Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΓΟΡΑΣ ΗΛΕΚΤ. ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ οδηγ.54/2003 της Ε.Ε.



Διαβάστε τι έγραφε η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ πριν 4 χρόνια για τις ΑΠΕ. Του Δημητρη Χρηστου
20/5/07
ΑΓΟΡΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ : Όλη η εξουσία στους προμηθευτές

Προκλητικά προνόμια στους ιδιώτες παραγωγούς και στους εισαγωγείς ηλεκτρικής ενέργειας σε
βάρος των καταναλωτών και της ΔΕΗ

Απελευθέρωση μιας αγοράς, η οποία δεν έχει τίποτα το ελεύθερο για τους καταναλωτές για τους οποίους υποτίθεται ότι γίνεται, μπορεί να συμβεί -τελικά- μόνο στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας είναι, από τη φύση της, απείρως πιο σύνθετη και δύσκολη απ' ό,τι για παράδειγμα η αγορά των τηλεπικοινωνιών.
Από το σημείο αυτό μέχρι την εξωφρενική, με τις ρυθμίσεις του υπουργείου Ανάπτυξης, κατάληξη που υποχρεώνει τη ΔΕΗ να αγοράζει όλη την παραγωγή του ιδιωτικού τομέα σε τιμές πολύ υψηλότερες και από τα τιμολόγια πώλησης, χωρίς οι καταναλωτές, μεγάλοι και μικροί, να έχουν δυνατότητα επιλογής, η απόσταση είναι χαώδης.
Η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας επιβλήθηκε από την οδηγία 54/03 της Ευρωπαϊκής Ενωσης (που την ορίζει ως ελευθερία του καταναλωτή να επιλέγει τον προμηθευτή της επιλογής ακόμη και την πηγή της ενέργειας που επιθυμεί, π.χ. αιολική) και μεταφέρθηκε στην ελληνική επικράτεια από τον νόμο 3426/05 του κ. Σιούφα.
Η πρώτη ελληνική πατέντα έγινε το 2001, με το υπουργείο Ανάπτυξης, πριν ετοιμαστούν οι κώδικες λειτουργίας της αγοράς, να δίδει άδειες για μονάδες ηλεκτροπαραγωγής άνω των 400 MW σε πέντε κατασκευαστικές εταιρείες, που σήμερα έχουν γίνει δέκα.
Εκτός από την «Ενεργειακή Θεσσαλονίκης Α.Ε.», θυγατρική των ΕΛ.ΠΕ., που υλοποίησε την εντολή Τσοχατζόπουλου για την κατασκευή μιας μονάδας στη Θεσσαλονίκη, κανείς από τους υπόλοιπους αδειούχους μέχρι το 2006 δεν προχώρησε στις επενδύσεις που προέβλεπαν οι άδειες που τους δόθηκαν.
Η δικαιολογία ήταν πως οι τράπεζες δεν χρηματοδοτούσαν τις επενδύσεις αυτές, χωρίς πρόσθετες εγγυήσεις.
Στο σημείο αυτό αρχίζουν οι ελληνικές πατέντες που λέγαμε.
Το ΥΠ.ΑΝ. έβαλε τον ΔΕΣΜΗΕ (Διαχειριστή του Συστήματος) να κάνει διαγωνισμό με αντικείμενο την ελάχιστη εγγυημένη τιμή που απαιτούν οι ιδιώτες επενδυτές προκειμένου να εκτελέσουν τις υποχρεώσεις τους, όπως το προέβλεπαν οι άδειες που τους δόθηκαν.
Δημιουργήθηκε πρόβλημα όμως. Η λύση αυτή δεν ικανοποιούσε τα ΕΛ.ΠΕ., που η μονάδα τους στη Θεσσαλονίκη δεν μπορούσε να υπαχθεί στον διαγωνισμό, αλλά ούτε και τον Ομιλο Μυτιληναίου που αποσύρθηκε τον Μάρτιο του 2007 από τον συγκεκριμένο διαγωνισμό.
Νέα πατέντα, με τεχνητή αύξηση της χονδρικής τιμής της αγοράς ενέργειας που αποκαλείται Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ), έτσι ώστε οι νέοι παραγωγοί να πληρώνονται με υψηλό τίμημα για το ρεύμα που ρίχνουν στο Σύστημα, απαλλασσόμενοι από τον κόπο και το ρίσκο να βρουν πελάτες.
Ολη την ιδιωτική παραγωγή την αγοράζει η ΔΕΗ.




Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) τον Ιανουάριο του 2006 εκδίδει την απόφαση Ο-12592, με την οποία ανατράπηκε η μέθοδος ορισμού της Οριακής Τιμής του Συστήματος και από 42,5 ευρώ/MWh που ήταν το πρώτο 16ήμερο του Ιανουαρίου, πήγε στα 57 ευρώ/MWh την 18.1.2006.
Δηλαδή αύξηση 34% σε 48 ώρες! Γιατί άραγε ??
Επιπλέον έπαψε να υπάρχει και ουσιαστική διακύμανση ανάλογα με τα φορτία, κάτι που συνιστά πανευρωπαϊκή «ευρεσιτεχνία».
Για παράδειγμα, η ωριαία Οριακή Τιμή του ιταλικού συστήματος παρουσιάζει διακύμανση 320% μεταξύ ανώτατης και κατώτατης, έναντι μηδενικής της ελληνικής πατέντας.
Μάλιστα, τα τελευταία στοιχεία του ΔΕΣΜΗΕ για τον Ιανουάριο του 2007 δείχνουν ότι η ΟΤΣ έχει εκτιναχθεί στα 70,74 ευρώ/MWh, δηλαδή αύξηση 66% μόλις σε ένα χρόνο.
Αλήθεια ποια είναι σήμερα η ΟΤΣ ?
Ο ρόλος και το κόστος για τη ΔΕΗ
Ως γνωστόν, η ΔΕΗ είναι ο κυριότερος παραγωγός αλλά και προμηθευτής στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Υπήρχαν και μερικοί προμηθευτές-εισαγωγείς, που πωλούσαν το εισαγόμενο ρεύμα απευθείας σε ορισμένους μεγάλους πελάτες, όπως π.χ. τα Carrefour, οι οποίοι μετά τη στρέβλωση της αγοράς από τη Ρυθμιστική Αρχή διέκοψαν την προμήθεια σε πελάτες και πουλάνε πλέον στο Σύστημα, δηλαδή στη ΔΕΗ. Κορόιδα είναι ??
Ετσι, ο ρόλος της ΔΕΗ στην παραγωγή θα μειώνεται, περί το 2010 υπολογίζεται πως θα καλύπτει το 80 με 85%, ο ρόλος της ως προμηθευτή θα καλύπτει το 100% των πελατών.
Με λίγα λόγια, η ΔΕΗ θα είναι υποχρεωμένη να αγοράζει την παραγωγή των τρίτων στην τεχνητά υψηλή ΟΤΣ, αντί της λογικής ΟΤΣ που είχε καθοριστεί πριν.
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του παραλογισμού, η ΔΕΗ θα αγοράζει ηλεκτρική ενέργεια από τους ιδιώτες παραγωγούς έως και 70 ευρώ τη μεγαβατώρα (σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΔΕΣΜΗΕ για την Οριακή τιμή του Συστήματος τον Ιανουάριο του 2007), τη στιγμή που το βιομηχανικό τιμολόγιο πώλησης είναι 46 με 47 ευρώ, και το οικιακό τιμολόγιο 62 με 65 ευρώ αντίστοιχα. Αυτά το 2007.
Η ζημιά της ΔΕΗ, με βάση τα σημερινά στοιχεία, προσδιορίζεται από τη διαφορά μεταξύ της ΟΤΣ που επικρατούσε πριν από την ανατροπή της μεθοδολογίας και της τωρινής, δηλαδή 70,74-42,5=28,24 ευρώ/MWh επί την εκτιμώμενη παραγωγή των τρίτων. Σήμερα δηλαδή με τις ποσότητες των δύο ιδιωτικών ηλεκτροπαραγωγών, των ΕΛ.ΠΕ. (5.200 ώρες) και της ΤΕΡΝΑ στη Βοιωτία (2.000 ώρες), η ζημιά είναι 65.516.800 ευρώ.
