Στην χρεωκοπημένη χώρα μας , συχνές είναι οι αναφορές στην έννοια
της «αξιοκρατίας» στις διάφορες πτυχές της καθημερινής μας ζωής .
Νομίζω ότι όλοι
συμφωνούμε, ότι πρόκειται για μια έννοια , που χάθηκε οριστικά στον τόπο που γεννήθηκε.
Αρχικά ο Πλάτωνας στην ‘’Πολιτεία’’ του, αναφέρει ότι κάθε
πολίτης μπορεί να μεταβεί στην ανώτερη
τάξη πολιτών, που ασκεί διακυβέρνηση της πολιτείας , μόνον
μέσα από δοκιμασίες ήθους , η
θεωρητικές εξετάσεις του χαρακτήρα του . Δυστυχώς στην σημερινή Ελλάδα η
αξιοκρατία είναι μια λέξη κενή περιεχομένου
αφού ελάχιστες φορές εφαρμόζεται . Πολλές φορές αναρωτηθήκαμε αν υπάρχει
αξιοκρατία στον τόπο μας και αν το αποτέλεσμα του Χ διαγωνισμού η προκήρυξης ,
αντικατοπτρίζει το βαθύτερο νόημα που δίνει ο Πλάτωνας στον όρο αξιοκρατία και αν αυτός που θα επιλέγει τελικά, είναι ο άριστος όλων .
Βέβαια όταν τυχαίνει να γνωρίζουμε τα πραγματικά προσόντα αυτών
που επιλέγηκαν , συμπεραίνουμε ότι δεν υπάρχει αξιοκρατία στην σημερινή Ελλάδα
, άρα ζούμε σε μια χώρα που οι πραγματικές δυνατότητες των πολιτών δεν αξιολογούνται
και οι προσδοκίες αναγνώρισης των
πραγματικών ικανοτήτων, είναι ανύπαρκτες.
Στην περίοδο της
οικονομικής κρίσης που ζούμε , λογικό
είναι να γιγαντώνεται στους πολίτες, η
αίσθηση της έλλειψης αξιοκρατίας , στις διάφορες πτυχές
της καθημερινής μας ζωής, ωστόσο δεν δημιούργησε η κρίση αυτή την έλλειψη, αλλά προϋπάρχουσες παθογένειες ετών.
Η κρίση έφερε την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας , αύξηση της
ανεργίας και οικονομική εξαθλίωση σε μεγάλα στρώματα του πληθυσμού, που σήμερα ενδιαφέρεται περισσότερο, όμως δεν αντιδρά , για την ξεχασμένη ….αξιοκρατία .
Η ύπαρξη κομματικών δεσμών , η προσωπικών
σχέσεων , έγινε πλέον ο απαιτούμενος μονόδρομος, και το κριτήριο ,
για την ανέλιξη σε θέσεις κλειδιά της δημόσιας διοίκησης , αφού η….
«αξιοκρατία σε αυτή τη χώρα πέθανε».
Καθημερινά βλέπουμε
φαινόμενα αναξιοκρατίας και κοινωνικής σήψης, που ενώ καταγγέλλονται , αφήνουν αδιάφορη την
εξουσία , που δυστυχώς τα αναπαράγει ξανά και ξανά . Δημιουργεί κομματικούς
στρατούς .
Οι κάθε λογής, συνήθως απόμαχοι συνταξιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι ,
επαναφέρονται σε σημαντικές δημόσιες
θέσεις , συνήθως σαν έμπιστοι κομματικοί φίλοι , στερούμενοι
ειδικών προσόντων .
Προφανώς και οι ίδιοι αδιαφορούν για την
προκλητική και προνομιακή μεταχείριση
τους , έναντι των συμπολιτών μας , αφού
ποτέ δεν είχαν αρχές , αξίες και
αξιοπρέπεια . Σχεδόν πάντοτε αποτυγχάνουν παταγωδώς και τελικά
εκδιώκονται, αφήνοντας πίσω τους
νέες κοινωνικές καταστροφές . Μετά
προσπαθούν να ανταποδώσουν την εύνοια , με προσωπικούς τους κομματικούς
αγώνες , συλλογής νέων σανοφάγων .
