δάσος χωρίς τους ανθρώπους εδώ.
" Σύμφωνα με Feri, χιλιάδες μικρές εκμεταλλεύσεις εκδιώχθηκαν από την Tesso Nilo, ακόμη και ο αριθμός των άγριων ζώων έχει πράγματι μειωθεί, δεδομένου ότι οι οικολόγοι έφτασαν. "Tesso Nilo δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση», λέει.Σήμερα, οι πολυεθνικές εταιρείες και οικολόγοι WWF  εργάζονται χέρι-χέρι.
 «Το WWF εμπλέκεται στη μετατροπή του κόσμου μας σε φυτείες, μονοκαλλιέργειας  και  εθνικά πάρκα», λέει ο Feri, ο οποίος υποστηρίζει την ινδονησιακή οργάνωση προστασίας του περιβάλλοντος Walhi.

 http://www.spiegel.de/international/world/wwf-helps-industry-more-than-environment-a-835712.html