Στο ποσό αυτό θα πρέπει να προστίθενται 59.072.000 ευρώ για κάθε νέα μονάδα που θα προκύψει (προς το παρόν προβλέπονται τρεις από τον διαγωνισμό του ΔΕΣΜΗΕ και δύο του Ομίλου Μυτιληναίου) με την προϋπόθεση φυσικά ότι δεν θα ανέβει και άλλο η ΟΤΣ.
Σε αυτή την περίπτωση δύο τινά θα μπορούσαν να συμβούν:
α) Το υπουργείο Ανάπτυξης να καλύψει το επιπλέον κόστος της ΔΕΗ με σημαντική αύξηση τιμολογίων.
β) Να χρεοκοπήσει η ΔΕΗ όπως η Ολυμπιακή και να εξαγοραστεί από κάποιον σωτήρα.
Εκτός αν πάμε σε μεθοδεύσεις διαμελισμού της ΔΕΗ.
Το κόστος των καταναλωτών
Είναι προφανές πως η ΟΤΣ, που ήταν τον Ιανουάριο του 2006 42,5 ευρώ/MWh και ένα χρόνο αργότερα έφτασε τεχνητά τα 71 ευρώ/MWh, θα συνεχίσει την άνοδό της υπό την πίεση των ιδιωτών της ηλεκτροπαραγωγής φτάνοντας το επίπεδο 90-100 ευρώ/MWh, γύρω στο 2010.
Και αυτό χωρίς να υπολογίζουμε καμιά αύξηση στις τιμές φυσικού αερίου, που είναι βέβαιο ότι θα ανέβουν αφού ακολουθούν τις τιμές πετρελαίου με υστέρηση έξι μηνών. Είναι σχεδόν αδύνατο οι αυξήσεις αυτές να μην περάσουν στα τιμολόγια κατανάλωσης, για τον απλούστατο λόγο ότι διαφορετικά θα χρεοκοπήσει η ΔΕΗ.
Μια ακόμα παρενέργεια αφορά τις εισαγωγές ηλεκτρισμού. Στην Ελλάδα κάνουμε σημαντικές εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας που φτάνουν το επίπεδο των 6,3 εκατομμυρίων μεγαβατωρών τον χρόνο. Μέχρι τώρα, οι εισαγωγές γινόταν από τη ΔΕΗ κυρίως κατά την αιχμή του καλοκαιριού και μικρό αριθμό εισαγωγών σε τιμές γύρω στην ΟΤΣ.
Οι εισαγωγείς (κυρίως ρουμανικού και βουλγαρικού ρεύματος) με κόστος λίγο χαμηλότερο από την ΟΤΣ, ανταγωνίζονταν τη ΔΕΗ ως προμηθευτές και πουλούσαν το ρεύμα που εισήγαγαν σε μικρό αριθμό επιλεγμένων πελατών σε τιμή λίγο κάτω από τα τιμολόγια της ΔΕΗ.
Η τεχνητή όμως άνοδος της ΟΤΣ οδήγησε όλους τους προμηθευτές στο να πουλάνε το ρεύμα στο Σύστημα και όχι απευθείας σε πελάτες, αφού η σημερινή ΟΤΣ είναι πολύ υψηλότερη.
Καθόλου άσχημα για τους προμηθευτές, αλλά μεγάλες ζημιές για τη ΔΕΗ. Μπορούμε να υπολογίσουμε χωρίς μεγάλες αποκλίσεις ότι από την αρχή του 2006 και μέχρι το 2010 οι Ελληνες καταναλωτές θα πληρώσουν 2.500.000 ευρώ παραπάνω από ό,τι θα έπρεπε για να χρηματοδοτήσουν την, α λα ελληνικά, απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Αν όλα αυτά λέγονται απελευθέρωση, τότε τι λέγεται υποδούλωση;
Τωρα ξέρουμε ακομα μερικούς απο αυτούς που τα φάγανε.

Η τιμη ΟΤΣ σήμερα λετε να ξεπερασε τa 100 ευρώ η MWh ??



Οι εικονες απο http://archaeopteryxgr.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ ΕΔΩ