Είναι σχεδόν αδύνατον ένας κομματικός
φίλος , π.χ. ένας συνταξιούχος δάσκαλος , να γίνει επιτυχημένος μάνατζερ-
διοικητής, ενός μεγάλου δημόσιου
νοσοκομείου , αφού στερείται ακόμη και βασικών γνώσεων στο αντικείμενο .
Το ‘’βόλεμα χωρίς προσόντα ‘’, αποστερεί
όμως το δικαίωμα στην εργασία , ενός νέου ειδικού επιστήμονα με εξαιρετικές
σπουδές σε αυτό τον τομέα .
Με γελοία εφόδια , όπως η κομματική ταυτότητα και τις πολιτικές του γνωριμίες , ο..... π.χ. συνταξιούχος ένστολος ,
που ουδέποτε διακρίθηκε ιδιαίτερα στα καθήκοντα
του κατά την διάρκεια της εργασιακής του πορείας , επαναφέρεται στο
δημόσιο σαν υψηλόμισθος και σε θέση
κλειδί , για να διαχειριστεί ευαίσθητους τομείς κοινωνικής δράσης , όπου φυσικά αποτυγχάνει
και εκδιώκεται κακήν κακώς, από αυτούς που τον διόρισαν . Βεβαίως και ο αντικαταστάτης του , επιλέγεται
πάντα από το ίδιο ….’’πανέρι’’.
Τα παραδείγματα αυτά είναι χιλιάδες τα τελευταία
χρόνια σε κάθε γωνία της Ελλάδας και τα βιώνουμε καθημερινά όλοι.
Ο
άνεργος νέος-α , με τις εξαιρετικές
σπουδές και προσόντα , πάντα θα παραμένει
άνεργος και ανίσχυρος θεατής μιας
διεφθαρμένης δημόσιας διοίκησης .
Με αυτά τα δεδομένα , πολλοί Έλληνες νέοι
επιστήμονες, με υψηλό επίπεδο κατάρτισης και επιστημονικές περγαμηνές , που θα ζήλευαν συνομήλικοί τους από άλλες
χώρες του εξωτερικού, καταφεύγουν στη λύση της μετανάστευσης.
Η πατρίδα μας έχει υποστεί στο παρελθόν τις
ολέθριες συνέπειες της ξενιτιάς , αλλά ως γνωστόν, η ιστορία όπως και τα λάθη μας ….επαναλαμβάνεται
.
Οι υποψήφιοι μετανάστες ξέρουν καλά,
ότι δεν υπάρχουν άλλες ελπίδες αξιοπρεπούς επιβίωσης για το μέλλον τους , στην χώρα .
Η απάντησή τους στο
ερώτημα που συχνά τους τίθεται, για την
αιτία φυγής τους από τη χώρα μας , είναι τις περισσότερες φορές η φράση που
συμπυκνώνει την κρίση στην οποία
έχει περιέλθει η χώρα:
….. «Δεν υπάρχουν πλέον ευκαιρίες
για να μείνουμε και να ασχοληθούμε στον τομέα που σπουδάσαμε.
Η Ελλάδα είναι
μια χώρα που σκοτώνει τα παιδιά της».
Βέβαια
όσο φορτισμένη και αιχμηρή κι αν ακούγεται αυτή η φράση , καταδεικνύει με τον
καλύτερο τρόπο το πρόβλημα έλλειψης αξιοκρατίας
για το οποίο έχουν λεχθεί τόσα πολλά.
Φανερή αιτία για όλα τα παραπάνω είναι η έλλειψη κατάλληλης παιδείας , που θα μπορούσε
να επιφέρει την αλλαγή , στον τρόπο αντιμετώπισης αυτών των καυτών κοινωνικών προβλημάτων και να μας μετατρέψει όλους σε υπεύθυνους πολίτες
, που θα δημιουργήσουμε μόνοι μας το μέλλον .
Στο πρόβλημα αυτό, που είναι το τεράστιο ζητούμενο της κοινωνίας μας ,
απαιτείται καθολική προσπάθεια και συναίνεση και αδιάκοπο αγώνα . -
Γ.Β.Μ.